Το Μελίσσι ένας υπεροργανισμός

Ποίος κάνει κουμάντο τελικά μέσα στο μελίσσι?

Ερώτηση χωρίς αμφιβολία χαζή θα μου πείτε!

Μόνο εσύ Aρκούδε θα μπορούσες να την κάνεις!

Χα χα χα.

Μα φυσικά η βασίλισσα θα μου πείτε!

Το λέει και το όνομα της Β-α-σ-ί-λ-ι-σ-σ-α!

Και όχι μόνο αυτό, χίλια πράγματα δείχνουν ότι αυτή έχει το πάνω χέρι, ζει περισσότερο από όλους (η εργάτρια μέλισσα ζει από 45 ημέρες -άνοιξη- έως 6 μήνες -χειμώνας-, ο κηφήνας ζει 90 ημέρες, η βασίλισσα ζει 2-3 χρόνια μέσα στην κυψέλη και 4-5 χρόνια εργαστηριακά), είναι μεγαλύτερη από όλους (μόνο σε πάχος την ξεπερνά ο κηφήνας), ταΐζεται μόνο με βασιλικό πολτό (και αυτός είναι ο λόγος της διαφοροποίησης της από όλους), δεν έχει ασήμαντα καθήκοντα όπως όλοι οι άλλοι (τροφός, καθαρίστρια, φύλακας, συλλέκτρια γύρης και νέκταρος για την εργάτρια, επιβήτορας για τους κηφήνες) αλλά φροντίζει για την αναπαραγωγή του μελισσιού (γεννά ασταμάτητα αυγά), δεν μπορεί να ζήσει το μελίσσι χωρίς αυτή (με που πεθαίνει ή δεν μπορεί να επιτελέσει τα καθήκοντα της αμέσως φροντίζουν να ετοιμάσουν αντικαταστάτρια της ή ακόμα και στην περίπτωση των αφεσμών και όλο τον αφεσμό να πιάσεις και αφήσεις την βασίλισσα έξω σχεδόν αμέσως θα φύγει και ο αφεσμός από την κυψέλη που τον κρατάς για να πάει πίσω στην βασίλισσα του).

Και το κυριότερο από όλα είναι μοναδική!

Μια και μόνο, σε αντίθεσή με τις εργάτριες μέλισσες που είναι δεκάδες χιλιάδες και τους κηφήνες που αριθμούν μερικές εκατοντάδες.

Αυτό και μόνο δεν είναι σημάδι υπεροχής?

Δυστυχώς όμως η απάντηση είναι όχι!

Και είναι όχι αν έχεις τα μάτια σου ανοιχτά και το μυαλό σου ελαφρύ όταν κάνεις επιθεωρήσεις.

Εκεί θα δεις την βασίλισσα να έχει χάσει ένα μεγάλο μέρος από το μέγεθος της όταν είναι να σμηνουργήσει το μελίσσι (οι εργάτριες μέλισσες την δαγκώνουν για να είναι διαρκώς σε κίνηση έτσι ώστε να χάσει βάρος για να μπορεί να πετάξει έξω από την κυψέλη μαζί με το μισό πληθυσμό), να προσπαθεί να σκοτώσει τις νέες βασίλισσες μέσα στα βασιλικά τους κελιά και να την διώχνουν από εκεί η εργάτριες μέλισσες (να την τέρπουν κυριολεκτικά σε φυγή με που πλησιάζει τα βασιλικά κελιά με την αγριότητα της επίθεσης τους προς την βασίλισσα), να βλέπεις την βασίλισσα να προσπαθεί να διατηρήσει ένα υψηλό ρυθμό γεννήσεων έτσι ώστε να μην την αντιμετωπίσουν σαν άχρηστη στον ρόλο της και την αντικαταστήσουν (αυτός και ο λόγος που εργαστηριακά ζούνε 4-5 χρόνια οι βασίλισσες και στην κυψέλη μόνο 2-3, με που πέφτει η απόδοση τους στην γέννα την αντικαθιστούν).

Στην πραγματικότητα η βασίλισσα είναι η μεγαλύτερη δούλα μέσα στην κυψέλη, ζώντας μια ζωή διαρκώς ανταγωνιστικά με τις αντικαταστάτριες της με την ποινή του θανάτου, κάτω από την διαρκή απειλή του να είναι αποδοτική στην γέννα με την ποινή του θανάτου, τον αγώνα να βγει πρώτη από τα βασιλικά κελιά με την ποινή του θανάτου, να πετάξει για μια και μόνο φορά χωρίς να πάθει κάτι ούτε από χελιδόνια, σφήκες, και τους αμπτάλιδες κηφήνες και να βρει την σωστή κυψέλη να μπει με την ποινή του θανάτου, να γονιμοποιηθεί και να γεννήσει σύντομα και για ακόμα μια φορά με την ποινή του θανάτου, και όταν μπορέσει να βγει μια ανταγωνίστρια της γιατί δεν την επέτρεψαν να την σκοτώσει να την εξαναγκάζουν να χάσει ένα τεράστιο ποσοστό του βάρους της για να μπορέσει να πετάξει μαζί τους κατά την διάρκεια της σμηνουργίας γιατί αν μείνει πίσω πάλι υπάρχει η ποινή του θανάτου.

Σας φαίνονται όλα αυτά σημάδι ότι η βασίλισσα διατηρεί τον έλεγχο μέσα στο μελίσσι?

Μάλλον όχι.

Αν δεν είναι η βασίλισσα το αφεντικό τότε ποίος είναι?

Μπας και έχουμε δημοκρατία μέσα στο μελίσσι και οι μέλισσες με το τεράστιο πλήθος είναι τα αφεντικά?

Μπας και τελικά όλοι αυτοί οι μικροί φτερωτοί κιτρινόμαυροι ελβετικοί σουγιάδες (που τα κάνουν όλα και συμφέρουν!) είναι αυτοί που ράβουν και δένουν μέσα στην κυψέλη?

Ναι μεν είναι πολλές οι εργάτριες μέλισσες, ναι είναι πολυτεχνίτριες (σχεδόν κάθε εργασία μέσα στην κυψέλη γίνεται από αυτές και οι εργασίες μέσα στην κυψέλη μόνο λίγες δεν είναι) αλλά είναι επίσης και αναλώσιμες, διαθέτουν ένα κεντρί που με την χρήση του πεθαίνουν (το κεντρί έχει δομή σαν αγκίστρι  και καθώς μπαίνει στον στόχο του αγκιστρώνει έτσι ώστε να είναι μεγαλύτερη η ποσότητα του δηλητηρίου που θα εκχύσει- ο σάκος με το δηλητήριο πάλλεται και όσο μένει μέσα στο στόχο του συνεχίζει να παρέχει δηλητήριο- καθώς και στοχοποιεί τον στόχο και για τις άλλες μέλισσες με τις φερομόνες που εκλύει επίσης).

Έχουν διάρκεια ζωής ανάλογα τον φόρτο εργασίας τους (Κάνουμε κατενάτσιο? Ζούμε πολύ, Παίζουμε man to man πίεση σε όλο το γήπεδο? Βλέπουμε τα θυμαράκια σύντομα χα χα χα). Μένει άδεια από βασίλισσα η κυψέλη και πλέον οι φερομόνες της δεν εμποδίζουν την επιθυμία των άλλων θηλυκών (εργάτριες μέλισσες) για αναπαραγωγή? Δεν υπάρχει πιθανότητα να διατηρήσουν το μελίσσι ζωντανό μια που και το αναπαραγωγικό τους σύστημα δεν είναι αναπτυγμένο για γέννες ούτε είναι και γονιμοποιήμενες (γεννούν μεν αλλά μόνο κηφήνες δε). Έχουν ασθένειες ελαττώματα? Τις πετάνε εκτός κυψέλης (το ίδιο και την βασίλισσα φυσικά). Υπάρχει πείνα στο μελίσσι? Καλύπτουν τις ανάγκες τους για πρωτεΐνες με την κατανάλωση του ακάλυπτου γόνου τους (που θα είναι και αυτός δυνητικές εργάτριες μέλισσες).

Όλα αυτά δεν δείχνουν και ιδιαίτερα ως σημάδια ότι είναι οι εργάτριες μέλισσες τα πραγματικά αφεντικά μέσα στο μελίσσι.

Ωραία πάμε παρακάτω.

Μπας και είναι οι κηφήνες?

Χα χα χα.

Το πλέον εξειδικευμένο έντομο μέσα στην κυψέλη?

Που μόνη του εργασία είναι η γονιμοποίηση της βασίλισσας (αν και κάποιοι εικάζουν ότι βοηθούν και στο ζέσταμα του γόνου)?

Που η διάρκεια της ζωής του είναι μόνο 90 ημέρες βρέξει χιονίσει (καλά όταν χιονίζει ούτε καν καταδέχονται να ετοιμάζουν κηφήνες οι εργάτριες μέλισσες)? Πού με που κάνουν την γονιμοποίηση της βασίλισσας (εάν είναι τυχεροί και ικανότεροι από τους ανταγωνιστές τους) πεθαίνουν γιατί τα γενετικά τους όργανα παραμένουν μέσα στην βασίλισσα (και για να δώσουν όλο το περιεχόμενο τους και για να εμποδίσουν τους ανταγωνιστές τους να κάνουν το ίδιο). Που με το που φτάνουν οι εποχές που το μελίσσι παύει πλέον να αναπτύσσεται και μειώνεται η ποσότητα τροφής που βρίσκουν έξω, τους πετάνε οι εργάτριες μέλισσες εκτός της κυψέλης για να μην τους τρέφουν (το ίδιο συμβαίνει και σε καταστάσεις πείνας)?

Γενικά οι κηφήνες είναι του κλότσου και του μπάτσου από όλα τα θηλυκά μέσα στην κυψέλη!

Όπως γενικά όλα τα αρσενικά από τα θηλυκά σε όλα τα είδη!

Χα χα χα. 

Οι βασίλισσες δεν είναι, οι εργάτριες δεν είναι, οι κηφήνες δεν είναι!

Ποίος μένει?

Ρε μπας και Capo dei Capi* είναι ο Μελισσοκόμος?

*The Boss of the Bosses.

Χα χα χα.

Όποιος πραγματικά θα ισχυρισθεί αυτό είναι τελείως άσχετος από την μελισσοκομία!

Χα χα χα.

Δεν είναι αυτός, δεν είναι εκείνος, ποίος στο διάολο είναι γιατί ξεμείναμε από υπόπτους!

Τους αποκλείσαμε όλους?

Σίγουρα?

Και όμως υπάρχει ακόμα ένας ύποπτος που δεν εξετάσαμε ακόμα τον ρόλο του.

Και αυτός είναι το ίδιο το μελίσσι!!!

..........................................!

Πάει!

Το έκαψε ο Αρκούδας!!

Και του λέγαμε μην σκαρφαλώνεις στα δέντρα για να πιάνεις αφεσμούς!

Πέφτεις συνεχώς με το κεφάλι, και αρχίζεις να ρετάρεις!

Χα χα χα.

Και όμως το μελίσσι είναι το αφεντικό!

Και με την έννοια μελίσσι δεν εννοούμε το σύνολο των εργατριών μελισσών (που αποτελούν το 95-97% του πληθυσμού), ούτε καν το σύνολο όλων των μελισσών μέσα του (εργάτριες, κηφήνες, βασίλισσα) καθώς και το σύνολο του γόνου του (καλυμμένος και ακάλυπτος).

Με την έννοια Μελίσσι εννοούμε όλα αυτά, αλλά και τα εκατομμύρια χρόνια οργάνωσης και εξέλιξης του μελισσιού και των μελισσών ως κοινωνικά όντα.

Σε αυτή την περίπτωση η αξία του μελισσιού ξεπερνά κατά πολύ την αξία των επιμέρους συστατικών του (ακριβώς όπως και ο πολιτισμός είναι μια αξία μεγαλύτερη από την αξία των ατόμων που τον απαρτίζουν).

Μπλα μπλα μπλα μπλα!

Τι λες ρε μάγκα?

Μπορείς να τα επαναλάβεις αυτά και ξεμέθυστος?

Χα χα χα.

Και αρχίζω την αιτιολόγηση γιατί είπαμε μεγάλη κουβέντα παραπάνω και σηκώνει πολύ κράξιμο αυτό!

Και πρώτα από όλα τα δεδομένα. Οι μέλισσες είναι κοινωνικά όντα εδώ και εκατομμύρια χρόνια, με την πάροδο των ετών αποκτήσαν ποικιλομορφία και στην οργάνωση τους και στις κάστες που το αποτελούν (τρεις κάστες βασίλισσα,εργάτριες, κηφήνες) και μορφολογικά και λειτουργικά, καθώς και αποκτήσαν συμπεριφορές κληρονομικά μεταδιδόμενες οι οποίες διακρίνονται για την πολυπλοκότητα τους.

Και ας αρχίσουμε με την διαφοροποίηση που ασκεί η εξελικτική πίεση πάνω στις κάστες του μελισσιού.

Το θυμάστε αυτό (βλέπετε προηγούμενη ανάρτηση Μελισσοκομικά Σκονάκια)? 

Όχι ε? 

Φυσικά, δεν υπήρχε με αυτή την μορφή! 

Χα χα χα. 

Το χρειάστηκα για την παρούσα ανάρτηση, το δημιούργησα. 

Και τι λέει μπάρμπα? 

Μας δείχνει την διαφορά στις μέρες εκκόλαψης ανάμεσα στις 3 κάστες του μελισσιού.

Και αν θεωρήσουμε το πρώτο στάδιο κοινό και για τις τρεις (στάδιο αυγών) έχουμε και λέμε για να εκκολαφθεί μια βασίλισσα χρειάζονται 13 ημέρες (5+8), μια εργάτρια 18 ημέρες (6 +12), και ένας κηφήνας 21 ημέρες (7+14).

Για να σταθούμε λίγο στις δύο πιο εξειδικευμένες κάστες του μελισσιού, τις βασίλισσες και τους κηφήνες. 

Οι μεν βασίλισσες έχουν μια σοβαρότατη αποστολή να φροντίζουν για την αναπαραγωγή του μελισσιού για αρκετά χρόνια (2-3) με μέσο όρο γέννας 1500 αυγά την ημέρα (όταν γονεύει το μελίσσι), ταυτόχρονα αντιμετωπίζουν μεγάλη εξελικτική πίεση πάνω στο θέμα της εκκόλαψης, η πρώτη που θα βγει θα θανατώσει τις υπόλοιπες (είναι μια κατάσταση όπου ο νικητής τα παίρνει όλα), οπότε η εξελικτική πίεσή για όλο και γρηγορότερη εκκόλαψη είναι τεράστια.

Αντίθετα ο κηφήνας δεν έχει αυτή την εξελεγκτική πίεση πάνω στο θέμα της εκκόλαψης, δεν θανατώνονται οι κηφήνες από άλλους κηφήνες, οπότε και αργεί πολύ περισσότερο να εκκολαφθεί από τις βασίλισσες (21 ημέρες οι κηφήνες, 13 οι βασίλισσες), και δεδομένου του ρόλου τους (απλώς μεταφέρουν ταχύτερα από τους ανταγωνιστές τους γενετικό υλικό στις βασίλισσες) και την αναμενόμενη διάρκεια ζωής τους (90 ημέρες) μπορούμε να καταλάβουμε πόσο πιο γρήγορη είναι η διαδικασία εκκόλαψης των πολυπλοκότερων βασιλισσών. 

Αρκετά με τα δύο άκρα πάμε τώρα στους ιπτάμενους πολυσουγιάδες, τις εργάτριες μέλισσες. 

Αντίθετα από την αναλωσιμότητα τους η διάρκεια εκκόλαψης τους είναι στα μέσα σχεδόν χρονικά από τις τρεις κάστες του μελισσιού (18 ημέρες), αλλά αυτό είναι φυσικό και γιατί είναι δυσκολότερο να κάνεις ένα πολυσουγιά από ότι ένα απλό μαχαίρι (όσο περίτεχνο και να είναι αυτό!), αλλά επίσης δεν υπάρχει και μια εξελικτική πίεση πάνω στην γέννηση τους (όπως και με τους κηφήνες δεν κινδυνεύουν οι εργάτριες μέλισσες με θανάτωση εάν αργήσουν να εκκολαφθούν).

Ισχύει όμως και στο επίπεδο του μελισσιού αυτή η πίεση? 

Υπάρχει κάποια εξελικτική πίεση πάνω στο μελίσσι που το ωθεί να επιταχύνει τις διαδικασίες?

Φυσικά και υπάρχει!

Και πάμε στον παραπάνω πίνακα που δημιούργησα και έχει εκτός από την ωρίμανση της εκκόλαψης κάθε κάστας και τα καθήκοντα της κάθε κάστας, και όπου μπορούμε να δούμε πολλά και ενδιαφέροντα πράγματα εκεί μέσα που φανερώνουν την "σοφία" στην εξέλιξη του μελισσιού ως σύνολο πλέον.

Και έτσι βλέπουμε ότι ενώ η διαφορά στην εκκόλαψη μιας βασίλισσας από ένα κηφήνα είναι 8 ημέρες η διαφορά ανάμεσα στην προετοιμασία τους για την εκτέλεση των καθηκόντων τους είναι 1 ημέρα (βασίλισσα 11 ημέρες, κηφήνας 12 ημέρες)!, και αν κοιτάξουμε το πόσο χρόνο χρειάζεται μια βασίλισσα για να ωριμάσει έτσι ώστε να γονιμοποιηθεί  (8 ημέρες) και πόσο ένας κηφήνας (8 ημέρες) μπορούμε να δούμε ότι οι διαφορές έχουν μηδενισθεί! Οπότε εδώ βλέπουμε μια εξελικτική πίεση που ασκείται στο μελίσσι για να ρυθμιστούν οι λειτουργίες του καλύτερα (Παρατήρηση: Κάθε μελισσοκόμος γνωρίζει ότι ένα μελίσσι πρώτα χτίζει και εκκολάπτει κηφήνες και έπειτα βασίλισσες οπότε και η χρονική καθυστέρηση στην εκκόλαψη τους πάει περίπατο, όταν θα χρειασθεί η βασίλισσα κηφήνες για να γονιμοποιηθεί είναι σχεδόν σίγουρο ότι θα υπάρχει εκεί έξω μια υπερεπάρκεια από αυτούς!).

Αντίστοιχα βλέπουμε κάτι παρόμοιο και ανάμεσα στις εργάτριες μέλισσες και την βασίλισσα, ναι μεν η χρονική υστέρηση στην εκκόλαψη των εργατριών μελισσών είναι τεράστια σε σχέση με την βασίλισσα (18 ημέρες -13 ημέρες=5 ημέρες), ωστόσο όμως όταν βάζεις και τα καθήκοντα τους μέσα βλέπεις ένα απόλυτο συγχρονισμό!

Κανονικά η βασίλισσα θα πρέπει να γεννήσει στην 24 ημέρα από την ημέρα που θα γεννηθεί, αντίστοιχα στην 24 ημέρα από την γέννηση της μια εργάτρια μέλισσα έχει περάσει από το στάδιο του καθαρισμού της κυψέλης και είναι στο στάδιο του τροφού παλιού ακάλυπτου γόνου (που δεν υπάρχει, δεδομένου ότι παλιός γόνος υπήρχε έχει εκκολαφθεί μέχρι να γεννήσει η νέα βασίλισσα) και περνά στο στάδιο του τροφού νέου ακάλυπτου γόνου σε 3 ημέρες (ακριβώς όταν τα αυγά που θα γεννήσει μια νέα βασίλισσα θα έχουν φτάσει στο επίπεδο του νέου ακάλυπτου γόνου!!!!!!! Τυχαίο? Δεν το νομίζω! Βλέπετε τσακαλάκια μου γιατί έκανα αυτά τα διαγράμματα? Αντιλαμβάνεστε τι πληροφορίες μας διαφεύγουν γιατί απλούστατα δεν τις έχουμε σχηματικά παρουσιασμένες μπροστά μας? Βλέπω να λέτε και να κλαίτε! Χα χα χα, καθώς και να βρίζετε από μέσα σας για την έλλειψη τους μέχρι τώρα! Χα χα χα).

Τι ακριβώς είδαμε εδώ?

Είδαμε ότι ενώ δεν υπάρχει μια εξελικτική πίεση στις εργάτριες στο να εκκολαφθούν γρήγορα, υπάρχει μια εξελικτική πίεση στο μελίσσι να συγχρονιστούν τα καθήκοντα των διαφόρων καστών του για να μπορεί να λειτουργήσει! Απλούστατα αν δεν συγχρονισθούν αυτά τα δυο θα γέννα η βασίλισσα, θα αναπτύσσονται μέχρι ένα σημείο οι λάρβες και χωρίς τροφούς θα πεθαίνουν, οι πρώτες τουλάχιστο φουρνιές από αυτές (φυσικά υπάρχουν συνήθως και μεγαλύτερης ηλικίας εργάτριες που θα μπορούσαν να αναλάβουν τον ρόλο αυτό αλλά κατά πάσα πιθανότητα θα πρέπει να επιταχύνουν την ανάληψη του ρόλου τους ως συλλέκτριες γύρης και νέκταρος γιατί εκεί υποφέρει το μελίσσι μετά από τόσο παρατεταμένη απόχη από γέννες μέχρι να βγει η νέα βασίλισσα). Μέσα σε εκατομμύρια χρόνια ασυγχρόνισμου αυτών των λειτουργιών υπήρχε ένα έλλειμμα δυναμικότητας στα μελίσσια που το είχαν έντονο αυτό το πρόβλημα, αντίθετα μελίσσια που δεν είχαν αυτό το πρόβλημα σε τόσο έντονο βαθμό είχαν το ανταγωνιστικό πλεονέκτημα με αποτέλεσμα να εκτοπίζουν σιγά σιγά τα μελίσσια που δεν είχαν αυτό το πλεονέκτημα (ένα παράδειγμά της εκθετικής ανάπτυξης και αντικατάστασης πληθυσμών μπορείτε να δείτε στην ανάρτηση Μελισσοκομία και επιστήμη).

Εκατομμύρια χρόνια εξελικτικού πλεονεκτήματος και πλέον έχουν συγχρονισθεί οι διάφορες κάστες μέσα στο μελίσσι, μια εξελικτική πίεση στο ίδιο το μελίσσι ως υπεροργανισμού πλέον!

Η εξέλιξη πλέον αρχίζει να σχηματοποιεί και να διαμορφώνει το μελίσσι ως υπεροργανισμό, δεκάδες (ίσως και εκατοντάδες!) συμπεριφορές που παρουσιάζει ένα μελίσσι έχουν σμιλευτεί από την εξέλιξη μέσα σε εκατομμύρια χρόνια.

Παραδείγματος χάρη ένα απλοποιημένο δέντρο αποφάσεων ανάπτυξης του μελισσιού μπορεί να είναι το παραπάνω (φυσικά και στην πραγματικότητα θα είναι πολύ πιο περίπλοκο, αλλά για τα όρια της παρούσας ανάρτησης είναι αρκετό), μια συμπεριφορά του μελισσιού που ακολουθεί απλά λογικά βήματα που τα υπαγορεύει η λογική της πραγματικότητας και τα επέβαλε η εξέλιξη επάνω στον γενετικό κώδικα των μελισσών (εδώ είναι ένα θέμα έρευνας και εφαρμογής προχωρημένων επιστημονικών μεθόδων, άντε να κάνουν και κάτι οι επιστήμονες και να μην τα περιμένουν όλα από τους ΜελισσοBlogers! Χα χα χα. Αρκούδας Ο Μετριόφρονας χα χα χα).

Επίσης διάφορες συμπεριφορές χαρακτηριστικές κάθε κάστας που ενώ αντιβαίνουν τα συμφέροντα της κάθε κάστας (επιβίωση) αλλά βοηθούν την επιβίωση του μελισσιού είναι και αυτές υποβληθείσες από την εξέλιξη του μελισσιού ως υπεροργανισμού.

Παραδείγματος χάρη μερικά από τα αντιπροσωπευτικότερα:

Το κλάμα (τραγούδι της βασίλισσας), η πρώτη βασίλισσα (ή και η παλιά βασίλισσα) κάνει ένα χαρακτηριστικό ήχο όταν είναι έξω από το κελί και ψάχνει για τις ανταγωνίστριες της, οι άλλες βασίλισσες ανταπαντούν σε αυτό τον ήχο ακόμα και μέσα από τα βασιλικά κελιά (καθαρή αυτοκτονία!!!) με αποτέλεσμα να τις βρίσκει η βασίλισσα και να τις θανατώνει εύκολα εκεί μέσα (η βασίλισσα είναι η μόνη που μπορεί να τσιμπά και να μην πεθαίνει, ακριβώς σαν τις σφήκες!). 

Αντίθετα οι μέλισσες με που τσιμπούν πεθαίνουν, αυτό όμως δεν τις εμποδίζει να δίνουν την ζωή τους για να προστατεύσουν το μελίσσι, και δεδομένου ότι υπάρχει και η προειδοποίηση από τις μέλισσες (πέφτουν επάνω σου), διαφαίνεται μια σωφροσύνη ακόμα και στην θυσία μέσα στον εξελικτικό σχεδιασμό του μελισσιού (ή καλύτερα μια οικονομία ζωικού δυναμικού και πόρων από την πλευρά του μελισσιού).

Οικονομία ζωικού δυναμικού που δεν χρειάζεται στην περίπτωση των κηφήνων με αποτέλεσμα όταν γονιμοποιήσουν την βασίλισσα να είναι παντελώς άχρηστοι πλέον και η τακτική να αποχωρίζονται τα γενετικά τους όργανα (και να πεθαίνουν) δεν γίνεται με την φειδώ που υπάρχει στο τσίμπημα των μελισσών.

Σε κάθε μία από τις παραπάνω περιπτώσεις βλέπουμε μια καταπάτηση των αναγκών κάθε κάστας (επιβίωση) για την διασφάλιση της ασφάλειας και της ανάπτυξης του μελισσιού (καταπολέμηση μη απαραίτητων αφεσμών και αμφίρροπων μαχών ανάμεσα σε βασίλισσες, προστασία των μελισσιών από εξωτερικούς εχθρούς χωρίς όπως και διαρκή αποδυνάμωση με τα τσιμπήματα των μελισσών, και εξοικονόμηση πόρων με την θανάτωση των κηφήνων όταν έχουν εκπληρώσει τον ρόλο τους).

Όλα τα παραπάνω (και πολύ περισσότερα που θα μπορούσα να αναφέρω αλλά θα γινόταν η ανάρτηση τεράστια και θα πεθαίνατε όλοι σας από βαρεμάρα! Χα χα χα) μας δίνουν να καταλάβουμε ότι το μελίσσι θα πρέπει να νοείται ως ένας υπεροργανισμός με την δικιά του λογική, σοφία, και ανάγκες. Τα πάντα μέσα του λειτουργούν για την διατήρηση της ομοιόστασης του (H ικανότητα του οργανισμού να διατηρεί σταθερές τις συνθήκες του εσωτερικού του περιβάλλοντος -θερμοκρασία, συγκεντρώσεις διάφορων συστατικών κ.α..- παρά τις εξωτερικές μεταβολές), της επιβίωσης του,  της ανάπτυξης του, καθώς και της αναπαραγωγής του. 

Ομοιόσταση, επιβίωση, ανάπτυξη, αναπαραγωγή οι τέσσερις αναγκαίοι όροι για να χαρακτηρισθεί ένα πλάσμα ως ζωντανός οργανισμός!

Τέσσερα στα τέσσερα!

Το μελίσσι το λοιπών είναι ένας υπεροργανισμός!

Αυτά παίδες για σήμερα! 

Ώρα για ξεκούραση!

Τα ξαναλέμε.

Μότσανος Λάζαρος

Σοχός 24/04/2014

Υστερόγραφο

Αν παρατηρήσατε όλες οι αναρτήσεις μου είναι πρωτότυπες, πολλές από τις θεωρίες μου είναι αποκλειστικά δικές μου, παρατηρήσεις συμπεράσματα, πορίσματα, αποτελέσματα και έρευνες και αυτά είναι και πρωτότυπα και αποκλειστικά δικά μου, θεωρώ ότι όποιος θελήσει να τα χρησιμοποιήσει μπορεί να το κάνει (ακόμα και για ερευνητική εργασία! Αν και σε αυτή την περίπτωση πρώτα θα πρέπει ο ενδιαφερόμενος να επικοινωνήσει με εμένα για να δοθεί η αντίστοιχη άδεια!), αλλά θεωρώ ότι είναι και υποχρεωμένος να αναφέρει από που τα πήρε ως ένα ελάχιστο δείγμα σεβασμού για την εργασία που έχω κάνει. Διάδοση της γνώσης παντού, αλλά και ένας ελάχιστος φόρος τιμής για αυτούς που την δημιουργούν. Απλά πράγματα, αυτονόητα, για να μην έχουμε και παρεξηγήσεις!

Γιατί όταν οι αρκούδες δαγκώνουν τα σαγόνια τους κλείνουν σαν παγίδα για αρκούδες!