UA-50457385-1

Σάββατο 22 Αυγούστου 2020

Του Κατερινιώ το παράπονο

 


Τι τραγούδι να σου γράψω Κατερινιώ

τώρα που θέλω εσένα να σε ξαναδώ

πώς να λέει το πόσο πολύ μου λείπεις

το πόσο καυτό είναι το κεντρί της λύπης

 

Τι να σου πω Αλεπούδι μου εσύ κόκκινο

που να μην ακουστεί σαν ψέμα εύσχημο

χτυποκάρδι μου αχ που τόσο σε αγαπώ

τα χέρια μου μες στο μαλλί το παλαβό

 

Με βλέπεις που σε κοιτώ, αχ γατάκι μου μελαχρινό

χαμογελώ με κάθε σου ψέμα, το δικό μου το αερικό

τυφλή δεν είμαι, να μην βλέπω τον ήλιο τον καυτό

απάτη η αγάπη σου, απάτη και το βλέμμα το λαμπρό

 

Κόκκινοι οι τρύγοι που με κρατούν μακριά

κόκκινο και το μέλι που μου έκλεψε την καρδιά

κόκκινα τα χείλη που κατακαίνε σαν την φωτιά

κόκκινα και τα μάτια από τα δάκρυα τα πικρά

 

Αύγουστος και η μοίρα μου καλά το ξέρεις είναι γνωστή

με πράσινες θάλασσες δεμένος με της μοίρας την κλωστή

πεύκα μόνο να βλέπει, πεύκα να μυρίζει σε κάθε αναπνοή

μεταλαβιά με κόκκινο μέλι, για κάθε ψέμα του να μετανοεί

 

Με βλέπεις που σε κοιτώ, αχ γατάκι μου μελαχρινό

χαμογελώ με κάθε σου ψέμα, το δικό μου το αερικό

τυφλή δεν είμαι, να μην βλέπω τον ήλιο τον καυτό

απάτη η αγάπη σου, απάτη και το βλέμμα το λαμπρό 



Αφιερωμένο στο πιο γλυκό Κατερινιώ




Adios Amigos Locos




Λάζαρος Μότσανος

Σοχός 22/8/2020



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου