Μελισσοκομική Κόλαση

 Και τελείωσε το 4Χ4 στο πρώτο χέρι του πεύκου. Που 4Χ4 σημαίνει 4 ημέρες τρύγου σε 4 συνεχόμενες ημέρες. Και αυτό για να προλάβουν να βγουν τα μελίσσια από τα πεύκα έτσι ώστε να πάρουν μερικές ανάσες πριν ξαναμπούν πάλι στα πεύκα για το δεύτερο χέρι του πεύκου. 

 Οπότε αμέσως τις επόμενες ημέρες θα ακολουθήσει ακόμα ένα 3Χ3 (3 μεταφορές μέσα σε 3 συνεχόμενες ημέρες), Θεού θέλοντος και Καιρού επιτρέποντος, καθώς και τουλάχιστο ένα 7Χ7 ( 7 ημέρες απολεπίσματος και ξεμελιάσματος σε 7 συνεχόμενες ημέρες). 

 Και αυτή είναι μόνο η μισή μελισσοκομική κόλαση (είχε προηγηθεί και το 5 μεταφορές σε 5 ημέρες για να πάνε τα μελίσσια στα πεύκα. Γιατί 5 μεταφορές για να πάνε και 3 για να φύγουν από τα πεύκα θα μου πείτε? Γιατί στα πεύκα πήγαν τα περισσότερα μελίσσια διπλά, ενώ πλέον όλα τα μελίσσια θα φύγουν μονά). Το ίδιο κάτεργο θα υπάρξει και κατά τις μεταφορές και τους τρύγους του δεύτερου χεριού του πεύκου. 

 Μια φώτο από την τελευταία μέρα του τρύγου που υπερέβαλα τον εαυτό μου για να τελείωσω όλες τις κυψέλες, και χρονικά, και σε ρυθμό τρύγου, για να μην αναγκαστώ το 4Χ4 να το κάνω 5Χ5. 

 Τελικά το φορτηγό λύνει χέρια! 

 Ο εξοπλισμός που κατέβασα σε αυτούς τους τρύγους ήταν κατά πολύ ανώτερος από τις αυτόν που είχα τις προηγούμενες χρονιές. Ακόμα ένα συν στο μελισσοκομικό φορτηγό (αυτά θα τα πούμε σε επόμενες αναρτήσεις).

 Φώτο από την πρώτη ημέρα των τρύγων, προφανέστατα λιγότερο φορτίο, που τρύγο με τρύγο το αύξανα για να μπορέσω να προλάβω να τελειώσω τους τρύγους εγκαίρως. Με την έλευση του φορτηγού από εκεί που ο μεγαλύτερος περιορισμός σου ήταν η μεταφορική σου ικανότητα σε βάρος και όγκο (με το τρέιλερ και το Vitara), πλέον ο μεγαλύτερος περιορισμός σου είναι η ικανότητα σου να τρυγείς κυψέλες σε ένα καθορισμένο διάστημα (που για την πρώτη ημέρα ήταν 9 ώρες -συν 6 ώρες πάνε έλα-, και την τελευταία ημέρα έφτασε τις 11 ώρες -συν 6 ώρες πάλι πάνε έλα Σοχός Χαλκιδική και πίσω-). 

 Και οι επόμενες φώτο είναι από τα πατώματα γεμάτα με ατρύγητα πλαίσια που περιμένουν να απομελωθούν για να έχετε μια εικόνα πως μοιάζει ένας τρύγος (ο τέταρτος μου για φέτος!) που ξεπερνά τον ένα τόννο μέλι!

 Μια σπάνια ευκαιρία για μια ματιά μέσα από το μελισσοκομικό μου εργαστήρι γιατί κάποια παιδάκια λόγου του ότι δεν τα πήγαν καλά από πλευρά παραγωγής τα τελευταία χρόνια έχουν τρελαθεί και αποθρασυνθεί πλήρως και δείχνουν το πόσο βόθρο κρύβει η ψυχή τους και το μυαλό τους (Αντίθετα το συγκεκριμένο παιδάκι όταν είχε ένα σερί από 3 κακές χρονιές αντί να κάθεται να δαγκάνει τον κάθε ένα που τα πήγαινε καλά μελισσοκομικά δημιούργησε το blog που διαβάζετε τώρα για να βοηθήσει τους νεότερους μελισσοκόμους στις δύσκολες τους ώρες. Βλέπετε? Δεν είμαστε όλοι ίδιοι!).



 Βέβαια εδώ θα αναφέρω και τα λόγια ενός καλού μου φίλου και άριστου μελισσοκόμου "Βρε χαζό ακόμα ασχολείσαι με τις μαλακίες που θα πει κάθε παπάρας στο Facebook? Πού ξέρεις τι είναι ο άλλος και ασχολείσαι? Μπορεί να έχει ψυχολογικά προβλήματα (μου έχει τύχει!). Μπορεί να είναι μεθυσμένος (μου έχει τύχει!). Μπορεί να είναι και βαριά μαστουρωμένος (Και αυτό μου έχει τύχει!!!!). Ή απλώς να είναι τελείως κομπλεξικός (Αυτό και αν μου έχει παρατύχει!!! Χα χα χα). Γάμα τους όλους, ξέκοψε από την διαδικτυακή μελισσοκομία και τον κάθε μαλάκα μέσα σε αυτή, και ασχολήσου μόνο με την πραγματική ζωή και την πραγματική μελισσοκομία και μόνο!".

 Έχεις απόλυτο δίκιο φίλε μου, και μόλις τελειώσει η μελισσοκομική χρονιά θα αλλάξω πάρα πολλά πράγματα στην διαδικτυακή μου συμπεριφορά (αφού σας ρίξω ένα καλό και τελευταίο ξέχεσμά!!! Τι είπε ο Καραϊσκάκης όταν του έκαναν δικαστήριο? Όταν γυρίσω θα τους γ@μήσω!!! Μία από τα ίδια και εδώ!!! Χα χα χα.).

 Πέρσι στην ανάρτησή μου Οι τρύπες από τα καρφιά στις παλάμες σας είχα δείξει μια σκάλα με μέλι. Φέτος έχει σειρά το ένας τοίχος με μέλι!!!

 Χα χα χα.

 Και συνεχίζουμεν!

 Και εξακολουθούμε να συνεχίζουμεν!

 Χα χα χα.

 Και βγάζουμε και τα καπάκια για να μην μπορεί ο κάθε κακεντρεχής, κομπλεξικός, και προβληματικός χαρακτήρας να μας πει ότι δείχνω άδεια πατώματα. Τώρα αν κάποιος ζητήσει να δείξω και μεμονωμένα κάθε πλαίσιο με μέλι (από τα εκατοντάδες που υπάρχουν μέσα στα πατώματα!) για να πειστεί λυπάμαι, αλλά δεν έχω χρόνο για βλακείες, καθώς και για βλάκες.

 Αλλά χρόνο για να του δώσω την συμβουλή να πάει να συνουσιασθεί με την μητέρα του μπας και ξελαμπικάρει τον έχω!!!

 Χα χα χα.

 Είπαμε για πραγματική (επαγγελματική) μελισσοκομία αλλά δυστυχώς δεν είναι πλήρες το φωτογραφικό υλικό που σας παρουσιάζω εδώ.

 Ναι το ξέρω!

 Δεν σας έχω βγάλει φωτογραφίες από τα εγκαύματα που μου προκάλεσαν οι γαλότσες και ο ιδρώτας μετά από 16ώρα φορεμένες για 4 συνεχόμενες ημέρες στις γάμπες και στα δάχτυλα των ποδιών!

 Δεν σας έχω βγάλει φωτογραφίες από τους μώλωπες στα μπράτσα, από τα πατώματα φορτωμένα με πλαίσια με μέλι που τα ντάνιαζα πάνω στο φορτηγό.

 Δεν σας έχω βγάλει φωτογραφίες από τα ανοιγμένα μου τα χέρια από τον ιδρώτα, και το ξέστρο, πάλι μετά από δεκάδες ώρες μέσα στα γάντια.

 Δεν σας έχω βγάλει φωτογραφίες από το Voltaren που βάζω κάθε πρωί στην μέση μου, τους τετρακέφαλους μου, και τους πήχεις μου για να απαλαίνω τους μυϊκούς μου πόνους.

 Δεν σας έχω βγάλει φωτογραφίες από το στενότερο μου τζιν (βλέπετε σχετικά παλιότερη ανάρτηση του blog Τι γυμναστήρια και μαλακίες!) που μετά από τόση καταπόνηση τις τελευταίες ημέρες είναι 2 νούμερα μεγαλύτερο από μένα (παρόλο που έχω αυξήσει το σιτηρέσιο μου* κοντά στις 3.000-4.000 θερμίδες τις τελευταίες ημέρες, ωστόσο όμως η θερμιδική μου κατανάλωση έχει φτάσει στις 5.000-6.000 ημερησίως!).

* Τι είσαι ρε μαλάκα? Γίδι, και έχεις σιτηρέσιο? Χα χα χα.

 Δεν σας έχω βγάλει φωτογραφίες από την μια ντουζίνα ενεργειακά ποτά και καφέδες που κατέβασα τις τελευταίες ημέρες για να μείνω ξυπνητός οδηγώντας μετά από την καταπόνηση των τρύγων και της μετάβασης πρός και από την Χαλκιδική για να μην σκοτώσω εμένα ή κανένα άλλο φουκαρά.

 Δεν σας έχω βγάλει φωτογραφίες με εμένα να πετιέμαι από τον ύπνο γιατί έκανα εμετό μέσα στον ύπνο μου και μπήκε μέσα στην τραχεία μου και με έπνιγε. Βλέπετε η αγωνία, η κούραση, τα ενεργειακά ποτά, και οι ξαφνικές τεράστιες ποσότητες τροφής για να αντέχεις στους τρύγους έχουν το τίμημα τους στο σώμα.

 Δεν σας έχω βγάλει φωτογραφίες από το πρόσωπο μου που ήταν μέσα στον πανικό όταν μου μπήκε ένας καυλωμένος και σουρωμένος πιτσιρικάς στο ρεύμα μου όταν γυρνούσα από την Χαλκιδική το Σάββατο απόγευμα, γιατί η Χαλκιδική εκτός από μια από τις κύριες πηγές μελιού στην Ελλάδα είναι και το ένα από τα σημαντικότερα τουριστικά σημεία της χώρας μας. Οπότε υπάρχουν δύο σημαντικότατοι λόγοι για να μαζεύονται οι μεγαλύτεροι κάγκουρες της Ελλάδας (εδώ ταιριάζει ένα μεγαλοπρεπές Χα χα χα!).

 Δεν σας έχω βγάλει φωτογραφίες από το βαθύ κίτρινο του κατουρλιού που βγάζεις μετά από ώρες τρύγων από την αφυδάτωση, παρόλο που καταναλώνεις πάνω από 9,5 λίτρα νερό, 1 κιλό ενεργειακό ποτό Monster, και δύο φραπέδες κάθε μέρα!

 Δεν σας εχω βγάλει φωτογραφίες από τις αρκούδες να χέζουν στο πευκοδάσος, γιατί μετά από τόσους καφέδες, 3 ώρες να θέλεις να φτάσεις από τον Σοχό στην Χαλκιδική, ένα κιλό τροφής κάθε μέρα, και 9 ώρες τρύγων το κάλεσμα της φύσης είναι αναπόφευκτό!

 Αλλά το κυριότερο δεν σας έχω βγάλει φωτογραφίες από την οσμή που βγάζουν οι γαλότσες και η στολή λόγου των τεράστιων ποσοτήτων ιδρώτα που βγάζεις όλες αυτές τις ημέρες, καθώς και της οσμής καμένου δάσους που σου αφήνει το καπνιστήρι επάνω σου. Μια οσμή που δεν μπορείς με τίποτα να την αγνοήσεις, βαθιά προσβλητική για την μύτη σου, που διαπερνά τα πάντα, και θεωρείς ότι δεν θα φύγει από πάνω σου ποτέ!!!

 Τα παραπάνω καλοί μου φίλοι είναι οι παραλείψεις αυτής της ανάρτησης όσο αφοράν την πραγματική (επαγγελματική) μελισσοκομία.

 Καλά δεν λέω τα σχόλια στο Facebook, οι προσεγμένες (και σκηνοθετημένες) φωτογραφίες στο ίδιο κοινωνικό μέσο, οι όμορφες ετικετούλες. Αλλά μελισσοκομία δεν είναι αυτά (ή έστω! Δεν είναι και αυτά! Ας ρίξω και εγώ λίγο νερό στο κρασί μου!). 

 Όπως δεν είναι μελισσοκομία το να κάθεσαι πίσω από ένα πάγκο σε μια παραλία να πουλάς μέλι (που βγάλανε άλλοι για σένα? Χμμμμμ!) και να γράφεις χαζά μέσα από το Smartphone σου. Ή να βγάζεις βιντεάκια μελισσοκομικά. Ή να το παίζεις προφήτης έχοντας ένα μελισσοκομικό blog.

  Να τα λέμε και αυτά που και που ε? Να μην κρυβόμαστε πίσω από το δάκτυλο μας, και να κάνουμε διαρκώς μόκο στα φύκια για μεταξωτές κορδέλες!

 Αυτά για σήμερα, ώρα για να ξαναπάω για ύπνο γιατί σε ένα τετραήμερο λόγου της υπερέντασης, των ενεργειακών ποτών, αλλά και γιατί τελείωνα το ξεφόρτωμα των πατωμάτων στο σπίτι μου στις 10-11 το βράδυ και ξυπνούσα στις 4 το πρωί για να ετοιμαστώ να πάω στην Χαλκιδική, ζήτημα είναι αν έχω προλάβει να κοιμηθώ μια ντουζίνα ώρες!

 Την επόμενη ημέρα αν με αφήσει ο καιρός (αν βρέχει δηλαδή) να μείνω στο σπίτι θα απαντήσω σε μηνύματα από φίλους μου για να μην νομίζουν ότι τους αγνοώ επίτηδες. 

 Αν αντίθετα έχει καλό καιρό θα πάω να κάνω επιθεώρηση σε 4 σημεία που έχω δείκτες για να αποφασίσω που θα πάω τα μελίσσια με που τα βγάζω από τα πεύκα, και φυσικά εννοείται ότι την νύχτα μετακινώ αμέσως!!!

 Μετά θα είμαι πάλι χαμένος για να βγάλω το μέλι από τα πλαίσια και δυστυχώς θα εξακολουθώ να είμαι χαμένος από το προφίλ μου και το blog μου. Ίσως αν προλαβαίνω να βγάλω μερικές αναρτήσεις, αλλά ούτε τον χρόνο θα έχω, ούτε την δύναμη, και κυρίως ούτε την διάθεση ιδίως μετά τα τελευταία γεγονότα.

 Θα ακολουθήσει μια παρόμοια περίοδος στο δεύτερο χέρι του πεύκου όπου θα πέσει αντίστοιχο εξαφανιζόλ, αλλά μετά θα γυρίσω δριμύτερος!

 Και τότε θα σας εξηγήσω μερικά φωνήεντα πριν αλλάξω πλήρως τον χαρακτήρα αυτού του blog, την θεματολογία του, την στόχευση του.

 Γιατί μαργαριτάρια στα γουρούνια δεν πάνε μάτια μου!

 Μέχρι την επόμενη ανάρτηση.........

 Adios Amigos Locos




 Μότσανος Λάζαρος

 Σοχός 6/9/2016