Τα τελευταία χρόνια υπάρχει μια
ατελείωτη φιλολογία για τα αίτια της οικονομικής κρίσης και τους τρόπους αντιμετώπισης της. Ατελείωτο
μελάνι (σε βιβλία) και ώρες γραψίματος (στο διαδίκτυο) έχουν δαπανηθεί για να εξηγήσουν
το κάθε τι και να δώσουν λύσεις σε μια κατάσταση που πλησιάζει πλέον την
δεκαετία. Δυστυχώς όμως οι περισσότεροι μένουν στην Θεωρία και αοριστολογούν ατέρμονα
και ανώφελα. Με αποτέλεσμα να καταντούν βαρετοί και το κυριότερο
αναποτελεσματικοί.
Ατελείωτες συζητήσεις ανάμεσα σε άτομα που
θεωρούν πως κατέχουν την λύση για το κάθε τι γιατί έχουν ασχοληθεί τα τελευταία
χρόνια (αρκετοί από αυτούς εντατικά) με το να παρακολουθούν αντίστοιχες
προγενέστερες συζητήσεις, ή να έχουν διαβάσει μερικά εκλαϊκευμένα βιβλία των
οικονομικών επιστημών, ή να έχουν παρακολουθήσει εκατοντάδες ώρες (βαρετών)
πολιτικών και οικονομικών εκπομπών στην τηλεόραση. Χούι και της φυλής να
αμπελοφιλοσοφεί διαρκώς λες και δεν υπάρχει χρόνος στο σύμπαν και έχει την ευχέρεια
όταν τα πάντα καταρρέουν να δαπανάει πολύτιμο χρόνο και κόπο (που θα μπορούσαν
να φανούν τρομερά χρήσιμα κάπου αλλού), για να μετρά αγγέλους πάνω στην κεφαλή
μιας καρφίτσας.
Δυστυχώς, ευτυχώς, αυτό το χάσιμο χρόνου και φαιάς
ουσίας δεν με εκφράζει, και στην πραγματικότητα μου προκαλεί αηδία και
απέχθεια. Αντίθετα με ενδιαφέρει περισσότερο μια οπτική περισσότερο απτή,
χειροπιαστή, προσανατολισμένη σε επιτόπια έρευνα σε ότι οδήγησε στην τραγική
οικονομική κατάσταση που ζούμε τα τελευταία χρόνια. Και το κακό είναι ότι δεν
έχω βρει κάτι τέτοιο σχετικό τα τελευταία χρόνια, κάτι που υποδηλώνει και την
φτώχεια σε επιτόπια έρευνα μέσα σε όλη την φιλολογία σχετικά με την οικονομική
κρίση. Και αυτό είναι ένα σύμπτωμα όσων χαραμίζουν χρόνο σε ατελείωτους
διαλόγους σχετικά με "το τι πταίει?".
Και ενώ έχουμε χιλιάδες ανθρώπους να μιλούν
για το τι πήγε στραβά πάνω στην Ελληνική οικονομία και τα ποσοστά ανεργίας
έχουν εκτιναχθεί πάνω από το 25% καθώς και πάνω από μισό εκατομμύριο άτομα
έχουν ήδη μεταναστεύσει σε άλλες χώρες για ένα καλύτερο μέλλον ή έστω για μια
θέση στον ήλιο, ωστόσο δεν έχουμε έρευνες πάνω στα ίδια τα εργοστάσια που έχουν
κλείσει, τις επιχειρήσεις που έχουν σταματήσει την λειτουργία τους, τις θέσεις
εργασίας που χαθήκανε μέσα στα συντρίμμια του Ελληνικού καπιταλισμού.
Η έτσι νόμιζα μέχρι που μου ήρθε στο μυαλό μου
ότι στις σειρές αυτού του blog Graffiti στην Θεσσαλονίκη καθώς και Θεσσαλονίκη όμορφη γυναίκα βιασμένη έχω
ήδη κάνει επιτόπια έρευνα μέσα σε μερικά εργοστάσια της πόλης, όπου και έχω
φωτογραφικό υλικό από αυτή την έρευνα και έχω βρει το ιστορικό τους (όπου αυτό
υπάρχει) σχετικά με το πότε άρχισε η λειτουργία τους, την ανάπτυξη τους καθώς
και την παρακμή τους, και τέλος την παύση της λειτουργίας τους και την μετέπειτα μοίρα τους.
Το παραπάνω με ώθησε το προηγούμενο έτος να επισκεφτώ
μερικές δεκάδες ακόμα εργοστάσια, καθώς και άλλους μαζικούς χώρους εργασίας, για
να κάνω την επιτόπια έρευνα και να συγκεντρώσω το απαραίτητο υλικό από όλους αυτούς
τους χώρους και επίσης να προβώ και στην αντίστοιχη έρευνα στο διαδίκτυο για να
βρω αν υπάρχουν τα αίτια που έκλεισαν οι παραπάνω επιχειρήσεις και εργοστάσια.
Οπότε και σιγά σιγά θα σας τα παρουσιάσω όλα
αυτά για να δημιουργηθεί επιτέλους μια έρευνα (και η αντίστοιχη σειρά αναρτήσεων)
που να μην βασίζεται απλώς σε αντιγραφή πινάκων από τις στατιστικές υπηρεσίες, και παπαγάλισμα οικονομικών θεωριών από εγχειρίδια βιβλίων πάνω στις οικονομικές
επιστήμες. Και να βγουν στο τέλος μερικά χρήσιμα συμπεράσματα πέρα από τα διαρκή αναμασώμενα που έχουν γίνει πλέον οι απόλυτες κοινοτοπίες.
Αλλά πριν από αυτό μερικές διευκρινήσεις
είναι αναγκαίες.
Δυστυχώς οι επιχειρήσεις που
κλείνουν είναι σαν τους ασθενείς στους οποίους δεν πέτυχε η εγχείρηση. Όπως λέει
το ανέκδοτο οι ασθενείς που ζούνε από το μαχαίρι του γιατρού ζούνε κάτω από το
φως του ηλίου και δοξάζουν τον γιατρό που τους έδωσε το δικαίωμα να ζήσουν, αντίθετα οι ασθενείς που δεν έζησαν από το μαχαίρι βολικά τους σκεπάζει το
χώμα. Μια από τα ίδια και εδώ, επιχειρήσεις που έχουν κλείσει πολύ δύσκολα
μπορείς να βρεις στοιχεία για αυτές, ιδίως για επιχειρήσεις που έχουν κλείσει
πριν την αλματώδη άνοδο του διαδικτύου στην χώρα μας. Μόνο σε λίγες περιπτώσεις
βρίσκονται στοιχεία για αυτές και συνήθως αποτελούν επιχειρήσεις ή εργοστάσια εμβλήματα
της οικονομικής ζωής των προηγούμενων ετών ή δεκαετιών. Οπότε θα υπάρχει αυτό
το κενό σε στοιχεία που θα προσπαθήσω να το καλύψω όσο καλύτερα μπορώ με έμμεσες
πηγές (στοιχεία που βρήκα μέσα στις επιχειρήσεις) ή και με άμεσες (προφορικές
μαρτυρίες από άτομα που γνώριζαν κάτι για αυτές τις επιχειρήσεις).
Επίσης ήδη έχω αναφέρει ότι
υπάρχει υλικό αυτής της σειράς αναρτημένο στο blog οπότε μην σας
ξενίσει το ότι αυτή η σειρά αρχίζει έχοντας παρουσιάσει ορισμένα από τα
εργοστάσια που θα αναφερθούν. Οι αντίστοιχες αναρτήσεις θα υπάρχουν σε υπερσυνδέσμους
στο τέλος κάθε ανάρτησης για να μπορείτε εύκολα να παρακολουθήσετε όλη την
έρευνα. Επίσης πολλές φορές αυτές οι αναρτήσεις θα αποτελούν σημείο τομής με τις
σειρές αναρτήσεων αυτού του blog Graffiti στην Θεσσαλονίκη καθώς και Θεσσαλονίκη όμορφη γυναίκα βιασμένη μια
που έχουν κάποια κοινά σημεία τα μέρη που επισκέφτηκα και τα παρουσιάζω στις αντίστοιχες
αναρτήσεις (ύπαρξη Graffiti
καθώς και ορόσημα της Θεσσαλονίκης).
Επίσης αρκετά από αυτά τα
εργοστάσια θα παρουσιαστούν σε παραπάνω από μια αναρτήσεις μια που κάποια από
αυτά είναι τεράστια και το φωτογραφικό υλικό που έχω από αυτά και εκτεταμένο
και τρομερά αξιόλογο.
Για το τέλος κρατώ και την
προειδοποίηση-παράκληση. Μην προσπαθήσετε να επαναλάβετε τα βήματα μου και να επισκεφτείτε
έτσι αμέριμνα αυτά τα μέρη ή και αντίστοιχα άλλα τέτοια μέρη (Μην κοιτάτε εμένα! Εγώ είμαι βλαμμένος και τα τελευταία χρόνια δείχνω μια πολύ περίεργη για όσους με ξέρουν αγνόησή των κινδύνων που ποτέ πριν δεν με χαρακτήριζε). Ελλοχεύουν πολλοί κίνδυνοι
σε τέτοια μέρη, από κινδύνους στην δομική υπόσταση αυτών των κτηρίων έως
κινδύνους που θα αντιμετωπίσετε σε ότι (μάλλον με όποιους!) θα συναντήσετε. Δεν
ήταν λίγες οι φορές που είδα πράγματα που αμέσως μου δώσανε σήμα συναγερμού
σχετικά με το τι μπορεί αμέσως μετά να αντιμετωπίσω! Θα τα δούμε και αυτά μαζί.
Αλλά για ακόμα μια φορά σας προειδοποιώ, μην μπείτε μόνοι σας ή και με παρέα σε
αντίστοιχες εγκαταστάσεις, ελλοχεύουν τεράστιοι κίνδυνοι για την σωματική σας ακεραιότητα
και ύπαρξη! Εξηγούμαι για να μην παρεξηγούμαι!
Αυτά λοιπόν για αρχή, μια νέα σειρά και ένα
νέο ταξίδι ξεκινά, όσοι πιστοί προσέλθετε
Adios Amigos Locos
Σειρά Ελληνικός Καπιταλισμός:
Όνειρα στα συντρίμμια
Μότσανος Λάζαρος
Σοχος 28/2/2017
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου