Σε μια πρωτοφανή και πρωτόγνωρη (πλεονασμός τα δύο αυτά επίθετα τόσο κοντά? Ίσως! Ποιος νοιάζεται! Χα χα χα) έκρηξη εξωστρέφειας από μέρος μου, ένα κομμάτι από την πρόσφατη θεματολογία του blog ασχολήθηκε και με άλλα θέματα έκτος από τα ενδιαφέροντα μου, την δουλειά μου, την ζωή μου, και επεκτάθηκε και στην δουλειά άλλων, στα προβλήματα του κλάδου και στις δυσλειτουργίες του, σε μια πιο επικεντρωμένη στο πεδίο ματιά, στην αλληλεπίδραση μου και με τον υπόλοιπο κόσμο εκεί έξω (Βλέπετε αναρτήσεις του blog 12η Γιορτή Μελιού Θεσσαλονίκης , Όλα τα είχε η Μαριορή ο φερετζές της έλειπε , Το τυχαίο και η σημασία του στην μελισσοκομία Vol II). Και αυτή η έκρηξη εξωστρέφειας θα συνεχισθεί, και με το να γίνεται κριτική πάνω σε θέματα που μέχρι τώρα δεν είχα ασχοληθεί ιδιαίτερα (την είχατε γλυτώσει μέχρι τώρα! Αλλά....! Χα χα χα) , αλλά και με το να παρουσιάζονται και ορισμένα άτομα που πραγματικά με έχουν εντυπωσιάσει με την δημιουργικότητα τους, την σοβαρότητα τους, την προσήλωση στους στόχους τους και στο κυνήγι των ονείρων τους.
Άτομα που θα πρέπει να παρουσιασθεί το έργο τους και σε σας, για να αποτελέσουν θετικό παράδειγμα για όλους τους νεότερους εκεί έξω που θέλουν να ακολουθήσουν και αυτοί τα όνειρα τους. Να μην αποτελεί το δικό μου παράδειγμα , της εργασίας μου και της ζωής μου , το μόνο υπόδειγμα που θα παρουσιάζεται σε αυτό το blog.
Σιγά, σιγά, θα προσφέρω το έργο τους , όπως μου το παρουσίασαν μπρος μου , και σε εσάς. Χωρίς ανταλλάγματα ή κρυφές συναλλαγές κάτω από το τραπέζι. Απλώς γιατί μου άρεσε το έργο τους, μου άρεσαν σαν άνθρωποι, έχουν την βαθιά εκτίμηση μου. Και για κάθε ένα που έχει τα παραπάνω, και μπορέσω να συγκεντρώσω υλικό για το έργο τους , θα γίνεται η ίδια παρουσίαση.
Φυσικά αυτό θα γίνει σε βάθος χρόνου, αλλά είμαι αποφασισμένος να γράφω για πολύ, πολύ, πολύ, πολύ καιρό, όσο και εάν αυτό δυσαρεστεί κάποιους. Αλλά με ξέρετε, είμαι πνεύμα αντιλογίας, και σαδιστής. Οπότε όσο πιο πολύ σας εκνευρίζει το ότι γράφω, τόσο περισσότερο θα γράφω για να απολαμβάνω το παραπάνω γεγονός! Χα χα χα.
Οπότε θα αρχίσουμε με νέα (γκουχ, γκουχ, γκουχ!) άτομα, κοντινά στην ηλικία μου, γιατί οι πιο ηλικιωμένοι ήδη έχουν δεχθεί (υπερβολικά ίσως πολύ) τα φώτα της δημοσιότητας και το έργο τους ήδη είναι γνωστό. Αντίθετα νέες ιδέες είναι πολύ ευκολότερο να έρθουν από νεότερα μυαλά και αυτό θαρρώ ότι είναι το σημαντικότερο για να βγει η χώρα μας από το τέλμα. Φρέσκα μυαλά, αδιάκοπο κυνήγι των ονείρων, και ατσάλινη θέληση!
Πολλά πάλι είπαμε, αυτές είναι αναρτήσεις για τους ανθρώπους των έργων και όχι των λόγων.
Τον ξάδερφο μου τον Ζαχαρία Σαλαχώρα πιστεύω ότι ήδη τον γνωρίζετε από τις αναρτήσεις του blog ( Πατεντιάρης , ΟΙ ΤΡΟΠΟΙ ΤΩΝ ΒΟΥΝΩΝ , Το τυχαίο και η σημασία του στην μελισσοκομία , Trust Me, I m an Engineer ). Αγαπημένος μου ξάδερφος, εφευρετικός, δημιουργικός, μαύρο σκυλί στην δουλειά. Σύμφωνα με μένα (και τον δάσκαλο μου!) το άτομο που θα είχε τις μεγαλύτερες πιθανότητες από όλους στον πλανήτη να γίνει ο τέλειος μελισσοκόμος, εάν είχε ασχοληθεί και με αυτό το χαζό, γιατί έχει όλα τα χαρακτηριστικά που θα έπρεπε να έχει ο τέλειος μελισσοκόμος στο μέγιστο βαθμό! Δυστυχώς δεν έγινε μελισσοκόμος, μια τεράστια απώλεια για τον κλάδο, αλλά ευτυχώς για τον Αξά, γιατί σώθηκε! Χα χα χα.
Σήμερα μια που φιλοτιμήθηκα να τον επισκεφτώ (ναι! Στον τομέα της κοινωνικότητας τα τελευταία χρόνια σπάζω το ένα αρνητικό ρεκόρ μετά το άλλο! Χα χα χα) τον πέτυχα πάλι να ετοιμάζει μια πατέντα, και δεν έχασα καθόλου χρόνο για να την αποτυπώσω και φωτογραφικά, παρόλο που ακόμα δεν έχει ολοκληρωθεί (θα υπάρξει και συνέχεια πάνω στην εξέλιξη αυτή της πατέντας μέχρι την ολοκλήρωση της, υπόσχεση και αυτό), για να την παρουσιάσω και μέσα από το blog μου (το γιατί το εξηγήσαμε μόλις παραπάνω).
Το λοιπόν το δίδεξιο μαιμούνι (γουστάρετε νεολογισμό? Καθαρά δικός μου! Μόλις τον δημιούργησα! Διδέξιος = αυτός που έχει δύο δεξιά χέρια! Διαφορετικό με τον αμφιδέξιο που σημαίνει ότι κάποιος χρησιμοποιεί τα δύο χέρια τους σαν να ήταν δεξιά. Ο διδέξιος είναι 1000 φορές πιο επιδέξιος από τον αμφιδέξιο! Χα χα χα) έχει κάνει μια πατέντα για μηχανοκίνητο καρότσι ξύλων (και όχι μόνο!)!
Έχοντας πάρει ένα τσοκάκι Honda 50 κυβ. εκ. (50 c.c.) που είχε κολλήσει το πιστόνι του (από τον κουνιάδο όπως λέει και ο Ζάχος) του έχει κάνει ένα πλαίσιο με κοιλοδοκούς με την χρήση ηλεκτροκόλλησης, όπου έχει προσαρμόσει ρόδακια, αλλά και τον τροχό που δίνει κίνηση ο κινητήρας, του έβαλε τις μανέτες του γκαζιού, αλλά και του φρένου, το καντράν ταχύτητας, καυσίμων, και των ενδείξεων της μπαταρίας, καθώς και το ντεπόζιτο (θα μπει στο άμεσο μέλλον και μπαταρία), και του προσάρμοσε και μια σκάφη από καρότσι ξύλων (ή από οικοδομικό καρότσι).
Τι λες τώρα!!
Λεπτομέρεια.
Την λεμονιά την βλέπετε από πίσω? Από τις ελάχιστες λεμονιές που έχουν ζήσει πάνω από ένα χρόνο στα μπιλοζίρια του Σοχού! Και αυτό γιατί την έχει σε τρειλαράκι που του επιτρέπει να μεταφέρει σε εσωτερικό χώρο τον χειμώνα το μεγάλο πλέον δέντρο (με την ακόμα μεγαλύτερη γλάστρα του)!
Ζάχος! Τι να πεις!
Η ανατροπή της σκάφης του καροτσιού δεν έχει γίνει για να αδειάζει το ίδιο το καρότσι από το περιεχόμενο του (που θα γίνεται και αυτό για ελαφρά φορτία, όπως φύλλα ή σκουπίδια) αλλά για να έχει τα πάντα στο "πιάτο" όπως λέει ο Ζάχος. Το να μπορεί δηλαδή να ανοίγει εύκολα το καρότσι και τα πάντα, κινητήρας, μπαταρία, λάδια, ντεπόζιτο βενζίνης, να είναι άμεσα και εύκολα προσβάσιμα για συντήρηση, επισκευές ή αναπλήρωση των αναλώσιμων του (το τελείως αντίθετο δηλαδή με τον κινητήρα του Τ4! Χα χα χα).
Με 22 ευρώ κόστος για νέο πιστόνι και πολύ προσωπική εργασία ("και του κουνιάδου" όπως είπε) το επισκεύασαν το μοτεράκι και κελαϊδάει τώρα. "180 κιλά άτομο μπορεί να κουβαλάει το τσοκάκι, δεν θα μπορεί ανετότατα να πηγαινοφέρνει ένα φόρτο με ξύλα στην (βάρβαρη για καρότσι!) ανηφόρα που έχω μέχρι την αποθήκη?". Σωστόςςςςςς!
Σε ερώτηση μου πως θα παίρνει μπρος, μου λέει όπως και τα μηχανάκια με την μανιβέλα, αλλά το σκέφτεται και να του βάλει κουμπί για να παίρνει κατευθείαν από την μπαταρία, για να μην έχει όλα αυτά τα μπραμπράδικα (οι παλιότεροι κατάλαβαν το τι σημαίνει αυτό! Χα χα χα) με τις μανιβέλες και τα χαζά,
Και εδώ και η ουρά που θα του βάλει, ακόμα την παλεύει με τον γωνιακό τροχό! Χα χα χα.
Θα πέσει δουλειά ακόμη, όπως και σκέψη, ευέλικτος σχεδιασμός μέχρι να ολοκληρωθεί όλο το πρότζεκτ (το οποίο και θα παρουσιασθεί σε εσάς όπως προείπα), να βαφεί, να σενιαρισθεί ("Θα γράψω και με ηλεκτροκόλληση κάπου πάνω του Ζάχος" είπε! Χα χα χα) για να είναι τζιτζιλωνέ. Μηχάνημα που αν πας να το αγοράσεις έξω θα σου βγει 1200-1500 ευρώ στο νερό!
Αλλά εάν διαθέτεις αβέρτα φαντασία, δημιουργικότητα, επιμονή, θέληση, μεράκι, ικανότητες, και κυρίως όρεξη για δουλειά, το κάνεις με υποπολλαπλάσιο κόστος και απόλυτη προσαρμογή στο τι ακριβώς χρειάζεσαι, και τι ανάγκες θα εξυπηρετήσει.
Αξία?
Ανεκτίμητη!
Έτσι σας θέλω και εσάς τσακαλάκια μου, άνθρωποι των έργων και όχι των λόγων. Από το πρώτο έχουμε έλλειψη και ανάγκη σε αυτή την χώρα, και όχι από το δεύτερο.
Adios Amigos Locos
Λάζαρος Μότσανος
Σοχός 10/1/2020
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου