Μέρα Ανάπαυσης

 Και μετά από 5 ημέρες τρύγου σχεδόν τελειώσαμε με τους τρύγους του πρώτου χεριού του πεύκου, στις επόμενες μέρες θα κάνω τις μετακινήσεις και θα τρυγήσω κοντά μου και τις τελευταίες μονές κυψέλες που δεν πρόλαβα να τρυγήσω στην Χαλκιδική (γιατί το πεύκο δεν μας τα λέει πλέον καλά και δεν λέει να τρυγηθούν άλλο εκεί τα μελίσσια). Και δώσαμε μια μέρα ρεπό από τα πάντα στους εαυτούς μας πριν ξεκινήσουμε τις μετακινήσεις από τα πεύκα, για να έχουν ένα διάστημα αγρανάπαυσης και ανασυγκρότησης τα μελίσσια πριν ξαναμπούν στο δεύτερο χέρι του πεύκου. 

 Και για να μην μου παραπονιέστε που όλο σας έχω "έτοιμες" αναρτήσεις από το απόθεμα αναρτήσεων, τσάκου και μια μελισσοκομική έτοιμη να βγει από τον φούρνο ανάρτηση!

 Να έχετε και μια ιδέα και εσείς τι είναι αυτό που με κρατά μακριά σας αυτή την περίοδο (για να δώσω επίσης και αποδείξεις σε κάτι μικρές αλεπουδιάρες ότι πράγματι δουλεύω και όχι ότι "Σε ξέρω εσένα και την φάρα σου καλά! Ποιος ξέρει με τι Ξεκωλιάρες Ρωσιδούλες τριγυρνάς τις νύχτες στην Χαλκιδική! Και μην τολμήσεις να μου πεις ότι εσύ γουστάρεις μόνο Αραβοπούλες και ότι αυτές είναι σεμνές και ηθικές! Άλλες Μπας Πουτάν και αυτές οι τσαπερδονοκωλοσφυρίχτρες!" όπως μου λένε διαρκώς! Χα χα χα). 

 Σας αρέσει το πρώτο φόρτωμα στον πρώτο τρύγο? Τα νέα τα παράπετα? Θα ακολουθήσει σε μεταγενέστερο χρόνο σχετική ανάρτηση πάνω σε αυτό!

 Και εδώ έχουμε το φόρτωμα της τρίτης μέρας των τρύγων. Θα μου πείτε τώρα και με το δίκιο σας "Καλά ρε τσακαλοπνίχτη που είναι το φόρτωμα της δεύτερης μέρας των τρύγων?", και θα σας απαντήσω ότι την δεύτερη μέρα των τρύγων είχαμε την περιπέτεια με την Λάσπη της Χαλκιδικής (βλέπετε προηγούμενη ανάρτηση του blog Μα είναι ωραία στον Παράδεισο!) και το τελευταίο πράγμα που σκέφτηκα όσο πολεμούσαμε με τις ώρες μέσα στην λάσπη για να ξεκολλήσουμε το φορτηγό είναι να βγάζω φωτογραφίες από το φορτίο!

 Καλά, καλά!

 Το σκέφτηκα να βγάλω αβέρτα φωτογραφίες, ακόμα και από την όλη διαδικασία ξεκολλήματος, αλλά κάτι στην τρελή λάμψη του βλέμματος του αδερφού μου με εμπόδισε, μάλλον θα ήταν το ένστικτό της επιβίωσης που με σταμάτησε!!! Χα χα χα.

 Ααααααα για να σας δώσω και μια ακόμα πληροφορία που ξέρω ότι θα κάνει κάποιους να χαρούν!

 Αφού χάσαμε 1 τρύγων μέρα μέσα στην Λάσπη, χάσαμε και άλλες 2 περιμένοντας τον πηλό της Χαλκιδικής (ούπςςςςς!!!! Σόρρυ! Το χώμα ήθελα να πω! Χα χα χα) να στεγνώσει. Και αφού πέρασε και αυτό το διάστημα ξεκινήσαμε πάλι για Χαλκιδική, όπου όμως στην περιφερειακή της Θεσσαλονίκης διαπιστώσαμε ότι το φορτηγό υπερθερμάνθηκε όποτε και γυρίσαμε πίσω (με οδική βοήθεια μάλιστα!), όπου και διαπιστώθηκε ότι η Αντλία νερού είναι Καπούτ (Α ρε Τ4!!!!) !

 Μισή μέρα μετά, και διακόσια ευρώ ελαφρύτερος, το πρόβλημα διορθώθηκε (200 ευρώ = Αντλία νερού, καθώς και Ιμάντας χρονισμού, και 2 ακόμα Ιμάντες, καθώς και το τρελό ρουλεμάν (δεν ξέρω γιατί το λένε έτσι! Μηχανικοί είναι ότι και να μας πουν ο γιατρός μας είπε να τους λέμε πάντα ναι! Χα χα χα) μαζί με τα εργατικά για να μην μας βγάλουν και αυτά στο μέλλον κανένα πρόβλημα!). Ναι αλλά αυτό είχε ως αποτέλεσμα το παράθυρο που δίνει το πεύκο να κλείσει, με αποτέλεσμα η τελευταία μέρα τρύγου να γίνει με τα μελίσσια ανήσυχα στο έπακρο, και στα όρια της λεηλασίας.

 Τριπλή η γκέλα!

 Ο Γνωστός 3ος Νόμος  του Μέρφι "Αν είναι να πάει κάτι στραβά θα πάει", Όπως και ο 4ος Νόμος του Μέρφι "Αν είναι να πάει κάτι στραβά θα πάει την χειρότερη δυνατή στιγμή", καθώς και ο 17ος Νόμος του Κρωσμπύριεφ "Αν αρχίζουν τα πράγματα να πάνε στραβά θα εξακολουθήσουν να πηγαίνουν στραβά με ρυθμό καταιγίδας!" στην πλήρη εφαρμογή τους.

 Μα τι ψυχάρα αυτός ο Αρκούδας!

 Όχι μόνο να δίνει χαρά στους φίλους του, να δίνει χαρά και στους εχθρούς του!!!!!!

 Χα χα χα.

 Χαρήκατε τομάρια?

 Πάμε τώρα πάλι πίσω στις πίκρες!!!

 Χα χα χα.

 Για τσιμπήσετε το φόρτωμα από την τέταρτη μέρα των τρύγων!!!!

 Χε χε χε.

 Και για το τέλος το φόρτωμα της πέμπτης μέρας των τρύγων!

 Όχι και άσχημα ε?

 Και καιρός να δούμε τι θα είναι αυτό που θα με κρατά μακριά σας τις επόμενες ημέρες (εκτός των μετακινήσεων φυσικά!). Και αυθαίρετοι και εκτός δασικών χαρτών οι πύργοι από πλαίσια!

 Για να μην μου λένε εμένα τα αλεπούδια ότι "Α ρε μπαγλαμά! Ευκαιρία για καμάκωμα και μάτι στην Χαλκιδική διαρκώς μου ψάχνεις. Αχχχχχ αυτά τα όμορφα, τα καστανά τα ματάκια σου! Εγώ θα στα βγάλω φουκαρά μου!!!!" Χα χα χα.

 Τι λέει? Σαν να κάναμε κάτι ε? Και να φανταστείς ότι ήταν και "καμένα" τα πεύκα σύμφωνα με τους μελισσοπροφήτες!!!! Έτσι, έτσι, έτσι! Καλύτερα να μιλάς για τους τρύγους των άλλων, παρά να τους κάνεις εσύ!!! Χα χα χα. 

 Στην γωνία βλέπετε και τον πάγκο αφαίρεσης της πρόπολης, μια που όσο περιμέναμε να στεγνώσει ο πηλός της Χαλκιδικής αρχίσαμε και το ξεμελιάσμα, έτσι για το καλό!!! χα χα χα.

 Τσακαλάκια μου ακόμα ένα παράθυρο της ζωής μου άνοιξε, ένα μέρος της δουλειάς μου παρουσιάστηκε, και ένα ακόμα διάστημα απουσίας μου από το blog μου δικαιολογήθηκε.

 Υπομονή θα τελειώσει η μελισσοκομική κόλαση και θα είμαι μαζί σας και πάλι.

 Μέχρι τότε όμως πάω να χτυπήσω τίποτα Ρωσιδάκια γκομενάκ........ Ούπς!!!! Σόρρυ να ξεμελιάσω ήθελα να πω!!!! Χα χα χα.

 Μέχρι το επόμενο Αραβοκαιναράκι.................

 Adios Amigos Locos

 Μότσανος Λάζαρος

 Σοχός 13/9/2017