Επιδημία Κορωνοϊού και Ελλάδα: Τέσσερις αισιόδοξες υποθέσεις

 Για να κάνουμε και μια αισιόδοξη ανάρτηση πάνω στο θέμα του Κορωνοϊού μια που το βλέπω πως το έχετε ανάγκη.

 Και θα σχολιάσουμε ακριβώς αυτόν τον πίνακα (μην ανησυχείτε δεν θα παραθέσω αβέρτα αριθμούς εδώ! Θα εξετάσουμε απλώς ορισμένα μη αριθμητικά δεδομένα που μπορεί να έχουν διαφύγει από την προσοχή αρκετών, αλλά που εάν τα θέσεις υπόψη σου βγάζουν αρκετά πράγματα νόημα!) που είχε κυκλοφορήσει στα μέσα του μήνα (Μάρτη). Όπου και στον συγκεκριμένο πίνακα έκαναν μια σύγκριση ανάμεσα  στην Ιταλία, την Ισπανία, και την Ελλάδα, σχετικά με τον αριθμό (επιβεβαιωμένων) κρουσμάτων που δήλωναν, και το πότε πήραν τα αντίστοιχα μέτρα περιορισμού στις αντίστοιχες χώρες. Η αίσθηση εκείνη την χρονική στιγμή ήταν ότι ακολουθούμε κατά πόδας και τις δύο χώρες, και ότι θα πρέπει να προετοιμαστούμε για εκατόμβες νεκρών σε μόλις 1-2 εβδομάδες.

 Δυστυχώς οι προβλέψεις για την Ιταλία και την Ισπανία έχουν επιβεβαιώσει τα χειρότερα δυνατά σενάρια σε αριθμούς (επιβεβαιωμένων) κρουσμάτων, και θανάτων. Με την Ιταλία να έχει 69.176  κρούσματα, θεραπευμένους 8.326 , νεκρούς 6.820  (τα στοιχεία των τελευταίων 24 ωρών της Ιταλίας δεν  είχαν μπει στο σύστημα την ώρα που γράφονταν αυτό το κείμενο), και την Ισπανία να έχει  47.610  κρούσματα, θεραπευμένους 5.367 , νεκρούς 3.434. Αντίθετα η Ελλάδα έχει σήμερα (ούτε εδώ έχουν μπει τα στοιχεία των τελευταίων 24 ωρών!) 743  κρούσματα, θεραπευμένους 19 , νεκρούς 20. Βλέπετε παρακάτω πίνακες 1 και 2 και 3.

Πίνακας 1. Εξέλιξη και παρούσα φάση της Επιδημίας Κορωνοϊού στην Ιταλία.

Πίνακας 2. Εξέλιξη και παρούσα φάση της Επιδημίας Κορωνοϊού στην Ισπανία.

 Πίνακας 3. Εξέλιξη και παρούσα φάση της Επιδημίας Κορωνοϊού στην Ελλάδα.

 Λεπτομέρεια οι πίνακες για την Ιταλία και την Ισπανία έχουν κλίμακες με αρίθμηση δεκάδων χιλιάδων ενώ στην Ελλάδα εκατοντάδων!

 Και μάλιστα όταν ο αντίστοιχος πίνακας είχε δημοσιευθεί η Ελλάδα ήταν στην 25^η θέση παγκοσμίως από άποψη κρουσμάτων, ενώ τώρα έχει πέσει στην 40^η θέση παγκοσμίως από άποψη κρουσμάτων (ναι έχουν αυξηθεί και εδώ τα κρούσματα, αλλά έχουν αυξηθεί πολύ περισσότερο τα κρούσματα σε άλλες χώρες, και για αυτό χάνει θέσεις στον παγκόσμιο πίνακα κρουσμάτων η χώρα μας).

 Οπότε βλέπουμε ότι ενώ στις 15/3/2020 τα κρούσματα στις τρεις χώρες ήταν Ιταλία 24.747, στην Ισπανία 7.753 και στην Ελλάδα 331 σήμερα έχουμε την εξής εικόνα στην αύξηση των κρουσμάτων: Ιταλία 44.429, στην Ισπανία 39.857, και στην Ελλάδα 412! 

 Ναι πράγματι τα κρούσματα της επιδημίας ακολουθούν εκθετική μορφή και όχι γραμμική, και από ένα σημείο κρουσμάτων και μετά οι αυξήσεις είναι σχεδόν κατακόρυφες, αλλά εξακολουθούν οι διαφορές να είναι τεράστιες! Προφανέστατα στην Ελλάδα  έχουμε συγκράτηση του ρυθμού αύξησης των κρουσμάτων, και ίσως επιτυχία (μέχρι τώρα!) της προσπάθειας «επιπέδοσης» της καμπύλης αύξησης της επιδημίας!

 Αν και πολύ πρόωρο ίσως να έχουμε την πολύτιμη και πολυπόθητη  καθυστέρηση της επιδημίας στην χώρα μας (προσοχή εδώ! Γράφω καθυστέρηση και όχι σταμάτημα της επιδημίας! Μιλώ, γράφω, και κατανοώ πολύ καλά τα Ελληνικά! Σε περιπτώσεις επιδημίας μπορείς μόνο να μιλάς για καθυστερήσεις και μόνο! Είναι τρομερά ύπουλες καταστάσεις, και μπορεί εκεί που λες πάμε καλά να δεις τρομερές εκτινάξεις στους αριθμούς! Οπότε πάλι προσοχή!) σε σχέση πάντα με τους γείτονες μας. Και εδώ θα εξετάσουμε γιατί γίνεται αυτή η σύγκριση με τους συγκεκριμένους γείτονες μας, και που μπορεί να οφείλεται το ότι διαφέρουμε τελικά με αυτούς.

 Και πρώτα από όλα, γιατί γίνεται η σύγκριση με αυτούς συγκεκριμένα?

 Κυρίως για τον εξωστρεφή χαρακτήρα και των τριών λαών, την ψυχοσύνθεση τους, την ευρύτατη κοινωνικότητα τους, την χαλαρότητα στην υιοθέτηση μέτρων περιορισμού που θα τους λέγανε να ακολουθήσουν, καθώς και μεγάλοι αριθμοί ηλικιωμένων αριθμητικά, αλλά και αναλογικά προς το γενικό σύνολο.

 Επίσης και στο ότι και οι τρεις χώρες έχουν αποδυναμωμένα δημόσια συστήματα υγείας εξ αρχής αλλά και με την έλευση των μνημονίων (στις 2 από τις 3) αποδιοργανώθηκαν και αποδυναμώθηκαν ακόμα περισσότερο (χαρακτηριστικό παράδειγμα οι κλίνες ΜΕΘ ανά 100.000 κατοίκους με την Ιταλία να έχει 12,5 (μέσος όρος Ε.Ε. 11,5), η Ισπανία 9,5, και η Ελλάδα 6. Ενδεικτικά αναφέρουμε ότι οι Η.Π.Α έχουν 34 και Γερμανία 29,2! -Πηγή Iatronet Αριθμός κλινών ανά 100.000 άτομα σε διάφορες χώρες - .Οπότε και εδώ ακριβώς φαίνεται ο τεράστιος κίνδυνος για το Εθνικό δημόσιο σύστημα υγείας, το ότι είναι «ρηχό» από υποδομές και στελέχωση, ακριβώς εκεί που θα «πονέσει» μια επιδημία εάν πάρει τεράστια μεγέθη).

 Οπότε αυτά ήταν τα κοινά στοιχεία που ωθούσαν στην ομαδοποίηση αυτών των τριών χωρών.

 Για να δούμε όμως και που διαφέρουν.

 Πρώτα από όλα τα δεδομένα που έχουμε, βασικό στοιχείο της εξέλιξης της επιδημίας ήταν ότι τα κρούσματα του Κορωνοϊού υπήρξαν για περισσότερο χρόνο (πιο πίσω στον χρόνο) στην Ιταλία, κάτι που δεν έγινε άμεσα αντιληπτό, και όταν έγινε δεν δόθηκε ιδιαίτερη σημασία από τις αρχές. 

 Επίσης άλλο ένα δεδομένο που ξέρουμε για την επιδημία  είναι η «γέφυρα» στην μετάδοση της επιδημίας που δημιουργήθηκε ανάμεσα  στις δύο χώρες (Ιταλία, Ισπανία),  ένα αθλητικό γεγονός ο αγώνας για το Champions League μεταξύ Ατάλαντα -  Βαλένθιας στο Μιλάνο, όπου τον παρακολούθησαν 50.000 κόσμος και εκτέθηκαν στον Κορωνοϊό, και μετά το μετέδωσαν ευρύτατα στις πόλεις και τα χωρία τους οι οπαδοί των δύο ομάδων (Η Ατάλαντα είναι η ομάδα του Μπέργκαμο που είναι η πόλη με τις μεγαλύτερες απώλειες αναλογικά στην Ιταλία, ενώ η Βαλένθια είναι πόλη ανάμεσα στην Μαδρίτη και την Βαρκελώνη, δύο από τις περιοχές με τα υψηλότερα ποσοστά μόλυνσης από την επιδημία στην Ισπανία).

 Επίσης άλλη διαφορά είναι ότι ο Ιταλικός βορράς (αλλά και η Ισπανία) έχουν μεγάλα εργοστάσια και βιομηχανικά συγκροτήματα όπου συγχρωτίζονται και δουλεύουν μαζί δεκάδες χιλιάδες εργαζόμενοι. Βιομηχανικά συγκροτήματα που δεν έκλεισαν κατά την διάρκεια της επιδημίας με αποτέλεσμα  να βοηθήσει όλος αυτός ο συνωστισμός υπερβολικά στην διάδοση της επιδημίας. Αντίστοιχα  βιομηχανικά συγκροτήματα στην Ελλάδα είναι σπάνια (και όσα υπήρχαν έκλεισαν σιγά, σιγά, πχ Λάργκο, Χαλυβουργική, Softex κ.α.).

 Οπότε εδώ έχουμε το που διαφέρουν οι περιπτώσεις των γειτόνων μας από εμάς.

 Παρακάτω θα κάνω μερικές υποθέσεις του που διαφέρουμε εμείς από τους γείτονες μας . 

 Υποθέσεις που εάν είναι σωστές  θα εξηγήσουν το γιατί αντιδράσαμε τελείως διαφορετικά, και ίσως μάλιστα και αποτελεσματικά σε σχέση με αυτούς (γιατί εγώ δεν πιστεύω τόσο στην σωφροσύνη, το φιλότιμο, και το αίσθημα ευθύνης των λαών! Πάντα υπάρχουν βαθύτερες αιτίες πάνω σε τόσο μεγάλα φαινόμενα που ορίζουν τις τύχες ολόκληρων οικονομιών και κοινωνιών!)

 Οπότε έχουμε και λέμε.

Υπόθεση Πρώτη

 Το επίπεδο φτωχοποίησης του Ελληνικού λαού είναι πολύ μεγαλύτερο από τα αντίστοιχα επίπεδα των άλλων δυο χωρών. Και ενώ και οι τρεις χώρες έχουν πληγεί από την οικονομική κρίση (και οι δύο από αυτές από τα μνημόνια) ωστόσο και ξεκινούσαν από διαφορετικό κατά κεφαλή εισόδημα στην αρχή της κρίσης, αλλά και η οικονομική οπισθοδρόμηση για τους παραπάνω λόγους ήταν τελείως διαφορετική στις τρεις χώρες. Μάλιστα η Ελλάδα έχει χάσει το 25% του ΑΕΠ της τα τελευταία  χρόνια, κάτι που είναι τελείως αδιανόητο για τις άλλες δύο χώρες. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα μεγάλα μέρη του Ελληνικού λαού να μην έχουν ούτε τα βασικά για την επιβίωση, και σίγουρα δεν έχουν την δυνατότητα να κυκλοφορούν εκεί έξω και να διαδίδουν την επιδημία. Με λίγα λόγια μεγάλο μέρος του πληθυσμού της Ελλάδας  ζει τα τελευταία χρόνια σαν να είναι σε μόνιμη καραντίνα! Ούτε εξόδους, ούτε διασκεδάσεις, ούτε διακοπές! Μόνο φυτοζωεί μέσα σε κρύα και  φτωχικά σπίτια, έγκλειστος! Πολλές φορές και χωρίς να έχει εργασία, έτσι ώστε να βγαίνει έξω για αυτόν τον λόγο. Αυτό είναι που έχει υποτιμηθεί φοβερά στην περίπτωση της χώρας μας. Ότι κάποιοι υπακούν στους περιορισμούς γιατί δεν υπάρχει καμία απολύτως διαφορά στην ζωή τους.

Υπόθεση Δεύτερη

 Η ταχύτητα αντίδρασης της Ελληνικής κυβέρνησης, η αποφασιστικότητα να φέρει άμεσα σκληρά μέτρα για τον περιορισμό της επιδημίας χωρίς να την ενδιαφέρουν οι οικονομικές επιπτώσεις, είναι αποτέλεσμα και του ότι τα τελευταία χρόνια έχουν «εκπαιδευτεί» οι κυβερνήσεις μας ελέου μνημονίων να παίρνουν σκληρά μέτρα αδιαφορώντας για τις αντιδράσεις  του Λαού μας. Αλλά και γιατί σε μια καταστραμμένη οικονομία  ακόμα μερικά καταστρεπτικά μέτρα έχουν διαφορετική βαρύτητα από αυτή που έχουν σε οικονομίες που είναι σε άνθιση και έχουν προοπτικές λαμπρές για το μέλλον (με λίγα λόγια ο βρεγμένος την βροχή δεν την φοβάται!).  Αυτός κυρίως είναι ο λόγος που πήρε τόσο νωρίς τα μέτρα η Ελληνική κυβέρνηση, και όχι ότι είχε την σοφία να αναγνωρίσει τον κίνδυνο που έβλεπε να εξελίσσεται στην -κοντινή- Ιταλία (και που δεν το έκανε η Ιταλική κυβέρνηση όταν έβλεπε τον κίνδυνο να εξελίσσεται στην -μακρινή- Κίνα!).  Είναι εκπληκτική η ταχύτητα αντιμετώπισης του φαινομένου από Ελληνική κυβέρνηση, και για κάτι τέτοιο δεν μας έχουν συνηθίσει οι πολιτικοί μας, οπότε υπάρχει και εδώ βαθύτερος λόγος για αυτό.

Υπόθεση Τρίτη

 Η Ελληνική κοινωνία έχει μέσα στην τελευταία δεκαετία συνηθίσει να βλέπει να παίρνονται ακραία μέτρα που είναι σε βάρος της, και δεν αντιδρά ιδιαίτερα δυναμικά ενάντια τους. Είναι γνωστό το πόσο έχει εκπλήξει τους πάντες ότι οι Έλληνες έχουν δεχθεί σχεδόν αδιαμαρτύρητα τα μέτρα των μνημονίων (ενώ πχ οι Γάλλοι με τα κίτρινα γιλέκα ήταν για εβδομάδες στους δρόμους για πολύ πιο ελαφρά μέτρα που πήγαν να τους επιβάλουν!). Θέλεις το κυρίαρχο δόγμα «ενοχοποίησης» της Ελληνικής κοινωνίας για την κρίση που πέρασε? Θέλεις την συνειδητοποίηση από αυτή του «αλλάζουμε ή βουλιάζουμε»? Θέλεις την συντηρητικότητα της που δεν οδηγεί εύκολα στους δρόμους για διεκδικήσεις? Οτιδήποτε και να είναι οι Έλληνες τα τελευταία χρόνια δείχνουν μεγάλη πειθαρχία και υπακοή σε απαγορεύσεις!

Υπόθεση Τέταρτη

 Ερτογάν! Ο τζατζεμένος γεράκος με την χαζομάρα που έκανε κατά την διάρκεια των αποκριών να προσπαθήσει να αφήσει κύματα προσφύγων/μεταναστών να περάσουν αβέρτα στην Ελλάδα για να εκβιάσει την Ε.Ε. (και να δημιουργήσει τεράστιο πρόβλημα και στην Ελλάδα!) κατόρθωσε και συντόνισε την πλειοψηφία του Ελληνικού λαού σε ένα «πολεμικό» θα έλεγα κλίμα! Ήταν τόσο έντονο αυτό που μόλις διαφάνηκε ο κίνδυνος από την επιδημία αμέσως κινητοποιήθηκαν όλοι απέναντι σε αυτόν τον κίνδυνο (γιατί δεν μπορούσαν άλλωστε να κάνουν και τίποτα απέναντι από τον ανατολικό κίνδυνο μια που εκεί ήδη δρούσαν οι ένοπλες δυνάμεις μας και οι δυνάμεις της αστυνομίας!), δίνοντας μάλιστα μια χροιά «εθνικού αγώνα» για την επιβίωση του Έθνους. Μάλιστα ίσως και να σημάνανε και ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της ψυχοσύνθεσης του Έθνους, που ορίζουν τον κίνδυνο για την χώρα πάντα να έρχεται ταυτόχρονα από τα ανατολικά (Τουρκία), αλλά και τα δυτικά (σε αυτή την περίπτωση ο κορωνοϊός από την Ιταλία!). Φυσικά όλα τα παραπάνω τα αξιοποίησε η κυβέρνηση  για να συνεχίσει να  επιβάλει νέα μέτρα (και καλά έκανε στην συγκεκριμένη περίπτωση!)  και περιορισμούς ακολουθώντας την γνωστή στην τελευταία δεκαετία μέθοδο «σαλαμοποίησης» των μέτρων.

 Θεωρίες όπως του ότι οι Έλληνες είναι ατομιστές (σε μεγαλύτερο βαθμό από τους άλλους λαούς) χωρίς αριθμητικά στοιχεία εγώ δεν τις αποδέχομαι, έτσι απλά!

 Θεωρώ ότι εάν πράγματι η επιδημία έχει διαφορετική κατάληξη τους προσεχείς μήνες από τους νότιους Ευρωπαίους γείτονες μας αυτές οι τέσσερις υποθέσεις μπορεί να εξηγούν αρκετά σχετικά με το γιατί! 

 Αισιόδοξη ματιά θα μου πείτε, χρειάζεται, θα ανταπαντήσω!

 Και φυσικά μην ξεχνάμε, όχι χαλάρωση, διαρκώς εγρήγορση, δεν χάνουμε το ηθικό. Γιατί ακόμα και να ισχύουν τα παραπάνω και να νικήσουμε, λάθος! Να καθυστερήσουμε τους επόμενους μήνες την επιδημία, υπάρχουν και άλλοι κίνδυνοι εκεί έξω. Μην ξεχνάτε κάποιες χώρες δεν θα τα πάνε και τόσο καλά στην αντιμετώπιση της επιδημίας, και εμείς εξακολουθούμε και είμαστε τουριστική χώρα, ότι πετύχαμε εμείς, μπορεί να το χάσουμε επειδή αποτύγχανε οι άλλοι!  

Adios Amigos Locos

Μότσανος Λάζαρος

Σοχός 25/3/2020