Διαρκώς μιλάω για την αξία της προετοιμασίας και του προγραμματισμού στην μελισσοκομία, οι μάχες συνήθως κερδίζονται πριν καν διεξαχθούν είναι το ρητό μου, η σωστή προετοιμασία και ο προγραμματισμός είναι το ήμισυ της νίκης ( βλέπετε προηγούμενη ανάρτηση Έσο έτοιμος), αυτό όμως δεν σημαίνει ότι τα πάντα μπορούν να προβλεφθούν και να προετοιμασθείς για αυτά.
Το τυχαίο μπορεί να εισχωρήσει ακόμα και στους πιο λεπτομερείς σχεδιασμούς και να τους τινάξει στον αέρα, τυχαίες εξελίξεις και γεγονότα μπορούν να έχουν δραματικές επιπτώσεις στα τελικά αποτελέσματα, επιπτώσεις που δεν υπάρχει περίπτωση να προβλεφθούν.
Ένα παράδειγμα είναι η ξαφνική χαλαζόπτωση που είχα περιγράψει σε μια ανάρτηση μου το καλοκαίρι (βλέπετε προηγούμενη ανάρτηση Του καιρού τα καμώματα), μιάμιση ώρα χαλαζιού και ο προγραμματισμός να εκμεταλλευτούμε την ανθοφορία της καστανιάς πήγε περίπατο! Εκεί που περιμέναμε τα μελίσσια που είχαν δυναμώσει στα παλιούρια να ανακάμψουν πλήρως στις καστανιές, μετά από αυτά τα 90 λεπτά αδιάκοπου χαλαζιού και αυτή η προοπτική έσβησε! Για ένα μήνα μετά τα μελίσσια σερνόταν (δεδομένου ότι δεν έδωσε και το βελανίδι) και όταν ήταν να πάνε στα πεύκα δεν ήταν στην δυναμικότητα που θα έπρεπε για να εκμεταλλευτούμε την πλούσια μελιτοέκκριση που φέτος δώσανε.
Ενενήντα λεπτά χαλάζι στα τέλη Ιουνίου στον Σοχό μπορούσε να προβλεφθεί? Όχι! εγώ δεν το έχω ξαναδεί αυτό ποτέ (γενικά δε έχω δει ποτέ 90 λεπτά συνεχούς χαλαζόπτωσις!), αρά είναι τελείως έξω από την δυνατότητα μου να φανταστώ ένα τέτοιο γεγονός ως δυνατό, ναι μεν αλλά......
Δεύτερο παράδειγμα η πρώτη ημέρα στον τρύγο του δεύτερου χεριού του πεύκου (βλέπετε προηγούμενη ανάρτηση Μετρώντας Μελισσοκόμους να περνούν), ένα στραβοβιδωμένο μπουζί και μια καλή ημέρα από άποψη τρύγων έγινε ένας εφιάλτης. Μπορούσε να προβλεφθεί αυτό (ίσως και να μπορούσε δεν είναι η πρώτη φορά που το συγκεκριμένο συνεργείο δεν με ενθουσίασε με την δουλειά του, αλλά επιμένουμε να το επιλέγουμε, λάθος!)?.
Τρίτο παράδειγμα ακόμα πιο νωπό και με πολύ μεγαλύτερη βαρύτητα, στην δεύτερη ημέρα του τρύγου στο δεύτερο χέρι του πεύκου (Δύο στα Δύο! Ποίος κοντός χοντρός μουσάτος και κακός πούστης άραγε με καταράστηκε?), 8 το πρωί στον περιφερειακό της Θεσσαλονίκης το Vitara να ρυμουλκεί το τρέιλερ φορτωμένο με άδειες κυψέλες και ορόφους για να πάμε για τρύγο, ανεβαίνει με 80 χιλιόμετρα στην ανηφόρα του περιφερειακού και να ετοιμάζεται να προσπεράσει ένα φορτηγό με πίσσα που αργοπορούσε στην αργή λωρίδα και ξαφνικά ένα σαμαράκι "αθώο" και ξεκινά ο εφιάλτης, ένας γδούπος και ένα απότομο τράνταγμα και ξαφνικά το τρέιλερ αρχίζει να ταλαντώνεται ανεξέλεγκτο αριστερά και δεξιά, ο αδερφός μου στο τιμόνι στην αρχή να νομίζει ότι έσκασε λάστιχο και αμέσως μετά να καταλαβαίνει ότι το τρέιλερ έχει ξεκοτσάρει και το συγκρατεί μόνο η αλυσίδα που συνδέει τον άξονα του με τον κοτσαδόρο!!! Πανικός και ομίχλη! Ωστόσο όμως είναι ψύχραιμος και αρχίζει σιγά σιγά να το φρενάρει (χωρίς να το κοκαλώνει, είμαστε στον περιφερειακό μην το ξεχνάτε με όλη την Σαλονίκη να πηγαίνει στις δουλειές της αυτή την ώρα!), σε κάθε μείωση της ταχύτητας το τρέιλερ να ξαναρχίζει να ταλαντώνεται, και εμείς να κοιτάμε με τους καθρέφτες με την ψυχή στο στόμα μην δούμε ξαφνικά το τρέιλερ είτε να φεύγει από το αμάξι είτε να ντελαπάρει (και όποιον πάρει ο χάρος μετά από αυτό), μετά από αρκετή απόσταση και ακόμα περισσότερη ώρα (ο χρόνος είναι σχετικός ιδίως αν είσαι μέσα στην αγωνία, τα δευτερόλεπτα μπορούν να μοιάζουν με δεκάλεπτα το κάθε ένα) κατορθώνει να το σταματήσει στην λωρίδα έκτακτης ανάγκης (μαλάκες κοιμισμένοι οδηγοί των πόλεων, όταν βλέπετε ένα ανεξέλεγκτο τρέιλερ πίσω από ένα αμάξι μην προσπαθείτε να χωθείτε από τα δεξιά όταν προσπαθεί να φτάσει στην ΛΕΑ! Το πιο πιθανό είναι να σας έρθει ένα τρέιλερ στην μάπα ζώα!). Εκεί διαπιστώνουμε ότι έχει βγει το τρέιλερ από τον κοτσαδόρο και τον συγκρατούσε μόνο η αλυσίδα του, ο ναυτικός γάντζος από την πίεση έχει γίνει σαν αγκίστρι (βλέπετε φωτογραφία παραπάνω) και μετά βίας συγκρατούσε το τρέιλερ, η βοηθητική ρόδα να είναι χαμηλά (αυτή την "λογική" εξήγηση δώσαμε μετά -ότι η βοηθητική ρόδα ήταν χαμηλά και όταν βρήκε το σαμαράκι λειτούργησε σαν γρύλος και ξεκόλλησε τον άξονα από τον κοτσαδόρο- όταν προσπαθούσαμε να εκλογικεύσουμε το γιατί δεν υπάρχει κίνδυνος μάλλον, αυτά τα χαζά κάνει το ανθρώπινο μυαλό για να νικήσει το συναίσθημα).
Φυσικά μετά από αυτό αφού ξανατοποθετήσαμε το τρέιλερ στο αμάξι η διαδρομή ήταν τελείως μέσα στον πανικό, θα βγει ξανά το γαμημένο το τρέιλερ ή δεν θα ξαναβγεί? Να σταματήσουμε εδώ ή να συνεχίσουμε? Είναι ένα σχεδιαστικό ελάττωμά στα τρέιλερ αυτό και ξεκοτσάρουν ή κάναμε εμείς κάτι λάθος? Είναι η μελισσοκομία μια μαλακία και μισή ή όχι? Θα φτάσουμε ζωντανοί στο σπίτι ή θα βλέπουμε τα ραδίκια ανάποδα? Θα μείνουν τα παιδιά ορφανά ή όχι?
Αυτές είναι οι εμπειρίες σταθμοί που σου αλλάζουν όλες τις προοπτικές και τους σχεδιασμούς (αν δεν είσαι Γκαααααααααααααααα!!!!). Στον αδερφό μου αυτή η εμπειρία ακόμα περισσότερο του εμπέδωσε την πεποίθηση ότι η μελισσοκομία δεν είναι μια ασχολία που αξίζει της προσοχής του. Εμένα μου εμπέδωσε την πεποίθηση ότι το σχήμα τζιπ με τρέιλερ για αριθμούς κυψελών πάνω από τριψήφιο αριθμό καθώς και για χιλιόμετρα που ξεπερνούν και αυτά τον τριψήφιο αριθμό δεν είναι ούτε λειτουργικό, αλλά είναι και επικίνδυνο, φορτηγό μέσα στους επόμενους μήνες (είτε σε μονοψήφιο αριθμό είτε σε μικρό διψήφιο αριθμό μηνών θα γίνει αυτό) καθώς και τρύγοι αναγκαστικά μετά από μεταφορά από τις μακρινές περιοχές μόνο στον Σοχό, με τίποτα τζάμπα έκθεση στους κινδύνους του δρόμου όταν υπάρχει άλλη επιλογή, ο θεωρητικός κίνδυνος από τις λεηλασίες είναι πιο εύκολα αντιμετωπίσιμος από τον υπαρκτό κίνδυνο του να πεθάνεις μέσα σε δευτερόλεπτα (και να πεθάνουν και άλλοι μαζί σου) από μια στραβή που θα γίνει στον δρόμο.
Φυσικά δεν χρειάζεται να πω ότι πηγαίναμε με 60 χιλιόμετρα την ώρα σε όλη την διαδρομή και γυρίσαμε από τον Πολύγυρο, Άγιο Παντελεήμονα, Απολλώνια, Ρεντίνα, Βαγιοχώρι στον Σοχό μια που η κίνηση σε αυτό τον δρόμο είναι ελάχιστη! Όπως και με που φτάσαμε στην Χαλκιδική αγόρασα ένα ακόμα ισχυρότερο Ναυτικό γάντζο για να τον βάλω στην θέση του μακαρίτη (τον οποίο θα τον κρατήσω για πάντα, για να μην ξεχάσω ποτέ το πόσο κοντά βρεθήκαμε στο να φτάσουμε αντί να κάνουμε μια δουλειά για να επιζήσουμε να κάνουμε μια δουλειά και εξαιτίας της να μην επιζήσουμε!).
Δεν τα λένε αυτά όσοι ασχολούνται με την μελισσοκομία ε?
Δεν είναι όλα "Λουλουδάκια και Μελισσούλες" ε?
Δεν είναι όλα "Πως θα βγάλετε μελάκια πολλά πολλά!!" ε?
Τι να κάνουμε εδώ θα ακούσετε και την άλλη πλευρά της μελισσοκομίας που δεν είναι σαν προπαγανδιστικό φυλλάδιο!
Αν δεν γουστάρετε να πάτε σε άλλο μαγαζί να σας παραμυθιάζουν και να σας λένε παπαριές, εδώ η ορχήστρα παίζει μόνο Βαμβακάρη χα χα χα.
Ναι παιδιά την δουλειά την κάνουμε για να ζήσουμε (οποιοδήποτε δουλειά εκτός από μισθοφόρος λεγεωνάριος χα χα χα) και όχι για να πεθάνουμε από αυτή (περισσότερα για αυτόν τον κίνδυνο βλέπετε προηγούμενη ανάρτηση Αλλεργικό σοκ και ο Μπλέζ Πασκάλ) και δυστυχώς η μελισσοκομία έχει όλα τα φόντα να γίνει μια πολύ επικίνδυνη εργασία, και αυτό είναι κάτι που θα πρέπει να το έχετε στα υπόψη.
Ιδίως στην περίπτωση της Νομαδικής μελισσοκομίας που το μεγαλύτερο της πλεονέκτημα είναι ταυτόχρονα και το μεγαλύτερο της μειονέκτημα και η πηγή όλων των προβλημάτων της (βλέπετε προηγούμενη ανάρτηση Κεφάλαιο μεταφορές μελισσιών), δυστυχώς το τυχαίο έχει χίλιες τρύπες για να εισέλθει μέσα στους προγραμματισμούς σας όταν ασκείτε την νομαδική μελισσοκομία, και κάθε λάθος ή τυχαίο γεγονός στις μετακινήσεις μπορεί να έχει τρομακτικές επιπτώσεις (να μείνετε ανάπηροι, νεκροί, ορφανοί......).
Ωστόσο όμως θα ήταν άδικο να μην αναφέρω μια λεπτομέρεια εδώ, το παραπάνω σκηνικό δεν πήγε τελείως άσχημα γιατί υπήρχε η αλυσίδα που συγκράτησε το τρέιλερ, αλλά αυτή η αλυσίδα υπήρχε εκεί λόγου της επιμονής του ξαδέρφου μου του Ζαχαρία (βλέπετε προηγούμενες αναρτήσεις Trust Me, I m an Engineer και Πατεντιάρης για το τι εστί Ζάχος!) να βάλει την αλυσίδα που θα σταθεροποιεί τον άξονα του τρέιλερ στον κοτσαδόρο "Για να μην δεις ξαφνικά το τρέιλερ καμία μέρα να σε προσπερνά" όπως είχε πει, καθώς και της δικιάς μου νοοτροπίας να αφήνω τους εμπειρότερους από μένα σε κάτι να μου δίνουν τις γνώσεις που μου λείπουν χωρίς να θέλω να δείξω ότι είμαι ξερόλας και εγωιστής μέσα στην άγνοιά μου.
Όπως και το χαρακτηριστικό της νοοτροπίας της οικογενείας μας να αναλαμβάνει ο καθένας να κάνει τις δουλειές στις όποιες είναι καλύτερος έφερε τον αδερφό μου στο τιμόνι του αμαξιού μου μια που είναι και καλύτερος οδηγός και εμπειρότερος από μένα σε αυτό τον τομέα, οπότε και η οδηγική του συμπεριφορά πάνω σε αυτό το περιστατικό ήταν σίγουρα πολύ καλύτερη από αυτή που θα είχα εγώ κάτω από ίδιες συνθήκες
Συνδυασμός και χαρακτηριστικά νοοτροπίας που στο συγκεκριμένο περιστατικό μας βγήκε. Ναι! Δεν μπορούσες να προβλέψεις ότι θα συμβεί το συγκεκριμένο περιστατικό την συγκεκριμένη ημέρα, αλλά είχε προβλεφθεί η αμυδρή πιθανότητα να συμβεί και έγινε προσπάθεια να ελαχιστοποιηθούν οι δυσάρεστες συνέπειες από αυτό το γεγονός!
Ηθικό δίδαγμα?
Δεν τα ξέρεις όλα, κανείς δεν τα ξέρει, έχεις δύο αυτιά, χρησιμοποίησε τα για να ακούς, έχεις δύο μάτια, χρησιμοποίησε τα για να βλέπεις, έχεις ένα μυαλό, χρησιμοποίησε το για να σκέφτεσαι, έχεις μία και μόνο ζωή, προσπάθησε να μην την σπαταλήσεις τζάμπα και βερεσέ!
Δεν ξαναερχόμαστε σε αυτόν τον κόσμο μάγκες μου!
Ακόμα και ο εξυπνότερος και προσεκτικότερος σχεδιασμός έχει παράθυρα για να μπει ο τυχαίος παράγοντας μέσα και να τον ακυρώσει τον παραπάνω σχεδιασμό, το να μην προβλέψεις ακόμα και αυτή την πιθανότητα (όλα να πάνε κατά διαόλου εξαιτίας αυτής της τυχαιότητας) μόνο βλακώδη σχεδιασμό μπορεί να δείξει. Οπότε πολλαπλές τοποθετήσεις στα μελίσσια, εναλλακτικοί προμηθευτές για τα πάντα, πολλαπλά μέτρα ασφαλείας όσο περιττά και αν δείχνουν στην πρώτη ματιά, είναι μερικά από αυτά που θα προστατεύσουν το οποιοδήποτε σχεδιασμό σου από την αναπόφευκτη έλευση της τυχαιότητας μέσα στην εξέλιξη του.
Το να δουλεύεις διαρκώς μόνο με το ευνοϊκότερο σενάριο είναι κάτι το μη ρεαλιστικό, και δεν είναι δείγμα νοήμονα ατόμου.
Αλλά φυσικά θα πείτε νοήμονας και μελισσοκόμος γίνεται?
Αλούρμουυυυ!* που λέει και η γιαγιά μου χα χα χα.
Μέχρι την επόμενη ανάρτηση
Adios Amigos
* Δεν γίνεται!
Μότσανος Λάζαρος
Σόχος 06/11/2014
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου