Και φτάσαμε αισίως στα έντεκα χρόνια ύπαρξης αυτού του blog και αδιάληπτης λειτουργίας του, εξυπηρετώντας τον κύριο σκοπό του της διάχυσης των γνώσεων μου, και του γνωστικού κεφαλαίου μου σε νέους μελισσοκόμους*, αλλά και ως δευτερεύοντες στόχους την δημιουργία ενός αρχείου μελισσοκομικών γνώσεων, πληροφοριών, χειρισμών, τακτικών, στρατηγικών, που θα είναι στην διάθεση όλων εις το διηνεκές (ή όσο θα υπάρχει η πλατφόρμα του blogger ως δημόσιο κοινωνικό δίκτυο), να παρουσιαστεί η εργασία μου, η ζωή μου, η προσωπικότητα μου, τα ενδιαφέροντα μου, οι αγωνίες, αλλά και τα όνειρα μου, σε ευρύτερα πληθυσμιακά σύνολα από ότι μόνο στους μελισσοκόμους, και να αποτελέσει και ένα βήμα αλληλεπίδρασης μου με μελισσοκόμους και μη.
Μια αποστολή που έχει επιτευχθεί σε πολύ μεγάλο βαθμό, με κοντά στις χίλιες αναρτήσεις μελισσοκομικές ή μη, που έχουν το φανατικό κοινό τους, αν και όχι τόσο ευρύ όσο θα δικαιολογούσε όλος αυτός ο όγκος εργασίας για την συγγραφή τους, και την έρευνα που έγινε επάνω στην θεματολογία τους, για να είναι όσο το δυνατόν πιο πλήρες (και ίσως και ένας λόγος να είναι αυτός, εκτεταμένες και αναλυτικότατες αναρτήσεις είναι δύσκολο να διαβαστούν από άτομα που εάν είχαν αυτή την προσήλωση στο διάβασμα θα είχαν πιθανότατα διαφορετικό επαγγελματικό αντικείμενο! Αποδεκτό και αυτό!). Ωστόσο πάλι υπάρχει ένα εκτεταμένο κοινό που έρχεται, και επανέρχεται, στο blog για να ενημερώνεται και όσο αφορά μελισσοκομικά θέματα, αλλά και μη μελισσοκομικά.
Και αυτό σε μια εποχή που υπάρχει πλέον μια τελείως ευδιάκριτη (ελεύθερη) πτώση του ενδιαφέροντος για την μελισσοκομία, με απόσυρση πολλών μελισσοκόμων από αυτό το επάγγελμα, και ταυτόχρονα το μικρό ενδιαφέρον ατόμων έξω από τον μελισσοκομικό χώρο για να ενταχθούν σε αυτό.
Αυτό φυσικά είναι κάτι το σχετικό, και αυτό το "μικρό ενδιαφέρον" νοείται ως τέτοιο μόνο συγκριτικά με τις αρχές της δεκαετίας του 2010 όπου υπήρχε μια έκρηξη ενδιαφέροντος για τον μελισσοκομικό χώρο, πάντα υπό το πρίσμα της τρομερής ανεργίας που είχε φέρει στην χώρα μας η υπερδεκαετής οικονομική κρίση. Με που μειώθηκε η ανεργία, καθώς βελτιωνόταν οι οικονομικοί δείκτες της χώρας μας, μειώνονταν και γραμμικά και το ενδιαφέρον για ένα πολύ σκληρό, και βαρύ, επαγγελματικό αντικείμενο όπως αυτό της μελισσοκομίας.
Οπότε πολλοί καλοί φίλοι μας που μας συνόδευσαν για πολλά χρόνια στο ταξίδι μας στον μαγικό χώρο της επαγγελματικής μελισσοκομίας έχουν πλέον επιλέξει να μην συμμετέχουν και αυτοί στο δικό τους αντίστοιχο ταξίδι σε αυτό τον χώρο, και να διαλέξουν διαφορετικά επαγγελματικά μονοπάτια (ή ακόμη και χώρα!).
Κάτι που το έχω διαπιστώσει άμεσα από συνομιλίες μου με διάφορους μελισσοκόμους που με ενημερώνουν ότι ο τάδε, ή ο δείνα, έχει πλέον παρατήσει την μελισσοκομία, από την ανάγνωση σε μελισσοκομικές αγγελίες (σε αντίστοιχης θεματολογίας μελισσοκομικών ομάδων) γνωστών ονομάτων που πουλάνε όλο το ζωικό κεφάλαιο τους, και μελισσοκομικού εξοπλισμού τους, αλλά και έμμεσα παρακολουθώντας τα στατιστικά ανάγνωσής του blog μου, ως προς τον αριθμό αναγνωστών ανά μήνα, αλλά και την προέλευση τους (η οποία σταδιακά άλλαζε υπέρ των αναγνωστών μου από το εξωτερικό (ξένοι μελισσοκόμοι? Ομογενείς μελισσοκόμοι? Αυτό δεν μπορώ να το γνωρίζω, μόνο τις χώρες από τις οποίες διαβάζουν τις αναρτήσεις του blog) σε βαθμό που πλέον να αποτελούν τους μισούς μηνιαίους αναγνώστες αυτού του blog. Και να αποτελεί αυτό το γεγονός μια ελευθερία στο τι θα έχω ως θεματολογία του blog μου, έχοντας πλέον την στενή θεματολογία του Ελληνικού μελισσοκομικού μικρόκοσμου που αναφέρεται σε συνδικαλιστικά θέματα, ή διατάξεις των Ελληνικών νόμων σχετικά με την μελισσοκομία, ή και μελισσοκομικές ομάδες και blogs, να βρίσκεται πολύ χαμηλά στις προτεραιότητες μου (μια που δεν ενδιαφέρει καθόλου τους εκτός Ελλάδος μελισσοκόμους αναγνώστες του blog, όπως φυσικά και όλους τους μη μελισσοκόμους αναγνώστες του blog)).
Και φτάνουμε στο "ποιο θα είναι το μέλλον αυτού του blog από εδώ και πέρα?".
Φυσικά, όπως κάθε χρονιά, δεσμεύομαι ότι θα συνεχίσω την προσπάθεια μου για την διάχυση της μελισσοκομικής, και μη, γνώσης, της επέκτασης του αρχείου του blog, της γνωριμίας του εαυτού μου με όλο περισσότερους νέους αναγνώστες του blog εκεί έξω, και της συνεχής παρουσίασης της πορείας της μελισσοκομικής μου επιχείρησης στην όλο και πιο ολοκληρωμένη αντικατάσταση εργασίας από κεφάλαιο (που για παράξενο λόγο, όσο αφορά εμένα, δεν βρίσκουν οι αντίστοιχες αναρτήσεις και τόσο αναγνωστικό ενδιαφέρον από όσο θα περίμενα, και όσο αξίζει η βαρύτητα της σημασίας τους! Αλλά θα μπορούσε αυτό να οφείλεται ότι δεν έχουν και όλοι οι αναγνώστες μου την δική μου σκόπευση για τις αντίστοιχες δικές τους μελισσοκομικές επιχειρήσεις. Λογικό, όσο ανεβαίνει το επίπεδο της μελισσοκομικής μου επιχείρησης, και οι ανανεωμένες στοχεύσεις της, να υπάρχουν μελισσοκόμοι που αποφασίζουν να μην ανεβάσουν αντίστοιχα τις δικές τους μελισσοκομικές επιχειρήσεις, και να μην τους ενδιαφέρει η αντίστοιχη θεματολογία που αναπτύσσω τα τελευταία χρόνια. Είναι κάτι που το έχω παρατηρήσει την τελευταία δεκαετία, ότι όσο γίνεται πιο επαγγελματική η θεματολογία μου να μειώνεται ο αριθμός των μηνιαίων αναγνωστών του blog. Πολύ περισσότεροι οι αναγνώστες όταν τα πρώτα χρόνια υπήρχαν αναρτήσεις με πιο θεωρητικό υπόβαθρό στην μελισσοκομία, μειώθηκαν όταν άρχισαν να παρουσιάζονται τα προβλήματα της επαγγελματικής νομαδικής μελισσοκομίας (χάθηκαν οι σταθεροί μελισσοκόμοι μάλλον, και οι περισσότεροι από τους χομπίστες χα χα χα), και μειώθηκαν ακόμη περισσότερο τα τελευταία χρόνια με την θεματολογία της διαρκής επένδυσης σε κεφάλαιο για να αντικατασταθεί η εργασία. Υποθέτω ότι θα μειωθεί ακόμη περισσότερο το αναγνωστικό κοινό όταν θα περάσω στο επόμενο στάδιο του μελισσοκομικού μου σχεδιασμού και στόχευσης (ο σχεδιασμός της υποκατάστασης εργασίας με κεφάλαιο έχει ολοκληρωθεί, και είμαι εδώ και χρόνια στην υλοποίηση του, όπως και για τα επόμενα λίγα χρόνια στο άμεσο μέλλον. Αλλά ο σχεδιασμός του επόμενου βήματος της μελισσοκομικής επιχείρησης μου γίνεται τώρα, για να υλοποιηθεί στα αμέσως επόμενα χρόνια! Στην πραγματικότητα ανάμεσα στον σχεδιασμό του κάθε βήματος ανάπτυξης της επιχείρησής μου, και την υλοποίηση του που παρουσιάζεται εδώ, μεσολαβούν μερικά χρόνια, όσοι θα εξακολουθήσετε να βρίσκεστε και στο μέλλον μαζί μας στην ανάγνωσή αυτού του blog θα το παρακολουθήσετε και αυτό, υπομονή, εάν όλα πάνε καλά και σύμφωνα με τον σχεδιασμό μου θα δείτε πράγματα και θαύματα, και οι εκπλήξεις θα είναι ασταμάτητες! Υπόσχεση αυτό!).
Οπότε έντεκα χρόνια και συνεχίζουμε το ταξίδι, επιλογή σας εάν θα είσαστε συνοδοιπόροι μου σε αυτό, είτε είσαστε παλιοί φίλοι που μεγαλώσαμε μαζί μελισσοκομικά ή μη, είτε νέοι φίλοι που μόλις ανακαλύψατε αυτό το blog και σας κίνησε το ενδιαφέρον σας και έκλεψε την προσοχή σας. Είμαστε ακόμη εδώ, και το ταξίδι έχει μόλις αρχίσει, όσοι πιστοί προσέλθετε!
* Πλέον έμαθα ότι είμαι "ιδιόρρυθμός" και "μπερδεύω τους νέους μελισσοκόμους"!
Ναι!
Πληροφορία που μου την έδωσε νέος μελισσοκόμος, που ήθελα να τον αναλάβω προσωπικά και επί του πεδίου (όχι πλέον μετά από αυτό!!! Κάποια στιγμή θα σας γράψω μια ανάρτηση και για τα στραβά των νέων μελισσοκόμων, σε αντιπαραβολή με τα στραβά των παλιών μελισσοκόμων που ήδη σας τα παρουσιάζω, γιατί κάθε νόμισμα έχει δύο όψεις, και πρέπει να παρουσιαστούν και οι δύο εάν θέλω να είμαι δίκαιος, και σωστός, με τους αναγνώστες μου) για να του μάθω την μελισσοκομία πέρα από την ανάγνωση από αυτόν του blog μου.
Και αποτελεί την γνώμη μελισσοκόμου (από το χωρίο μου μάλιστα!) που έχει ακριβώς τα ίδια χρόνια με μένα στην μελισσοκομία (αλλά φυσικά ο κύριος δεν έχει κάνει καμία απολύτως προσπάθεια για ένα δικό του δημόσιο βήμα, όπου θα χαρίζει σε όλους το γνωστικό κεφάλαιο του! Αλλά από "καλά" λογάκια μια χαρά πάμε!) και μου το πέταξε σε ανύποπτο χρόνο ο νέος μελισσοκόμος, χωρίς να αντιλαμβάνεται (ή δεν τον ενδιαφέρει!) για το πόσο προσβλητικό είναι μια τέτοια γνώμη για μένα, αλλά και για την προσπάθεια μου να δαπανώ κατά μέσο όρο 3-4 ώρες καθημερινά, τα τελευταία 11 χρόνια, για να γράφω στο blog μου, και να μοιράζομαι με όλους το γνωστικό μου κεφάλαιο, αφιλοκερδώς!
Δυστυχώς κάποια πράγματα δεν εκτιμιούνται, ή μπορεί μάλιστα να σας στοχοποιούν στα μυαλά κάποιων που δεν τα τολμούν λόγου ανικανότητας, ή λόγου ότι δεν θέλουν να τα τολμήσουν. Δεν πειράζει συνηθισμένα τα βουνά στα χιόνια.
Αλλά καλά είναι να το έχετε και εσείς στα υπόψη, όπως το έχω και εγώ, για να αντιλαμβάνεστε ακόμη καλύτερα κάτι προτάσεις που πετάω διαρκώς του στιλ "Μακριά και αγαπημένοι" ή η all time classic "Δεν πάνε τα μαργαριτάρια στα γουρούνια!", και να μην μου είσαστε στα "Τι λέει πάλι ο Ιδιόρρυθμός και πάει πάλι να μας μπερδεύσει το τσογλάνι!" Χα χα χα.
Adios Amigos Locos
Λάζαρος Μότσανος
Σοχός 31/01/2025
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου