Επίσκεψη στο μελισσοκομείο, εργασία για μερικές ώρες και ευκαιρία για τις αγαπημένες μου ανιχνεύσεις (βλέπετε προηγούμενη ανάρτηση Χρήσιμες μελισσοκομικές συνήθειες ).
Τι ωραίες που είναι ε?
Τι νομίζετε ότι είναι πρωινός περίπατος η ζωή στο δάσος?
Χα χα χα.
Αμάν! Ξερό ξύλο από αυτά που μπορούμε και παίρνουμε σύμφωνα με τις διατάξεις του δασαρχείου μας (βλέπε προηγούμενη ανάρτηση ΟΙ ΤΡΟΠΟΙ ΤΩΝ ΒΟΥΝΩΝ )
Και ενώ τα μελισσάκια τώρα βρίσκουν άφθονα από τις Ροδακινιές που μόλις άνοιξαν, ο μόνιμος μου φόβος είναι οι τρύπες στις ανθοφορίες και διαρκώς ψάχνω για να μπορώ να βρω εναλλακτικές ανθοφορίες και τοποθετήσεις (είπαμε χάρτης ανθοφοριών βασικότατο!)
Εκτός από αβέρτα ξυλεία παρατημένη εδώ και εκεί, ο ήχος από ένα ρυάκι, χτυπάει καμπανάκια μέσα μου, όπου υπάρχει νερό υπάρχει και βλάστηση πλούσια!
Ακόμα ένα δείγμα του τι θα πρέπει να παίρνεις από ξυλεία όταν το επιτρέπουν.
Το κορμάκι το φιδίσιο
κράτα το και λίγο ίσιο*
*Μπουρνοβαλιά Νίκος Γκάτσος
Μιαμμμμ μιαμμμμ!
Και ξανά Μιαμ Μιαμμμμμ!
Το κακό είναι ότι δεν παίρνονται! Ο δρόμος είναι μακριά, ανάμεσα σε αυτόν και στα ξύλα υπάρχει περιφραγμένο χωράφι και ένα ρυάκι.
Αλλιώς θα τα άφηναν οι λύκοι?
Χα χα χα
Και το ρυάκι όλο και συνεχίζει!
Γιέ μου πού πας;
Μάνα, θα πάω για Βρούβες!
Χα χα χα.
Νταμάρρρρρ!
Εγώ εδώ κάτω, οι κορυφές εκεί πάνω.
Και ένα γκούσταρρρρρρρρ!*
*Η μικρή σαύρα στην τοπολαλιά των ιθαγενών (εγώ δεν είμαι ιθαγενής, εγώ είμαι Νομάδας και Πρόσφυγας!)
Και το ρυάκι επίμονο ακόμα συνεχίζει!
Καλατράβα!
Και το κόβω να αντέχει και περισσότερο από τα έργα του Ίβηρα μάστορα.
Τώρα αυτό τι υποτίθεται είναι?
Γέφυρά για ακροβάτες?
Χα χα χα.
Και να μην ξεχνάμε είμαστε Κωλόφαρα!
Τα πεθαμένα τα πετάμε όπου βρούμε μην κάνουμε κανένα κόπο για υγειονομική ταφή και πάθουμε και τίποτα!
Μαλάκες, και μετά θα έχουμε του κόσμου τις ασθένειες, και θα λέμε τι έχουν τα έρημα και ψοφάνε!
Η έλλειψη παιδείας σε αυτό το Έθνος είναι απίστευτη.
Μαλάκες!
Και φυσικά όσο μαλάκες τα αφεντικά τους τόσο μαλάκες και τα τσομπανόσκυλα!
Μου την πέσανε 5 κοπρίτες από το δίπλα το μαντρί (από όπου πετάξανε και τα πεθαμένα και τα έτρωγαν τα τσομπανόσκυλα!).
Όσο και να φοβηθείτε μην το δείξετε, μην τρέξετε θα σας τσακίσουν!
Δείξετε άγριοι, μην υποχωρήσετε, κάνετε κινήσεις σαν να τους ορμάτε, και σιγά σιγά χωρίς να τα χάνετε από τα μάτια σας απομακρυνθείτε!
ΜΗΝ ΤΡΕΞΕΤΕ!
Αν σας δούνε ως θήραμα θα γίνετε θήραμα!
Κάνοντάς τακτική υποχώρηση (απειλώντας, φωνάζοντας, κάνοντας έντονα δυναμικές κινήσεις, πετροβολώντας, ακόμα και γρύλισμα) σταματώ για να τραβήξω μια φώτο στην αγριοδαμασκηνιά που βουίζει από τις μέλισσες μου (πρώτα βγαίνει η ψυχή και μετά το χούι! Χα χα χα).
Αυτό εγώ το λέω διάλογο με σκύλο!
Χα χα χα.
Ρε Πούστικα είσαστε τυχερά που με πετύχατε κουρασμένο με άδεια τα χέρια (μια σανίδα μπόρεσα και άρπαξα απλώς από κάτω), αν είχα το αλυσοπρίονο, το τσεκούρι, ή έστω την Βαριά μου στα χέρια μου θα τα λέγαμε τότε λουμπίνες!
Ευτυχώς τα σκυλιά είναι θρασύδειλα, και βαριούνται και εύκολα, αλλά είπαμε ο μεγαλύτερος κίνδυνος πάντα εκεί έξω είναι οι μαλάκες οι τσομπανόσκυλοι, μην το ξεχάσετε αυτό ποτέ!
Και ναι πάντου θα δείξουμε την μόστρα μας!
Ευχάριστο αυτό, Αγριοτσουκνίδα!
Μελισσοκομικό φυτό με μεγάλη διάρκεια.
Καλά νέα αυτά.
Άλλοι μαλάκες!
Ένα γίγαντα τον κατέβασαν!
Ο κορμός είναι φρεσκοκομμένος το πριονίδι είναι ημερών.
Το δέντρο είναι φρέσκο τελικά μου φαίνεται ότι μόνο εμείς είμαστε μαλάκες και πάμε μόνο για τα ξερά δέντρα!
Άραγε πόσες χρονιές θα τις αντικρίσουν όρθιοι οι υπόλοιποι γίγαντες?
Και το ρυάκι αδιαφορεί για όλα και όλους και μόνο συνεχίζει.
Ήδη έχω περπατήσει μία ώρα με την προσμονή να πετύχω μια μπάρα (λιμνούλα με νερό) όπου εάν είμαι τυχερός και έχει κοντά δρόμο θα είναι τέλεια για μια καλοκαιρινή τοποθέτηση όταν θα έχει ξεραθεί όλος ο τόπος.
Το ποταμάκι ξεκινάει
στην μπάρα να μας πάει
και όποιος δεν ακολουθάει
και φέτος μέλι δεν θα φάει*
*Αθάνατος Έλληνας μελισσοκόμος ποιητής!
Και το ρυάκι συνεχίζει και χωρίζει!
Μικρό μεν αλλά διχοτομεί ότι στέκει εμπόδιο στον δρόμο του!
Και συνεχίζει!
Όπα!
Πολιτισμός!
Ξεραμένο ρυάκι που διακλαδίζεται με το ρυάκι μου, υποθέτω σε περίπτωση βροχής το ρυάκι με τις επικουρίες σε νερό από όλα τα ξεραμένα ρυάκια θα μεταβάλλεται σε χείμαρρο.
Και ναι το περίμενα αυτό!
Είναι τόσο γενικευμένη κατάσταση που αν δεν την αντικρίσεις κάπου θα λες "τι έγινε εδώ λάθος και δεν το έχουν κάνει ακόμα σφαγή?".
Κρανίου Τόπος, λυπητερό!
Υποβαθμίζουν κάποιοι διαρκώς το περιβάλλων που ανήκει σε όλους μας (βλέπετε προηγούμενη ανάρτηση Το μάτωμα της Άιζενγκαρντ ).
Για την απληστία των λίγων την πληρώνουν όλοι.
Και ήταν πανέμορφο τοπίο!
Ντάνες με ξύλο στην άκρη του πουθενά!
Μακριά από οποιοδήποτε δρόμο!
Μέσα σε μια κόλαση από βάτα και πουρνάρια που μόνο μονοπάτια για γίδια έχει.
Δεν το πιάσατε ακόμα ε?
Άτομα που πάνε να κόψουν ξυλεία για τις ατομικές τους ανάγκες συνήθως κόβουν κοντά στους δρόμους (είναι απάνθρωπο να κουβαλάς ξύλα πάνω από 80 μέτρα μακριά από το αυτοκίνητο σου), ακόμα και άτομα που έχουν βρει λύσεις για την απόκτηση δύσκολων ξύλων μέσα από ρέματα (βλέπετε προηγούμενη ανάρτηση Πατεντιάρης ) εξακολουθούν να είναι κοντά σε δρόμους, οι μόνοι που μπορούνε να μπούνε μέσα στο δάσος μακριά από δρόμους είναι μόνο όσοι έχουν μουλάρια για να μεταφέρουν την ξυλεία.
Και μουλάρια πλέον έχουν μόνο οι επαγγελματίες υλοτόμοι!
Κρίμα!
Αυτοί θα έπρεπε να ήξεραν καλύτερα...
Πλέον έχω χάσει την επαφή με το ρυάκι (μόνο να το ακούω μπορώ), έδαφος απότομο και γεμάτο με βάτα με ανάγκασε να ανεβώ ψηλότερα, άλλωστε έπρεπε να ανεβώ και ψηλότερα μπας και δω εάν η μπάρα είναι κοντά.
Αλλά ούτε καν φαίνεται να είναι πουθενά κοντά, ήδη έχω περπατήσει 2 ώρες, είμαι έξω πλέον από την ακτίνα δράσης των μελισσών μου, το να συνεχίσω να περπατώ είναι λάθος, έχω φτάσει στα όρια μεταξύ της πεζής ανίχνευσης και της μηχανοκίνητης ανίχνευσης, την μπάρα θα πρέπει να την βρω με το αμάξι!
Το να φτάσει κάποιος από τον Σοχό μέχρι την Βόλβη περπατώντας δεν είναι και ότι πιο έξυπνο μπορεί να κάνει .
Άλλωστε ας μην ξεχνάμε για να φτάσω μέχρι εδώ μου πήρε 2 ώρες και δυστυχώς τηλεμεταφορέα για να γυρίσω πίσω δεν βρήκα εδώ!
Χα χα χα.
Και μένει να γυρίσω πίσω ε?
Αλλά δεν είναι εύκολο για δυο λόγους.
Δεν μπορώ να γυρίσω από τον ίδιο δρόμο, θα ξαναπέσω στα Κωλόσκυλα, και δεν λέει να προκαλώ την τύχη μου, την έβγαλα καθαρή μια φορά δεν σημαίνει αυτό ότι θα την βγάζω καθαρή κάθε φορά.
Ο δεύτερος λόγος είναι ακόμα χειρότερος, ακολουθούσα είπα το ρυάκι, ναι αλλά τα ρυάκια δεν κατεβαίνουν έτσι για την πλάκα τους, υπάρχει υψομετρική διαφορά από εκεί που ξεκινούν και λόγου βαρύτητας κατεβαίνουν, ωραία κατεβαίνουν, κατεβαίνω, αρά τώρα τι πρέπει να κάνω?
Να ανεβώωωωωωωωωωωωω!
Χα χα χα
Δυο καρδιακές προσβολές μετά έχω ανεβεί το πρώτο βουνό χα χα χα.
93 κιλά βάρος, σε μύες μεν και όχι σε λίπος αλλά τα 93 κιλά παραμένουν 93, είτε λίπος είτε μύες.
Χα χα χα.
Και ακόμα ένα δείγμα της Πανίδας μας.
Και η Χλωρίδα μας (Αμυγδαλιές, Γκορτσιές).
Και τώρα πρέπει να γυρίσω εκεί πίσω?
Τα χάπια μου και ένα ταξί!
Τραγουδώντας Lenny Kravitz αρχίζω την μακριά επιστροφή
Mr. Cab Driver won't stop to pick me up
Mr. Cab Driver I might need some help
Mr. Cab Driver only thinks about himself
Όπα και ένα Ρόδο των Χριστουγέννων!
Με τίποτα βρώσιμο.
Μια δοκιμή με νεκροψία θα σας πείσει!
Χα χα χα
Αυτό το γεφυράκι σας θυμίζει τίποτα?
Και ναι είμαι πολύ κοντύτερα στο διπλανό χωρίο παρά στο δικό μου!
Χιονάκι το Παγγαίο ε?
Ευτυχώς φοράω τα μποτάκια με μεταλλική επένδυση στην μύτη και στις σόλες, υπέροχα για να περπατάς σε βράχια και να ανοίγεις κεφάλια από Κοπριτόσκυλα!
Δυστυχώς φοράω τα μποτάκια με μεταλλική επένδυση στην μύτη και στις σόλες, βαρύτατα και κάνουν τις γάμπες μετά από λίγο να υποφέρουν!
Χα χα χα.
Από βελανοδάσος, σε λιβάδια, και μετά σε πλατανοδάσος, και έπειτα σε πουρναροτόπο, για να φτάσουμε σε βοσκότοπους!
Από όλα έχει ο Μπαχτσές!
Ει Φτάνω!
Και έφτασα πάνω στην ώρα!
Λίγο πριν την δύση!
Τελικά χρειάζομαι κάποια κάθε τόσο να με χαστουκίζει στο πρόσωπο και να μου φωνάζει "Αμάν πια! Κουτούρντισες και σήμερα πάλι! Πότε θα γίνεις και εσύ Άνθρωπος?" για να στρώνω χαρακτήρα!
Τελικά τόσο κακό είναι να είσαι παιδάκι ακόμα και στην τέταρτη δεκαετία της ζωής σου?
Χα χα χα.
Μότσανος Λάζαρος
Σοχός 21/03/2014
ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ.
Παρατηρήσεις:
-Όταν κάνετε ανιχνεύσεις μην είσαστε αμέριμνοι!
Τα τσομπανόσκυλα είναι επικίνδυνα, και είναι παντού (τουλάχιστο στα ορεινά χωρία που τα μαντριά είναι γύρω από τα χωριά και παντού).Ακόμα και για κάτι απλό όπως το να κάνεις ποδήλατο γίνεται φοβερά δύσκολο, πχ οι περισσότερες διαδρομές στο χωρίο μας είναι απαγορευμένες για αυτό τον σκοπό, το να περνάς έξω από ένα μαντρί (σε ασφαλτοστρωμένο δρόμο σας προλαβαίνω) και να σε κυνηγούν 7-8 σκυλιά δεν είναι και τόσο καλό, δεν μπορείς να είσαι σίγουρος ότι ένας ποδηλάτης σε ανηφόρα μπορεί να ξεπεράσει ένα σκύλο.
Τα έχουν και αμολυμένα χωρίς περιορισμούς και αρκετά από αυτά έχουν δοκιμάσει ωμό κρέας (το Θηλυκό λευκό σκυλί στις φώτο το πέτυχα να μασουλάει ένα ωμό θώρακα από γίδι), είναι επίσης και πολλά, ο συνδυασμός αυτός είναι φοβερά επικίνδυνος, ΠΡΟΣΟΧΗ!
-Μην είσαστε με γυμνά χέρια εκεί έξω, ένα ραβδί, ένας νεροσωλήνας, ένας Maglite φακός (βλέπετε προηγούμενη ανάρτηση Έσο έτοιμος), ένα τσεκούρι, οτιδήποτε. Βασικός Νόμος της φυσικής όπου χάνεις σε δύναμη κερδίζεις σε δρόμο και όπου χάνεις σε δρόμο κερδίζεις σε δύναμη. Μπορεί ένα χτύπημα με ένα ραβδί να είναι πιο αργό (μέχρι να το περιστρέψεις θα είσαι εκτεθειμένος) αλλά η κρούση του θα είναι με πολλαπλάσια δύναμη από ότι το γυμνό χέρι, άλλωστε τα τσομπανόσκυλα έχουν συνηθίσει να βλέπουν ανθρώπους με προεκτάσεις στα χέρια τους (τσομπάνιδες με γκλίτσες) και ξέρουν ακριβώς πόσο πόνο προκαλούν αυτές οι προεκτάσεις, καθώς και πώς δείχνει ένας άνθρωπος όταν τους απειλεί με αυτές, όταν σας δούνε με μια προέκταση και εσάς στα χέρια τους υποσυνείδητα θα τους έρθει όλος ο πόνος που έχουν τραβήξει από τους ανθρώπους, ψυχολογικά ήδη τότε θα έχετε το πλεονέκτημα. Δεν θα με συμπαθήσουν οι φιλόζωοι τώρα ε? Χα χα χα. Παιδιά δεν υπάρχει απολύτως τίποτα συμπαθητικό σε μία αγέλη από 5-6 άγρια σκυλιά που ορμάνε να σε κατασπαράξουν! Δεν είναι όλα τα σκυλιά του Σαλονιού!
-Επίσης ένας κίνδυνος που ούτε τον ανάφερα σε αυτή την ανάρτηση είναι τα φίδια (βλέπετε προηγούμενη ανάρτηση Τα φίδια στην Ελλάδα ), κίνδυνος υπαρκτός, που όσο αφορά την πλευρά των φιδιών θα κάνουν ότι μπορούν για να τον ελαχιστοποιήσουν, αλλά αν προχωράτε χωρίς να προσέχετε που πάτε δεν θα φταίνε αυτά όταν θα σας επιτεθούν αν τα πατήσετε ή τα ενοχλείστε με οποιοδήποτε τρόπο!
-Οι επαγγελματίες υλοτόμοι δυστυχώς όταν κάνουν λαθροϋλοτομία είναι φοβερά αποτελεσματικοί!
Χωρίς να νοιάζονται μακροχρόνια για το επάγγελμα τους (υποθέτω είναι γνώστες της ρήσης του Κείνς "Μακροχρόνια θα είμαστε όλοι νεκροί!" χα χα χα), φροντίζουν να κόβουν και σε σημεία που δεν τους τα έχει χορηγήσει το Δασαρχείο, κρίμα....
-Ο ρομαντισμός ως ιδεολογικό κίνημα που ανάπτυξαν τον 18 αιώνα στην Αγγλία (Μπλέικ, Μπάιρον, Σέλεϊ, Κήτς κ.α.) στην περίπτωση της Ελληνικής φύσης δεν έχει και ιδιαίτερη σχέση.
Δεν γνωρίζω τι βλέπανε στην εξοχή της Αγγλίας τον 18ο αιώνα όλοι αυτοί (ή μάλλον τι τερατουργήματα βλέπανε στις Αγγλικές πόλεις και φτάσανε να εξυμνούν την Ζωή στην Φύση) αλλά μόνο Ρομαντική δεν είναι η Φύση (εξ ορισμού αυτό όταν υπάρχουν αρπακτικά και θηράματα, θα πρέπει να είσαι τελείως ηλίθιος για να παραβλέψεις αυτό το γεγονός!), ειδικά στην Ελλάδα μάλιστα που δεν έχουμε και σαν Έθνος τον απαραίτητο σεβασμό στο περιβάλλον και το υποβαθμίζουμε διαρκώς.
Όπου και να κοιτάξεις βλέπεις είτε σκουπίδια παντού (το ότι δεν έβγαζα αβέρτα φώτο με πλαστικά στο ρυάκι δεν σημαίνει ότι δεν υπήρχαν ή δεν τα είδα, το ίδιο το ρυάκι είχε μάλιστα μια οσμή από τυρόγαλο προφανέστατα από το τυροκομείο που υπήρχε εκεί κοντά, ελπίζω να ήταν μάλιστα οσμή από τυρόγαλο χα χα χα), λαθροϋλοτομία (διαρκώς κομμένα φρέσκα δέντρα ή δέντρα που κόπηκαν φρέσκα και τα αφήσανε για μερικές χρονιές εκεί για να τα πάρουν ξερά), απαράδεκτες υγειονομικές συνθήκες σε γεωργία και κτηνοτροφία (είτε θα βρίσκεις παντού κουφάρια από γιδοπρόβατα ή αγελάδες, είτε μπουκάλια με φάρμακα -και μάλιστα αν είναι αντιβιοτικά είναι τελείως απαράδεκτοι!-πεταμένα εδώ και εκεί, είτε πλαστικά δοχεία με ζιζανιοκτόνα, και εντομοκτόνα από τους αγρότες που τα χρησιμοποίησαν και απλώς τα πέταξαν οπουδήποτε, είτε ακόμα και μπιτόνια με πετρέλαιο που τα χρησιμοποίησαν για να γεμίζουν τα ρεζερβουάρ όταν όργωσαν και μετά τα πετάξανε σε μία άκρη από το χωράφι τους), καθώς και επίσης την χρήση των ρεμάτων ως χωματερές (εκεί να δείτε καραγκιοζιλίκι! Ρέματα ξεραμένα στα οποία οποιοσδήποτε πετά οτιδήποτε χωρίς να νοιάζεται για την μόλυνση που προκαλεί).
Θέλουμε ακόμα αιώνες για να γίνουμε υπεύθυνοι πολίτες με παιδεία, το κακό είναι ότι δεν νομίζω να έχει τόσους αιώνες ζωής το γύρω μας περιβάλλων εάν συνεχίζουμε έτσι!
Θα είναι κρίμα εάν οι επόμενες γενιές θα έχουν μόνο μια γενική (και φιλολογική) άποψη για τα δάση ή για την άγρια φύση ή ακόμα και για ένα σχετικά υποβαθμισμένο περιβάλλον μόνο από Ντοκιμαντέρ, βιβλία ή Blog γιατί θα έχουμε φροντίσει εμείς να τα καταστρέψουμε, μην ξεχνάτε το περιβάλλον δεν μας ανήκει, το δανειζόμαστε απλώς από τα παιδιά μας και τα εγγόνια μας!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου