Του μελισσοκόμου το ανόμημα

Το ξέστρο στο χέρι σταθερά ξεχωρίζει πλαίσιο στο πλαίσιο

γόνοι και γύρες  μονάχα του μελισσιού το πικρό μερτικό

το γλυκό μέλι στον άκαρδο κλέφτη μελισσοκόμο περίσσιο

μα για το βαρύ ανόμημα του καταδίκη το βίος το μοναχικό  

Πρόπολη στα γάντια εμποδίζουν το χέρι να δουλέψει

το μελίσσι ολούθε να ανακατεύσει, τα πλαίσια να αφαιρέσει

ο καυτός ιδρώτας στην στολή ρυάκι που ρέει μες την κάψη

και όχι στο γλυκό κορμί που αμαρτίες μπορεί να σχωρέσοι  

Τσιμπιές θυμωμένες από κιτρινόμαυρες θηλυκές απελπισμένες

οξύς μα και συνάμα γλυκύς ο πόνος του πυρετού του πηχτού μελιού

περά δώθε μικρές σκιές,  καταραμένε κλέφτη βουίζουν μανιασμένες

τα μόνα θηλυκά που θα σε συντροφεύουν είθε να ‘ναι αυτά του μελισσιού

Μότσανος Λάζαρος

Σοχός 21/7/2017