Και στην τοποθέτηση στο βελανιδόδασος είχαμε μια επίσκεψη ενός από τους μεγάλους εχθρούς των μελισσιών μας, μια νέα αποικία σφηκών, και συγκεκριμένα μια αποικία από σφήκες Vespa Crabro, την Ευρωπαϊκή σφήκα (Σερσένι, Σκούρκος).
Στο συγκεκριμένο είδος ο βιολογικός του κύκλος ξεκινά την άνοιξη όταν η Βασίλισσα ξυπνά από τον λήθαργο της (διαχείμαση), και ξεκινά την κατασκευή της φωλιάς της (από μασημένο ξύλο που το πολτοποιεί και το διαμορφώνει σε ένα λεπτό χαρτί, με το οποίο χτίζει εξαγωνικά κελιά, όπου γεννιούνται τα αυγά της), και στην συνέχεια γεννά τα πρώτα αυγά από όπου θα βγουν σε μερικές βδομάδες οι πρώτες εργάτριες (στάδιο αυγού 3-5 μέρες, στάδιο προνύμφης 6-15 μέρες, στάδιο νύμφης 8-16 ημέρες, και τέλος ενήλικο άτομο 16-35 μέρες από το αυγό, ενήλικο άτομο που στις κοινωνικές σφήκες αναλαμβάνει καθήκοντα τροφού των προνυμφών, κατασκευής φωλιάς, και συλλογής τροφής). Η βασίλισσα θα εναποθέσει από 15,000-30,000 αυγά από τα οποία τα 2,000 θα δημιουργήσουν νέες βασίλισσες, οι οποίες θα διαχειμωνιάσουν και θα γονιμοποιηθούν από αρσενικά άτομα (το φθινόπωρο θα γίνει αυτό), ενώ η κοινωνική δομή της πρώτης φωλιάς διαλύεται και οι νέες βασίλισσες θα διαχειμωνιάσουν σε προστατευμένα μέρη, ενώ τα αρσενικά άτομα του είδους και οι εργάτριες σφήκες θα πεθάνουν όλες.
Και βαθιά μέσα στο καλοκαίρι (τέλη Ιούλη) διαπίστωσα ότι υπήρχε μια νέα αποικία από σφήκες δίπλα στο μελισσοκομείο μου μέσα στον κομμένο κορμό (πρυμιό) μιας βελανιδιάς. Δεν υπήρχε εκεί όταν είχα μεταφέρει τα μελίσσια μου, οπότε υποθέτω ότι ήταν μια νέα αποικία με νεαρή βασίλισσα που είχε αποκοπεί (πήρε μαζί της εργάτριες όπως και στους αφεσμούς των μελισσών ή τους γέννησε αυτή? Μπας και αρχίζει νωρίτερα από το φθινόπωρο ή μετεγκατάσταση των νέων βασιλισσών και μάλιστα γονιμοποίημένων?). Στο μεταξύ το πρόβλημα με τα σερσένια φέτος ήταν πολύ έντονο και μάλιστα ήταν ιδιαίτερα επιθετικά και περίεργα, δεν σε άφηναν να ανοίξεις κυψέλη χωρίς να περάσεις πρώτα από το Face control τους.
Και εδώ είναι η φωλιά τους, όπου είχα δει να πετούν γύρω από αυτόν τον κορμό 2-3 σφήκες και να μην απομακρύνονται. Και σαν χαζό παιδί χαρά γεμάτο πήγα και έριξα μια κλοτσιά στον κορμό για να δω τι θα γίνει! Ε! Τι περιμένατε τα γίνει? Άμεσα μια δεκάδα σφήκες βγήκε για το καλώς όρισες! Και φυσικά πλέον υπάρχει νέος κάτοχος του παγκόσμιου ρεκόρ στο κατοστάρι!
Χα χα χα.
Να εδώ είναι η είσοδος της φωλιάς!
Δεν με πιστεύετε?
Χα χα χα.
Και τζάααααα!
Τι έχουμε εδώ? Τι συμβαίνει άνθρωπε? Δεν σε έφτασε το χθεσινό κυνήγι? Θέλεις να σπάσεις επίσης και το ρεκόρ στο Μαραθώνιο? Ξέρεις εάν το αποφασίσουμε μπορούμε εμείς να σε κυνηγούμε μέχρι τα σύνορα και όχι μόνο έως τα 200 μέτρα όπως οι φλώρικες οι μέλισσες ( σε υπεράσπιση του είδος των μελισσών, υπάρχουν και μέλισσες που μπορούν να συνεχίσουν να σε κυνηγούν μέχρι τα 2 χιλιόμετρα από την φωλιά τους - αλλά συνήθως σταματάνε και αυτές στα 500 μέτρα από αυτή -, αυτές είναι οι αφρικανικές μέλισσες ή αλλιώς γνωστές με το όνομα δολοφόνοι μέλισσες! Τέτοιες θα φέρω και θα ρίξω στις επόμενες εκλογές του κλάδου! Για να στρώσετε χαρακτήρα! Χα χα χα).
Και εδώ ο τρόπος αντιμετώπισης του προβλήματος από τον συγκεκριμένο μελισσοκόμο*. Αεροζόλ με εντομοκτόνο για ιπτάμενα, αλλά και για έρποντα έντομα. Ο πρώτος τύπος εντομοκτόνου είναι κατάλληλος για τις σφήκες ως ιπτάμενα έντομα που είναι, αλλά ο δεύτερος τύπος είναι κατάλληλος μια που θα το ρίξεις κατευθείαν στην φωλιά τους, και οι σφήκες για να μπουν και να βγουν από αυτή θα πρέπει να περπατήσουν πρώτα οπότε και μεταφέρουν το δηλητήριο και μέσα στην φωλιά τους.
Ναι πολλές φορές η Φύση βρίσκει πολύ ύπουλους και μοχθηρούς τρόπους για να κάνει κάποια από τα πλάσματα της πολύ επικίνδυνα (οι σφήκες μάλιστα έχουν μερικούς από τους πιο ύπουλους τρόπους επιβίωσης από όλα τα πλάσματα εκεί έξω!), αλλά μπροστά στην σκληρή λογική του ανθρώπου τίποτα δεν μπορεί να είναι πιο ύπουλο! Φυσικά έχεις και τα βαριά και ενισχυμένα μελισσοκομικά γάντια μαζί με την μελισσοκομική στολή, γιατί οι σφήκες εκτός από ότι μπορούν να τσιμπήσουν πάνω από μια φορά σε αντίθεση με τις μέλισσες (και μάλιστα και το δηλητήριο τους είναι ισχυρότερο από αυτό των μελισσών, αλλά αφήνουν και περισσότερο δηλητήριο στο θύμα τους σε κάθε τσίμπημα τους!) αλλά επίσης δαγκώνουν με τα πολύ δυνατά και κοφτερά σαγόνια τους το θύμα τους!
* Είναι τρομερά διαδεδομένη η άποψη του να ρίχνεις πετρέλαιο στην φωλιά των σφηκών και να το βάζεις φωτιά ως τρόπος αντιμετώπισης του προβλήματος (εδώ υπάρχουν ακόμα και Drone με φλογοβόλα για να βάζουν φωτιές σε σφηκοφωλιές! Δείτε τον παρακάτω σύνδεσμο Βλαμμένοι πάνε φιρί φιρί να κάψουν ένα δάσος για βλακείες ! , Η βλακεία του Ανθρώπου επίσης δεν μπορεί εύκολα να αντιμετωπισθεί!)! Δεν υπάρχει νομίζω χειρότερος τρόπος να αντιμετωπίσεις ένα τέτοιο πρόβλημα από το να βάλεις φωτιά μέσα σε ένα δάσος κατά την διάρκεια του Καλοκαιριού! Ακόμα και εάν το δάσος είναι βελανιδόδασος που δεν καίγεται τόσο εύκολα όσο ένα πευκοδάσος! Είναι εγκληματική μέθοδος και όσο και εάν την προτείνουν πολλοί μην την εφαρμόσετε ποτέ! Όχι παιχνίδια με την φωτιά! Δεν κάνουν τέτοια άλλωστε οι Δωριείς! Αυτά τα κάνουν μόνο οι Αχαιοί και για αυτό η νότια Ελλάδα μοιάζει σαν νταμάρι, και ψηλότερο τους δέντρο είναι ο μαϊντανός! Χα χα χα.
Και εδώ το αποτέλεσμα της μάχης, όταν ξεκινάς να το κάνεις αυτό παίρνεις βαθιά ανάσα (θα αναπνεύσεις ξανά βλέπεις μετά από 2-3 λεπτά!), και αφού βάλεις τα στόμια από τα αεροζόλ κοντά στην είσοδο της φωλιάς αρχίζεις να ρίχνεις αδιάκοπα εντομοκτόνο μέσα στην φωλιά. Οι σφήκες που θα αρχίσουν να βγαίνουν ζαλισμένες πρέπει να αρπάζουν και αυτές από μια γερή δόση από το εντομοκτόνο (και αμέσως θα πέφτουν κάτω έτοιμες να πεθάνουν, έχουν ταχύτερους μεταβολισμούς από εμάς και η επίδραση του δηλητηρίου είναι ταχύτατη επάνω τους), και συνεχίζεις να ρίχνεις χωρίς καμία διακοπή για όσο θα χρειασθεί (ή όσο αντέξεις να μην αναπνέεις!). Όσο μεγαλύτερη η φωλιά τόσο περισσότερες οι σφήκες που θα προλάβουν να βγουν (και είπαμε τις ραντίζεις κανονικότατα καθώς βγαίνουν!).
Πέρσι ο δάσκαλος μου είχε εντοπίσει μια τεράστια σφηκοφωλιά σε ένα εγκαταλελειμμένο ξύλινο περίπτερο στο βουνό (το είχαν σπάσει κάποιοι βάνδαλοι και δεν το χρησιμοποιούσαν πια ως αναψυκτήριο) και μέσα στα τοιχώματα του είχαν κάνει μια τεράστια φωλιά οι σφήκες. Είχε πάει να τις αντιμετωπίσει χωρίς τίποτα (στολή, καπνιστήρι, όπλα!) και φυσικά τον είχαν τρέψει σε φυγή. Μου το είπε σε εμένα και πήγα εγώ την επόμενη ημέρα οπλισμένος με εντομοκτόνο για έρποντα έντομα, καπνιστήρι, στολή, και τα βαριά μελισσοκομικά γάντια για να λύσω το πρόβλημα. Και ήταν τεράστιο το πρόβλημα. Δεκάδες με εκατοντάδες σφήκες μπαινόβγαιναν διαρκώς από μια τρύπα στα τοιχώματα του περίπτερου! Φορώντας όλη την αρματωσιά πήγα πρώτα από όλα να καπνίσω την είσοδο χωρίς κανένα αποτέλεσμα (δεν έχει ο καπνός κανένα αποτέλεσμα στις σφήκες! Στα υπόψη αυτό!) και αμέσως μετά κόλλησα το στόμιο του εντομοκτόνου στην είσοδο της φωλιάς, το κράτησα εκεί για 1,5 λεπτό ρίχνοντας συνέχεια και έπειτα το απομάκρυνα λίγο για να συνεχίσω να ρίχνω στις σφήκες που έβγαιναν σαν μανιασμένες από μέσα. Αυτές ζαλισμένες έπεφταν στα πόδια μου όπου τις αποτελείωνα πατώντας τες πάνω στην τσιμεντένια βάση. Μέσα σε ελάχιστο χρόνο είχαν μαζευτεί στα πόδια μου μερικές δεκάδες τεράστιες μα και νεκρές σφήκες.
Δυστυχώς σε αυτόν τον αδιάκοπο πόλεμο ο μελισσοκόμος είναι υποχρεωμένος να λειτουργεί ως πεζικάριος, να εντοπίζει τον εχθρό και να τον εκκαθαρίζει άμεσα και πλήρως! Να μην αφήνει κανέναν εχθρό πίσω του ζωντανό γιατί θα τον αντιμετωπίσει ξανά στο μέλλον, και ίσως οι πιθανότητες για αυτό να μην είναι πλέον ευνοϊκές για τον πεζικάριο, ούπππςςςςς! Τον μελισσοκόμο ήθελα να πω! Χα χα χα.
Και εδώ είναι νεκρή και η βασίλισσα!
Ξεχωρίζει με το τεράστιο μέγεθος της (2-3 φορές μεγαλύτερη από τις άλλες σφήκες!).
Βγήκε τελευταία από την φωλιά και καθώς άρπαξε απευθείας και αυτή μια καλή δόση από δηλητήριο έπεσε κάτω ζαλισμένη και άρπαξε με τα πόδια της και τα σαγόνια της το πρώτο πράγμα που ήρθε σε επαφή με τεράστια μανία. Και αυτό ήταν μια άλλη σφήκα (Κόρη της? Αδερφή της?) που αργοπέθαινε, και έτσι αγκαλιασμένες όπως ήταν πέθανε και αυτή κλειδωμένη για πάντα πάνω στο πτώμα της άλλης σφήκας!
Για να δούμε και λίγο καλύτερα αυτό το θεριό!
Εντυπωσιακή! Και ακόμα πιο εντυπωσιακό θέαμα αυτός ο κλειδωμένος εναγκαλισμός!
Μπορεί αρκετοί που έχετε οικολογικές ευαισθησίες να διαμαρτυρηθείτε για αυτές τις μεθόδους αντιμετώπισης ενός από τους μεγάλους εχθρούς της μελισσοκομίας και να αναρωτηθείτε μήπως αυτή η (διαρκής) παρέμβαση του μελισσοκόμου επηρεάζει την φυσική ισορροπία.
Θα ανταπαντήσω εδώ έως εξής: Ήδη η φυσική ισορροπία έχει διαταραχθεί από την ύπαρξη μελισσιών στην περιοχή, εκατοντάδες μελίσσια, με χιλιάδες μέλισσες το καθένα, προσφέρουν τεράστιες ποσότητες τροφής σε αυτά τα αρπακτικά! Με αποτέλεσμα μέσα σε λίγο καιρό να έχουμε υπερπληθυσμούς από αυτά (και για αυτό και κάνουν νέες αποικίες δίπλα στα μελισσοκομεία) τα οποία καταπονούν τα μελίσσια και τους αριθμούς των συλλεκτριών τους και τα κάνουν επιρρεπή στις ασθένειες (γιατί τα καταπονούν διαρκώς καθώς παραμονεύουν έξω από τις κυψέλες, με την σαν ελικόπτερο πτήση τους, για να αρπάξουν και να τεμαχίσουν όποια συλλέκτρια είναι άτυχη ή κουρασμένη και πέσει στα νύχια τους ή στα σαγόνια τους καλύτερα). Αλλά και όλα τα άλλα έντομα της περιοχής, όταν θα φύγουν τελικά όλα τα μελίσσια από την περιοχή και θα πρέπει να βρουν άλλη πηγή τροφής οι σφήκες. Το πρόβλημα από τα σερσένια τα τελευταία χρόνια είναι όλο και εντονότερο (γιατί αυξάνουν και οι θερμοκρασίες και έχουν βρει πιο πρόσφορες συνθήκες για να αναπτύσσονται) και ο υπερπληθυσμός των σερσενιών όλο και πιο αξιοπρόσεκτος!
Οπότε δεν τίθεται θέμα φυσικής ισορροπίας, αλλά περισσότερο θέμα επαναφοράς της από τις ενέργειες των μελισσοκόμων. Σε τελική ανάλυση τίποτα δεν μπορεί να επαναφέρει την φυσική ισορροπία εκεί έξω όσο η ύπαρξη δυνατών και ακμαίων πληθυσμών μελισσών που θα προσφέρουν απλόχερα επικονίαση σε χιλιάδες καλλιέργειες αλλά και άγρια φυτά!
Τελευταία εικόνα αυτού του πόλεμου διαρκείας αυτή, ένας αξιοσέβαστος εχθρός νικημένος αυτή την ημέρα, μια μικρή νίκη σε έναν πόλεμο συνεχή όπου μελισσοκόμος και μελίσσια βρίσκονται στην πλευρά που χάνει.
Ένας πόλεμος για την επιβίωση, ένας πόλεμος για τις κυρές μας, ένας πόλεμος για τις κόρες του μελισσοκόμου.
Και κανείς δεν βάζει χέρι στις κυρές μας και τις κόρες μας χωρίς να το χάσει......
Adios Amigos Locos
Μότσανος Λάζαρος
Σοχός 19/8/2019
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου