Πέρασαν τέσσερα χρόνια ήδη, τέσσερα χρόνια από μια κρύα νύχτα του Γενάρη που αποφάσισα να ξεκινήσω να βρω την Δουλτσινέα των ονείρων μου, και να την σώσω πολεμώντας δράκους και γίγαντες.
Τέσσερα χρόνια!
Πολύς καιρός, και ακόμα ψάχνω!
Τέσσερα χρόνια Μελισσοιστορίες και άλλα! Άλλο ένα ορόσημο ήρθε και πέρασε, τέσσερα χρόνια τα παραληρήματα και οι αλήθειες ενός τρελού ξεδιπλώνονται μέρα με την μέρα μπρος στα μάτια σας. Πιστός στη τρέλα του, ακολουθεί τα όνειρα του, ζει την ζωή του, μοιράζεται τις ιστορίες του. Άλλοτε πικρές, λυπημένες, απαισιόδοξες, και άλλοτε χαρούμενες, μελιστάλαχτες, κουζουλές. Ένα μελαγχολικό χωρατό καθώς πετά εκεί και εδώ.
Τέσσερα χρόνια χωρίς ατιμωτικούς συμβιβασμούς, χωρίς ταπεινωτικές υποχωρήσεις στα θελήματα του καιρού και στις άγριες διαθέσεις όσων φθονούν την ανεξαρτησία του, χωρίς φραγμούς στην σκέψη του και στα λόγια του, χωρίς διάθεση να πετάξει πέτρες σε κάθε σκυλί που γαβγίζει στο δρόμο του, χάνοντας όμως έτσι τον χρόνο του και τον στόχο του.
Τέσσερα χρόνια μοναξιάς, μια μοναξιά επιβεβλημένη από τον ίδιο που δεν θέλησε ποτέ να επιβάλει τον εαυτό του στους άλλους, μια μοναξιά άμεσο αποτέλεσμα της θέλησης του να μην αποδεχθεί εύκολα και αβίαστα αυθεντίες και λυκοφιλίες μόνο και μόνο για να γίνει πιο βατός ο δρόμος του, μια μοναξιά αντίτιμο ενός χαρακτήρα άγριου και αλύγιστου στα καλέσματα σειρήνων που υπόσχονται δόξα και αποδοχή σε ευκολόπιστα αυτιά και άδεια μυαλά, μια μοναξιά που συνοδεύει κάθε ένα που διαλέγει να βαδίσει σε δρόμο ατραπό.
Τέσσερα χρόνια και τώρα τι? Και τώρα η πορεία συνεχίζει ως έχει, ο ίδιος τρελός, ο ίδιος απόλυτος χαρακτήρας, η ίδια ζωή, τα ίδια όνειρα, οι ίδιες μελισσοιστορίες, η ίδια μοναξιά. Ασυμβίβαστα, χωρίς φραγμούς, χωρίς περιορισμούς, φτωχός σε λόγια κενά, ικανός να προσφέρει μόνο το παράδειγμα της ζωής του, για όποιον θέλει όχι να ηγηθεί του τρελού ή και να τον ακολουθήσει, αλλά μόνο να βαδίσει παράλληλα του, ως ισάξιος σύντροφος του στην τρέλα και στην μοναξιά.
Τέσσερα χρόνια και ήδη τα λόγια πολλά.
Εμπρός λοιπόν πιστέ μου Ροσινάντε ο δρόμος μακρύς, και ακόμα δεν έχουμε βρει την Δουλτσινέα των ονείρων μας.
Adios Amigos Locos
Μότσανος Λάζαρος
Σοχός 30/1/2018
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου