Εάν ποτέ είχα μια κόρη κόκκινη θα
της έλεγα τα εξής: «Γίνε κόλαση, πυρπόλησε με την λαίλαπα σου σε όλους τις ψυχές
τους. Γίνε πάγος, κάψε με την ψύχρα σου
όλων τις καρδιές. Γίνε σκοτάδι, και πνίξε με τον φόβο σου ολονών τον λογισμό. Γίνε
ατσάλι, σκιά χωρίς οίκτο καθώς όλων θα σχίζεις τις ζωές. Γίνε μάρμαρο, ωσάν τάφου
πλάκα καθενός τα όνειρά και ελπίδες να θαφτούν κάτω από αυτή. Γίνε πόνος και
κλάμα, γίνε μελαγχολία και απελπισία, γίνε ότι μπορείς να γίνεις και ακόμα
περισσότερα. Άνοιξε μόνη σου το μονοπάτι τις ζωής σου με τα αμφίστομα σπαθιά
σου, κοίτα μόνο μπροστά, άσε πίσω σου μόνο χάος»
Μότσανος Λάζαρος
Σοχός 9/11/2018
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου