Και ακόμα ένα ορόσημο ήρθε και πέρασε, 100.000 προβολές σε αυτό το blog!
Σας ευχαριστώ για την επιμονή και υπομονή που δείξατε να διαβάστε τα παραληρήματα μου. Φυσικά οι προβολές δεν σημαίνουν τίποτα παρά μόνο ότι ίσως ότι αρκετά από αυτά που γράφω έχουν ένα ακροατήριο το οποίο θεωρεί ότι αξίζει τον κόπο να δαπανήσει αρκετό χρόνο για να διαβάσει τις (μεγάλες συνήθως) αναρτήσεις μου. Επίσης δημιουργεί και μια υποχρέωση από μέρους μου να μην κατεβάσω το επίπεδο αυτού του blog ως φόρο τιμής στους χιλιάδες αναγνώστες του. Και φυσικά αυτό είναι δεδομένο!
Μέσα σε ένα περίπου χρόνο και τρεις μήνες βρέθηκαν τόσες χιλιάδες άτομα (από όλο τον κόσμο!) να κάτσουν και να διαβάσουν επανειλημμένα τις αναρτήσεις αυτού του blog. Αυτό ήταν πραγματικά κάτι που ειλικρινά δεν το περίμενα και ούτε το επιδίωκα. Αντίθετα προσπαθώ να κρατώ ένα χαμηλό προφίλ για αυτό το blog με την προσπάθεια μου να μην κάνω κατάχρηση στις κοινοποιήσεις σε μελισσοκομικές ή μη ομάδες, την μη υποστήριξη του από μια δική μου μελισσοκομική ομάδα, την μη επανάληψη διαρκώς των αναρτήσεων του.
Επίσης και ο χαρακτήρας των αναρτήσεων του (Εκτεταμένες πλήρως, γεμάτες με πληροφορίες, με σκοπό να εξαντλεί ένα θέμα για να μην χρειάζεται να αναφερθώ ξανά σε αυτό) όπως και η θεματολογία του (μελισσοκομικές σε μεγάλο βαθμό αλλά και γενικότερα παρουσίαση των ενδιαφερόντων μου, των hobby μου, του κόσμου μου που με αντικειμενικά κριτήρια δεν είναι αντιπροσωπευτικά του υπόλοιπου πληθυσμού αυτής της χώρας ή στην σφαίρα των ενδιαφερόντων του), αλλά και των ορίων της θεματολογίας μου (σε μελισσοκομικά θέματα δεν αναφέρω θεραπείες και τροφοδοσίες, στα υπόλοιπα θέματα δεν εκφράζω πολιτικές απόψεις) δεν προμήνυε ότι θα υπάρχει αυτή η αναγνωσιμότητα αυτού του blog σε τέτοιο βαθμό. Έκπληξη για μένα αυτό! Ευχάριστη μεν έκπληξη δε χα χα χα.
Ακόμα περισσότερο με εντυπωσίασε το γεγονός ότι ενώ τώρα τελευταία είναι εμφανέστατη μια σταδιακή αλλαγή στην θεματολογία του blog που από το "Μελισσοιστορίες" πάει περισσότερο στο "και άλλα" δεν παρατήρησα την πτώση στην αναγνωσιμότητα που περίμενα (και επιδίωκα! Χα χα χα). Που θα πάει θα μείνω τελικά όμως μόνος μου εγώ και η θεματολογία μου ακόμα και αν χρειασθεί να αναρτώ ασκήσεις Γενικής Σχετικότητας χα χα χα.
Φυσικά αυτό δεν σημαίνει ότι κάθε ένας αναγνώστης μας έμεινε πιστός στην ανάγνωση αυτού του blog. Δυστυχώς για τα αυτιά αρκετών λόγια που δεν τα γαργαλάνε δεν είναι λόγια ευπρόσδεκτα! Δεν πειράζει! Αλλά το να αλλάξει ο Αρκούδας χαρακτήρα μόνο και μόνο για να είναι αρεστός σε μερικούς περισσότερο δεν είναι επιλογή! Όποιοι δεν μπορούν να αντέξουν την αλήθεια των λόγων του καλά κάνουν και φεύγουν από εδώ, δεν έπρεπε από την αρχή να ήταν εδώ! Μην προσπαθείτε να περιορίσετε την αρκούδα στα κουτάκια που θέλετε εσείς. Δύναμη της Φύσης είναι τρομερή και αχαλίνωτη! Καταιγίδα εν κρανίω μαινόμενη!
Τι να περιμένουμε από εδώ και πέρα από την παλαβή την Αρκούδα? Μια από τα ίδια αλλά και διαφορετικά επίσης! Το επίπεδο αυτού του blog θα παραμείνει στο υψηλό επίπεδο που μπορώ μόνο να δεχθώ για αυτό. Καμία απολύτως έκπτωση πάνω σε αυτό! Επίσης ο χαρακτήρας μου δεν πρόκειται να αλλάξει καθόλου, ο ίδιος τρελός, ασυμβίβαστος και μαχητικός αρκούδας που ξέρετε θα παραμείνω.
Η θεματολογία ωστόσο θα γίνεται διαρκώς ευρύτερη. Δεν έχω καμία απολύτως πρόθεση να τελματώνω έχοντας ως αντικείμενο αυτού του blog μόνο την εργασία μου. Δεν υπάρχει περίπτωση να βγάζω αναρτήσεις με τα ίδια και τα ίδια μόνο και μόνο για να ικανοποιώ την υφιστάμενη βάση αναγνωστών μου. Να "δανείζομαι" από εδώ και εκεί βιντεάκια ή κειμενάκια και να τα παρουσιάζω για δικά μου. Να εκφέρω άποψη για πράγματα και καταστάσεις που δεν της έχω μέσα στον βιωματικό μου πλούτο. Δεν το έκανα ποτέ αυτό δεν θα το ξεκινήσω από τώρα. Μόνο δικές μου αναρτήσεις μέσα από την εμπειρία μου και τα βιώματα μου θα υπάρχουν εδώ μέσα. Ο χαρακτήρας μου και η προσωπικότητα μου καθρεφτίζονται σε αυτό το blog και όχι οι προσωπικότητες κάθε ενός που θα κλέψω από εδώ και εκεί!
Με αυτή την λογική θα δείχνω όλο και περισσότερο τον υπόλοιπο κόσμο μου και ενδιαφέροντα μου (που σε σχέση με το αντικείμενο της μελισσοκομίας είναι πολλές κλάσεις ανώτερα σε ευρύτητα και σε περιεχόμενο βαθύτερα!). Άνθρωποι με πλήρες προσωπικότητες είμαστε, δεν οριζόμαστε μόνο από την εργασία μας. Θα μου προκαλούσε αφάνταστη θλίψη ένα τέτοιο φαινόμενο αν το παρατηρούσα στον εαυτό μου. Θα ένοιωθα ότι όσα και να είχα καταφέρει στο τέλος θα είχα χάσει την ψυχή μου.
Αφήστε χίλια λουλούδια να ανθήσουν στην ψυχή σας και διαλέξτε τα ωραιότερα να τα προσφέρετε στους άλλους, κάντε το με ελαφρά την ψυχή, λαμπερό το βλέμμα, και καθαρά τα χέρια, αυτό και μόνο αρκεί για να ζωγραφίσετε χαμόγελα στα πρόσωπα τους!
Μέχρι τα επόμενα εκατό χιλιάδες χαμόγελα......
Adios Amigos Locos
Μότσανος Λάζαρος
Never Never Land 18/4/2015
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου