Ένα τραγούδι της φωτιάς και του πάγου

 Μια ακόμα ημέρα ανιχνεύσεων για μέρη για τα μελίσσια και μια απρόσμενη έκπληξη με περίμενε κατά την διάρκεια της. Καθώς κατέβαινα από τα χιονισμένα βουνά του Σοχού έπεσα σε ένα περίεργο φαινόμενο όπου υπήρχε ομίχλη και ταυτόχρονα παγετός σημειακά σε ορισμένα δέντρα και φυτά της περιοχής (αλλά πουθενά αλλού). Το παράξενο ήταν ότι ούτε η θερμοκρασία ήταν τέτοια ώστε να δικαιολογεί τον Παγετό πάνω στα δέντρα (η Πάχνη ή Παγετός σχηματίζεται όταν η υγρασία του αέρα κοντά στο έδαφος και όταν φτάσει πάνω από το 100% στην ατμόσφαιρα -και κορεστεί η ικανότητα του αέρα να απορροφήσει άλλες ποσότητες υγρασίας- λόγου της χαμηλής θερμοκρασίας (κάτω του μηδενός) σχηματίζει άμεσα παγοκρυστάλλους στην επιφάνεια του εδάφους και των αντικειμένων πάνω σε αυτή (εάν η θερμοκρασία είναι πάνω από το μηδέν τότε η υγρασία του αέρα σχηματίζει σταγόνες νερού, τον Δρόσο δηλαδή), αλλά ούτε και η ώρα κατάλληλη για την ύπαρξη πάχνης (η ώρα ήταν ακριβώς 12:30 το μεσημέρι).

 Εξίσου παράξενο ήταν ότι όσο κατέβαινα σε υψόμετρο τόσο πληθαίνε η ύπαρξη του παγετού εδώ και εκεί. Ενώ στα 400-500 μέτρα υπήρχε κρύο και χιόνια, στα 100-200 μέτρα ανυπαρξία ομίχλης και πάχνης και μια θερμοκρασία αρκετά πάνω από το μηδέν, στα 100 μέτρα υψόμετρο υπήρχε Δρόσος στα δέντρα και τα φυτά και ομίχλη, και καθώς κατέβαινα στα 0-100 μέτρα υπήρχε ομίχλη και Παγετός σημειακά εδώ και εκεί!!! Μια πλήρη αναστροφή του φαινομένου της κατακόρυφης θερμοβαθμίδας (για περισσότερα για αυτό το μέγεθος δείτε την ανάρτηση αυτού του blog Χρήσιμα φυσικά μεγέθη από μελισσοκομική σκοπιά ).

 Ένα παράξενο και σπάνιο γεγονός που με ώθησε να το αποθανατίσω μια που μου κέντρισε τελείως την περιέργεια μου, και με γοήτευσε με την μοναδική ομορφιά του, οπότε το παρακάτω φωτογραφικό υλικό αποτελεί το οπτικό χρονογράφημα αυτής της εξαιρετικά σπάνιας ευκαιρίας να παρατηρηθεί ένα φαινόμενο που ίσως σου παρουσιαστεί 1-2 φορές κατά την διάρκεια της ζωής σου (σπάνια δεν είναι η πάχνη, σπάνια δεν είναι και η ομίχλη, ο συνδυασμός όμως της σημειακής πάχνης σε ελάχιστα σημεία και της ομίχλης είναι τρομερά σπάνιος! Επίσης με την ευκαιρία θέλω να αναφέρω και το γεγονός ότι στις Χιονοπτώσεις του Δεκέμβρη στον Σοχό είχαμε χιονόπτωση με αστραπόβροντα! Ακόμα ένα πολύ σπάνιο φυσικό φαινόμενο για την Ελλάδα!).

 Αρκετά με αυτά πάμε να δούμε τι μας επιφύλασσε και αυτή την φορά η τύχη.

 Δρόσος πάνω στα πουρνάρια και στα παλιούρια, κάτι το φυσικό για τις συνθήκες που υπήρχαν στην περιοχή.

 Ωστόσο λίγα μέρα παρακάτω σε υψόμετρο και ύπαρξη Πάχνης (Παγετού) πάνω σε ορισμένα φυτά και δέντρα (αλλά όχι στο έδαφος!).

 Χριστουγεννιάτικο πουρνάρι χα χα χα.

 Και ένας αναγκαίος συμβιβασμός! Για να δείξω όσο το δυνατό περισσότερες φωτογραφίες αυτού του παράξενου φαινομένου (από τις 100-120 που τράβηξα) αναγκάστηκα κάποιες από αυτές να τις παρουσιάσω σε μορφή κολάζ για να μην γίνει απαγορευτικός ο όγκος των φωτογραφιών στην ταχύτητα με την οποία θα ανοίξει η παρούσα ανάρτηση. 

 Και η συνύπαρξη δύο διαφορετικών φαινομένων που κανονικά δεν θα έπρεπε να είναι δυνατή!

 Αλλά υπέροχη συνύπαρξη!

 Μοναδική ομορφιά!

 Επίσης παρατήρησα ότι στα μέρη που υπήρχε ο παγετός υπήρχαν ψυχρά ρεύματα αέρα! Πχ στον δρόμο που οδηγούσα (και περνούσαν όλοι δίπλα μου καθώς φωτογράφιζα με 100-120 χιλιόμετρα αδιαφορώντας πλήρως για το φαινόμενο που εξελισσόταν δίπλα τους. Κάποια στιγμή θα πρέπει να δαμάσω αυτή την έμφυτη περιέργεια μου για οτιδήποτε διαφορετικό συμβαίνει δίπλα μου, βλέπω ότι αυτό το χαρακτηριστικό δεν είναι έμφυτο στους άλλους και δεν συναντιέται και ιδιαίτερα συχνά στους ανθρώπους χα χα χα), και ανάμεσα στα μονοπάτια που είχαν δημιουργήσει κοπάδια από μικρά ζώα.

 Προφανέστατα τα ψυχρά ρεύματα που δημιουργούσαν την ομίχλη (σε συνδυασμό πάντα με θερμά ρεύματα που αλληλεπιδρούν με αυτά) προκαλούσαν τον σημειακό Παγετό στα δέντρα και φυτά του τύχαινε να είναι στην πορεία τους, και αντίστοιχα οι μάζες των θερμών ρευμάτων που κυριαρχούσαν στην περιοχή εμπόδιζαν την πλήρη εξάπλωση της πάχνης παντού. Πόσο συχνό φαινόμενο είναι αυτό? Ελάχιστα! Μερικά μέτρα πάνω από αυτή την περιοχή δεν υπήρχε πάχνη (ή και ομίχλη) μερικά χιλιόμετρα αριστερά και δεξιά από αυτή την περιοχή πάλι δεν υπήρχε πάχνη (οπότε δεν είναι περίπτωση να υπάρχει παντού πάχνη και απλώς να την λιώνει η ομίχλη, η ίδια η ύπαρξη της ομίχλης και των αέριων ρευμάτων δημιούργησαν το φαινόμενο).

 Και η απόλυτη ομορφιά της φύσης συνεχίζει.

 Τα λόγια τα περιττά!

 Δηλαδή πόσο κάγκουρας πρέπει να είσαι για να μην κάτσεις να σπαταλήσεις μισή ώρα από την ζωή σου για να απολαύσεις αυτό το γεγονός? Πόσες φορές θα είσαι τόσο τυχερός για να το αποθανατίσεις φωτογραφικά (φέτος ήμουν αρκετά τυχερός και πέτυχα ακόμα μια τέλεια ευκαιρία για δύσκολες φωτογραφίσεις -βλέπετε προηγούμενη ανάρτηση αυτού του blog Αν σε θέλει ο φακός - Τελικά το κρύο ευνοεί για δύσκολες φωτογραφίσεις!).

 Εδώ στο συγκεκριμένο σημείο με μια μικρή αλλαγή των συνθηκών και άμεσα άρχισε να λιώνει η Πάχνη από τα δέντρα στα σημεία που μέχρι πριν λίγο κυριαρχούσαν τα ψυχρά ρεύματα αέρα. Σαν να ζητά η φύση από τον πάγο να παραμερίσει στην ζέστη που κυριαρχεί στην περιοχή.

 Και ότι εξέχει και μόνο έχει πιθανότητα να φιλοξενεί πάγο πάνω του!

 Η απόλυτη παράνοια, αριστερά και δεξιά πλήρης έλλειψη παγετού, αλλά ενδιάμεσα ένα μικρό κομμάτι από το βασίλειο του πάγου!

  Απλά υπέροχο!

  Πόσο όμορφη η φύση και τα θαύματα της, σε αντίθεση με τον μίζερο κόσμο των Ανθρώπων!

 Θα έλεγες ότι οι πυκνές δομές (τα τσιντζιρι μίντζιρι των φυτών! Χα χα χα) πάνω στα φυτά προσελκύουν τον παγετό! Λες? Μικροσκοπικές δομές πάνω στις επιφάνειες των φυτών όταν ξεπερνούν ένα κρίσιμο όγκο να βοηθούν στην κρυσταλοποίηση της υγρασίας της ατμόσφαιρας.  

 Πυκνές μεν για να συγκρατούν την υγρασία αλλά όχι τόσο ώστε να εμποδίζουν το ψυχρό ρεύμα αέρα να περνά από μέσα τους και να παγώνει άμεσα την υγρασία που συγκρατούν. Αντίστοιχη περίπτωση με τα παγωμένα γένια των ορειβατών σε υψηλό υψόμετρο!

  Μοναδικά απίστευτο!

 Και δεν είναι εικόνα που θα την δεις σε ένα τελείως χιονισμένο τοπίο με αρκετούς βαθμούς κάτω από το μηδέν. Πλέον μετά από μισή ώρα φωτογράφησης και η ομίχλη έχει υποχωρήσει πια και η θερμοκρασία είναι εμφανέστατα μια - μιάμιση δεκάδα πάνω από το μηδέν. 

 Και το λευκό μας ελατάκι! Προφανέστατα τα φράκταλ σχήματα πάνω στα φύλλα των δέντρων βοηθούν στον σχηματισμό πάχνης, κανένα από τα πλατύφυλλα δέντρα που συνάντησα δεν είχε αυτό το φαινόμενο πάνω του!

 Μια υπέροχη ελεγεία ανάμεσα στον Πάγο και στην Φωτιά. Ένα παιδί καρπός του παράνομου από την φύση έρωτα ανάμεσα στο κρύο και την ζέστη.

 Τελευταίες εικόνες από ένα φυσικό γεγονός που θα το συναντήσεις σπάνια στην διάρκεια της ζωής σου. Μισή ώρα ζωής σε αντάλλαγμα με αυτή την εκπληκτική ομορφιά! Προφανέστατα και αυτή η ανταλλαγή είναι από τις ποιο συμφέρουσες που έχω κάνει στην ζωή μου. Τυχερός που μου παρουσιάστηκε μπροστά μου, ακόμα πιο τυχερός που πλέον είμαι ώριμος αρκετά ώστε να εκμεταλλευτώ την ευκαιρία και να το απολαύσω! Σίγουρα μερικές από αυτές τις εικόνες θα είναι μέσα σε αυτές που θα περάσουν από τα μάτια μου στο στερνό μου αντίο σε αυτή την ζωή όταν θα έρθει και το δικό μου πλήρωμα του χρόνου.

 Με αυτά και αυτά πλουτίζει η ψυχή μάγκιτες μου. Μάθετε που και πού να αφήνετε την ζωή να σας πλημμυρίζει και να την απολαμβάνετε. Δεν θα είναι συχνές αυτές οι στιγμές που θα αξίζουν τόσα πολλά με αντάλλαγμα τόσα λίγα.


 Μέχρι την επόμενη ανάρτηση..............



Adios Amigos Locos





Μότσανος Λάζαρος

Σοχός 24/1/2017