Μελισσοκομία και θερμιδικό ισοζύγιο

Για να γράψουμε και κάτι θεωρητικό έτσι για αλλαγή!

Χα χα χα.

Πολλές φορές αναρωτιόμαστε για την αξία της εργασίας μας, των προϊόντων μας, των κόπων μας, της επένδυσης μας, γενικώς όλοι μας αλλά και ειδικότερα εμείς οι μελισσοκόμοι.

Η οικονομία έχει βρει ένα τρόπο να τα κοστολογεί όλα αυτά, πάντα σύμφωνα με τον νόμο της προσφοράς και ζήτησης ένα μικρό θαύμα που εξηγεί με δύο μόνο μεταβλητές τον βέλτιστο προσδιορισμό της τιμής ενός προϊόντος (ή υπηρεσιών, ή προσφοράς εργασίας ή έργου), το μόνο που χρειάζονται είναι πωλητές και αγοραστές. Όλα τα άλλα αυτόματα. 

Αυτός είναι ο χρηματικός προσδιορισμός της εργασίας και των προϊόντων.

Καλά τα λένε οι Σκοτσέζοι οικονομολόγοι αλλά στην πραγματικότητα είναι όμως έτσι?

Όχι.

Για να λειτουργήσει ο παραπάνω νόμος πρέπει να υπάρχουν ένα σωρό παραδοχές, ελεύθερη αγορά και όχι ολιγοπωλιακές (ή μονοπωλιακές) καταστάσεις, άφθονη πληροφόρηση από όλες τις πλευρές, όχι πρόσθετες επιβαρύνσεις από τρίτους (φορολογία, δασμοί κ.α.), πολύ μεγάλο πλήθος αγοραστών και πωλητών που θα κάνουν ορθολογικές εκτιμήσεις.

Δηλαδή?

Δηλαδή δεν ισχύει!

Χα χα χα.

Όλες αυτές οι προϋποθέσεις σε σπάνιες και μόνο περιπτώσεις ισχύουν, και άσε κάποιους να σφυρίζουν αδιάφορα στην πραγματικότητα.

Ωραία πάει αυτός ο τρόπος, υπάρχει άραγε κάποιος άλλος τρόπος υπολογισμός όλων των παραπάνω απλός και αντικειμενικός?

Τσούκ!

Δεν υπάρχει!

Πάει τελείωσε αυτή η ανάρτηση!

Πάμε νωρίς στο σπίτι σήμερα!

Χα χα χα. 

Απλός και αντικειμενικός τρόπος δεν υπάρχει.

Απλός αλλά αντικειμενικότερος από τον νόμο της προσφοράς και ζήτησης ναι υπάρχει.

!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Τι λες ρε μάστορα!

Και ποίος είναι αυτός?

Ο θερμιδικός προσδιορισμός της αξίας της εργασίας καθώς και των προϊόντων! 

Ε?

Ανήκουμε παίδες στον πρωτογενή τομέα (οι μελισσοκόμοι ρε γκάου μπίο τάο!), δηλαδή στον τομέα που τα προϊόντα του (και η εργασία σε αυτόν) μπορεί να καταναλωθεί άμεσα. Παράγω μήλα, γάλα, σιτάρι, μαρουλάκια, λάδι, μέλι μπορώ ταυτόχρονα και να τα φάω ή να τα φάει κάποιος άλλος για να ζήσει. Ακόμα και άμεσα χωρίς να μεσολαβήσει χρηματική μεσολάβηση. Τα προϊόντα μας εμπεριέχουν μια αξία μέσα τους που μπορεί να σε βοηθήσει να διατηρηθείς στην ζωή (άντε να το πει αυτό κάποιος που βαράει σφραγίδες μέσα σε μια δημόσια υπηρεσία χα χα χα). 

Και αυτό είναι οι θερμίδες! 

Άλλα προϊόντα έχουν χαμηλή περιεκτικότητα σε θερμίδες ανά όγκο ή βάρος άλλα αντίθετά έχουν υψηλή.

Ένα από αυτά είναι και το μέλι.

Μια γρήγορη αναζήτηση που έκανα με έβγαλε εδώ thermides.gr όπου βρήκα ότι το ένα κιλό μέλι έχει 3200 θερμίδες.

Ουάου ακούγεται πολύ αλλά πόσες θερμίδες χρειάζεται ένας άνθρωπος για να ζήσει κάθε μέρα?

Εξαρτάται θα σας πω.

Από τι?

Από το πόσο μεγαλόσωμος είναι, από το βάρος του, την ηλικία του, το επίπεδο δραστηριότητας του, το φύλο του (την πραγματικότητα εξαρτάται και από την μυική του μάζα αλλά αυτό δεν μπορεί εύκολα να προσδιορισθεί).

Μια δεύτερη έρευνα με έβγαλε εδώ dietspeak.gr όπου μπορείς να δώσεις τις παραπάνω μεταβλητές και να υπολογίσεις τις ανάγκες σε θερμίδες ανά περίπτωση.

Οπότε έχουμε και λέμε για ένα άτομο στα 1,90 με 93 κιλά στα 40 του χρόνια με βαριά χειρωνακτική εργασία οι ημερήσιες Θερμιδικές ανάγκες του είναι στις 3.483 θερμίδες.

Αυτή η περιγραφή σας θυμίζει κανένα?

Ναι είναι η αρκούδα!

Χα χα χα.

Δυστυχώς ευτυχώς η αρκούδα δεν είναι αντιπροσωπευτικό δείγμα ανθρώπου όποτε θα πρέπει να επαναλάβουμε τους υπολογισμούς μας.

Και αυτό κάνουμε πρώτα για ένα άντρα 1,80 ύψος με 80 κιλά στα σαράντα του με ήπια σωματική δραστηριότητα (Έλληνας είναι σιγά μην αθλείται κάθε μέρα χα χα χα).

1,80 με 80 κιλά και είναι αντιπροσωπευτικός?

Αν είναι στην Μακεδονία ναι είναι.

Αν είναι στον Νότο που όλοι είναι ζουμπάδες δεν είναι!

Χα χα χα. 

Το λοιπών αυτό το ντερέκι σε σχέση με τους Νότιους και τάπα σε σχέση με την αρκούδα έχει ημερήσιες Θερμιδικές ανάγκες 2.461 θερμίδες.

Αντίστοιχα θα έχουμε και για μια γυναίκα στα 1,70 ύψος 63 κιλά βάρος στα σαράντα της με ήπια σωματική δραστηριότητα (και μην με ρωτάτε, είναι αντιπροσωπευτική εδώ αυτή ζουμπάδες Νότιοι! Χα χα χα) με ημερήσιες Θερμιδικές ανάγκες 1897 θερμίδες.

Ας πάρουμε τώρα ένα τρίτο δεδομένο πρώτα το μέσο όρο απόδοσης κιλών ανά κυψέλη στην Ελλάδα που είναι 11 κιλά η κυψέλη (μην ξεχνάτε μαζί με τους επαγγελματίες έχουμε και τους ερασιτέχνες που κατεβάζουν το μέσο όρο απόδοσης κυψέλης σε μέλι) καθώς και μια απόδοση 20 κιλών ανά κυψέλη που είναι μια αξιοπρεπή απόδοση για ένα επαγγελματία σε μια νορμάλ χρονιά (εγώ παπαριές που μιλάνε για 50 και βάλε κιλά ανά κυψέλη τις ακούω βερεσέ! Να είμαστε σοβαροί επιτέλους ). Για ένα μελισσοκομείο 300 κυψελών θα έχουμε τον παραπάνω πίνακα.

Πίνακας όπου έχουμε υπολογίσει το σύνολο των κιλών με τις δυο αποδόσεις, καθώς και την θερμιδική αξία αντίστοιχα για τις δύο αποδόσεις (έχοντας υπόψη την θερμιδική αξία του μελιού 3200 θερμίδες ανά κιλό).

Επίσης υπολογίζουμε τις θερμιδικές ανάγκες των τριών καταναλωτών σε ετήσια  βάση (εδώ φυσικά υπάρχει ένα εσκεμμένο λάθος. Να το αποκαλύψω? Η αρκούδα έχει στον θερμιδικό της υπολογισμό βαριά χειρωνακτική εργασία ναι ισχύει αυτό είναι μελισσοκόμος, αλλά ισχύει αυτό για 365 μέρες τον χρόνο?).

Κάθε μέρα του χρόνου μεταφέρει κυψέλες? Βάφει αβέρτα κυψέλες? Κάνει οκτάωρες επιθεωρήσεις? Συρματώνει εκατοντάδες πλαίσια? Φέρνει ξύλα από τα βουνά?

Φυσικά και όχι!

Το λάθος το έχω εσκεμμένα μέσα στους υπολογισμούς μου, για να το έχετε σαν μάθημα, ο καλύτερος τρόπος για να περάσεις κάτι λανθασμένο είναι μέσο της στατιστικής.

Μην δέχεστε εύκολα το κάθε τι που θα σας παρουσιασθεί είτε ως έρευνα είτε ως αποτέλεσμα στατιστικής επεξεργασίας!

Προσοχή!

Σχετικά με το αντικείμενο μας αυτό το εσκεμμένο λάθος δεν θα μας προκαλέσει ιδιαίτερο πρόβλημα, δεν θα συμμετέχει σε μεγάλο βαθμό στα αποτελέσματα, περισσότερο σαν χωρατό η συμμετοχή της μπορεί να αντιμετωπισθεί όπως και ως παράδειγμα πως μερικές ακραίες τιμές μπορούν να απέχουν από τους μέσους όρους (μιας κανονικής κατανομής).

Και ερχόμαστε στα καλά πλέον.

Ένας πίνακας με διάγραμμα όπου βλέπουμε το πόσες φορές μπορούν να καλυφθούν οι ετήσιες θερμιδικές ανάγκες των τριών τύπων καταναλωτών ανάλογα με τις δύο αποδόσεις των κυψελών.

Οπότε βλέπουμε ότι η κάλυψη των ενεργειακών αναγκών της αρκούδας είναι 8 φορές (και κάτι ψιλά αλλά στρογγυλοποιούμε στον πιο κοντινό ακέραιο σε κάθε περίπτωση) όταν η απόδοση είναι 11 κιλά ανά κυψέλη και 15 φορές όταν είναι 20 κιλά ανά κυψέλη.

Αντίστοιχα για ένα άντρα θα έχουμε 12 φορές με 11 κιλά και 22 φορές με 20 κιλά. Και σε μία γυναίκα 15 φορές με 11 κιλά και 28 φορές με 20 κιλά (έ οι γυναίκες που και που κάνουν δίαιτα όποτε το 27,73 μπορεί να θεωρηθεί και σαν 28! Χα χα χα).

Τι μας λέει αυτό?

Μας λέει ότι κάθε μέρα ένας μελισσοκόμος (με 300 κυψέλες) τρέφει 12 με 22 άντρες ή 15 με 28 γυναίκες!

Τι είπες?!?!?!?!?!

Κάθε μέρα ένας μελισσοκόμος τρέφει 12 με 22 άντρες ή 15 με 28 γυναίκες!

θέλετε μια διαφορετική οπτική σε αυτό?

Κάθε μέρα ένας μελισσοκόμος ταΐζει ένα αστυνομικό τμήμα, ή ένα υποκατάστημα του ΙΚΑ, ή μια μικρή εφορία, ή ένα βρεφονηπιακό σταθμό, ή ένα φυλάκιο έδρα διμοιρίας του Ελληνικού στρατού, ή μια μικρή βιοτεχνία, ή ένα μεσαίας κατηγορίας εμπορικό κατάστημα,ή τους καταστηματάρχες μιας μικρής παρόδου σε ένα εμπορικό δρόμο!

Πως σας φαίνεται αυτό ως υπολογισμός της αξίας της εργασίας σας?

Δεν σας γεμίζει καθόλου χαρά?

Περηφάνια?

Αυτοεκτίμηση?

Δεν σας κάνει να νιώθετε χρήσιμοι?

Ότι σε περίπτωση κατάρρευσης του Πολιτισμού εσείς θα μπορείτε να προσφέρετε κάτι που να έχει αξία σε μια ανταλλακτική μετακοινωνία?

Και το κυριότερο?

Χωρίς κανένα περιβαντολογικό αποτύπωμα για αυτό, μελισσούλες που παίρνουν νέκταρ από τα λουλούδια και μόνο, που αν δεν υπήρχαν απλούστατα θα χανόταν όλες αυτές οι θερμίδες, αξία από το πουθενά!

Και όχι μόνο αυτό συντελούν και στην επικονίαση ενός τεράστιου αριθμού φυτών που στηρίζουν κυριολεκτικά όλη την αγροτική παραγωγή.

Και χωρίς να προκαλούμε μόλυνση και κατανάλωση πόρων (όπως οι άλλες μορφές της πρωτογενής παραγωγής γεωργία, κτηνοτροφία, αλιεία, υλοτομία, μεταλλευτική διαδικασία-βλέπετε προηγούμενες αναρτήσεις Ανιχνεύσεις: με παρέσυρε το ρέμα και Το μάτωμα της Άιζενγκαρντ.-).

Ένας ανανεώσιμος πόρος (νέκταρ, γύρη), μια χαμηλής ρυπάνσεως διαδικασία (μελισσοκομία), με μεγάλη βαρύτητα σε πάρα πολλούς κλάδους παραγωγής.

Μια διαδικασία που όλοι κερδίζουν!

Δεν ξέρω για σας, αλλά εμένα όλες αυτές οι σκέψεις με κάνουν να νιώθω υπέροχα!

Άντε να σας δώσω και κάτι ακόμα μπας και σας κάνω να συμμερίστητε τα συναισθήματα που με διακατέχουν.

Σύμφωνα με τα στοιχεία της Eurostat η ετήσια παραγωγή μελιού στην Ελλάδα ανήλθε σε 16.000 τόνους (Τέταρτη θέση στην Ε.Ε.) για την περίοδο 2004/2005.*

*φυσικά αυτή η στατιστική δεν λαμβάνει υπόψη το μέλι που κινείται χωρίς παραστατικά χέρι με χέρι ή για ιδιοκατανάλωση (οικογενείας, συγγενών φίλων), στην Ελλάδα είμαστε, η στατιστική είναι μια έννοια με ιδιαίτερα μεγάλη ελαστικότητα. 

Σύμφωνα με τον παραπάνω πίνακα αυτό μας κάνει 16 εκατομμύρια κιλά μέλι και αντίστοιχα 51,2 δισεκατομμύρια θερμίδες!

Υπολογίζοντας τον μέσο όρο κατανάλωσης ενός ζευγαριού (άντρας + γυναίκα δια 2) βλέπουμε ότι οι ετήσιες ανάγκες του ζευγαριού είναι κοντά στις 780 χιλιάδες θερμίδες, άρα η θερμιδική αξία όλου του Ελληνικού μελιού κάθε χρονιά αρκεί για να θρέψει  κοντά στις 66 χιλιάδες κόσμο!*

*δεν υπολογίζονται εδώ οι ανάγκες των χειρονακτών, ούτε και των μεγαλόσωμων, αλλά ταυτόχρονα δεν έχουν υπολογισθεί και οι ανάγκες των παιδιών, οπότε είμαστε σχεδόν ίσα βάρκα ίσα πανιά.

66 χιλιάδες κόσμος?

Τι είναι 66 χιλιάδες κόσμος?

Μια μεσαίου μεγέθους Ελληνική πόλη!

Και συγκεκριμένα σας παραθέτω τον παραπάνω πίνακα όπου πήρα τα δεδομένα της απογραφής του 2011 βρήκα τις πόλεις και περιφερειακές ενότητες της χώρας μας κάτω ή και λίγο επάνω από τις 66 χιλιάδες πληθυσμό και υπολόγισα πόσες φορές καλύπτονται από την θερμιδική αξία της παραγωγής μελιού πχ Ο Δήμος Ιθάκης μπορεί να τραφεί 20,67 φορές με το Ελληνικό μέλι, ο Δήμος Λευκάδας 2,89 φορές, ο Δήμος Ξάνθης μπορεί να τραφεί μια φορά και κάτι με το μελάκι μας!

Συνολικά 160 περιφερειακές ενότητες και Δήμοι υπερκαλύπτονται από την θερμιδική αξία του Ελληνικού μελιού, σκορπισμένες σε όλη την Ελλάδα, κάθε ένας μας έχει κοντά του και τουλάχιστο από μια ή ένα! Κάθε φορά που θα συμμετέχει ένας μελισσοκόμος σε μία συζήτηση θα μπορεί να πετά στους συνομιλητές του "Ξέρετε εάν παίζαμε μόνο με μέλι όλο τον πληθυσμό της τάδε πόλης θα μπορούσε να ζήσει όλη την χρονιά (και αρκετές ακόμα!) με το μέλι που παράγουμε στην Ελλάδα"!

Αν αυτό δεν προκαλέσει εντύπωση τι να πω!

Αλλάξετε παρέες, κατά προτίμηση αυτή την φορά κάτι σε δίποδο χαβά!

Χα χα χα.

Και ναι εδώ το κλείνω έτσι για αλλαγή!

Σας μέλωσα με την σέσουλα, φτάνει, παραπάνω δεν κάνει, ακόμα και το μέλι θέλει μέτρο, δεν μπορείς να την βγάζεις μόνο με αυτό!

Χα χα χα.

Μότσανος Λάζαρος

Σοχός 06/04/2014