Μελισσοκομικός πυρετός

Και έγραψε ο φιλόσοφος "Μελισσοκομικός πυρετός: Ψυχολογική κατάσταση των νέων μελισσοκόμων (και όχι μόνο!) κατά την οποία παθιάζονται με την μελισσοκομία σε βαθμό ψύχωσης, ζούνε για αυτήν, αναπνέουν για αυτήν, σκέφτονται μόνο αυτήν."*

*βλέπετε προηγούμενη ανάρτηση Μελισσοκομικό εννοιολόγιο, λεξιλόγιο, και ορολογία.

Και έμεινε ο κόσμος ακίνητος και παγωμένος από τρόμο μπροστά σε αυτή την νέα ασθένεια!

Χα χα χα. 

Και όμως υπάρχει αυτή η ασθένεια, επιβεβαιωμένα, αλλά δεν είναι και τόσο επικίνδυνη,τουλάχιστο για τους άλλους, γιατί αυτός που την κόλλησε την έχει αρπάξει την φόλα και δεν υπάρχει τίποτα για να τον γλυτώσει.

Και τι ακριβώς είναι αυτή η ασθένεια εκτός από ένας ορισμός μέσα σε ένα μελισσοκομικό λεξικό?

Καυτό σίδερο είναι, και αν δεν την έχεις κολλήσει και εσύ δύσκολα μπορείς να την καταλάβεις.

Είναι ασθένεια που σε κάνει να αδιαφορείς σχεδόν για τα πάντα, εκτός από τα μελίσσια σου. Ξαφνικά έτσι και σε πιάσει η μελισσοκομική μόρβα (μόρβα: ασθένεια των σκύλων χα χα χα), χάνεις τον κόσμο κάτω από τα πόδια σου, ξαφνικά το φαγητό σου μοιάζει άνοστο, η μπάλα βαρετή, η μπύρα μονίμως ζεστή, οι γυναίκες άσχημες, το κρεβάτι σου κρύο.

Θα νιώθεις μόνος σου μακριά από τις κυψέλες σου, ανασφαλής γιατί είναι και αυτές εκτεθειμένες στην διάθεση καθενός, δίποδου ή πολύποδου εχθρού, πεινάς γιατί πεινάνε και αυτά, πονάς γιατί τα κάνεις να πονούν σε κάθε επιθεώρηση, υποφέρεις όταν τα βλέπεις άμανα να στέκουν σαν χαμένα χωρίς σκοπό και κατεύθυνση, κρυώνεις μαζί τους όταν ξέρεις ότι είναι μέσα Γενάρη οι τροφές τους στερεύουν και δεν θα μπορούν να αντιμετωπίσουν το κρύο μόνες τους χωρίς βοήθεια. Κλαις σαν παιδάκι όταν δεν μπορείς να τα σώσεις, και γελάς ταυτόχρονα σαν τρελός όταν λίγο σου χαμογελάνε**.

**βλέπετε προηγούμενη ανάρτηση Το παράπονο. 

Ταυτόχρονα σε παίρνουν χαμπάρι και οι άλλοι, στην οικογένεια σου πρώτα, αυτοί που σε ξέρουν για χρόνια, τους αρχίζεις να τους μιλάς με τις ώρες  για τα μελίσσια, (έτσι η βασίλισσα, και τόσες μέρες οι εργάτριες, και καλό μέρος για τοποθέτηση εκεί, και η καστανιά κάνει αυτό, και το σύρμα σε αυτή την διάσταση, και το καπνιστήρι τόσο, και και και...............................) και σε κοιτάζουν λες και έχουν απέναντι τους τον Bubba από το Forrest Gump (και έτσι οι γαρίδες, και ψαρεύουμε στον κόλπο του Μεξικού γαρίδες, και στο Βιετνάμ έχουν μεγάλες γαρίδες, και μαγειρεύονται με ρύζι οι γαρίδες, και κόκκινα φασόλια με γαρίδες, και με χοιρινό οι γαρίδες, και με μέλι οι γαρίδες, και και και..............................! Χα χα χα). 

Σε παίρνει χαμπάρι και η κοπελιά σου όταν αρχίζεις να την λες μελισσούλα μου, και βασίλισσα μου, και ζουζούνι μου, και μελένια μου και σε κοιτάζει με συμπάθεια καθώς σκέφτεται "Αχ το καημένο μου! Ήταν που ήταν λειψό στο μυαλό και ζαβό, πάει την έκαψε την φλάντζα τελείως τώρα!" και ταυτόχρονα είναι ανακουφισμένη γιατί ξέρει ότι βρήκες και ακόμα ένα έρωτα,  και καθώς γνωρίζει ότι οι άντρες είναι περιορισμένων ικανοτήτων όσο αφορά τα συναισθήματα, ξέρει ότι πλέον δεν μπορεί να σε χάσει, απλούστατα δεν μπορούν οι άντρες να αγαπούν πάνω από τρία πράγματα ταυτόχρονα, αν το ένα είναι αυτή, το δεύτερο φυσικά θα είναι η μπάλα, με που θα συμπληρωθεί η τριάδα με τις μέλισσες δεν μπορεί να υπάρξει χώρος για τίποτα άλλο χα χα χα.

Ταυτόχρονα καταλαβαίνουν και οι φίλοι σου ότι κάτι άλλαξε με σένα γιατί πλέον έχεις πάψει να χάνεις τον χρόνο σου μαζί τους, να σπαταλάς την ζωή σου σε ανούσια πράγματα μαζί τους, να μην περιστρέφεται η ζωή σου σε ένα άξονα βλακείας μαζί τους. Αν και τώρα που το σκέφτομαι αυτό δεν είναι και τόσο κακό! Χα χα χα. 

Ναι είναι έρωτας ο μελισσοκομικός πυρετός!

Όχι δεν είναι έρωτας ο μελισσοκομικός πυρετός, δεν είναι έρωτας αυτό.

Είναι πάθος ο μελισσοκομικός πυρετός, είναι τρέλα ο μελισσοκομικός πυρετός, είναι εμμονή ο μελισσοκομικός πυρετός, σαν το παλαβό μέσα στην Christine του Stephen King. Το μόνο που σε νοιάζει είναι η δικά σου η Christine, τα μελισσάκια σου. Βρε δεν πάει να καεί ο κόσμος? Εσύ εκεί, τα μελισσάκια σου. Κατακλυσμό να πετάξει ο Γιαχβέ στον Ντουνιά? Τίποτα, τα μελισσάκια σου. Καταποντισμός σωστός, στάχτη και μπούρμπερη στα πάντα? Σεκεμέ καντάρ για σένα, τα μελισσάκια σου!***

***βλέπετε προηγούμενη ανάρτηση Τι είναι αυτό που δεν μπορώ να σου μάθω.

Ακοινώνητος?

Ναι ναι  απολύτως!

Χα χα χα. 

Καλά μόνο οι νέοι μελισσοκόμοι πάσχουν από τον μελισσοκομικό πυρετό?

Όχι φυσικά!

Αν την αρπάξεις την φόλα ΠΟΤΕ μα ΠΟΤΕ δεν σου περνά!

Μην το ξεχνάτε αυτό!

Κάθε παλιός μελισσοκόμος πάσχει από μελισσοκομικό πυρετό και μάλιστα σε τελικό στάδιο, αρπαγμένος καλά, με καμένη την τυρόπιτα που έχει μέσα στο κεφάλι του εδώ και δεκαετίες!

Απλώς επειδή συνήθως δεν τους έχεις γνωρίσει πριν γίνουν μελισσοκόμοι (ξέρετε τότε που ήταν φυσιολογικά άτομα και αυτοί) νομίζεις ότι αυτό είναι το φυσιολογικό τους, ότι έτσι τους μεγάλωσε η μάνα τους όταν προσπαθούσε να τους πλάσει σε σωστούς ανθρώπους (και όχι σε παράξενους ημίτρελους μισάνθρωπους με μόνη τους αγάπη την αγάπη για τα μελίσσια τους χα χα χα).

Φοράνε (όσοι φοράνε) λευκά ενδύματα για να προστατεύονται από τις κοκόνες τους (τις Κυρές τους! Μην ξεχνιόμαστε! Χα χα χα), καλά θα ήταν τα μανίκια να κούμπωναν και από πίσω (ακριβώς όπως και οι ζουρλομανδύες χα χα χα).

Αχ αγαπημένοι μου σαλταρισμένοι και παράξενοι μου παλαβιάρηδες, αδέρφια μου, δεν κάνουμε για τον κόσμο αυτό εμείς ε? 

Είναι λίγος και δεν μας χωρά, εμείς το ξέρουμε αλλά κανένας άλλος δεν το καταλαβαίνει!

Κρίμα!

Δεν πειράζει!

Να, και αν καταλαβαίνουν, να, και αν δεν καταλαβαίνουν!

Εμείς έχουμε τα μελίσσια μας.

Μότσανος Λάζαρος

Never Never Land 13/6/2014