Κυρία σε χρυσό κλουβί

Ματάκια μου θλιμμένα και γλυκά
τον φόνο έκανα και εγώ μια φορά
μια μικρή ψυχούλα, μια σταλιά
τον θάνατο γεύτηκε ξαφνικά

Αχ καταραμένη των αντρών γενιά
σιχάματα, κτήνη, όλοι σας βρομερά
ψεύτη και υποκριτή λες πως αγαπάς
τα μικρά πλασματάκια πως τα πονάς
όλοι οι άντρες φάρα άχρηστη, σιχαμερή
γουρούνι και σκύλος είσαι και εσύ

Ματάκια μου αγαπημένα, καστανά
τον φόνο θα τον κάνανε και αυτές
η μοίρα της βασίλισσας τα ΄χει αυτά
οι εργάτριες δεν έχουν εδώ ενοχές

Αχ καταραμένη των αντρών γενιά
σιχάματα, κτήνη, όλοι σας βρομερά
αυτή η σκέψη μην σου περάσει πια
μην τολμήσεις τον φόνο ποτέ ξανά
αν με αγαπάς ξανά δεν έχει μακελειό
αλλιώς μαύρο σκυλί  θα είσαι δειλό

Ματάκια μου μεγάλα μου, μαγικά
δεν είχα άλλη διέξοδο, καμία επιλογή
με πείραξε, με πίκρανε για τα καλά
σε λυγμούς έπεσα σαν μικρό παιδί

Αχ καταραμένη των αντρών γενιά
σιχάματα, κτήνη, όλοι σας βρομερά
στα χέρια μου την επόμενη φορά
θα την φέρεις χωρίς καμιά ζημιά
ζωάκι μου, να ζει μες την χαρά
να την ταΐζω εγώ με ότι αγαπά

Ματάκια λατρεμένα μου, λαμπερά
μόνη δεν μπορεί η βασίλισσα να ζει
η συνοδεία της από μικρά ζωντανά
μπορεί μόνο στην ζωή να την κρατεί

Αχ καταραμένη των αντρών γενιά
σιχάματα, κτήνη, όλοι σας βρομερά
δεν ξέρω, τρόπο πρέπει να βρεις εσύ
θέλω μόνο αυτή που είναι ξεχωριστή
χωρίς κακές εργάτριες, να 'ναι μοναχή
να την έχω κυρία σε χρυσό κλουβί


Μότσανος Λάζαρος

Σοχός 24/5/2015

Αφιερωμένο σε μια παλαβή αλεπού που δεν διστάζει τα αδύνατα δυνατά να τα προστάζει.