Αφεσμοί αυτοσχεδιασμοί και λάθη Vol II

 Και συνεχίζουμε με το δεύτερο μέρος της ανάρτησης Αφεσμοί αυτοσχεδιασμοί και λάθη (το πρώτο μέρος της ανάρτησης είναι εδώ Αφεσμοί αυτοσχεδιασμοί και λάθη Vol I ) όπου θα δείξουμε και τα λάθη που μπορεί να κάνει ένας μελισσοκόμος πάνω στην έξαψη του να συλλάβει όλους τους αφεσμούς που μπορεί να βρεθούν μπροστά του.

 Και εδώ έχουμε ένα χαρακτηριστικότατο παράδειγμα αφεσμού προς αποφυγή! Τεράστιος αφεσμός (δεκάρι!) μέσα σε ένα λάκκο με κλίσεις πλαγιάς  65-75 μοιρών και βάθους 15-20 μέτρων! Δύο άτομα, και αντί να πούμε "άσε τον δεν παίρνεται χωρίς μεγάλα ρίσκα για την σωματική μας ακεραιότητα, ρίσκα που δεν αξίζουν καν την ανταμοιβή του να τον πιάσεις" (ακόμα και σε αυτό το μέγεθος), σαν βλαμμένα το μόνο που σκεφτόμασταν ήταν το πως θα τον πιάσουμε! Κατά μέτωπο με την πατέντα για αφεσμούς που έκανα (βλέπετε προηγούμενη ανάρτηση του blog Σμηνουργίες αφεσμοί πατέντες και μέσα αντιμετώπισης) από κάτω από το κλαδί που ήταν ο αφεσμός, ή να χρησιμοποιήσουμε αλυσοπροίονο για να πάμε από πίσω από τον αφεσμό κόβοντας ότι κλαδί στεκόταν εμπόδιο για να το πιάσουμε ευκολότερα? Τελικά όσο περισσότεροι οι άντρες σε μια ομάδα τόσο μειώνεται ο δείκτης νοημοσύνης μέσα σε αυτές, δίκιο έχουν οι γυναίκες σε αυτό το θέμα χα χα χα. Και οι ιδιοφυΐες αποφάσισαν την χρήση αλυσοπροίονου και την πλαγιοκόπηση του αφεσμού. 

 Μερικά κλαδιά λιγότερα και μερικά λεπτά αργότερα και ο αδερφός μου ήταν σε θέση βολής για να τον πιάσει, και το κατάφερε με την χρήση δεκάλιτρου μπουκαλιού ψύκτη νερού, και αμέσως μετά το άδειασε στην κυψέλη που κρατούσα εγώ (με 5 χτισμένα πλαίσια μέσα, από τα οποία τα 2 πλαίσια με τροφές, το ένα με γόνο, και τα υπόλοιπα 2 μελωμένα, συν ένα άχτιστο). Αλλά ελάχιστα δευτερόλεπτα μετά γλίστρησε και αναγκάστηκε να κρατηθεί από τα κλαδιά της γκορτσιάς που ήταν μέχρι πριν λίγο ο αφεσμός. Καθώς κρατιόταν τα αγκάθια της γκορτσιάς του έσκιζαν το δεξί χέρι με αποτέλεσμα μετά από λίγο να αναγκαστεί να το αφήσει και να πέσει 4-5 μέτρα κάτω στον γκρεμό! Τυχερός ήταν που σταμάτησε εκεί η πτώση του γιατί υπήρχαν ακόμα 8-9 μέτρα γκρεμού από κάτω του! 

 Βλακεία μας τεράστια!!! Και συγκεκριμένα βλακεία δική μου, γιατί εγώ είμαι ο εμπειρότερος μελισσοκόμος, και όλες οι αποφάσεις και οι ευθύνες που απορρέουν από αυτές είναι όλες δικές μου! Αδικαιολόγητος! Και ιδίως όταν εγώ είμαι αυτός που λέει ότι "κανένας αφεσμός δεν αξίζει ένα σπασμένο χέρι ή κεφάλι". Ηλιθιότητα μου και μόνο! Δεν έπρεπε να αφήσω το κλίμα ανοησίας που συνήθως υπάρχει σε οποιαδήποτε σύναξη αντρών άνω του ενός να επηρεάσει την ορθή μου κρίση!  

 Με το καρντάση κουτσά στραβά να αρχίζει να ανεβαίνει τον γκρεμό (τρομερά δύσκολο αυτό με πλαστικές γαλότσες, στολή, τραυματισμένος να προσπαθείς να ανέβεις τέτοιες κλίσεις πλαγιάς) κόβω με το αλυσοπροίονο και το κλαδί που ήταν ο αφεσμός, μια που το μισό μελίσσι είχε μείνει σε αυτό παρόλο το τίναγμα (το κλαδί κρατά τις οσμές του αφεσμού και οι μέλισσες είναι απρόθυμες να το εγκαταλείψουν ακόμα και αν πιάσεις την μάνα μέσα στην κυψέλη) με αποτέλεσμα ένα μεγάλο μέρος τους να απογειωθούν και να ψάχνουν την βασίλισσα τους, ενώ ένα άλλο μεγάλο μέρος από αυτές να πέσουν στο έδαφος 5 μέτρα πιο κάτω μαζί με το κλαδί που ήταν ο αφεσμός. 

 Γουστάρετε κυψέλη? Μια παλιά κυψέλη διαλυμένη και τρύπια που την χρησιμοποιώ για σημάδι και μόνο! Και όμως οι αυτοσχεδιασμοί στους αφεσμούς δεν σταματούν μόνο στους αερισμούς και στους ορόφους!

 Και το καρντάση φεύγει για το σπίτι για να περιποιηθεί τις πληγές του (δύο βαθιά κοψίματα στο δεξί του χέρι, και δεκάδες ακόμα αμυχές από αγκάθια γκορτσιάς - τα οποία μπορούν ευκολότατα να προκαλέσουν επιμόλυνσεις, εδώ και μέρες είναι με Βetadin και Fusidin για να αντιμετωπίσει αυτόν τον κίνδυνο!-) και εγώ είμαι στο σημείο που έχει πέσει το κλαδί του αφεσμού όπου υπάρχει ένας τεράστιος όγκος από μέλισσες που δεν ξέρει τι τις χτύπησε και στέκουν ζαλισμένες στο έδαφος.

 Ακριβώς από κάτω μου είναι οι κορυφές των βελανιδιών που έχουν φυτρώσει στις πλαγιές και την βάση του γκρεμού. Προσέξτε τι είπα! Οι κορυφές των βελανιδιών! Για να έχετε μια ιδέα για το τι ύψος μιλάμε.

 Και για να διώξω τον υπόλοιπο αφεσμό από το έδαφος χρησιμοποίησα το καπνιστήρι ως καπνογόνο ρίχνοντας διαρκώς καπνό για ένα λεπτό, με αποτέλεσμα να σηκώσω όλες τις μέλισσες στον αέρα και να αρχίζουν να προσγειώνονται μέσα στην κυψέλη όπου τους περίμενε ο κύριος όγκος του αφεσμού μαζί με την βασίλισσα. 

 Και εδώ όλος ο φυγάδας μέσα στην κυψέλη. Και φυσικά με μια ματιά βλέπεις ότι δεν χωράει σε τόσα πλαίσια (πρόσθεσα τελικά άλλα 4 άχτιστα πλαίσια, και μάλιστα μέσα σε 3 μόλις μέρες μετά σε επιθεώρησή που του έκανα είδα ότι έχτισε τα 3 από τα 5 άχτιστα πλαίσια που του είχα βάλει).

 Άποψη από την κορυφή του γκρεμού για να έχουμε εικόνα του βάθους του και της κλίσης του, και φυσικά κομμάτια από τον φράχτη που έχουν κάνει εκεί για να μην πάνε τα βαμμένα και πέφτουν από αυτόν χα χα χα.

 Όταν είναι αναγκαίο να χρησιμοποιηθεί το παραπάνω εργαλείο για να πιαστεί ένας αφεσμός να ξέρετε ότι είναι πολύ κακή ιδέα να τον πιάσετε!

 Ακόμα μια πανοραμική εικόνα για να αντιληφθείτε το λάθος του εγχειρήματος.

 Τελικά ανέβασα τον αφεσμό και πριν του προσθέσω τα άχτιστα πλαίσια του έδωσα και ένα κιλό ζαχαροζύμαρο για να τον βοηθήσω να χτίσει όσο η βασίλισσα δεν γεννά (αγονιμοποίητη βασίλισσα από μελίσσι που είχε κελιά αντικατάστασης)

 Και τέλος το (προσωρινό) σπιτάκι του αφεσμού με μια κυψέλη - σημάδι και ένα δανεισμένο εξωτερικό καπάκι από κυψέλη παλιού τύπου (οι αυτοσχεδιασμοί που λέγαμε?). Και το απόλυτο παράδειγμα αποφυγής σύλληψης αφεσμού λόγου υψηλών ρίσκων που υπάρχουν στην όλη διαδικασία. Το τέλειο παράδειγμα για να αντιληφθείτε ότι δεν υπάρχει αλάνθαστος μελισσοκόμος, και ότι η εμπειρία δεν αρκεί και μόνο για να μην κάνεις λάθη. Η ιδανική περίπτωση αυτοκριτικής μελισσοκόμου που μπορεί να παραδεχθεί ότι έσφαλε τραγικά, και έθεσε σε κίνδυνο τον εαυτό του και όσους είναι μαζί του για κάτι που δεν άξιζε αυτό το ρίσκο. Και για το τέλος μια διαρκής υπενθύμιση για μένα το πόσο εύκολα ένας σχεδιασμός ετών μπορεί να πάει κατά διαόλου εξαιτίας του αυθορμητισμού, του ενθουσιασμού, και της εσκεμμένης εθελοτυφλίας πάνω στους κινδύνους που υπάρχουν διαρκώς εκεί έξω καθώς εξασκείς την μελισσοκομία. 

 Κάναμε (λάθος! Έκανα!) εδώ λάθος, την γλυτώσαμε με μικρές ζημίες ήμασταν τρομερά τυχεροί, δεν πρέπει να επαναληφθεί ξανά τόσο χοντρό λάθος! Το πάθαμε, ελπίζω να μας γίνει μάθημα. Ελπίζω να σας γίνει και σε σας μάθημα χωρίς να το πάθετε! Η ζωή είναι μικρή, πολύτιμη, εύθραυστη και μοναδική. Μην την ρισκάρετε για πράγματα που δεν το αξίζουν. 

 Μέχρι την επόμενη ανάρτηση........

Adios Amigos Locos

Μότσανος Λάζαρος

Σοχός 12/5/2017