Mια συνηθισμένη ημέρα στην Χαλκιδική

 Στις 2:45 το βράδυ που είναι να πας στην Χαλκιδική από τις 4:00 το πρωί να σε παίρνει τηλέφωνο κάποιος παπάρας με απόκρυψη και να μην μιλάει, με αποτέλεσμα να πας χωρίς καθόλου ύπνο για τρύγο (δυσκολεύεσαι να κοιμηθείς κάθε φορά από το άγχος και όταν πας να κοιμηθείς ντριννννννν!!!!).

 Πάμε παρακάτω.

  Ξεκινάς για Χαλκιδική πρωί πρωί Τρίτη 1 Σεπτέμβρη και λες δεν θα βρω ψυχή! Φθινόπωρο βλέπεις, καθημερινή βλέπεις, κρίση βλέπεις, και ωστόσο ο δρόμος να είναι τίγκα από αμάξια (ιδίως στην επιστροφή κατά τις 3 η ώρα όλη η Σαλονίκη πήγαινε Χαλκιδική!! Τρίτη ρε κερατάδες? Σαββατοκύριακο τι θα γίνει?!?!). Για ποια Κρίση μιλάμε? Μόνο εγώ ζω την Κρίση?!?!?!

 Ας το αφήσουμε και αυτό!

 Με που αρχίζεις το τρύγο περνά ένας βοσκός (βάλε και μια μπλούζα μεγάλε! Περισσότερο τρίχωμα και από την αρκούδα έχεις!) με τα γίδια του (κατά την διάρκεια του τρύγου! Αλλά δεν πειράζει πλέον τον μάθανε τα μελίσσια σου και δεν τον πειράζουν!!! Εσένα πως σε καταγαμήσαν στα τσιμπήματα δεν το καταλαβαίνεις! Δεν θα σε μάθανε ακόμα μάλλον!) και ένα από τα τσοπανόσκυλα του να σε πουλά μαγκιές, όπως είναι φυσικό μια αρκούδα δεν μασάει από κοπρίτια και αδιαφόρησες!

 Έλα όμως που όσο εσύ αδιαφορούσες αυτό χλαπάκιζε μια γυρεόπιτα και όταν ξανασήκωσες το κεφάλι σου από τις κυψέλες είχε αρπάξει ακόμα μια στο στόμα του. Φυσικά όταν ένα τεράστιο άσπρο πράγμα του όρμισε και αυτό ως τεράστιο τσοπανόσκυλο αδιαφόρησε μέχρι που του ήρθε ένα ιπτάμενο ξέστρο στο κεφάλι και άρχισε να τρέχει πανικόβλητο (με μια γυρεόπιτα στο στόμα!).

 Και αυτό ας το αφήσουμε στην άκρη.

 Με που φόρτωσες το τρείλερ με 24 κυψέλες και πατώματα γεμάτα με πλαίσια με μέλι (δεκάρια αυτή την φορά) οι σούστες από την μια πλευρά από το τρέιλερ γίνανε πιο ίσιες και από τα δοκάρια στις εστίες της Τούμπας, δεν πειράζει εσύ να είσαι καλά!

 Το παραβλέπουμε και αυτό και συνεχίζουμε!

 Πήγες το τρείλερ στον Σοχό 150 χιλιόμετρα μακριά πηγαίνοντας το σαν να μην μετέφερες πλαίσια με μέλι αλλά Νιτρογλυκερίνη! Φυσικά όλοι σε βρίζανε στον δρόμο καθώς σε προσπερνούσαν γιατί πήγαινες σαν κυρία μόνο με 70-80 χιλιόμετρα την ώρα (όταν στο δίπλωμα τους και στις εξετάσεις που δίνουν για αυτό αυτή είναι σχεδόν η ανώτερη ταχύτητα για ένα αμάξι που έχει τρέιλερ χωρίς φρένα!).

 Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά  φτάνοντας πτώμα στον Σοχό και αφού ξεφόρτωσες το Τρέιλερ (στάζοντας ιδρώτα με τον ρυθμό που έχει κάποιος που είναι 318 κιλά μέσα σε τούρκικο χαμάμ!) βλέπεις στο Φατσοβιβλίο ως μεγάλη μεταγραφή για τον ΠΑΟΚ τον  γέροντα Μπερμπάτοφ (στα 34 δεν είσαι και πιτσιρίκος Τσακαλάκια μου) και λες ωραία για ακόμα μια φορά πουλάνε παραμύθι στο λαό του ΠΑΟΚ οι Χανς Κρίστιαν Άντερσεν μέσα από το Μακεδονία Παλλάς!

 Και με ρωτάς πως πέρασα!??!

 "Τα ίδια! Μια συνηθισμένη ημέρα στην δουλειά, μια συνηθισμένη ημέρα στην Χαλκιδική μαιμούκα" Απαντώ και κλείνω τα μάτια μου έχοντας ένα αμυδρό χαμόγελο ειρωνείας στα χείλη.

 Νύχτα καλή ψυχή μου!

Adios Amigos Locos

Μότσανος Λάζαρος

Σοχός 2/9/2015