Ώρα για να κάνουμε την σούμα της χρονιάς.
Αποφάσισα με το κλείσιμο της κάθε μελισσοκομικής χρονιάς (που την ορίζω ακριβώς μετά το τρύγο του δεύτερου χεριού στο πεύκου) να κάνω ένα απολογισμό της χρονιάς για να το έχω ως αρχείο δικό μου αλλά και γενικότερα και στην διάθεση σας, για να έχετε και εσείς μια προσωπική μου εκτίμηση διαχρονικά της εξέλιξης και των αποτελεσμάτων μιας μελισσοκομικής επιχείρησης, φυσικά τώρα είναι ο πρώτος απολογισμός χρονιάς και τα συμπεράσματα δεν θα είναι τόσο μεγάλης βαρύτητας, αλλά χρονιά με την χρονιά πιστεύω ότι θα φανεί περισσότερο ξεκάθαρα η πορεία μιας μελισσοκομικής επιχείρησης με τα σκαμπανεβάσματα της, αλλά και την εξέλιξη της, καθώς αλλάζουν οι συνθήκες που βιώνει και αναπτύσσεται σιγά σιγά.
Φιλόδοξος στόχος, δύσκολος, και χρειάζεται χρόνια να γίνει, αλλά κάθε ταξίδι ξεκινά με ένα βήμα λένε, και σήμερα γίνεται αυτό το βήμα, φυσικά μην περιμένετε να αρχίσω να κατεβάζω αριθμητικά δεδομένα, αυτά δεν ενδιαφέρουν κανένα άλλο εκτός από εμένα και τον υπουργό των οικονομικών χα χα χα. Εδώ θα υπάρχουν μόνο τα ποιοτικά χαρακτηριστικά της χρονιάς καθώς και της μελισσοκομικής επιχείρησης, αυτά και μόνο αρκούν, όλα τα υπόλοιπα θα μου επιτρέψετε να τα κρατήσω για μένα χα χα χα.
Και αρχίζουμε με την Γενική εκτίμηση της χρονιάς. Μια παράξενη τελείως χρονιά θα μπορούσα να πω, Είχε αρχίσει πολύ καλά, με πολύ ήπιο Χειμώνα σχεδόν δεν χιόνισε καθόλου (2-3 ημέρες το πολύ εδώ πάνω!) και οι μέρες παγετού ήταν και αυτές ελάχιστες (ή τουλάχιστο δεν ήταν εκτεταμένες σε χρονική διάρκεια). Αυτό ήταν πολύ καλό γιατί τα μελίσσια ήταν τελείως καταπονημένα από την προηγούμενη χρονιά (μεγάλα διαστήματα ξηρασίας, ανύπαρκτες αποδόσεις σε βελανίδι, τριφύλλι, σουσούρα και στα 2 χέρια του πεύκου, μόνο η ελαιοκράμβη είχε δώσει ικανοποιητικά στις αρχές της άνοιξης), με αποτέλεσμα τα μελίσσια και να είναι αδύναμα και να μην έχουν μεγάλα αποθέματα σε τροφές (κρίθηκε αναγκαία μέρος από αυτά να ξεχειμωνιάζουν στα πεύκα για να μπορέσουν να πάρουν λίγο μέλι για τον εαυτό τους, κάτι που το πέτυχαν λόγου του ήπιου χειμώνα!).
Άνοιξη παρόλο που είχε όλες τις προοπτικές να πάει καλά ήταν ωστόσο καταστροφική! Διαρκείς βροχές κλείσανε τα μελίσσια μέσα και καταστρέψαν βασικές ανθοφορίες απαραίτητες για την ανάπτυξη των μελισσιών, με αποτέλεσμα στα τέλη της τα μελίσσια να είναι στο φάσμα της πείνας! Λίγο πριν το τέλος της υπήρξε ένα διάστημα που έδωσαν οι ανθοφορίες και κατόρθωσαν λίγο να στρώσουν τα μελίσσια σε γόνους και πληθυσμούς (αλλά χάσανε την δυναμική τους να γίνουν δυνατά εικοσάρια).
Καλοκαίρι η κατάστασή εδώ ήταν μεικτή, ανθοφορίες που τις περιμέναμε να δώσουν και να μας βγάλουν ασπροπρόσωπους από άποψη ανάπτυξης αλλά και παραγωγής ήταν τελείως ανύπαρκτες και βοηθητικές ανθοφορίες που δεν τις υπολογίζαμε δώσανε τα ρέστα τους λόγο των βροχών, αλλά με βοηθητικές ανθοφορίες τρύγους μην περιμένεις. Στο τέλος του καλοκαιριού έγινε η ανατροπή και επιτέλους είδαμε αξιοπρεπείς τρύγους (στο μέτρο του δυνατού γιατί τα μελίσσια δεν ήταν και τόσο δυνατά).
Φθινόπωρο εδώ έγινε η κυρίως ανατροπή με τις κύριες ανθοφορίες της εποχής να δίνουν πολύ καλά με αποτέλεσμα και τα μελίσσια να μην χάσουν σε δυναμικότητα κρατώντας πολλούς γόνους και πληθυσμούς αλλά και να γίνουν αξιοπρεπείς τρύγοι και σε αυτή την εποχή.
Συμπέρασμα Μια χρονιά που είχε όλες τις προοπτικές να είναι μια αξέχαστη χρονιά από πλευράς παραγωγής ωστόσο όμως η καταστροφική άνοιξη περιόρισε τρομερά τις αποδώσεις που θα μπορούσαμε να πάρουμε λόγου του ότι έκανε τα μελίσσια να "κάτσουν" από πλευράς δυναμικότητας. Η ανατροπή στο τέλος καλοκαιριού και στις αρχές του φθινοπώρου μπόρεσε και έσωσε την παρτίδα γιατί αλλιώς θα είχαμε και τρίτη συνεχόμενη πολύ άσχημη χρονιά, γενικά δεν ήταν χρονιά που πρόσφερε ικανοποίηση και η παραγωγή μπορεί να χαρακτηρισθεί μέτρια έως και ικανοποιητική ( με την κλίμακα να είναι: καταστροφική, κακή, μέτρια, ικανοποιητική, καλή, πολύ καλή, Βρέχει μέλι! Χα χα χα).
Καλοκαίρι η κατάστασή εδώ ήταν μεικτή, ανθοφορίες που τις περιμέναμε να δώσουν και να μας βγάλουν ασπροπρόσωπους από άποψη ανάπτυξης αλλά και παραγωγής ήταν τελείως ανύπαρκτες και βοηθητικές ανθοφορίες που δεν τις υπολογίζαμε δώσανε τα ρέστα τους λόγο των βροχών, αλλά με βοηθητικές ανθοφορίες τρύγους μην περιμένεις. Στο τέλος του καλοκαιριού έγινε η ανατροπή και επιτέλους είδαμε αξιοπρεπείς τρύγους (στο μέτρο του δυνατού γιατί τα μελίσσια δεν ήταν και τόσο δυνατά).
Φθινόπωρο εδώ έγινε η κυρίως ανατροπή με τις κύριες ανθοφορίες της εποχής να δίνουν πολύ καλά με αποτέλεσμα και τα μελίσσια να μην χάσουν σε δυναμικότητα κρατώντας πολλούς γόνους και πληθυσμούς αλλά και να γίνουν αξιοπρεπείς τρύγοι και σε αυτή την εποχή.
Συμπέρασμα Μια χρονιά που είχε όλες τις προοπτικές να είναι μια αξέχαστη χρονιά από πλευράς παραγωγής ωστόσο όμως η καταστροφική άνοιξη περιόρισε τρομερά τις αποδώσεις που θα μπορούσαμε να πάρουμε λόγου του ότι έκανε τα μελίσσια να "κάτσουν" από πλευράς δυναμικότητας. Η ανατροπή στο τέλος καλοκαιριού και στις αρχές του φθινοπώρου μπόρεσε και έσωσε την παρτίδα γιατί αλλιώς θα είχαμε και τρίτη συνεχόμενη πολύ άσχημη χρονιά, γενικά δεν ήταν χρονιά που πρόσφερε ικανοποίηση και η παραγωγή μπορεί να χαρακτηρισθεί μέτρια έως και ικανοποιητική ( με την κλίμακα να είναι: καταστροφική, κακή, μέτρια, ικανοποιητική, καλή, πολύ καλή, Βρέχει μέλι! Χα χα χα).
Για να δούμε και οι κύριες επιμέρους ανθοφορίες τι κάνανε:
Ελαιοκράμβη έδωσε ελάχιστα, μερικές μόνο ημέρες στην αρχή (5-7 ημέρες) και μετά λόγου διαρκών βροχοπτώσεων με τα μελίσσια κλειστά στις κυψέλες τους δεν έδωσε τίποτα άλλο, με αποτέλεσμά από εκεί που περιμέναμε να βγούνε μελίσσια με 9-11 γόνους και 14-15 πλαίσια πληθυσμού πήραμε μελίσσια στα πρόθυρα της πείνας με 1-2 γόνους και 7-8 πλαίσια πληθυσμού!
Παλιούρι μας έβγαλε ασπροπρόσωπους! ¨Έδωσε σαν τρελό και χάρη σε αυτό μπόρεσαν και πήραν πάνω τους τα μελίσσια, φυσικά δεν μπορέσαμε να πάρουμε τρύγους από αυτό, αλλά τουλάχιστο τα μελίσσια πήγανε από τους 1-2 πλαίσια γόνους στα 6-7 πλαίσια και τα στεφανώματα γεμίσανε με γύρη και μέλι.
Καστανιά έδωσε μόνο για 3-4 ημέρες και μετά λόγου του χαλαζιού που έριξε για μια μιάμιση ώρα σταμάτησε να δίνει (βλέπετε προηγούμενη ανάρτηση Του καιρού τα καμώματα), μια τρομερή ευκαιρία να δυναμώσουν τα μελίσσια μας μετά το παλιούρι χάθηκε μέσα σε μερικές ώρες! Ένα ρίσκο που πήραμε και δεν μας βγήκε.
Βελανίδι φέτος ήταν τελείως ανύπαρκτο, δεν έδωσε καθόλου! Σε συνδυασμό με την απουσία της ανθοφορίας της καστανιάς αποτέλεσε ένα καταστροφικό συνδυασμό και ένα τελείως αποτυχημένο ρίσκο! Όχι μόνο δεν μπορέσαμε να κάνουμε τρύγους σε αυτό αλλά πέσανε και τα μελίσσια σε πληθυσμούς και γόνους.
Ρίγανη και φέτος δεν ήταν καλή χρονιά για την ρίγανη (τελικά σαν να μην μας τα λέει καλά αυτή η καλλιέργεια χα χα χα) και δεν έδωσε καλή απόδοση, δεδομένου των απογοητευτικών αποτελεσμάτων από προηγούμενες χρονιές δεν έγινε φέτος τοποθέτηση σε αυτή, επιλογή που βγήκε σωστή.
Ηλίανθος φέτος πήγε καλά και όσοι κάνανε τοποθετήσεις εκεί μπόρεσαν και κάνανε τρύγους αλλά και δυνάμωσαν τα μελίσσια τους, δυστυχώς δεν ήμουν ένας από αυτούς. Λόγου της απογοητευτικής περσινής χρονιάς σε τοποθέτηση κοντά τους, αλλά και του σχεδιασμού που ήθελε τοποθετήσεις σε πεύκα δεν πήραμε το ρίσκο να κάνουμε τοποθέτηση εκεί. Λάθος!!!!
Αγριορίγανη φέτος λόγου βροχών έδωσε πολύ καλά, ευτυχώς γιατί δεν έδωσε το βελανίδι, και συντήρησε τα μελίσσια αλλά από βοηθητικές ανθοφορίες δύσκολα βγάζεις τρύγους.
Τριφύλλι και αυτό έδωσε πολύ καλά (εκτός από ένα διάστημα 7-10 ημερών που το χαλάζι έκαψε ακόμα και αυτό!) λόγου βροχών, κράτησε τα μελίσσια δυνατά όταν οι κύριες ανθοφορίες ήταν ανύπαρκτες.
Βάτος έδωσε πολύ καλά λόγου βροχών, βοήθησε στο να κρατηθούν τα μελίσσια δυνατά.
Πεύκο μια φοβερή χρονιά για το πεύκο και στα δύο του τα χέρια έδωσε πολύ καλά, το πρόβλημα είναι ότι τα μελίσσια δεν πήγανε δυνατά σε αυτό, αν πηγαίναν στην δυναμικότητα που έπρεπε θα ήταν φέτος μια αξέχαστη χρονιά!
Βαμβάκι φέτος έδωσε καλά και δεν υπήρξαν πολλά περιστατικά δηλητηριάσεων, όσοι κάνανε εκεί τοποθετήσεις κάνανε καλούς τρύγους. Εγώ δεν κάνω τοποθετήσεις σε Βαμβάκι.
Σουσούρα φέτος έδωσε σαν τρελή λόγου βροχών, σε σημείο ακόμα και τρύγου, τοποθέτηση σε αυτά από εμένα των αδύναμων μελισσιών μου χωρίς τρύγο με σχεδιασμό να είναι τα δυνατότερα μου για την επόμενη χρονιά, επιτέλους έδωσε και το ρείκι!
Γενική εικόνα της μελισσοκομικής επιχείρησης. Οι τρύγοι που περιμέναμε και θέλαμε δεν γίνανε, αλλά δεν ήταν και τόσο άσχημη η μελισσοκομική χρονιά από πλευράς παραγωγής όσο οι προηγούμενες, τουλάχιστο τα έξοδα θα βγούνε (αλλά όχι και πολύ περισσότερο), ο σχεδιασμός για την αύξηση του ζωικού μελισσοκομικού κεφαλαίου προχώρησε σύμφωνα με το σχέδιο παρόλο την καθυστέρηση (βλέπετε προηγούμενη ανάρτηση Παραφυάδες και άγιος ο Θεός ) που παρατηρήθηκε την άνοιξη (από ένα σημείο και μετά δεν υπήρχαν Βασιλικά κελιά για να κόψουμε παραφυάδες τέλη Απρίλη αρχές Μάη!!!).
Μελλοντικός σχεδιασμός του χρόνου δεν θα επιδιωχθεί αύξηση του ζωικού κεφαλαίου αλλά θα δοθεί προτεραιότητα στην παραγωγή η οποία ελπίζω να βοηθήσει στην ανατροφοδότηση κεφαλαίου (παγίου και τεχνικού εξοπλισμού) που είναι απαραίτητη για την εξέλιξη της επιχείρησης και της λειτουργίας της. Μετά την παραδοχή από μέρος μου της ακαταλληλότητας των πλαστικών κυψελών για την περιοχή μας και τις καιρικές συνθήκες που έχουμε (βλέπετε προηγούμενη ανάρτηση Αποχαιρετισμός στα όπλα ) θα γίνει μια προσπάθεια να χρησιμοποιηθούν για την δημιουργία μιας γραμμής παραγωγής βασιλοτροφίας (τρικυψελίδια για παραγωγή γονημοποιημένων βασιλισσών για τις ανάγκες του μελισσοκομείου κατά κύριο λόγου, και τράπεζα βασιλισσών επίσης για να καλυφθούν οι ίδιες ανάγκες). Βαρύτητα θα δοθεί στην παραγωγή όλων το προϊόντων της κυψέλης (βασιλικός πολτός, γύρη, πρόπολη, κερί).
Επιπλέον παρατηρήσεις η δημιουργία του Blog ΜΕΛΙΣΣΟΙΣΤΟΡΙΕΣ ΚΑΙ ΑΛΛΑ, η αποδοχή του από τον μελισσοκομικό κόσμο (και το κυριότερο όχι μόνο σε αυτόν!) χωρίς όμως συμβιβασμούς στην ποιότητα του και στις αξίες που θέλω να το διακατέχουν. Μια καλή αρχή που πιστεύω θα έχει και μια αντίστοιχη καλή συνέχεια.
Αυτά λοιπόν τσακαλάκια μου είναι τα νέα της Αλεξάνδρας χα χα χα.
Κάθε χρονιά θα υπάρχει και ο αντίστοιχος απολογισμός της και όλοι μαζί θα αποτελέσουν ένα αξιόπιστο αρχείο της πορείας της μελισσοκομικής μου επιχείρησης, ελπίζω να είσαστε οι περισσότεροι κοντά μου για να μπορείτε να το παρακολουθείτε χρονιά με την χρονιά καθώς θα πορευόμαστε μελισσοκομικά στο μέλλον.
Μέχρι την επόμενη ανάρτηση.
Adios Amigos!
Μότσανος Λάζαρος
Σοχος 11/11/2014
Σχεδόν ο ίδιος απολογισμός και στο δικό μου κοπάδι με 2-3 μικρές διαφορές.
ΑπάντησηΔιαγραφή1) Η μεταφορά στις αμυγδαλιές νωρίς την άνοιξη και οι τροφές που αποθήκευσαν, κράτησαν τα μελίσσια "ζωντανά" στις βροχές του Απρίλη και έτσι τον Μάιο πήρα σχεδόν έναν τόνο παλιούρι από 100 μελίσσια.
2) Φέτος δοκίμασα για πρώτη φορά το βαμβάκι ( λόγω απουσίας Γκάουτσο) και άλλος ένας τόνος υπέροχο πραγματικά βαμβακόμελο μπήκε στην αποθήκη.
3) Ενώ είχα σχεδιάσει να πάω το κοπάδι στην Χαλκιδική για το πεύκο, έμεινα στο Σιδηρόκαστρο ( ξεκίνησε καλά αλλά μετά χάλασε) και έτσι στην αποθήκη μπήκαν ούτε τα μισά μέλια σε σχέση με την δυναμικότητα του κοπαδιού αλλά και την γενικότερη εικόνα των πευκόνων για φέτος.
Καλά να μαστε .. του χρόνου με καλύτερο σχεδιασμό, καλύτερα κοπάδια αλλά και με σύμμαχο τον καιρό ελπίζω να πάμε ακόμα καλύτερα... :)
Βαγγέλη τα πήγες πολύ καλά δεδομένου του άσχημου της χρονιάς (άνοιξη), και ο δικός σου μελισσοκομικός σχεδιασμός αποκαλύπτει πόσο μπορεί να διαφέρει ένας μελισσοκομικός σχεδιασμός από έναν άλλο παρόλο που οι αποστάσεις ανάμεσα στους δύο μελισσοκόμους που κάνουν τους αντίστοιχους σχεδιασμούς δεν είναι τεράστιες.
ΔιαγραφήΕπίσης δείχνει πόσο διαφορετική μπορεί να είναι η προοπτική μιας μελισσοκομικής επιχείρησης σε ένα πεδινό μέρος σε σχέση με μια μελισσοκομική επιχείρηση σε ένα ορεινό μέρος.
Και τέλος και βασικότερο πόσο η έλλειψή πίστης σε ανθοφορίες καθώς και σε καλλιέργειες (και κυρίως στους καλλιεργητές τους πχ φόβος για ραντίσματα στα Βαμβάκια) ή αντίθετα η πίστη ότι κάποιες ανθοφορίες ή μελιτοφορίες θα αποδώσουν μπορεί να επηρεάσει τελείως τα μελισσοκομικά αποτελέσματα της κάθε χρονιάς.
Ναι ελπίζω του χρόνου να είναι καλύτερη η μελισσοκομική χρονιά για όλους μας.