Και συνεχίζουμε την σειρά Επανακαλύπτωντας την μελισσοκομική τέχνη παρουσιάζοντας ένα διαμαντάκι όσο αφορά το μελισσοκομικό υλικό, και η οποία είναι η δωδεκάρα κυψέλη.
Δωδεκάρα κυψέλη η οποία δεν είναι απλώς μια διευρυμένη "φαρδιά" δεκάρα κυψέλη, που απλώς έχει δύο ακόμη κανονικά πλαίσια μέσα της, αλλά μια δωδεκάρα κυψέλη στις ίδιες διαστάσεις με την δεκάρα κυψέλη, στην οποία έχει αλλάξει ο προσανατολισμός των πλαισίων (και έχουν επίσης μικραίνει για να μπορέσουν να χωρέσουν), και αντί να έχουν παραταχθεί κατά την μεγαλύτερη πλευρά των κυψελών (οπότε μεγαλύτερα πλαίσια σε μικρότερο αριθμό) έχουν παραταχθεί κατά την μικρότερη πλευρά (μικρότερα και περισσότερα πλαίσια).
Μια εκπληκτική σύλληψη ως ιδέα! Ναι αυτός που το σκέφτηκε είχε μια τρομερή επιφώτιση, καθώς και γνώση της γεωμετρίας και της δομής της κυψέλης, και των σχέσεων που μπορούν να υπάρχουν ανάμεσα στο πλάτος της με το μήκος της όσο αφορά τις διαστάσεις των πλαισίων (το πόσο είναι και πιο χρήσιμη, ή πιο παραγωγική σε γόνο, ή μέλι, η όλη ιδέα είναι ένα τελείως διαφορετικό ζήτημα! Ακριβώς επάνω σε αυτό θα μπορούσαν να υπάρξουν ατελείωτες συζητήσεις εάν δεν υπάρχει τεκμηρίωση πίσω από το κάθε τι με αριθμούς (δοκιμές σε ίδιες ανθοφορίες και τροφοδοσίες και τοποθετήσεις, από τον ίδιο μελισσοκόμο, με ίδιους χειρισμούς και στοχεύσεις -στο μέτρο του δυνατού φυσικά! Δεν μπορούν να υπάρχουν απολύτως ίδιοι χειρισμοί σε τόσο διαφορετικό μελισσοκομικό υλικό-) και να δούμε τι τελικό αποτέλεσμα θα έχουμε σε μέλι, γόνους, δυναμικότητα μελισσιού, επιβίωση του τον χειμώνα και ανάκαμψης του την άνοιξη, αριθμό παραφυάδων που μπορούμε να πάρουμε, αντίστοιχα σε κανονικές κυψέλες και για αυτές τις ιδιότυπες "δωδεκάρες". Το ίδιο φυσικά ισχύει για όλες τις αντίστοιχες συγκρίσεις ανάμεσα στο μελισσοκομικό υλικό (νέου τύπου κυψέλες, παλιού, κοφίνια, πλαστικές, Dadant, Top bar, εξάρες, οκτάρες, εννιάρες, κανονικές δωδεκάρες, μπαούλα κυψέλες, τρικυψελίδια, τετρακυψελίδια). Ιδίως όσοι χρησιμοποιούν κυψέλες Dadant με τα μεγαλύτερα πλαίσια θα έχουν ιδιαίτερη δυσκολία να αποδεχθούν αυτή την κυψέλη (που θα έχει μικρότερα πλαίσια και από τις κανονικές κυψέλες), μια που τα πλεονεκτήματα της Dadant αποδίδονται στο αυξημένο μέγεθος των πλαισίων τους, και τις συνέπειες τους για το μέγεθος των γόνων (και του ξεχειμωνιάσματος), αλλά και για την κατανομή των μελιών μέσα στην κυψέλη!)).
Στην αρχή θεωρούσα ότι αυτή η ιδέα είναι καθαρά του παλιού μελισσοκόμου που ανέκτησα το μελισσοκομικό υλικό του από εκεί που το πέταξαν, και είχα εκπλαγεί για την μεγαλοφυή σκέψη του σχετικά με την αντιμετάθεση των πλαισίων από προσανατολισμό ανά μήκος σε προσανατολισμό ανά φάρδος, αλλά φίλος μου μελισσοκόμος που ήδη σας τον έχω αναφέρει στις αναρτήσεις αυτής της σειράς (Ζαφείρης) μου επισήμανε το γεγονός ότι υπάρχουν ήδη τέτοιες κυψέλες σε χώρες της ανατολικής Ευρώπης (Βουλγαρία, Ουκρανία, Ρωσία κ.α.) κάτι που εγώ το αγνοούσα (γιατί ο δικός μου μελισσοκομικός προσανατολισμός είναι προς την μελισσοκομία της Αμερικής, της Αυστραλίας, και της Νέας Ζηλανδίας! Γιατί? Γιατί αυτοί δουλεύουν με 15.000 με 25.000 κυψέλες ο κάθε μελισσοκόμος (μελισσοκομική εταιρία), και με τεράστιους τράκτορες (Νταλίκες 18αξονικές!) που μεταφέρουν χιλιάδες κυψέλες από την Καλιφόρνια στην Φλόριντα, και από εκεί στον Καναδά! Εάν έχεις δει Champions League σιγά μην ξαναδείς αγώνα της τρίτης ερασιτεχνικής κατηγορίας! Χα χα χα. Ζητώ συγνώμη από τους αναγνώστες μας από τις χώρες της ανατολικής Ευρώπης, αλλά μερικά πράγματα δυστυχώς πρέπει να λέγονται! Ο καλύτερος, και μεγαλύτερος, μελισσοκόμος της Ευρωπαϊκής Ηπείρου δεν είναι τίποτα παρά τσικό σε σχέση με τους Αμερικάνους, και Αυστραλούς μελισσοκόμους (μάλλον καλύτερα να μιλάμε για μελισσοκομικές εταιρίες και όχι για μελισσοκόμους) και την συσσωρευμένη τεχνογνωσία τους.).
Φυσικά εδώ δεν βλέπουμε κύριο σώμα γονοφωλιάς, αλλά ένα "μισάρικο" πάτωμα (ημιώροφος), οπότε και δημιουργούνται άμεσα δύο ερωτήματα:
Α/ Η δωδεκάρα αυτής της μορφής λειτουργεί μόνο, ή κύρια, με μισάρικα πατώματα για μελιτωαποθήκες? Ή απλώς μόνο αυτό έχει διασωθεί από το αντίστοιχο μελισσοκομικό υλικό του παλιού μελισσοκόμου, και δούλευε επίσης με μη διασωσμένα όμοια (κανονικά) πατώματα για μελιτωαποθήκες?
Β/ Είναι δυνατόν να δουλευόταν μόνο το δωδεκάρι μισάρικο πάτωμα με κανονική κυψέλη (μια που εξωτερικά έχουν τις ίδιες διαστάσεις!)? Και εδώ τα ερωτήματα πέφτουν βροχή! Τι ακριβώς πλεονέκτημα θα μπορούσε να δώσει ένας τέτοιος συνδυασμός? Καλύτερη και ταχύτερη πλήρωση των μικρότερων πλαισίων με μέλι (που αυτό έτσι και αλλιώς είναι το μεγαλύτερο πλεονέκτημα του μισάρικου πατώματος εκ ορισμού)? Μικρότερα πλαίσια για να χρησιμοποιηθούν για πώληση (καινούριας) κερήθρας με μέλι? Ιδίως για το δεύτερο έχω μια έντονη υποψία (ή ιδέα για χρησιμοποίηση) δεδομένου ενός χαρακτηριστικού (τεχνογνωσίας) που θα δούμε παρακάτω!
Και εδώ θα πάμε σε αυτό που αναφέρω στον τίτλο αυτής της ανάρτησης ως το "δίλημμα του επαγγελματία μελισσοκόμου". Το τι να κάνω με αυτό το εξαιρετικό, και τελείως εξεζητημένο, υλικό που έχω μπροστά μου?
Το έχω ως δείγμα το τι είναι ικανό ένα μελισσοκομικό μυαλό να σκεφτεί όσο αφορά το υλικό του, και τους χειρισμούς που μπορούν να προκύψουν από αυτό?
Ή να προσπαθήσω να το ανακατασκευάσω? Υποσημείωση εδώ! Αυτό είναι απλώς ένα μισάρικο πάτωμα, δεν είναι η γονοφωλιά που θα έπρεπε και αυτή να ανακατασκευαστεί από το μηδέν κυριολεκτικά χωρίς να έχω ιδέα πως είναι, (πχ η είσοδος είναι στο μήκος της κυψέλης, ή στο φάρδος της? Φυσικά θα μπορούσα να δω αντίστοιχες φώτο από κυψέλες στην ανατολική Ευρώπη και να λειτουργήσω έχοντας αυτές ως οδηγούς!) Επίσης η ανακατασκευή δεν θα αφορούσε μόνο την κυψέλη, αλλά και τα πλαίσια που είναι μικρότερα από τα κανονικά πλαίσια της κυψέλης που δουλεύουμε στην Ελλάδα (πχ οι παλιού τύπου κυψέλες που δούλευαν στην Ελλάδα πριν από 40-50 χρόνια έχουν τις ίδιες διαστάσεις πλαισίων με τις νέου τύπου κυψέλες που δουλεύουμε τώρα, οπότε η μετάβαση από τις μεν στις δε δεν είχαν έναν τεράστιο περιορισμό όσο αφορά τα πλαίσια, κάτι που όμως συμβαίνει με αυτές τις δωδεκάρες).
Η πρώτη επιλογή είναι εύκολη, κρατώ το (ημί) πάτωμα έτσι όπως είναι και σας το παρουσιάζω μαζί με όλα τα "εξωτικά" χαρακτηριστικά που έχει ως τεχνογνωσία, που είναι και ανεξάρτητα και από την ίδια την δομή της δωδεκάρας κυψέλης (περιμένετε, περιμένετε! Θα σας κουφάνω με όσα θα σας δείξω παρακάτω!!! Πιστέψτε με πολλά από αυτά δεν θα τα έχετε ξαναδεί ποτέ στην ζωή σας!).
Η δεύτερη επιλογή είναι πολύ (πολύ, πολύ, πολύ) δυσκολότερη. Και σε προσπάθεια, και σε χρόνο, και κυρίως σε χρήμα!
Ήδη σας έχω δείξει το πόσο πιο πολύ μου στοίχησε να κάνω τρικυψελίδια σε σχέση αυτά του εμπορίου (βλέπετε ανάρτηση του blog Επανακαλύπτωντας την μελισσοκομική τέχνη - Κατασκευή τρικυψελίδιων) και συγκεκριμένα το κόστος εκτινάχθηκε από τα 52 ευρώ που έκανε το τρικυψελίδιο του εμπορίου, στα 82,42 σε αυτά που κατασκεύασα εγώ. Και αυτό έχοντας έτοιμους ορόφους, καπάκια, και βάσεις του εμπορίου.
Εάν έπρεπε να τα κατασκευάσουμε και αυτά είμαι σίγουρος ότι το κόστος από τα κατασκευασμένα τρικυψελίδια θα είχε ξεπεράσει τα 100 ευρώ το ένα. Στην περίπτωση όμως της δωδεκάρας κυψέλης θα πρέπει να κατασκευασθούν και από την αρχή και τα πλαίσια! Οπότε το κόστος εκεί θα εκτοξευτεί σε σημείο που θα αντιστοιχεί σε 3-4 κανονικές διπλές κυψέλες (κάποια στιγμή στο παρελθόν μου είχε παρουσιαστεί από έναν μελισσοκομικό μου προμηθευτή μια κυψέλη Dadant που την είχε αφήσει εκεί ένας άλλος πελάτης του για να πουληθεί. Υπέροχη ακόμη και άβαφη χωρίς επεξεργασία (κλειδιά, χειρολαβές κ.τ.λ.), είχε μέχρι και τριγωνική "στέγη" επάνω της, μου την είχε προτείνει να την αγοράσω, να την ετοιμάσω, να ετοιμάσω και μια σχετική ανάρτηση στο blog μου! Καλή ιδέα φυσικά, θα ήταν μια υπέροχη προσθήκη στις αναρτήσεις του blog μου, αλλά θα ήταν παντελώς άχρηστη για μένα μια που δεν θα υπήρχε συμβατότητα με τις υπόλοιπες κυψέλες, ή με τον μελισσοκομικό μου εξοπλισμό (μελιτωεξαγωγέας)! Κόστος για αυτή την ιδέα-αδιέξοδο? 3 κανονικές κυψέλες! Ευχαριστώ πολύ! Δεν θα πάρω! Άλλη η έννοια του "blogger", και τελείως διαφορετική η έννοια του "Κοροΐδου"! Χα χα χα).
Κόστος για μια δωδεκάρα όσο 3-4 κανονικές κυψέλες. Κόστος δηλαδή για ένα θεαματικό φιάσκο-αδιέξοδο όσο 3-4 κυψέλες!
Ναι αδιέξοδο! Μια που δεν θα μπορούσα να εναλλάσσω πλαίσια ανάμεσα στις δωδεκάρες με τις κανονικές μου κυψέλες (εκτός εάν υπήρχε η χρήση του δωδεκάρι ημιώροφου ως συμπλήρωμα για τις κανονικές κυψέλες! Αλλά αυτό δεν θα ίσχυε για τα μεγαλύτερα πλαίσια της δωδεκάρας γονοφωλιάς), δεν θα μπορούσα να χρησιμοποιώ τα μικρά πλαίσια της δωδεκάρας μέσα στον (στους πλέον!) μελιτωεξαγωγέα (μελιτωεξαγωγέων) μου (ήδη είναι προβληματικά τα πλαίσια του κανονικού ημιώροφου μέσα στις κασετίνες του μελιτωεξαγωγέα γιατί έχουν το μισό ύψος από τα κανονικά πλαίσια, φανταστείτε τώρα να είναι και κοντά στα 2/3 σε μήκος και από τα κανονικά πλαίσια επίσης το πόσο θα "κολυμπούσαν" μέσα στις κασετίνες του μελιτωεξαγωγέα!), θα υπήρχε και πρόβλημα με τα φύλλα κεριού που θα έβαζα στα πλαίσια για να τα χτίσουν οι μέλισσες (στον κανονικό ημιώροφο κόβεις ένα κανονικό φύλλο κεριού στα δύο για να το περάσεις στα πλαίσια του κανονικού ημιώροφου, οπότε δεν τρέχει τίποτα, δεν έχεις στην πραγματικότητα απώλειες σε φύλλα κεριού, στα πλαίσια όμως της δωδεκάρας τι θα κάνεις? Θα κόβεις στην μέση το φύλλο κεριού και μετά θα το κόβεις περίπου στα 2/3 του? Και το 1/3 περίπου που περισσέψει τι θα το κάνεις? Θα μαζεύεις 2 τέτοια για να κάνεις ένα κολλάζ φύλλων κεριού για να το προσθέσεις σε άλλο πλαίσιο? Ναι αλλά δεν είναι οι αναλογίες 1/3-2/3 για να σου βγαίνει ακριβώς ένα φύλλο!).
Η ακόμη πιο δύσκολη επιλογή για να λυθεί αυτό το πρόβλημα είναι να κάνεις πολύ περισσότερες δωδεκάρες κυψέλες για να δημιουργήσεις μια "παράλληλη" γραμμή παραγωγής (μελισσοκομικού υλικού), ανεξάρτητη από την κύρια γραμμή παραγωγής που έχεις με κανονικές κυψέλες (αλλά και πάλι ισχύουν τα προβλήματα του μελισσοκομικού σου εξοπλισμού, και των μελισσοκομικών αναλώσιμων -φύλλα κεριού). Δηλαδή να κάνεις 10-20 δωδεκάρες κυψέλες που θα τις λειτουργείς ως ανεξάρτητο και πλήρες αυτόνομο (και ασύμβατο) μελισσοκομείο παράλληλα με τα κανονικά σου μελισσοκομεία! Ένα παράλληλο μελισσοκομείο 10-20 κυψελών, που θα σου κοστίσει όσο 30-80 κανονικές κυψέλες! Έλυσες δηλαδή το μελισσοκομικό αδιέξοδο, κάνοντας μια τρομερή κατασπατάληση πόρων!
Χμμμμ!
Το δίλημμά του επαγγελματία μελισσοκόμου που λέγαμε? Φυσικά δεν υπάρχει στην πραγματικότητα κανένα δίλλημα, δεν το κάνεις απλά! Τέλος!
Ούτε και εγώ προχώρησα σε αυτή την επιλογή. Ήδη έχω δοκιμάσει πολλές επιλογές σε μελισσοκομικό υλικό (κυψέλες παλιού τύπου, κυψέλες νέου τύπου, πλαστικές κυψέλες, πλέον και τρικυψελίδια και τετρακυψελίδια) αλλά δεν μπορώ να δοκιμάσω τα πάντα (είτε Dadant, είτε Top Bar, είτε δωδεκάρες κανονικές, δωδεκάρες όπως αυτή εδώ, οκτάρες, εξάρες, κ.τ.λ.).
Δεν μπορώ να βάλω καν δεύτερη γραμμή παραγωγής με οτιδήποτε από τα παραπάνω (ήδη έχω ετοιμάσει μια παράλληλη γραμμή με τρικυψελίδια και τετρακυψελίδιο!) γιατί θα τινάξω στον αέρα την αρχή της απλότητας σε υλικό και χειρισμούς, που την θεωρώ ως την υπέρτατη μελισσοκομική αρχή! Πχ δεν έχω μια γραμμή βασιλοτροφίας, ή παραγωγής βασιλικού πολτού (άλλο το ένα, άλλο το άλλο) γιατί έχω την γραμμή παραγωγής μελιού μου, έχω και την ενασχόληση μου με το να γράφω στο blog μου, και όχι γιατί δεν θεωρώ τα παραπάνω ως χρήσιμα για μια μελισσοκομική επιχείρηση! Αλλά αντιλαμβάνομαι ότι δεν μπορώ να γίνω χίλια κομμάτια προσπαθώντας να κάνω τα πάντα που χρειάζεται μια μελισσοκομική επιχείρηση, και προβλέπει η ολότητα της μελισσοκομικής τέχνης (όπως εσείς μπορείτε να μου πείτε "μα γιατί δεν κάνεις βασιλοτροφία? Γιατί δεν βγάζεις βασιλικό πολτό? Αυτά πρέπει να τα κάνει ένας μελισσοκόμος! Χρειάζονται σε μια μελισσοκομική επιχείρηση!" μπορώ και εγώ αντίστοιχα να σας πω "Μα γιατί δεν γράφετε σε ένα blog? Να παρουσιάσετε τον εαυτό σας, την επιχείρηση σας, το έργο σας στον κόσμο, να σας μάθει, να προωθήσετε έτσι και το μέλι σας? Αυτά πρέπει να τα κάνει ένας μελισσοκόμος! Χρειάζονται σε μια μελισσοκομική επιχείρηση!").
Πρέπει να ξέρετε τι να επιδιώκετε, τι να στοχεύετε, και κυρίως τι να αφήσετε πίσω. Οι πόροι σας, χρόνος, κόπος, χρήμα, δεν είναι απεριόριστοι, πρέπει να χρησιμοποιηθούν όσο γίνεται πιο αποτελεσματικά. Τουλάχιστον στους επαγγελματίες μελισσοκόμους, οι ερασιτέχνες έχουν περισσότερα περιθώρια για σπατάλη στόχων και πόρων!
Επίσης θα μπορούσατε να με ρωτήσετε "Μα δεν υπάρχει αντίστοιχο δίλημμα ενός blogger? Να δαπανήσει όλους τους παραπάνω πόρους για να ετοιμάσει μια μπάνικη ανάρτηση για το blog του?". Και η απάντηση είναι απλή "Όχι δεν υπάρχει τέτοιο δίλημμα! Δεν είναι αναγκαίο να σπαταλήσει τόσους πόρους για να ετοιμάσει απλώς μια ανάρτηση. Το κάνει αυτό με την ανάρτηση που διαβάζετε ήδη, χωρίς να έχει ξοδέψει τους αντίστοιχους πόρους! Ντααααααα!". Χα χα χα.
Δεν πειράζει θα δείτε αρκετά παρακάτω που θα σας εκπλήξουν και χωρίς να χρειαστεί να ανακατασκευαστεί η δωδεκάρα κυψέλη, μάλιστα θα κρατήσω και το μπλα, μπλά, στο ελάχιστο επίπεδο για να μην μου διαμαρτύρεστε ότι γράφω πολλά!
Έτοιμοι?
Λέτσι γκόου!
Τι σας λέει ο σύνδεσμος?
Ωραίος ε? Και ψιλοπαράξενος ε? Μοιάζει περισσότερο με εξάρτημα επίπλου ε? Σαν χερούλι από συρτάρι συρταριέρας!
Και αυτή είναι η αρχή λειτουργίας του! Με την ροδέλα ρυθμίζεις το ύψος του και θηλακώνει στο άγκιστρο με την τετράγωνη τρύπα του! Έξυπνο! Και πολύ ακριβότερο σαν μηχανισμός. Και από τα ελάσματα, και από τους συνδετήρες που χρησιμοποιούμε πλέον στις κυψέλες μας!
Είπαμε ότι οι παλιότεροι κυψελοποιοί έκαναν πολύ καλύτερη, ποιοτικότερη, μερακλαντάν, και ακριβότερη, δουλειά στις κυψέλες από ότι οι σημερινοί (φυσικά εδώ φταίμε και εμείς οι μελισσοκόμοι με το αδιάκοπο "κάτι πιο φθηνό δεν έχεις, ακριβό είναι αυτό!". Τσίμπα τώρα ένα φθηνό τίποτα, από ένα ακριβό μεγαλούργημα! Χα χα χα).
Εντυπωσιακή αυτή η ροζ καραβομπογιά! Αιρετικό το χρώμα, τρομερά πηχτή υφή της μπογιάς! Δεν την αραίωναν με κάτι (νερό, νέφτι, νίτρο)? Την έβαζαν κατευθείαν όπως ήταν από το κουτί? Ή ήταν πράγματι καραβομπογιά σαν την σημερινή την Μπομέξ?
Ουχ, ουχ, ουχ, ουχ! Τι ομορφιά! Δεν καταλάβατε το τι μου άρεσε εδώ ε? Θα το δείτε παρακάτω καλύτερα το που έπρεπε να επικεντρώσετε!
Και το ημιπλαίσιο περίπου δυο-τριτότιο!
Χα χα χα.
Αυτή είναι η ακριβής περιγραφή του!
Γουστάρετε?
Τα λιγουρεύεστε?
Χα χα χα.
Σαν να λείπει κάτι εδώ ε? Δεν νομίζετε? Τι άραγε?
Δεν το πιάσατε ακόμη ε?
Αυτή η φωτογραφία ίσως σας δώσει ένα στοιχείο!
Ναι!!!!!!
Δεν υπάρχουν σύρματα για να στερεοποιηθεί το φύλλο κεριού στο πλαίσιο!
Και τι υπάρχει?
Καρφιά!!!!
Ναι καλά διαβάσατε!
Καρφιά!
Κάρφωσαν 4 καρφιά, δύο από κάθε πλευρά, και στέριωσαν πάνω σε αυτά το φύλλο κεριού!
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Είπατε κάτι?
Ναι αυτό κατάλαβα και εγώ!
Πως τους ήρθε μια τέτοια ιδέα? Τι τρομερή φλασιά ήταν αυτή? Τι αναλαμπή? Απίστευτο!
Ήξερα για τα κλαδάκια-ξυλάκια που βάζανε στα κοφίνια, για το σύρμα που βάζουμε σχεδόν όλοι μας, για πετονιά αντί για σύρμα, ακόμη και για σύρμα που απλώς περνάς εναλλάξ από αυτό το φύλλο κεριού χωρίς να το εφαρμόζεις με θέρμανση, αλλά καρφιά? Καρφιά! Ναι αυτό με ψάρωσε, όπως και κάθε φίλο μου μελισσοκόμο που του το έδειξα!
Για να το δούμε λίγο καλύτερα αυτό από τα πλάγια! Πολύ έξυπνο σύστημα, θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί ιδίως εάν θέλεις να χρησιμοποιείς το πλαίσιο για να εξάγεις από αυτό κερήθρα με μέλι για να την πουλάς σε πελάτες (και μπορεί να γίνει και εύκολα γιατί ως μικρότερο σε μήκος το πλαίσιο έχει μικρότερη πίεση από το βάρος του κεριού, και του μελιού, από ότι ένα κανονικό πλαίσιο, ή κανονικό ημιπλαίσιο)!
Με μια και μόνο όμως παρατήρηση!
Τα καρφιά πρέπει να είναι ανοξείδωτα (ΙΝΟΧ) και όχι κανονικά καρφιά, που όπως φαίνεται και από την φώτο έχουν ήδη αρχίσει να σκουριάζουν και να αποτελούν πηγή επιμόλυνσης του μελιού (για την επιμόλυνση του μελιού από βαρέα μέταλλα βλέπετε την προηγούμενη ανάρτηση του blog Περί περιαστικής μελισσοκομίας :Η επιμόλυνση του μελιού και των υπολοίπων προϊόντων της κυψέλης από βαρέα μέταλλα λόγου των τοποθετήσεων σε αστικές περιοχές )!
Για να πάμε και στα άλλα τα καλά. Παρατηρείτε τίποτα σε αυτή την φώτο παιδάκια μου καλά? Ναιιιιιιι! Τα πλαίσια είναι "σκαμμένα" στην ράχη τους! Για να μπορείς να εφαρμόζεις καλύτερα την σταθερή τροφή επάνω τους, ή ακόμη και να βάζεις υγρή τροφή - σιρόπι (καλά αυτό μπορεί και να είναι αρκετά τραβηγμένο! Χα χα χα).
Για να το δούμε καλύτερα αυτό από άλλη οπτική! Αντιλαμβάνεστε πόσο καλύτερη δουλειά έκαναν οι παλιοί κυψελουργοί (αυτό όταν το είδε ο ξυλουργός-επιπλοποιός με τον οποίο κάναμε μαζί τα τρικυψελίδια τετρακυψελίδιο μου είπε "Αυτό είναι αδύνατο να το έκανε μελισσοκόμος, ή ερασιτέχνης ξυλουργός! Αυτό το έκανε επαγγελματίας ξυλουργός! Και θέλει εξειδικευμένο εξοπλισμό (ρούτερ) και θέλει μάστορα με αρχίδια!") ? Υπάρχει περίπτωση να κάνουν κάτι τέτοιο οι νεότεροι κυψελουργοί? Και εάν το κάνουν είσαστε διατεθειμένοι να πληρώσετε τα διπλά για ένα τέτοιο πλαίσιο?
Και συνεχίζουν οι εκπλήξεις!
Τι είναι αυτό?
Αυτή η σχισμή στο ύψος των τριών πλαισίων?
Μπας και μπαίνει κανένα διαχωριστικό εκεί?
Ανά τρία πλαίσια?
Και ποιο μελισσοκομικό υλικό έχει διαχωριστικά ανά τρία πλαίσια?
Ναι το τρικυψελίδιο!!!
Τι είναι αυτό?
Ημιόροφος για τρικυψελίδιο?
Είναι δυνατόν?
Ναι αλλά αυτό είναι δώδεκα πλαισίων!
Μπορεί να μπει διαχωριστικό ανά τρία πλαίσια χωρίς να χαθεί χώρος για πλαίσια (πολύ δύσκολο αυτό! Σχεδόν απίθανο!)? Άρα μπορεί να υπάρχουν 4 διαμερίσματα των τριών πλαισίων? Μπορεί να υπάρξει ημιόροφος ενός τετρακυψελιδίου?
Πόσοι δρόμοι ανοίγουν μόλις τώρα?
Πολλοί δρόμοι, φαντασία να έχεις, πόρους, και μεράκι, για να τους ακολουθήσεις!
Πολλές τεχνογνωσίες, "εξωγήινες" τεχνογνωσίες, τελείως άγνωστες τεχνογνωσίες! Ένας ολόκληρος μελισσοκομικός κόσμος που έχει μόλις ανοίξει μπρος μου, και μπρος σας. Ένας κόσμος που διασώθηκε και βρίσκεται στο αρχείο μας, για να είναι πάντα στα υπόψη σας, και να μην χαθεί στην λήθη του χρόνου.
Όποιος πιστός, ας προσέλθει και ας τους ακολουθήσει, δικό σας τσακαλάκια!
Και εδώ τελειώνουν οι αναρτήσεις της σειράς Επανακαλύπτωντας την μελισσοκομική τέχνη για φέτος, θα υπάρξουν και άλλες του χρόνου. Αλλά καιρός είναι να ξαναγυρίσουμε σε μελισσοκομικές αναρτήσεις του τώρα που θα αφορούν υποκατάσταση εργασίας με κεφάλαιο. Διασώθηκε αρκετή από την μελισσοκομική τέχνη του παρελθόντος, αλλά καιρός είναι να δημιουργηθεί και η μελισσοκομική τέχνη του μέλλοντος.
Όποιος πιστός, ας προσέλθει να τα ακολουθήσει και αυτά.
Σειρά Επανακαλύπτωντας την μελισσοκομική τέχνη
Adios Amigos Locos
Μότσανος Λάζαρος
Σοχός 26/02/2024
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου