Επειδή δεν θέλω οι τελευταίες αναμνήσεις μου από τον τρύγο του δεύτερου χεριού του πεύκου να είναι μόνο για τα προβλήματα που μου προκάλεσε (βλέπετε προηγούμενες αναρτήσεις Μετρώντας Μελισσοκόμους να περνούν και Το τυχαίο και η σημασία του στην μελισσοκομία) θα βγάλω μερικές φωτογραφίες από την διαδρομή της επιστροφής την τρίτη ημέρα του τρύγου στην Χαλκιδική, και συγκεκριμένα από το σχεδόν αλπικό δάσος του Πολύγυρου με τον εκπληκτικό συνδυασμό κωνοφόρων και φυλλοβόλων δέντρων που έχει.
Μια δόση από χρώμα φθινοπώρου για να στρώσουν λίγο οι ψυχές μας.
Και ξαφνικά ξεπροβάλλουν τα πρώτα χρώματα του φθινοπώρου λίγα λίγα στην αρχή για να σε προετοιμάσουν για την συνέχεια.
Μια φορά που τηρήσαμε τα όρια ταχύτητας και εμείς λόγου τρέιλερ και ανασφάλειας χα χα χα. Η Σουσούρα φυσικά καμένη πλέον να δίνει ένα κόκκινο φόντο στα βουνά που είναι γεμάτη με αυτή.
Και φυσικά όλο ανηφορίζει ο δρόμος πάνω στα βουνά του Πολύγυρου.
Βρες κάτι έξυπνο εδώ να πεις αν μπορείς!
Ακόμα και με την ιλιγγιώδη ταχύτητα των 60 χιλιομέτρων την ώρα (χα χα χα), η κοντινή εστίαση μπορεί να δείχνει φλου!
Κωνοφόρα και φυλλοβόλα μαζί ο τέλειος συνδυασμός!
Σαν να πήρε φωτιά το δάσος δείχνει.
Και φυσικά που να σταματήσει το καρντάσι όταν του λέω "Σταμάτα να πάρουμε μερικές φώτο ακίνητοι με την ησυχία μας".
Δεν πειράζει ο καλός ο μύλος όλα τα αλέθει, ακόμα και εν κινήσει οι φωτογραφίες αποτυπώνουν τέλεια την αίσθηση φθινοπώρου που αποπνέει όλη η γύρω φύση.
Μόνο οικονομία στο χρώμα δεν κάνει αυτή η εποχή!
Τελευταίες αναλαμπές μιας τρελής εβδομάδας που θα μας μείνει αξέχαστη!
Και εκεί πέρα βαθιά είναι τα όρια αυτού που το ορίζουμε ως πάτρια εδάφη!
Μια εβδομάδα παθών αλλά και μαθημάτων πολύτιμων, το τέλος μιας εποχής και η αρχή μιας άλλης, το μέλλον μας εμείς το ορίζουμε και το καθορίζουμε, όριο μόνο ο γαλάζιος απέραντος ορίζοντας.
Μότσανος Λάζαρος
Μακεδονία 7/11/2014
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου