UA-50457385-1

Παρασκευή 26 Απριλίου 2019

Kαλή Ανάσταση τσακαλάκια μου


 Καλή Ανάσταση Τσακαλάκια μου, είθε να περάσετε καλά αυτές τις γιορτινές μέρες (όσοι φυσικά δεν θα φτύνετε αίμα μέσα στα μελισσοκομεία! Χα χα χα), φάτε καλά, γελάστε πολύ, πιείτε ακόμα περισσότερο. 

 Μην μασάτε, πείτε μέχρι σκασμού, και αμέσως μετά οδηγήστε, πιθανότατα να σκοτωθείτε, αλλά μην σας νοιάζει! Μπορεί οι παπάδες να λένε ότι μόνο ένας έχει αναστηθεί (λάθος δύο! Υπάρχει και ο συνονόματος! Χα χα χα) αλλά την Κυριακή του Πάσχα έχουμε να δούμε αβέρτα αναστάσεις!

 Ποιος ξέρει? Μπορεί να αναστηθείτε μέχρι και εσείς!

 Χα χα χα. 

 Αλλά στην αμυδρή περίπτωση που δεν θα συμβεί αυτό, μην μασάτε, πιείτε αβέρτα, απλώς δώστε τα κλειδιά του αυτοκινήτου σας σε κάποιον άλλον! 

 Σε τελική ανάλυση δεν λέει να χάσουμε ούτε έναν από τους 126 που διαβάζουν τις μελισσοκομικές έρευνες αυτού του blog!

 Χα χα χα.




Adios Amigos Locos



Μότσανος Λάζαρος 

Σοχός 26/4/2019 

Το σημαντικότερο πράγμα στην μελισσοκομία



 Λοιπόν παίδες αποφάσισα να αλλάξω πλήρως το στιλ γραφής μου μια που μου επισήμαναν ότι πλατιάζω στα κείμενα μου, οπότε από εδώ και πέρα οι αναρτήσεις μου θα τηρούν αυστηρά τον κανόνα ότι δεν θα υπερβαίνουν τις 250 λέξεις!

  Δυστυχώς μπορεί ορισμένα από αυτά που θα ήθελα να πω και θα ήταν βασικά σε κάθε ανάρτηση να θυσιαστούν εξαιτίας αυτού του κανόνα, αλλά δεν μπορώ να μην αφουγκραστώ τις ανάγκες του αναγνωστικού μου  κοινού και θα υπάρξουν οι αναγκαίες αλλαγές από εδώ και πέρα.

 Και αφού το διευκρινίσαμε αυτό, ας πάμε να μιλήσουμε για το σπουδαιότερο πράγμα στην μελισσοκομία, αυτό που θέλετε όλοι οι νεότεροι μελισσοκόμοι να ακούσετε από εμάς τους παλιότερους, και θα σας εξασφαλίσει όχι μόνο γερές παραγωγές, αλλά επίσης υγιή μελίσσια τα οποία θα ξεχειμωνιάζουν χωρίς ιδιαίτερες απώλειες τον χειμώνα, και θα έχουν μια  εκρηκτική και πρώιμη ανάπτυξη αρχές της άνοιξης και θα οροθετούν τις παραγωγές της επόμενης χρονιάς σε ιδιαίτερα υψηλά επίπεδα.

 Φυσικά και ότι θα σας γράψω αποτελούν βιώματα δικά μου, αλλά και γνώσεις που απέκτησα από τον δάσκαλο μου, σε συνδυασμό με τα πορίσματα που έβγαλα έπειτα από την μελέτη της μελισσοκομικής θεωρίας. Πορίσματα που τα τέσταρα και πάνω στην κυψέλη για να δω εάν πραγματικά μπορούν να δώσουν τις υψηλές αποδώσεις που προανέφερα.

 Μετά από χρόνια εντατικών δοκιμών πάνω σε μερικές εκατοντάδες μελίσσια, σε διαφορετικές νεκταροεκκρίσεις και μελιτωεκκρίσεις, και πληθώρα καιρικών συνθηκών, μπορώ πλέον με απόλυτη βεβαιότητα να πω ότι το σημαντικότερο  πράγμα στην μελισσοκομία είναι το ……



 Σημείωμα Αρχισυντάκτη Ποιο μέρος του κανόνα των 250 λέξεων δεν καταλαβαίνεις?!?! Γράφε λιγότερα αγόρι μου!





Τετάρτη 24 Απριλίου 2019

Χάνοντας ένα μελισσοκομικό στοίχημα ή Μαθαίνοντας να έχεις απαιτήσεις και από τον εαυτό σου, και όχι μόνο από τους άλλους



 Αυτή η ανάρτηση παίδες είναι αποτέλεσμα ενός μελισσοκομικού στοιχήματος που έβαλα με την Αλεπού. 

 Συγκεκριμένα πριν από περίπου 1,5 μήνα της είχα πει "Θα ετοιμάσω μια βαριά μελισσοκομική ανάρτηση, θα μου φάει κανένα μήνα για να την γράφω παράλληλα με όλες τις άλλες αναρτήσεις του blog" και με ρώτησε "1,5 μήνα? Και πόσες ώρες την ημέρα παρακαλώ θα ασχολείσαι με αυτή την βλακεία?", και ενώ από μέσα μου άρχισαν τα "Ωχ ωχ!" ωστόσο απάντησα τελείως αφελώς "Ε να μην μου παίρνει 3-4 ώρες την ημέρα?", και ξανά μια θυμωμένη ερώτηση "3-4 ώρες συν τις ώρες που τρως κάθε μέρα για το blog σου?", και ακόμα πιο αφελώς απαντώ "Ε ναι γιάαα!". 

 Και αμέσως συναντώ την αγριεμένη θύελλα μέσα στο βλέμμα της "Καλά είσαι χαζός? Θα δαπανήσεις τόσες ώρες για τόσο πολύ καιρό για κάτι που δεν θα το διαβάσουν? Θα κλέψεις όλο αυτό τον καιρό από μένα, από σένα, από την εργασία σου για κάτι που όσο καλό και να είναι θα πάει στράφι στο σινάφι σου?", και  έχοντας  καταλάβει ότι έχω πατήσει την μπανανόφλουδα τραυλίζοντας τολμώ να πω κάτι της μορφής "Εεεεε  να υπερβάλλεις! Μην τους υποτιμάς τόσο! Θα την διαβάσουν και μάλιστα μαζικά!", και τότε είδα το πρόσωπο του Θεού να ξεπροβάλει μέσα από την θύελλα και να σκορπά παντού κεραυνούς κάνοντας με να νιώσω πραγματικό δέος! "Υπερβάλω! Υπερβάλω είπες ρε φουκαρά! Τολμάς να λες ότι είμαι υπερβολική ρε λαδωμένε ποντικέ? Τι θαρρείς είμαι και βγάζεις γλώσσα? Κανένας βλαμμένος μελισσοκόμος που τους κάνεις τον καμπόσο? Ωραία ρε μπαγλαμά αφού τους έχεις σε τόσο υψηλή εκτίμηση θα σε βάλω ένα στοίχημα!". 

 Kαι ενώ τα "Ωχ ωχ ωχ ωχ!" από μέσα μου πολλαπλασιαζόταν με εκθετικούς ρυθμούς τόλμησα να ξεστομίσω "Τι, τι, τι στοίχημα?", και ήρθε η κεραμίδα "Στοίχημα ότι μέσα σε μια εβδομάδα δεν πρόκειται να την διαβάσουν την έρευνα σου ούτε 200 άτομα!", "Ωχ ωχ ωχ ωχ ωχ ωχ ωχ ωχ ωχ ωχ ωχ ωχ ωχ........" ακούω το εαυτό μου να λέει από μέσα μου ενώ το στόμα μου ανεξαρτητοποιήθηκε και είπε "200 άτομα? Σε, σε, σε μια εβδομάδα?", και τότε βλέποντας μια λάμψη στα μάτια της την ακούω να μου λέει "Πολλά είναι τα 200 άτομα σε μια εβδομάδα ε? Ωραία, έστω, 150 άτομα σε μια εβδομάδα, σε 7 μέρες. Όχι θα σου δώσω και άλλο αβάντζο! 150 άτομα όχι σε 7 μέρες αλλά σε 9!",  " 150 σε 9 μέρες ίσως και να μπορεί να γίνει" σκέφτομαι αμίλητος από μέσα μου, "Αλλά...." συνεχίζει "Ωχχχχχχχχχχχχχ!" αμέσως κατάλαβα ότι το ποδάρι μου πιάστηκε στο δόκανο για τις αρκούδες   (Αλεπού - Αρκούδα 1-0!) και περιμένω το τελειωτικό χτύπημα "Αλλά θα τους προειδοποιήσεις ότι η ανάρτηση που θα ακολουθήσει θα είναι βαριά! Ότι είναι έρευνα, και ότι θα έχει ένα μεγάλο μέγεθος! Δεν θα την σκαπουλάρεις με το να βάλεις ένα ότι να είναι τίτλο και όσοι τσιμπήσουν! Να ξέρουν και τι τους περιμένει και ποτέ τους περιμένει! Μάγκα και ξυπνοπούλι μου που τώρα τελευταία έχεις βγάλει και γλώσσα!". 

 Και κάθομαι να την κοιτάζω με ορθάνοιχτα μάτια έχοντας καταλάβει ότι μου την είχε στημένη την παγίδα (Αλεπού - Αρκούδα 2-0!)  από την πρώτη στιγμή που άνοιξα το στόμα μου και δεν το είχα καν καταλάβει"! 

 Οπότε η μόνη ορθολογική λύση που είχα ήταν αυτή "Και εάν δεν δεχθώ το στοίχημα? Τι θα γίνει?", "Εάν δεν δεχθείς το στοίχημα σημαίνει ότι είσαι ένας δειλός, υποκριτής, ψεύτης που ενώ ξέρεις το τι είναι η φάρα σου τους καλύπτεις και προτιμάς να χάνεις χρόνο με αυτούς παρά να τον δαπανάς με εμένα. Και φυσικά εάν δεν δεχθείς το στοίχημα μια που θα φας για αυτό το χαζό 1,5 μήνα ετοιμάσου να μην με μιλήσεις για τουλάχιστον 3 φορές αυτό το διάστημα!", και κάθομαι με πεσμένα τα αυτιά καθώς ακούω μια φωνή από μέσα μου να λέει "Τα ήθελες και τα έπαθες βλάκααααααααα!"  (Αλεπού - Αρκούδα 5-0!)!  


 Οπότε για αυτό ακολούθησε μια σειρά ανακοινώσεων στο Facebook όπου και ζητούσα από τους μελισσοκόμους φίλους μου (και όχι μόνο) να διαβάσουν την έρευνα - ανάρτηση που έκανα (βλέπετε προηγούμενη ανάρτηση του blog Περί περιαστικής μελισσοκομίας : Η επιμόλυνση του μελιού και των υπολοίπων προϊόντων της κυψέλης από βαρέα μέταλλα λόγου των τοποθετήσεων σε αστικές περιοχές) όπως η παραπάνω στις 12 Απρίλη.


 Ή όπως αυτή στις 14 Απρίλη όπου τόνιζα ότι η ανάρτηση θα ήταν "βαριά" (ακόμα και για τα μέτρα αυτού του blog που έχει συνηθίσει τους αναγνώστες του σε βαριές αναρτήσεις).


 Και για το τέλος η εισαγωγή της ίδιας της  ανάρτησης που δημοσιοποιήθηκε στις 15 του Απρίλη, όπου και προϊδεάζω τους πάντες σχετικά με το θέμα της έρευνας και ότι και σε μέγεθος θα είναι μεγάλη, καθώς και ότι πραγματεύεται αντικείμενα από πολλούς επιστημονικούς κλάδους. Φυσικά προσπάθησα να ελαφρύνω λίγο το κλίμα λέγοντας ότι στην πραγματικότητα δεν χρειάζονται ιδιαίτερες απαιτήσεις από τους αναγνώστες (που ισχύει! Κράτησα το επίπεδο των μαθηματικών και της επιστημονικής γλώσσας και ορολογίας στο ελάχιστο δυνατό! Κανένα πρόβλημα εκεί! Ούτε καν μαθηματικά 3ης γυμνασίου δεν υπήρχαν μέσα της!), και το μόνο που έμενε είναι να προσδοκώ ότι παρόλα τα παραπάνω θα βρίσκονταν τουλάχιστο 150 άτομα που θα την διάβαζαν σε 9 μέρες (ούτε καν να την διαβάσουν στην πραγματικότητα! Απλώς να μπαίναν μέσα στην συγκεκριμένη ανάρτηση και να τους  καταγράψει ο μετρητής, για να μπορέσω να γυρίσω με θράσος μετά να τρίψω το νούμερο που θα έβγαινε πάνω από το όριο στο πρόσωπο της Αλεπούς, και αν με άρχιζε τα "Αυτές είναι απλώς προβολές! Και τίποτα δεν  εγγυάται ότι πραγματικά διαβάστηκε!" εγώ θα το έπαιζα τρελίτσα και απλώς θα φώναζα διαρκώς σαν αυτιστικό "Το στοίχημα είναι στοίχημα, μάθε να χάνεις! Κακομαθημένο!").

 Και όχι μόνο αυτό, άφησα και αυτή την ανάρτηση να βρίσκεται εκεί φάτσα κάρτα χωρίς να δημοσιεύσω άλλη ανάρτηση μεταγενέστερη, έτσι ώστε να μην χαθεί από τα μάτια σας καθώς θα έχει καλυφθεί από άλλες αναρτήσεις (ναι ξέρω! Το προσπάθησα με πολλούς τρόπους να επηρεάσω το αποτέλεσμα, δεν ήμουν έντιμος και δίκαιος! Χα χα χα).

 Και?

 Και μετά από 9 μέρες, 126 προβολές! 

 Ούτε καν 150! 

 126 προβολές! 

 Σχεδόν όσο και τα δύο τα ποιήματά!

 Πλάκα μου κάνετε?

 Οπότε αρχίζουμε από τα βασικά. Πρώτα από όλα, οι 126 που διαβάσατε (άντε καλά! Μπήκατε απλώς μέσα στην ανάρτηση!) την ανάρτηση, μπορείτε να φύγετε! Δεν σας αφορά εσάς τα παρακάτω. Φυσικά μπορείτε και να μείνετε εάν θέλετε, θα πω ορισμένα πράγματα που θα έπρεπε να τα ακούσετε και εσείς, αν και δεν σας αφορούν και τόσο, αλλά και πάλι καλό θα σας κάνει). 

 Το λύσαμε αυτό, πάμε παρακάτω στους υπόλοιπους που δεν δείξανε το ίδιο ενδιαφέρον και  φιλότιμο για να εκτιμήσουν τον κόπο και την προσπάθεια κάποιου. 

 Παιδιά ξέρετε τις σπάνιες φορές που μπαίνω σε μελισσοκομικές ομάδες ή σε προφίλ φίλων μου μελισσοκόμων βλέπω ένα γνωστό μοτίβο. Όταν αρχίζουν τα σχόλια να πληθαίνουν και να πλατειάζει η εκάστοτε μελισσοκομική συζήτηση όλο και κάποιος θα πετάξει το γνωστό "Έλα μωρέ! Όλοι αυτοί οι μελισσοbloggers ίδιοι είναι, ο ένας χειρότερος από τον άλλον!". Ξέρετε αυτό εμένα όμως με πληγώνει! Γιατί δεν είναι καθόλου αλήθεια! 

 Ναι υπάρχουν blogger που τους νοιάζουν μόνο τα κλικ, είτε γιατί έχουν διαφημίσεις, είτε γιατί θέλουν  να γίνουν πρώτα ονόματα στον χώρο, έτσι ώστε να πουλήσουν πραμάτεια στα μελισσοκομικά μαγαζάκια τους, να κάνουν σεμινάρια, να πουλήσουν παραφυάδες ή θαυματουργές θεραπείες, να καταξιωθούν στον συνδικαλιστικό τοπίο του κλάδου μας, ή ακόμα και να κερδίσουν θέσεις σε ψηφοδέλτια σε δημοτικές, περιφερειακές ή και βουλευτικές εκλογές. Ναι υπάρχουν blogger που ενώ δεν ξέρουν που πάνε τα τέσσερα στην μελισσοκομία έχουν άποψη για τα πάντα και παίρνουν αβέρτα κόσμο στον λαιμό τους. Ναι υπάρχουν blogger που με εντυπωσιακούς τίτλους αναρτήσεων και διαρκώς ανέβασμα τον ίδιων Cut and paste αναρτήσεων έχουν δεκάδες εκατομμύρια προβολές, και στρατούς από οπαδούς στον διαδικτυακό μελισσοκομικό χώρο (και αυτές τις καταστάσεις της δημιούργησαν με τις επιλογές τους οι μελισσοκόμοι! Μην το ξεχνάμε αυτό!) και μπορούν να επηρεάσουν πλήρως την εκάστοτε διαδικτυακή μελισσοκομική θεματολογία κατά το δοκούν!

 Ναι υπάρχουν αυτά, και ο υποφαινόμενος τα καυτηριάζει εδώ και χρόνια (ναι το παραδέχομαι, τα παλιότερα χρόνια ήμουν καυστικότερος και λιγότερο ανεκτικός με αυτές τις καταστάσεις (Α μπα! Η Ιδέα σου και μόνο! Χα χα χα), μέχρι που το συνειδητοποίησα ότι συνένοχοι σε αυτή την κατάσταση δεν ήταν μόνο οι blogger, αλλά και οι χιλιάδες ακόμα μελισσοκόμοι που με τις επιλογές τους γιγάντωσαν αυτά τα φαινόμενα, και έτσι αποφάσισα  να "σωπάσω" σχετικά με αυτό το ζήτημα). Αλλά επίσης υπάρχουν και blogger που πραγματικά ξέρουν από μελισσοκομία και την δείχνουν μέσα από τα blog  τους, ναι υπάρχουν και blogger που κάνουν πρωτότυπες και γεμάτες έρευνα αναρτήσεις και δεν ανακυκλώνουν τα ίδια και ίδια μελισσοκομικά φολκλόρ που έχουν κατακλύσει όλες τις μελισσοκομικές ομάδες, ναι υπάρχουν και blogger που δεν έχουν άλλες ιδιοτέλειες στην παρουσίαση του έργου τους παρά το να δώσουν τον γνωστικό τους πλούτο στους άλλους που τις περισσότερες φορές δεν τους χαρίστηκε λόγου γνωριμιών ή αίματος (πατέρας, πεθερός, θείος, κολλητός) αλλά τον απέκτησαν με τον δύσκολο τρόπο, κουβαλώντας κυψέλες άλλων! 

 Και η παραπάνω κουβέντα είναι πολύ βαριά για την δεύτερη κατηγορία blogger που τους αδικεί κατάφωρα, καθώς και ιδιαίτερη ευνοϊκή για την πρώτη κατηγορία blogger που τους δίνει άλλοθι για να συνεχίζουν την συμπεριφορά τους εξυπηρετώντας τα ιδιοτελή συμφέροντα τους! 

 Ξέρετε είναι πολύ δύσκολο να γράφεις διαρκώς πρωτότυπες αναρτήσεις πάνω στα  βιώματα σου σε οποιοδήποτε γνωστικό αντικείμενο, και ακόμα περισσότερο στην μελισσοκομία που είναι χαρακτηριστική περίπτωση δύσκολου επαγγέλματος. Ακόμα πιο δύσκολο είναι να μπορείς να κάνεις έρευνα πάνω σε ένα αντικείμενο που στην Ελλάδα δεν έχει τόσο εύκολη πρόσβαση κάποιος στα δεδομένα των καθαρών ερευνητών του κλάδου, ή δεν υπάρχουν καν! Και για το τέλος είναι ακόμα πιο δύσκολο και τις εμπειρίες σου, αλλά και τις έρευνες σου, να τα γράφεις με γλώσσα και τρόπο εύκολα κατανοητό που να βγάζει νόημα ο κάθε ένας, ανεξαρτήτως του γνωστικού του επιπέδου! Όλα τα παραπάνω θέλουν και θέληση, αλλά κυρίως θέλουν και ικανότητες, που σπανίζουν και ξεχωριστά η κάθε μία, αλλά κυρίως ως σύνολο που μπορεί να έχει κάποιος που θα έχει αυτή την ενασχόληση στον τομέα της μελισσοκομίας!

 Και για αυτό είναι και λίγοι όσοι έχουν στην πραγματικότητα όλα τα παραπάνω! Αλλά υπάρχουν! Και προγενέστεροι από μένα, και σύγχρονοι με μένα, αλλά κυρίως μεταγενέστεροι από μένα. Και σε αυτούς κυρίως απευθύνεται αυτή η ανάρτηση! 

 Ξέρετε παιδιά υπάρχουν πολλά λαμπρά μυαλά εκεί έξω που έχουν ασχοληθεί με την μελισσοκομία τα τελευταία χρόνια. Έχω μάλιστα διακρίνει μέσα τους ότι μπορούν να έχουν όλα τα παραπάνω χαρακτηριστικά, βούληση, και ικανότητες που αναφέρω. Πολλές φορές τους τσιγκλώ και εγώ να ακολουθήσουν τον δρόμο που ακολούθησα και εγώ, "Πιστεύω σε εσένα" τους λέω και εννοώ "Κάνε ένα blog, δείξε στον Κόσμο το ποιος είσαι, το έργο σου, τις αγωνίες σου, την ζωή σου, τον κόσμο σου όλο", γιατί πιστεύω ότι μπορούν να προσφέρουν πραγματικά στην διαδικτυακή μελισσοκομία (φυσικά μέσα από την blogοσφαιρά! Δεν πιστεύω ότι μπορεί κάποιος να προσφέρει πραγματικά στην διαδικτυακή μελισσοκομία μέσα από μελισσοκομικές ομάδες! Αν το πίστευα αυτό θα είχα μελισσοκομική ομάδα και όχι blog!). Να κάνουν έρευνα υψηλών απαιτήσεων, μια που έχουν και γνωστικά αντικείμενα και ειδικεύσεις πέρα από την μελισσοκομία. Έχουν σπάνια αναλυτική και επαγωγική σκέψη, μπορούν να ακολουθήσουν μια μεθοδολογία απαραίτητη στην έρευνα για να βγάλουν βάσιμα και ορθά συμπεράσματα από αυτή. Και κυρίως έχουν μια τεράστια όρεξη για δουλειά πάνω στην έρευνα που δεν την έχει φθείρει ακόμα η απογοήτευση που μπορεί να σου προσφέρει η επαγγελματική ενασχόληση με την μελισσοκομία (πχ που εμένα πλέον άρχισε να με επηρεάζει! Και φαίνεται νομίζω αυτό και στα γραπτά μου, δεν υπάρχει πάντα εκείνος ο αρχικός τρελός ενθουσιασμός που υπήρχε στην αρχή!).

 Και αυτά τα παιδιά φυσικό είναι να επηρεάζονται ιδιαίτερα από άτομα που ήδη έχουν ανοίξει τον δρόμο για αυτούς, και μερικές φορές μπορεί να αποτελούν παράδειγμα προς μίμηση. Άτομα που ήδη έχουν μια πορεία ετών στην blogοσφαιρα, με εκατοντάδες πρωτότυπες αναρτήσεις, με έρευνα δική τους πάνω σε ποικίλα μελισσοκομικά θέματα. 

 Και είναι αυτό λογικό! Από ποιον θα ζητήσουν την γνώμη τους πάνω στο θέμα? Από κάποιον που δεν ξέρει καν τι είναι το blog? Από κάποιους που την είδαν bloggers, κάνανε κάποια στιγμή ένα blog (ατομικά ή συλλογικά) βγάλανε 1-2 άντε βαριά βαριά 4-5 δεκάδες αναρτήσεις και μετά τα εγκαταλείψανε (γιατί δεν έχουν τις ικανότητες να το συνεχίσουν? Γιατί δεν πέτυχαν την αναγνώριση που θέλανε μέσα από αυτό? Γιατί είδανε ότι ο κόπος τους, η εργασία τους, και ο χρόνος τους, για να συντηρήσουν ένα blog εάν δοθεί κάπου αλλού μπορεί να τους προσφέρει ένα σεβαστό εισόδημα? Γιατί απλούστατα ήθελαν να δώσουν τον αντίστοιχο χρόνο σε ασήμαντες συζητήσεις σε μελισσοκομικές ομάδες που όμως θα τους κάνει περισσότερο γνωστούς? Ίσως βγάλουν  και καμία γκόμενα  μελισσοκόμο εάν είναι και ελεύθερα παιδιά? Ποιος ξέρει! Ποιος νοιάζεται!)? Από κάποιον που αντιγράφει ότι πέσει στο μάτι του με την λέξη μελισσοκομία και το παρουσιάζει στο blog του? Από κάποιον που προσπαθεί να αποκτήσει ωφελήματα άλλα εκτός από το να πουλήσει τα προϊόντα που παράγουν για αυτόν οι μέλισσες του? Όχι φυσικά! Από τους ελάχιστους που ξεχωρίζουν θα ζητήσει και θα εκτιμήσει την γνώμη τους. Από αυτούς και μόνο θα έχει βαρύτητα και αξία η άποψη τους. 

 Και εδώ έρχεται η δικά μας η ευθύνη, η ευθύνη των "σωστών" blogger. Τι ακριβώς να τους πούμε εμείς για να ακολουθήσουν τον δρόμο που εμείς θεωρούμε ως ορθό?

 Να τους πούμε ότι θα δώσουν όλο τους τον εαυτό, χρόνο κλεμμένο από αυτούς που αγαπούν, εργασία και διάθεση που θα μπορούσαν να την χρησιμοποιήσουν για να αυξήσουν τα υλικά αγαθά της οικογενείας τους, καθώς και το μέγεθος της μελισσοκομικής τους επιχείρησης, για να δημιουργήσουν ένα αξιοπρεπές blog που θα παρουσιάζουν τον εαυτό τους? Τον χαρακτήρα τους? Τον γνωστικό τους πλούτο και την εργασία τους?

 Να τους πούμε ότι παρόλο που θα δώσουν το καλύτερο που έχουν για να γράφουν διαρκώς νέα πράγματα που δεν έχουν ειπωθεί εκεί έξω, ζήτημα είναι στην καλύτερη των περιπτώσεων να έχουν μερικές εκατοντάδες χιλιάδες προβολές  σε μερικά χρόνια, σε αντίθεση με τα δεκάδες εκατομμύρια προβολές που έχουν blog με πολύ υποδεέστερο περιεχόμενο?

 Να τους πούμε ότι ο κάθε τυχαίος θα τους τσουβαλιάζει με μια πρόταση με όλους τους άλλους που δεν τραβούν τον δύσκολο δρόμο της πρωτότυπης έρευνας και αφήγησης των πραγματικών βιωμάτων τους?

 Να τους πούμε ότι θα αποκτήσουν αντιπάθειες από όσους είτε δεν έχουν κάνει το ίδιο βήμα με αυτούς λόγου έλλειψης θέλησης ή ικανοτήτων, ή το ακόμα χειρότερο ότι θα κάνουν μάλιστα και βαθιές αντιπάθειες με όσους το προσπάθησαν το ίδιο βήμα αλλά στην πορεία το εγκατέλειψαν για τους λόγους που αναφέραμε παραπάνω και θα προσπαθούν με τα λόγια τους  (τα φανερά τους, αλλά κυρίως για τα κρυφά τους πίσω από την πλάτη σου) και τις πράξεις τους να δηλητηριάσουν το έργο σου, την προσπάθεια σου, και κυρίως τον χαρακτήρα σου? Και εκτός από όλα τα προβλήματα της ζωής σου θα προσπαθούν να σου επιβάλουν να αντιμετωπίσεις και τα κόμπλεξ τους και τις ανεπάρκειες τους?

 Να τους πούμε ότι εάν δεν είναι αρκετά δουλοπρεπείς (γιατί τις μελισσοκομικές σου γνώσεις τις απέκτησες μόνος σου χωρίς πατεράδες, πεθερούς, θείους και μπαρμπάδες, αλλά μόνο κουβαλώντας κυψελών άλλων!) για να αποδίδουν σε άτομα που δεν αξίζουν τους επαίνους σου ψεύτικες ευχαριστίες, και γενικά φιλοφρονήσεις, μόνο και μόνο για να σε κρατήσουν στο "κοπάδι" τους, είναι ικανοί να επιβάλουν άτυπη τρομοκρατία σε όλους. Και άτομα που ξέρεις ότι έχεις την εκτίμηση τους να μην τολμούν καν να εκφράσουν την εκτίμηση τους με το ελάχιστο που μπορούν να κάνουν (ένα like στις αναρτήσεις ή ένα σχόλιο) για να μην χαρακτηριστούν ως φίλοι σου και εξοστρακισθούν και αυτοί από το "κοπάδι" (όχι όμως με την θέληση τους όπως εσύ!). Και ενώ το γνωρίζεις αυτό το γεγονός εσύ απλώς το αποσιωπάς για να μην τους πληγώσεις ενώ βρίσκονται σε τόσο δύσκολη θέση?

 Να τους πούμε ότι μπορεί να ετοιμάζουν με τεράστια λαχτάρα μια ανάρτηση που θα τους στερήσει αμέτρητο χρόνο από όσους αγαπούν, και εκτιμούν την παρουσία δίπλα τους, για να βιώσουν στο τέλος την απογοήτευση ότι παρόλη την προσπάθεια ελάχιστοι και μόνο καταδέχτηκαν να μπουν σε αυτή την ανάρτηση (Να μπουν! Όχι να διαβάσουν, άλλο το ένα άλλο το άλλο!)?

 Και για το τέλος να τους πούμε για το γεμάτο απογοήτευση βλέμμα των ανθρώπων που αγαπάς, και γνωρίζουν όλα τα παραπάνω, να σε βλέπουν να σπαταλάς  την ζωή σου μπροστά από μια οθόνη φλεγόμενος από έναν μελισσοκομικό πυρετό, νομίζοντας ότι θα πλουτίσεις τις γνώσεις των άλλων με την πραγματική μελισσοκομία έτσι ακριβώς όπως είναι, και έτσι ακριβώς όπως την ζεις και εσύ, αλλά στην πραγματικότητα το μόνο που νοιάζει όλους εκεί έξω είναι το πως θα πάρουν εύκολα μελάκια, με μυστικά αρχαία, χωρίς ποτέ να κουβαλήσουν ξένες κυψέλες?

 Πείτε μου!

 Τι να πω σε αυτά τα παιδιά?

 Ε?

 Δεν ξέρετε και εσείς ε?

 Το περίμενα!

 Αρκετά!

 Φτάνει τόσο, πολλά και πάλι τα είπα, πάμε στο παρασύνθημα.

 Σας είπα ότι αυτή η ανάρτηση είχε αιτία ένα στοίχημα, αλλά δεν σας είπα ποιο ήταν το στοίχημα που έχασα!

 Λυπάμαι παιδιά αλλά εάν νομίζετε ότι η δική μου γλώσσα σπάζει κόκαλα, ή ότι είμαι σκληρός, ή αυστηρός, προφανέστατα δεν έχετε γνωρίσει την Αλεπού!!!   

 Αν εγώ μπορώ να σας προκαλέσω ψυχολογικά προβλήματα σε μια στιγμή, αυτή είναι ικανή να σας κάνει να ξεχάσετε καν ποιοι είσαστε με μόνο και μια κουβέντα!

 Και δυστυχώς εκτός από αδυσώπητη είναι και σαδίστρια!

 Οπότε μια που το στοίχημα είναι στοίχημα, πρέπει να πιούμε μαζί αυτό το πικρό ποτήρι.

 Αυτό παίδες είναι το τίμημα του στοιχήματος.

"Να τους πεις τους δικούς σου τους καλικάντζαρους ότι το παρακάτω είναι αφιερωμένο από την Κατακόκκινη σου Αλεπού! Χαϊβάνια και ζωντόβολα! Άντρες! Και μάλιστα μελισσοκόμοι! Χαμένα κορμιά!!!"




  Adios Amigos  Locos








Μότσανος Λάζαρος

Σοχός 24/4/2019

Δευτέρα 15 Απριλίου 2019

Περί περιαστικής μελισσοκομίας :Η επιμόλυνση του μελιού και των υπολοίπων προϊόντων της κυψέλης από βαρέα μέταλλα λόγου των τοποθετήσεων σε αστικές περιοχές


 Και ήρθε ο καιρός να γράψω μια ανάρτηση που ήθελα να ασχοληθώ μαζί της εδώ και πάρα πολύ καιρό. Συγκεκριμένα εδώ και 10 έτη.  Μια ανάρτηση που ήθελα να γράψω πριν δημιουργήσω καν το blog μου, μια ανάρτηση από την εποχή που κατανάλωνα μανιωδώς  την μελισσοκομική θεωρία όπως καταναλώνει αχόρταγα την βενζίνη δωδεκακύλνδρος V κινητήρας της Ferrari

 Μια δύσκολη ανάρτηση που ήθελε έρευνα από μέρος μου και κυρίως εμπειρία μελισσοκομική για να μπορέσω να βάλω τις διάφορές πληροφορίες που θα έβρισκα στην σωστή τους θέση και αξιολόγηση. Μια έρευνα που όσο μεγάλωναν οι γνώσεις μου οι μελισσοκομικές τόσο μου δημιουργούταν η πεποίθηση ότι θα ήταν από πολύ δύσκολο, μέχρι αδύνατο να γίνει αυτή η έρευνα λόγου της πολυπλοκότητας του θέματος, της έλλειψης των απαραίτητων στοιχείων εκεί έξω, και του κινδύνου να παρερμηνευτεί από τους άλλους. 

 Με πολύ προσπάθεια και ακόμα περισσότερη τόλμη αποφάσισα ότι είναι καιρός να γίνει,  για να αναπτυχθεί και ο προβληματισμός μου πάνω στο συγκεκριμένο θέμα. Και το θέμα που θα αναπτυχθεί σήμερα είναι η περιαστική μελισσοκομία και η επιμόλυνση του μελιού και των υπολοίπων προϊόντων της κυψέλης από βαρέα μέταλλα λόγου των τοποθετήσεων σε αστικές περιοχές ( θα αναπτυχθεί  όχι όσο εκτενώς  θα ήθελα, αλλά από ένα σημείο και μετά πρέπει να πάρεις μια απόφαση σε ένα  τόσο περίπλοκο θέμα του τι θα αφήσεις έξω, δεν είναι διδακτορική εργασία αυτή η ανάρτηση, είναι απλώς μια ανάρτηση για ένα blog, εκτεταμένη μεν, όσο το δυνατό πιο πλήρης, αλλά τα όρια  της θα είναι δεδομένα. Δεν είναι το καλημέρα μου στην ακαδημαϊκή κοινότητα και το εισιτήριο μου για αυτή, οπότε θα κρατηθεί στο –πολύ υψηλό- επίπεδο που αρμόζει για αυτό το blog, αλλά μέχρι εκεί. Όποιος από την ακαδημαϊκή κοινότητα θελήσει να χρησιμοποιήσει μέρη της μπορεί να το κάνει για να προχωρήσει η έρευνα πολύ παρακάτω από το σημείο που θα την αφήσει αυτή η ανάρτηση).

 Δύσκολο θέμα με τεράστιες ουρές, από πού να το πιάσεις, που να το πας, που να το σταματήσεις? Όσο περισσότερο ασχολούμουν με αυτό τόσο ήμουν σε φάση, «Βάλε και αυτό», «Κολλάει μέσα στην όλη κατάσταση και αυτό», «Καλά δεν θα βάλεις και μέσα και αυτό?», στο τέλος πήγαινε η ανάρτηση να φτάσει άνετα  στις 100-150 σελίδες και θα ήταν σίγουρο ότι κανένας λογικός άνθρωπος δεν θα καθόταν να διαβάσει ένα τόσο τεράστιο μακρινάρι, και σίγουρα δεν θα είχε πετύχει τον σκοπό της. Οπότε έπεσε και τσεκούρι για να βγει στις 20-25 άντε βαριά, βαριά 30 σελίδες! Χα χα χα. Δεν πειράζει τόσο ελπίζω να μπορείτε να το αντέξετε, τουλάχιστο οι τακτικοί αναγνώστες μου που ήδη σας έχω εκπαιδεύσει καλά πάνω στην ανάγνωση σεντονιών.

 Οπότε και για να διευκολύνουμε και λίγο την κατάσταση θα υπάρχει ξεχωριστά η κυρίως έρευνα που έχω κάνει που θα παρουσιαστούν έρευνες πάνω στο θέμα από την Ελλάδα, αλλά και το εξωτερικό,  και μια κριτική αξιολόγηση τους, αλλά θα υπάρχει και υλικό από δικές μου ανιχνεύσεις εκεί έξω όπου θα παρουσιαστούν περιαστικά μελισσοκομεία σε μέρη που δεν θα τα ανέμενε κάποιος. Και φυσικά θα υπάρχουν και σύνδεσμοι σε αναρτήσεις αυτού του blog όπου θα υπάρχουν οι κατάλληλες επισημάνσεις σε ορισμένα πράγματα που θέλω να τονίσω ιδιαίτερα.

 Εκτός από την κυρίως έρευνα θα υπάρχουν και τρία παραρτήματα όπου θα παρουσιαστούν ορισμένες πλευρές του θέματος, που όμως δεν αφορούν τόσο την περιαστική μελισσοκομία μόνο αλλά όλη την διαδικασία της μελισσοκομίας (σταθερής και νομαδικής).

 Συγκεκριμένα το πρώτο παράρτημα θα αναφέρεται στο έναυσμα αυτής της ανάρτησης-έρευνας και εμμονής μου μπορώ να πω. Και αυτό είναι η μελισσοκομία μέσα σε αεροδρόμια. Βλέπετε ακριβώς αυτή ήταν η γνώση που μου χαράχθηκε πριν από μια δεκαετία στο μυαλό και από τότε με τσιγκλάει με ένα διαρκές «κάνε το» και ξανά «κάνε το». Αφορμή το λοιπόν ένα άρθρο που είχα διαβάσει στο in.gr νομίζω (την εποχή που δεν το είχε πάρει ο Βαγγέλας το Αγριογούρουνο για να το κάνει λιβανιστήρι του, ναι κάποτε το in.gr ήταν σχετικά αξιόπιστη πηγή πληροφόρησης, πιθανότατα  η πιο αξιόπιστη διαδικτυακή, και όχι μόνο, στην Ελλάδα. Δυστυχώς αυτές οι εποχές πέρασαν ανεπίστρεπτη!) που μιλούσε για ένα γερμανικό αεροδρόμιο που χρησιμοποιούσε μελίσσια ως δείκτες για την ρύπανση της περιοχής του αεροδρομίου που ήταν τοποθετημένα. Τρομερή ιδέα! Μου έμεινε χαραγμένη στο μυαλό σαν σφραγίδα από πυρωμένο σίδερο! Θα υπάρχει οπότε μια παρουσίαση αυτής της ιδέας μέσα από κείμενα στον διεθνή τύπο, σας συνιστώ να την διαβάσετε καθώς υπάρχει μέσα και η έννοια των δικαιωμάτων άνθρακα που μπορούν να αποκτηθούν από την άσκηση της μελισσοκομίας στα αεροδρόμια, και που είναι μια πολύ ενδιαφέρουσα ιδέα και ίσως θα έπρεπε να την διεκδικήσουν οι συνδικαλιστές μας και για την Ελληνική μελισσοκομία αντί να ζητούν μόνο περισσότερες επιδοτήσεις!

 Το δεύτερο παράρτημα θα έχει ως θέμα την τοποθέτηση των μελισσιών κοντά σε ορυχεία, μεταλλεία και ανθρακωρυχεία (ή λιγνιτωρυχεία) αλλά και λιγνητοεργοστάσια και τι κίνδυνοι μπορούν να παρουσιαστούν από αυτές τις τοποθετήσεις, και κυρίως θα εξεταστεί η περίπτωση των μεταλλείων χρυσού  στην Χαλκιδική.

 Το τρίτο παράρτημα θα έχει ως θέμα την αποθήκευση του μελιού σε μεταλλικά δοχεία και το πώς μπορεί να επιμολυνθεί το μέλι από το ίδιο το δοχείο στο οποίο είναι αποθηκευμένο.

 Φυσικά υπάρχουν ακόμα πολλές πτυχές του όλου προβληματισμού που μπορεί να αναπτυχθεί πάνω στα παραπάνω θέματα αλλά θα ξέφευγε υπερβολικά πολύ από τα όρια που πρέπει να έχει μια τέτοια ανάρτηση.

 Πάμε παρακάτω σε μερικές  ακόμα διευκρινήσεις.  Υπάρχουν αρκετές έρευνες όπως θα δείτε και θα σας έχω και τις πηγές από τις οποίες τις πήρα, για να μπορέσετε και εσείς να εμβαθύνετε ακόμα περισσότερο στο θέμα εάν ενδιαφέρεστε (αρκετές είμαι μελισσοκομικές, άλλες είναι περιβαλλοντολογικές, μερικές είναι επιδημιολογικές – ιατρικές, ακόμα και μεταλλουργικές θα υπάρχουν!). Κάποια από τα στοιχεία τους όμως σε αυτές τις έρευνες έχουν παρουσιαστεί με  την  μορφή που θέλανε οι συγγραφείς τους, αυτό όμως δεν βολεύει στην συγκριτική τους παρουσίαση μέσα στα πλαίσια αυτής της ανάρτησης ,για αυτό έχω κάνει διάφορους πίνακες για να παρουσιάσω τα στοιχεία από τις διαφορετικές έρευνες σε μια μορφή όσο το δυνατό πιο τυποποιημένη, και κυρίως απλή, για να μπορούν να γίνουν εύκολα και άμεσα κατανοητά τα συμπεράσματα από αυτές τις έρευνες.

 Στην κάθε μια έρευνα από διαφορετική χώρα χρησιμοποίησα τα επιτρεπτά όρια για κάθε μέταλλο που επιτρέπει η νομοθεσία την εκάστοτε χώρας χωρίς να μπλεχτώ σε μετατροπές στα όρια που επιτρέπει η δική μας χώρα (στην πραγματικότητα η Ε.Ε.). Και θα γίνονταν πιο δυσνόητη η ανάρτηση εάν δεν είχα κάνει αυτή την επιλογή, αλλά επίσης πιθανό είναι άλλες χώρες να έχουν ακόμα πιο αυστηρά επιτρεπόμενα όρια για την ύπαρξη του κάθε μετάλλου από εμάς (γιατί αυτό? Γιατί μεγάλο μέρος της νομολογίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης εξυπηρετεί τα συμφέροντα και τις επιδιώξεις των ισχυρότερων κρατών (Γαλλία, Βρετανία, Ιταλία, Ισπανία και κυρίως Γερμανία, όλες χώρες με πολύ ισχυρές αυτοκινητοβιομηχανίες που λογικό είναι να πιέζουν για χαλαρότερα όρια πάνω στους ατμοσφαιρικούς ρύπους και ιδίως στην περίπτωση του μόλυβδου (Pb)). Επίσης οι διάφοροι ερευνητές χρησιμοποιούν διαφορετικές κλίμακες μετρήσεων στα αποτελέσματα τους και άφησα πάλι για τους παραπάνω λόγους χωρίς μετατροπή και αυτές τις κλίμακες (συνήθως είναι πολλαπλάσια του 10 οι διάφορες κλίμακες μια που είναι υψωμένες σε αρνητικές δυνάμεις), όποιος ενδιαφέρεται κάνει την μετατροπή μόνος του.

 Θα παρουσιαστούν οι έρευνες και τα κυριότερα σημεία που κράτησα από αυτές μαζί με τους πίνακες που δημιούργησα για να υπάρχει ομοιογένεια στην παρουσίαση των στοιχείων (στο μέτρο του δυνατού) και θα γίνει μια κριτική πάνω σε αυτές, λόγου όμως της γνώσης της Ελληνικής μελισσοκομίας, των περιορισμών της, και των ιδιαιτεροτήτων της, και κυρίως στην περιοχή της Θεσσαλονίκης, το επίπεδο της κριτικής πάνω στις Ελληνικές έρευνες (του ΑΠΘ) θα είναι φυσικό ότι θα είναι σε πολύ μεγαλύτερο επίπεδο από αυτές του εξωτερικού.

 Θα παρουσιαστούν επίσης ορισμένοι προβληματισμοί μου, και υποθέσεις που θα προσπαθήσω να τις αιτιολογήσω στο μέτρο των γνώσεων μου και των ικανοτήτων μου αλλά μέχρι εκεί, ούτε δόγμα είναι ότι θα πω, ούτε αυθεντία είμαι, ούτε θέλω να το παίξω ειδικός ή διδάσκαλος σε κάτι. Απλώς παρουσιάζω το πρόβλημα, το αναλύω από την δική μου οπτική και γνωστικό πλούτο, και περιμένει ανάπτυξη από εκεί και πέρα από σας. Γιατί οι παραπάνω προβληματισμοί αφορούν όλους μας αλλά ενώ η επίγνωση τους είναι πολύ μικρή στο σύνολο των μελισσοκόμων,  η βαρύτητα τους για την μελισσοκομία στο μέλλον αναμένεται μόνο να αυξηθεί.

 Το βαρύναμε πολύ ε?

 Και υπάρχει κίνδυνος να σας χάσω από  τώρα ε?

 Οπότε εδώ κανονικά πέφτει το αστείο που θα σας κρατήσει αγκυρωμένους στο διάβασμα υποθέτω ε?

 Καλώς!

 Μια που βλέπω σε τόσες εργασίες και έρευνες οι συγγραφείς να τις αφιερώνουν και κάπου θα το κάνω και εγώ αυτό γιατί μου άρεσε.

 Το λοιπόν αφιερώνω αυτή την ανάρτηση-έρευνα στην ΠΑΟΚΑΡΑ, την πιο Heavy Metal ομάδα που αυτές τις μέρες θα πάρει επιτέλους και το πρωτάθλημα (όσο ακόμα δηλαδή είμαι ζωντανός! Χα χα χα).



 Μια ανάρτηση για μέταλλα αφιερωμένη σε ένα λαό με καρδιά από μέταλλο!


 Για να δούμε τι ψάρια έχουμε πιάσει και σήμερα.

 ΔΕΔΟΜΕΝΑ 



 Πίνακας 1.

 Αρχίζουμε με μια έρευνα του 2013 στο Ιράν στην επαρχία Ardabil (αριθμός δειγμάτων n=25) για ύπαρξη μέσα στο μέλι βαρέων μετάλλων, όπως Κάδμιο (Cadmium-Cd) , Ψευδάργυρος (Zink-Zn), Νικέλιο (Nikel-Ni), Χρώμιο (Chromium-Cr), Μόλυβδος (lead-Pb), Χαλκός (Copper-Cu), Αρσενικό (Arcenic-As). 

 Ενώ στα περισσότερα μέταλλα δεν υπήρχαν σημαντικές διαφορές στις τιμές του μελιού σε ορισμένα άλλα όπως ο μόλυβδος υπήρξε αξιοσημείωτη διαφορά ανάμεσα στις ανατολικές περιοχές της επαρχίας (935,48 μm/kg⁻1) λόγου της εντονότερης βιομηχανοποίησης, αστικοποίησης, και αυξημένου πληθυσμού της περιοχής εκεί σε σχέση με τα νότια της επαρχίας που οι τιμές του μόλυβδου στο μέλι ήταν χαμηλότερες (205,4 μm/kg⁻1). 

 Σε σχέση με τα επιτρεπόμενα όρια στο φαγητό κάποια βαριά μέταλλα ήταν πάνω από τα όρια (μόλυβδος) ενώ κάποια άλλα κάτω από αυτά (κάδμιο).  Το μέταλλο με την μεγαλύτερη αφθονία στα δείγματα του μελιού ήταν ο ψευδάργυρος με μια μέση τιμή 1481,64 μm/kg⁻1 (με την διακύμανση των τιμών των δειγμάτων να βρίσκεται ανάμεσα στο 122,86 μm/kg⁻1 έως 6638,55 μm/kg⁻1). 

 Συμπέρασμα της έρευνας ότι είναι  ιδιαίτερα ψιλές οι τιμές για τον ψευδάργυρο και το χρώμιο στα δείγματα που μπορούν να είναι τρομερά επιβλαβή βαρέα μέταλλα για τον οργανισμό,  αλλά ακόμα και σε αυτά είναι κάτω από τα επιτρεπόμενα όρια στην καθημερινή κατανάλωση ενός μέσου ατόμου (ενήλικας βάρους 60 κιλών). 

 Αλλά είναι χαρακτηριστική η μεγάλη διακύμανση στις τιμές των βαρέων μετάλλων στα δείγματα ανάλογα την προέλευση τους και οι ανώτερες τιμές στα δείγματα παρατηρούνται στις ανατολικές περιοχές της επαρχίας όπου η εκβιομηχάνιση και η αστικοποίηση πολύ μαζικότερων πληθυσμών είναι εντονότερη. Επίσης η μελέτη επισημάνει την προσοχή μας στην κατανάλωση μαύρου τσαγιού με μέλι γιατί το μαύρο τσάι είναι ήδη επιβαρυμένο με βαρέα μέταλλα.  

 ΠΗΓΗ

 Πίνακας 2.

 Μία έρευνα στην Ινδία το 2018 στην πόλη του Νέου Δελχί (αριθμός δειγμάτων n=8). Στην έρευνα υπήρξαν 2 δείγματα που ξεπέρασαν οι τιμές του μολύβδου τα επιτρεπόμενα όρια, ένα δείγμα ξεπέρασε τον επιτρεπόμενο όριο για τον υδράργυρο, ένα δείγμα ξεπέρασε το επιτρεπόμενο όριο για το αρσενικό, ενώ όλα τα άλλα μέταλλα βρέθηκαν κάτω από τα επιτρεπόμενα όρια. 


 Ενδιαφέρον αποτελεί το ότι αναλύει ότι υπάρχουν δύο τρόποι επιμόλυνσης του μελιού, πρώτα από τους ρύπους που συγκεντρώνονται στα τριχωτά σώματα των μελισσιών από την ατμοσφαιρική ρύπανση, δεύτερος τρόπος από την κατανάλωση αυτών των ρύπων από τις μέλισσες μέσα από το νερό, το νέκταρ των λουλουδιών (που μπορούν να λαμβάνουν τα ίδια τα φυτά τους ρύπους από το έδαφος μέσα από τις ρίζες τους), την γύρη, και την μελιτωέκκριση των περιοχών που εκμεταλλεύονται. 

 Οι ρύποι αυτοί (χαλκός, κάδμιο, μόλυβδος, υδράργυρος, και ψευδάργυρος) προέρχονται από βιομηχανικά χυτήρια, βιομηχανικές εκπομπές αερίων, καυσαέρια από οχήματα, ή ακόμα και από τις διαδικασίες και μέσα που χρησιμοποιούνται για την παραγωγή του μελιού (πχ γαλβάνιζε δοχεία για το μέλι που μπορεί να επιμολύνουν το μέλι με κασσίτερο- χρειάζεται ανοξείδωτο ατσάλι για αυτή την δουλειά-), επίσης πηγές αγροτοχημικές μπορεί να είναι πηγή βαρέων μετάλλων στο μέλι όπως οργανικός υδράργυρος, λιπάσματα που περιέχουν κάδμιο, εντομοκτόνα που βασίζονται στο αρσενικό.

 Μέταλλα όπως ο χαλκός, κασσίτερος, σιδερός χρειάζονται για την σωστή λειτουργία του οργανισμού και την  ανάπτυξη του και  η έλλειψη τους μπορεί να οδηγήσουν σε προβλήματα στην νοητική απόδοση, μειωμένη ικανότητα για εργασία, μικρότερη αντοχή στις ασθένειες και επιπλοκές στην εγκυμοσύνη. Ωστόσο όμως μέταλλα όπως ο μόλυβδος (πηγή μολύβδου και ο τετρααιθυλικός μόλυβδος που χρησιμοποιείται για να αυξήσει τον αριθμό των οκτανίων στα καύσιμα)  και το αρσενικό δεν είναι αναγκαία στην διατροφή  μας, και  λόγου της τοξικότητας τους μπορούν να προκαλέσουν σοβαρές βλάβες στον μεταβολισμό μας και έχουν κυτταροτοξικές  και καρκινογόνες συνέπειες. Μέγιστα επιτρεπτά όρια στα φαγητά ορίζονται από τον Prevantion of Food Adulteration (PFA) Act 1955 όπου στον  κανονισμό 57 καθορίζει τα επιτρεπόμενα όρια στα «Μη καθορισμένα τρόφιμα» στα οποία εντάσσεται και το μέλι.  


 ΠΗΓΗ




 Και πάμε στις εντός έδρας έρευνες τώρα.

 Και αρχίζουμε με την έρευνα των Εμμανουήλ Καραζαφείρη και της Χρυσούλας Τανανάκη με τίτλο ΥΠΟΛΕΙΜΜΑΤΑ ΣΤΟ ΜΕΛΙ ΚΑΙ ΣΕ ΑΛΛΑ ΠΡΟΙΟΝΤΑ ΚΥΨΕΛΗΣ  (αυτή την έρευνα την είχαμε δει και σε προηγούμενη ανάρτηση του blog Απαντήσεις σε ερωτήσεις που δεν μου έγιναν Vol XXX)

 Πίνακας 3.

 Κρατώ από την παραπάνω εργασία τα παρακάτω στοιχεία και τα παρουσιάζω στον παραπάνω πίνακα. 

 Τεράστια η σημασία των στοιχείων που δίνει ο Bogdanov σχετικά με τις ανώτερες και κατώτερες τιμές υπολειμμάτων μολύβδου που δίνει στην από την έρευνα του για τα προϊόντα της κυψέλης : Για το μέλι από 0,01 έως 0,18 mg/kg,  για την γύρη 0,02 έως 3,9 mg/kg, για το κερί 0,06 έως 0,62 mg/kg, και για την πρόπολη 0,03 έως 461,00 mg/kg.

 Και τα παραπάνω στοιχεία θα μας οδηγήσουν σε παρακάτω πίνακα.



 Πίνακας 4.

 Εδώ έκανα την αναγωγή εγώ για να βρω την ποσοστιαία διαφορά ανάμεσα στις κατώτερες τιμές και  στις ανώτερες και ιδού τα αποτελέσματα: για το μέλι η διαφορά ανάμεσα στις κατώτερες τιμές και  τις ανώτερες βρίσκεται στο 1.800%, για την γύρη στο 1.950%, για το κερί  στο 1.333% , και για την πρόπολη στο 15.366.667% (ναι καλά το διαβάσατε σύμφωνα με αυτά τα στοιχεία η ανώτερη τιμή μολύβδου στην πρόπολη είναι πάνω από 150 χιλιάδες φορές υψηλότερη από την κατώτερη!). Εάν δεν πρόκειται για κάποιο ορθογραφικό λάθος στις εργασίες που παραθέτω τότε αυτό είναι κάτι που πρέπει να προσεχθεί πολύ. 

 Τα παραπάνω στοιχεία θα μας χρειασθούν πιο κάτω όταν θα δείξουμε ορισμένα στοιχεία από τις ανιχνεύσεις μου.


 Ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχει η επισήμανση στην εργασία ότι ο Bogdanov αναφέρει ότι στα ελβετικά μέλια το 1984 οι συγκεντρώσεις μολύβδου ήταν στα 0,2 μm/kg ενώ το 2002 είχε μειωθεί στα 0,04 μm/kg, μείωση που την απέδωσε στην εξάπλωση των καταλυτικών αυτοκινήτων που μείωσαν την έκλυση μολύβδου στην ατμόσφαιρα. Οπότε οι μέλισσες ως δείκτες μπόρεσαν και έπιασαν ακόμα και αυτή την αλλαγή! 

ΠΗΓΗ

ΥΠΟΛΕΙΜΜΑΤΑ ΣΤΟ ΜΕΛΙ ΚΑΙ ΣΕ ΑΛΛΑ ΠΡΟΙΟΝΤΑ ΚΥΨΕΛΗΣ 


 Η παρακάτω έρευνα είναι πάλι από το ΑΠΘ και είναι η μεταπτυχιακή διατριβή της Ιωάννας Γερολύμου με επιβλέπων καθηγητή τον Ανδρέα Θρασυμβούλου με τίτλο ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΜΕΘΟΔΩΝ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΥ Cd ΚΑΙ Pb ΣΤΟ ΜΕΛΙ Η ΕΠΙΒΑΡΥΝΣΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΜΕΛΙΩΝ.


 Σε αυτή την έρευνα (n=95 δείγματα μελιού για την μέτρηση του Καδμίου n=92 δείγματα μελιού για την μέτρηση του μολύβδου από αγορασμένα μέλια σε supermarket επώνυμα μέλια αλλά και βιολογικά, όπως και αμιγή μέλια που πάρθηκαν από παραγωγούς (θυμάρι, πορτοκάλι, πεύκο) καθώς και επιβαρυμένο μέλι από την περιοχή του αεροδρομίου 15 μέτρα μακριά από τον κεντρικό κόμβο αεροδρομίου Νέων -  Μουδανιών).

 Στα δείγματα πορτοκαλιάς (n=12) η ανώτερη τιμή συγκέντρωσης μολύβδου ήταν 15 μg/kg και ο μέσος όρος ήταν 6.5 μg/kg.

 Στα δείγματα θυμαριού (n=19) η ανώτερη τιμή συγκέντρωσης μολύβδου ήταν 13 μg/kg και ο μέσος όρος ήταν 11 μg/kg (στα 2 δείγματα από τα 19 που μετρήθηκε ανιχνεύσιμες ποσότητες μολύβδου).

 Στα δείγματα πεύκου  (n=23) η ανώτερη τιμή συγκέντρωσης μολύβδου ήταν μεγαλύτερη από  25 μg/kg και ο μέσος όρος ήταν 24,1 μg/kg.

 Στα δείγματα εμπορίου  (n=23) η ανώτερη τιμή συγκέντρωσης μολύβδου ήταν   62 μg/kg και ο μέσος όρος ήταν 28,5 μg/kg.

 Στα δείγματα βιολογικά  (n=9) η ανώτερη τιμή συγκέντρωσης μολύβδου ήταν   47 μg/kg και ο μέσος όρος ήταν 32,6 μg/kg.

 Στα δείγματα του αυτοκινητόδρομου  (n=6) η ανώτερη τιμή συγκέντρωσης μολύβδου ήταν   62 μg/kg και ο μέσος όρος ήταν 29,2 μg/kg.

 Φοβερά ενδιαφέροντα τα αποτελέσματα (αν και περισσότερο στην έρευνα εστιάζει σε δείγματα που πήραν από άλλες πηγές (παραγωγούς, supermarket κ.α.) παρά σε δείγματα από τις δικές τους κυψέλες (n=6 από δικές τους κυψέλες όταν όλος ο αριθμός των δειγμάτων ήταν n=92) που θα δημιουργήσουν πολλούς προβληματισμούς που θα τους εξετάσουμε πιο κάτω στην δική μας έρευνα ανάρτηση. 

  Για να δούμε και σε μορφή πίνακα αυτά τα στοιχεία για να μπορέσουμε με μια ματιά να βγάλουμε συμπεράσματα πολύ ευκολότερα ( Δυστυχώς στην ίδια την εργασία οι πίνακες που παρατίθενται δείχνουν την συχνότητα εμφάνισης των τιμών σε κάθε κατηγορία ανά κλίμακες. και όχι τις ίδιες τις τιμές, ευτυχώς σε ένα σημείο της εργασίας εμφανίζονται τα παραπάνω στοιχεία και έτσι μπόρεσα να δημιουργήσω τον παρακάτω πίνακα (σημείωση όπως προείπα χρησιμοποιώ σε κάθε πίνακα το επιτρεπόμενο όριο σε κάθε χώρα που γίνεται η έρευνα, και δεν ασχολούμαι να εφαρμόσω ένα κοινό επιτρεπόμενο όριο σε όλες της έρευνες από μόνος μου. Τους λόγους τους έχω εξηγήσει πιο πάνω).

 Οπότε θα έχουμε αυτόν τον πίνακα.  

 Πίνακας 5.

 Θα προσθέσω λίγα ακόμα που κράτησα από την ίδια την έρευνα πριν εξετάσουμε όλα τα παραπάνω με μια κριτική ματιά.

 Σύμφωνα με την έρευνα του 2009 στην περιοχή της Θεσσαλονίκης για να μπορέσει ακόμα με τα πιο επιβαρυμένα μέλια σε κάδμιο (25 μg/kg ) και σε μόλυβδο ( 62 μg/kg ) να φτάσει ένας  ενήλικας βάρους 70 κιλών στην ημερήσια αποδεκτή ποσότητα (A.D.I) θα πρέπει να καταναλώσει αντίστοιχες ποσότητες 1400 gr μελιού για το κάδμιο και 4000 gr μελιού για τον μόλυβδο (φυσικά αυτό τρώγοντας μόνο μέλι, και όχι και άλλες τροφές επιβαρυμένες και αυτές με αυτά τα βαρέα μέταλλα ή και νερό ή ότι θα λάβει μέσω της αναπνοής του!) όπως και υπολογίζει ότι με 10 gr κατανάλωση μελιού ημερησίως (αυτό τον αριθμό από πού τον βγάζει? Από τον μέσο όρο κατανάλωσης μελιού στην Ελλάδα προς τον πληθυσμό της? Ναι αλλά κάποιοι δεν τρώνε καθόλου μέλι και κάποιοι άλλοι τρώνε αβέρτα μέλι!  Επίσης που ξέρει την συνολική παραγωγή της Ελλάδας? Ένα μεγάλο μέρος της παραγωγής διακινείται χέρι με χέρι χωρίς παραστατικά και χωρίς να μετριέται στις στατιστικές! Εδώ βρίσκονται τα μεγάλα λάθη που μπορεί να προκαλέσει η στατιστική (για τα μεγάλα λάθη της  στατιστικής και μάλιστα στον χώρο της Ελληνικής μελισσοκομίας δείτε προηγούμενες αναρτήσεις του blog Greek statistics ή Μελισσοκομικά στατιστικά 2004-2009 Vol IGreek statistics ή Μελισσοκομικά στατιστικά 2004-2009 Vol II  και Greek statistics ή Μελισσοκομικά στατιστικά 2004-2009 Vol III)  , για να  βγάλεις την ημερήσια ποσότητα μελιού που καταναλώνουν όσοι προτιμούν το μέλι θα πρέπει να γνωρίζεις τον αριθμό τους – που φυσικά δεν τον ξέρεις!- και όχι να υποθέτεις ότι κάθε Έλληνας τρώει μέλι! Όπως και πρέπει επίσης να ξέρεις και την συνολική κατανάλωση της χώρας που δεν την ξέρεις μια που η παραγωγή της χώρας δεν είναι γνωστή στην πραγματικότητα από κανένα!) οπότε και η ημερήσια πρόσληψη καδμίου μέσω ακόμα και του επιβαρυμένου μελιού θα είναι στο 0,71% της A.D.I και αντίστοιχα η ημερήσια πρόσληψη μολύβδου θα είναι 0,25% της A.D.I

 Επίσης κρατώ και το παρακάτω που θα χρησιμοποιηθεί στο δεύτερο παράρτημα της έρευνας μας.   

 Ήδη από το 1975 χρησιμοποιούνται οι μέλισσες ως δείκτες για την μόλυνση του περιβάλλοντος (Οι Shabanov και Ibrishimov βρήκαν υψηλότερες συγκεντρώσεις χαλκού, ψευδαργύρου και φωσφόρου σε περιοχή κοντά σε 2 ορυχεία χαλκού, Ο Bromenshenk το 1978 βρήκε αυξημένες συγκεντρώσεις φθορίου σε ακτίνα 20 χιλιομέτρων από ένα ανθρακωρυχείο.  Σε έρευνα που έκανε πάλι ο ίδιος ερευνητής στο Άινταχο (Idaho) σε περιοχές που υπήρχαν βιομηχανίες που απελευθέρωναν φθόριο στην ατμόσφαιρα (520 g/ημέρα) χρησιμοποιήθηκαν 10,000 κυψέλες σε 26 διαφορετικές τοποθεσίες σε ακτίνα 1200 τετραγωνικών χιλιομέτρων γύρω από αυτή την περιοχή. Σε δείγματα που λάμβαναν ανά δύο εβδομάδες βρέθηκε ότι στην περίμετρο αυτής της περιοχής η συγκέντρωση του φθορίου στους ιστούς των μελισσών ήταν σε χαμηλά επίπεδα (8,8-1,9 mg/Kg), αντίθετα σε απόσταση 5 Km από τα εργοστάσια η συγκέντρωση φθορίου υπερέβαινε τα 40 mg/Kg και μερικές φορές έφτασε τα 65,7 mg/Kg. Επίσης πρέπει να σημειωθεί ότι βρέθηκε και συγκέντρωση φθορίου 20 mg/Kg σε μελίσσια που απείχαν 65 χιλιόμετρα μακριά από τα εργοστάσια (ναι! Η ρύπανση του αέρα μεταφέρεται! Ποιος θα το περίμενε αυτό?!?! Χα χα χα).


 Το 1982 χρησιμοποιήθηκαν μελίσσια για την ανίχνευση μολύβδου στις ΗΠΑ κοντά σε μια λεωφόρο και 850 μέτρα μακριά από αυτή, και βρέθηκε περιεκτικότητα μολύβδου στα λουλούδια 13600 μg/kg στα λουλούδια και 28100 μg/kg στις μέλισσες που πετούσαν στην πρώτη περιοχή, και αντίστοιχα στην δεύτερη περιοχή οι αντίστοιχες τιμές για τα λουλούδια ήταν 200 μg/kg και για τις μέλισσες 1400 μg/kg). 

 Με τα παραπάνω στοιχεία δημιούργησα τον παρακάτω πίνακα.

 Πίνακας 6.

 Όπου θεωρώ ότι ως περίμετρο της περιοχής που εξετάζει ο ερευνητής είναι τα 5 χιλιόμετρα μακριά από αυτή (γιατί αυτή η υπόθεση? Γιατί 5 χιλιόμετρα είναι η αποτελεσματική ακτίνα πτήσης των μελισσιών (βλέπετε προηγούμενη ανάρτηση του blog Ακτίνα δράσης μελισσών) οπότε πέρα από αυτή την απόσταση δύσκολα  να πετάξουν οι μέλισσες -Ίσως μόνο για πεύκο ή ελαιοκράμβη στην περίπτωση του μελιτώματος ή του νέκταρος ή στην περίπτωση της γύρης για καστανιά ή σουσούρα αλλά και πάλι πολύ δύσκολα να το κάνουν αυτό). Και τι μας λέει αυτός ο πίνακας?

  Ότι στην περιοχή που δεν έχει τέτοια έκθεση στους ρύπους των εργοστασίων (στα 5 χιλιόμετρα και πάνω) οι ακραίες τιμές (η κατώτερη τιμή και οι ανώτερη τιμή) έχουν μια σχέση μεταξύ τους 2105% δηλαδή η  κατώτερη τιμή είναι 21 φορές μικρότερη από την ανώτερη. Αντίστοιχα στις επιβαρυμένες από ρύπους περιοχές η διαφορά περιορίζεται στο 747% δηλαδή 7,5 φορές παραπάνω (μην χαίρεστε αυτό συμβαίνει επειδή η κατώτερη τιμή στην επιβαρυμένη περιοχή είναι ήδη 4,5 φορές μεγαλύτερη από την ανώτερη τιμή στην μη επιβαρυμένη περιοχή!). Επίσης μας λέει ο πίνακας ότι η κατώτερη τιμή στην μη επιβαρυμένη από ρύπους (φθόριο) περιοχή σε σχέση με την ανώτερη στην επιβαρυμένη περιοχή έχουν μια σχέση μεταξύ τους στο 3458% δηλαδή είναι 34,5 φορές μικρότερη η μία τιμή από την άλλη! Κρατήστε το αυτό για παρακάτω.

 ΠΗΓΗ

ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΜΕΘΟΔΩΝ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΥ Cd ΚΑΙ Pb ΣΤΟ ΜΕΛΙ Η ΕΠΙΒΑΡΥΝΣΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΜΕΛΙΩΝ



ΚΡΙΤΙΚΗ ΕΡΕΥΝΩΝ

 Και νιώθω ότι εδώ θα έχετε την πρώτη βασική ένσταση σας σχετικά  με τις χώρες (Ιράν, Ινδία, Ελλάδα) που διάλεξα για να παρουσιάσω έρευνες τους. Οι δύο αναπτυσσόμενες η μία αναπτυγμένη (εννοώ εδώ την Ελλάδα ε! Χα χα χα). Η μια πετρελαιοπαραγωγός (οπότε αβέρτα ρύποι!) και ή άλλη η μεγαλύτερη πληθυσμιακά χώρα στον Κόσμο (ακόμα περισσότεροι ρύποι!), πως τις συγκρίνεις με την χώρα μας?

 Και η απάντηση θα δοθεί αμέσως.

 Στους παρακάτω πίνακες που τους βρήκα από έκθεση της Ευρωπαϊκής ένωσης ("State of European Cities Report", 2007/EU, Regional Policy) βλέπουμε για τρεις βασικές κατηγορίες ατμοσφαιρικών ρύπων τις 20 ευρωπαϊκές πόλεις που έχουν τον μεγαλύτερο αριθμό ημερών υπέρβασης των ορίων για τον κάθε ένα ρύπο (μερικοί πίνακες έχουν περισσότερες από 20 πόλεις απλώς γιατί ισοβαθμούν στην τελευταία θέση πάνω από 1 πόλη).

 Οπότε θα έχουμε.

 Για το όζον.


 Πίνακας 7.

 Για το Διοξείδιο του Αζώτου.

 Πίνακας 8. 

Και για τα αιωρούμενα σωματίδια PM10


 Πίνακας 9.

 Βλέπετε  και στις τρεις βασικές κατηγορίες ατμοσφαιρικών ρύπων έχουμε παρουσία Ελληνικών πόλεων! Και μάλιστα στο θέμα που πραγματευόμαστε (τους ατμοσφαιρικούς ρύπους από βαρέα μέταλλα) μας ενδιαφέρει ο τρίτος πίνακας (πίνακας 9) κυρίως. Όπου σε αυτόν τον πίνακα έχουμε παρουσία 5 Ελληνικών πόλεων (σημειωμένες με κόκκινο χρώμα) στις 20 πιο  μολυσμένες πόλεις της Ευρώπης σε αυτή την κατηγορία ρύπων! 

 Για να κάτσουμε λίγο και να αναλογιστούμε τι σημαίνει αυτό? Θα σας το δώσω με παράδειγμα: Φανταστείτε στο All Star game του NBA στους 20 παίχτες της Ανατολής και της Δύσης (στην πραγματικότητα είναι 24 χα χα χα) οι 5 από αυτούς να ανήκουν στην ίδια ομάδα! Πιστεύετε ότι αυτή η ομάδα δεν θα πάρει και το πρωτάθλημα στο NBA? 

 Μπορείτε να μου πείτε φίλε αυτός ο πίνακας αν θέλεις να κάνεις σωστή αναλογία θα ήταν τα είκοσι καλύτερα διάρια και τριάρια στις θέσεις τους. 

 Οκ το δέχομαι αυτό, για σκεφτείτε σε ένα Ελληνικό All Star Game πριν από 20 χρόνια στις θέσεις 2 και 3 μια ομάδα να είχε τους καλύτερους βασικούς, αλλά και αναπληρωματικούς. Σκεφτείτε μια ομάδα που θα είχε ως βασικούς στην θέση 2 τον Νίκο Γκάλη, και στην θέση 3 τον Γουόλτερ Μπέρι! Και θα είχε για αλλαγές τους στην θέση 2 τον Μπάνε Πρέλεβιτς, και στην θέση 3 τον Πέτζα Στογιάνκοβιτς! Και αν δεν έφταναν αυτοί σαν ακόμα μια εναλλακτική σε αυτές τις θέσεις να υπήρχε και ο Παναγιώτης Γιαννάκης! Πως σας φαίνεται μια τέτοια ομάδα, το έπαιρνε το πρωτάθλημα και χωρίς αμάν και αμάν ψιλούς? Τι λέει τώρα? Την πιάσατε την αναλογία? Χα χα χα.

 Και για να εξηγήσουμε και λίγο τι εστί PM10 (Όπως και τι PM2.5)

 Σύμφωνα λοιπόν με την σελίδα AirDMS:

 Αιωρούμενα σωματίδια διαμέτρου μεταξύ 2.5 - 10.0 μm, χαρακτηρίζονται ως χονδρόκοκκα σωματίδια, PM 2,5 - 10 ("coarse" particles). Τα χονδρόκοκκα σωματίδια έχουν διάφορες πηγές προέλευσης, όπως από τη σκόνη μεταφερόμενη με τον άνεμο, από οχήματα τα οποία κινούνται σε άστρωτους δρόμους, από μηχανήματα βιομηχανιών συμπιέσεως, λιωσίματος και τροχισμού διαφόρων υλικών, αλέσματος, κ.ά..

 Σχηματίζονται υπό την επίδραση, κυρίως, μηχανικών δυνάμεων, όπως η τριβή και η σύνθλιψη. Σωματίδια σκόνης ή χώματος προέρχονται από την κίνηση του ανέμου, ή από άλλες μηχανικές δράσεις της περιοχής. Γύρη και σπόρια απαντώνται ως μέρη των χονδρόκοκκων σωματιδίων, και κυριαρχούν ιδιαιτέρως υλικά γεωλογικής προελεύσεως.

 Τα PM10 επομένως, αποτελούνται από λεπτομερώς διαχωρισμένη ανόργανη ύλη-ορυκτά, όπως Οξείδια του Αργιλίου, Πυρίτιο, Σίδηρο και Κάλιο .

 Αιωρούμενα σωματίδια διαμέτρου μικρότερης των 2.5 μm (<2.5μm) αναφέρονται ως λεπτόκοκκα σωματίδια, PM 2.5 ("fine" particles). -Ως μέτρο σύγκρισης, να αναφερθεί πως μία ανθρώπινη τρίχα έχει διάμετρο περίπου 70 μm.- Αποδίδονται στα σχηματιζόμενα από την αέρια φάση σωμάτια, με διαδοχικές συσσωρεύσεις, συμπύκνωση, μεταφορά ή καύση, και αρχικά έχουν διάμετρο περίπου 0.05 μm. Αναφέρονται ως πολύ λεπτόκοκκα σωματίδια ( ultra fine ) ή πυρήνες σωματιδίων ( nuclei mode ή very fine nuclei ). Τα σωματίδια αυτά έχουν την τάση να συσσωρεύονται περαιτέρω, σχηματίζοντας τα χαρακτηριζόμενα ως συσσωρευμένα σωματίδια (accumulation mode), διαμέτρου γύρω στα 0.5 μm και τα οποία είναι σχετικά σταθερά στον αέρα.. Τα πολύ λεπτόκοκκα σωματίδια τα οποία συνενώνονται, υπό φυσιολογικές βεβαίως ατμοσφαιρικές συνθήκες, προς συσσωρευμένα, δεν μπορούν να φτάσουν σε μέγεθος χονδρόκοκκων σωματιδίων.

 Τα PM 2.5 προκύπτουν από πολλές, διαφορετικές πηγές, όπως από τα καυσαέρια των αυτοκινήτων, από διάφορες βιομηχανικές εγκαταστάσεις, από εργοστάσια παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας, καθώς επίσης και από οικιακές εστίες φωτιάς, τζάκια, φούρνοι κ.ά., κι έτσι η σύστασή τους ποικίλλει. Δημιουργούνται επίσης από αέρια πυρανάφλεξης, τα οποία μετατρέπονται με χημικό τρόπο σε σωματίδια.

 Λόγω της προελεύσεώς τους από αέρια, αποτελούνται από ανόργανα ιόντα όπως: Θειϊκά (SO42- ), Νιτρικά (NO3- ), Αμμωνία (NH3 ), Άνθρακα ( C, όπως προκύπτει από την καύση), οργανικά αερολύματα, μέταλλα, και γενικότερα άλλα προϊόντα καύσεως.

 Οπότε τα βαρέα μέταλλα ως ατμοσφαιρικοί ρύποι εντάσσονται σε αυτή την κατηγορία ρύπων.

 Επίσης όπως επισημαίνεται από την σελίδα Vita.gr (στην πραγματικότητα εκεί υπάρχουν τα στοιχεία του πίνακα 9 αλλά είναι λάθος τα στοιχεία του -λάθος αντιγραφής από τους συγγραφείς του?- και έτσι αναγκάστηκα να βρω την πρωταρχική πηγή για να πάρω τα στοιχεία και για αυτόν τον πίνακα αλλά και για τους άλλους δύο):

 Η μέση ανώτατη ετήσια τιμή που έχει καθοριστεί από την Ευρωπαϊκή Ένωση για τις συγκεντρώσεις PM10 είναι 40 μg/m3 (μικρογραμμάρια/ κυβικό μέτρο).

 Η μέση ανώτατη ημερήσια τιμή είναι  στα  50 μg/m3 και 35 οι μέρες τον χρόνο που επιτρέπεται να ξεπεραστεί αυτό το  όριο.

 Στην Αθήνα (σταθμοί Αριστοτέλους, Αμαρουσίου) ξεπερνιούνται οι μέσες ημερήσιες τιμές πάνω από 150 ημέρες τον χρόνο και στην Θεσσαλονίκη (σταθμός πλατείας Δημοκρατίας - Βαρδάρης) πάνω από 200 ημέρες τον χρόνο. 

 Οπότε μετά από αυτά σας φαίνεται τραβηγμένο που πήρα έρευνες από κράτη με υψηλά επίπεδα μόλυνσης και όχι πες από μια Ελβετία, Δανία, Σουηδία? Καλά είναι να ξέρουμε που θα βάζουμε τον πήχη κάθε φορά και να προσθέτουμε αχλάδια με αχλάδια, μήλα με μήλα, και όχι μήλα με αχλάδια ή πορτοκάλια!

 ΠΗΓΕΣ




 Και αρχίζουμε την κριτική στις παραπάνω έρευνες. Αν εξαιρέσουμε την έρευνα στις ΗΠΑ με τις 10,000 κυψέλες όλες οι άλλες έχουν πολύ μικρότερους αριθμούς δειγμάτων (Ιράν n=25, Ινδία n=8, Ελλάδα n=92 αλλά μόνο n=6 είναι κυψέλες που έχουν χρησιμοποιηθεί για αυτόν το σκοπό και όλα τα άλλα δείγματα είναι μέλια από κυψέλες που δεν είχαν σκοπό να χρησιμοποιηθούν για έρευνα).

 Λογικό αυτό αν σκεφτείς την δομή της μελισσοκομίας στις ΗΠΑ, ο παραπάνω αριθμός κυψελών μπορεί να είναι ενός και μόνο μελισσοκόμου (10,000 κυψέλες σε 26 σημεία μας κάνει 384 κυψέλες σε  κάθε σημείο, ακριβώς μια νταλίκα μελίσσια! Και ακριβώς αυτή είναι η λειτουργία της μελισσοκομίας εκεί, μια νταλίκα μελίσσια μέσα σε ένα μέρος για να κάνουν επικονίαση επί αμοιβή στις γύρω καλλιέργειες!). Στην πραγματικότητα μιας εταιρίας μελισσοκομικής θα λέγαμε, τσίμπησε κάποιον το υπουργείο αγροτικής ανάπτυξης στις HΠA και θα του είπε δώσε  ένα δείγμα από κάθε κυψέλη, και βουαλά μια έρευνα με δεκάδες χιλιάδες δείγματα! Άντε να το ξεπεράσεις αυτό!

 Πάμε παρακάτω, στις έρευνες από το Ιράν και την Ινδία έχουν γίνει αναλύσεις για πολύ περισσότερα βαρέα μέταλλα από ότι στην Ελλάδα (που περιορίζεται μόνο στον μόλυβδο και στο Κάδμιο) οπότε και είναι πιο πλήρεις από αυτή την πλευρά.

 Επίσης και στις δύο έρευνες βρίσκονται υπερβάσεις ορίων σε δείγματα σε ορισμένα μέταλλα (Μόλυβδος στο Ιράν, Μόλυβδος, Υδράργυρος, Αρσενικό στην Ινδία. Δεν κάνει η Ελληνική έρευνα αναλύσεις σε Υδράργυρο και Αρσενικό, αλλά για Μόλυβδο και αυτή κάνει!) σύμφωνα με τα επιτρεπόμενα όρια που έχουν στις χώρες τους κάτι που δεν συμβαίνει στην περίπτωση της Ελλάδας. Επίσης ακόμα και στα μελισσοκομεία μέσα στα αεροδρόμια όπως θα δούμε στο παράρτημα Α υπήρξε μια περίπτωση (τουλάχιστο υπάρχει μια μαρτυρία από τον εκεί μελισσοκόμο! Δεν ξέρουμε τα αποτελέσματα από τα άλλα τα αεροδρόμια!) επιμόλυνσης στο μέλι από χρώμιο που το αποδίδει ο μελισσοκόμος στην σπάτουλα με τον οποίο έκανε τρύγο!

 Η Ελληνική έρευνα επικεντρώνεται περισσότερο σε δείγματα που πήραν από άλλες κατηγορίες πηγών εκτός από τις δικές τους κυψέλες (Ίσως το ίδιο ή σε ένα βαθμό να ισχύει και στην έρευνα στο Ιράν) με αποτέλεσμα ακόμα και ο αριθμός n=8 της Ινδικής έρευνας να είναι μεγαλύτερος από τον αντίστοιχο αριθμών κυψελών των ερευνητών του ΑΠΘ ( n=6). 

 Δεν γνωρίζουμε σε αυτά τα 6 δείγματα από πόσες κυψέλες μας ήρθαν (στην φωτογραφία που υπάρχει βλέπουμε 2 κυψέλες) και πόσο χρόνο κράτησε. Μια μόνο χρονιά με ένα δείγμα την χρονιά (οπότε 6 κυψέλες χρησιμοποιήθηκαν)? Μια χρονιά με δύο δείγματα την χρονιά (οπότε 3 κυψέλες χρησιμοποιήθηκαν)? Δυο χρονιές με ένα δείγμα την χρονιά (οπότε πάλι 3 κυψέλες  χρησιμοποιήθηκαν)?  Η μήπως σε δυο χρονιές με πάνω από ένα δείγμα την κυψέλη την χρονιά (οπότε μπορεί να χρησιμοποιήθηκαν και 2 μόνο κυψέλες!)?

 Το σημείο που μπήκαν οι κυψέλες στα 15 μέτρα από την περιοχή του αεροδρομίου 15 μέτρα μακριά από τον κεντρικό κόμβο αεροδρομίου Νέων -  Μουδανιών είναι μάλλον η Γεωπονική σχολή του ΑΠΘ (βλέπετε τον συγκεκριμένο δρόμο πόσο κοντά είναι στην Γεωπονική σχολή του ΑΠΘ στην προηγούμενη ανάρτηση του blog Μία στο καρφί και μια στο πέταλο) και αυτό είναι λογικό, εκεί είναι οι κυψέλες του εργαστηρίου μελισσοκομίας, εκεί υπάρχουν εξειδικευμένοι επιστήμονες αλλά κυρίως μελισσοκόμοι που μπορούν να κάνουν σωστή έρευνα πάνω στο τομέα, δεν θα υπάρχει κόστος μετακινήσεων εάν πάνε οι κυψέλες σε άλλο μέρος, δεν θα υπάρχει κίνδυνος να τις κλέψουν εάν τις βάλουν κάπου αλλού περιαστικά (που ο κίνδυνος αυτός περιαστικά είναι τεράστιος, ιδίως εάν βάλεις και κανένα ταμπελάκι επάνω τους "Ιδιοκτησία της Γεωπονικής σχολής του ΑΠΘ" στις πήραν αμέσως!!!). Σωστά όλα αυτά, αλλά δυστυχώς επηρεάζουν τα αποτελέσματα της έρευνας!

 Βαρύ αυτό που μόλις είπα και θα πρέπει υποθέτω να μπορώ να το αποδείξω με επιχειρήματα ε?

 Ωραία, αυτό θα κάνω αμέσως τώρα.

  Πρώτα από όλα μια περιγραφή της περιοχής. Σε εκείνη την περιοχή υπάρχουν μεγάλες εκτάσεις ακόμα από χωράφια, και κυρίως οι επιχειρήσεις που έχουν εγκατασταθεί εκεί ασχολούνται με παροχή υπηρεσιών (logistics, υγείας, λιανικές πωλήσεις) και όχι με την παραγωγή (που συνήθως αυτές οι επιχειρήσεις είναι που παράγουν ρύπους).

 Οι κυριότερες βιομηχανίες της Θεσσαλονίκης βρίσκονται δυτικά (πχ το ΤΙΤΑΝ, τα διυλιστήρια, ολόκληρη η βιομηχανική περιοχή (ΒΙ.ΠΕ.) της Σίνδου, οι μεγάλες εταιρίες σιδήρου (πχ Σιδενόρ), όπως και κύριες υποδομές της πόλης, όπως ο βιολογικός καθαρισμός, οι σιδηροδρομικές γραμμές, η εθνική Θεσσαλονίκης - Αθηνών, η Εθνική Θεσσαλονίκης Ευζώνων, η Εγνατία οδός, καθώς και μεγάλο μέρος της Περιφερειακής οδού.

 Αντίθετα σε αυτή την περιοχή στα ανατολικά υπάρχουν μεγάλες εκτάσεις που εδρεύουν εταιρίες όπως το ΙΚΕΑ (και οι παρεμφερείς επιχειρήσεις που εδρεύουν στον ίδιο χώρο), το διαβαλκανικό κέντρο, το εμπορικό κέντρο Mediteranian Center, το γήπεδο μπάσκετ του ΠΑΟΚ, η γεωπονική σχολή με τις τεράστιες εκτάσεις της, η Αμερικανική Γεωργική Σχολή με αντίστοιχες τεράστιες  εκτάσεις, η Ανωτάτη σχολή πολέμου, καθώς και ένα μεγάλο στρατόπεδο (είσαστε γελασμένοι αν νομίζετε ότι θα σας πω το όνομα και τον σκοπό του! Χα χα χα).

 Από υποδομές υπάρχει μόνο το αεροδρόμιο και η Εθνική Θεσσαλονίκης - Νέων Μουδανιών. Μια οδός που ενώ έχει κίνηση, δεν φτάνει με τίποτα τον όγκο κίνησης των δρόμων της δυτικής Θεσσαλονίκης, και κυρίως της περιφερειακής οδού! Μάλιστα ο συγκεκριμένος δρόμος έχει μια μεγάλη εποχικότητα στην κίνηση του που αυξάνει τους τελευταίους μήνες της άνοιξης, κορυφώνεται τον Ιούλιο - Αύγουστο και πέφτει σιγά, σιγά τον φθινόπωρο και ακολουθεί την πτώση της τουριστικής κίνησης στην Χαλκιδική. Κυριότερες οικιστικές περιοχές στην ευρύτερη περιοχή (πολύ ευρύτερη περιοχή!!!) είναι τα Θερμά, η Πυλαία, η Επανομή. Περιοχές με λίγο πληθυσμό και αριθμητικά και αναλογικά σε σχέση με τις περιοχές δυτικά (Ωραιόκαστρο, Σταυρούπολη, Ηλιούπολη Νεάπολη, Πολίχνη, Εύοσμος-Κορδελιό). 

 Φυσικά θα μπορέσετε να πείτε ότι όλα τα παραπάνω είναι προσωπικές μου υποκειμενικές εκτιμήσεις οπότε και δεν έχουν την βαρύτητα επιχειρήματος.

 Οπότε και συνεχίζω στην παράθεση επιχειρημάτων βάση ερευνών. Και μάλιστα άμεσων επιχειρημάτων και μετά έμμεσων. 

 Από την Διπλωματική εργασία της Μαρίας Δήμου  με τίτλο ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΤΩΝ ΕΠΙΠΕΔΩΝ ΤΗΣ ΑΤΜΟΣΦΑΙΡΙΚΗΣ ΡΥΠΑΝΣΗΣ ΣΤΗΝ ΕΥΡΥΤΕΡΗ ΠΕΡΙΟΧΗ ΤΗΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ (2008) ΑΠΘ ΠΟΛΥΤΕΧΝΙΚΗ ΣΧΟΛΗ Επιβλέπων καθηγητής Σπύρος  Βούγιας

 Παίρνουμε τον παρακάτω πίνακα.


 Πίνακας 10. 

 Όπου βλέπουμε μεν ότι ενώ η συμμετοχή της κυκλοφορίας στους ατμοσφαιρικούς ρύπους είναι στο 52%, αλλά επίσης βλέπουμε ότι η συμμετοχή της κυκλοφορίας στα αιωρούμενα σωματίδια (ρύποι που αφορούν τα βαρέα μέταλλα) βρίσκεται μόνο στο 0,5%. Θα μου πείτε ίσως η περίπτωση του μολύβδου που είναι ειδικός ρύπος να είναι διαφορετική (πόσο διαφορετική να είναι! 0,5% η συμμετοχή στα αιωρούμενα σωματίδια!), ας το δεχτούμε.

 Συνεχίζουμε με την Διπλωματική εργασία του Λυμνιώτη Κωνσταντίνου με τίτλο  ΔΙΠΛΩΜΑΤΙΚΗ ΕΡΓΑΣΙΑ ΜΕΛΕΤΗ ΤΗΣ ΑΤΜΟΣΦΑΙΡΙΚΗΣ ΡΥΠΑΝΣΗΣ ΣΤΟ ΠΟΛΕΟΔΟΜΙΚΟ ΣΥΓΚΡΟΤΗΜΑ ΤΗΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ ΣΕ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΚΥΡΙΕΣ ΜΕΤΕΩΡΟΛΟΓΙΚΕΣ ΠΑΡΑΜΕΤΡΟΥΣ  ΚΑΙ ΧΡΗΣΗ  ΤΩΝ ΜΕΘΟΔΩΝ ΤΗΣ ΑΝΑΛΥΣΗΣ ΔΕΔΟΜΕΝΩΝ (2005) Πανεπιστήμιο Μακεδονίας τμήμα εφαρμοσμένης πληροφορικής επιβλέπων καθηγητής Ιωάννης Παπαδημητρίου. 

 Από όπου παίρνουμε τα εξής στοιχεία:


 Όπου έχουμε την θέση των σταθμών μέτρησης ατμοσφαιρικής ρύπανσης στο πολεοδομικό συγκρότημα Θεσσαλονίκης και πιο συγκεκριμένα:

Σ1 Σίνδος
Σ2 Νεοχωρούδα
Σ3 Ελευθέριο-Κορδελιό
Σ4 Πλατεία Δημοκρατίας
Σ5 Πλατεία Αγίας Σοφίας
Σ6 Α.Π.Θ.
Σ7 Πανόραμα
Σ8 Καλαμαριά
ΠΚΜ Περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας

 Οι παραπάνω σταθμοί μας έχουν δώσει και τις μετρήσεις του παρακάτω πίνακα.



Πίνακας 11.

 Πως σας φαίνονται οι νεκροκεφαλές?Ωραίες ε? Κάνουν ατμόσφαιρά ε? Χα χα  χα. Ξέρω, ξέρω, τρολλάρισμα μεγάλου βαθμού αλλά δεν μπορούσα να αντισταθώ (εάν και τα επόμενα  στοιχεία που θα παρουσιαστούν δεν κάνουν αυτόν τον πίνακα να δείχνει και τόσο ιντρικαδόρικος!!!).

 Και τι βλέπουμε σε αυτόν τον πίνακα?

 Ότι οι μόνοι σταθμοί που καταγράφουν όλες τις κατηγορίες ρύπων είναι ο σταθμός του Ελευθερίου - Κορδελιού στα δυτικά και ο σταθμός της Πλατείας Αγίας Σοφίας στο κέντρο (πόσο κέντρο είναι αυτό? Βενιζέλου, Αριστοτέλους, Αγίας Σοφίας είναι τόσο κεντρικές οδοί στην Θεσσαλονίκη που εάν πέσει ποτέ πυρηνική βόμβα στη Θεσσαλονίκη θα είναι ακριβώς στην περιοχή που σχηματίζουν αυτοί οι τρεις οδοί ( ε καλά! Όχι ακριβώς πάνω σε αυτούς τους δρόμους, για την ακρίβεια 500 μέτρα πιο ψιλά από αυτή ακριβώς την περιοχή! Χα χα χα, Και λίγο black humor για να ξελαμπικάρευτε από τους αβέρτα πίνακες! Χα χα χα). 

 Και για αυτό και οι δύο παραπάνω εργασίες δουλεύουν με τα δεδομένα που παίρνουν από αυτούς τους δύο σταθμούς! Για να δούμε και λίγο ακόμα αυτόν τον πίνακα. Δείτε τις μετρήσεις του σταθμού του ΑΠΘ (στην οποία περιοχή μπορεί να είναι μόνο 1000-1200 μέτρα μακριά από την πλατεία Αγίας Σοφίας αλλά αποτελείται από "άδειες" οικιστικές εκτάσεις, μια που εκεί βρίσκονται τα νεκροταφεία των Σαράντα Εκκλησιών, η πανεπιστημιούπολη του ΑΠΘ, Το συγκρότημα του Καυτατζογλείου, το Νοσοκομείο ΑΧΕΠΑ, και το Νοσοκομείο Γενηματά, το πανεπιστήμιο  Μακεδονίας, το πρώην στρατιωτικό νοσοκομείο 424, η ΔΕΘ, το αρχαιολογικό και το βυζαντινό μουσείο, το τρίτο σώμα στρατού καθώς και το πολεμικό μουσείο, το πάρκο του πεδίου του Άρεως, το Δημαρχείο και στο τέλος το πάρκο του Λευκού πύργου και η Νέα παραλία. Ένας χώρος ακριβώς μέσα στην καρδιά της πόλης που ωστόσο δεν είναι γεμάτος με οικοδομές, αλλά έχει και  σχετικά πολύ (για τα μέτρα της Θεσσαλονίκης) πράσινο. Και έτσι ενώ από εκεί περνά σχεδόν όλη η κίνηση από τα ανατολικά προς τα δυτικά της πόλης που δεν πάει μέσω περιφερειακής οι ρύποι που δίνει ο εκεί σταθμός δεν περιλαμβάνουν ούτε αιωρούμενα σωματίδια, ούτε Μονοξείδιο του Άνθρακα. Αντίθετα ο σταθμός της Σίνδου (όπου υπάρχει και η ΒΙ.ΠΕ και δίπλα είναι και τα διυλιστήρια, καθώς και οι μεγάλες αστικές αρτηρίες) παρόλο που η Σίνδος είναι μια μικρή πόλη (πόλη να την πω, προάστιο να την πω, συνοικία να την πω?) έχει σχεδόν όλο το φάσμα των ρύπων , σημείωση, και η Σίνδος είναι δυτικά.

 Πάμε παρακάτω στην άμεση επιχειρηματολογία.

Στοιχεία για την ποιότητα της ατμόσφαιρας, τα αεροαλλεργιογόνα και τον Θερμαϊκό με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Περιβάλλοντος ...

 Σε συνέντευξη τύπου με θέμα την ατμοσφαιρική ρύπανση Η προϊσταμένη του Τμήματος Περιβαλλοντικών Δράσεων του Δήμου Τσουμάκα Παρασκευή, παρουσίασε τα αποτελέσματα σχετικά με την ποιότητα της ατμόσφαιρας στη Θεσσαλονίκη το 2015, σε σχέση με τα αιωρούμενα σωματίδια (PM10 και PM2,5) και το όζον. Όπως διευκρίνισε, το όριο των 40 μgr/m3, της μέσης ετήσιας τιμής για τα σωματίδια PM10 που θέτει η ΕΕ, υπερβαίνεται  μόνο στο σταθμό καταμέτρησης της Εγνατίας, γεγονός αναμενόμενο, αφού ο συγκεκριμένος σταθμός έχει τη μεγαλύτερη επιβάρυνση εκπομπών ρύπων, λόγω της κυκλοφορίας των οχημάτων. «Ο αριθμός των ημερών που υπήρξε υπέρβαση  της μέσης ημερήσιας τιμής των 50μgr/m3, με όριο τις 35 ημέρες το έτος, ήταν σημαντικά μεγαλύτερος του ορίου αυτού στο Σταθμό της Εγνατίας, ενώ και στο Σταθμό της οδού Λαγκαδά υπήρξε υπέρβαση για σημαντικά μικρότερο αριθμό ημερών» ανέφερε η ίδια, ενώ όσον αφορά τα σωματίδια PM2,5 εξήγησε ότι σημειώθηκε μικρή υπέρβαση της μέσης ετήσιας τιμής των 25 μgr/m3 και πάλι στους σταθμούς Εγνατίας και Λαγκαδά.

 Σχετικά με τις συγκεντρώσεις του όζοντος στην ατμόσφαιρα, η κ. Τζουμάκα επισήμανε ότι οι σταθμοί που καταγράφουν τις υψηλότερες τιμές είναι αυτοί του Επταπυργίου και της Τούμπας.

 Όσον αφορά τον Θερμαϊκό Κόλπο, ο Μιλτιάδης Σεφερλής, επικεφαλής του Ελληνικού Κέντρου Βιότοπων-Υγροτόπων επισήμανε ότι ο Θερμαϊκός είναι αρκετά επιβαρυμένος, και αυτό οφείλεται στην αύξηση του πληθυσμού, στη γεωργία, στην υδατοκαλλιέργεια, στη βιομηχανική ζώνη και τις μεταφορές. «Το μεγαλύτερο πρόβλημα εντοπίζεται στην δυτική πλευρά του Κόλπου, αλλά και εκεί που εκβάλουν οι ποταμοί και σε μικρότερο βαθμό στην ανατολική»

 Οπότε σύμφωνα με την υπεύθυνη για αυτό το θέμα στον Δήμο Θεσσαλονίκης τα αιωρούμενα σωματίδια PM10  ξεπερνούν τα όρια στον σταθμό Εγνατίας (πλατείας Δημοκρατίας, ίσως και λόγου των έργων του μετρό εκεί) και Λαγκαδά (που είναι ο σταθμός Ευόσμου-Κορδελιού που είδαμε και παραπάνω) όπως το ίδιο ισχύει και τα PM2,5.

 ΠΗΓΕΣ





 Και πάμε τώρα στην έμμεση επιχειρηματολογία που δυστυχώς είναι πολύ πιο σκληρή. 

 Και θα έχουμε: 

 Επιδημιολογική έρευνα του καθηγητή Αιματολογίας – Αιμόστασης του ΑΠΘ Παντελή Μακρή με ομάδα 15 φοιτητών για 3 χρόνια (2003-2006), ερεύνησαν 109.879 φακέλους ασθενών του νοσοκομείου ΑΧΕΠΑ σε βάθος 50 ετών και τα διασταύρωσαν με τα ευρήματα από τα στοιχεία των νεκροψιών της ίδια περιόδου του νεκροτομείου Θεσσαλονίκης που επιβεβαίωσαν τα δεδομένα.

 Και σύμφωνα με αυτή την έρευνα στην Δυτική Θεσσαλονίκη το 34% των θανάτων οφείλεται σε θρομβοεμβολικά νοσήματα, δηλαδή κυρίως καρδιαγγειακά νοσήματα (οξύ έμφραγμα του μυοκαρδίου, στηθάγχη, πνευμονική εμβολή κ.λπ.), ενώ  το 24% σε καρκίνους. Τα αντίστοιχα ποσοστά στην Ανατολική Θεσσαλονίκη είναι για τα θρομβοεμβολικά 24  % και για τους καρκίνους 18%. Επίσης ο μέσος όρος ηλικίας όσων ασθένησαν στην Δυτική Θεσσαλονίκη ήταν τα 44 έτη ενώ στην ανατολική Θεσσαλονίκη ήταν τα 50 έτη.


 Το 1960 τα ποσοστά καρκίνου στην Δυτική Θεσσαλονίκη ήταν στο 18,4% ενώ από την δεκαετία 1990-1999 έφτασαν στο 24,3%  και τα θρομβοεμβολικά στην ίδια περίοδο (1960) από 17,4% αυξήθηκαν στο 34,4% την δεκαετία του 90.

 Τα αντίστοιχα ποσοστά καρκίνου στην Ανατολική Θεσσαλονίκη την δεκαετία του 80 ήταν στο 18,9% και στην δεκαετία του 90 στο 18,4% και στα θρομβοεμβολικά στην δεκαετία του 80 ήταν στο 15,9% και έφτασαν στο 23,4% την δεκαετία του 90.

 Οπότε θα έχουμε και τους δύο παρακάτω πίνακες που δημιούργησα με αυτά τα δεδομένα.


 Πίνακας 12.

 Όπου φαίνεται ότι τα θρομβοεμβολικά περιστατικά στην Δυτική Θεσσαλονίκη είναι κατά 42% πιο αυξημένα από ότι στην Ανατολική Θεσσαλονίκη ενώ τα Καρκινικά περιστατικά είναι κατά 33% πιο αυξημένα στην Δυτική Θεσσαλονίκη από ότι στην Ανατολική κάτι που το αποδίδει ο κύριος καθηγητής στην διαφορά μόλυνσης ανάμεσα στις δύο περιοχές.

 Επίσης θα έχουμε και τον παρακάτω πίνακα.




Πίνακας 13.

 Όπου φαίνεται η διαχρονική εξέλιξη της μεταβολής των θρομβοεμβολικών και καρκινικών περιστατικών στις δύο πλευρές της Θεσσαλονίκης. Τα συμπεράσματα είναι προφανή και εύλογα.

 Αφιερωμένο αυτό στα παιδιά στην Δυτική Θεσσαλονίκη που έχουν ψευδαισθήσεις όταν λένε "Έλα μωρέ δεν έχει διαφορά η Δυτική Θεσσαλονίκη από την Ανατολική" δυστυχώς παιδιά ναι υπάρχουν διαφορές, και μάλιστα διαφορές τόσο απόλυτες όσο ο Θάνατος!

ΠΗΓΕΣ



 Νομίζω σε αυτό το σημείο ολοκλήρωσα το γιατί θεωρώ ότι ήταν λάθος η τοποθέτηση των κυψελών στο μέρος που έγινε και ίσως για αυτό δεν είχαμε σε αυτή την έρευνα τις ακραίες τιμές που είχαμε στις άλλες έρευνες. 

 Πάμε παρακάτω σε ορισμένα ακόμα ενδιαφέροντα στοιχεία της έρευνας του ΑΠΘ. Πευκόμελο και σχετικά υψηλές τιμές μολύβδου σε σχέση  με το θυμάρι και το πορτοκάλι. Ναι πιθανότατα να ισχύει αυτό μια που πράγματι το πευκόμελο είναι μελίτωμα και εκτεθειμένο στους ρύπους, σε αντίθεση με το νέκταρ του θυμαριού και της πορτοκαλιάς που προστατεύεται από τα άνθη. Αλλά το συμπέρασμα ότι το πορτοκάλι και το θυμάρι είναι σε μακρινές από αυτοκινητόδρομους περιοχές για αυτό και είναι χαμηλές οι τιμές του σε μόλυβδο είναι αυθαίρετο, και δείχνει παντελή έλλειψη μελισσοκομικής εμπειρίας. Πευκοδάση που βρίσκονται στα βουνά της Κασσάνδρας ή την Σιθωνίας, στην άκρη του πουθενά στο Άγιο Όρος ή στα βουνά της Εύβοιας που ο κοντινότερος δρόμος με άσφαλτο (όχι αυτοκινητόδρομος! Σκέτο δρόμος με άσφαλτο!!!) βρίσκεται δεκάδες χιλιόμετρα από τις τοποθετήσεις των μελισσιών δείχνουν το λάθος αυτού του συμπεράσματος!  

 Εδώ δημιουργείται ένα θέμα με το τι δείγματα από πευκόμενο χρησιμοποιήθηκαν στην έρευνα (πιθανότατα ο κύριος Ανδρέας Θρασυμβούλου - Ίσως η πιο ευγενική ψυχή στον χώρο της Ελληνικής Μελισσοκομίας και στάνταρ ο μεγαλύτερος Έλληνας θεωρητικός της μελισσοκομίας αυτή την στιγμή- να ζήτησε από γνωστούς μελισσοκόμους του να δώσουν δείγματα από τα μέλια τους, και λογικό είναι να υπήρξε μεγαλύτερη προσφορά δειγμάτων από παιδιά που έκαναν σεμινάρια μαζί του -σιγά μην δώσουν παλιοί μελισσοκόμοι έτσι εύκολα δείγμα "Τι του θέλει αυτούος το δείγμα Αααααα!"Χα χα χα- ναι αλλά πολλά από αυτά τα παιδιά είναι ερασιτέχνες και μάλιστα από την πόλη της Θεσσαλονίκης (δεν ισχύει το ίδιο για το θυμάρι και το πορτοκάλι, δεν έχουμε τέτοια καλούδια στον Βορρά!), και επίσης λογικό είναι να έχουν κοντινές τοποθετήσεις για πεύκο στην Θεσσαλονίκη, και η πιο κοντινή τοποθέτηση για πεύκο είναι το περιαστικό δάσος της Θεσσαλονίκης Σείχ Σου. Ναι αλλά ακριβώς δίπλα από το Σείχ Σου βρίσκεται και η περιφερειακή οδός της Θεσσαλονίκης! Οπότε και μέρος από τις υψηλές τιμές στο πευκόμελο να οφείλεται στο ότι ίσως να μην είναι αντιπροσωπευτικά τα δείγματα του πεύκου (και τι μπορεί να γίνει πάνω σε αυτό? Να παρακαλούν οι ερευνητές τον κάθε μαλάκα μελισσοκόμο να τους δώσει δείγμα, όταν οι μισοί και παραπάνω από αυτούς αντιδρούν στην λέξη δειγματοληψία όπως ο διάολος στο λιβάνι? Η αντιπροσωπευτικότητα των δειγμάτων σε τόσο καχύποπτο λαό (και επάγγελμα) είναι άλυτο πρόβλημα). 

 Οπότε υπάρχει μια ένσταση πάνω σε αυτό, μέλια από τις περιοχές που προανέφερα προφανέστατα να δίνουν άλλες τιμές.

 Πάμε στα ακόμα καλύτερα, ενώ το πευκόμελο έχει ποιο αυξημένες τιμές  σε μόλυβδο από το θυμάρι και το πορτοκάλι, ωστόσο όμως όμως τα επώνυμα μέλια παρουσιάζουν μεγαλύτερες τιμές σε μόλυβδο από τα υπόλοιπα μέλια. Πως γίνεται αυτό?


 Όταν τα μέλια που θα προμηθευτούν από Έλληνες παραγωγούς έχουν μια μέση τιμή πες όσο και το πευκόμελο της έρευνας με 24,10  μg/kg πως  γίνεται τα επώνυμα μέλια να παρουσιάζουν μεγαλύτερες τιμές από  αυτήν και μάλιστα με 28,5  μg/kg (καλά εκείνο το 62 μg/kg ως ανώτερη τιμή πως Γκενεν αφτοοοοοοο!!! Χα χα χα)? Βλέπεις ακόμα και την ερευνήτρια να μην μπορεί να πιστέψει τα αποτελέσματα που είχε μπροστά της, και τονίζει το γεγονός ότι τέσσερις φορές είχε τα ίδια αποτελέσματα σε κάθε δείγμα (δηλαδή έσπασε το δείγμα στα 4 και του έκανε 4  αναλύσεις που δώσανε πάνω κάτω τις ίδιες τιμές)! Τι ακριβώς μπορείς να υποθέσεις εδώ? Υποτίθεται ότι τα επώνυμα μέλια συσκευάζονται και με πρότυπα ποιότητας ISO και Hasp! Ποιο κομμάτι στην παραγωγική διαδικασία των επώνυμων μελιών μπορεί να αυξάνει τον μόλυβδο στο μέλι πάνω και από αυτή που υπάρχει στο πευκόμελο? Πως μπορεί να γίνει αυτό με το μέλι που παράγουν Έλληνες μελισσοκόμοι? Εκτός και εάν ισχύει το ότι λένε για αθρόες εισαγωγές μελιού από το εξωτερικό και αντίστοιχες Ελληνοποιήσεις μελιού. Δεν ξέρω, μια υπόθεση και αυτή, αν και από ότι έχω ακούσει το Πεκίνο είναι μια ιδιαίτερα μολυσμένη περιοχή, ιδίως με μόλυβδο! Χα χα χα.

 Μια από τα ίδια με τα βιολογικά μέλια (σε βαθμό που χρησιμοποιεί εισαγωγικά ("") στην λέξη βιολογικά η ερευνήτρια) που έχουν ακόμα πιο υψηλά ποσοστά μολύβδου και από τα επώνυμα μέλια (μέση τιμή 32,6  μg/kg!), ακόμα και από την μέση τιμή των μελιών στον αυτοκινητόδρομο!!!!!!. Μια υπόθεση πάνω σε αυτό θα μπορούσε να εξηγηθεί εάν αυτά τα βιολογικά μέλια προέρχονται από αστικές περιοχές σε σταθερά μελισσοκομεία! Αλλιώς η άλλη εξήγηση να είναι παρόμοια με την πιο πάνω περίπτωση.

 Και εδώ μπαίνει και ο εντονότερος προβληματισμός πάνω στην περιαστική μελισσοκομία, τι συμβαίνει εάν κάποιος έχει σταθερό μελισσοκομείο σε περιαστική περιοχή?

 Πόση θα είναι η διαρκής επιβάρυνση του μελιού του από βαρέα μέταλλα?

 Θα μου πείτε σιγά τον αριθμό των μελισσοκομείων που μπορεί να βρίσκονται περιαστικά, και ακόμα μικρότερος ο αριθμός των σταθερών μελισσοκομείων!

 Και εδώ θα σας πω ότι είσαστε λάθος, υπάρχουν παντού μελισσοκομεία και σε μεγάλους μάλιστα αριθμούς. Είμαστε στην Ελλάδα των 1.300.000 κυψελών και όπως το έχω ήδη δείξει στην ανάρτηση του blog Κυψέλες στην Ακτίνα πτήσης Μελισσών με μαθηματικά.

 Αλλά εδώ δεν θα αρκεστούμε στην παράθεση ερευνών, αλλά θα προχωρήσουμε στην επιτόπια έρευνα και στα ευρήματα των ανιχνεύσεων, κάτι που αποτελεί και το δυνατό σημείο του υποφαινόμενου.

 Οπότε προχωράμε στο επόμενο Κεφάλαιο.

 ΑΝΙΧΝΕΥΣΕΙΣ

 Ήδη έχουν δημοσιοποιηθεί 14 ανιχνεύσεις από εγκαταλελειμμένα εργοστάσια στην περιοχή της Θεσσαλονίκης και από ένα στρατόπεδο (Παύλου Μελά) και υπάρχουν ακόμα 16 περίπου ανιχνεύσεις σε εργοστάσια να δημοσιευθούν, καθώς και σε δύο ακόμα στρατόπεδα (Καρατάσιου και Κόδρα), σε πολλά από αυτά έχω βρει και μελισσοκομεία μέσα τους!

 Μια παράκαμψη πρώτα όμως!

 Σε εργοστάσιο στο Ωραιόκαστρο έχω βρει μελισσοκομείο στην ταράτσα του, αλλά και στους κάτω ορόφους του βρήκα μερικές εκατοντάδες σύριγγες! Προφανέστατα ο χώρος χρησιμοποιείται ως Τεκές! Συνάδελφε μελισοκόμε δεν θα δημοσιοποιήσω ακόμα τον συγκεκριμένο χώρο (αυτές οι αναρτήσεις πάντα έχουν χρονοκαθυστέρηση 1-2 ετών) αλλά καλά είναι να πάρεις τα μελίσσια σου από εκεί! Είναι τελείως λανθασμένη η τοποθέτηση σου και άκρως επικίνδυνη! Τα παιδιά που χτυπάνε πρέζες μπορεί να είναι τα καλύτερα του κόσμου και απλώς να τα έχει πάρει η κάτω βόλτα, αλλά ζούνε σε ένα κόσμο κάτω από την επήρεια δυνατών ναρκωτικών, δεν ξέρεις πως μπορούν να αντιδράσουν σε οτιδήποτε. 

 Αλλά ακόμα και εάν αυτά τα παιδιά έχουν τον καλύτερο των χαρακτήρων, αυτοί που τους προμηθεύουν τα ναρκωτικά στάνταρ δεν έχουν καλούς χαρακτήρες! Πρόσεξε μην πέσεις ποτέ σε αυτούς καθώς πας στα μελίσσια σου γιατί αυτοί θα σου κάνουν κακό! 

 Απίστευτο! Εγώ μπαίνω διαρκώς σε τέτοιους χώρους και μόλις μπήκα σε αυτόν είπα "ωχ Θεέ μου τεράστιο λάθος που ήρθα εδώ!!!" και εσύ πας κάθε εβδομάδα στα μελίσσια σου εκεί?!?! Πρόσεξε! Πάρε τα μέτρα σου! Παράκληση αυτό εάν με διαβάζεις!    

 Αφού το λύσαμε και αυτό πάμε να δείξουμε και ένα μέρος από το υλικό που έχω συλλέξει μέσα τουλάχιστο στα στρατόπεδα της Θεσσαλονίκης


 Μελισσοκομείο μέσα στο στρατόπεδο του Παύλου Μελά στην Σταυρούπολη (βλέπετε προηγούμενες αναρτήσεις του blog Ανίχνευση στο Στρατόπεδο Παύλου Μελά Vol IΑνίχνευση στο Στρατόπεδο Παύλου Μελά Vol II, και Ανίχνευση στο Στρατόπεδο Παύλου Μελά Vol III).




 Μελισσοκομείο μέσα στο στρατόπεδο Καρατάσιου (θα ακολουθήσουν σχετικές αναρτήσεις με αυτή την ανίχνευση) στην Πολίχνη. Πολύ κοντά σε δύο ανιχνεύσεις μας. Μια στο εργοστάσιο Χίντζου (βλέπετε προηγούμενες αναρτήσεις Ανιχνεύσεις Σωληνουργία Χίτζου Vol I Ανιχνεύσεις Σωληνουργία Χίτζου Vol II  και Ανιχνεύσεις Σωληνουργία Χίτζου Vol III) όπου υπήρχανε για σχεδόν 10 έτη παρατημένοι 120 τόνοι θρυμματισμένου αμιάντου δίπλα στα σχολεία της περιοχής, αλλά και μια στα Μάρμαρα Μανώλογου (βλέπετε προηγούμενες αναρτήσεις  blog Ραντεβού στα Μαρμαράδικα-Μάρμαρα Μανώλογλου Vol I και Ραντεβού στα Μαρμαράδικα-Μάρμαρα Μανόλογου Vol II) όπου λόγου της ύπαρξης από δίπλα του ΤΙΤΑΝ, της εισόδου στην Θεσσαλονίκη από την πλευρά της οδού Λαγκαδά,  αλλά και της περιφερειακής οδού Θεσσαλονίκης ο εκεί χώρος ήταν με μεγάλη διαφορά ο πιο βρόμικος με σκόνη (Τσιμεντόσκονη?) από όλα τα εγκαταλελειμμένα εργοστάσια (και όχι μόνο!) που έχω μπει! Εάν στο συγκεκριμένο σημείο είχε μπει μια κυψέλη του ΑΠΘ για έρευνα για βαρέα μέταλλα στάνταρ τα αποτελέσματα της έρευνας θα ήταν τελείως διαφορετικά!


 Επίσης μια φωτογραφία μελισσοκομείου μέσα από το στρατόπεδο Καρατάσιου προς την πλευρά του λόφου μετεώρων δίπλα από την περιφερειακή (από την μέσα πλευρά της περιφερειακής μάλιστα!). Μια ανίχνευση 2 μελισσοκομεία περιαστικά στην συγκεκριμένη περίπτωση!


 Μελισσοκομείο μέσα στο στρατόπεδο Κόδρα στην Καλαμαριά (ανάμεσα στην Θεσσαλονίκη και στην Καλαμαριά στο Καραμπουρνάκι). Θα ακολουθήσουν σχετικές αναρτήσεις με αυτή την ανίχνευση.


 Και δεύτερο μελισσοκομείο πάλι μέσα στο στρατόπεδο Κόρδα! Πως σας  φαίνεται η θεωρία ότι παντού ακόμα και  μέσα στον αστικό ιστό υπάρχουν αβέρτα μελισσοκομεία? Σε 3 ανιχνεύσεις σε στρατόπεδα της πόλης βρήκα χωρίς καν να ψάχνω για αυτά 5 μελισσοκομεία!!!

 Πάμε παρακάτω, σας είχα επισημάνει το γεγονός ότι οι συγκεντρώσεις στην πρόπολη μπορούν οι ανώτερες τιμές να φτάσουν τα 150 χιλιάδες φορές πιο υψηλές συγκεντρώσεις από τις χαμηλότερες τιμές. Μου έχει τύχει περίπτωση μελίσσια μου στην Χαλκιδική όταν περνούσαν άσφαλτο την εθνική Θεσσαλονίκης - Κασσανδρείας να μου φέρουν πρόπολη γεμάτη με πίσσα (βλέπετε προηγούμενη ανάρτηση του blog Απαντήσεις σε ερωτήσεις που δεν μου έγιναν Vol XXXI   αλλά και σχετικά με τον καιροσκοπικό χαρακτήρα  των μελισσιών στις προηγούμενες αναρτήσεις του blog  Μικροί διάολοι και Μέλισσα ο απόλυτος καιροσκόπος), μια κατάμαυρη πρόπολη που φυσικά την πέταξα όλη (ένα κιλό πρόπολη πεταμένη, αλλά δεν μπορούσες να την δώσεις σε άτομα που θα την έπαιρναν ως βάμμα για σοβαρές ασθένειες!). Ναι μαζεύαν πίσσα από την άσφαλτο καθώς την έστρωναν, ναι, αλλά σε ένα περιαστικό μελισσοκομείο διαρκώς θα υπάρχει στρωμένη νέα άσφαλτος κοντά του και  πίσσα από μπαλώματα σε δρόμους, σε λακκούβες ή σε επισκευές των δρόμων γιατί πέρασαν κάτω από αυτούς οπτικές ίνες, είτε φυσικό αέριο, είτε επισκεύασαν βλάβες σε ένα δίκτυο ύδρευσης ή αποχέτευσης!

 Και φυσικά δεν αναφέρω καν τι θα γίνει σε μια περίπτωση σαν την παρακάτω.



 Εργοστάσιο πίσσας δίπλα στην ΒΙ.ΠΕ. Σίνδου! Είχα πάει εκεί για να φωτογραφίσω ακόμα ένα εγκαταλελειμμένο εργοστάσιο (θα ακολουθήσουν σχετικές αναρτήσεις με αυτή την ανίχνευση) και έπεσα και πάνω σε αυτό!


 Μπορούσες να μυρίσεις την μυρουδιά της πίσσας από μισό χιλιόμετρο μακρυά, δίπλα σε ποτάμι οπότε μπορείτε να καταλάβετε ότι και Ιτιές (οπότε γύρη) και νερό εκεί θα έχει. Τι νομίζετε? Σε ακτίνα πόσων χιλιομέτρων τα μελίσσια θα κουβαλάνε πίσσα?


 Από τι περιοχές νομίζετε ότι επιτυγχάνονται συγκεντρώσεις βαρέων μετάλλων 150 χιλιάδες φορές πάνω από την κατώτερη? Και για να μην ξεχνιόμαστε, και εδώ εάν έμπαινε μια κυψέλη του ΑΠΘ τα αποτελέσματα θα ήταν τελείως διαφορετικά (ίσως όχι για τον μόλυβδο, αλλά για τα υπόλοιπα βαρέα μέταλλα πιθανότατα!). 

 Καλά αυτά ρε φιλαράκι θα μου πείτε αλλά μήπως είναι όλα τελείως θεωρητικά όλα αυτά? Με ελάχιστες πιθανότητες να συμβούν? Μήπως διυλίζεις τον Κώνωπα και καταπίνεις την κάμηλον?

 Έτσι νομίζετε ε?

 Το κρατούσα για το τέλος αυτό.


 Ορίστε και ένα αντίτυπο έκθεσης δειγματοληψίας για βαρέα μέταλλα που μου είχε γίνει στις 12/5/2016! Το κράτος προφανέστατα δεν θεωρεί και τόσο "θεωρητικό" το ζήτημα και κάνει στοιχειοθετημένους ελέγχους στους μελισσοκόμους σε ολόκληρα χωριά! Όταν τον ρώτησα τον κτηνίατρο τι έλεγχος είναι αυτός που δίνω δείγμα μου απάντησε "Για βαρέα Μέταλλα (το ΒΜ που βλέπετε στο έγγραφο) μπας και έχεις κάνει τίποτα τοποθετήσεις κοντά σε κανένα αυτοκινητόδρομο ή σε κανένα αεροδρόμιο"! "Και πως θα ξέρω τα αποτελέσματα του ελέγχου?" ρώτησα, "μην ανησυχείς" μου είπε "Αν βρούμε κάτι ύποπτο θα σε ειδοποιήσουμε εμείς" και ακόμα περιμένω να με ειδοποιήσουν. Αλλά το θέμα είναι ότι γίνονται έλεγχοι για βαρέα μέταλλα  στο μέλι! Είτε γιατί το ζητά η Ευρωπαϊκή Ένωση για έρευνα (για να θέσουν προφανώς όρια για αυτά στο μέλι), είτε γιατί ξέρουν κάτι που δεν ξέρουμε εμείς! Στα υπόψη και αυτό. 

 ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΙ 

 Και φτάνουμε στο τέλος (της έρευνας! Υπάρχουν και τα παραρτήματα! Τι με τόσα λίγα θα την γλιτώνατε? Χα χα χα) θα αναφέρω μόνο μερικούς προβληματισμούς μου και μόνο. Δεν θα βγάλω συμπεράσματα, τα συμπεράσματα τα αφήνω για σας στις αντίστοιχες έρευνες που θα σας ωθήσει το παραπάνω πόνεμα μου.

 Υπέροχη ιδέα η αστική μελισσοκομία ως μια επιλογή για να διασωθούν οι μέλισσες, ωστόσο όμως παρόλο που οι πόλεις έχουν απροσδόκητα καλές συνθήκες για να αναπτυχθούν τα μελίσσια μήπως υπάρχουν και κάποιοι άλλοι παράγοντες που υποβαθμίζουν αυτή ακριβώς την "καθαρότητα" αυτής της λύσης?

 Σε ένα σημείο η ερευνήτρια του ΑΠΘ αναφέρει την ανώτερη ημερήσια ποσότητα από βαρέα μέταλλα που μπορεί να πάρει κάποιος, και την συγκρίνει με τις ποσότητες που βρήκε στο μέλι και λέει ότι δεν αποτελεί σοβαρό μέγεθος γιατί η ημερήσια ποσότητα που τρώει κάποιος είναι πολύ μικρή σε σχέση με τις ποσότητες άλλης τροφής που τρώει. Αλλά και αυτό είναι λάθος! Εγώ ξέρω κάποιον που όλη η ποσότητα τροφής που τρώει αποτελείται από μέλι. Και αυτές είναι οι μέλισσες μας! Τι συμβαίνει σε αυτή την περίπτωση? Ποιες είναι οι επιπτώσεις από τα βαρέα μέταλλα στον οργανισμό τους? Πόσο μειώνεται η διάρκεια της ζωής τους? Πόσο αλλάζει η  συμπεριφορά τους? Πόσο γίνονται ευπρόσβλητες σε ασθένειες? Ερωτήματα που θα πρέπει ίσως να εξεταστούν από τα μελισσοκομικά εργαστήρια των πανεπιστημίων μας.

 Έχουμε 5 πόλεις στην λίστα με τις πιο μολυσμένες πόλεις με αιωρούμενα σωματίδια, τι κάνει το κράτος? Απλώς διαπιστώνει το πρόβλημα? Μα αυτή είναι η δουλειά ενός blogger ή ενός δημοσιογράφου ή έστω ενός ερευνητή! Δεν είναι δουλειά του κράτους αυτή! Δουλειά του κράτους είναι να λύνει προβλήματα και να μην τα διαπιστώνει απλώς!

 Θεσσαλονίκη! Τι θα γίνει με τους τοπικούς άρχοντες? Είναι δυνατό η Αθήνα με 4 φορές μεγαλύτερο πληθυσμό και σχεδόν το σύνολο της βαριάς βιομηχανίας εκεί να είναι πιο κάτω σε αιωρούμενα σωματίδια από την Θεσσαλονίκη? Τι ακριβώς κάνουν οι υπεύθυνοι εκεί που δεν το κάνουν οι εδώ υπεύθυνοι? Μπας και κάνουν εκεί την δουλειά που είναι υπεύθυνοι να την κάνουν (ή έστω την κάνουν λίγο καλύτερα από τους εδώ, γιατί και η Αθήνα δεν τα πάει καλά σε αυτόν τον τομέα!)?

 Προσοχή στις τοποθετήσεις σας! Ελλοχεύουν αβέρτα κίνδυνοι εκεί έξω για σας, για τις μέλισσες σας, για τα προϊόντα σας, έσω εν εγρύγορση!

 Αυτά τα λίγα τσακαλάκια μου τέλος, ακολουθούν τα παραρτήματα που σας συμβουλεύω να τα διαβάσετε και αυτά, αξίζουν.

 Αυτοί ήταν οι προβληματισμοί μου πάνω στο θέμα, έχετε τους υπόψη όταν θα θέσετε τους δικούς σας προβληματισμούς επί του θέματος.

 ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ Α



 Εργαζόμενος ως μελισσοκόμος στο Αεροδρόμιο του Αμβούργου ( Hamburg) ο Ingo Fehr  εδώ και 17 χρόνια από το 1999 (το μελισσοκομείο μέσα σε ένα λιβάδι του 500 μέτρα μακριά από τον διάδρομο από/προσγειώσεων και 200 μέτρα από τον μετεωρολογικό σταθμό του αεροδρομίου. Τα μελίσσια του έχουν ρόλο ως δείκτες για την ποιότητα του αέρα στο αεροδρόμιο και του γίνονται συχνά έλεγχοι από το ινστιτούτο Μελισσοκομίας του Celle για ρύπους, χημικά, και μικρόβια (???? Νομεζίαση εννοεί? Σηψιγονία?). Κάθε φορά το μέλι που παράγει (2 τρύγοι την χρονιά, μέσα  Ιουνίου μέλι από ανοιξιάτικα λουλούδια και 4 εβδομάδες μετά ο δεύτερος τρύγος από τις καλοκαιρινές ανθοφορίες) περνά από τα τεστ, εκτός από μια φορά που βρέθηκε χρώμιο στο μέλι του σε υψηλότερες τιμές και το αποδίδει σε δικό του λάθος γιατί είχε χρησιμοποιήσει σπάτουλα με χρώμιο (επιχρωμιωμένη? Όχι πλαστική ή ανοξείδωτη? Πολύ παράξενο!! Λίγο σαν να μπάζει εδώ η αιτιολόγηση του! Εγώ θα πρόσθετα ως ύποπτα και το καπνιστήρι εάν είναι απλώς γαλβανιζέ και όχι ανοξείδωτο, καθώς και τα σύρματα των πλαισίων, ιδίως εάν χρησιμοποιείς θειάφι για την καταπολέμηση του κηρόσκορου -βλέπετε προηγούμενη ανάρτηση του blog Μελισσοκομικοί εχθροί Κηρόσκορος) για τους τρύγους του.  Το όλο εγχείρημα ξεκίνησε με 8 κυψέλες μετά από πρόταση του επικεφαλής του τμήματος που δούλευε ο  Ingo μια που ήταν ήδη ερασιτέχνης μελισσοκόμος. Το παράδειγμα του αεροδρομίου του Αμβούργου το ακολούθησαν και τα αεροδρόμια του Ντόρτμουντ (Dortmund), Βρέμης (Bremen), Ντίσελντορφ (Düsseldorf), Μονάχου (Munich),  Δρέσδης (Dresden), Φραγκφούρτης (Frankfurt), Αννόβερου (Hannover), Λειψίας/Χάλε (Leipzig/Halle), Νυρεμβέργης (Nuremberg) αλλά και αεροδρόμια του εξωτερικού όπως του Τελ Αβίβ (Tel Aviv), του Μάλμε (Malmö), της Κοπενχάγης (Copenhagen), το O’ Hare του Σικάγου (Chicago), το Tacoma στο Σηάτλ (Seattle) και το Lambert στο Σεντ Λούις ( St. Louis ).  


 Τα δύο τρίτα του χρόνου του ο Ingo τα περνά σε δουλειά γραφείου, και το ένα τρίτο του συνολικού χρόνου εργασίας του αφορά την μελισσοκομία. Η συνολική παραγωγή του είναι 440 βάζα τον χρόνο (μάλλον μονόκιλα εννοεί, τίποτα! Να είχαμε να λέγαμε, ακόμα ερασιτέχνης είναι!), τα οποία τα μοιράζει σε συνεργάτες και εργαζόμενους στο αεροδρόμιο γιατί παρόλο που το μέλι ικανοποιεί τις ποιοτικές απατήσεις της Ένωσης Γερμανών Μελισσοκόμων ωστόσο οι ποσότητες του είναι μικρές για εμπορική διάθεση. 

 Στο αεροδρόμιο Μιραμπέλ στο Κεμπέκ (Mirabel Quebec) ο μελισσοκόμος Alexandre Beaudoin δουλεύει σε 5 κυψέλες εδώ και μερικούς μήνες (το άρθρο γράφτηκε στις 19 /2/2015)  έπειτα από την πρόταση συνεργασίας που έκανε στην οργάνωση  Miel Montreal  η διοίκηση του αεροδρομίου να εγκαταστήσει μελίσσια σε ένα άδειο χώρο στους χώρους του αεροδρομίου (έκταση 6000 εκτάρια!!!), και η εγκατάσταση τους έγινε τον Ιούνιο (μάλλον του 2014), με σκοπό να πουλήσει δικαιώματα άνθρακα από την εγκατάσταση τους σε χώρους που δεν επιτρέπεται να χτιστεί κάποια άλλη εγκατάσταση (η μελισσοκομία στον Καναδά έχει ποσόστωση δικαιωμάτων άνθρακα? Δηλαδή επειδή προστατεύεται και συντηρείται το περιβάλλον λόγου αυτής της ενασχόλησης σε πληρώνουν δικαιώματα άνθρακα? Φοβερά ενδιαφέρον αυτό! Κάποιος πρέπει να το σφυρίξει και στα δικά μας τα παλικαράκια της ΟΜΣΕ για να διεκδικήσουν κάτι τέτοιο και για την Ελληνική Μελισσοκομία!).

 Αντίστοιχα η διοίκηση του αεροδρομίου   O’ Hare του Σικάγου (Chicago) για να μεγαλώσει το πράσινο αποτύπωμα του (και να κερδίσει από δικαιώματα άνθρακα! Οπότε και στις ΗΠΑ ισχύει το ίδιο! Να τα βλέπουν αυτά οι δικοί μας οι Μαο Μαο  συνδικαλιστές!!! Κουνήστε την κωλάρα σας!) είχε στους χώρους του κοπάδια από διασωσμένα ζώα (τι ακριβώς? άλογα μάσταγκ, ή βίσωνες? Να περνά από δίπλα τους κανένα Airbus 380  να τα ψήσει ζωντανά με τους κινητήρες του! Χα χα χα) προσέγγισε την Brenda Palms Barber ιδρυτή και διευθύνον σύμβουλό της Sweet Beginnings μιας μη κερδοσκοπικής οργάνωσης που παρέχει εκπαίδευση και εργασία για άτομα που μόλις έχουν αποφυλακιστεί (επιστημονική φαντασία αυτά για την Ελλάδα ε?) για να τους δώσει χώρο για να επεκτείνουν τις τοποθετήσεις κυψελών τους (ήδη είχαν 131 στην ευρύτερη περιοχή του Σικάγο) βάζοντας και στους χώρους του αεροδρομίου άλλες 25. Πλέον έχουν 75 κυψέλες (το 2015 αυτό! Τώρα μπορεί να έχουν και πολλαπλάσιο αριθμό από κυψέλες) και ήταν το μεγαλύτερο πρότζεκτ μελισσοκομίας σε αεροδρόμια.

  Η ιστορία της μελισσοκομίας  του αεροδρομίου της Κοπεγχάγης αρχίζει όταν το αεροδρόμιο αγόρασε μια μεγάλη έκταση γης για να χτίσει εγκαταστάσεις σε αυτή με σκοπό να μετατραπεί σε ένα πολύ μεγάλο Hub στις σκανδιναβικές χώρες αλλά σε αυτή την έκταση υπήρχε μια λίμνη με μια αποικία από τον προστατευμένο πράσινο ευρωπαϊκό βάτραχο (Ω ρε γκίνια! Χα χα χα), οπότε και τους απαγορεύτηκε να χτίσουν σε αυτή την έκταση και έτσι έβαλαν 15 κυψέλες εκεί και μάλιστα το μέλι τους το πουλάνε στα καταστήματα δώρων στο αεροδρόμιο.

 Στο Αεροδρόμιο του Μάλμε (Malmö) αντίθετα εξ αρχής χρησιμοποιήθηκαν οι κυψέλες ως δείκτες για την μόλυνση του αέρα του αεροδρομίου με ελέγχους το μέλι και στο κερί των κυψελών από το 2009. Τα αποτελέσματα των μετρήσεων σε βαρέα μέταλλα, πτητικούς οργανικούς υδρογονάνθρακες, και πολυαρωματικούς υδρογονάνθρακες ήταν πολύ κάτω από τα όρια που βάζει η Ευρωπαϊκή Ένωση, αποτελέσματα που είναι σταθερά χρονιά με την χρονιά. Οπότε σύμφωνα με την Maria Bengtsson περιβαλλοντική διευθύντρια του αεροδρομίου "Το περιβάλλον κοντά στο αεροδρόμιο δεν είναι τόσο επιβαρυμένο από πλευράς ρύπανσης όσο νομίζει ο περισσότερος κόσμος". 

ΠΗΓΕΣ






ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ Β

 Στο πόρισμα των μελών διδακτικού και ερευνητικού προσωπικού της Γεωπονικής σχολής του ΑΠΘ σχετικά με τις εξορύξεις χρυσού στην Χαλκιδική επισημαίνει ότι κατά την διάρκεια όλης της εξόρυξης θα φτάσει συνολικά τους 66,9 εκατομμύρια τόνους (ημερησίως 24,000 τόνοι) από τους οποίους μόνο το 1,97% του μεταλλεύματος (χρυσός, χαλκός) θα μεταφερθούν στο εργοστάσιο μεταλλουργίας ενώ το υπόλοιπο 98,03% των αποβλήτων εμπλουτισμού θα μεταφερθούν στα φράγματα/τέλματα. Επίσης κατά την διάρκεια της επιφανειακής εξόρυξης (11 έτη) θα παράγεται σκόνη  μεταλλεύματος 2162 τόνων στους χώρους του μεταλλείου  και 954 τόνους ανά ώρα στους χώρους απόθεσης του μεταλλείου. Σκόνη που αποτελείται από θειώδεις ενώσεις βαρέων μετάλλων όπως αντιμονίου, αρσενικού, βαρίου, καδμίου, χρωμίου, χαλκού, σιδήρου, μαγγανίου, νικελίου, μολύβδου, υδραργύρου, ψευδαργύρου, κ.ά. 

 Η τοξική αυτή σκόνη θα μετακινείται με τον άνεμο αποθέτονται ως ξερή απόθεση στην επιφάνεια του εδάφους, στα επιφανειακά νερά, και στο υπέργειο τμήμα των φυτών. Επίσης το μετάλλευμα που θα χρησιμοποιηθεί στις κατασκευές φραγμάτων, οι σωροί του κατατεμαχισμένου και λειοτριβημένου μεταλλεύματος, αλλά και τα απόβλητα εμπλουτισμού κατά την επαφή τους με το νερό και την έκθεσή τους στον αέρα (ιδιαίτερα παρουσία κάποιων βακτηρίων) αποδίδουν μεταλλικά-, θειικά- και υδρογόνο-ιόντα. Όλα αυτά αποτελούν την όξινη απορροή (στραγγίσματα), η οποία οδηγεί σε μείωση του pH (όξυνση) του εδάφους και επιβάρυνση του εδάφους και των επιφανειακών και υπόγειων υδάτων με βαρέα μέταλλα  Με τη δράση βακτηρίων και παρουσία οργανικών ουσιών, ορισμένα βαρέα μέταλλα μετατρέπονται σε μεθυλικές μορφές οι οποίες είναι ιδιαίτερα τοξικές Η χρησιμοποίηση για άρδευση ρυπασμένου με βαρέα μέταλλα επιφανειακού ή υπόγειου νερού, επιτείνει τη ρύπανση του εδάφους ενώ η χρησιμοποίησή του ως πόσιμου από ζώα και ανθρώπους, οδηγεί σε συσσώρευση βαρέων μετάλλων στον οργανισμό τους. 

 Επίσης επισημαίνεται ότι σε πολλές χώρες που λειτουργούσαν ή εξακολουθούν να λειτουργούν μεταλλεία χρυσού τα εδάφη που γειτνιάζουν με αυτά ή ακόμα και εάν βρίσκονται σε μεγάλες  αποστάσεις από αυτά εξακολουθούν να είναι μολυσμένα για δεκαετίες ή ακόμα και για εκατονταετίες μετά την παύση λειτουργίας των μεταλλείων. Και αναφέρονται τα παραδείγματα στον Ελλαδικό χώρο του Α/ Λαυρίου όπου η Δημοτική αρχή συστήνει  στους κατοίκους να μην καλλιεργούν λαχανικά, ελιές και αμπέλια και να μη συλλέγουν άγρια χόρτα, τα δε παιδιά να μην «παίζουν με τα χώματα» και Β/στην περιοχή Γερακινής Χαλκιδικής όπου τα εδάφη ρυπάνθηκαν και οι καλλιέργειες σιτηρών και ελιάς είτε εγκαταλείφθηκαν είτε υπέστησαν μεγάλες ζημιές σε ακτίνα τουλάχιστον τεσσάρων χιλιομέτρων, από την τοξική ‘σκόνη’ καμίνου στην οποία γινόταν φρύξη λευκόλιθου για παραγωγή μαγνησίας, μετά από μικρής διάρκειας λειτουργία της μονάδας.

 Για την μελισσοκομία ειδικότερα επισημαίνουν ότι όλη αυτή η τοξική σκόνη μπορεί να επικάθεται στις μελιτώδεις εκκρίσεις της Πεύκης και της δρυός τα οποία συλλέγουν οι μέλισσες (πευκόμελο, βελανιδόμελο). Επίσης σε μολυσμένα με βαρέα μέταλλα φυτά (αυτοφυή και καλλιεργήσιμα) απορροφούν τα βαρέα μέταλλα και τα εναποθέτουν στους ιστούς τους, στο νέκταρ τους, και στην γύρη τους. Τα δύο τελευταία τα συλλέγουν οι μέλισσες και τα μεταφέρουν στις κυψέλες τους και  έτσι γίνεται επιμόλυνση όλων των προϊόντων τους. Επίσης συνέπεια έχει να δηλητηριάζεται από αυτά ο γόνος, να μειώνεται ο πληθυσμός και να χάνονται στο τέλος τα μελίσσια. Ιδιαίτερα εκτεθειμένες είναι οι μελιτώδες εκκρίσεις στα πεύκα, και  στους δρυς, όπως η γύρη στις καστανιές σε αντίθεση με το νέκταρ και την γύρη στα ανθοφόρα φυτά που προστατεύεται από τα πέταλα αλλά ρυπαίνεται μέσου του χυμού των φυτών.

 Αυτά τα νέα από την Χαλκιδική! Χα χα χα.

 Επίσης μια άλλη περίπτωση που πρέπει να προσεχθεί είναι τα λιγνιτωρυχεία της ΔΕΗ (και όλα τα υπόλοιπα μεταλλεία) που έχει σταματήσει η εκμετάλλευση τους και έχουν γίνει προσπάθειες για να αποκατασταθούν φυτεύοντας σε αυτά ακακίες. Και εκμεταλλευόμενοι αυτό το γεγονός αρκετοί μελισσοκόμοι των γύρω περιοχών κάνουν τοποθετήσεις  μέσα σε αυτά τα «αποκαταστημένα» πρώην ορυχεία. Όπως όμως έχει αναφερθεί πιο πάνω από το 1975 χρησιμοποιούνται οι μέλισσες ως δείκτες για την μόλυνση του περιβάλλοντος (Οι Shabanov και Ibrishimov βρήκαν υψηλότερες συγκεντρώσεις χαλκού, ψευδαργύρου και φωσφόρου σε περιοχή κοντά σε 2 ορυχεία χαλκού. Ο Bromenshenk το 1978 βρήκε αυξημένες συγκεντρώσεις φθορίου σε ακτίνα 20 χιλιομέτρων από ένα ανθρακωρυχείο, (έκανε μετρήσεις με δείκτες τις μέλισσες πριν και μετά την λειτουργία του ορυχείου) επίσης ο ίδιος το 1982 βρήκε κοντά σε ορυχεία ψευδαργύρου υψηλές συγκεντρώσεις αρσενικού στους ιστούς συλλεκτριών μελισσών.

 Ήδη μου έχουν αναφέρει μελισσοκόμοι ότι πολλές φορές τέφρα (ή σκόνη) συγκεντρώνεται μέσα στις κυψέλες από τέτοιες τοποθετήσεις. Οπότε οι μελισσοκόμοι σε τέτοιες τοποθετήσεις θα πρέπει να έχουν τον νου τους όλα τα παραπάνω όταν κάνουν τις τοποθετήσεις τους. 

 Επίσης έχουμε δει στον πίνακα 6. ότι η συγκέντρωση φθορίου στους ιστούς των μελισσών μπορεί να φτάσει 34,5 φορές παραπάνω από τις κατώτερες τιμές  κοντά σε εργοστάσια που χρησιμοποιούν τον άνθρακα ως καύσιμο (η έρευνα έγινε στις αρχές του 1980 στις ΗΠΑ όπου ο άνθρακας ήταν και εκεί το κύριο καύσιμο για την παραγωγή ενέργειας όπως τώρα γίνεται στην Κίνα) οπότε τοποθετήσεις δίπλα στα λιγνητοεργοστάσια μπορεί να έχουν τις ίδιες επιπτώσεις και στα μελίσσια αυτών των τοποθετήσεων. Προσοχή!

ΠΗΓΕΣ


ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ Γ


Η δομή του λευκοσιδήρου που χρησιμοποιείται σε κονσέρβες αλλά και σε μεταλλικά δοχεία μελιού αποτελείται από τα εξής στρώματα α/ Χάλυβας (η καρδιά του λευκοσιδήρου) β/ Κράμα Σιδήρου Κασσιτέρου (2 στρώματα κράματος που σχηματίζονται από την ηλεκτροχημική εναπόθεση του κασσιτέρου κατά την ανάταξη του κασσιτέρου, ρόλος του η αντοχή του λευκοσιδήρου στην διάβρωση) γ/ Ελεύθερος Κασσίτερος (ρόλος του η προστασία του Λευκοσιδήρου) δ/ Στρώμα αδρανοποίησης  (που αποτελείται από οξείδια του κασσιτέρου και του χρωμίου καθώς και μεταλλικό χρώμιο που προστατεύουν τον κασσίτερο από την οξείδωση κατά την αποθήκευση)  ε/ Στρώμα Ελαίου (και στο τέλος υπάρχει και το στρώμα λιπαντικού που βοηθά στην αποφυγή αποξέσεων κατά την κατασκευή των δοχείων, εμποδίζει το κόλλημα των φύλλων λευκοσιδήρου  μεταξύ τους κατά το στοίβαγμα των δεμάτων, και κρατά μακριά την υγρασία).    

 Όπου υπάρχουν ανοιχτές ραφές υπάρχει εκτιθέμενος χάλυβας, όπως και γύρω από τις νευρώσεις, και των ξεχειλωμάτων. Όταν τα δύο μέταλλα (σίδηρος και κασσίτερος) βρίσκονται σε ένα αραιωμένο όξινο μέσο (πχ σαν το μέλι* το οποίο λειτουργεί ως ηλεκτρολύτης)  ο σίδηρος λειτουργεί ως άνοδος και ο κασσίτερος ως κάθοδος (από ένα σημείο και μετά αντιστρέφεται η πολικότητα του ζεύγους και ο σίδηρος λειτουργεί ως κάθοδος ενώ ο κασσίτερος ως άνοδος) και αρχίζει η διαλυτοποίηση του σιδήρου. 

 Επίσης η ύπαρξη οξυγόνου λειτουργεί ως αποπολωτικός παράγοντας και επιταχύνει την διάβρωση (και φυσικά όταν συσκευάζεται το μέλι στα δοχεία δεν γίνεται πλήρη πλήρωση του δοχείου με μελιού όταν γίνεται με το χέρι, και όχι με δοσομετρητές που θα βάλουν  την ακριβή ποσότητα μελιού που χρειάζεται για να γεμίσει πλήρως το δοχείο  και να  μην υπάρχουν περιθώρια για ύπαρξη αέρα μέσα του. Επίσης κάτι που πρέπει να σημειωθεί είναι ότι η θερμοκρασία μπορεί να βοηθήσει στον σχηματισμό προϊόντων διάσπασης που επιταχύνουν την διαδικασία της διάβρωσης (αυτό φυσικά σε προϊόντα κονσερβοποιημένων τροφίμων). Οπότε προϊόντα φρούτων που αποθηκεύτηκαν σε θερμοκρασία 22 βαθμών Κελσίου είχαν τριπλάσια διάρκεια ζωής από προϊόντα φρούτων που αποθηκεύτηκαν σε θερμοκρασίες 33 βαθμών Κελσίου. Μπορεί να υπάρχει κάποιος παρόμοιος μηχανισμός και στο μέλι αλλά όχι τόσο στις συνθήκες αποθήκευσης, αλλά στην διαδικασία αποκρυστάλλωσης του μελιού που θα γίνει στους 42-44 βαθμούς? Επιταχύνει αυτή η διαδικασία την διάβρωση των μεταλλικών δοχείων? Και ιδίως εάν χρησιμοποιηθούν για πάνω από 1 φορά για αυτόν τον ρόλο όπως  έχω παρατηρήσει στο παρελθόν να υπάρχει σκουριά στις ραφές εσωτερικά των μεταλλικών δοχείων (και για αυτό πλέον χρησιμοποιώ μόνο πλαστικά δοχεία κατάλληλα για μέλι)? 

*Το μέλι είναι όξινο (pH <4 οξύ) με μέσο όρο pH μελιού 3,9 και μπορεί να κυμανθεί από 3,4 έως 6,1. Όσο περισσότερα αντιοξειδωτικά και φλαβονοειδή υπάρχουν μέσα σε αυτό τόσο πέφτει το  pH του και αυξάνει η οξύτητα του. Επίσης στο μέλι υπάρχει και ποσότητα από μυρμηκικό οξύ που και αυτό αυξάνει την οξύτητα του.

 Επίσης ο Ψευδάργυρος χρησιμοποιείται σε μεγάλη κλίμακα για την επιμετάλλωση χάλυβα γιατί παρουσιάζει μεγάλη προστασία και γαλβανική προστασία ακόμα και σε ακάλυπτα σημεία. Οπότε προσοχή με γαλβανιζέ μεταλλικά εξαρτήματα του μελισσοκόμου (καπνιστήρια, σύρματα για πλαίσια, δοχεία που κάνουμε σιρόπι, ζυμωτήρια ή βανιλιέρες).

 Τα θυμάστε αυτά τσακαλάκια μου? 






 Η σταδιακή μου μετάβαση από την αποθήκευση του μελιού μου από μεταλλικά δοχεία σε πλαστικά (κατάλληλα για τρόφιμα) δοχεία. Παρόλο το πιο αυξημένο κόστος ήταν μια επιλογή που την έκανα γιατί πολλές φορές διαπίστωσα ότι τα μεταλλικά δοχεία μπορούσαν να πιάσουν σκουριά (ακριβώς όπως περιγράφονται παραπάνω) εσωτερικά στις ραφές τους. Ιδίως σε μεταλλικά δοχεία που θα ξαναχρησιμοποιηθούν και έχουν καθαριστεί πρώτα με νερό. Προσοχή! Δεδομένου ότι σπάνια μελισσοκόμος να μην ξαναχρησιμοποιήσει μεταλλικό δοχείο (τενεκέ) υπάρχει μεγάλη πιθανότητα επιμόλυνσης του μελιού με κασσίτερο. Έχετε το και αυτό στον νου σας και προσπαθήστε να βρείτε άλλες λύσεις ακόμα και με μεγαλύτερο κόστος!

ΠΗΓΕΣ 







 Adios Amigos Locos






Μότσανος Λάζαρος 

Σοχός 15/4/2019