Ώρες μένουν μέχρι να κλείσει τον κύκλο της και αυτή η χρονιά και να γίνει μόνιμα πλέον παρελθόν για όλους μας, μια πολύ δύσκολη χρονιά, μια από τις δυσκολότερες χρονιές. Πέρασε όμως και πάει και αυτή. Έρχεται μια επόμενη σε λίγες ώρες, δύσκολη θα είναι και αυτή, μπορεί να είναι και μια από τις δυσκολότερες. Έτσι πάει τα τελευταία χρόνια η κατάσταση. Δύσκολες χρονιές τις διαδέχονται ακόμα δυσκολότερες χρονιές. Δεν μας μάθανε έτσι, αλλά μάθαμε να ζούμε έτσι. Και τα καταφέρνουμε, άλλοι ευκολότερα και άλλοι δυσκολότερα. Αλλά εκεί, μαθαίνουμε να στεκόμαστε στα πόδια μας, με ή χωρίς βοήθεια, αλλά πάντα με επιμονή, υπομονή και αξιοπρέπεια.
Σε δύσκολους καιρούς σφυρηλατούνται από καυτό ατσάλι χαλύβδινοι χαρακτήρες, μαντεμένιες ψυχές, ατσαλένια νεύρα. Έλαχε στην γενιά μας να πέσει το βαρύ φορτίο που φόρτωσαν στους ώμους μας και στις ψυχές μας οι προγενέστερες επιπόλαιες και άστοχες γενιές. Ας είναι, ότι δεν μπόρεσαν να διασφαλίσουν και να διαφυλάξουν αυτοί θα το προστατέψουμε εμείς. Για όσα δεν πολέμησαν αυτοί θα πολεμήσουμε εμείς. Για όσα τους ήρθαν εύκολα και δεν κόπιασαν, υπόφεραν, θυσιάστηκαν αυτοί, θα τα αποκτήσουμε και εμείς, έστω δύσκολα, έστω με κόπο, υποφέροντας και θυσιάζοντας, κομμάτια από την καρδιά μας, και την ζωή μας. Αλλά όχι από την ψυχή μας.
Θα πολεμήσουμε για μια αξιοπρεπή ζωή χωρίς όμως να χάσουμε την ουσία του να είσαι Άνθρωπος, του να είσαι φιλότιμος, φιλεύσπλαχνος, φιλάνθρωπος. Μέσα από τις φλόγες που κατακαίουν τις ψυχές μας θα αναδυθούν καλύτεροι χαρακτήρες, που θα κληρονομήσουν μια χώρα με βαρύ όνομα και ιστορία, αλλά και με κατοίκους με τρύπες στις καρδιές και στα μυαλά τους.
Και αυτό θα το κάνουμε μόνο με πράξεις και όχι με ατέρμονους διαλόγους ή μάλλον καλύτερα ατέρμονους και παράλληλους μονολόγους μεταξύ μας. Καλά τα λόγια αλλά υπερτιμημένα, καιρός μόνο για πράξεις. Πράξεις που θα αλλάξουν σιγά, σιγά, στην αρχή και όλο και πιο γοργά στην συνέχεια τις ζωές μας, τις ζωές όσων αγαπάμε, τις ζωές όσων είναι κοντά μας, και στο τέλος τις ζωές όλων όσων ζουν σε αυτόν το βασανισμένο και ξεχασμένο από Θεό και ανθρώπους τόπο. Μόνο με πράξεις.
Και αυτός θα πρέπει να είναι ο ολοκληρωτικός σας στόχος και επιδίωξη για την νέα χρονιά. Να πάψει το στόμα σας να μιλά, να πάψουν τα δάχτυλά σας να μιλούν, και να ξεκινήσουν να βροντοφωνάζουν οι πράξεις σας, να ουρλιάζουν οι ενέργειες σας, να κραυγάζουν οι συμπεριφορές σας. Καιρός να γίνουμε όλοι άνθρωποι των πράξεων και όχι των λόγων. Από λόγια έχουμε πλεόνασμα, πάντα είχαμε, πότε δεν φάνηκε στον τόπο μας μια έλλειψη από αυτά, στις πράξεις έχουμε λειψό το μέρισμα μας.
Και αυτός θα πρέπει να είναι ο ολοκληρωτικός σας στόχος και επιδίωξη για την νέα χρονιά. Να πάψει το στόμα σας να μιλά, να πάψουν τα δάχτυλά σας να μιλούν, και να ξεκινήσουν να βροντοφωνάζουν οι πράξεις σας, να ουρλιάζουν οι ενέργειες σας, να κραυγάζουν οι συμπεριφορές σας. Καιρός να γίνουμε όλοι άνθρωποι των πράξεων και όχι των λόγων. Από λόγια έχουμε πλεόνασμα, πάντα είχαμε, πότε δεν φάνηκε στον τόπο μας μια έλλειψη από αυτά, στις πράξεις έχουμε λειψό το μέρισμα μας.
Ήρθε η ώρα να αποφασίσετε, είτε θα παραμείνετε δέσμιοι σε μεγάλα λόγια και να κάνετε παρέα στους φυρόμυαλούς "σοφούς" που οι γενιές τους μας οδήγησαν στο τέλμα. Είτε θα σφίξετε γερά τα δόντια έτσι ώστε να μην βγαίνουν φτερωτές λέξεις από μέσα τους, και θα οδηγήσετε με τις πράξεις σας τις ζωές σας, και τις ζωές όλων μας, εκτός του τέλματος που μας φέρανε άλλοι, άστοχοι και επιπόλαιοι, τυφλοί μα και ανόητοι Καλαναμαιεγωιστιδάκιδες.
Τα λόγια τα παχιά ταιριάζουν στα γεράματα, οι πράξεις οι λιτές στα νιάτα. Είμαστε μπροστά από δύσκολα σταυροδρόμια, διαλέξτε τα στρατόπεδα σας και ορίστε τις πορείες σας, μείνετε στο τέλμα είτε βγείτε από εκεί με γοργά και αποφασιστικά βήματα. Στο χέρι σας ο παράδεισος, στο χέρι σας και η κόλαση.
Adios Amigos Locos
Μότσανος Λάζαρος
Σοχός 31/12/2018
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου