Τι πιο ωραίο θέαμα για τα μάτια ενός μελισσοκόμου!
Ανοιξιάτικο πεύκο!
Σε ένα από τα μελισσοκομεία μου αυτός είναι ο λόγος που έχουν αρχίσει να μπλοκάρουν οι γόνοι!
Και ο λόγος που δεν βιάζομαι και τόσο για να πάω όλα τα μελίσσια μου στις ελαιοκράμβεις, και περιμένω να τελειώσουν πλήρως με τα ραντίσματα τους οι αγρότες, για να κατεβάσω τις κυρές των λογισμών μου σε αυτές.
Τα μελίσσια χτίζουν!
Οπότε πρέπει να βρίσκουν και μάλιστα καλά!
Άρα τι κάνουμε σε αυτή την περίπτωση?
Ναιιιιι!
Ανιχνεύσεις!
Για να δούμε την πηγή του μελιτώματος (ή νεκταροέκκρισης), ώστε να ξέρουμε περίπου και πόσο θα συνεχίσει να δίνει (πιθανότατα όλο τον Απρίλη, αλλά μέχρι εκεί!), τι μπορεί να την κάνει να σταματήσει (μια καλή βροχούλα, ένα καλό κρύο!), και το κυριότερο να σταθμίσεις ρίσκα και προοπτικές στο κάθε τι (άλλο να υπάρχει το ρίσκο των ραντισμάτων αλλά τα μελίσσια εκεί που τα έχεις να μην βρίσκουν τίποτε, και άλλο να υπάρχει αυτό το ρίσκο αλλά ήδη τα μελίσσια σου να είναι στρωμένα στο μέρος που ήδη είναι!)
Και αυτή η εικόνα μου φέρνει μια κουβέντα που είπε ένας Χαλκιδκιώτης φίλος μου σε μια μελισσοκομική ομάδα "Οι γονείς μας μας έδειχναν την Θάλασσα (δηλαδή να ασχοληθούν με τον τουρισμό και όχι με την μελισσοκομία, σαν και τους γονείς τους) και μας έλεγαν να μην ψάχνουμε για τις λάμπες στα πεύκα".
Και εδώ καταλαβαίνεις ακριβώς το τι σημαίνει αυτό.
Τελευταίο βάρεμα από τον εργάτη αυτής της χρονιάς, μεγαλύτερος σε μέγεθος από κάθε άλλο βάρεμα, τον περιμένει η αναπαραγωγή, και ο θάνατος. Το δυνατότερο βάρεμα του, φυσικά με τους μικρότερους αριθμούς εργατών. Αλλά πλέον η μελιτωέκκριση του είναι εμφανέστατη!
Και μάλιστα στην πιο κόκκινη απόχρωση της, σημάδι ότι είναι και στα τελειώματα της, τίποτα στην ζωή δεν κρατάει για πάντα, ούτε και ο έρωτας του μελισσοκόμου και ο πόθος του.
Εκτός από δύο ματάκια καστανά, δεν νομίζω να υπάρχει ωραιότερο θέαμα για τα μάτια μου
Και αυτό με τα καστανά μάτια παίζει να είναι και δεύτερο! Χα χα χα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου