Mή μου τοὺς κύκλους τάραττε

Κακές συνήθειες, πολλές και διάφορες, μερικοί τις έχουν σε πληθώρα, μερικοί όχι, δυστυχώς όμως αυτές οι ιδιαιτερότητες στον χαρακτήρα μερικών επηρεάζουν όλους μας. 

Όσοι ζούμε μέσα σε κοινωνικά σύνολα, ευτυχώς δυστυχώς είμαστε κάτω από την επίδραση και των άλλων συμμετεχόντων στα ίδια κοινωνικά σύνολα.

Όχι δεν είναι αυτό ακόμα ένα κείμενο που να μεμψίμοιρει για την Ποτ@να κενωνία!

Χα χα χα.

Αρκετά από αυτά έχουμε, δεν χρειαζόμαστε ακόμα ένα.  

Αυτό θα είναι μια κριτική ματιά στα κοινωνικά δίκτυα, και σε αυτούς που συμμετέχουν σε αυτά, το πως ενέργειές τους, συμπεριφορές τους, στάσεις τους, μπορούν να υποβαθμίσουν την λειτουργία αυτών τον κοινωνικών δικτύων στον ρόλο τους για ενημέρωση (αμφισβητούμενη?), επικοινωνία και διάχυση των γνώσεων μέσα από αυτά.

Μια από τις μεγαλύτερες κατάρες του Ελληνικού γένους είναι τα καφενεία! 

Χώροι που συγχνοτίζονται άτομα από πολλές οικονομικές τάξεις, μορφωτικά επίπεδα, κοινωνικές και επαγγελματικές ομάδες. Συνήθως επικρατεί εκεί μέσα η αρχή του ελάχιστου κοινού διαιρέτη στην επικοινωνία ανάμεσα στους θαμώνες του. Και η συγκεκριμένη αυτή αρχή λέει ότι η επικοινωνία και η ποιότητα των απόψεων που θα υπάρχει μέσα στο συγκεκριμένο σύνολο θα είναι στο επίπεδο που ορίζει η παιδεία του ατόμου με το χαμηλότερο επίπεδο παιδείας! 

Ναι ναι στο τέλμα του μεγαλύτερου Μ@λάκα είναι δυστυχώς καταδικασμένο να βυθιστεί κάθε σύνολο που μετέχει ο συγκεκριμένος Μ@λάκας!  

Τι είναι γενική αυτή η αρχή?

Μάλλον όχι, υποθέτω ισχύει μόνο σε κοινωνίες με χαμηλό επίπεδο παιδείας όπως είναι η δική μας (Ελλάς), αν και μια και δεν έχω εμπειρίες από αντίστοιχα φαινόμενα σε άλλες χώρες υποθέτω ότι ίσως αυτό να μην ισχύει και σε εκείνες (αν και πολλοί ξένοι συγγραφείς αναφέρουν παρόμοιες συμπεριφορές στις κοινωνίες που ζουν και περιγράφουν).

Έτσι όπως έχω πει και σε προηγούμενη ανάρτησή (βλέπετε Οδηγίες προς ναυτιλομένους ) υπάρχουν άτομα με τρελό μεράκι και διάθεση να μοιραστούν μαζί με τους άλλους γνώσεις που είτε τις βρήκαν στο διαδίκτυο ή σε βιβλία ή και μπορεί να περιγράφουν καταστάσεις που ζήσανε, ή τεχνικές, τρόπους, μέσα, χειρισμούς που μπορούν να χρησιμοποιούν.

Είτε κάνουν αντιγραφή επικόλληση και τρώνε λίγο χρόνο κάθε φορά για αυτό (όχι φυσικά όμως και για την ίδια την διαδικασία έρευνας που κάνουν για να βρούνε το κάθε τι) είτε τρώνε πολλές ώρες για να γράφουν ένα κείμενο πρωτότυπο.

Συνήθως το κάνουν για την τρέλα τους, γιατί τους γεμίζει, γιατί θέλουν να δώσουν και όχι μόνο να παίρνουν. Επίσης θα μπορούσαν να αυτοπροβάλλονται, να εξυπηρετούν επιχειρηματικούς σκοπούς, να έχουν απώτερα κίνητρα. Το να προσπαθήσουμε να καταλάβουμε τα κίνητρα του καθένα ίσως και να είναι ανώφελο, το κυριότερο είναι ότι προσφέρουν κάτι, εάν αυτό έχει "ουρά" (βλέπε προηγούμενη ανάρτηση Χαμένος στο λαβύρινθο ) ή είναι δόλωμα για κάτι άλλο είναι κάτι ήσσονος σημασίας.

Σε προηγούμενη ανάρτηση (βλέπετε Χρήσιμες μελισσοκομικές συνήθειες ) έχω αναφέρει ως χρήσιμη μελισσοκομική συνήθεια την Ευγένεια, απέναντι σε κάθε ένα γενικά, αλλά θα επικεντρωθώ και ειδικότερα μέσα στα κοινωνικά δίκτυα. Καλώς κακώς κάποιοι είπαμε θέλουν να παρουσιάσουν ορισμένα πράγματα μέσα στα κοινωνικά δίκτυα (λέγε με Facebook), μπορεί για αυτό το αποτέλεσμα να έχουν σπαταλήσει χρόνο (που στον ίδιο χρόνο θα μπορούσαν να κάνουν κάτι άλλο, να συρματώνουν πλαίσια, να βάφουν κυψέλες, να ετοιμάζουν τροφές, να κάνουν ανιχνεύσεις, να βλέπουν μπάλα, να βγάζουν την κοπελιά τους μια βόλτα, κ.α.), να έχουν καταβάλει προσπάθεια (που και πάλι θα μπορούσαν να την προσφέρουν αλλού), να αποτελεί γνωστικό κεφάλαιο τους (κάτι που ενώ μπορεί να τους προσδώσει ένα ανταγωνιστικό πλεονέκτημα έναντι των άλλων  το δίνουν απλόχερα αντί να το κρατούν για τον εαυτό τους).

Το να βγαίνεις και να σχολιάζεις αρνητικά αυτή την δραστηριότητα τους (δηλαδή το να σου προσφέρουν στο πιάτο μια γνώση που μπορεί σε αυτούς να κόστισε σε χρόνο, κόπο, χρήμα) μόνο κακοήθεια χαρακτήρα μπορεί να υποδηλώνει. Το να θεωρείς το ότι με ένα πικρόχολο σχόλιο μπορείς να μειώσεις την προσπάθεια κάποιου άλλου και ότι αυτό είναι μια έξυπνη τακτική μάλλον έχεις σοβαρό νοητικό πρόβλημα και  ελλείψεις σοβαρές στον χαρακτήρα, αντίθετα έχεις κατά πάσα πιθανότητα υπερεπάρκεια από αυτά που λέγονται συμπλέγματα.

Ακόμα χειρότερα είναι τα πράγματα όταν προσπαθούν μέσα από τέτοια σχόλια και συζητήσεις που ακολουθούν αμέσως μετά από παρόμοιους σε χαρακτήρα και επίπεδο συνδαιτυμόνες (το κύριο πιάτο τους είναι ο φουκαράς που τον βάζουν στο στόμα τους) να βρούνε το κίνητρο του κάθε αντικείμενου της κριτικής τους (κακοπροαίρετης). Οπότε και έχεις πχ έναν που έχει πάνω από 1000 άτομα φίλους και σελίδα που προωθεί τα προϊόντα του να κάνει αναφορά για τους νέους "Προφήτες του Διαδικτύου" να ανταπαντά άλλος με 500 και φεύγα φίλους (μπορείς να έχεις 500 φίλους? εδώ 1 να έχεις θα λες δόξα τον Θεό είμαι τυχερός! Δεν είναι αυτοπροβολή η ύπαρξη τόσων "φίλων"?) ότι σκοπός των "νέων φρούτων" είναι η αυτοπροβολή τους, και ένας τρίτος (πάλι με 500 και βάλε φίλους) να κρίνει την ποιότητα των αναρτήσεων των "νέων φρούτων" χωρίς φυσικά να έχει δώσει προηγούμενα αυτός δείγματα γραφής στην διάδοση γνώσεων σε νεότερους από αυτόν μελισσοκόμους (μην ψάχνεστε δεν είναι μόνο ένα το περιστατικό, κάθε εβδομάδα βλέπω από 2-3 τέτοια περιστατικά, δεν είναι καν  πρωτότυπες αυτές οι συμπεριφορές πανάθεμα τους! Χα χα χα).

Το να προσπαθείς να υποβαθμίζεις τις προσπάθειες των "Προφητών" (που πολλές φορές εσύ δεν κάνεις τον κόπο να τις προσφέρεις στους άλλους,γιατί ως γνωστό η κριτική είναι εύκολη, οι πράξεις δύσκολες), τα κίνητρα τους, τις προθέσεις τους, έχει ως μόνο αποτέλεσμα πιθανότατα να διακόψουν αυτές τις προσπάθειες, να μην μετέχουν στο μοίρασμα των γνώσεων και εμπειριών, και την αρνητική αντιμετώπιση  από μέρους τους αντίστοιχων προσπαθειών από άλλους.

Με αποτέλεσμα την υποβάθμιση των κοινωνικών δικτύων όσο αφορά τον ρόλο τους στον διαμοιρασμό των γνώσεων, πληροφοριών, απόψεων καθώς και εκμηδένισης της ικανότητας τους να σου προσφέρουν οτιδήποτε μπορεί να σου φανεί χρήσιμο στην προσπάθεια σου να βελτιωθείς (είτε ως μελισσοκόμος είτε ως άνθρωπος).

Με λίγα λόγια δεν είναι απαραίτητο να είσαι ο  ελάχιστος κοινός διαιρέτης!

Σκότωσε το καφενείο μέσα σου!*

Φυσικά σε μερικούς αυτό μπορεί να είναι και ο απώτερος σκοπός τους, τα στεγανά στην γνώση!

*Συγνώμη για το δεύτερο ενικό, μα προσδίδει έμφαση αν και παρακινδυνευμένο στιλ γραφής!

Πάμε παρακάτω.

Κλόπηright! 

Είπαμε αρκετοί γράφουν ότι τους κατέβει στο διαδίκτυο (υπερβολικά πολύ για μερικές περιπτωσάρες θα λέγαμε χα χα χα), άλλοι αντίθετα προτιμούν να παίρνουν τα κείμενα άλλων και να τα αναρτούν.

Και τα δύο θεμιτά.

Εκείνο που δεν είναι θεμιτό είναι να μην αναφέρονται οι πηγές που χρησιμοποιήθηκαν για να παραχθεί το έργο!

Είτε είναι πρωτότυπο είτε αποτελεί απλή αντιγραφή από κάπου αλλού θα πρέπει να αναφέρεται ο αρχικός συγγραφέας ή οι πηγές που μπορεί να χρησιμοποιήθηκαν για να γραφεί (ή να αντιγραφεί) ένα κείμενο.

Ελάχιστος φόρος τιμής και στοιχειώδη ευπρέπεια χαρακτήρα απαιτούν να σεβόμαστε τον κόπο του άλλου, την διάθεση του να μοιρασθεί, ακόμα και την ίδια την λειτουργία της διάχυσης των γνώσεων.

Δεν είναι τείχος οι γνώσεις!

Κανάλι είναι για να περνούν από τον ένα στον άλλο! 

Απλώς καλό είναι να μνημονεύουμε αυτόν που το χάραξε.

Φυσικά στα μελισσοκομικά Blog, σελίδες, και ομάδες αυτό είναι κομματάκι δύσκολο γιατί σχεδόν το κάθε τι ανακυκλώνεται ατέρμονα χα χα χα. Ένας Θεός μόνο ξέρει για τα περισσότερα την πρωταρχική πηγή (ή και αν υπάρχει! Με αυτά που βλέπω μερικές φορές αμφιβάλω αν υπάρχει κάποιος που να θέλει να οικειοποιηθεί μερικές από τις αρλούμπες που ακούγονται από εδώ και εκεί χα χα χα). Το ποίο αστείο από όλα είναι πολλές φορές να βλέπεις διαχειριστές ομάδων σελίδων ή Blog να μαλώνουν για την πνευματική ιδιοκτησία κειμένων, φωτογραφιών, αναρτήσεων χωρίς να είναι αυτοί που πρώτοι τις δημιούργησαν (ή έστω τις παράλλαξαν δημιουργικά! Για να μην ξεχνιόμαστε!).

Και συνεχίζουμε την μετάδοση!

Οι αυθεντίες δεν υπάρχουν πια
τις πάτησε το τρέεενοοοοοοοοοο!

Με που θάψανε τον Αριστοτέλη πάνε, καπούτ!

Αυθεντίες δεν υπάρχουν, ούτε στα μελισσοκομεία, ούτε και τα πανεπιστήμια!


Το σερβίρω συχνά πυκνά αυτό, είπαμε η αρχή της γνώσης είναι η αμφισβήτηση (και η αρχή της αμφισβήτησης είναι η ασέβεια, και η αρχή αυτής το γέλιο! Όπως θα έλεγε ο τυφλός δολοφονομοναχός στο Όνομα του Ρόδου του Ουμπέρτο Έκο χα χα χα). Για να γεννηθεί νέα γνώση θα πρέπει να αμφισβητηθεί η παλιά, αυτό είναι μια διαδικασία που γνωρίζουν καλά οι επιστήμονες, και λογικό γιατί αυτή η διαδικασία ονομάζεται επιστήμη! Όσοι δεν μπορούν να το αποδεχθούν αυτό ίσως θα πρέπει να αναρωτηθούν σχετικά με αρκετές απόψεις της κοσμοθεωρίας τους (ξέρω ένα καλό μέρος στο Αφγανιστάν ότι πρέπει για αυτούς χα χα χα).

Κανείς δεν μπορεί να τα ξέρει όλα, και κυρίως κανείς δεν μπορεί να τα ξέρει όλα στην μελισσοκομία (γιατί ως γνωστό η μελισσοκομία είναι ευρύτερο σύνολο γνώσεων από το σύνολο των γνώσεων που απαιτείται για να τα ξέρεις όλα χα χα χα). Ούτε παππούδες μέσα στα μελισσοκομεία τα γνωρίζουν όλα, αλλά ούτε και παππούδες μέσα στα πανεπιστήμια τα γνωρίζουν επίσης όλα.

Αν τα γνώριζε όλα ένας μελισσοκόμος θα είχε κυριαρχήσει στην αγορά, κάθε χρονιά θα είχε τεράστια παραγωγή, θα χώριζε, θα έχτιζε κεριά, θα έκοβε παραφυάδες, θα έβγαζε αβέρτα βασιλικό πολτό και γύρη θα παρήγαγε ένα τάνκερ μέλι, θα πουλούσε και το μέλι του 50 ευρώ το μισό κιλό!

Ξέρετε κανένα τέτοιο?

Όχι ε?

Ούτε και εγώ!

Χα χα χα.

Αντίστοιχα αν ένας πανεπιστημιακός γνώριζε τα πάντα, δεν θα είχαμε Βαρρόα, Σηψηγονία, Νοζεμίαση, Σύνδρομο κατάρρευσης κυψέλης, Ανοσία των ασθενειών στους τρόπους καταπολέμησης τους, ταυτόχρονα θα είχαμε συστήματα μακροχρόνιας πρόβλεψης του καιρού, δυναμικούς χάρτες ανθοφοριών και προβλέψεων αποδόσεων τους, εύκολους τρόπους αποκλεισμού ελληνοποιήσεων μελιών, και ολικός έλεγχος και διασφάλιση ποιότητας των εγχώριων μελισσοκομικών προϊόντων.

Βλέπετε να υπάρχει κάτι τέτοιο?

Όχι ε?

Ούτε και εγώ!

Χα χα χα.

Η επιστημονική μέθοδος τώρα θα απαιτούσε να θεωρήσω ως δεδομένο ότι οι Αυθεντίες υπάρχουν, και μετά με την εις άτοπον επαγωγή να προσπαθούσα να αποδείξω ότι αυτό είναι άτοπο. Και δεδομένο ότι ενώ με ένα παράδειγμα δεν μπορείς μεν να αποδείξεις ότι ισχύει μια θεωρία αλλά μόνο ότι δεν ισχύει νομίζω με όλα τα παραπάνω παραδείγματα το απέδειξα περίτρανα, Ευχαριστώ! Ευχαριστώωωωωω! Περιμένω να μου στείλετε το Νόμπελ με Κούριερ και περάστε από το σπίτι για να σας κεράσω νεραντζάκι για τα συχαρίκια χα χα χα.

Τέλος και αυτό πάμε παρακάτω (ή παρακάτττττ που λένε και στα χωρία μας χα χα χα).

Συμβουλή μπάνικη και μόρτικη τώρα!

Μην χαμηλώνετε τον πήχη των γνώσεων και ικανοτήτων που απαιτούνται από εσάς για την εξάσκηση της μελισσοκομίας και μην υψώνετε τον αντίστοιχο πήχη γνώσεων και ικανοτήτων των ατόμων που προσπαθούν να σας βοηθήσουν σε αυτή την επιδίωξη σας (να γίνετε μελισσοκόμοι).

Θα πρέπει να είσαστε αυστηρότεροι και σκληρότεροι με τους εαυτούς σας, τις γνώσεις σας, τις ικανότητες σας, τις προσπάθειες σας από ότι είσαστε με τους άλλους που προσπαθούν να σας βελτιώσουν σε όλα αυτά.

Θα πρέπει να φιλτράρετε όλα με κριτική σκέψη, το κάθε τι να το σκέφτεστε και δεύτερη και τρίτη φορά, να μην το δέχεστε άκριτα, να μην αφήνετε γνώση να είναι χωρίς αμφισβήτηση. Αλλά το πως θα το κάνετε αυτό είναι δικιά σας υπόθεση. Εσείς θα έχετε τις επιπτώσεις από κάθε χειρισμό, από κάθε μέθοδο, από κάθε μέσο! Δικιά σας είναι και η ευθύνη εφαρμογής της κάθε ιδέας ή όχι. Το ότι κάτι σας παρουσιάζεται μπροστά σας δεν είναι λόγος για να μην λειτουργεί η κριτική σας σκέψη. Δεν υπάρχουν νόρμες και φόρμες στην μελισσοκομία. Ο καθένας επιλέγει τις λύσεις που του ταιριάζουν και ταιριάζουν στην δεδομένη περίπτωση. Γενικευμένες λύσεις που να ταιριάζουν σε όλους και σε κάθε περίσταση δεν υπάρχουν, όσο δε για αυτούς που με πάθος το υποστηρίζουν μάλλον τα ξέρουν λάθος.

Η εύκολη γνώση δεν είναι λόγος εφησυχασμού αλλά λόγος εγρήγορσης!

Δεν υπάρχουν βαρκάριδες εδώ για να σας περάσουν από την άλλη πλευρά, θα περάσετε μόνοι σας, αλλά υπάρχουν ντόπιοι που μπορούν να σας δείξουν που είναι τα ρεύματα πιο αδύναμα και ακίνδυνα, ακούστε τους με σύνεση, δεν ξέρετε αν πέσατε στον σοφό του χωριού είτε στον τρελό του χωριού!

Χα χα χα

Ααααααααααααααααααααααααααα

Και κάτι ακόμα!

Ξανά αυτό το "Εκκρεμεί η έγκριση για 1 δημοσίευσή σας." εγώ δεν θα το ξαναδώ!

Κάνω κοινοποίηση αναρτήσεις μου από το Blog μου σε ομάδες μελισσοκομικές, κάποιες από αυτές δεν έχουν Face control κάποιες έχουν, σε μερικές από αυτές που έχουν φατσοέλεγχο αρκετές φορές για λόγους που αφορούν τον διαχειριστή τους (φόρτος εργασίας, απόρριψή ως ακατάλληλης για την ομάδα ανάρτησης, προσωπική εμπάθεια για τις πολικές αρκούδες και την Greenpeace χα χα χα) οι αναρτήσεις μου δεν βγαίνουν τελικά στον αέρα. 

Για να μην χάνεται χρόνος ούτε από εμένα αλλά ούτε και από τον διαχειριστή της κάθε σελίδας αποφάσισα σε σελίδες που επανειλημμένα έγινε κάτι τέτοιο ούτε να μπαίνω στον κόπο να κάνω κοινοποίηση (ιδιοτροπία, ορθολογισμός από μέρος μου, πείτε το όπως θέλετε), καθένας στο σπίτι του μπάζει όποιων θέλει, θεμιτό, επικροτώ και επαυξάνω. 

Χωρίς καμία παρεξήγηση, φίλοι είμαστε όλοι, θα κάνουμε αποδέκτες τις επιλογές του κάθε ενός μας καθώς και τις συνέπειες κάθε επιλογής μας.

Αρκετά! 

Τώρα και κάτι χρήσιμο μια που σας έπρηξα τόσο και με υπομείνατε.

Τι θα λέγατε να σας κεράσω ένα κοκτέιλ? 

Το περίφημο Ατάσα Οκοριόκου (προφέρεται Ατάσα Ο-κο-ριό-κου! Το Οκοριόκου το λέτε συλλαβιστά αλλιώς χάνει την μαγεία του χα χα χα).

Το είχα δημιουργήσει πριν από αμέτρητα χρόνια, είχα ξεχάσει την συνταγή του, θα πήγαινε άκλαυτο (δεν πίνουμε και όλας! Άντε να γίνεις μεγάλος συγγραφέας χωρίς χημική υποβοήθηση! Χα χα χα), το ξαναβρήκα, το μοιράζομαι, να υπάρχει σε όλη την αιωνιότητα και για ολάκερο τον κόσμο.

Όποτε για κάθε ιππότη της στρογγυλής τραπέζης ορίστε η μυστική συνταγή.

-Βότκα 1/4 (βότκα μόνο η Smirnof και η Filandia είναι χα χα χα).
-Τζιν 1/4.
-Λαίμ 1/4.
-Κιούι 1/4.
-Μπλου Κουρακάο λίγο (όταν λέμε λίγο λέμε λίγο).
-Γρεναδίνη 2 επί λίγο (?!?!?!?!).

Το παραπάνω μείγμα δίνει ένα τρομερό ποτό με φοβερό μεταλλικό χρώμα!

Πνευματικά δικαιώματα δεν διεκδικώ όποιος θέλει μπορεί να το σερβίρει, να το κερνά, να το ντερλικώνει, αλλά να μην ξεχνιόμαστε, ποτέ ποτό και τιμόνι!

Χα χα χα. 

Αφού φανήκαμε και λίγο χρήσιμοι σήμερα ώρα για αποχώρηση.

Παίδες εις το επανιδείν! 

Μότσανος Λάζαρος

Σοχός 13/3/2014