Pax Arcturana

 Μετά από ένα μικρό διάστημα διακοπής ανεβάσματος αναρτήσεων αυτού του blog λόγου της πλήρους ενασχόλησης μου με την ολοκλήρωση του μελισσοκομικού μου εργαστηρίου έτσι ώστε να καλυφθούν οι ανάγκες της μελισσοκομικής επιχείρησης μου για την φετινή χρονιά, ήρθε η στιγμή για να ξαναρχίσω να ανεβάζω υλικό σε αυτό το blog.

 Φυσικά οι επόμενες εβδομάδες θα δαπανηθούν επίσης σε εργασίες καρφώματος, καψουλίσματως, συρματώματος μέσα στο εργαστήρι για να μην υπάρχει αυτός ο όγκος εργασίας την άνοιξη όταν οι επιθεωρήσεις στο μελισσοκομείο θα είναι σχεδόν καθημερινές (όσοι μελισσοκόμοι είσαστε από τον βορρά και δεν έχετε ακόμα ξεκινήσει τις παραπάνω εργασίες καιρός είναι να ξεκινήσετε, όσοι είσαστε από τον νότο και δεν έχετε ξεκινήσει ήδη να ξέρετε ότι έχετε καθυστερήσει τραγικά χα χα χα), οπότε μην περιμένετε να είναι εντατικός ο ρυθμός ανεβάσματος των νέων αναρτήσεων.  Φυσικά με το να κάνω ένα πιο ορθό καταμερισμό των όγκου των μελισσοκομικών εργασιών μου σημαίνει επίσης ότι δεν θα είναι τόσο έντονη η πτώση στο ανέβασμα νέων αναρτήσεων κατά την κρίσιμη περίοδο των σμηνουργιών την άνοιξη. 

 Επίσης με αυτή την ανάρτηση εγκαινιάζω μια νέα εποχή για αυτό το blog στην οποία θα παρουσιάζουμε μια πιο ήρεμη και ειρηνική συμπεριφορά, χωρίς πολλά πολλά ξεσπάσματα ωθούμενα από τα αίσχη που συναντούσα σε μελισσοκομικές ομάδες και blog. Αυτό είναι άμεση συνέπεια της αποστασιοποίησης μου από την διαδικτυακή μελισσοκομική πραγματικότητα, και την πολυπόθητη αποξένωση μου από τις μελισσοκομικές ομάδες (πιστέψτε με το καλύτερο πράγμα που έκανα μελισσοκομικά ήταν που απομάκρυνα πλήρως τον εαυτό μου από την μιζέρια και την κακοήθεια που είχα συναντήσει σε αυτές, σας συμβουλεύω να κάνετε το ίδιο και εσείς. Κερδισμένοι και μόνο θα είσαστε!). 

 Από εδώ προκύπτει και ο τίτλος της παραπάνω ανάρτησης (Pax Arcturana) η ειρήνη της αρκούδας χα χα χα. Μια ειρηνική περίοδο ελπίζω γεμάτη με δημιουργικότητα (πολύ πέρα από τα στενά όρια της μελισσοκομικής θεματολογίας) χωρίς πολλά, πολλά, γρυλίσματα και δαγκώματα (εκτός και αν κάποιος επιτεθεί απροκάλυπτα στην αρκούδα και θα έχει κάτι να θυμάται και να μετανιώνει για το υπόλοιπο της ζωής του χα χα χα).

 Καιρός είναι να παρουσιαστεί το σύμπαν έτσι όπως το βιώνω, το νιώθω, το γνωρίζω και με εκφράζει. Μελισσοκομικές αναρτήσεις θα εξακολουθούν να υπάρχουν και στην νέα θεματολογία του blog ( αλλά θα μειώνεται σιγά σιγά η αναλογία τους σε σχέση με το σύνολο των αναρτήσεων αυτού του blog, μην γκρινιάζετε! Θα φροντίσω να είναι αργή αυτή η αλλαγή στην αναλογία χα χα χα) όπως επίσης θα συνεχίσω να δημοσιοποιώ ερωτησοαπαντήσεις της σειράς απαντώ εκεί που δεν με σπέρνουν (αλλά και εδώ θα μειωθεί ο ρυθμός με τον οποίο θα βγάζω τις αντίστοιχες αναρτήσεις μια που έχω βγάλει και το τηλέφωνο μου σε δημόσια θέα (φυσικά με μέτρο το μπλα μπλα ε? Ο Αρκούδας είναι πραγματικός Δωριέας και οι ενοχλητικοί ήχοι από την κοιλότητα του κεφαλιού μερικές φορές ξυπνούν δολοφονικές τάσεις μέσα στο κεφάλι του! Χα χα χα) για να γίνεται ευκολότερη η επικοινωνία μου με τους άλλους μελισσοκόμους. Οκ! οκ! Στην πραγματικότητα αρχίζει να με πιάνει λιγάκι και η τεμπελιά και δεν γουστάρω να γράφω σεντόνια απαντήσεις σε κάθε ερώτηση! Χα χα χα).

 Επίσης θα συνεχίσω να βγάζω όλο και περισσότερες μη μελισσοκομικές αναρτήσεις για τον απλούστατο λόγο ότι αυτό μου αρέσει υπερβολικά πολύ για να σταματήσω να το κάνω. Είμαι αυτός που είμαι και δεν θα αλλάξω ποτέ. Ένα παιδάκι μέσα σε ένα βιβλιοπωλείο (στα φυσιολογικά παιδάκια το παράδειγμα έχει την λέξη ζαχαροπλαστείο χα χα χα) που είναι ικανό να πάρει μαζί του όλα τα βιβλία (γλυκά χα χα χα) καθώς φεύγει από αυτό γιατί απλούστατα δεν μπορεί να σκεφτεί ότι υπάρχει άλλη επιλογή εκτός από αυτή χα χα χα.

 Όσοι θέλετε να συνεχίσετε το ταξίδι στις πραγματικότητες μου είσαστε ευπρόσδεκτοι να συμμετέχετε σε αυτό. Ένα μόνο μπορώ να σας εγγυηθώ. Δεν πρόκειται ποτέ να βαρεθείτε το ταξίδι μέσα στην Never Never Land!!!

 Χα χα χα.

Adios Amigos Locos

Λάζαρος Μότσανος

Σοχός 14/02/2016