Ώρα για να αρχίσω να γράφω ξανά μια που έχουν φορτιστεί κάπως οι μπαταρίες μας ύστερα από ένα μικρό διάλειμμα από το οτιδήποτε! Σας έλειψα ε? Ναι το ξέρω! Και σε εμένα μου έλειψα! Χα χα χα.
Και τι έκανε όλες αυτές τις μέρες το χαμένο κορμί εκτός από ζωη, κίνηση, και κότα? Έρευνα τσακαλάκια μου! Ναι! Έρευνα! Έτσι όπως σας τα λέω!!! Σοβαρή επιστημονική έρευνα με κοινωνικοπολιτισμικές επιπτώσεις!
Συγκεκριμένα έβλεπα στο Youtube τα επεισόδια μιας Τουρκικής σειράς υποτιτλισμένα στα αγγλικά (έρευνα το λέμε αυτό ρε αναγούλα?!?! Που να σε πάρει και να σε σηκώσει ρε ρεμπεσκέ!!! Χα χα χα.) που δείχνει το κανάλι του Skai και την οποία αποφάσισε να την διακόψει για να την συνεχίσει το καλοκαίρι*.
Ναι τις τελευταίες μέρες αποφάσισα να κάνω σαμποτάζ στον Φον Αλαφούζεν και το κανάλι του και να δω σε ένα μαραθώνιο παρακολούθησης (μέχρι 4 επεισόδια 2 ωρών και 13 λεπτών το ένα την κάθε μέρα!) το υπόλοιπο της σειράς που είχε αρχίσει να παίζει από το καλοκαίρι καθημερινά εκτός Σαββάτου και Κυριακής (από 32-34 λεπτά το κάθε "επεισόδιο" έτσι όπως είχε κοπεί από το κανάλι του Skai), και το οποίο μπορούσες (μπορείς) να το παρακολουθήσεις και από την αρχειοθήκη σειρών που υπάρχει στην αντίστοιχη ιστοσελίδα του καναλιού.
Και συγκεκριμένα παρακολούθησα για τόσους μήνες από την τηλεόραση, την σελίδα του καναλιού, και το Youtube την σειρά Φτερωτός Θέος (τούρκικα: Erkenci Kuş,= Πρώιμο Πουλί). Μια τουρκική κωμική-ρομαντική σειρά σχετικά με μια κοπέλα ( Με: Τεράστια καστανά μάτια, μεγάλη μύτη, σαρκώδη αισθησιακά χείλη, καλλίπυγος, με ποδαρούκλες γεμάτες μυς, ανθρώπινο στήθος και όχι αγγελαδογαλακτοπαραγωγής, υπέροχο διαρκές και απαστράπτων χαμόγελο, και φυσικά τρελιάγκο! Plus τα μάτια είναι και αμυγδαλωτά! Ε! Τι περιμένατε? Να μην κολλήσω αμέσως με μια τέτοια περιγραφή? Δεν την έχετε ξανακούσει από μένα αυτή την λίστα χαρακτηριστικών? Χα χα χα) ψιλοτρελούλα, ψιλοβαρεμένη, που ήθελε να γίνει συγγραφέας και ζει τον έρωτα της ζωής της με έναν χαλιαμπάλια, τραχανοπλαγιά, λακάμα, με χαϊμαλιά, μαλλιά και μούσια, και τσίγκιρι μίγκιρι από εδώ και εκεί!
Επίσης εκτός από αυτούς τους δύο είχε και πολύ αφρό από καϊνάρια που πιπίνιζαν από εδώ και εκεί ("Άντρες δεν είχε?", "Είχε και άντρες?!?! Δεν πρόσεξα!!! Ποιος τους γαμάει τους άντρες σε τελική ανάλυση?" Χα χα χα).
Κάτσε καλά σειρά! Οφθαλμόλουτρο! Ποιότητα λέμε! Χα χα χα.
"Και μια που μιλάμε για
Deren!
Και ξινή και πανέμορφη!
Στάνταρ δικό μας καλούπι! Από αυτές που αφήσαμε
πίσω μετά την Μικρασιατική Καταστροφή!
Μόνο Ελληνίδες μπορεί να είναι τόσο όμορφες!
Μόνο Ελληνίδες μπορεί να είναι τόσο ξινομούνες!
Χα χα χα."
Κάτι τέτοια ωραία πετάει στο προφίλ του στο Facebook ο μη ρατσιστής Αρκούδας ( για να πιάσετε την σπόντα και το αστείο θα πρέπει πρώτα να έχετε διαβάσει την προηγούμενη ανάρτηση του blog Γιατί είναι αδύνατο ένας άντρας να είναι πραγματικά ρατσιστής)!
Χα χα χα.
Και πάμε στο τεχνικό μέρος της σειράς πριν από
όλα.
51 επεισόδια των 133-136 λεπτών έκαστο! Ναι πολύ φλυαρία
μέσα, πλάτυσμα καλό επίσης, τρύπες πλοκής (Plot holes αγγλιστί) αβέρτα! Λογικά όλα τα
παραπάνω, γιατί μιλάμε για σειρά χρονικής διάρκειας 115-120 ωρών γυρισμένα σε
λιγότερο από 2 έτη (1,5-2 σεζόν). Για μέτρο σύγκρισης ο άρχοντας των
δαχτυλιδιών είναι κοντά στις 11 ώρες, και το GoT στις 68-74 ώρες νομίζω αλλά σε
πολύ περισσότερα χρόνια. Φυσικά εδώ δεν υπάρχει σύγκριση ανάμεσα στις σειρές
μια που τα μπάτζετ τους απέχουν έτη φωτός, αλλά κρατήστε αυτή την πληροφορία για
παρακάτω.
Εκτεταμένο cast και σε πρώτους ρόλους, και σε δεύτερους, και σε κομπάρσους. Γυρίσματα όχι σε στούντιο, αλλά σε υπαρκτούς εσωτερικούς χώρους (γραφεία, εσωτερικά πάρκινγκ κτιρίων, σπίτια, μαγαζιά κ.α.), αβέρτα εξωτερικά γυρίσματα σε πολλαπλούς εξωτερικούς χώρους (πάρκα, δάση, παραλίες, κ.α.), χρήση πανάκριβων αμαξιών για μεγάλο διάστημα, προφανώς με λίζινγκ (δίθυρη Mersedes καθώς και αγροτικό 4Χ4 Mersedes), καθώς και ίσως ολόκληρη γειτονιά σε στούντιο (εκτός και εάν ήταν πραγματική γειτονιά, οπότε και εδώ το κόστος των γυρισμάτων θα είναι τεράστιο)!
Επίσης πολλαπλές κάμερες για εναλλαγές σε κοντινά και μακρινά πλάνα, συνεργεία για κάλυψη των εξωτερικών πλάνων, ομάδα σεναριογράφων για να βγάζουν τεράστιους όγκους σεναρίου με αρκετό διάλογο, πολύ καλή φωτογραφία (τα κοντινά των πρωταγωνιστών πολλές φορές ήταν εκπληκτικά!) και αντίστοιχα μακιγιάζ και φωτισμός, και φυσικά υποστήριξη από πίσω με ηχοληψία και μοντάζ εκατοντάδων ωρών!
Επίσης πολλαπλές κάμερες για εναλλαγές σε κοντινά και μακρινά πλάνα, συνεργεία για κάλυψη των εξωτερικών πλάνων, ομάδα σεναριογράφων για να βγάζουν τεράστιους όγκους σεναρίου με αρκετό διάλογο, πολύ καλή φωτογραφία (τα κοντινά των πρωταγωνιστών πολλές φορές ήταν εκπληκτικά!) και αντίστοιχα μακιγιάζ και φωτισμός, και φυσικά υποστήριξη από πίσω με ηχοληψία και μοντάζ εκατοντάδων ωρών!
Στο παίξιμο οι κεντρικοί ηθοποιοί μπορώ να πω ότι στα κωμικά κομμάτια ήταν υπερβολικοί σε βαθμό αυτοπαρωδίας (ιδίως η κεντρική πρωταγωνίστρια! Που μπορεί φυσικά το παίξιμο της να ήταν οδηγία του σκηνοθέτη μια που ο ρόλος της ήταν μιας ψιλοτζατζεμένης και αλαφροΐσκιωτης κοπελιάς) αλλά το αποτέλεσμα του να ελαφρύνουν το κλίμα, και να βγάζουν γέλιο το πετύχαιναν.
Στα δραματικά κομμάτια ήταν δε εξαιρετικοί! Το δε δραματικό σκέλος της σειράς ήταν δυσανάλογα μεγάλο για σειρά που ήθελε να λέγεται κωμωδία! Υπερβολικά μεγάλο, και δυνατό! Και τα κωμικά κομμάτια λειτουργούσαν πραγματικά ως βαλβίδα εκτόνωσης ατμού. Μπορώ να πω ότι ευκολότερα θα την χαρακτήριζα την σειρά ως μελόδραμα παρά ως κωμωδία εάν ήμουν αναγκασμένος να της δώσω μόνο ένα χαρακτηρισμό!
Στα δραματικά κομμάτια ήταν δε εξαιρετικοί! Το δε δραματικό σκέλος της σειράς ήταν δυσανάλογα μεγάλο για σειρά που ήθελε να λέγεται κωμωδία! Υπερβολικά μεγάλο, και δυνατό! Και τα κωμικά κομμάτια λειτουργούσαν πραγματικά ως βαλβίδα εκτόνωσης ατμού. Μπορώ να πω ότι ευκολότερα θα την χαρακτήριζα την σειρά ως μελόδραμα παρά ως κωμωδία εάν ήμουν αναγκασμένος να της δώσω μόνο ένα χαρακτηρισμό!
Αξιοσημείωτο ήταν ότι ο αριθμός των ανθρώπων που συμμετείχαν στο cast παρέμενε αξιοσημείωτα σταθερός παρόλο που άλλαζε διαρκώς η πλοκή της σειράς. Στα δύο τρίτα μάλιστα της σειράς απομακρύνθηκε σχεδόν το σύνολο των κομπάρσων, έφυγαν πρωταγωνιστές, άλλαξαν οι χώροι των γυρισμάτων, αλλά ο αριθμός όσων ηθοποιών έφυγαν αντικαταστάθηκε από αντίστοιχο αριθμό ηθοποιών που ήρθαν.
Στα τελευταία επεισόδια μάλιστα έφυγαν οι νέοι ηθοποιοί, και ξαναγύρισαν στους αρχικούς χώρους γυρισμάτων, το οποίο μπορεί να υποδηλώνει ότι τα τελευταία επεισόδια είχαν γυριστεί κοντά στα 2/3 των γυρισμάτων, και τα επόμενα, που έφυγε μέρος του παλιού cast, να ήταν τα τελευταία στην πραγματικότητα που είχαν γυριστεί! Αυτό σημαίνει πολύ μεγάλο επίπεδο προγραμματισμού και οργάνωσης, και το κυριότερο κεφαλαίων που προϋπήρχαν για να γίνουν τόσα πολλά γυρίσματα προκαταβολικά, προτού οι χρηματοροές των εσόδων προβολής αρχίζουν να καλύπτουν μέρος του κόστους των γυρισμάτων!
Στα τελευταία επεισόδια μάλιστα έφυγαν οι νέοι ηθοποιοί, και ξαναγύρισαν στους αρχικούς χώρους γυρισμάτων, το οποίο μπορεί να υποδηλώνει ότι τα τελευταία επεισόδια είχαν γυριστεί κοντά στα 2/3 των γυρισμάτων, και τα επόμενα, που έφυγε μέρος του παλιού cast, να ήταν τα τελευταία στην πραγματικότητα που είχαν γυριστεί! Αυτό σημαίνει πολύ μεγάλο επίπεδο προγραμματισμού και οργάνωσης, και το κυριότερο κεφαλαίων που προϋπήρχαν για να γίνουν τόσα πολλά γυρίσματα προκαταβολικά, προτού οι χρηματοροές των εσόδων προβολής αρχίζουν να καλύπτουν μέρος του κόστους των γυρισμάτων!
Πάμε και στην πλοκή τώρα.
Το βασικό ζευγάρι πρωταγωνιστών ζούνε μια τρομερή περιπέτεια μέχρι να μπορέσουν επιτέλους να ζήσουν ένα Happy End μαζί και κάνοντας τον έρωτα τους μια ιστορία επιτυχίας. Μέχρι να γίνει αυτό θα ζήσουν τα πάντα, προδοσίες, παρεξηγήσεις, πλεκτάνες, αποχωρισμούς, απογοητεύσεις, απώλειες, βαρύτατα κόστη, ατυχήματα, απώλειες μνήμης κ.α. Με λίγα λόγια όλη η φαρέτρα των στερεότυπων καταστάσεων, και ευρημάτων πλοκής, που συναντάμε στον παλιό Ελληνικό κινηματογράφο των δεκαετιών του 50-60-70! Ευχάριστη ανατροπή είναι ότι εδώ η γυναίκα είναι αυτή που προσπαθεί να αποκτήσει τον άντρα-τρόπαιο, και κυρίως αυτή πληρώνει και το μεγαλύτερο κόστος αυτής της σχέσης (Αλλά φυσικά ο μουράτος άντρας πρωταγωνιστής έχει τα φώτα της δημοσιότητας στραμμένα επάνω του μετά από αυτή την σειρά! Χα χα χα).
Το δεύτερο ζευγάρι πρωταγωνιστών που κατορθώνουν να ζήσουν και αυτοί μια επιτυχημένη ιστορία αγάπης είναι τα αδέρφια τους (?????) παρόλες τις αντιξοότητες που συναντούν και αυτοί. Μια περίπτωση που κοντά στον βασιλικό ποτίζεται η γλάστρα.
Οποιοδήποτε άλλο ζευγάρι πάει να δημιουργηθεί κατά την διάρκειά της σειράς μένει με την όρεξη και μόνο. Όλοι αποτυχαίνουν να κάνουν τους δεσμούς που ήθελαν, είτε γιατί οι σεναριογράφοι ξεκινούσαν μια ιστορία για τον καθένα και κάπου σταματούσαν να την υποστηρίζουν, γιατί όλοι οι σεναριακοί πόροι πήγαιναν στο κεντρικό ζευγάρι και μόνο, είτε ήθελαν να δείξουν με αυτόν τον τρόπο πόσο δύσκολο είναι να βρεις την πραγματική αγάπη για να υποστηρίξουν την κεντρική τους ιστορία. Ας είμαστε επιεικείς και ας αρκεστούμε στην δεύτερη εκδοχή αν και .........! Χα χα χα.
Και αρχίζουμε με τα στερεότυπα που αναπαράγονται διαρκώς. Το δίδυμο φτωχοί μα καλοί στην καρδιά άνθρωποι, σε αντίθεση με τους πλούσιους αλλά κακούς ή έστω τόσο εξωπραγματικοί που μοιάζουν σαν εξωγήινοι καλά κρατεί!
Η κακιά και μηχανογράφος πεθερά (λέγε με Τασό Καββαδία!) υπάρχει και εδώ. Αλλά είναι η μάνα των γαμπρών και όχι της νύφης! Μια που υπάρχει αντιστροφή των ρόλων στην σειρά και το τρόπαιο είναι οι άντρες και όχι οι γυναίκες.
Οι γυναίκες παρουσιάζονται επιθετικές πάνω σε ότι θέλουν (μάλιστα στα Slow Motion των ημίγυμνων αντρών ηθοποιών τις παρουσιάζουν και ως λιγούρια που ψαρώνουν - Γιου ρε λυσσάρεςςςςςς! Χα χα χα-), αλλά ενώ τις δίνουν την πρωτοβουλία των κινήσεων στο να την πέφτουν στον μουράτο πλούσιο πρωταγωνιστή (μουσουλμάνες και επιθετικές? Τα Plot holes που λέγαμε?) οι αντίστοιχες πλούσιες επιθετικές γυναίκες δεν την πέφτουν ποτέ στους φτωχούς μουράτους ή μη ηθοποιούς (κάτι που ισχύει και στην πραγματικότητα απόλυτα! Ένας πλούσιος άντρας μπορεί να την πέσει σε μια όμορφη φτωχή γυναίκα, το αντίθετο όμως του μια πλούσια γυναίκα να την πέσει σε ένα φτωχό όμορφο άντρα είναι σχεδόν απίθανο να συμβεί. Εάν δε δεν είναι και όμορφος ο άντρας είναι τελείως αδύνατο να συμβεί! Οι γυναίκες είναι τελείως πραγματίστριες σε τέτοια θέματα ιεράρχησης και αξιολόγησης!).
Αξιοσημείωτη επίσης είναι η έλλειψη εκπροσώπησης τρίτου φύλου στην σειρά! Κάτι που στις ελληνικές σειρές είναι τα τελευταία χρόνια must (από τις απαρχές της ιδιωτικής τηλεόρασης με τους "Απαράδεκτους", αλλά ακόμα πιο πίσω ακόμα και στον παλιό Ελληνικό κινηματογράφο υπήρχαν καρικατούρες του τρίτου φύλου!), σε σημείο που η εκπροσώπηση του στις Ελληνικές σειρές να ξεπερνά κατά πολύ το πραγματικό ποσοστό του στο σύνολο της Ελληνικής κοινωνίας (ανάμεσα στο 2,5 με 5% του γενικού συνόλου!). Εάν υπήρχε αντίστοιχη εκπροσώπηση και σε άλλες μειονότητες της Ελληνικής κοινωνίας τότε σε κάθε σειρά θα έπρεπε να υπάρχει και ένας Ρωμά, ένας τοξικομανής, ένας ή δύο χρυσαυγήτες ή οπαδοί του Σώρρα και του Βελόπουλου!
Όμως η πολιτική ορθότητα της κοινωνίας μας θέτει το μέτρο και το που θα στραφούν οι προβολείς της, και πόσο θα δρομολογήσουν την δημιουργικότητα και την θεματολογία όσων γράφουν σενάρια ή βιβλία! Κάτι όμως που προφανέστατα δεν ισχύει και στην Τουρκική Κοινωνία ιδίως μετά το κύμα Ισλαμοποίησης που υφίσταται τις τελευταίες δεκαετίες, και ιδίως μετά τις διώξεις από το καθεστώς με την αφορμή του πραξικοπήματος οποιοδήποτε δεν ταιριάζει με τις αξίες που θέλουν να επιβάλουν στο σύνολο της κοινωνίας διώκεται.
Άλλο αξιοσημείωτο που παρατήρησα στην συγκεκριμένη σειρά είναι ότι κατά την διάρκεια της είδα μόνο μια γυναίκα (η οποία δεν ήταν ούτε πρώτος ρόλος, ούτε δεύτερος, ούτε καν κομπάρσος! Πιθανότατα να ήταν απλή περαστικός από τα γυρίσματα!) που είχε μαντίλα στο κεφάλι! Μόνο μια! Απίστευτο! Θα μου πείτε τα γυρίσματα γίνονται στην Κωνσταντινούπολη (και όχι στην Ινσταμπούλ! Χα χα χα) που εκεί δεν είναι τόσο πολλοί οι Ισλαμιστές! Ναι αλλά και πάλι και εκεί έχουν μια εκπροσώπηση του 35-40%! Η δημαρχία της Κωνσταντινούπολης χάθηκε για αυτούς με μερικές δεκάδες χιλιάδες μόνο ψήφους! Το να μην υπάρχουν μαντιλοφορούσες στην σειρά σημαίνει μόνο ότι ήταν συνειδητή επιλογή των δημιουργών της (συνειδητή επιλογή των δημιουργών της για να δημιουργήσουν ένα προϊόν κατάλληλο για εξαγωγή σε άλλες (ευρωπαϊκές) χώρες? Χώρες που θα "χτυπούσε" άσχημα το να υπάρχουν αβέρτα μαντιλοφορούσες από εδώ και εκεί? Υπάρχει η επιλογή σε αυτή την κινηματογραφική βιομηχανία για πιο "ευρωπαϊκού" στιλ σειρές με σκοπό την εξαγωγή σε άλλες χώρες, και σε πιο "ανατολικού" στιλ για κατανάλωση κυρίως στην εσωτερική αγορά?)!
Όπως επίσης ήταν συνειδητή επιλογή τους να μην δείχνουν τα ποτά που πίνουν οι ηθοποιοί (τα είχαν θολωμένα με μετέπειτα επεξεργασία)! Η Τουρκία είναι μια μουσουλμανική χώρα στην οποία οι κάτοικοι της πίνουν αλκοόλ αβέρτα! Υποκριτικό το παραπάνω και προσπάθεια (αυτό?) λογοκρισίας! Όπως θολώμένα ήταν και τα σήματα στα καπό των αυτοκινήτων και τα σήματα στα αθλητικά παπούτσια (Ναι αλλά απροκάλυπτη γκρίζα διαφήμιση έκαναν σε μερικά σημεία!)! Εκείνο όμως που μου χτύπησε περισσότερο στο μάτι ήταν μια σκηνή σε ένα ξενοδοχείο όπου οι ηθοποιοί περνούν κάτω από ένα σωρό κοντάρια με σημαίες και όλες είναι θολωμένες εκτός από την Τουρκική! Τι ακριβώς ήταν αυτό? Είναι έγκλημα σκέψης το να δεις και να επεξεργαστεί το μυαλό σου την εικόνα ξένων σημαιών? Δεν υπάρχουν οι ξένες σημαίες για το Τουρκικό κοινό? Ακόμα και η εικόνα τους είναι απαγορευμένη? Το να τις δείξεις δημόσια σε κατατάσσει αμέσως στους Γκιουλενιστές? Τόσο πολύ έχει τελικά σαλτάρει ο παππούκας που κάνει κουμάντο εκεί?
Επίσης ούτε μια πολιτική αναφορά? Ούτε ένα παράπονο για την διακυβέρνηση της χώρας? Μόνο σε ένα σημείο ένας παλαβός που πουλάει την πραμάτεια του φωνάζει ότι θα φέρει "επανάσταση στο καθεστώς" με τις τιμές που πουλάει και ξαφνικά κάποιος πάει του βουλώνει τον στόμα του με το χέρι του και τον κρύβει μέσα σε ένα μαγαζί! Με την σκηνή να θυμίζει τον Κώστα Βουτσά στην ταινία του 1974 "Ένα τανκ στο κρεβάτι μου" όπου κρεμάει και ξεκρεμάει εικόνες του βασιλιά ή του πραξικοπήματος ανάλογα τις συνθήκες και το ποιος επικρατεί.
Οι μόνες νύξεις που γίνονται κατά την διάρκεια της σειράς ότι κάτι δεν πάει καλά στην οικονομία είναι το ότι υπάρχει ένας σχολιασμός ότι αυξάνουν διαρκώς οι τιμές στα προϊόντα και στους λογαριασμούς κοινής ωφελείας (σε μια περίοδο που στην Τουρκία είχαμε απανωτές υποτιμήσεις του νομίσματος της!), και ότι είναι δύσκολο να βρεις δουλειά, ιδίως εάν έχεις πολλά προσόντα στο βιογραφικό σου (σε μια περίοδο που η ανεργία είχε ξεπεράσει το διψήφιο νούμερο στην γειτονική χώρα!).
Οπότε έχουμε μια φτωχή λαϊκή γειτονιά της Κωνσταντινούπολης που αποτελείται από μονοκατοικίες (είναι δυνατό αυτό σε μια Κωνσταντινούπολη των 14-18 εκατομμυρίων κατοίκων μαζί με τα προάστια της να υπάρχουν ολόκληρες γειτονιές με μονοκατοικίες? Και να είναι αυτές αντιπροσωπευτικές των φτωχών λαϊκών συνοικιών της? Ακόμα ένα Plot hole εδώ!) όπου όλοι είναι ντυμένοι με ευρωπαϊκά ρούχα (αν και πολύ περισσότερο πολύχρωμα και εμπριμέ από ότι στην χώρα μας!). Όπου οι γείτονες μεταξύ τους γνωρίζονται απόλυτα (μάλιστα επικρατεί παντού ο χαιρετισμός αδερφέ και αδερφή, όπως στις πρωτοχριστιανικές κοινότητες!), και η ζωή όλων είναι αντικείμενο πλήρους κοινωνικού σχολιασμού (σε όποιον δεν γνωρίζει τον όρο Κοινωνικός σχολιασμός είναι το Κουτσομπολιό!), το οποίο δημιουργεί τεράστια όρια στο τι θεωρείται κοινωνικά αποδεκτό! Το όλο σκηνικό μου θυμίζει την Ελληνική ταινία του 1961 "Συνοικία το Όνειρο" του Αλέκου Αλεξανδράκη και να περιμένω από στιγμή σε στιγμή να ακούσω το βρέχει στην φτωχογειτονιά του Θεοδωράκη ή το Mavi Mavi του Ibarhim Tatlises (ή ακόμα καλύτερα το leylim ley δεδομένου ότι η σειρά σε ορισμένα σημεία γίνεται μελοδραματική σε επίπεδο του "Γαμώ την ώρα και την στιγμή που άρχισα να βλέπω αυτό το ψυχοπλάκωμα!").
Μια που λέμε για τραγούδια, έχει και πολλά (όλα Τούρκικα!) καθώς και πολύ χορό (δεδομένου και του ότι και η πρωταγωνίστρια είναι χορεύτρια στην πραγματική της ζωή!). Χορός που ακολουθώντας τα Τουρκικά δεδομένα (μείγμα Κασιλαμά και Τσιφτετελιού με λίγο Λαϊστέρα! Χα χα χα) είναι πολύ πιο αστείος από τους αντίστοιχους Ελληνικούς, τουλάχιστο δεν είναι τόσο θηλυπρεπείς στους χορούς τους όσο οι Άραβες! Κάτι είναι και αυτό!
Φυσικά πάνω στο πόσο αστείοι είναι και οι Ελληνικοί χοροί δεν μπορώ να ξεχάσω την αντίδραση ενός αρκετά μεθυσμένου ηλικιωμένου Έλληνα όταν πριν από πολλά χρόνια έβλεπε ένα κορίτσι να χορεύει Ζεϊμπέκικο και να σιγομουρμουρίζει από μέσα του "Και τι νομίζεις μωρή πως κάνεις τώρα? Χορεύεις Ζεϊμπέκικο? Τι είσαι μάγκας δηλαδή? Έχεις αρχίδια μέσα στο παντελόνι σου τώρα? Εάν έρθω εκεί και σου κατεβάσω 2-3 μπουκέτα στην μάπα θα δεις πόσο μάγκας είσαι, που μου θέλεις και Ζεϊμπέκικα!". Για καλό και κακό απόμακρύναμε άμεσα ότι μπουκάλι ή ποτήρι ήταν σε ακτίνα βολής του χεριού του! Χα χα χα.
Και μια που μιλάμε για μαγκιά ο πρωταγωνιστής μέσα σε τόσα επεισόδια προλαβαίνει να κάνει 4-5 καλούς καυγάδες, και να δείρει κοντά στα 10-11 άτομα! Ασλανάρ! Τσαμπουκαλέμ! Α Γιασά! Έχουν πέραση προφανέστατα κάτι τέτοια στο Τούρκικο κοινό! Και φυσικά εδώ έχουμε ακόμα ένα Plot Hole! Που είναι τα μαχαίρια που με τόση ευκολία βγάζουν οι Τούρκοι στους καυγάδες τους (και οι Έλληνες επίσης! Χα χα χα). Ε? Που είναι άραγε τα "φυλακτά" από τα Ασλανάρ? Χα χα χα.
Το βασικό ζευγάρι πρωταγωνιστών ζούνε μια τρομερή περιπέτεια μέχρι να μπορέσουν επιτέλους να ζήσουν ένα Happy End μαζί και κάνοντας τον έρωτα τους μια ιστορία επιτυχίας. Μέχρι να γίνει αυτό θα ζήσουν τα πάντα, προδοσίες, παρεξηγήσεις, πλεκτάνες, αποχωρισμούς, απογοητεύσεις, απώλειες, βαρύτατα κόστη, ατυχήματα, απώλειες μνήμης κ.α. Με λίγα λόγια όλη η φαρέτρα των στερεότυπων καταστάσεων, και ευρημάτων πλοκής, που συναντάμε στον παλιό Ελληνικό κινηματογράφο των δεκαετιών του 50-60-70! Ευχάριστη ανατροπή είναι ότι εδώ η γυναίκα είναι αυτή που προσπαθεί να αποκτήσει τον άντρα-τρόπαιο, και κυρίως αυτή πληρώνει και το μεγαλύτερο κόστος αυτής της σχέσης (Αλλά φυσικά ο μουράτος άντρας πρωταγωνιστής έχει τα φώτα της δημοσιότητας στραμμένα επάνω του μετά από αυτή την σειρά! Χα χα χα).
Το δεύτερο ζευγάρι πρωταγωνιστών που κατορθώνουν να ζήσουν και αυτοί μια επιτυχημένη ιστορία αγάπης είναι τα αδέρφια τους (?????) παρόλες τις αντιξοότητες που συναντούν και αυτοί. Μια περίπτωση που κοντά στον βασιλικό ποτίζεται η γλάστρα.
Οποιοδήποτε άλλο ζευγάρι πάει να δημιουργηθεί κατά την διάρκειά της σειράς μένει με την όρεξη και μόνο. Όλοι αποτυχαίνουν να κάνουν τους δεσμούς που ήθελαν, είτε γιατί οι σεναριογράφοι ξεκινούσαν μια ιστορία για τον καθένα και κάπου σταματούσαν να την υποστηρίζουν, γιατί όλοι οι σεναριακοί πόροι πήγαιναν στο κεντρικό ζευγάρι και μόνο, είτε ήθελαν να δείξουν με αυτόν τον τρόπο πόσο δύσκολο είναι να βρεις την πραγματική αγάπη για να υποστηρίξουν την κεντρική τους ιστορία. Ας είμαστε επιεικείς και ας αρκεστούμε στην δεύτερη εκδοχή αν και .........! Χα χα χα.
Και αρχίζουμε με τα στερεότυπα που αναπαράγονται διαρκώς. Το δίδυμο φτωχοί μα καλοί στην καρδιά άνθρωποι, σε αντίθεση με τους πλούσιους αλλά κακούς ή έστω τόσο εξωπραγματικοί που μοιάζουν σαν εξωγήινοι καλά κρατεί!
Η κακιά και μηχανογράφος πεθερά (λέγε με Τασό Καββαδία!) υπάρχει και εδώ. Αλλά είναι η μάνα των γαμπρών και όχι της νύφης! Μια που υπάρχει αντιστροφή των ρόλων στην σειρά και το τρόπαιο είναι οι άντρες και όχι οι γυναίκες.
Οι γυναίκες παρουσιάζονται επιθετικές πάνω σε ότι θέλουν (μάλιστα στα Slow Motion των ημίγυμνων αντρών ηθοποιών τις παρουσιάζουν και ως λιγούρια που ψαρώνουν - Γιου ρε λυσσάρεςςςςςς! Χα χα χα-), αλλά ενώ τις δίνουν την πρωτοβουλία των κινήσεων στο να την πέφτουν στον μουράτο πλούσιο πρωταγωνιστή (μουσουλμάνες και επιθετικές? Τα Plot holes που λέγαμε?) οι αντίστοιχες πλούσιες επιθετικές γυναίκες δεν την πέφτουν ποτέ στους φτωχούς μουράτους ή μη ηθοποιούς (κάτι που ισχύει και στην πραγματικότητα απόλυτα! Ένας πλούσιος άντρας μπορεί να την πέσει σε μια όμορφη φτωχή γυναίκα, το αντίθετο όμως του μια πλούσια γυναίκα να την πέσει σε ένα φτωχό όμορφο άντρα είναι σχεδόν απίθανο να συμβεί. Εάν δε δεν είναι και όμορφος ο άντρας είναι τελείως αδύνατο να συμβεί! Οι γυναίκες είναι τελείως πραγματίστριες σε τέτοια θέματα ιεράρχησης και αξιολόγησης!).
Αξιοσημείωτη επίσης είναι η έλλειψη εκπροσώπησης τρίτου φύλου στην σειρά! Κάτι που στις ελληνικές σειρές είναι τα τελευταία χρόνια must (από τις απαρχές της ιδιωτικής τηλεόρασης με τους "Απαράδεκτους", αλλά ακόμα πιο πίσω ακόμα και στον παλιό Ελληνικό κινηματογράφο υπήρχαν καρικατούρες του τρίτου φύλου!), σε σημείο που η εκπροσώπηση του στις Ελληνικές σειρές να ξεπερνά κατά πολύ το πραγματικό ποσοστό του στο σύνολο της Ελληνικής κοινωνίας (ανάμεσα στο 2,5 με 5% του γενικού συνόλου!). Εάν υπήρχε αντίστοιχη εκπροσώπηση και σε άλλες μειονότητες της Ελληνικής κοινωνίας τότε σε κάθε σειρά θα έπρεπε να υπάρχει και ένας Ρωμά, ένας τοξικομανής, ένας ή δύο χρυσαυγήτες ή οπαδοί του Σώρρα και του Βελόπουλου!
Όμως η πολιτική ορθότητα της κοινωνίας μας θέτει το μέτρο και το που θα στραφούν οι προβολείς της, και πόσο θα δρομολογήσουν την δημιουργικότητα και την θεματολογία όσων γράφουν σενάρια ή βιβλία! Κάτι όμως που προφανέστατα δεν ισχύει και στην Τουρκική Κοινωνία ιδίως μετά το κύμα Ισλαμοποίησης που υφίσταται τις τελευταίες δεκαετίες, και ιδίως μετά τις διώξεις από το καθεστώς με την αφορμή του πραξικοπήματος οποιοδήποτε δεν ταιριάζει με τις αξίες που θέλουν να επιβάλουν στο σύνολο της κοινωνίας διώκεται.
Άλλο αξιοσημείωτο που παρατήρησα στην συγκεκριμένη σειρά είναι ότι κατά την διάρκεια της είδα μόνο μια γυναίκα (η οποία δεν ήταν ούτε πρώτος ρόλος, ούτε δεύτερος, ούτε καν κομπάρσος! Πιθανότατα να ήταν απλή περαστικός από τα γυρίσματα!) που είχε μαντίλα στο κεφάλι! Μόνο μια! Απίστευτο! Θα μου πείτε τα γυρίσματα γίνονται στην Κωνσταντινούπολη (και όχι στην Ινσταμπούλ! Χα χα χα) που εκεί δεν είναι τόσο πολλοί οι Ισλαμιστές! Ναι αλλά και πάλι και εκεί έχουν μια εκπροσώπηση του 35-40%! Η δημαρχία της Κωνσταντινούπολης χάθηκε για αυτούς με μερικές δεκάδες χιλιάδες μόνο ψήφους! Το να μην υπάρχουν μαντιλοφορούσες στην σειρά σημαίνει μόνο ότι ήταν συνειδητή επιλογή των δημιουργών της (συνειδητή επιλογή των δημιουργών της για να δημιουργήσουν ένα προϊόν κατάλληλο για εξαγωγή σε άλλες (ευρωπαϊκές) χώρες? Χώρες που θα "χτυπούσε" άσχημα το να υπάρχουν αβέρτα μαντιλοφορούσες από εδώ και εκεί? Υπάρχει η επιλογή σε αυτή την κινηματογραφική βιομηχανία για πιο "ευρωπαϊκού" στιλ σειρές με σκοπό την εξαγωγή σε άλλες χώρες, και σε πιο "ανατολικού" στιλ για κατανάλωση κυρίως στην εσωτερική αγορά?)!
Όπως επίσης ήταν συνειδητή επιλογή τους να μην δείχνουν τα ποτά που πίνουν οι ηθοποιοί (τα είχαν θολωμένα με μετέπειτα επεξεργασία)! Η Τουρκία είναι μια μουσουλμανική χώρα στην οποία οι κάτοικοι της πίνουν αλκοόλ αβέρτα! Υποκριτικό το παραπάνω και προσπάθεια (αυτό?) λογοκρισίας! Όπως θολώμένα ήταν και τα σήματα στα καπό των αυτοκινήτων και τα σήματα στα αθλητικά παπούτσια (Ναι αλλά απροκάλυπτη γκρίζα διαφήμιση έκαναν σε μερικά σημεία!)! Εκείνο όμως που μου χτύπησε περισσότερο στο μάτι ήταν μια σκηνή σε ένα ξενοδοχείο όπου οι ηθοποιοί περνούν κάτω από ένα σωρό κοντάρια με σημαίες και όλες είναι θολωμένες εκτός από την Τουρκική! Τι ακριβώς ήταν αυτό? Είναι έγκλημα σκέψης το να δεις και να επεξεργαστεί το μυαλό σου την εικόνα ξένων σημαιών? Δεν υπάρχουν οι ξένες σημαίες για το Τουρκικό κοινό? Ακόμα και η εικόνα τους είναι απαγορευμένη? Το να τις δείξεις δημόσια σε κατατάσσει αμέσως στους Γκιουλενιστές? Τόσο πολύ έχει τελικά σαλτάρει ο παππούκας που κάνει κουμάντο εκεί?
Επίσης ούτε μια πολιτική αναφορά? Ούτε ένα παράπονο για την διακυβέρνηση της χώρας? Μόνο σε ένα σημείο ένας παλαβός που πουλάει την πραμάτεια του φωνάζει ότι θα φέρει "επανάσταση στο καθεστώς" με τις τιμές που πουλάει και ξαφνικά κάποιος πάει του βουλώνει τον στόμα του με το χέρι του και τον κρύβει μέσα σε ένα μαγαζί! Με την σκηνή να θυμίζει τον Κώστα Βουτσά στην ταινία του 1974 "Ένα τανκ στο κρεβάτι μου" όπου κρεμάει και ξεκρεμάει εικόνες του βασιλιά ή του πραξικοπήματος ανάλογα τις συνθήκες και το ποιος επικρατεί.
Οι μόνες νύξεις που γίνονται κατά την διάρκεια της σειράς ότι κάτι δεν πάει καλά στην οικονομία είναι το ότι υπάρχει ένας σχολιασμός ότι αυξάνουν διαρκώς οι τιμές στα προϊόντα και στους λογαριασμούς κοινής ωφελείας (σε μια περίοδο που στην Τουρκία είχαμε απανωτές υποτιμήσεις του νομίσματος της!), και ότι είναι δύσκολο να βρεις δουλειά, ιδίως εάν έχεις πολλά προσόντα στο βιογραφικό σου (σε μια περίοδο που η ανεργία είχε ξεπεράσει το διψήφιο νούμερο στην γειτονική χώρα!).
Οπότε έχουμε μια φτωχή λαϊκή γειτονιά της Κωνσταντινούπολης που αποτελείται από μονοκατοικίες (είναι δυνατό αυτό σε μια Κωνσταντινούπολη των 14-18 εκατομμυρίων κατοίκων μαζί με τα προάστια της να υπάρχουν ολόκληρες γειτονιές με μονοκατοικίες? Και να είναι αυτές αντιπροσωπευτικές των φτωχών λαϊκών συνοικιών της? Ακόμα ένα Plot hole εδώ!) όπου όλοι είναι ντυμένοι με ευρωπαϊκά ρούχα (αν και πολύ περισσότερο πολύχρωμα και εμπριμέ από ότι στην χώρα μας!). Όπου οι γείτονες μεταξύ τους γνωρίζονται απόλυτα (μάλιστα επικρατεί παντού ο χαιρετισμός αδερφέ και αδερφή, όπως στις πρωτοχριστιανικές κοινότητες!), και η ζωή όλων είναι αντικείμενο πλήρους κοινωνικού σχολιασμού (σε όποιον δεν γνωρίζει τον όρο Κοινωνικός σχολιασμός είναι το Κουτσομπολιό!), το οποίο δημιουργεί τεράστια όρια στο τι θεωρείται κοινωνικά αποδεκτό! Το όλο σκηνικό μου θυμίζει την Ελληνική ταινία του 1961 "Συνοικία το Όνειρο" του Αλέκου Αλεξανδράκη και να περιμένω από στιγμή σε στιγμή να ακούσω το βρέχει στην φτωχογειτονιά του Θεοδωράκη ή το Mavi Mavi του Ibarhim Tatlises (ή ακόμα καλύτερα το leylim ley δεδομένου ότι η σειρά σε ορισμένα σημεία γίνεται μελοδραματική σε επίπεδο του "Γαμώ την ώρα και την στιγμή που άρχισα να βλέπω αυτό το ψυχοπλάκωμα!").
Μια που λέμε για τραγούδια, έχει και πολλά (όλα Τούρκικα!) καθώς και πολύ χορό (δεδομένου και του ότι και η πρωταγωνίστρια είναι χορεύτρια στην πραγματική της ζωή!). Χορός που ακολουθώντας τα Τουρκικά δεδομένα (μείγμα Κασιλαμά και Τσιφτετελιού με λίγο Λαϊστέρα! Χα χα χα) είναι πολύ πιο αστείος από τους αντίστοιχους Ελληνικούς, τουλάχιστο δεν είναι τόσο θηλυπρεπείς στους χορούς τους όσο οι Άραβες! Κάτι είναι και αυτό!
Φυσικά πάνω στο πόσο αστείοι είναι και οι Ελληνικοί χοροί δεν μπορώ να ξεχάσω την αντίδραση ενός αρκετά μεθυσμένου ηλικιωμένου Έλληνα όταν πριν από πολλά χρόνια έβλεπε ένα κορίτσι να χορεύει Ζεϊμπέκικο και να σιγομουρμουρίζει από μέσα του "Και τι νομίζεις μωρή πως κάνεις τώρα? Χορεύεις Ζεϊμπέκικο? Τι είσαι μάγκας δηλαδή? Έχεις αρχίδια μέσα στο παντελόνι σου τώρα? Εάν έρθω εκεί και σου κατεβάσω 2-3 μπουκέτα στην μάπα θα δεις πόσο μάγκας είσαι, που μου θέλεις και Ζεϊμπέκικα!". Για καλό και κακό απόμακρύναμε άμεσα ότι μπουκάλι ή ποτήρι ήταν σε ακτίνα βολής του χεριού του! Χα χα χα.
Και μια που μιλάμε για μαγκιά ο πρωταγωνιστής μέσα σε τόσα επεισόδια προλαβαίνει να κάνει 4-5 καλούς καυγάδες, και να δείρει κοντά στα 10-11 άτομα! Ασλανάρ! Τσαμπουκαλέμ! Α Γιασά! Έχουν πέραση προφανέστατα κάτι τέτοια στο Τούρκικο κοινό! Και φυσικά εδώ έχουμε ακόμα ένα Plot Hole! Που είναι τα μαχαίρια που με τόση ευκολία βγάζουν οι Τούρκοι στους καυγάδες τους (και οι Έλληνες επίσης! Χα χα χα). Ε? Που είναι άραγε τα "φυλακτά" από τα Ασλανάρ? Χα χα χα.
Και πάμε σε ακόμα μερικά σημεία που έχω παρατηρήσει.
Κασάπ, μπακάλ, τσακάλ, ρεζίλι, άιντε, μπακλαβάς, αραμπά, κολιέ, ντολμά, σαρμά, λοκμά, Γκαζόζ, τσάντα, κ.α. Απίστευτο το πόσες λέξεις υπάρχουν κοινές στις δύο γλώσσες ή έχουν κοινή ρίζα! Κάτι που θέλουμε να ξεχνάμε διαρκώς! Ότι έχουμε δανείσει λέξεις σε αυτούς, έχουμε κάνει αντιδάνεια δικές μας λέξεις από αυτούς ή ακόμα και πήραμε ως δάνεια δικές τους λέξεις! Το τίμημα να ανήκουμε στην ίδια αυτοκρατορία για εκατοντάδες χρόνια!
Επίσης σεβντά, χαϊβάν, κουζούμ, τζιέριμ, τσουτζούμ, γιαβρίμ, εβραντούμ κ.α. Λεξιλόγιο που είναι κοινό σε όσους έχουν μικρασιατική καταγωγή** και έχουν εντάξη ένα ευρύ λεξιλόγιο της Τουρκικής στην διάλεκτο τους.
Σε ένα σημείο μάλιστα η Τασό Καββαδία πεθερά κλωτσάει ένα γατί και η μουρλέγκο καϊνάρο αρχίζει να το ψάχνει φωνάζοντας "Βουντζούκ!" και ξαφνικά με χτύπησε κεραυνός! Η μάνα μου με έλεγε όταν ήμουν μικράκι "Βουντζούκ, φουντούκ (ή πουντούκ!)" και κάθε φορά που την ρώταγα τι σημαίνει μου έλεγε "Δεν ξέρω, και εμένα έτσι με φώναζε η γιαγιά σου" οπότε μετά από πόσες δεκαετίες μπορώ να υποθέσω ότι με έλεγε "γατάκι"! Ενδιαφέρουσα πληροφορία που έχει την σημασία του για μένα, και την απέκτησα μέσα από την παρακολούθηση αυτής της σειράς. Αυτό και μόνο αξίζει τον χρόνο που της δαπάνησα!
Έθιμα επίσης κοινά που πλέον έχουν χαθεί, όπως το ότι πετούν νερό στο κατευόδιο κάποιου που φεύγει, αντίστοιχο έθιμο*** είχαμε και εμείς πριν από μερικές δεκαετίες και αυτό έπεσε ως κεραυνός όταν το είδα να το κάνουν (σε τρία σημεία!). Ή το περνούσαν βέρες δεμένες με κόκκινη κορδέλα στους αρραβώνες τους αντιστοιχεί σε δικό μας έθιμο**** που έχει σβήσει και αυτό σιγά, σιγά. Ή το να ζητούν από τους γονείς την άδεια για να παντρευτείς αυτήν που αγαπάς ήταν μέρος και της δικής μας εθιμικής παράδοσης*****. Ακόμα και το χειροφίλημα στους ηλικιωμένους που αυτοί το κάνουν κατά κόρων υπήρχε και στην δική μας παράδοση σε υπερβολικά πολλές περιπτώσεις******! Και σεμεδάκια παντού! Ακόμα και πάνω στις τηλεοράσεις! Χα χα χα.
Επίσης και εδώ υπάρχει η αποστροφή που υπάρχει και στην Ελληνική κοινωνία σχετικά με ορισμένες πτυχές της Δυτικοευρωπαϊκής διαπαιδαγώγησης. Και συγκεκριμένα το ότι οι Δυτικοευρωπαίοι είναι ικανοί να αφήσουν τα παιδιά τους από πολύ νωρίς να φύγουν από τα σπίτια τους (από τα 14-16!) για να γίνουν ανεξάρτητα. Όταν σε ένα επεισόδιο που το σχολιάζουν αυτό το παράδειγμα αμέσως το θεωρούν τελείως άτοπο και ξένο προς την νοοτροπία της Τουρκικής κοινωνίας, και οικογένειας, και για μια στιγμή νόμιζα ότι παρακολουθούσα την αντίστοιχη επιχειρηματολογία που θα χρησιμοποιούσε και μια Ελληνική οικογένεια (ή η Ελληνική τηλεοπτική μυθοπλασία!)
Και οι φάτσες (στην συγκεκριμένη σειρά! Σε άλλες δεν είναι σε τέτοιο βαθμό έντονο το φαινόμενο!) των ηθοποιών θυμίζουν αρκετά τις Ελληνόφατσες. Φυσικά ανάφερα τα αμυγδαλωτά μάτια! Υπάρχουν και τέτοια (που αυτό το σχήμα ματιών είναι μίξη των καυκάσιων ματιών με τα μογγολικά μάτια!) όπως και αρκετοί ηθοποιοί έχουν χαρακτηριστικά μάτια που προσεγγίζουν τα μογγολικά.
Υπενθύμιση και του ότι οι Τούρκοι προέρχονται από τις στέπες των οροπεδίων της κεντρικής Ασίας (όπως και οι Σκύθες, οι Ούννοι, οι Βούλγαροι, οι Κουμάνοι, οι Πετσενέγοι, οι Χαζάροι, οι Τάταροι-Τούρκοι, και οι Μογγόλοι) και ότι μάλλον είχαν μεγάλους αριθμούς για νομαδικό λαό, αλλά και ότι οι σημερινοί Τούρκοι είναι μείγμα των απόγονων αυτών των νομάδων με τους ακόμα μεγαλύτερους λαούς που κατέκτησαν και εκτούρκισαν (και φυσικά ορισμένα από τα ονόματα τους υποδηλώνουν τις ρίζες της γλώσσας τους π.χ. Αιχάν (Αι-Χαν), Αιλίν (Αι-Λιν), Αισούν (Αι-Σουν), Τζαν (Τ-Ζαν), κ.α.). Αλλά οι περισσότεροι από τους ηθοποιούς θα μπορούσαν να περάσουν για Έλληνες, και φατσικά, και ως σωματότυποι!
Έχοντας όλα τα παραπάνω θα επιχειρηθεί να δοθεί μια απάντηση γιατί έχουν τόσο αποδοχή οι Τουρκικές σειρές στην Ελληνική κοινωνία και γιατί έχουν ακόμα τέτοια τηλεθέαση που αποτελεί μονόδρομο να τις εντάσσουν στο πρόγραμμα τους τα Ελληνικά κανάλια!
Πρώτο από όλα, η ανάλυση στο τεχνικό κομμάτι που έγινε στην αρχή. Όλα όσα έχουν αναφερθεί εκεί σημαίνουν ότι αυτή (ες) η (οι) σειρά (ες) έχουν πολύ μεγάλο μπάτζετ (κοστολόγιο) και αυτό φαίνεται και στην ποιότητα που βγάζουν! Αντίθετα οι Ελληνικές σειρές έχοντας πολύ μικρότερο κοστολόγιο για ξόδεμα γυρίζονται κυρίως μέσα σε στούντιο (για αυτό και δεν έχουν και πολλά εξωτερικά γυρίσματα!), κατάσταση που με την οικονομική κρίση έχει χειροτερεύσει σε πολύ μεγάλο βαθμό (πολλές σειρές μάλιστα έχουν κοπεί πρόωρα και όταν ήταν σε φάση απογείωσης, γιατί απλούστατα δεν υπήρχαν λεφτά για να πληρωθούν ηθοποιοί, προμηθευτές, στούντιο).
Κατάσταση που την δυσκολεύει ακόμα περισσότερο το κράτος με την γραφειοκρατεία του και την υπερφορολόγηση του (και για αυτό αναγκάζονται πολλοί Έλληνες παραγωγοί να γυρίζουν τις σειρές τους στην Κύπρο που το επιχειρηματικό περιβάλλον εκεί είναι κατά πολύ ευνοϊκότερο. Δεν έχετε παρατηρήσει ότι τα τελευταία χρόνια έχουν πληθύνει οι ηθοποιοί με κυπριακή προφορά - σε αντίθεση με την Ελλαδίτική προφορά-? Ένας λόγος είναι ότι χρησιμοποιούνται και τοπικοί ηθοποιοί της Κύπρου για τις σειρές που προορίζονται για την Ελληνική Ενδοχώρα - Γιατί και οι Κύπριοι είναι Έλληνες, σημειολογική διαφορά για ένα Ελλαδίτη αυτή, αλλά όχι και για έναν Έλληνα της Κύπρου!-).
Δυστυχώς το ότι η Τούρκική αγορά είναι πλέον πολλαπλάσια της Ελληνικής έχει πλεονεκτήματα για τους εκεί παραγωγούς στο πόσο μπορούν να αποδώσουν οι επενδύσεις τους. Και το πόσο κεφάλαιο θα μπορέσουν σιγά, σιγά, να αποκτήσουν, και το οποίο θα μπορούν να το επαναεπενδύουν διαρκώς για να μεγαλώνουν τις επιχειρήσεις τους, μέχρι του σημείου να παύουν να είναι πλέον εύκολα ανταγωνίσιμες από τις αντίστοιχες Ελληνικές (δεδομένου ότι μπορεί και να δουλεύουν και με μικρότερα αρχικά κοστολόγια λόγου φθηνότερων εργατικών, τότε η απόδοση του κεφαλαίου τους πολλαπλασιάζεται ακόμα περισσότερο). Σιγά, σιγά, έτσι έχει δημιουργηθεί μια τεράστια κινηματογραφική βιομηχανία στην γείτονα χώρα που έχει πλέον ξεπεράσει τα όρια της (τεράστιας) εσωτερικής της αγοράς και έχει πλέον διεθνή προσανατολισμό!
Επίσης οι Τούρκοι ηθοποιοί μπορεί να βγάζουν περισσότερα λεφτά από τους αντίστοιχους Έλληνες (όσοι βγάζουν τουλάχιστο περισσότερα!) αλλά επίσης βγάζουν και πολύ περισσότερη εργασία από άποψη ωρών! Ήδη έχουμε αναφέρει ότι αυτή η σειρά έχει χρονική διάρκεια 115-120 ωρών (και αυτό μέσα σε 1,5-2 σεζόν!). Οι αντίστοιχες Ελληνικές σειρές έχουν 26-28 επεισόδια των 45-60 λεπτών την σεζόν και ζήτημα είναι εάν βγάζουν 1 με 1,5 σεζόν! Οπότε η χρονική διάρκεια των αντίστοιχων σειρών είναι χαοτική!
Και εάν σου έρθει και το Ελληνικό κανάλι που θα πάρει φθηνότερα όλο αυτό το προϊόν από ότι το αντίστοιχο Τουρκικό κανάλι (γιατί απλούστατα στην πρώτη προβολή στην Τουρκία η σειρά εάν έχει κάνει επιτυχία (η οποία είναι απαραίτητη για να γίνει και επιτυχία και στο εξωτερικό!) θα έχει κάνει απόσβεση της αρχικής επένδυσης της, και μετά μπορεί να υπάρξει μια χαμηλότερη κοστολόγηση του προϊόντος για τις αγορές του εξωτερικού για να είναι ανταγωνιστικότερη η τιμή του από τις εγχώριες παραγωγές μια που όλες οι εισροές σχεδόν από εδώ και πέρα θα είναι καθαρά κέρδη!), και θα το σπάσει πες σε 200 επεισόδια με ένα υποπολλαπλάσιο κόστος από κάτι αντίστοιχο που θα γίνονταν στην Ελλάδα με Έλληνες συντελεστές.
Έπειτα η τουρκική τηλεοπτική μυθοπλασία είναι πιο ανοιχτή σε νέα πρόσωπα από την Ελληνική (στην οποία ανακυκλώνονται εδώ και πολλές δεκαετίες, τα ίδια, και ίδια, πρόσωπα ή βγαίνουν στο προσκήνιο άτομα που έχουν τις διασυνδέσεις με τους ήδη εδραιωμένους ηθοποιούς, σκηνοθέτες ή παραγωγούς του χώρου) και δεδομένου του μεγέθους της χώρας μπορεί να δώσει και πολλά νέα ταλέντα που επίσης να έχουν πολλά εμφανισιακά πλεονεκτήματα (και όχι μόνο). Λίγο κοιτάξτε τις φωτογραφίες που σας έβαλα και θα καταλάβετε πολλά! Χα χα χα.
Δεύτερο σημείο η πλοκή, η θεματολογία, τα διάφορα γυρίσματα και "κόλπα" των σεναρίων των Τούρκικων σειρών είναι ήδη γνωστά και (πολύ)χρησιμοποιημένα και στον παλιό Ελληνικό κινηματογράφο και Ελληνική τηλεοπτική μυθοπλασία. Το ίδιο και τα στερεότυπα που χρησιμοποιούν είναι ήδη στερεότυπα που έχουν χρησιμοποιηθεί και στην Ελλάδα. Το μελοδραματικό στιλ επίσης είναι αρκετά γνωστό και αυτό στο Ελληνικό κοινό. Θα μπορούσα να πω μάλιστα ότι είναι αρκετά κοντινό ιδίως στα βιώματα και ερείσματα των μεγαλύτερων γενιών των Ελλήνων (που και αυτοί είναι και η κύρια μάζα των τηλεθεατών τους!).
Από άποψης θεματολογίας θα μπορούσαμε να πούμε ότι η Τουρκική τηλεοπτική μυθοπλασία μοιάζει με τον παλιό Ελληνικό κινηματογράφο και στο στιλ του αλλά και στα όρια του. Μάλιστα υπακούοντας στην τοπική πολιτική ορθότητα δεν έχει και ορισμένα χαρακτηριστικά που έχουν ως ένα σημείο ενοχλήσει τις μεγάλες μάζες του Ελληνικού τηλεοπτικού κοινού, με την υπερπροβολή τους λόγου της αντίστοιχης πολιτικής ορθότητας που έχει επιβληθεί στην Ελληνική τηλεοπτική μυθοπλασία!
Τρίτο σημείο είναι ότι στην πραγματικότητα οι δύο λαοί έχουν πολλά περισσότερα κοινά σημεία από όσα θέλουν να ομολογήσουν. Κοινό λεξιλόγιο εν μέρη, κοινές εκφράσεις (ακόμα και τις εκφράσεις "για στα χέρια σου" "να μην σε ματιάσω" έχουμε κοινές!), κοινά ή έστω κοντινά έθιμα και ήθη (εάν εξαιρέσεις την θρησκεία!), κοινά φαγητά, κοινές νοοτροπίες και οπτικές, κοινές φάτσες και σωματότυποι!
Εάν συνυπολογίσεις όλα τα παραπάνω είναι εύκολο να αντιληφθείς και το γιατί έχουν τόσα ερείσματα αυτές οι σειρές στο Ελληνικό κοινό, παρόλο που υπάρχουν αρκετές "δυσκολίες" στην συμβίωση μας με τους εκ ανατολών γείτονες μας (Α μπα! Όχι και τόσες πολλές, απλώς μερικές δεκάδες πόλεμοι, σφαγές, σκλαβιά, και μόνιμη απειλή από τα ανατολικά μας! Χα χα χα).
Κινδυνεύει από αυτή την Πολιτιστική εισβολή η χώρα?
Χμμμμμ! Δεν θα το έλεγα! Ναι! Η συνεχή τριβή με τον πολιτισμό της γείτονας χώρας έτσι όπως τον παρουσιάζουν μέσα από την τηλεοπτική τους μυθοπλασία δυσκολεύει τρομερά το έργο της δαιμονοποίησης του Τούρκικου λαού, κάτι που χρειάζεται σε φυσιολογικούς λαούς να γίνει προκαταβολικά σε περίπτωση που σχεδιάζεις πόλεμο μαζί τους. Αντίθετα στον Ελληνικό ψυχισμό και χαρακτήρα αυτή η αποφυγή της δαιμονοποίησης μπορεί να φέρει αντίστροφα αποτελέσματα! Μην ξεχνάτε ότι τους περισσότερους πολέμους μας τους έχουμε κάνει με τον λαό που γνωρίζουμε καλύτερα από όλους τους άλλους! Δηλαδή με εμάς! Το να είναι κοντά με κάποιον λαό οι Έλληνες στην πραγματικότητα αυξάνει τις πιθανότητες πολέμου με αυτόν! Χα χα χα.
Αντίστοιχα όσοι μιλάνε για εκφυλισμό του πολιτισμού μας τις τελευταίες δεκαετίες, και θεωρούν ότι τα ήθη και τα έθιμα μας πρέπει να διαφυλάχθουν, να ισχυροποιηθεί ο θεσμός της αστυνομίας σε βαθμό που να ζούμε σε αστυνομοκρατούμενο καθεστώς, όπως και να αποκτήσει πιο δυναμικό ρόλο ο στρατός και ακόμα μεγαλύτερη βαρύτητα η θρησκεία, καθώς και να πάψουν τα δικαιώματα των μειονοτήτων να έχουν τόσο μεγάλη προβολή από την τηλεόραση μας, μπορούν κάλλιστα να βρουν το παράδειγμα της κοινωνίας που ονειρεύονται όχι πολύ μακρυά από μας! Και συγκεκριμένα ακριβώς δίπλα μας! Οπότε και η τηλεοπτική μυθοπλασία τους δεν είναι και τόσο μακρινή σε ότι θεωρούν ιδεατό οι παραπάνω συμπολίτες μας! Χα χα χα.
Όσο για μένα? Εγώ είμαι άντρας και απόγονος του Ζορμπά! Καθήκον μου είναι να εκτιμώ την ομορφιά από όπου προέρχεται, και αμαρτία μου να περιφρονώ την οποιαδήποτε γυναίκα! Οπότε τα καϊνάρια είτε είναι από την πατρίδα, είτε από την Τουρκία, το Ισραήλ, το Λίβανο, την Δανία, την Γαλλία, την Σομαλία, τον Καναδά, την Βενεζουέλα, την Ιαπωνία και οπουδήποτε αλλού, εγώ είμαι καταδικασμένος να τα θαυμάζω! Δεν μπορώ να κάνω βλέπετε αλλιώς! Αυτή είναι η φύση του άντρα!
Μεταξύ μας τώρα αυτά ε? Μην τα ακούσει αυτά η Αλεπού και με κυνηγά σε όλο τον Ντουνιά με κανένα μπαλταδομάχαιρο!
Χα χα χα.
Ενημέρωση 25/1/2020
ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ
Και
θεώρησα να σας θέσω και ορισμένα ακόμα μεταγενέστερα στοιχεία που συγκέντρωσα
έπειτα από έρευνα πάνω στο θέμα που μου κίνησε το ενδιαφέρον ακόμα περισσότερο.
Αφού
γράφηκε η παραπάνω ανάρτηση συνέχισα την έρευνα και βρήκα ακόμα μερικά
πραγματάκια που αξίζουν να αναφερθούν, όπως και ορισμένες ακόμα παρατηρήσεις
που δεν τις είχα προσθέσει στην αρχική ανάρτηση.
Πρώτα από όλα το ξέρατε ότι υπάρχουν ακόμα και
ολόκληρες ομάδες στο Facebook
( εγχώριες αλλά και αλλοδαπές!) που έχουν ως θεματολογία τις Τουρκικές σειρές?
Όχι ε? Και όμως! Και μάλιστα από όσα κατάλαβα μάλλον οι διαχειριστές τους
παρακολουθούν στενά την Τουρκική αγορά, και παρουσιάζουν στα πλαίσια των ομάδων
τους όλες τις νέες τουρκικές σειρές, καθώς και δίνουν συνεχή ενημέρωση σχετικά με την
πορεία τους διαρκώς. Μάλιστα έχω και την υποψία ότι μεταγλωττίζουν (υπότιτλιζουν καλύτερα!) και τις
σειρές (ή μπορεί μόνο τα τρέιλερ τους, ή τις ενημερώσεις που υπάρχουν πάνω σε
αυτές!) και έτσι έχουν ένα κοινό (μεγάλο εάν κρίνω από τα like που έχουν
-500 με 600 στα χαλαρά!- οι σχετικές ενημερώσεις-) που παρακολουθεί τις
εξελίξεις στις σειρές ακριβώς την στιγμή της πρώτης προβολής τους στην Τουρκία
(τουλάχιστο ένα χρόνο πριν προβληθούν και στην χώρα μας).
Μια από αυτές τις
ομάδες στο Ελληνικό Facebook είναι και η Τούρκικες σειρές-Ειδήσεις στα Ελληνικά-Τurkishseries&movies in Greek και η σχετική σειρά που αναφέρεται η παραπάνω ανάρτηση παρουσιάζεται σε αυτή
την ομάδα σε αυτό το άλμπουμ “Erkenci Kuş” (Πρωινό πουλί) - 2018 (Φτερωτός Θεός).
Υπάρχει και η σελίδα επίσης Erkenci kus - Original Greece Page με αντίστοιχο περιεχόμενο και θεματολογία.
Πραγματικά με εξέπληξε το γεγονός ότι μπορεί
να υπάρχει τέτοια οργάνωση στην Ελλάδα σε
όσους θέλουν να παρακολουθούν συστηματικά τις σειρές από την γείτονα χώρα!
Μπράβο! Έκπληξη καλή! Ακόμα μεγαλύτερη έκπληξη ότι υπάρχουν τέτοιες ομάδες στο Facebook (και όχι μόνο!) και
σε χώρες του εξωτερικού και μάλιστα της Δυτικής
Ευρώπης!
Και μάλιστα είναι σε τέτοιο επίπεδο και
οι γνώσεις και η πληροφόρηση που έχουν
πάνω στο θέμα που μου θυμίζει αντίστοιχες ομάδες στο facebook, καθώς και forum, όπως και sites, με θεματολογία για το GoT, Star Wars, Lord of the Rings κ.α.
που έχουν αντίστοιχα τα αγοράκια Nerds (γιατί εάν προσέξεις τα σχόλια στις
φωτογραφίες στις τουρκικές σειρές μάλλον γυναικοκρατούνται συντριπτικά!).
Ενδιαφέρον και αυτό! Και αρκετά από τα σχόλια είναι υψηλού επιπέδου σε πληροφορίες
και ανάλυση, ενώ άλλα είναι λίγο πιο οπαδικά και ζηλιαρόγατα (πχ H Pollen το
φουρνόξυλο. Η Sanem η χαζή. Η Sanem να μην ξαναπαίξει ποτέ ξανά με τον Can! Και άλλα τέτοια γρρρρρ γυναικογατίσια!
Χα χα χα)!
Στην σειρά μας τώρα, αυτά που περίπου πληροφορήθηκα
από τα σχόλια σε αυτή την ομάδα ήταν ότι άλλαζε συχνά τους κύριους
σεναριογράφους της, έκανε κάποια στιγμή κοιλιά και έφτασε να δίνει νούμερα τηλεθέασης
στο 3-3,5% στην Τουρκία (δεν ξέρω πόσο πολυκερματισμένη είναι η Τουρκική
τηλεοπτική αγορά, και πόσα κανάλια έχουν, αλλά ένα 3-3,5% δεν ακούγεται καθόλου
καλό, ακόμα και αν με οκταπλάσιο πληθυσμό αυτή η χώρα αυτό το ποσοστό
μεταφράζεται σε ένα 24-26% στην δική μας αγορά από άποψη αριθμού τηλεθεατών).
Οπότε δεν ήταν και τόσο "αντιπροσωπευτική" για
τα Τουρκικά γούστα (θυμάστε την υπόθεση που κάνω παραπάνω σχετικά με "ευρωπαϊκό" προσανατολισμό που μπορεί να έχουν
κάποιες σειρές έτσι ώστε να πηγαίνουν για εξαγωγές? Αυτά τα νούμερα μπορεί να
δηλώνουν και ακριβώς αυτό, δεν ήταν μια σειρά προσανατολισμένη για την
εσωτερική αγορά αλλά για το εξωτερικό, για αυτό και δεν είδαμε αβέρτα
μαντιλοφορούσες!). Καθώς και ότι έκανε πολύ μεγάλα νούμερα σε χώρες του εξωτερικού,
αραβικές αλλά και δυτικές (πχ Ιταλία, Γαλλία,
και ιδίως Ισπανία όπου έκανε θραύση κυριολεκτικά με πολύ μεγάλα νούμερα!).
Επίσης τα γνωστά παράπονα των θαυμαστών
σχετικά με την κοιλιά και πτώση ποιότητας που παρατηρήθηκε στην σειρά. Κάτι που
είναι όμως δεδομένο σε σειρές με δεκάδες ώρες περιεχομένου (αυτή μάλιστα ξεπέρασε
και την εκατοντάδα ωρών!). Θύματα της επιτυχίας τους είναι αυτές οι σειρές, όσο
περισσότερη επιτυχία έχουν τόσο τις τραβάνε σε μάκρος, και τόσο αυξάνει η
πιθανότητα να κάνουν την σεναριακή κοιλιά.
Μια ένσταση που έχω είναι ότι θεωρούν ότι οι
αλλαγές σεναριογράφου αυτόματα αλλάζουν και το περιεχόμενο της σειράς ή ότι όλα
τα επεισόδια έχουν και στην δημιουργία τους την ίδια γραμμική σειρά που έχουν
με την προβολή τους!
Λίγο δύσκολο αυτό! Γιατί ένας από τους κεντρικούς
χώρους γυρισμάτων (εταιρία «Υπέροχη Ιδέα») χρησιμοποιήθηκε μέχρι τα 2/3 των επεισοδίων,
και ξαναχρησιμοποιήθηκε στα τελευταία 3-4 επεισόδια. Δεδομένου ότι υπάρχουν
κοντά στα 10 επεισόδια ανάμεσα σε αυτά τα δύο διαστήματα, σημαίνει ότι εάν και
τα γυρίσματα ήταν και αυτά με γραμμική σειρά ότι αυτός ο χώρος εγκαταλείφτηκε
για 3-4 μήνες, κανένας απολύτως δεν τον αγόρασε ή ενοικίασε (ή έκανε γυρίσματα
εκεί εάν ανήκει το κτήριο σε κάποια εταιρία παραγωγής!!!), και μετά από τόσο
καιρό το βρήκε η εταιρία παραγωγής εύκαιρο και ελεύθερο για να συνεχίσει τα
γυρίσματα της!!!
Ακόμα μια λεπτομέρεια που συνηγορεί στο ότι τα
γυρίσματα δεν ήταν γραμμικά είναι και το μήκος των μαλλιών και μούσιων των πρωταγωνιστών.Είναι στο μακρύτερο μήκος τους στα επεισόδια λίγο πριν από το τέλος, ενώ στα
τελευταία δεν είναι και τόσο μακριά (είναι όμως στο μήκος που ήταν και στα 2/3 της
σειράς!). Οπότε και όταν ο παραγωγός της σειράς αναφέρει ότι ο σχεδιασμός ήταν
για 52 επεισόδια εξ αρχής (και γυρίστηκαν 51) μπορεί να είναι αληθής στην
δήλωση του, και ενισχύει την πιθανότητα
να μην ήταν γυρισμένα γραμμικά τα επεισόδια.
Άλλη λεπτομέρεια που βρήκα
σχετικά με τους πρωταγωνιστές είναι οι λογαριασμοί τους στο Instagram, όπου η
Demet Özdemir (Sanem) έχει πάνω από 8,8 εκατομμύρια ακόλουθους, ενώ
ο Can Yaman (Can) έχει πάνω από 5,8
εκατομμύρια ακόλουθους. Και αυτό όταν τα μεγάλα Ελληνικά τηλεοπτικά (και όχι
μόνο) ονόματα έχουν βαριά, βαριά, στην καλύτερη των περιπτώσεων κάτω από ένα
εκατομμύριο ακόλουθους στο ίδιο κοινωνικό δίκτυο! Και συνήθως οι αριθμοί των
ακόλουθων τους βρίσκεται ανάμεσα στις 200 με 450 χιλιάδες ακόλουθους. Αυτό
δίνει μια τρομερή δυναμική και σε αυτούς του ηθοποιούς, και στις σειρές που θα
πρωταγωνιστούν, για να δημιουργούν αντίστοιχες επιτυχίες και στο μέλλον (γιατί
ήδη έχουν μια βάση θαυμαστών που αριθμεί εκατομμύρια! Τρομερό αβάντζο αυτό!). Και οριοθετεί προς τα πάνω
και τις μελλοντικές επιτυχίες της Τουρκικής τηλεοπτικής μυθοπλασίας.
Και μια ακόμα συνεισφορά που είχαν τα σχόλια
σε αυτή την σελίδα ήταν και το πόσο έδειξε η σειρά τρυφερές (ή ερωτικές)
στιγμές ανάμεσα στους πρωταγωνιστές. Και τα όρια έφτασαν μέχρι κάποια φιλιά και
χάδια! Ναι! Σωστή
η παρατήρηση από τους σχολιάζοντες στην ομάδα! Πραγματικά ιδιαίτερα συντηρητική
η σειρά και σε αυτόν τον τομέα. Τόσο πολύ που είναι άξια αναφοράς και αυτή η παρατήρηση!
Από το άρθρο επίσης Πόσο τελικά κοστίζουν τα τούρκικα σήριαλ; Δια χειρός Τίνας Μεσσαροπούλου έχουμε μια ιδέα
σχετικά με το κόστος των Τουρκικών σειρών σε σχέση με τις αντίστοιχες Ελληνικές. Οπότε το κόστος
ανά επεισόδιο για τις τούρκικες σειρές είναι ανάμεσα στα 2,500 με 5,000 ευρώ,
ενώ για τις αντίστοιχες Ελληνικές σειρές μπορεί να φτάνει και τις 40,000 ευρώ
το επεισόδιο, με μέση τιμή τις 30,000 ευρώ (τιμές 2016). Μάλιστα οι ακριβότερες
Ελληνικές σειρές έφτασαν σε επίπεδα των 120,000 ανά επεισόδιο (σειρές του Χριστόφορου
Παπακαλιάτη), μέχρι και τις 200,000 ευρώ ανά επεισόδιο (Ματωμένα χώματα), ενώ η
σειρά του MEGA "Το νησί" είχε φτάσει σε συνολικό κόστος τα 4 εκατομμύρια
ευρώ. Οπότε δεδομένου της ευρύτατης επιρροής που έχει στο ελληνικό κοινό και
των νούμερων που φέρνει, και το
χαμηλότατο κόστος ανά επεισόδιο, είναι πασιφανές η προτίμηση των Ελληνικών καναλιών
για αυτές τις σειρές!
Για το τέλος μια ακόμα δική μου παρατήρηση για
την σειρά. Ο Μέγας Αλέξανδρος αναφέρεται ως Ισκάντερ και η Κλεοπάτρα ως Αιγύπτια!
Καθαρή προσπάθεια να μην φανεί η Ελληνικότητα και των δύο αυτών Ιστορικών
προσώπων (Ισκάντερ λένε τον Αλέξανδρο οι Λαοί της Ανατολής με σκοπό να τον
εντάξουν στην δική τους παράδοση, «αφαιρώντας» την χροιά της Ελληνικής του
καταγωγής. Περίπου αντίστοιχο με το να μας αποκαλούν ως Γραικούς τους Έλληνες και
Greece
την Ελλάδα (και όχι Hellas!)
οι Δυτικοευρωπαίοι για να στερήσουν την ιστορική συνέχεια των Ελλήνων και της Ελλάδας
με την Αρχαία Ιστορία της και Πολιτισμό). Και φυσικά μια από τα ίδια και με την
Κλεοπάτρα! Δεν ήταν μια Μακεδόνισσα Ελληνίδα της οικογενείας των Πτολεμαίων,
αλλά μια Αιγύπτια! Δυστυχώς οι σεναριογράφοι στην Τουρκία είναι υποχρεωμένοι να
ακολουθούν την πολιτική ορθότητα της χώρας τους (Και όχι μόνο! Αλλά και την επίσημη παιδεία που
διδάσκουν στα σχολεία τους!). Μια χώρα ιδιαίτερα αναθεωρητική και επιθετικά
επιτακτική σε όλους τους τομείς! Κρίμα!
* Στην σελίδα του skai στο facebook όταν είχε ανακοινωθεί ότι θα διακόψουν την σειρά για να βάλουν στην θέση της το "My style rocks" υπήρξαν πολλά δράματα!Δεκάδες σχόλια από γυναίκες κυρίως που διαμαρτυρόταν εντόνως και με πόνο! Δεν ήξεραν τι να κάνουν! Δεν είχαν την δυνατότητα να παρακολουθήσουν από το Youtube τα επεισόδια με αγγλικούς υπότιτλους (γιατί δεν γνώριζαν αγγλικά!) δεν είχαν την δυνατότητα να δίνουν 7 ευρώ κάθε εβδομάδα για να αγοράζουν το περιοδικό που βγάζει τα επεισόδια σε DVD, δεν είχαν καν την οικονομική δυνατότητα ή τις ικανότητες να μπουν στο συνδρομητικό κανάλι που έδειχνε την σειρά!
Τα σχόλια τους έβγαζαν αγανάκτηση και πόνο! Πόνο σαν να ήταν εξαρτημένα άτομα από αυτό (ή ερωτευμένα άτομα! Ναι παίζει το σκηνικό να έχουν ερωτευτεί τον πρωταγωνιστή! Όμορφο και νέο παιδί! Λογικό!). Τις λυπήθηκα! Και ταυτόχρονα είχαν τους "Ελληνόψυχους" να τις βρίζουν γιατί έβλεπαν τα τούρκικα και να χαίρονται με τον πόνο τους! Λες και το "My style rocks" δεν είναι ακόμα μεγαλύτερη φθορά για τον πολιτισμό μας. Είναι και Τούρκικη παραγωγή μάλιστα και αυτό! Χα χα χα.
Δυστυχώς η απάντηση με το τι να αντικαταστήσουμε αυτά τα προϊόντα μαζικής υποκουλτούρας είναι και δύσκολη και πανάκριβη! Βιβλία! Εκατοντάδες με χιλιάδες! Μια τεράστια και ποιοτική βιβλιοθήκη! Αλλά τα βιβλία είναι ακριβά και σε χρόνο, διάθεση, και κυρίως σε κόστος! Μια βιβλιοθήκη με τετραψήφιο αριθμό βιβλίων με μέσο όρο πάνω από 20 ευρώ το ένα είναι τεράστιο κόστος! Σχεδόν όσα λεφτά έχω ρίξει στην μελισσοκομία σε μια δεκαετία εγώ, και περίπου τόσα χρόνια και για να τα διαβάσεις και να τα κάνεις κτήμα σου! Και δεδομένου ότι και τα περισσότερα (συντριπτικά περισσότερα!) θα είναι από ξένους συγγραφείς είσαστε σίγουροι ότι αυτό δεν θα "αλλοιώσει" τον πολιτισμό μας? Μπορεί με τόσα βιβλία διαβασμένα κάποιος να πάψει να είναι ένας κάφρος ικανός που ρίχνει μόνο φαρμάκι στα σχόλια στα κοινωνικά δίκτυα, και να γίνει και χρήσιμο μέλος της κοινωνίας, που να μην έχει το μυαλό του μόνο και μόνο για να κρατά ισορροπία στο κεφάλι του και να μην παλαντζάρει καθώς περπατά! χα χα χα.
** Παίδες το να μιλάς πολλές γλώσσες δεν σε κάνει πιο χαζό! Αντίθετα το να έχεις στο ρεπερτόριο σου πάνω από μια γλώσσα να μιλάς και να γράφεις σε κάνει και εξυπνότερο και ικανότερο! Μην βλέπετε τα πράγματα λάθος γιατί είσαστε φυροκέφαλοι! Χα χα χα.
*** "Σε διάφορα μέρη της Ελλάδας, προτού φύγει κάποιος ταξιδιώτης, συνήθιζαν να χύνουν νερό μπροστά του, πριν φύγει, για να είναι ελεύθερος ο δρόμος του, όπως ελεύθερο τρέχει το νερό."
Πηγή
Το Νερό στην λαϊκή μας παράδοση
**** "Ο γαμπρός στα παλιά χρόνια ζητούσε την κοπέλα από τον πατέρα, το λεγόμενο λογοδόσημο. Το "λογόστεμμα" γινόταν στο σπίτι της νύφης σε στενό οικογενειακό κύκλο.
Ο παπάς την ώρα του
αρραβώνα διάβαζε την ευχή στο σπίτι, σταύρωνε τα δαχτυλίδια τα οποία ήταν
δεμένα με κόκκινη κορδέλα σε άσπρο μαντίλι, μπροστά στην εικόνα της Παναγίας.
Έπειτα τα περνούσε στους αρραβωνιασμένους και μετά ο κουμπάρος τα άλλαζε."
Πηγή
Αρραβώνας: Ιστορία και Έθιμα.
****** "O Ιερέας που σε μια εναρκτήρια άτυπη θρησκευτική ακολουθία προτείνει στον γαμπρό – με χειροφίλημα – να πάρει την ευχή των γονέων του."
Πηγή
Γάμος-Μέλαμπες
"Οπωσδήποτε όμως οι ασπασμοί συνοδευόταν και με το χειροφίλημα των γονέων για να αποσπάσουν την πολύτιμη ευχή, η οποία θα τους σταθεί χρήσιμη για όλο το χρόνο!"
Πηγή
Από την Πρωτοχρονιά στα Φώτα: Ήθη και έθιμα της Κρήτης
"Στις 16 Φεβρουαρίου επισκεφτήκαμε για μια ακόμη φορά το νηπιαγωγείο για να μιλήσουμε για τα αποκριάτικα έθιμα.
Παρουσιάσαμε
τη συγχώρεση που έκαναν παλιά με τα πορτοκάλια, ξεκινώντας από
το σπίτι των πεθερικών, του κουμπάρου , τις θείες του συζύγου και κατόπιν στις
θείες της νοικοκυράς.
Πηγή
Πολιτιστικός Σύλλογος Τερπνής
"Πάντα, τις γιορτινές μέρες, από τις παραμονές, ερχόντουσαν οι παππουληδες στα παντρεμένα τους παιδιά, για να περάσουν μαζί τους τα πατροπαράδοτα έθιμα. Όταν ερχόταν η ώρα να δώσουν την ευχή τους, για να πάνε να μεταλάβουνε τα παιδιά τους και τα εγγόνια τους, άπλωναν με συγκίνηση το γέρικο χέρι τους να το φιλήσουν και έδιναν χιλιες ευκές με τρέμουλη απο τη συγκίνηση φωνη, για υγεία, προκοπή και προ παντων για γνώση.
Το ιδιο γινότανε κι αυτό απο τον πατέρα και τη μητέρα και οσους θειους και θειες βρισκόντουσαν κοντά. Ποτέ ομως δεν ξεχνούσανε τη νονά. Απο πολυ μικρά τα πήγαινε η μάνα τα παιδια στη νουνά, για να τα ευχηθεί τη μέρα που θα μεταλαβαίνανε. Σαν μεγαλώνανε πηγαίνανε προθυμα μόνα τους. Γιατι, η συγχώρευση της νουνάς, είχε μια ιδιαίτερη χαρά. Παντα μετά το χειροφίλημα και τις ευχές "να γίνουν καλοί Χριστιανοί", ήβαζε κάμποσα μεταλίκια στις τσέπες των βαφτισιμιών της, λέγοντας: "για να ανάψετε κερι αύριο που θα μεταλάβετε"."
Πηγή
Χριστουγενιάτικα έθιμα της Σμύρνης.
"Ανήμερα μετά τη θεία λειτουργία χαιρετιόνταν λέγοντας Χριστός γεννάται. Ήταν έθιμο οι μικρότεροι να φιλούν το χέρι των ηλικιωμένων, Χειροφίλημα κάνανε και οι νύφες στα πεθερικά ’ ένδειξη σεβασμού."
Πηγή
Adios Amigos Locos
Λάζαρος Μότσανος
Σοχός 19/1/2020
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου