Χειμώνας και σου κάνει τα δόντια σου να κροταλίζουν.
Μικρές οι μέρες στο βασίλειο του πάγου.
Θες ο πόνος της μάνας Δήμητρας κρυστάλλωσε στην ψυχή της.
Θλίψη και μαρασμός μόνο για την χαμένη Περσεφόνη.
Χειμώνας η εποχή που μόνο οι παλαβοί αγαπάνε.
Να γυρνάνε στα ασπρισμένα βουνά σαν τα πεινασμένα τα αγρίμια.
Και ψυχή άλλη να μην συναντούν πουθενά.
Μόνο γυμνά δέντρα και σιωπή στον διάβα τους.
Αλλά αυτή η απουσία και μόνο γαληνεύει την ψυχή τους.
Τότε και μόνο νιώθουν ότι τα βουνά πραγματικά τους ανήκουν.
Η θλίψη της Θεάς η χαρά τους.
Παλαβοί και μόνοι, άνθρωποι πέρα από τα όρια του γένους τους.
Αλλά ούτε και αυτοί μπορούν να μείνουν πολύ πάνω στο αγριεμένο βουνό, επικίνδυνα ακόμα και για τα θεριά είναι τα βουνά της θλίψης.
Στιγμές και μόνο από αυτά στην θύμηση τους κρατούν.
Για να τα αναπολούν όταν γαληνεμένα στο γιατάκι τους φωλεύουν.
Έχοντας τα δώρα του Προμηθέα να τους ζεσταίνουν το κορμί τους, γιατί στην καρδιά τους ήδη καίει μαύρη φλόγα και τους πυρώνει την ψυχή τους.
Κοιμάται η γλυκιά Περσεφόνη και στα όνειρα της τρελούς φιλάει, με τα αγρίμια δίπλα της σεργιανεί.
Μότσανος Λάζαρος
Σοχός 09/2/2015.
Σειρά ΤΕΣΣΕΡΙΣ ΕΠΟΧΕΣ
ΤΕΣΣΕΡΙΣ ΕΠΟΧΕΣ (ΑΝΟΙΞΗ)
ΤΕΣΣΕΡΙΣ ΕΠΟΧΕΣ (ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ)
ΤΕΣΣΕΡΙΣ ΕΠΟΧΕΣ (ΦΘΙΝΟΠΩΡΟ)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου