Aftermath: Ουαί τοις ηττημένοις

 

 Φτάσαμε και στην πέμπτη ανάρτηση για τον πόλεμο στην Ουκρανία μετά από 21 μέρες πολέμου, και με την Ουκρανία ακόμη να αντέχει. Πρέπει να ομολογήσω ότι δεν περίμενα τόση αντίσταση από τον Ουκρανικό λαό και στρατό, ούτε τέτοια αποτελεσματικότητα από αυτούς σε αυτόν τον πόλεμο (και αντίστροφα δεν περίμενα τόση αναποτελεσματικότητα από τον Ρωσικό στρατό, τις τακτικές του, την έλλειψη στρατηγικής της ανώτερης στρατιωτικής, και κυρίως πολιτικής του Ηγεσίας, αλλά κυρίως τέτοιες τραγικές ελλείψεις στον τομέα της Διοικητικής επιμέλειας (logistics)!). Οπότε το να μαίνεται ακόμη ο πόλεμος και εμείς να επιχειρούμε τα διαγνώσουμε το Aftermath του είναι σχήμα οξύμωρο!

 Αλλά επειδή ορισμένες τάσεις που δημιούργησε είναι ξεκάθαρες σε όλους μας (ή τουλάχιστον σε όσους δεν είναι έμμισθοι, ή άμισθοι ξένων πρεσβειών, ή δεν είναι παντελώς ηλίθιοι!), αλλά υπάρχουν και αρκετά πλέον γεγονότα που δεν μπορούν να αμφισβητηθούν εύκολα (πχ οι αντιδράσεις της Δύσης! Αυτές είναι «κρυστάλλινες», όσο αφορά το τι έγινε, με ποιο σκοπό έγινε, τι δημιουργούν ως αποτέλεσμα! Αυτά δεν μπορείς να τα ορίσεις ως «προπαγάνδα» ανάμεσα στους εμπλεκόμενους και να τα αμφισβητήσεις!). Μπορούμε να οδηγηθούμε σε διάφορά  σενάρια εξέλιξης του πολέμου, και τις αντίστοιχες επιπτώσεις που θα έχουν για τα δύο αντιμαχόμενα κράτη, αλλά και τις σχέσεις τους με τους γύρω τους.

 Θα προσπαθήσω να κρατήσω σε μικρό (μικρότερο) μέγεθος αυτή την ανάρτηση, χωρίς να παραθέσω όλο το υλικό που έχω  συλλέξει από την έρευνα μου, μια που στις προηγούμενες αναρτήσεις αυτής της σειράς έγινε μια εκτεταμένη παρουσίαση αρκετού υλικού, και ανάλυση σε μεγάλο βάθος. Εδώ θα ασχοληθούμε με το πώς θα αλλάξει η ζωή εκατομμυρίων ατόμων σε Ουκρανία, και Ρωσία, αλλά και στις υπόλοιπες  χώρες της Ευρώπης.

 Πριν από όλα μια σύντομη παρουσίαση του τι έχουμε στο πεδίο. Η γνωστή εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία συνεχίστηκε στους ίδιους άξονες που είχαμε παρουσιάσει στην πρώτη ανάρτηση του πολέμου της Ουκρανίας. Προέλαση με πολύ φτωχά αποτελέσματα μετά από 2,5 εβδομάδες πολέμου, στην πραγματικότητα καμία μεγάλη πόλη δεν έχει καταληφθεί (Κίεβο, Χάρκοβο, Οδησσός, Μαριούπολη) εκτός από την Χερσώνα και την Μελιτούπολη (που αυτές οι πόλεις είχαν κυριευθεί ήδη όταν είχε γραφτεί η πρώτη ανάρτηση της σειράς).

 Οι Ρώσοι έχουν μπει μεν στην Μαριούπολη, αλλά ακόμη δεν την έχουν καταλάβει, και πολεμούν σπίτι με σπίτι σε αυτή. Με τις λίγες εικόνες που έχουμε από αυτή την πόλη φαίνεται να υφίσταται βαρύτατους βομβαρδισμούς, και οι αναφορές μιλάνε για χιλιάδες αμάχους νεκρούς (2700 νεκροί), αλλά και για χιλιάδες νεκρούς τάφους (1200 πριν από μέρες) οι οποίοι πλέον θάβονται σε ομαδικούς τάφους, η πόλη είναι στα πρόθυρα του λιμού. Αλλά εξακολουθεί να αντιστέκεται!

 Στο Χάρκοβο οι Ουκρανοί αντιστέκονται σθεναρά,  και ίσως οι Ρώσοι να είναι στις παρυφές της πόλεως (όπως και προσπαθούν να την παρακάμψουν, ή να την περικυκλώσουν), και εδώ οι βομβαρδισμοί είναι βαρύτατοι, αλλά λόγου μεγέθους πόλης δεν έχουν φτάσει ακόμη σε ισοπεδωτικό επίπεδο σαν την Μαριούπολη. Βαρύτατες οι απώλειες των Ρώσων σε αυτή την πόλη (που υποτίθεται ότι είναι από τις πλέον Ρωσόφωνες!), βαριές και οι απώλειες των Ουκρανών. Στον ίδιο τομέα στο Σούμι, και στο Τσερνχιβ, οι Ρώσοι προσπαθούν να διαπεράσουν τις Ουκρανικές αντιστάσεις και να περικυκλώσουν τον εχθρό τους (και για να φτάσουν στο Κίεβο, αλλά και για να μπορέσουν να ενωθούν με τον νότιο άξονα τους, και να αποκόψουν τις Ουκρανικές Δυνάμεις στα ανατολικά), αλλά πιθανότατα σε αυτά τα σημεία να έχουν τις βαρύτερες απώλειες τους, και τις μεγαλύτερες επιτυχίες τους οι Ουκρανοί. Και ο Ανατολικός τομέας ακόμη αντέχει.

 Στον Νότο έπειτα από την γρήγορη κατάληψη των πόλεων από τους Ρώσους (αλλά και εδώ με αρκετές απώλειες τους) οι Ρώσοι πολυδιασπάνε τις δυνάμεις τους για να καταλάβουν την Μαριούπολη στα Ανατολικά, να προωθηθούν προς τον Βορρά για να ενωθούν με τον Ανατολικό και Βόρειο άξονα προέλασης τους. Και κατευθύνθηκαν και Δυτικά για να καταλάβουν αρχικά το Μίκολαιβ,  και μετέπειτα την Οδησσό, και να καταλάβουν έτσι όλη την νότια πλευρά της Ουκρανίας και να της στερήσουν την πρόσβαση στην Μαύρη Θάλασσα.

 Στην Μαριούπολη όπως έχουμε ήδη πει ακόμη δεν μπόρεσαν να την καταλάβουν. Στον Βόρειο άξονα κίνησης τους σταμάτησαν στο Δνίπρο. Και στον Ανατολικό άξονα τους η προέλαση τους σταμάτησε στο Μίκολαιβ, και μάλιστα αναγκάστηκαν να υποχωρήσουν από τα περίχωρα της πόλης (και το Μικολαιβ με το να βρίσκεται σε δέλτα ποταμού είναι ο εφιάλτης για κάθε επιτιθέμενο, ιδίως εκείνη η γέφυρα ενός χιλιομέτρου ανάμεσα στα δύο κομμάτια της πόλης –και στην κατεύθυνση για Οδησσό- εκεί όποιο τάγμα προσπαθήσει να την πάρει σίγουρα θα «θαφτεί» κάτω από τα συντρίμμια της καθώς θα την έχουν παγιδεύσει με εκρηκτικά οι Ουκρανοί, καλά εντάξει, δεν θα θαφτούν όλοι κάτω από τα συντρίμμια,  αρκετοί θα πνιγούν και στον ποταμό που διασχίζει η γέφυρα!).

  Στον Βόρειο άξονα ακόμη δεν έφτασαν μέσα στην πόλη του Κιέβου οι Ρώσοι, στην πραγματικότητα δεν έφτασαν ακόμη στα προάστια του! Βρίσκονται σε απόσταση 25 χιλιομέτρων από το κέντρο του Κιέβου και προσπαθούν να το περικυκλώσουν από Βόρεια, Βόρειο Ανατολικά, Δυτικά (και στο μέλλον και από Νότια, αλλά αυτή η πρόσβαση για ανεφοδιασμό στην πρωτεύουσα ακόμη είναι υπό τον έλεγχο των Ουκρανών). Εντονότατες μάχες σε πόλεις γύρω από το Κίεβο (Μπούτσα, Ιρπίν) με βαριές απώλειες και για τις δύο πλευρές, και πολύ αργούς ρυθμούς προέλασης από τους Ρώσους. Το Κίεβο βομβαρδίζεται, αλλά όχι στο επίπεδο της Μαριούπολης, ή του Χαρκόβου, αλλά είναι και πολύ  μεγαλύτερη πόλη το Κίεβο (Κίεβο 3 εκατομμύρια κάτοικοι, Χάρκοβο 1,5 εκατομμύριο, Οδησσός 1 εκατομμύριο, Μαριούπολη 450 χιλιάδες).

 Τεράστιες απώλειες για την Ρωσική πλευρά με την οπτική του πολέμου από τους Δυτικούς, αλλά πιθανότατα όχι και τόσο μεγάλες από την Ρωσική οπτική (μια οπτική που έρχεται από τους Σοβιετικούς που στο Στάλινγκραντ έριχναν αβέρτα κύματα από στρατιώτες στις θέσεις του εχθρού, δίνοντας τους 1 τυφέκιο για 5 στρατιώτες, και τους έλεγαν «Εκεί που θα πάτε θα βρείτε πολλά τυφέκια εδώ και εκεί από τους νεκρούς από τα προηγούμενα κύματα για να τα χρησιμοποιήσετε»!).

 Στις 2 Μαρτίου είχαν ανακοινώσει 498 νεκρούς και 1700 τραυματίες (προφανέστατα τραγικά υποτιμημένος αριθμός εάν κρίνουμε από τις Ρωσικές απώλειες σε τανκς, και οχήματα μεταφοράς προσωπικού, που έδειχναν τα βίντεο των Ουκρανών), μέχρι σήμερα (16/03/2022) δεν ανακοινώσανε άλλες απώλειες στον Ρωσικό στρατό, και αυτό από μόνο του δείχνει την περιφρόνηση για τους συγγενείς όσων πολεμούνε και πεθαίνουν κάθε στιγμή από την αγωνία για τους δικούς τους.

 Εδώ σε μια κίνηση μεγαλοφυΐας οι Ουκρανοί έχουν δημιουργήσει μια τηλεφωνική γραμμή για να παίρνουν οι Ρώσοι συγγενείς των στρατιωτών που έχουν εισβάλει στην Ουκρανία, για να μάθουν εάν οι δικοί τους είναι νεκροί, ή αιχμάλωτοι (ή έχουν αυτομολήσει) από τους Ουκρανούς και τα αρχεία τους. Η κοινή γλώσσα, και η συνειδητοποίηση της ύπαρξης αυτής της ανάγκης από τους Ρώσους συγγενείς και καταδεικνύουν με τον καλύτερο τρόπο και τα δίκαια της αντίστασης τους οι Ουκρανοί, αλλά και τονίζουν  το πόσο αδιαφορεί η Ρωσική Ηγεσία για τους στρατιώτες που πολεμούν!.

 Οι Ουκρανικές αρχές ανέβαζαν τον αριθμό των νεκρών Ρώσων στρατιωτών στις 12,000 πριν από μια εβδομάδα (προφανέστατα υπερβολικά υψηλός!), ενώ οι Δυτικές αρχές τον προσδιόριζαν στις 3,500-6,000 νεκρούς (και δεδομένου ότι περίπου οι τραυματίες είναι κοντά στο τριπλάσιο των νεκρών ως η συνήθης αναλογία, και εάν βάλεις και μερικές χιλιάδες που να λιποτάκτησαν ή να πιαστήκαν αιχμάλωτοι και αντιληφθείς ότι αυτές 10,000-20,000 νεκροί, τραυματίες, αιχμάλωτοι, είναι σε ένα σύνολο 120,000-150,000 στρατιωτών, αντιλαμβάνεσαι το πόσο καλά πάει ο πόλεμος για τους Ρώσους!).

 Για την Ουκρανική πλευρά φυσικά και τα πράγματα θα είναι πολύ χειρότερα! Ο ΟΗΕ μιλάει για μερικές εκατοντάδες νεκρούς αμάχους, αλλά τονίζει ότι στην πραγματικότητα τα νούμερα θα είναι πολύ μεγαλύτερα, και μάλιστα πολλαπλάσια αυτού του αριθμού. Πριν από 4-5 μέρες οι Ουκρανοί είχαν ανακοινώσει και ότι 1300 στρατιώτες τους ήταν νεκροί (πιθανότατα υποτιμημένος και αυτός ο αριθμός, οι Δυτικοί εικάζουν και  τις Ουκρανικές απώλειες στην τάξη των 5000-6000 στρατιωτών).

 Οι πρόσφυγες από την Ουκρανία προχθές είχαν φτάσει τα 2,7 εκατομμύρια, και είναι ίσως η ταχύτερη αύξηση ροής προσφύγων που έχει δει ποτέ η Ευρώπη (όταν ο ίδιος αριθμός προσφύγων που έφτανε στην Ευρώπη από την Συρία χρειάζονταν 2-2,5 χρόνια για να προσεγγιστεί –φυσικά εδώ δεν βλέπουμε και πόσες ήταν οι ροές αυτών των προσφύγων στις γειτονικές τους χώρες-). Όλοι προς τις χώρες της Δύσης και όχι προς την Ρωσία, να σημειωθεί και αυτό!

 Παρατηρήθηκε μάλιστα και μια έξοδος 200,000 Ρώσων από την Ρωσία, όπου φοβήθηκαν από τους περιορισμούς που επιβάλει ο Πούτιν στην Ρωσική κοινωνία (πχ 15 χρόνια φυλάκιση για «fake news» σχετικά με τον πόλεμο στην Ουκρανία), αλλά και τον αντίκτυπο του πολέμου (επιστράτευση), αλλά και των κυρώσεων (ανεργία πτώση βιοτικού επιπέδου).

 Ο Ρωσικός στρατός παρουσιάζει τεράστιες ελλείψεις σε καύσιμα (μάλιστα οι Ουκρανοί έχουν αναπροσαρμόσει τις τακτικές τους σε μικρές και ευέλικτες ομάδες με αντιαρματικά, όπου με τακτικές Hit and Run χτυπάνε τις πομπές ανεφοδιασμού του Ρωσικού στρατού που έχει υπερεκταθεί –για το μέγεθος του- και αφήνει σχεδόν αφύλακτες τις γραμμές ανεφοδιασμού του), καθώς και σε φαγητό  (φτάσανε πλέον οι Ρώσοι στρατιώτες να λεηλατούν σουπερμάρκετ!), και πολύ χαμηλό ηθικό. Πιθανότατα να έχει εξαντληθεί σε μεγάλο βαθμό το απόθεμα τους σε «έξυπνα» όπλα, κατευθυνόμενες βόμβες και πυραύλους Κρουζ (μέχρι χθες είχαν ρίξει πάνω από 900 από αυτούς), και για αυτό πλέον χρησιμοποιούν τα βομβαρδιστικά Su-34 για να ρίχνουν από μικρό ύψος «ανόητες» iron bombs, και πλέον να είναι στο βεληνεκές των φορητών αντιαεροπορικών των Ουκρανών, και να βλέπουμε πολλές καταρρίψεις από αυτά (δεν έχουν πολλές κατευθυνόμενες βόμβες των 1 εκατομμυρίων δολαρίων, οπότε χρησιμοποιούν τις απλές βόμβες των μερικών χιλιάδων δολαρίων, που όμως πρέπει να τις ρίχνεις από τα 2 χιλιόμετρα ύψος, και όχι από τα 20 χιλιόμετρα ύψος, και πλέον σε φτάνουν τα Stinger, και σου ρίχνουν το βομβαρδιστικό που κάνει 80 εκατομμύρια δολάρια! Τέλεια στρατηγική!)).

 Ο βασιλιάς δείχνει τελείως γυμνός, και όσο και εάν είναι ακόμη νωρίς για συμπεράσματα, πιθανότατα να είναι και τελείως γυμνός!

 Αυτός είναι ο ένας πόλεμος, ο δεύτερος είναι ο οικονομικός πόλεμος που έχουν κηρύξει οι Δυτικές δημοκρατίες στην απολυταρχία του Πούτιν (στο μεταξύ η ροή εφοδίων και  κυρίως αντιαρματικών και αντιαεροπορικών από την Δύση προς την Ουκρανία δεν έχει σταματήσει καθόλου, και δεν είναι ικανή να την σταματήσει η Ρωσία με τις ένοπλες δυνάμεις της! Ακόμη ένα ολοκάθαρο σημάδι της γύμνιας του «βασιλιά»).

 Βαρύτατες κυρώσεις από την πρώτη μέρα, που αυξάνονται κατά κύματα μέρα με την μέρα (πλέον έχουμε φτάσει στο 4 πακέτο κυρώσεων από τους Δυτικούς), που συνοδεύονται από μαζικές απεπενδύσεις των πολυεθνικών εταιριών από την Ρωσία, και από τα χαρτοφυλάκια της Ρωσικής Οικονομίας. Εκατοντάδες χιλιάδες θέσεις εργασίας χαμένες μέχρι τώρα (είτε σε «αναστολή», είτε και οριστικά χαμένες καθώς κλείνουν εργοστάσια και καταστήματα).

 Τα αποθεματικά της Ρωσίας που ήταν στο εξωτερικό, ή σε ξένο νόμισμα δεν μπορούν πλέον να χρησιμοποιηθούν από αυτή (και σήμερα υπάρχει περίπτωση να μην πληρωθεί κουπόνι 117 εκατομμυρίων δολαρίων από την Ρωσία-που θέλει να το πληρώσει σε Ρούβλια αλλά δεν……..!- και να αρχίσει η διαδικασία πτώχευσης της, εάν δεν πληρωθεί μέσα σε ένα μήνα, με ότι αυτό σημαίνει –που σημαίνει μια δεκαετία εξόδου από τις αγορές! Δεν χρειάζεται αυτά να τα αναφέρω σε Έλληνες! Ακόμη τα ζούμε!). Τα πράγματα είναι πολύ πιο άσχημα για την Ρωσία (αλλά και οι Δυτικοί πληρώνουν κόστος! Μεγάλο, αλλά με τίποτα όσο αυτό που πληρώνει η Ρωσία!) και θα γίνουν ακόμη χειρότερα (να σας αναφέρω εδώ ότι το χρηματιστήριο  της είναι κλειστό εδώ και περίπου 2,5 εβδομάδες? Ναι! Δεν το αναφέρουν τα κανάλια μας γιατί το ξεχάσανε αυτό, αλλά με που βγήκε η Ρωσία από το SWIFT δεν ξανάνοιξε το χρηματιστήριο της (οι τράπεζες της?)).

 Αυτή είναι η κατάσταση στο πεδίο και του πολέμου, αλλά και της οικονομίας σε γενικές γραμμές.

 Και βάση των παραπάνω δεδομένων θα σχηματίσουμε 3 σενάρια εξέλιξης του (των) πολέμου (πολέμων) και τις συνέπειες τους.

 Και αρχίζουμε με το πιο αισιόδοξο Σενάριο Α/Ο πόλεμος τελειώνει στις αμέσως επόμενες μέρες, μια που κάποιες θετικές εξελίξεις ακούγονται τις τελευταίες ώρες από το επίπεδο των διαπραγματεύσεων. Πιθανό το ενδεχόμενο μιας μορφής αποστρατικοποίησης («σαν αυτής της Αυστρίας» που είπε ο Πετκοφ εκπρόσωπος τύπου του Κρεμλίνου, ναι αλλά η Αυστρία απλώς δεν είναι στο ΝΑΤΟ, στρατό μια χαρά έχει! Δεν είναι ακριβώς αυτό αποστρατικοποίηση!), χωρίς φυσικά αλλαγή καθεστώτος και «αποναζιστικοποίησης» της Ουκρανίας (καλά αυτό μας άφησε χρόνους εδώ και καιρό), πιθανότατα με αυξημένα δικαιώματα προς τις αποσχισθείσες περιοχές (δεν νομίζω ότι θα είναι αυτή την στιγμή εύκολη μια συμφωνία της Ουκρανίας με πλήρη ανεξαρτητοποίηση των αυτονομιστών!), πιθανότατα και παραμονή της προσαρτημένης Κριμαίας στην Ρωσία, αλλά με ερωτηματικό για τις περιοχές που έχουν (τις έχουν υπό πλήρη έλεγχο οι Ρώσοι?) καταλάβει τις προηγούμενες εβδομάδες οι Ρώσοι.

 Μια κήρυξη νίκης από την πλευρά του Πούτιν, χωρίς να έχουν μαζευτεί τεράστιες απώλειες σε στρατιώτες και υλικό στο πεδίο των μαχών, μια «νίκη» κατά όνομα και μόνο που απλώς θα σώσει τα προσχήματα για το εσωτερικό, και θα γίνει μεγάλη προσπάθεια να πείσουν την κοινή γνώμη τους ότι πράγματι πρόκειται περί νίκης. Ίσως να μην μαθευτεί στο εσωτερικό της Ρωσίας το μέγεθος των πραγματικών απωλειών, και η ανεπάρκεια του Ρωσικού στρατού. Ταυτόχρονα θα έχει διασωθεί κάπως η εικόνα του Πούτιν, μια που δεν θα γίνουν μαζικές σφαγές από βομβαρδισμούς στο Κίεβο, που θα γίνουν άμεσα γνωστές από τα Δυτικά κανάλια. Αλλά θα έχει σαφέστατα τρωθεί η εικόνα του στην Δύση ως ικανός και πανούργος ηγέτης, αλλά και θα απομυθοποιηθούν σε τεράστιο βαθμό οι συμβατικές ρωσικές δυνάμεις.

 Από την πλευρά της η Ουκρανία θα έχει βγει χαμένη από έναν πόλεμο (που δεν τον διάλεξε αυτή!) με μεγάλες υλικές καταστροφές, θα χάσει (πιθανότατα για πάντα!)  κάθε ελπίδα να μπει στο ΝΑΤΟ, θα έχει όμως αντισταθεί σε μια «Υπερδύναμη» νικηφόρα! Και κάτι τέτοια χτίζουν εθνικές συνειδήσεις (καλά εδώ δεν το αναφέρουμε καν το όνειρο του Πουτιν για «2 λαοί, ένα έθνος,  ένα κράτος» πάει περίπατο όποιο και από όλα τα σενάρια να δούμε!). Σε περίπτωση που μείνουν στο Ουκρανικό Κράτος οι αυτόνομες Ρωσόφωνες περιοχές θα είναι ένας μόνιμος μηχανισμός ελέγχου και προβοκάτσιας της Ρωσίας προς την Ουκρανία.

 Μεγάλη πτώση του ΑΕΠ! Αλλά θα υπάρχει τουλάχιστον ένα κράτος ανεξάρτητο, σε ένα βαθμό, οι πλειονότητα των προσφύγων θα γυρίσει (αλλά όχι όλοι, πιθανότατα πόλεις όπως η Μαριούπολη, και το Χάρκοβο να έχουν τέτοιο επίπεδο καταστροφής που αρκετοί δεν θα έχουν τίποτα από τις περιουσίες τους σώο έτσι ώστε να αξίζει να γυρίσουν), σε περίπτωση που η Ρωσία δεν επιστρέψει ότι έχει κατακτήσει μέχρι τώρα αυξάνει σε μεγάλο βαθμό το ποσοστό των προσφύγων που δεν θα επιστρέψουν στην Ουκρανία!

 Τεράστια καταστροφή στην Ουκρανία, μεγάλη πτώση του ΑΕΠ, χιλιάδες νεκροί, αλλά θα υπάρχει κάτι για να ξαναχτιστεί, και η Ουκρανία θα αναγεννηθεί πλέον ως ένα έθνος με ισχυρή εθνική συνείδηση!

 Αλλά ο πόλεμος δεν τελειώνει εδώ, αυτός ήταν ο πόλεμος επί του πεδίου, υπάρχει και ο Οικονομικός πόλεμος.

 Η Ρωσική οικονομία έχει κλωνιστεί αρκετά, οι κυρώσεις θα μείνουν για μήνες ακόμη, θα χρειασθεί 1-2 χρόνια για να επανακάμψει η παραγωγή, και η εφοδιαστική αλυσίδα, στην Ρωσία.  Με τεράστια ερωτηματικά εάν θα έχουν όλα τα υλικά (πχ ημιαγωγοί) από την Δύση, υλικά  απαραίτητα για την παραγωγική τους διαδικασία. Το να βρουν Δυτικούς επενδυτές για επενδύσεις θα είναι πολύ δύσκολο,  αλλά θα υπάρχει ένα παράθυρο επενδύσεων, κυρίως επενδυτές από την Κίνα, και φυσικά όλοι τους με ευνοϊκούς όρους για αυτούς.

 Σταδιακή αποδέσμευση των χρηματικών αποθεμάτων της Ρωσίας από τους Δυτικούς. Αλλά επίσης η ενεργειακή απεξάρτηση της Ευρώπης συνεχίζει, πιθανότατα με ορίζοντα το 2030, αλλά αυτή η διαδικασία πλέον είναι ανεπίστρεπτη (σε απείλησε προμηθευτής με αυτό που σε προμηθεύει, δεν υπάρχει καμία άλλη επιλογή! Λυπάμαι!), μακροπρόθεσμα θα πέσουν τα κέρδη από ότι εξάγει η Ρωσία λόγου μείωσης των αγοραστών για αυτά. Και αυτό σε μια εποχή που η Ρωσία θα πρέπει να αναπληρώσει το υλικό που έχασε στον πόλεμο, και ίσως να προσπαθήσει να φέρει σε ένα υποφερτό επίπεδο τις ένοπλες δυνάμεις της (σε ένα επίπεδο που να το φοβάται το ΝΑΤΟ, γιατί μετά από αυτές τις 3 εβδομάδες δεν………!). Απέναντι της πλέον έχει μια εχθρική Ε.Ε., και ΝΑΤΟ, που στρατιωτικοποιείται με γρήγορους ρυθμούς. Αυτό που ήθελε να αποτρέψει το προκάλεσε η Ρωσία μόνη της, και ξεκινά ένα πόλεμο εξοπλισμών με πληγωμένη οικονομία.

 Σενάριο Β/ Ο πόλεμος συνεχίζει για μερικές ακόμη εβδομάδες, το Κίεβο και οι μεγάλες πόλεις βομβαρδίζονται ακατάπαυστα, αλλά τελικά δεν μπορεί να επικρατήσει ο Ρωσικός στρατός σε αυτές. Οι προσφυγικές ροές φτάνουν τα 5-10 εκατομμύρια άτομα, δεκάδες χιλιάδες νεκροί οι άμαχοι, δεκάδες χιλιάδες νεκροί και οι στρατιώτες από τις δύο πλευρές. 

 Έρχεται συμφωνία μέσα από διαπραγματεύσεις όπου η Ρωσική πλευρά κρατά όλα τα εδάφη που κατέλαβε, και ανεξαρτητοποιούνται οι Ρωσόφωνες περιοχές που πλέον θα έχουν επεκταθεί σε μέγεθος. Η Μαριούπολη και το Χάρκοβο δεν υπάρχουν πλέον ως πόλεις, πιθανότατα και η Οδησσός, το Κίεβο είναι μισοκατεστραμμένο.

 Ο Πούτιν έχει αμαυρωθεί πλήρως η εικόνα του στην Δύση που πλέον τον αποκαλεί ως Βλαντ ο Τρελός, ή Βλάντ ο Αιμοσταγής. Τρομερά δύσκολα μπορεί να περάσει αυτό το αποτέλεσμα ως νίκη στον Ρωσικό λαό, καθώς όλο και περισσότεροι μαθαίνουν ότι κάποιος δικός τους που υπηρετούσε πλέον δεν ζει. Αναγκαστικά αυξάνει σε τεράστιο βαθμό η καταστολή και λογοκρισία μέσα στην Ρωσία. Η επόμενη κίνηση είναι του Ρωσικού λαού και του κατεστημένου που υποστηρίζει τον Πούτιν. Από τα εκατομμύρια προσφύγων στην Ε.Ε. οι μισοί ίσως και να γυρίσουν στην κατεστραμμένη Ουκρανία για να την χτίσουν, μια Ουκρανία πληγωμένη σχεδόν θανάσιμα, με χαλυβδωμένη εθνική συνείδηση, αλλά και τεράστιο μίσος για τους Ρώσους! Μια εχθρική χώρα δίπλα στην Ρωσία για πολλές δεκαετίες!

 Στον οικονομικό πόλεμο πλέον η Ρωσία έχει χρεοκοπήσει, προσπαθεί με ημίμετρα να περισώσει την οικονομία της, θα δεχθεί την βοήθεια της Κίνας, και Κινέζων επενδυτών, με επαχθείς όρους μια που πλέον δεν θα υπάρχουν Δυτικοί επενδυτές για τουλάχιστον μια δεκαετία. Οι εξαγωγές της θα κατευθύνονται μόνο προς την Κίνα, ίσως και προς την Ινδία, λόγου του εμπάργκο που θα της βάλουν οι Δυτικοί, μεγάλο μεταναστευτικό κύμα από όσους είναι αντίθετοι με τον Πούτιν, που θα στερήσει πολύτιμο ανθρώπινο κεφάλαιο από την Ρωσία στο μέλλον. Η Ευρωπαϊκή ένωση θα πορευθεί στον στόχο της πλήρους ενεργειακής αυτονομίας από την Ρωσία μέχρι το 2027, μακροπρόθεσμα οι τιμές όσων εξάγει η Ρωσία θα είναι σχεδόν οριακές, η ανάπτυξη ελάχιστη. Και φυσικά δεν θα αρκεί ούτε για να αναπληρωθούν οι απώλειες του υλικού που χάθηκε από τον πόλεμο στην Ουκρανία, όχι στο να ανταγωνισθεί τα Δυτικά κράτη σε έναν αγώνα εξοπλισμών. Δύο κατεστραμμένα κράτη στο κέντρο της Ευρώπης, που θα προσπαθούν να βρουν τον δρόμο τους ανάμεσα στην Δημοκρατία και την απολυταρχία, φυτοζωώντας!

 Σενάριο Γ/ Τελικά ο πόλεμος κρατάει μήνες ίσως και έναν χρόνο, η Ρωσία κάνει επιστράτευση, και φέρνει εκατοντάδες χιλιάδες στρατιώτες ακόμη στην Ουκρανία, κάποια στιγμή οι γραμμές άμυνας των Ουκρανών σπάζουν και μεγάλα μέρη του στρατού τους περικυκλώνονται, και είτε παραδίνονται είτε πεθαίνουν μέχρι ενός.

 Οι μεγάλες πόλεις της Ουκρανίας έχουν ισοπεδωθεί, και κυριευτεί, με έναν τεράστιο φόρο αίματος και για τον κατακτητή, αλλά και για τους αμυνόμενους. Οι νεκροί φτάνουν τους εκατοντάδες χιλιάδες (και σε αμάχους, αλλά και σε Ρώσους και Ουκρανούς στρατιώτες).

 Οι πρόσφυγες ξεπερνούν τα 15 εκατομμύρια, με καμία πιθανότητα κανένας από αυτούς να γυρίσει πίσω σε πόλεις που δεν υπάρχουν, σε εδάφη που θα είναι υπό την κυριαρχία των Ρώσων! Οι Ρώσοι βάζουν κυβέρνηση μαριονέτα στην Ουκρανία, και αναγκάζονται να κρατούν εκατοντάδες χιλιάδες στρατιώτες για να αντιμετωπίσουν το ανταρτικό στην Ουκρανία, αντάρτες που θα έχουν ακόμη στα χέρια του χιλιάδες αντιαρματικά και αντιαεροπορικά (μια που η Δύση θα συνεχίζει να προμηθεύει τους Ουκρανούς).

 Ένα Αφγανιστάν στην καρδιά της Ευρώπης για μια τουλάχιστον δεκαετία, θα αποσυρθεί τελικά ο Ρωσικός στρατός που θα αιμορραγεί για τόσα χρόνια, και θα ξεσπάει εμφύλιος στην Ουκρανία. Η κυβέρνηση που θα προκύψει θα είναι πλήρως εχθρική για την Ρωσία, ο δε λαός θα νιώθει για τους Ρώσους σχεδόν ότι νιώθουμε και εμείς για τους Τούρκους! Στην δύση ο Πούτιν είναι το νέο αντίστοιχο του Χίτλερ, του Τζέκινς Χαν, του Στάλιν. Το ίδιο και στην Ρωσία, δεν υπάρχει κανένας τρόπος αυτό να περάσει ως «νίκη», εάν μπορέσει να επιζήσει μέχρι τότε ο Πούτιν και το καθεστώς του θα είναι μόνο με μαύρη τρομοκρατία επιπέδου αρχών της Σοβιετικής ένωσης (πιθανότητα εμφυλίου και στην Ρωσία!).

 Δεν θα υπάρχει καμία επαφή Δύσης και Ρωσίας, έχουμε ένα Status Quo Σιδηρούν παραπετάσματος ανάμεσα τους, τίποτα απολύτως δεν θα περνά το εμπάργκο της Δύσης, ούτε καν και όσοι δεν θέλουν να ζουν στην Ρωσία του Πούτιν! Καμία απολύτως επένδυση από την Δύση, η Κίνα επίσης διστάζει να εμπλακεί σε ένα τέτοιο χάος, και οι επενδύσεις της είναι διστακτικές και λίγες, ραγδαία πτώση του βιοτικού επιπέδου στην Ρωσία, όλες οι εξαγωγές της γίνονται υπό το καθεστώς της άμεσης ανάγκης και είναι αρνητικές σε επίπεδο κερδών. Δημιουργούνται σχέσεις εξάρτησης και εμπορίου υπό επαχθείς όρους με την Ρωσία όπως με τις υποανάπτυκτες χώρες. Δεν υπάρχει καμία περίπτωση η Ρωσία να αναπληρώσει τις απώλειες σε υλικό κεφάλαιο που έχασε στο πόλεμο, βασίζεται πλέον μόνο στο πυρηνικό της οπλοστάσιο, μια μεγεθυμένη περίπτωση βόρειας Κορέας. Ο κόσμος κρατάει την αναπνοή του σε οποιαδήποτε αλλαγή προσώπων στην εξουσία της Ρωσίας, καθώς η τύχη πετάει ψηλά το κέρμα που λέει λογικός ή τρελός!

  Αυτά νομίζω είναι τα τρία σενάρια, σύμφωνα με εμένα φυσικά! Και τα τρία έχουν ένα «τυφλό» σημείο, το πώς θα αντιδράσει ο Ρωσικός λαός και το κατεστημένο δίπλα στον Πούτιν! Εάν αναλογιστούν τις ευθύνες τους και πάρουν τα πράγματα στα χέρια τους, τόσο είναι πιθανότερο η πραγματικότητα να πλησιάζει περισσότερο στα αισιόδοξα σενάρια, όσο μένουν πειθήνια υποχείρια στης ορέξεις και διαθέσεις της εξουσίας τους, όσο δεν ορθώνουν το ανάστημα  τους και να πουν «μέχρι εδώ και όχι παραπέρα», όσο δεν αποτελούν πολίτες, αλλά υπόδουλους, τόσο τα απαισιόδοξα σενάρια θα μοιάζουν με την  πραγματικότητα που τους περιμένει.

 Φίλοι μου Ρώσοι που κάποια στιγμή θα διαβάζετε αυτές τις γραμμές στο blog μου (εάν η κυβέρνηση σας κάποια στιγμή σας δώσει πρόσβαση στο δυτικό διαδίκτυο, και θα μπείτε να διαβάσετε το blog μου όπως παλιά, και θα πέσετε σε αυτές τις αναρτήσεις!), καλά είναι να ξέρετε ότι δεν υπάρχει καμία Ρωσοφοβία απέναντι σας, όπως πάνε να σας πείσουν οι Ηγέτες σας, υπάρχει μια Πουτινφοβία ναι!

 Όλοι έχουμε φοβηθεί με την συμπεριφορά του ηγέτη σας, αλλά δεν θεωρούμε εξίσου υπεύθυνους και εσάς για τα εγκλήματα του και τα τραγικά του λάθη. Τα αισθήματα μας είναι ακόμα φιλικά για σας (συγκεκριμένα τα δικά μου πριν από την εισβολή στην Ουκρανία ήταν τελείως φιλικά για σας, μέχρι και φωτογραφία προφίλ είχα για χρόνια την Αννιουσκα του Βορρά (Άννα Σεντακόβα)!), δεν σας θεωρούμε εγκληματίες και δολοφόνους, πιστεύουμε ότι σας έχουν εξαπατήσει και σας καθοδηγούν για πράγματα που δεν θέλετε! Μην έχετε καμία αμφιβολία για αυτό!

 Αλλά επίσης υπάρχει και η ατομική ευθύνη του καθενός, δυστυχώς ατομική σας ευθύνη είναι ότι κρατάτε αυτό το άτομο στην εξουσία για 2 δεκαετίες, χωρίς στην πραγματικότητα καμιά σοβαρή αμφισβήτηση! Δική σας είναι επίσης και η ατομική ευθύνη εάν θα τον αφήσετε να διαπράττει όλα αυτά τα εγκληματικά που κάνει στο όνομα σας! Έχετε την ατομική ευθύνη των επιλογών σας, που οδηγεί και στην κοινωνική ευθύνη σας ως έθνος! Αυτή είναι η ώρα για να δείξετε ότι δεν συμφωνείτε και δεν εγκρίνετε τον πόλεμο  στην Ουκρανία, αυτή είναι η ώρα για να διεκδικήσετε πίσω τις ζωές σας, αλλά και να ορίσετε το μέλλον σας.

 Αυτή είναι η ώρα για να διαχωρίσετε την θέση σας από τον Πούτιν και να αλλάξετε πράγματα και καταστάσεις. Αυτό και μόνο περιμένουμε από εσάς, μην μας απογοητεύσετε, μην απογοητεύσετε και τους Ουκρανούς που μοιράζεστε τόσα πολλά κάτω από τον ίδιο ουρανό. Η επιλογή είναι δική σας και μόνο!

 

 Και η Ουκρανία ακόμη αντέχει!

Ο Πόλεμος στην Ουκρανία

1/ Η Αυτοκρατορία αντεπιτίθεται: Ουαί τοις ηττημένοις.

 Η παρουσίαση της κατάστασης ως τώρα, υποθέσεις και εικασίες επί του πεδίου, υποθέσεις και εικασίες επί του μέλλοντος.

2/ Η Αυτοκρατορία της Ρωσίας: Πραγματική Υπερδύναμη ή Υπερδύναμη κατά φαντασία?.

  Ανάλυση του εάν η Ρωσία αξίζει να θεωρείται ως υπερδύναμη, όπως απαιτεί αυτή να την θεωρούν.

3/ Αποδομώντας την ηλιθιότητα: Επιχειρηματολογία έναντι κραυγών.

  Επιχειρηματολόγηση σε κάθε ένα από τα «επιχειρήματα» που ακούγονται από εδώ και εκεί από τρολ,  αλλά και βαρεμένους. 

4/ Το μοτίβο του κακού: Πώς να μην πάρει φωτιά το σπίτι μας μέσα στην λαίλαπα.

  Πως μας επηρεάζει εμάς, ως Ελληνικό κράτος και ως πολίτες, αυτή η κατάσταση, και πως μπορεί να ακολουθήσει ακριβώς το ίδιο μοτίβο ενάντια μας ο ανατολικός «σύμμαχος» μας.

5/ Aftermath:  Ουαί τοις ηττημένοις.

  Ουαί τοις ηττημένοις. Αλίμονο στους ηττημένους. Οι νέες προσφυγικές ροές ανάμεσα μας, ένα κράτος ερείπιο στην καρδιά της Ευρώπης.