Χαρακτηριστικό των ατόμων που περνούν τα –ιντα είναι να ηθικολογούν σχετικά με το πώς ο άνθρωποι ήταν καλύτεροι, αγαθότεροι, και κυρίως ηθικότεροι.
Οι άνδρες δεν ασχολούνταν όλη την ώρα με το Sex, ήταν ευγενέστεροι, κύριοι, τζέντλεμαν.
Οι γυναίκες καλές νοικοκυρές, άψογες σύζυγοι και μανάδες, αμύριστα λουλούδια έως την ημέρα του γάμου τους.
Το αποδέχομαι απολύτως.
Σίγουρα έτσι έχουν τα πράγματα, γιατί δεν μπορεί, αξιόπιστα άτομα είναι, με πολλούς τόνους εμπειρίας από το «Πανεπιστήμιο του Δρόμου ή της Ζωής» φορτωμένοι είναι.
Ωστόσο όμως κάποιος θα μπορούσε να διατηρεί κάποιες επιφυλάξεις σχετικά με αυτό το αξίωμα.
Και αυτό γιατί είναι γνωστό ότι η τέχνη αντιπροσωπεύει σε γενικές γραμμές τα ήθη που χαρακτηρίζουν σε μια δεδομένη εποχή μια κοινωνία (και δεν μιλάω για καμία περιθωριοποιημένη μορφή τέχνης –υποκουλτούρα- αλλά για μαζικά διαδεδομένη τέχνη που την ασπάζονται μεγάλες μάζες πληθυσμού).
Ας δούμε μια μορφή τέχνης αντιπροσωπευτική για τις δεκαετίες του 40 50 και του 60.
Από την άλλη, θα μπορούσε να ανταπαντήσει κανείς, ότι αυτά τα δείγματα αποτελούν απλώς μαζικά απωθημένα (για αυτό οι τεράστιες πωλήσεις που είχε η τέχνη του Pin-up) καθώς πρέπει ατόμων, που απλώς έτσι εκτόνωναν υποσυνείδητες επιθυμίες και πάθη.
Φυσικά αυτό θα ισχύει, προφανέστατα.
Όπως και ότι η τέχνη αυτή αφορά την Αμερική και την Δυτική Ευρώπη (φυσικά και αυτή η τέχνη άρχισε στην δεκαετία του 40 εκεί, για να εξαπλωθεί όμως στην Ελλαδάρα μας θα ήθελε μάλλον αιώνες).
Προφανέστατα και αυτό σωστό.
Οπότε και αυτές οι πώλησες των Pin-up δεν «διέφθειραν» καθόλου τον ανδρικό πληθυσμό (παρόλο που οι πωλήσεις τους ήταν επαναλαμβάνω αστρονομικές) και αυτοί οι καθώς πρέπει κύριοι δεν θα πίεζαν καθόλου τον άμεμπτο γυναικείο πληθυσμό (που κατά παράδοξο τρόπο δεν δίσταζε ιδιαίτερα να ποζάρει για τους Pin-up καλλιτέχνες, μια και που δεν έχει αναφερθεί κάποιο τέτοιο πρόβλημα) για να τις αποσπάσουν ότι «πολυτιμότερο» είχαν.
Όποτε κάτω από αυτό το πρίσμα, όταν η μητέρα μου λέει “άντε κoπρίτη βρες ένα καλό κορίτσι να παντρευτείς” να υποθέσω ότι μάλλον εννοεί την Πετρούλα του Star.
Αυτό είναι. Δεν εξηγείται αλλιώς.
Εξηγούμαι για να μην παρεξηγούμαι.
Η επιλογή των εικόνων έγινε κάτω από καθεστώς απόλυτης λογοκρισίας, από τριμελή επιτροπή, αποτελούμενη από τον Μητροπολίτη Θεσσαλονίκης Άνθιμο, τον Μουλά Ομάρ, και τον Μπάτσο που έχω μέσα μου (για όσους δεν κατάλαβαν Me, My self and I) με αποτέλεσμα να δημοσιεύσω τις πιο ανώδυνες (μόνο οι 18 και 19 αρχίζουν να πλησιάζουν τα όρια του άσεμνου –έτσι όπως το ορίζω εγώ- αλλά όχι αρκετά).
Μια ματιά στο goggle ή στο yahoo θα σας πείσουν.
Όσο για το αν αποτελούν την πιο «σκληρή» μορφή έκφρασης «πορνογραφίας», πάλι μια αναζήτηση με τους όρους Retro και Vintage Porn στους παραπάνω ιστότοπους θα σας πείσει για το αντίθετο.
Μότσανος Λάζαρος
Σοχός 11/04/2009
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου