Μελισσοκομικός διάλογος με τον εαυτό μου Vol II

 Και συνεχίζουμε τον χαλαρό μελισσοκομικό διάλογο με τον εαυτό μας μιας και άρεσε σε πολύ κόσμο αυτή η νέα παλαβομάρα μου και ζητούν συνέχεια να το επαναλάβω. Οπότε τα θέλατε και τα πάθατε, θα συνεχίζω να γράφω παλαβομάρες μέχρι να μου βάλετε πίσσα και πούπουλα.

 Για να δούμε με τι θα ασχοληθούμε σε αυτό το παραλήρημα μου?

 Μια που περάσαν και οι εκλογές και οι επόμενες ψευδαισθήσεις μεγαλείου και επιλογών αυτού του λαού θα είναι σε 4 χρόνια από τώρα (θεωρητικά χα χα χα) μπορώ να αναπτύξω το φορτισμένο συναισθηματικά θέμα της Μελισσοκομία και επιδοτήσεις έχοντας ήσυχο το κεφάλι μας ότι δεν θα ακολουθήσει καταιγίδα από σκατά επειδή τολμήσαμε να αναφέρουμε ένα τέτοιο θέμα ταμπού χα χα χα.

 Για να δούμε πως μπορούμε να ξεκινήσουμε διπλωματικά ένα τέτοιο λεπτό θέμα?

 ΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ νομίζω το βρήκα!

 Οι επιδοτήσεις είναι μια μαλακία και μισή!!!

 Ναι νομίζω ότι αυτό ήταν αρκετά διπλωματικό χα χα χα. 

 Μια μαλακία και μισή οι επιδοτήσεις? 

 Μα γιατίιιιιιιιιιι?  

 Χα χα χα.

 Μπας και είναι μια μαλακία και μισή οι επιδοτήσεις στην μελισσοκομία γιατί είναι σε αστείο επίπεδο? Μερικά ευρώ για μερικές κυψέλες που αποτελούν ένα μικρο κλάσμα από τον συνολικό αριθμό κυψελών που είχες την προηγούμενη χρονιά, που σκοπό έχουν την αντικατάσταση των κυψελών σου? Ή για τα ελάχιστα ευρώ που παίρνεις κάθε χρονιά για κάθε κυψέλη σου αν ο αριθμός των κυψελών σου είναι πάνω από 150 ως κάλυψη ενός μέρους των εξόδων σου από τις μετακινήσεις (τρίχες!!!). 

 Μπας και είναι οι επιδοτήσεις μια μαλακία και μισή γιατί αν αποτελούν μεγάλο ποσοστό από το εισόδημα του επιδοτούμενου είναι ένα τρομερό αντικίνητρο να είναι παραγωγικός? Δηλαδή φροντίζεις να καλύπτεις τις προϋποθέσεις της επιδότησης (πραγματικά ή και εικονικά) για να την καρπωθείς και αδιαφορείς στο αν θα παράγεις  το προϊόν για το οποίο επιδοτείσαι (ή ακόμα χειρότερα ρίχνεις το κόστος παραγωγής παραλείποντας βασικά βήματα της με σκοπό να κερδίσεις από την μείωση του κόστους παραγωγής παρά από την ίδια την παραγωγή πχ ας πούμε ένα τυχαίο παράδειγμα που ποτέ δεν έγινε στην Ελλάδα, να μην βάζεις 20 κιλά σπόρο σιτάρι στο στρέμμα και να βάζεις μόνο 11-13 κιλά και ταυτόχρονα να μην ρίχνεις και λίπασμα για να εξοικονομήσεις χρήματα έτσι ώστε το χωράφι να φαίνεται σπαρμένο για να πάρεις τα χρήματα από την επιδότηση για το μαλακό ή σκληρό σιτάρι που το έχεις δηλώσει στο Ο.Σ.Δ.Ε.. Μπαααααα τέτοια πράγματα ποτέ δεν έγιναν στην Ελλάδα!!! Χα χα χα). 

 Μπας και οι επιδοτήσεις είναι μια μαλακία και μισή γιατί στην πραγματικότητα είναι μεταφορά κόστους από τους παραγωγούς προϊόντων στους φορολογούμενους (και καταναλωτές επίσης!)? Γιατί στην πραγματικότητα οι επιδοτήσεις δεν είναι τίποτα άλλο από το να υποχρεώνεις τους καταναλωτές μέσα από τους φόρους τους να πληρώνουν ένα μεγαλύτερο κόστος για τα προϊόντα που αγοράζουν? Και μάλιστα ένα κόστος που δεν το καταλαβαίνουν γιατί είναι καλά κρυμμένο με την μορφή των επιδοτήσεων? Σε αντίθεση με ότι πιστεύουν οι περισσότεροι άνθρωποι (και η Ραχήλ μαζί χα χα χα) δεν υπάρχει ένα κτήριο στην Ε.Ε. το οποίο κόβει χρήματα από το πουθενά και τα στέλνει στην Ελλάδα με την μορφή των επιδοτήσεων, αλλά αποτελούν φόρους από όλους τους φορολογούμενους της Ε.Ε. οι οποίοι μοιράζονται στις διάφορες χώρες που αποτελούν την Ε.Ε. (μερικές βγαίνουν κερδισμένες από αυτή την μοιρασιά όπως πχ η Ελλάδα που ενώ έδινε φόρους περίπου στα 2 και κάτι δισεκατομμύρια Ευρώ στην Ε.Ε. έπαιρνε πίσω κοντά στα 3 φεύγα δισεκατομμύρια πίσω από την Ε.Ε. με την μορφή των επιδοτήσεων! Δηλαδή στην πραγματικότητα πλήρωναν της επιδοτήσεις όλοι αυτοί που στα μπλόκα τους οι αγρότες τους αναφέρουν ως οι "Αυτοί που θα πεθάνουν στις πόλεις αν σταματήσουμε εμείς να παράγουμε αυτά που παράγουμε" χα χα χα. Και μάλιστα δεν πληρώνουν τις επιδοτήσεις μόνο οι Έλληνες "Αυτοί που θα πεθάνουν στις πόλεις αν σταματήσουμε εμείς να παράγουμε αυτά που παράγουμε" αλλά επίσης και οι Γερμανοί, Γάλλοι, Βέλγοι, Ιταλοί και και και και αντίστοιχοι "Αυτοί που θα πεθάνουν στις πόλεις αν σταματήσουμε εμείς να παράγουμε αυτά που παράγουμε" χα χα χα). 

 Μα τι νεοφιλελεύθερη άποψη είναι αυτή?!?!?!?!? 

 Ντροπή!

 Χα χα χα.

 Για να το ανασκευάσουμε και να το πούμε έτσι όπως θα το έλεγε ο μουσάτος καλός παππούλης από την Γερμανία (με λένε Κάρολο και είμαι καλά χα χα χα).Οι επιδοτήσεις είναι ένας κρυφός τρόπος να καρπωθούν την υπεραξία της εργασίας των καταναλωτών μέσου του κράτους και των φόρων οι κάτοχοι των συντελεστών παραγωγής του πρωτογενούς τομέα (και όχι μόνο). Με αυτόν τον τρόπο και καρπώνονται οι κάτοχοι των συντελεστών παραγωγής την υπεραξία που παράγουν οι καταναλωτές και την εισπράττει για αυτούς το κράτος και αυτοί με την σειρά τους είναι περισσότερο δεκτικοί να τους υφαρπάζουν τα προϊόντα τους σε χαμηλότερες τιμές (από το σημείο που θα ήταν οι τιμές χωρίς τις επιδοτήσεις) οι έμποροι που κινούνται στο σύστημα διακίνησης των προϊόντων ,όποτε καρπώνονται και αυτοί μια πρόσθετη υπεραξία (την διαφορά της υψηλής τιμής χωρίς επιδότηση με την χαμηλή τιμή με την επιδότηση) πέρα από την υπεραξία που καρπώνονται από την διαφορά τιμής πώλησης από την τιμή αγοράς των προϊόντων!!!!!

 Τι λέει?

 Σας έφυγε η πιτυρίδα?

 Χα χα χα.  

 Πως σας φαίνεται η δεύτερη θεώρηση? 

 Ποιο σωστή? 

 Στην πραγματικότητα και οι δύο θεωρήσεις λένε ακριβώς τα ίδια με διαφορετική φρασεολογία. Καλές οι ιδεολογίες αλλά το να  βλέπεις τα πράγματα πέρα από αυτές είναι ακόμα καλύτερο (Η πολιτική και οι ιδεολογίες παίδες μου είναι σαν το ποδόσφαιρο, πολύ καλή ενασχόληση για τους άντρες μέχρι την στιγμή που θα αρχίσουν να ενδιαφέρονται για τις γκόμενες! Χα χα χα. Φαντάζεστε ποτέ να γίνω πρώτη φίρμα στους φιλοσόφους του 21ου αιώνα και να έχουν το προηγούμενο σαν δείγμα της κοσμοθεωρίας μου οι επόμενες γενιές?!?!?!? Αμάννννννν! Χα χα χα).   

 Μια που είμαστε σε ένα κλίμα χαβαλέ και ιλαρότητας για να συνεχίσουμε την μετάδοση στην ίδια συχνότητα. Ένα ενδιαφέρων πράγμα που έχω παρατηρήσει σχετικά με τους μελισσοκομικούς διαλόγους που αφορούν τις επιδοτήσεις είναι ότι μπορείς να μάθεις πολλά πράγματα ανάλογα με την θέση που κρατούν οι συνομιλητές πάνω σε αυτούς τους διαλόγους! Ναι και ένα από αυτά που καταλαβαίνεις (εκτός από το IQ των συνομιλητών σου χα χα χα) μέσα από αυτούς τους διαλόγους είναι το ότι μπορείς στο περίπου να μαντέψεις τι δουλειά έκανε πριν ασχοληθεί με την μελισσοκομία ο συνομιλητής σου! Ναι παίδες είναι κάτι που το παρατηρώ εδώ και πολλά χρόνια μέσα στις μελισσοκομικές ομάδες και blog αυτό (φυσικά δεν ισχύει στο 100% αυτό! Αλλά ωστόσο αν και δεν είναι απόλυτο κριτήριο για να προσδιορίσεις το επάγγελμα κάποιου πριν γίνει μελισσοκόμος ωστόσο μπορείς να έχεις πάρα πολύ ισχυρές ενδείξεις σχετικά με το παρελθόν κάποιου μελισσοκόμου μέσα από τις απόψεις του). 

 Και ρε μπάρμπα τι συμπέρασμα μπορούμε να βγάλουμε από τους διαλόγους πάνω σε αυτό το θέμα?

 Και προχωρούμε στο παρασύνθημα.  

 Εδώ σας έχω δημιουργήσει ένα πίνακα σχετικά με το τι έχω παρατηρήσει στους διαλόγους πάνω σε αυτό το θέμα (των μελισσοκομικών επιδοτήσεων) χρονιά με την χρονιά. Σε αυτούς τους μελισσοκομικούς διαλόγους κάποιος μπορεί να έχει είτε θετική είτε αρνητική στάση για αυτές. Επίσης μπορεί να έχει μια ουδέτερη συμπεριφορά όσο αφορά την μαχητικότητα των απόψεων του είτε μια τελείως δυναμική. 

 Οπότε έχουμε 4 κατηγορίες μελισσοκομικού παρελθόντος σύμφωνα με αυτά τα δυο κριτήρια: 

-Ουδέτερα θετική άποψη για τις μελισσοκομικές επιδοτήσεις (και όχι μόνο). Κυρίως σε αυτή την κατηγορία είναι οι Δενδροκόμοι, οι Άνεργοι, και οι Φοιτητές. Για να κοιτάξουμε και το γιατί (σύμφωνα με την άποψη μου φυσικά ε?) οι συγκεκριμένοι είναι σε αυτή την κατηγορία. Οι Δενδροκόμοι ενώ είναι αγρότες ωστόσο δεν παίρνουν επιδοτήσεις για τα δέντρα τους (για τους ελαιοπαραγωγούς δεν ξέρω αν ισχύει αυτό!) οπότε δεν έχουν και τόση επαφή με το άθλημα για να έχουν καλομάθει από αυτές, ωστόσο έχουν μάθει από αποζημιώσεις (ακαρπία, παγετού, χαλαζόπτωση κ.α.) οπότε καλοβλέπουν μια προοπτική στην οποία θα τους δινόταν και σε αυτούς επιδοτήσεις. Οι Άνεργοι και οι Φοιτητές και αυτοί δεν είχαν σχέση με επιδοτήσεις για να έχουν και την απαίτηση να επιδοτούνται και στην μελισσοκομία (δηλαδή δεν έχουν μια δυναμική μαχητική θετική στάση) αλλά από την άλλη είναι σε κακή οικονομική κατάσταση και κάθε βοήθεια από το κράτος θα τους είναι ευπρόσδεκτη, και σε συνδυασμό ότι είτε δεν έχουν εισόδημα για να φορολογηθεί (και θα πάει ο φόρος τους στις επιδοτήσεις) είτε δεν είχαν ποτέ δουλέψει πριν (αυτό ισχύει για τους φοιτητές κυρίως) μπορούν εύκολα να πιστέψουν στην Θεωρία του δωρεάν φαγητού (τι ακριβώς είπε σχετικά με αυτό εκείνος ο μπάρμπας ο Milton Friedman?  Χα χα χα).

 Από όλες τις κατηγορίες  οι άνεργοι και οι φοιτητές είναι οι αγαπημένοι μου. Πάντα είχα αδυναμία στους αδύναμους της ζωής και στην πραγματικότητα αυτό το blog κυρίως σε αυτούς απευθύνεται και προσπαθεί να τους βοηθήσει. Αυτοί έχουν την μεγαλύτερη ανάγκη και αυτοί αξίζουν της μεγαλύτερης προσοχής μας.  

  

- Δυναμικά θετική άποψη για τις μελισσοκομικές επιδοτήσεις (και όχι μόνο). Συνήθως σε αυτή την κατηγορία έχουμε τους αγρότες και τους κτηνοτρόφους. Μελισσοκόμοι που στα προηγούμενα τους επαγγέλματα είχανε το προνόμιο να έχουν επιδοτηθεί (και καλά μάλιστα) και έτσι η επαγγελματική τους σκέψη έχει διαμορφωθεί καθοριστικά από αυτό το γεγονός. Οπότε θα τους καταλάβεις από την μαχητικότητα που έχουν σχετικά με το ότι θα πρέπει να υπάρχουν  επιδοτήσεις και μάλιστα σε πολύ καλό επίπεδο και στον κλάδο της μελισσοκομίας. Δυστυχώς για αυτούς το γεγονός ότι οι μελισσοκόμοι είναι ελάχιστοι και δεν πρόκειται να αποτελέσουν ποτέ σοβαρή λεία σε ψήφους για οποιοδήποτε θέλει να κάνει πολιτική καριέρα οπότε και η πιθανότητα να επιδοτηθούν ποτέ σοβαρά είναι ελάχιστη αποτελεί το μεγάλο τους παράπονο (που φροντίζουν να μας το λένε συνέχεια 24 ώρες το εικοσιτετράωρο, 7 ημέρες την εβδομάδα, 365 ημέρες τον χρόνο! Δεν λένε να κόψουν την γκρίνια οι μπαγλαμάδες! Αμάν πια! Μας σκάσανε !Χα χα χα).

-Ουδέτερα αρνητική άποψη για τις μελισσοκομικές επιδοτήσεις (και όχι μόνο).Σε αυτή την κατηγορία ανήκουν οι "Αυτοί που θα πεθάνουν στις πόλεις αν σταματήσουμε εμείς να παράγουμε αυτά που παράγουμε"  χα χα χα, Δηλαδή οι εργάτες και οι υπάλληλοι (ιδιωτικοί ή και δημόσιοι). Άτομα που στις προηγούμενες τους εργασίες δεν υπήρχε περίπτωση να επιδοτηθούν και γνωρίζουν καλά από που προέρχονται ακριβώς οι επιδοτήσεις που μοιράζονται από εδώ και εκεί (ποιοι φορολογούνται σε ένα κράτος χωρίς να έχουν την δυνατότητα να κρύψουν τίποτα? Αυτοί! Άρα από πού κυρίως έρχονται οι επιδοτήσεις? Από εκεί! Χα χα χα). Οπότε έχουν μια αρνητική μα και μη μαχητική άποψη για τις επιδοτήσεις (και δεν γουστάρουν να τις πληρώνουν και δεν έχουν όμως τρόπο να τις αποφύγουν). Ο παππούς Κάρολος θα το έλεγε αυτό ως μην ολοκληρωμένη συνειδητοποίηση του ταξικού τους συμφέροντος! Χα χα χα. 

-Δυναμικά αρνητική άποψη για τις μελισσοκομικές επιδοτήσεις (και όχι μόνο). Σε αυτή την κατηγορία ανήκουν οι "Δεν πληρώνω, δεν πληρώνω"* της Ελληνικής οικονομίας. Δηλαδή έμποροι, βιοτέχνες, ελεύθεροι επαγγελματίες που όχι μόνο δεν έχουν επιδοτηθεί στις προηγούμενες εργασίες τους (λεπτομέρεια και εδώ υπάρχουν επιδοτήσεις άλλου τύπου αλλά αυτοί που τις παίρνουν να είσαστε σίγουροι δεν θα μου γίνουν ποτέ μελισσοκόμοι στα γεράματα τους χα χα χα) αλλά έχουν και τελείως αντίθετη άποψη στην ύπαρξη επιδοτήσεων στον πρωτογενή τομέα. Και αυτό γιατί βλέπουν αυτές τις επιδοτήσεις ως ανταγωνιστικές προς τις επιδοτήσεις που μπορούν να πάρουν με άλλη μορφή αυτοί (παραγωγικές επενδύσεις και όχι επιδοτήσεις για μπουζούκια, μπεμ μπέ, και πουτάνες όπως θέλουν να λένε αυτοί χα χα χα). Αυτοί συνήθως θα τους ακούσεις να ξεστομίζουν απόψεις του στιλ "Και εγώ έχω μια δουλειά ρε φίλε αλλά ούτε λεφτά το κράτος μου δίνει ούτε αν πέσω έξω περιμένω από πουθενά αποζημίωση". Προφανέστατα ο παππούς ο Κάρολος θα τους παραδεχόταν ως πλήρους συνειδητοποιημένους προς το ταξικό τους συμφέρων χα χα χα..

Οπότε παίδες αυτά είναι τα ζώα στα τέσσερα κλουβιά του ζωολογικού κήπου των διαλόγων σχετικά με τις μελισσοκομικές επιδοτήσεις. Το κάθε ένα έχει την γοητεία του και την χάρη του, το κάθε ένα έχει το δίκιο του και την οπτική του.Απόλαυση είναι να τα βλέπεις όλα να αλληλεπιδρούν μεταξύ τους αλλά να μην ξεχνάτε ποτέ κάτι βασικό "Μην ταΐζετε ποτέ τα ζώα και μην βάζετε τα χέρια σας στα κλουβιά τους!" Χα χα χα.  

 Αρκετά, την πλάκα μας την κάναμε είπαμε και 2-3 σοβαρά πράγματα μέσα από αυτή, φτάνει τόσο! Θα πάθουν τα μυαλά σας! Κάθε τόσο θα ακολουθεί και μια ανάρτηση και αυτής της σειράς και θα παραθέτω όλες τις αναρτήσεις της σειράς στο τέλος κάθε ανάρτησης για κάθε ένα που ενδιαφέρεται να δει και τι άλλα τρελά έχει ξεφουρνίσει αυτός ο παλαβιάρης αρκούδος.

 Μέχρι τότε όμως......

Adios Amigos Locos 

Μότσανος Λάζαρος

Σοχος 1/2/2015    

*Έργο του Ντάριο Φο  για το κίνημα αυτοδιαχείρισης όπου γυναίκες (και άντρες) έπαιρναν ότι ήθελαν από την αγορά, πληρώνοντας μόνο ότι μπορούσαν.

Πηγή Βικιπαίδεια. 

Σειρά Μελισσοκομικός διάλογος με τον εαυτό μου

Μελισσοκομικός διάλογος με τον εαυτό μου