Τα παρακάτω τα διαβάζετε όλα μαιμούνια!
Και το κείμενο σου αξίζει
δημοσίευσης όπως και η απάντηση μου μια που υπάρχει κόσμος που αγωνιά για το
μέλλον του, και δεν μπορώ να τον αφήσω να νομίζει ότι το κάθε τι που περιγράφω
στην ζωή μου θα το περάσει αναγκαστικά και αυτός. Δεν μπορώ να απογοητεύω τους επίδοξους
μελισσοκόμους όπως κάνουν οι παλιοί μελισσοκόμοι (οι «μασόνοι» όπως τους αποκαλώ
χα χα χα) γιατί φοβάμαι μπας και μας «φάνε την δουλειά» (και ναι, το έχω
ακούσει και αυτό από «φίλο» μου μάλιστα στην αρχή της μελισσοκομικής μου
πορείας, λογάκια λογάκια που τόσο εύκολά πετάνε, λογάκια, λογάκια που τόσο
εύκολα πονάνε!) αλλά επίσης δεν μπορώ να ενθαρρύνω τους επίδοξους μελισσοκόμους
με ελπίδες ψεύτικες για αποδόσεις εξωπραγματικές από μια εργασία άνετη και
εύκολη. Δουλειά μου ως blogger της μελισσοκομίας είναι να τους παρουσιάζω την ζωή μου με τους
πόνους της, τους κόπους της, τις θυσίες της, τις απογοητεύσεις της, τις χαρές της,
και τις απολαβές της, τίποτα περισσότερο, τίποτα λιγότερο. Και μοιράζοντας τις γνώσεις
μου, τις εμπειρίες μου, τα βιώματα μου, τις απόψεις μου, τα όνειρα και τους εφιάλτες
μου, να τους βοηθήσω να πάρουν σωστές και ορθές αποφάσεις για την ζωή τους. Εδώ
αρχίζει και τελειώνει η ευθύνη μου ως άτομο που πλούτος μου είναι η ζωή μου σε όλες
της πτυχές της, και η τιμή μου (το καθαρό μου κούτελο) είναι το απλόχερο
μοίρασμα της σε όσους θέλουν να την γνωρίσουν.
Θα αντιλήφθηκες ότι η παραπάνω παράγραφος
είναι η εισαγωγή της ανάρτησης του κειμένου σου και της απάντησης μου φυσικά όπως
πάντα χωρίς στοιχεία σχετικά με όσους επικοινωνούν μαζί μου (αυτή είναι
πληροφορία που αφορά μόνο εμάς τους δύο), σε ευχαριστώ που δέχθηκες να δημοσιεύσω
το μοίρασμα της ψυχής σου. Θέλω να πιστεύω (και μου το αποδεικνύετε διαρκώς οι
αναγνώστες μου) ότι ο νέος κόσμος που μπαίνει στην μελισσοκομία δεν έχει το
έλλειμμα παιδείας, καλλιέργειας, και ήθους που πολλές φορές βλέπω στις παλιές
γενιές των μελισσοκόμων (και αγροτών και ελλήνων γενικότερα). Σε ευχαριστώ
εσένα και όλους που προσμοιάζουν με σένα στα παραπάνω χαρακτηριστικά, γιατί μου
ακονίζετε την γραφίδα κάθε φορά που η απογοήτευση μου για τον μελισσοκομικό
χώρο μου την στομώνει. Υπόχρεος για πάντα για αυτό.
Λάζαρος.
Μότσανος Λάζαρος
Λάζαρε καλησπέρα,
************ από ********. Σε ανακάλυψα και
σε διαβάζω τώρα τελευταία και χαίρομαι γι αυτό.
Είμαι 36 και ασχολούμαι με τη μελισσοκομία
εδώ και 3 χρόνια. Κανείς γνωστός μου στο χώρο, οπότε την βγάζω με βιβλία και
ιντερνέτ.
Έχω 25 μελισσάκια, είχα και 35 αλλά η
απειρία στοιχίζει όπως ξέρεις. Φέτος σκέφτομαι ή να αυξήσω τον αριθμό τους
ξεχνώντας το μέλι, ή να κάνω και τα δύο (μισά μισά).
Οι κουβέντες σου βάλανε σε μια σειρά τη
σκέψη μου. Σε ένα βαθμό τουλάχιστον. Διαβάζοντας σε αποφάσισα ότι μάλλον θα
ξεχάσω το όνειρο να ασκήσω τη μελισσοκομία επαγγελματικά για διάφορους λόγους.
Από το πραγματικά αυξημένο ρίσκο συγκριτικά ακόμα και με άλλες αγροτικές
εργασίες, τα τερτίπια του καιρού, την μεγάλη έστω και σταδιακά επένδυση, τις
συχνά (όλο και συχνότερα) μειωμένες αποδώσεις, τον τεράστιο κόπο, μέχρι και το
φυσικό επακόλουθο που είναι να χάσει τον όποιο ρομαντισμό του από τη στιγμή που
είναι η μόνη πηγή εισοδήματος.
Δεν πρόκειται τουλάχιστον να το κυνηγήσω
(αυτά λέω τώρα), παρατώντας μια δουλειά που με πληρώνει ένα αξιοπρεπή μισθό.
Αυτό βεβαίως είναι και κάτι που με κρατάει πίσω αφού όπως πολύ σωστά έγραφες
κάπου, η ανάγκη είναι και ευχή και κατάρα. Σε δυσκολεύει αλλά σε σπρώχνει
κιόλας στη μόνη επιλογή, οπότε θες δε θες θα μάθεις και θα τα μάθεις δύσκολα
μεν, καλά δε.
Ώρες ώρες σκέφτομαι αν πραγματικά μπορεί
αυτό το πράμα να σε ζήσει. Θα μου πεις είναι κάποιοι που το κάνουν, οπότε
γίνεται. Οκ... απλά εκεί μπαίνουν τα ρίσκα και όσα είπαμε πιο πάνω.
Μου 'κοψες τη φόρα. Και καλά έκανες. Αν
και μέσα μέσα ακόμα το σκέφτομαι. Κυρίως νομίζω με τραβάει όχι μόνο η εργασία
μακριά από πολύ κόσμο και μπελάδες, αλλά και η εργασία συγκεκριμένα μέσα στο
μελισσοκομείο. Αυτή η ηρεμία, αυτό το πράμα.
Είναι και όλοι αυτοί οι μαλάκες στις
δουλειές, στο εμπόριο και γενικά όπου κοιτάξεις, που λες ασσιχτίρ, θα πάω στα
μελίσσια να μη σας βλέπω. Ξέρω πως ακόμα κι έτσι, πάλι χρειάζεται να τρέξεις,
να σπρώξεις, να πουλήσεις, να ανέχεσαι τον κάθε μαλάκα έμπορα πολλές φορές. Ήδη
ξεκινήσαμε δοκιμαστικά και κεραλοιφές με το δικό μας λάδι και κερί. Αλλά
τουλάχιστον έτσι δεν τους βλέπεις συνεχώς αφού δουλεύεις μόνος (ή με το έτερον
ήμισυ).
Δεν ξέρω πως θα πάει. Θα μου δείξει μόνο
του νομίζω.
Σε ευχαριστώ πάντως. Αν έχεις να μου πεις
κάτι για όλες αυτές τις σκέψεις, καλοδεχούμενο.
************
Bear’s Nest: Γεια σου *********** υπέροχο το
μήνυμα σου αν και λίγο απογοητευμένο στο νόημα και την διάθεση που αποπνέει. Είναι ένα από τα
μηνύματα που πραγματικά έχουν θέση μέσα στο blog μου και αξίζει να
δημοσιοποιηθεί (Εάν και μόνο το θέλεις! Γιατί
παράλληλα είναι και μια κατάθεση ψυχής από μέρος σου και αν δεν θέλεις να το
δεις δημοσιευμένο το καταλαβαίνω απολύτως).
Μια παρόμοια συζήτηση είχα και με
ένα άτομο που θέλει να ασχοληθεί με την μελισσοκομία αλλά λίγο τον απογοήτευσα
με τα γραφόμενα μου (Προφανέστατα η ανάρτηση αυτού του blog Αποκωδικοποιώντας μελισσοκομικά τον Αρκούδα να έκανε μεγάλη ζημία στο ηθικό και στα όνειρα
αρκετών που ήθελαν να ασχοληθούν με την μελισσοκομία), και πρέπει να διευκρινίσω
ορισμένα πράγματα για να μην υπάρχει αυτή η πεσιμιστική διάθεση όσων θέλουν να
ασχοληθούν με την μελισσοκομία και καθώς εμπιστεύονται τα λεγόμενα μου σχετικά
με αυτή, διαπιστώνουν ότι δεν έχουν είτε τις τρείς κύριες προϋποθέσεις που
αναφέρω στην παραπάνω ανάρτηση μου σχετικά με την ευκολότερη επιτυχία στην
μελισσοκομία, είτε διαπιστώνουν ότι η εξιστόρηση της μελισσοκομικής μου ζωής
διαφέρει παρασάγγας από την ιδέα που είχαν σχετικά με το τι αποτελεί την
μελισσοκομική ζωή και δραστηριότητα.
Οπότε καλό είναι να διευκρινίσω ορισμένα
πράγματα για να «ελαφρύνω» λίγο το κλίμα. Πρώτα από όλα η εξιστόρηση της
μελισσοκομικής μου ζωής αφορά αποκλειστικά τις δικές μου συνθήκες που βιώνω,
την δική μου μελισσοκομική ικανότητα, ιδιαιτερότητες, ανάγκες, επιλογές,
στοχεύσεις, καθώς και δυνατότητες.
Μερικά από τα παραπάνω (σπάνια
και όλα) μπορεί να είναι κοινά με ορισμένους μελισσοκόμους, αλλά τα περισσότερα
δεν είναι, οπότε μην θεωρείς ως δεδομένο το τι ζω εγώ ότι θα είναι παρόμοιο με
αυτό που θα ζήσεις και εσύ. Εγώ ναι μεν επένδυσα πολλά στην μελισσοκομία (αλλά
όχι τόσα όσα θέλει μια μεσαίου μεγέθους επιχείρηση!), και κυρίως επένδυσα πολύ
χρόνο, εργασία, κόπο, χρήμα και για να
βελτιώσω το γνωστικό μου επίπεδο (βιβλία, σεμινάρια, κουβάλημα ξένων κυψελών), την τεχνογνωσία μου (ανιχνεύσεις, πατέντες, στρατηγικές), και το ζωικό και
κεφαλαιουχικό εξοπλισμό (όπου υποκατέστησα και κεφάλαιο που μου λείπει με
προσωπική εργασία), αλλά επίσης σε αρκετούς τομείς δεν είχα τα απαραίτητα για
να κάνω εύκολη την μελισσοκομική μου δραστηριότητα.
Κυριότερο παράδειγμα η έλλειψη
μελισσοκομικού φορτηγού από μέρος μου (κάτι που πολλοί μου το χτυπούσαν με την
πρώτη ευκαιρία ως το απόλυτο σημείο μελισσοκομικής μου αδυναμίας –το οποίο και
φυσικά και ήταν έτσι!- και με περιέπαιζαν για αυτό, και όταν το έλυσα φέτος
υποθέτω ότι άρχισαν να αντιλαμβάνονται ότι το παιχνίδι άλλαξε δραματικά, και
άρχισαν να αντιλαμβάνονται την δυναμική που θα αναπτύξω άμεσα –κάποιος που
μπορεί να μετακινεί 1-2 εκατοντάδες κυψέλες, δεκαέξι, δεκαέξι, την φορά στα
150-200 χιλιόμετρα, προφανέστατα με ένα φορτηγό που θα μετακινεί 40-60 κυψέλες
την φορά θα αρχίσει να βγάζει παπάδες! Χα χα χα-), το οποίο πολλές φορές
παραλίγο να είχε μοιραία αποτελέσματα για την ύπαρξη μου, λόγου ότι το σχήμα Vitara με
τρέιλερ είναι υπερβολικά ριψοκίνδυνο για πολύ μεγάλες μεταφορές κυψελών (βλέπε
προηγούμενες αναρτήσεις αυτού του blog Το τυχαίο και η σημασία του στην μελισσοκομία, Οι τρύπες από τα καρφιά στις παλάμες, καθώς και Χιλιομετροφάγος) καθώς και αναποτελεσματικό για
μεταφορές από ένα αριθμό κυψελών και πάνω.
Αποτέλεσμα ένα πολύ μεγάλο μέρος
των ρίσκων μου, του κόπου μου, των εξόδων μου, της μη μεγιστοποίησης της
αποτελεσματικότητας μου να την ορίζει αυτή η μεγάλη μελισσοκομική αδυναμία μου.
Ναι αλλά αυτό δεν είναι αναγκαίο να ισχύει για κάποιους άλλους μελισσοκόμους
(παλιούς ή νέους), οπότε και αυτή η (σημαντική!) διαφορά μπορεί να κάνει την
μελισσοκομική μου πραγματικότητα να διαφέρει με την δική τους όπως η μέρα με
την νύχτα (όπως θα διαφέρει και η δική μου μελισσοκομική πραγματικότητα σαν την
μέρα με την νύχτα με την έλευση του μελισσοκομικού φορτηγού στην δική μου
πραγματικότητα). Βλέπω παιδιά με λίγα μόλις χρόνια μελισσοκομικά στην πλάτη
τους και λιγότερες κυψέλες από μένα να προχωρούν στην αγορά μελισσοκομικού
φορτηγού πολύ ταχύτερα από μένα (και μάλιστα μεγαλύτερα μοντέλα από αυτό που
έχω ήδη εγώ) οπότε ένα μεγάλο μέρος από τις μελισσοκομικές εμπειρίες μου θα
τους είναι άγνωστο και πιθανότατα να μην μπορούν να καταλάβουν πολλά από την
μελισσοκομική μου ζωή, και να τους φαίνονται και αστεία μερικά από αυτά που
ζούσα μέχρι τώρα.
Πάμε παρακάτω.
Εγώ για να μπορέσω να διασφαλίσω
ότι θα μπορέσω να ζήσω μόνο από την μελισσοκομία έριξα βιαστικά και πολύ νωρίς
ένα μεγάλο ποσό ως αρχική επένδυση (το άλμα πίστης που αρέσκομαι να αναφέρω) σε
αυτή, χωρίς ίσως να έχω το γνωστικό κεφάλαιο που να υποστήριζε αυτό το επίπεδο
επένδυσης (εκείνη την στιγμή, πλέον το έχω και με το παραπάνω, αυτή την στιγμή
το γνωστικό μου κεφάλαιο είναι μάλλον πολύ ανώτερο από το μέγεθος της
μελισσοκομικής μου επιχείρησης και παραγωγικής μου δυνατότητας). Αυτό είχε ως
αποτέλεσμα ενώ είχα τόσο ανάγκη να ζήσω μόνο από την μελισσοκομική μου δραστηριότητα
να μην είμαι τόσο αποτελεσματικός όσο θα έπρεπε για να το πετύχω αυτό, με άμεση
συνέπεια να ζήσω τα τελευταία χρόνια με αρκετές στερήσεις (και μάλιστα σε
βασικούς τομείς! Που παλιότερα δεν θα το θεωρούσα δυνατό βάση της δυνατότητας
που μου δίνανε οι προηγούμενες εργασίες μου, δηλαδή έχασα την δυνατότητα για
αυτό που ορίζουμε ως «αξιοπρεπή» διαβίωση όσο και αν αυτό είναι υποκειμενικό
για τον καθένα).
Φυσικά αυτό οδήγησε και στην
ύπαρξη του blog μου
και την υπόσχεση μου να γράφω ότι ακριβώς ζω για να έχουν και οι άλλοι μια άλλη
πραγματικότητα της μελισσοκομίας που δεν βασίζεται μόνο σε φρούδες ελπίδες,
υποσχέσεις για πολλά «μελάκια», και «εύκολες» λύσεις και μελισσοκομικά
«μυστικά». Δυστυχώς η μελισσομπλοκόσφαιρα είχε πλεόνασμα από τα τελευταία και
έλλειμμα από περιγραφές από τις πραγματικές συνθήκες της μελισσοκομίας, και
αυτό προσπαθώ να καλύψω με τα γραφόμενα μου (και προφανέστατα μόλις τώρα άρχισα να συνειδητοποιώ το τρομερό σοκ που
πρέπει να προκαλώ στους άλλους!!!).
Αν κάποιος δεν έχει την ίδια
ανάγκη για επιβίωση από την μελισσοκομία (όπως καλή ώρα εσύ) δεν είναι αναγκαίο
να κάνει ούτε το άλμα πίστης άμεσα με ότι έχει και δεν έχει, ούτε είναι
αναγκαίο να μάθει να κολυμπά πέφτοντας στην θάλασσα χωρίς κανένα δίχτυ
προστασίας (και με τους καρχαρίες να κολυμπούν από δίπλα του).
Λογικό είναι πάλι ένα άτομο που μπορεί
σταδιακά (όπως θα πρέπει και εσύ) να μπαίνει στην μελισσοκομία έχοντας όμως και
το άλλο του πόδι στην βάρκα που ονομάζεται κύρια εργασία που θα του προσφέρει
το Ευ ζην του εαυτού του καθώς και της οικογενείας του να μην μπορεί να
αντιληφθεί τον δραματικό τόνο της ανάγκης της επιβίωσης που αποπνέουν πάρα πολλά
από τα κείμενα μου (υπερβολικά πολλά μπορώ να πω για ένα τόσο κλειστό και
εσωστρεφή χαρακτήρα όπως ήμουν πριν από λίγα χρόνια εγώ!). Πολύ εύκολα μπορεί
αυτή η επιμονή μου στην επιβίωση να παρερμηνευτεί ως γραφικότητα από κάποιον
που δεν νιώθει καθημερινά την ανάσα του λύκου στον σβέρκο του. Ναι πράγματι η
ανάγκη είναι ευχή και κατάρα, ναι πράγματι η ανάγκη θα σε κάνει να γίνεις πολύ
καλός σε ότι κάνεις, πολύ γρήγορα (ή μπορεί και να πεθάνεις προσπαθώντας!),
αλλά πίστεψε με αν είχα να διαλέξω ανάμεσα στην ανάγκη να με ωθεί να γίνομαι
διαρκώς και τάχιστα καλύτερος ή να ζω μια πολύ πιο άνετη ζωή με λιγότερη
αποτελεσματικότητα στην μελισσοκομική μου δραστηριότητα χίλιες φορές θα διάλεγα
το δεύτερο!
Και συνεχίζουμε.
Ζω στην Ελλάδα και είμαι
μελισσοκόμος του Βορρά, εκτός από τις δυσκολίες στο ξεχειμώνιασμα που είναι
δύσκολο να αντιληφθεί ένας πιο νότιος μελισσοκόμος, επίσης έχω να αντιμετωπίσω
χαμηλές τιμές στο μέλι μου οι οποίες δύσκολα μπορούν να καλύψουν και τα κόστη
μου, και την προσωπική μου εργασία, και τις αποσβέσεις των κεφαλαίων που έχω
ρίξει στην μελισσοκομική μου επιχείρηση. Ακόμα ένα σημείο που με διαφοροποιεί
από αρκετούς μελισσοκόμους αυτό. Και μάλιστα είναι ένα σημείο τεράστιας
διαφοροποίησης της μελισσοκομικής πραγματικότητας ανάμεσα στον Βορρά και τον Νότο.
Και οι διαφορές στις αποδόσεις μας ωθούν τους βόρειους μελισσοκόμους να είναι
διαρκώς στο κυνήγι της νεκταροέκκρισης για να μπορέσουν να βγάλουν ποσότητες
τέτοιες που να καλύπτουν όλα τα παραπάνω που ανέφερα. Γιατί είναι τελείως
διαφορετικό το να βγάλεις 1,5-2 τόνους με 10-12 ευρώ το κιλό (και με τα κόστη
στην πραγματικότητα να είναι σχεδόν παραπλήσια στον Βορρά και στον Νότο) και
άλλο να βγάλεις την ίδια ποσότητα αλλά με τιμές στα 6-7 ευρώ το κιλό.
Καταλαβαίνεις χωρίς πολλά, πολλά, τι δυναμική μπορούν να αποκτήσουν οι
μελισσοκομικές επιχειρήσεις στον Νότο σε σχέση με αυτές στον Βορρά εξαιτίας
αυτού και μόνο του γεγονότος.
Επίσης το επιχειρηματικό κλίμα
πλέον στην Ελλάδα εξαιτίας της παρατεταμένης οικονομικής ύφεσης (κατάρρευσης καλύτερα
να έγραφα εδώ) αλλά και του φορομπηχτικού και ασφαλιστικομπιχτικού χαρακτήρα
των νομοσχεδίων της κυβέρνησης (και των προηγούμενων, αλλά αυτή σαν να έχει
χάρισμα στο να κάνει χαί σκορ σε αυτόν τον τομέα χα χα χα) είναι πολύ δύσκολο
να εδραιωθεί επιχείρηση και να λειτουργήσει στην Ελλάδα (είτε νέα, είτε παλιά). Φυσικά
εσύ δεν έχεις να αντιμετωπίσεις τέτοια εχθρική επιχειρηματική πραγματικότητα,
μια που είσαι από άλλη χώρα, και τα δικά σας αντίστοιχα προβλήματα τα έχετε
λύσει ήδη (στον τομέα του αναποτελεσματικού κράτους εδώ και δεκαετίες, και στον
τομέα της οικονομικής ύφεσης μέσα σε λίγα χρόνια από την στιγμή που παρουσιαστήκαν
και σε εσάς). Οπότε και εδώ μπορείς να δεις πόσο διαφέρει η μελισσοκομική μου
πραγματικότητα από αρκετών ακόμα μελισσοκόμων (και κυρίως από την δική σου, μια
που εσύ δεν είσαι υποχρεωμένος να υποστείς ένα κράτος-άρπαγα που σε
αντιμετωπίζει ως πολίτη δεύτερης κατηγορίας- και μην ρωτήσεις ποιοι είναι οι
πολίτες πρώτης κατηγορίας, αυτά είναι αυτονόητα για τους Ελλαδίτες χα χα χα-).
Οπότε έχοντας όλα τα παραπάνω
υπόψη θα πρέπει να πάψεις να βλέπεις με τόσο απογοητευμένη προοπτική το
μελισσοκομικό σου μέλλον και επιχείρηση.
Και πάμε στο δια ταύτα, μερικές
συμβουλές από μέρος μου για σένα (και για τον κάθε ένα αν τελικά δημοσιοποιηθεί
το αυτό κείμενο).
Είσαι ένα προσγειωμένο άτομο με
σοβαρό και στιβαρό λόγο (πραγματικά χάρηκα με το κείμενο σου, όσο με
εκνευρίζουν αφάνταστα οι ηλίθιοι άνθρωποι τόσο χαίρομαι όταν αλληλεπιδρώ με
έξυπνους ανθρώπους) που δηλώνει ένα νέο άτομο που ξέρει τι θέλει και έχει επαφή
με την πραγματικότητα (πχ παραδέχεσαι ότι για τις απώλειες σου φταίει η έλλειψη
εμπειρίας σου, αυτό δείχνει ότι κατανοείς πλήρως την πραγματικότητα, κάτι το
οποίο δεν είναι δεδομένο για όλους. Πχ. Έχω ένα φίλο που ήταν υπεραισιόδοξος
σχετικά με τις αποδόσεις που θα είχε στην μελισσοκομία, διαρκώς του το τόνιζα
αυτό «Είσαι υπεραισιόδοξος δεν είναι τόσο εύκολα τα πράγματα στην μελισσοκομία»
επέλεγε να με αγνοεί πάνω σε αυτό, και φέτος δεν τα πήγε καλά (κάτι αναμενόμενο
για τα χρόνια ενασχόλησης του) και ωστόσο εξακολουθεί να μην κατανοεί την
πραγματικότητα (το ότι δεν έχει το γνωστικό κεφάλαιο, δεν έχει σχηματοποιήσει
τις μελισσοκομικές διαδικασίες του, δεν έχει ολοκληρωμένο χάρτη ανθοφοριών,
έχει ελλείψεις σε γνώσεις, τακτικές, στρατηγικές) και λέει «ε καλά εκεί στον
βορρά όποια πέτρα να σηκώσεις μέλι θα βγάλει» αγνοώντας εσκεμμένα ότι οι
περισσότεροι μελισσοκόμοι του Βορρά υπέφεραν φέτος όσο και οι μελισσοκόμοι του
Νότου, και ελάχιστοι και εδώ βγάλανε τις περσινές αποδόσεις (ένας από αυτούς
και εγώ), και το κυριότερο ότι αρκετοί μελισσοκόμοι του Νότου βγάλανε και καλό
μέλι (μια που φέτος σε Θάσο και σε Εύβοια πραγματικά στο Πεύκο έβρεχε μέλι,
αντίθετα στην Χαλκιδική ήταν μια από τα ίδια με πέρσι, ή και λίγο χειρότερα).
Το να μην έχεις κατανοήσει ορθά την πραγματικότητα είναι τρομερά επικίνδυνο
είτε ασχολείσαι με την μελισσοκομία, είτε ακόμα με ευρύτερα αντικείμενα όπως η
οικονομία ή η πολιτική!).
Αντιλαμβάνεσαι ορθά ότι η μελισσοκομία
δεν μπορεί στο άμεσο μέλλον σου να σου προσφέρει ότι σου προσφέρει ήδη η κύρια
εργασία σου (Και ναι! θα αργήσει να σου
αποδώσει αρκετά ακόμα αν επιχειρήσεις τόσο νωρίς το δικό σου άλμα πίστης),
οπότε προσπαθείς να χαλιναγωγήσεις την τάση σου να ριχθείς στην μάχη της ζωής
μέσου αυτής.
Επίσης βλέπω ότι γουστάρεις το
αντικείμενο της μελισσοκομίας (πιθανότατα ακόμα τελείς και υπό μελισσοκομικό
πυρετό χα χα χα), και έχεις αντίστοιχα βαρεθεί τα τέλματα που προσφέρουν οι
μισθωτές εργασίες και οι συμβιβασμοί που είσαι υποχρεωμένος να δεχθείς για να
συνεχίσεις να ζεις μέσω αυτών των εργασιών. Μπορώ να το καταλάβω πλήρως αυτό,
μια που αντίστοιχα τέλματα έχω περάσει και εγώ (καθώς και κάθε λίγο πιο ανήσυχο
πνεύμα που εγκλωβίζεται σε αντίστοιχους ιστούς αραχνών). Αυτό είναι καλό για το
μελισσοκομικό σου μέλλον, γιατί εργασία που γουστάρεις να την κάνεις δεν είναι
στην πραγματικότητα εργασία (κάτι δηλαδή που σε δυσαρεστεί να το κάνεις και για
αυτό έρχεται η νόμιμη αποζημίωση για αυτό –μισθός- σύμφωνα με την νεοφιλελεύθερη
ιδεολογία), οπότε κάτι που το κάνεις με την καρδιά σου είναι κάτι που μπορείς
εύκολα να πετύχεις με αυτό.
Αρκεί να μην βιαστείς να κάνεις
το άλμα πίστης σε αυτό (που αυτό μπορεί να γίνει σταδιακά, και ως σημείο μη
αναστροφής είναι η αύξηση των κυψελών σου πάνω από το όριο των 80-110 κυψελών).
Έχεις μια αξιοπρεπή εργασία σε απολαβές? Τέλεια! Χρησιμοποίησε την ως βατήρα
για να δημιουργήσεις την υποδομή σου, όσο αυξάνεις το γνωστικό σου κεφάλαιο,
και κυρίως δημιουργείς το πελατολόγιο σου (για αυτό δεν θα πηγαίνεις μόνο για
αύξηση του ζωικού σου κεφαλαίου, αλλά μέρος από τις κυψέλες σου θα τις στρέφεις
κάθε χρονιά για παραγωγή-βλέπε αντίστοιχη ανάρτηση του blog Δημιουργώντας ένα μελισσοκομικό πλάνο- για να αποκτήσεις το πελατολόγιο σου. Βασικότατο αυτό!
Όσο βασική και να είναι η παραγωγή η πώληση είναι πάντα βασικότερη!).
Φρόντιζε κάθε μέρα να βάζεις και
ένα μικρό λιθαράκι στην μελισσοκομική σου επιχείρηση πριν κάνεις τα μεγάλα τα
ανοίγματα. Μην αφήνεις χρόνο να πηγαίνει χαμένο (μια που θα έχεις ήδη μια κύρια
εργασία και εξ ορισμού ο χρόνος σου θα είναι περιορισμένος), μάθαινε διαρκώς
νέα πράγματα που θα σου είναι χρήσιμα στην μελισσοκομική σου επιχείρηση, κάνε
οικονομία και δημιούργησε σιγά σιγά την υποδομή σου, αγόραζε ένα καινούριο
εργαλείο ή μηχάνημα αντί να τα ξοδεύεις τα λεφτά σου σε ποτά, τσιγάρα, ή χαζά
(μόνο για την ευτυχία της οικογενείας σου και κυρίως των παιδιών σου
δικαιολογούνται αυτές τις εποχές έξοδα που δεν προορίζονται για επενδύσεις).
Οπότε κάθε μέρα κάνε και κάτι
μελισσοκομικό, είτε θα είναι αυτό να μάθεις πχ να δουλεύεις ένα αλυσοπρίονο
(δεν μπορείς να φανταστείς πόσο σημαντικό μελισσοκομικό εργαλείο αυτό είναι),
είτε να αγοράσεις ένα μυτοτσίμπιδο που θα το εντάξεις σε μια μικρή στην αρχή
και εκτεταμένη αργότερα εργαλειοθήκη, διάβασε ένα ακόμα κεφάλαιο από ένα (καλό)
μελισσοκομικό βιβλίο (όχι όμως να σκοτώνεις χρόνο και εγκεφαλικά κύτταρα σε
μελισσοκομικές ομάδες, εδώ στην πραγματικότητα δεν υπάρχει κέρδος, σε αυτό
είμαι κατηγορηματικός!), πάρε την κυρά βάλε μπρος το αμάξι και πάνε κάνε
ανιχνεύσεις σε διάφορα μέρη για ανθοφορίες ή τοποθετήσεις, ψάξε για προμηθευτές
για την μελισσοκομική σου επιχείρηση, παρουσίασε τον εαυτό σου (μια που έχεις
στρωτή και μεστή γραφή) στους εν δυνάμει μελλοντικούς σου πελάτες, μαστόρευε
κάτι στο μελισσοκομικό σου εργαστήρι, αποταμίευε λεφτά για αποθεματικό για την
μελισσοκομική σου επιχείρηση (για τις κακές μελισσοκομικές χρονιές που παρόλο
που ισχύει αυτό που λέει ο δάσκαλος μου «Ο αγρότης και ο μελισσοκόμος
εξαρτούνται από τον καιρό πλήρως, απλώς ο μελισσοκόμος μπορεί να διαλέξει τον
καιρό που τον βολεύει" μερικές φορές δεν θα μπορέσεις πουθενά να βρεις τον
καιρό που θα σε βολεύει), αλλά και για
τα μεγάλα τα ανοίγματα σου (πχ μελισσοκομικό φορτηγό).
Αν τα κάνεις όλα αυτά όταν θα
φτάσεις στο σημείο της μη αναστροφής και θα διαλέξεις να αφήσεις την μιζέρια
των μισθωτών εργασιών και να μπεις στην αβεβαιότητα της δικής σου επιχείρησης
(είτε θα είναι αυτή μελισσοκομική είτε οτιδήποτε άλλη, ορισμένα πράγματα είναι
ίδια για όλες τις επιχειρήσεις μην λανθάνεις πάνω σε αυτό) να ξέρεις ότι δεν θα
είναι η πορεία σου παρόμοια με την δική μου. Παράλληλη ίσως, όμοια με τίποτα.
Πιθανότατα θα είναι πολύ ευκολότερη (χωρίς αυτό να σου εξασφαλίζει
ικανοποιητικές αποδόσεις κάθε χρονιά) μια που θα έχεις το απαραίτητο γνωστικό
κεφάλαιο καθώς και ζωικό κεφάλαιο και κεφαλαιουχικό εξοπλισμό που θα σου
διασφαλίζει μια παραγωγική βάση, που θα καλύπτει την ήδη υπάρχουσα ζήτηση για
τα προϊόντα σου, μια που θα έχεις ήδη δημιουργήσει το ζωτικότατο πελατολόγιο
σου.
Και σε αυτή την πορεία σου ποτέ
μην διστάσεις να ζητήσεις την βοήθεια μου, θα στην δώσω κάθε φορά, αρκεί να
παραμείνεις αυτός ακριβώς ο άνθρωπος που μου έστειλε αυτό το υπέροχο κείμενο
και μου έδωσε την χαρά να νιώσω για ακόμα μια φορά υπερήφανος για το
αναγνωστικό κοινό αυτού του blog.
Γιατί αξία στα γραφόμενα κάποιου
δίνουν τα άξια μάτια και μυαλά αυτών που τον διαβάζουν.
Και για αυτό σε ευχαριστώ από τα
βάθη της καρδιάς μου!
Λάζαρος.
Σειρά "Απαντώ εκεί που δεν με σπέρνουν".
Γιατί Κυψελογισμός?
Απαντήσεις σε ερωτήσεις που δεν μου έγιναν Vol XXXVIII
Απαντήσεις σε ερωτήσεις που δεν μου έγιναν Vol XXXIX
Απαντήσεις σε ερωτήσεις που δεν μου έγιναν Vol XXXVIII
Απαντήσεις σε ερωτήσεις που δεν μου έγιναν Vol XXXIX
Μότσανος Λάζαρος
Σοχός 22/02/2017
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου