Δεν είναι προορισμένοι όλοι οι αφεσμοί για να παίρνονται

  Περίοδος των σμηνουργιών για τα καλά πλέον και οι αφεσμοί είναι καθημερινό φαινόμενο. Οπότε και κάθε μέρα το να επισκέπτεσαι τα μελισσοκομεία σου για να δεις αν υπάρχει κανένα "δωράκι" πάνω στα δέντρα είναι κάτι το αυτονόητο. Οπότε κατά την μετάβαση μου από τα κοντινά μου μελισσοκομεία στα πιο μακρινά από εμένα μελισσοκομεία μου πέφτω ξαφνικά πάνω σε ένα αφεσμό εν πτήση! 

 Κάνω μια νοητική σημείωση σχετικά με την θέση που τον είδα να πετά, και αποφασίζω αμέσως να συνεχίσω την πορεία μου για τα μελισσοκομεία μου όπου μπορεί ήδη να υπήρχαν και εκεί αφεσμοί για να "παρθούν", και έπειτα να γυρίσω να δω και για αυτόν τον αφεσμό (μια που δεν έφυγε από τα δικά μου τα μελίσσια αλλά από κάποιου άλλου μελισσοκόμου). 

 Αφού μάζεψα μερικούς αφεσμούς από τα μελισσοκομεία μου και έχοντας ακόμα μερικούς πάνω στα δέντρα αποφάσισα να γυρίσω πίσω για να πάρω μερικές κυψέλες για να πάρω και τους υπόλοιπους αφεσμούς. Και ταυτόχρονα να δω που πήγε ο αφεσμός που συνάντησα εν πτήση κατά την μετάβαση μου.

 Με που φτάνω στο σημείο που τον είδα να πετά παρκάρω το Vitara, και συνεχίζω πεζός  κοιτώντας προς τα πάνω για να δω την χαρακτηριστική κρεμασμένη από τα δέντρα σκιά. 

 Μερικές σκόρπιες μέλισσες από εδώ και εκεί με την πτήση τους με κατευθύνουν προς ένα παρεκλλήσι στην άκρη του δρόμου. "Θα έχει φάση!!!" σκέφτομαι "Να έχουν μπει μέσα στο παρεκκλήσι!".  

 Με ένα γρήγορο έλεγχο δεν βλέπω στα γύρω δέντρα να κρέμεται τίποτα οπότε πλέον ο ύποπτος είναι ξεκάθαρος! Τα μελισσάκια βρήκανε καταφύγιο μέσα στο παρεκλησσάκι!!! Αμέσως βγάζω το κινητό και αρχίζω να τραβώ φωτογραφίες! 

 Και εδώ έχουμε μια σέλφι από την παραλλαγή μου χα χα χα. 

 Και βουαλά! Ο αφεσμός είχε μπει στον τρούλο (?) από το παρεκκλησάκι! Μέσα από μια μικρή τρύπα σε αυτόν. 

 Και η επόμενη σκέψη μου "Και τώρα αυτό πως βγαίνει" με μερικές λύσεις να μου έρχονται άμεσα στο μυαλό "πλαίσιο με μέλι", "πλαίσιο με γόνο", "ρυθμικό χτύπημα με σφυριά". Χμμμμμμμμ... 

 Αλλά ταυτόχρονα μου έρχεται και μια εικόνα με εμένα να έχω ανεβεί στην οροφή από το παρεκλλήσι να κάνω την μαϊμού μαζί με μια κυψέλη, και να κάθομαι να βαράω τον τρούλο από το παρεκκλισσάκι και να του κάνω σιγά σιγά ρωγμές, και από γύρω οι κάτοικοι του χωριού να με βλέπουν και να κάνουν τον σταυρό τους φωνάζοντας με "Κατέβα από εκεί πάνω ρε αναθεματισμένε τρελέ!!" χα χα χα. 

 Προτού σβήσω αυτή την εικόνα από το μυαλό μου ακούω δύο φωνές να μου μιλάνε ταυτόχρονα, η μία να λέει "Μην μασάς, άστους να λένε, τσίμπα το μελισσάκι και κάνε το καθήκον σου σαν μελισσοκόμος" ενώ η δεύτερη να φωνάζει πίσω από το αυτί μου "Δεν σου φτάνουν τόσα μελίσσια που έχεις, έκανες, και έπιασες φέτος? Σε αυτό θα κολλήσεις? Νισάφι πια! Άστο στην ησυχία του να βολευτεί μέσα στο παρεκκλισσάκι, να τσιμπά και που και που κανένα γλυκό κωλαράκι από καμιά όμορφη κοπελίτσα που θα έρθει να ανάψει κανένα κεράκι!"

 Μετά από μερικές στιγμές αμφιταλάντευσις ανάμεσα στις δύο φωνές αποφάσισα να ακούσω την φωνή του Σατανά και να αφήσω το μελίσσι στην θέση του να τσιμπά τις στρουμπουλές χριστιανές που θα έρχονται ανυποψίαστες να κάνουν τον σταυρό τους, να ανάψουν κανένα κερί, και καθώς θα σκύβουν να φιλήσουν τις εικόνες, τσάκκκκκκκκ μια δαγκανιά στο στρογγυλό το κωλαράκι!

 Χα χα χα. 

 Οπότε μερικές τελευταίες φωτογραφίες από το ναρκοθετημένο πλέον παρεκκλήσι, και αποχωρώ σιγά σιγά νιώθοντας σαν παιδάκι που έχει κάνει μόλις μια αταξία. 

 Δεν πειράζει, σκέφτομαι Έτσι και αλλιώς δεν είναι προορισμένοι όλοι οι αφεσμοί για να παίρνονται!" 

 Φευγώ έχοντας απλώς μια ακόμα μελισσοιστορία να διηγούμαι στο μέλλον. 

 Άλλωστε αυτός είναι ένας ευλογημένος αφεσμός!!!! Με την Θεία Χάρη ήρθε και διάλεξε αυτή την τοποθέτηση για να κοιτά από ψιλά τον κάθε επισκέπτη του παρεκκλησίου και αν βλέπει ότι οι μεγάλοι σταυροί που θα κάνει δεν συνοδεύονται από ένα αγνό λογισμό ή μια άδολη καρδιά θα τον τρατάρει τα καυτά φιλιά της κόλασης!

Χε χε χε.

Μότσανος Λάζαρος

Σοχός 13/5/2016

Αφιερωμένο σε όσους γνωρίζουν ότι οι Παρασκευές και 13 είναι ιδιαίτερες ημέρες στις οποίες το κάθε τι που είναι ικανό να πάει στραβά θα πάει!