Στου Δεκέμβρη στις παγωμένες πανσελήνους με άφησες εσύ
ψεύτικοι οι όρκοι σου ότι θα είμαστε για πάντα εμείς μαζί
όσο ξαφνικά σαν σαΐνι όρμισες μέσα σε μια μοναχική ζωή
τόσο ξαφνικά μου άφησες και εσύ την τελευταία σου πνοή
Θα σε περιμένω, θα σε περιμένω, θα σε περιμένω
θα είμαστε για πάντα μαζί, στην καρδιά σου μένω
Μόνος θα περπατώ για πάντα δίπλα στην ακροθαλασσιά
επιθυμώντας μάτια μου, τα γλυκά σου τα μάτια, τα καστανά
στο άδειο μου το χέρι μέσα μόνο το χέρι σου το ροδοδάχτυλο
στην παγωνιά καυτό της απουσίας το φιλί στον δικό μου τράχηλο
Θα σε περιμένω, θα σε περιμένω, θα σε περιμένω
θα είμαστε για πάντα μαζί, στην καρδιά σου μένω
Άνοιξη, καλοκαίρι, φθινόπωρο, χειμώνας όμως η κάθε μου εποχή
μα που έχουν χαθεί των πουλιών τα τραγούδια από κλαδί σε κλαδί
χρώματα ολούθε θαμπά, των παιδιών τα γάργαρα γέλια πλέον άψυχα
ποιος έκλεψε από τις ξαναμμένες τις παρθένες τα χείλη τα κατακόκκινα
Θα σε περιμένω, θα σε περιμένω, θα σε περιμένω
θα είμαστε για πάντα μαζί, στην καρδιά σου μένω
Adios Amigos Locos
Να μελοποιηθεί στον ρυθμό του La LIorona
Λάζαρος Μότσανος
Σοχός 6/1/2021
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου