Ο Άγιος ο Πάλιουρος ο Θαυματουργός, δοξασμένη η χάρη του και μεγάλα τα θαύματα του

 

 Μια που προσπαθώ να συνέρθω από την χθεσινή υπογλυκαιμία και θερμοπληξία στο ένα από τα μελισσοκομεία μου που έχω τις παραφυάδες (πήγα να προσθέσω κεριά (ένα χτισμένο, ένα άχτιστο) για να τις δεκαρίσω, και ταυτόχρονα να δω ποιες έχουν μάνες που γεννάνε, και όσα δεν έχουν αμέσως γίνονται συνένωση εν θερμό (χωρίς τίποτα, ούτε τσίπουρο, ούτε εφημερίδα, ούτε αρώματα) όσο είναι ακόμη ορφανά και όχι αρρενοτόκα) που έγινε υπό συνθήκες καύσωνα, και τρομερής υποτίμησης από μέρος μου του πόση ώρα θα μου έπαιρνε, και έτσι δεν πήγα σωστά προετοιμασμένος (να φάω κάτι πριν ξεκινήσω, οπότε μετά από 4-5 ώρες καύσωνα, και μελισσοκομικής εργασίας, κυριολεκτικά λύγησα με αποτέλεσμα να κάνω μια τρομερά επιτυχημένη μίμηση από κομπρεσέρ! Όταν έφτασα να μην μπορώ να αναπνεύσω, και να θέλω να ξεράσω μέσα στην στολή μου, αντιλήφθηκα το σοβαρό λάθος (υποσημείωση εδώ. Δεν είμαι διαβητικός! Αλλά υπογλυκαιμία μπορείς να πάθεις και χωρίς να είσαι διαβητικός! Η μελισσοκομία είναι πολύ δύσκολη δουλειά, με τεράστιες ενεργειακές απαιτήσεις, και μάλιστα υπό συνθήκες καύσωνα ακόμη και με την διάτρητη στολή είναι κόλαση τελείως!)) είναι ευκαιρία να κάνω μερικές εργασίες στο μελισσοκομικό μου εργαστήρι (μια που σε λίγο θα ακολουθήσει ακόμη ένας τρύγος, αλλά θα πρέπει να βγουν και τα μέλια από τα δοχεία ωρίμανσης από τον πρώτο τρύγο της χρονιάς-Παλιούρι-) αλλά να σας γράψω και μια μελισσοκομική ανάρτηση, γιατί σας άφησα ορφανά από αναρτήσεις τον τελευταίο καιρό που τρέχω σαν τρελός. 

 Θα προσπαθήσω να είμαι όσο το δυνατόν πιο σύντομος, και περιεκτικός, μια που είμαι σε διαδικασία ανασυγκρότησης των δυνάμεων μου  τις επόμενες 1-2 μέρες καύσωνα, και δεν λέει να κάψω περισσότερες δυνάμεις γράφοντας στο blog μου από αυτές που θα έκαιγα στα μελισσοκομεία μου.  

 Οπότε σήμερα θα μιλήσουμε για έναν από τους δυο Άγιους της Μελισσοκομίας του Βορρά! 

 Τον Άγιο Πάλιουρο τον Θαυματουργό (ο άλλος είναι ο Άγιος ο Πεύκος ο Μεγαλόψυχος, υπάρχουν και δύο Αγίες επίσης! Η Αγία Βελανιδιά η Άπονη, και η Αγία Σουσούρα η Άπιστη! Χα χα χα). 

 Ο Άγιος Πάλιουρος που ορίζει με τι μελίσσια (και πόσα) θα συνεχίσεις την μελισσοκομική σου χρονιά ακριβώς πριν από τις παραγωγικές ανθοφορίες/μελιτωφορίες, ενώ ο Άγιος Πεύκος ορίζει το εάν η μελισσοκομική σου χρονιά θα είναι επιτυχία ή αποτυχία.

 Θυμάστε μια αυλή γεμάτη με κυψέλες που σας έδειξα στις προηγούμενες αναρτήσεις του blog Προετοιμασία για το κόψιμο παραφυάδων Vol I και Προετοιμασία για το κόψιμο παραφυάδων Vol II?

 Πολύ πράμα ε?

 Να σιχαίνεσαι να βλέπεις αβέρτα κυψέλες ένα πράμα!

 Πλέον είναι έτσι!

 Κυψέλες Γιόκ! 

 Εξαφανιζόλ!

 Χα χα χα.

 Άφησα μόνο μια ντουζίνα κυψέλες, και μάλιστα αυτές που τις έκανα τις βαρύτερες επισκευές, μόνο και μόνο για να μπορώ να κάνω τους τρύγους τις επόμενες μέρες, και να μην βρεθώ σε αντίστοιχη κατάσταση με αυτή που περιγράφω σε προηγούμενη ανάρτηση του blog Κάνοντας τρύγο με τρείς κυψέλες και ένα σημάδι.

 Κάθε μέρα στο κύριο μελισσοκομείο μου, όπου είχα τα δυνατά μου μελίσσια, έκοβα 2-3 μελίσσια με βασιλικά κελιά σε 8-12 παραφυάδες, έχοντας κάνει πλήρη έλεγχο πρώτα σε όλα τα μελίσσια, και είχα σημειώσει το ποια μελίσσια είχαν βασιλικά κελιά. 

 Αλλά φέτος ο Άγιος ο Πάλιουρος αποφάσισε να δώσει τα ρέστα του, και όταν άρχισε να δίνει πολύ καλά όλα τα μελίσσια έκαναν από βασιλικά κελιά, οπότε αποφάσισα να κόψω μερικά από αυτά για να γεμίσω και τις τελευταίες κυψέλες που είχαν μείνει στην αυλή (με βαρύ κόψιμο, το εικοσάρι μελίσσι κομμένο πλέον στα 3-4 και όχι στα 5-6 που έκανα μέχρι τώρα, ο αφεσμός κόβεται και αυτός στα 3-4 (αρχικό μελίσσι, ο ίδιος ο αφεσμός που τον κατέβασες, συν δύο ακόμη παραφυάδες). 

 Ο σχεδιασμός μου ήταν να βάζω πλήρεις ορόφους με χτισμένα πλαίσια στα δυνατά μου μελίσσια, να μην τα πιέσω για να κάνουν όσο πιο νωρίς βασιλικά κελιά και να κόψω νωρίς παραφυάδες, αλλά να φτάσω στο παλιούρι με πολύ δυνατά μελίσσια τα οποία θα έδιναν πολλές παραφυάδες, και όσα "διασώθηκαν" να είναι τιγκαρισμένα με μέλια (γιατί δεν έκαψαν μέλι για να χτίσουν πλαίσια), ώστε να γίνει τρύγος - ξελαφρώματος στο παλιούρι, και να πάνε τιγκαρισμένα με μέλι στην επόμενη παραγωγική ανθοφορία/μελιτωφορία. 

 Σχεδιασμός ευέλικτος, γιατί σου δίνει την δυνατότητα να πας και για παραφυάδες ή για μέλι (και στην τρελή χρονιά που Άγιου Παλιούριου του Θαυματουργού και για τα δύο!), αλλά έχει φυσικά ρίσκο να μην αποδώσει παραγωγικές παραφυάδες-μελίσσια για το πεύκο (μέχρι στιγμής αυτός ο κίνδυνος μοιάζει να μην υπάρχει, γιατί είμαστε σε χρονιά που βρέχει μέλι και κάνει μελίσσια!) και μετά να καταστρέψω όλα τα άλλα βασιλικά κελιά, να κάνω ένα τρύγο ξελαφρώματος στα μελίσσια που διασώθηκαν από τα κοψίματα, και να τα μεταφέρω στην επόμενη ανθοφορία/μελιτωφορία με κάτσε καλά βάρος!

 Οπότε εδώ σας έχω την τελευταία μέρα που έκοψα παραφυάδες, όπου χρησιμοποίησα κυρίως τις κυψέλες παλιού τύπου, με τους αερισμούς τους, για να κόψω σε αυτές παραφυάδες (άλλο ένα πλεονέκτημα αντίστοιχο με την μεταφορά που έχουν οι κυψέλες παλιού τύπου εάν χρησιμοποιήσεις τον αερισμό τους (εάν δεν τον χρησιμοποιήσεις και πας μόνο με το εσωτερικό καπάκι έχεις ένα αντίστοιχο τεράστιο μειονέκτημα και στις παραφυάδες και στις μεταφορές!)), με τον αερισμό τους δεν υπερθερμαίνεται η παραφυάδα πολύ, και μπορείς έτσι να καθυστερήσεις περισσότερο κόβοντας παραφυάδες, για να κόψεις περισσότερες παραφυάδες. Αντίστοιχο πλεονέκτημα έχουν και οι κυψέλες με διάτρητους πάτους. 

 Και φυσικά γεμίζεις πρώτα με παραφυάδες τις κυψέλες παλιού τύπου (ή με διάτρητό πάτο) και έπειτα τις κυψέλες νέου τύπου (που δεν έχουν διάτρητό πάτο) για να αποφύγεις την υπερθέρμανση, επίσης βάζεις επάνω στις κυψέλες νέου τύπου (χωρίς διάτρητο πάτο) τις κυψέλες παλιού τύπου (ή με διάτρητο πάτο) για να προσφέρουν σκιά σε αυτές, μια που έχουν πιο έντονο πρόβλημα υπερθέρμανσης. 

 Και για το τέλος έχεις ετοιμάσει και τις κυψέλες βάζοντας 2 χτισμένα πλαίσια στις άκρες, 2 άχτιστα ενδιάμεσα, με κενά ανάμεσα του όπου θα μπουν τα πλαίσια με τις τροφές, και στο κέντρο οι γόνοι και τα βασιλικά κελιά (και ξέρεις από προηγούμενη επιθεώρηση σου ποιες κυψέλες έχουν βασιλικά κελιά).

 Κερασμένα όλα τα παραπάνω από μένα τσακαλάκια μου, μπορεί να σας χρειαστούν γιατί βλέπω εδώ και λίγο καιρό κυψελοποιούς να κάνουν εξωτερικά καπάκια για κυψέλες νέου τύπου, και μπορεί να είναι ζήτημα χρόνου να αρχίσουν να κάνουν και αερισμούς, και εσωτερικά καπάκια, και να υπάρχει ξανά η επιλογή να μπορείς να προμηθευτείς κυψέλες παλιού τύπου, οπότε θα πρέπει να ξέρετε πως τις δουλεύουν!  

 Και με αυτό τον τρόπο μπορείς να κόψεις μόνος σε μερικές ώρες 17 παραφυάδες, και να καταστρέψεις αμέσως μετά όλα τα βασιλικά κελιά από τα άλλα τα μελίσσια σου, γιατί έχεις πλέον ξεμείνει από κυψέλες (εδώ έχουν πλέον χρησιμοποιηθεί ακόμη και οι παγίδες αφεσμού που είχα στα μελισσοκομεία μου).  

 Και αυτό είναι ένα από τα μελισσοκομεία μου που τα έχω γεμάτα με παραφυάδες, μακριά από το μελισσοκομείο από όπου τις έκοψα. 

 Ο σχεδιασμός ήταν να μπω εδώ με το χορτοκοπτικό μου και να τα κάνω όλα ίσιωμα, αλλά δυστυχώς με που άρχισα να κόβω έπαθε βλάβη (φέτος με τις αβέρτα βροχές έχω κόψει περίπου 10 φορές το γκαζόν στο κήπο (πέρσι με την ξηρασία όλη την χρονιά το είχα κόψει μόνο 3 φορές), και αυτό είχε επίπτωση στη λειτουργία του, για να δούμε τι θα μας γράψει η λυπητερή για να το φτιάξω!). 

 Οπότε άρχισα τις βόλτες με το Τ4 μέσα στο μελισσοκομείο, όταν δεν είχα αρχίσει να φέρνω αβέρτα παραφυάδες σε αυτό, για να πατήσω τα χόρτα και να τα "καθίσω" για να μην είμαι μέσα σε μια κίτρινη ζούγκλα όταν θα δούλευα αυτές τις παραφυάδες, ή θα τις μετακινούσα (για τα πεύκα).  

 Δεν φαίνεται, αλλά εδώ υπάρχουν θαμμένες 70 παραφυάδες! Χα χα χα. 

 Φυσικά όλες με καθαρισμένο το πεδίο ακριβώς από μπροστά τους από χόρτα (για να μην μπερδευτεί σε αυτά η βασίλισσα στην πτήση της, αλλά και για να μην την έχει στήσει σε αυτά καμία αράχνη ή μύγα κλέφτης και την αρπάξουν στην επιστροφή) με διαφορετικό προσανατολισμό ή κάθε μία, με απόσταση 3-4 μέτρων μεταξύ τους, και με εναλλαγή των χρωμάτων τους για να υπάρχει η μέγιστή παράλλαξη (που στην περίπτωση των παραφυάδων είναι βασικότατης σημασίας, για να μην μπερδευτεί η βασίλισσα και πάει σε λάθος κυψέλη, και θανατωθεί άμεσα από τους φρουρούς της λάθος κυψέλης).

 Πολύ σωστό στήσιμο για παραφυάδες, αλλά θα φτύσω αίμα στην μεταφορά τους, έτσι όπως είναι διασκορπισμένες σε έναν τεράστιο χώρο! 

 Δεν μπορείς να τα έχεις όλα! 

 Και επιτυχία στο κόψιμο στα επίπεδα του 93-95% με βασιλικά κελιά, και να μπορείς μετά να φορτώνεις εύκολα και ωραία τα μελίσσια όπως όταν είναι σε μια γραμμή!

 Λεπτομέρεια εδώ ακριβώς μπροστά σας, η κυψέλη παλιού τύπου έχει και τον αερισμό της, και το εσωτερικό καπάκι, ακριβώς από πάνω του. 

 Για να μην βγάζεις τον αερισμό για να βάλεις το εσωτερικό καπάκι με που θα την φέρεις, αλλά θα το κάνεις αυτό την επόμενη φορά που θα την ανοίξεις, για να κάνεις έλεγχο, ή να προσθέσεις πλαίσια. 

 Αν αργήσεις πολύ μπορεί να δεις ότι έχουν σκεπάσει την σίτα του αερισμού με πρόπολή (ή όλη ή μεγάλο μέρος της), οπότε βγάζεις τους αερισμούς και τους αφήνεις στο μελισσοκομείο σου σε διάταξη τέτοια που να μπορούν να πάρουν την πρόπολή από αυτούς τα μελίσσια, και σε μερικές μέρες θα τους έχουν καθαρίσει πλήρως, για να μπορείς να τους χρησιμοποιήσεις ξανά ως αερισμούς. 

 Σας είπα! Πρέπει να μάθετε να δουλεύετε τις κυψέλες παλιού τύπου, εάν αποφασίσουν ξανά οι κυψελοποιοί να τις εισάγουν στην Ελληνική αγορά. 

 Δεν έχετε την τεχνογνωσία για αυτό, και ναι, διαφέρουν αρκετά οι χειρισμοί τους από τις κυψέλες που ξέρετε οι περισσότεροι (και οι πολύ παλιοί μελισσοκόμοι που ξέρουν να τις δουλεύουν δεν υπάρχει περίπτωση να σας δώσουν την αντίστοιχη πληροφόρηση! Χα χα χα).  

 Θα πήξωωωωωωωωωω!

 Χα χα χα. 

 Ναι αλλά παραφυάδες τίγκα σε παλιουρόμελο με βάρος από δεκαρισμένη κυψέλη που τις πήρα από τα ανθισμένα παλιούρια και τις πήγα πάλι σε ανθισμένα παλιούρια!

 Κάλυψη απόκρυψη στα καλύτερα της! 

 Ούτε το πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν να ήταν! 

 Χα χα χα. 

 Να έρθεις την νύχτα να τις μεταφέρεις, να πάρεις παραμάζωμα τις μισές που θα βρεθούν στην πορεία του Τ4, εάν ξεχαστείς λίγο! Χα χα χα.

 Αντίθετα στο δεύτερο μελισσοκομείο μου που έχω παραφυάδες η κατάσταση είναι πολύ πιο βελτιωμένη σχετικά με την ευκολία μετακίνησης τους! 

 Απλώς όταν βάζεις ανά 3-4 μέτρα κυψέλη, με μάλιστα διαφορετικούς προσανατολισμούς, εξαντλείς πολύ εύκολα το μέρος που θα υποδεχθεί τις παραφυάδες σου!

 Πολύ πράμα και εδώ!

 Ελαφρώς μικρότερος αριθμός παραφυάδων εδώ από ότι στο προηγούμενο μελισσοκομείο μου. 

 Και δεν μου έφτασε ο χώρος (που στην πραγματικότητα είναι ένα από τα μέρη που ξεχειμωνιάζω τα μελίσσια μου) και πήγα και στην δίπλα απουλιάνα να χώσω παραφυάδες! Χα χα χα. 

 Ναι χειμερινές πόρτες οι παραφυάδες! Πόση άμυνα νομίζετε μπορεί να προσφέρει μια παραφυάδα εάν υπάρξουν κοντά δυνατά μελίσσια? Ιδίως στο διάστημα που δεν είναι γονιμοποιημένη η μάνα και υπολειτουργεί το μελίσσι?

 Βρήκαμε παπά ας θάψουμε 2-3 ε? 

 Χα χα χα. 

 Και αμέσως μετά ένας τρύγος ξελάφρωμα από όπου πήρα μερικά πλαίσια από κάθε δυνατό μελίσσι μου, για να είναι πιο εύκολο να μετακινηθεί (αλλά ήταν πάλι τόσο βαριά που δεν μπορούσα να τα ανεβάσω στην καρότσα του Τ4, όπως περιγράφω στην προηγούμενη ανάρτηση του blog Μα πως μπορείς να σηκώνεις μόνος σου τόσες πολλές 60κιλες κυψέλες?). 

 Ξελάφρωμα ντεμέκ αλλά σαν κάτι να κάναμε ε? 

 Χα χα χα.

 Έτσι, έτσι, έτσι!

 Ο Άγιος Πάλιουρος ο Θαυματουργός!

 Δοξασμένη η Χάρη του και μεγάλα τα θαύματα του!

 Adios Amigos Locos

 Λάζαρος Μότσανος

 Σοχός 26/6/2025