Και για να μην σας αφήσω χωρίς αναρτήσεις όσο κάνω τους τρύγους και τα απομελίσματα του δεύτερου χεριού του πεύκου, και μια που τώρα τελευταία έχουμε μπει δυναμικά στις ανιχνεύσεις των μελουρών που βρίσκονται εκεί έξω, για να κάνουμε ακόμα μια ανάρτηση πάνω στις μελούρες που παρατήρησα φέτος.
Και συγκεκριμένα θα περιγραφεί ένα περιστατικό στις 18/5/2019 σε μια τοποθέτηση ενός νέου μελισσοκόμου που έχω αναλάβει να του δείξω μερικά πράγματα σχετικά με την μελισσοκομία πάνω στην κυψέλη (Ναι! Τα κάνω και αυτά! Αλλά μόνο σε εξαιρετικές περιπτώσεις! Και μην αρχίσετε να λέτε τώρα ότι ο Αρκούδας το παίζει δάσκαλος! Αυτό το αφήνω για τα άλλα ψώνια εκεί έξω! Χα χα χα. Αυτό το ψώνιο αποποιείται αυτόν τον τίτλο! Χα χα χα).
Και πρώτα από όλα ένα ιστορικό της τοποθέτησης και της κατάστασης των ανθοφοριών την συγκεκριμένη στιγμή που με ώθησε να ψάξω για μελούρες στην περιοχή. Ο συγκεκριμένος μελισσοκόμος είναι νέος και δεν ξέρει ακόμα να βλέπει εάν ένα μέρος δίνει από νεκταροέκκριση/ μελιτωέκκριση από μόνος του, αλλά δεν γνωρίζει επίσης (μάλλον δεν γνώριζε! Ήδη του έχω εξηγήσει πάνω στο θέμα αρκετά, και έχει σαφώς βελτιωθεί) και τον χάρτη ανθοφοριών της περιοχής (περιοχών) που κάνει τοποθέτηση (τοποθετήσεις).
Την συγκεκριμένη στιγμή που μου είχε πει ότι "τα μελίσσια πρέπει να πηγαίνουν πολύ καλά" βρίσκονταν σε μια πεδιάδα όπου καλλιεργείται ελαιοκράμβη (είχε περάσει πλέον ο καιρός της), Ρίγανη και Ηλίανθος (δεν είχε έρθει ακόμα η ανθοφορία τους), καθώς και Παλιούρι (ούτε αυτό είχε ανοίξει ακόμη) και Μαρούβιο - Σκούπα (ούτε και αυτό είχε ανοίξει), και φυσικά Σιτάρι που δεν δίνει τίποτα (δίνει ο Πολύκομβος που υπάρχει στα χωράφια με σιτάρι αφού πρώτα έχουν θεριστεί τα χωράφια μετά από μήνες).
Τα 4/5 του εμβαδού του αποτελεσματικού μελισσοκομικού κύκλου (βλέπετε προηγούμενη ανάρτηση του blog Ακτίνα δράσης μελισσών) στην τοποθέτηση που είχε τα μελίσσια του είχε αυτά τα χαρακτηριστικά, και το υπόλοιπο 1/5 του ήταν πάνω σε πλαγιά που υπήρχε πουρνάρι (που δίνει μεν γύρη κάποια εποχή στις αρχές της άνοιξης, αλλά όχι κάτι άλλο από νεκταροέκκριση -υπάρχει εδώ μια αμφιβολία μου εάν δίνει και σε μελιτωέκκριση, γιατί έχω φωτογραφικά δεδομένα που μπορεί να υποδηλώνουν κάτι πάνω σε αυτό το θέμα, στο μέλλον αυτό-), πάλι Παλιούρι και Σκούπα, Βελανιδιές στα όρια της ακτίνας πτήσης των μελισσιών (αλλά ούτε και αυτές έδιναν κάτι αυτή την εποχή) και ελάχιστο άγριο Τριφύλλι (υπερβολικά λίγο για να δίνει νεκταροέκκριση).
Οπότε αμέσως μου δημιουργήθηκε ο προβληματισμός του τι μπορεί να δίνει το συγκεκριμένο μέρος ενώ θα έπρεπε να βρίσκεται η περιοχή από πλευράς νεκταροέκκρισης στο "κενό του Μάη".
Και πράγματι μέσα στην κυψέλη η λαντούρα έπεφτε πάνω στα πλαίσια σαν βροχή! Είχε δίκιο ο νέος μελισσοκόμος σχετικά με το ότι το μέρος έδινε (τον εκπαίδευσα καλά! Χα χα χα), οπότε αμέσως ο προβληματισμός μου έγινε υποψία για ύπαρξη μελιτωέκκρισης στην περιοχή (δεν υπάρχει ύποπτος για νεκταροέκκριση, δεν υπάρχει τροφοδοσία, υπάρχει αβέρτα λαντούρα στο τίναγμα των πλαισίων, τι μπορεί να είναι? Εάν δεν υπάρχουν από δίπλα τίποτα αποθήκες ή εργοστάσια με ζάχαρη για να τα κλέβουν οι μέλισσες ο ύποπτος είναι προφανής!).
Και έχοντας προειδοποιηθεί από τον δάσκαλο μου για ύπαρξη μελούρας στις αμυγδαλιές σε άλλη περιοχή (που απέχει όμως δεκάδες χιλιόμετρα από την συγκεκριμένη περιοχή) και μάλιστα για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά, αμέσως μου ήρθε στο μυαλό αυτή η περίπτωση (η μελούρα στις αμυγδαλιές αναμένεται συνήθως μετά την άνθηση τους, με το παράθυρο της να είναι από το Μάρτιο μέχρι τον Μάη, ακριβώς όταν αυξάνει η πιθανότητα ύπαρξης αφίδων στα δέντρα -το δεύτερο παράθυρο είναι τον Σεπτέμβριο, όπως φαίνεται και από τον σχετικό πίνακα στην ανάρτηση του blog Μελιτωγόνα έντομα και μελιτωφορίες -).
Και τσιμπώντας τον νέο μελισσοκόμο από το χέρι του είπα "Έλα πάμε για ανιχνεύσεις, έχω μια υποψία που κάτι μου λέει ότι θα βγει σωστή" και πήγαμε λίγο παρακάτω σε ένα χωράφι με αμυγδαλιές (ψιλοπαρατημένες), για να δούμε εάν υπήρχε εκεί κίνηση από μέλισσες (συγκεκριμένα η πεδιάδα αυτή έχει και αρκετά χωράφια με αμυγδαλιές -καλλιεργήσιμες ή και παρατημένες). Και πράγματι με που πλησιάσαμε εκεί άρχισε να ακούγεται έντονα ο βόμβος από πλήθος μελισσών που πετούσαν πάνω από τα δέντρα. Ο ύποπτος είχε βρεθεί και μάλιστα με αίμα πάνω στα χέρια του! Χα χα χα. Πάνω στις αμυγδαλιές μερικές δεκάδες με εκατοντάδες μέλισσες να πετάνε από εδώ και εκεί ανάμεσα στα κλαδιά τους.
Και μάλιστα διαπιστώθηκε και ένας ακόμα μεγαλύτερος αριθμός από μικρά έντομα να πλημμυρίζει τα κλαδιά της αμυγδαλιάς, τα οποία τα περιεργάζονταν οι μέλισσες (πιθανότατα έπαιρναν το μελίτωμα που απέβαλαν τα συγκεκριμένα έντομα - αφίδες).
Οπότε και τράβηξα μερικές φωτογραφίες για το αρχείο μας. Φυσικά λόγου του μεγάλου ύψους των αμυγδαλιών (είπαμε ήταν ψιλοπαρατημένες, οπότε δεν ήταν κλαδεμένες, και πήραν καλό ύψος) οι λεπτομέρειες είναι λίγο ασαφείς λόγου της απαραίτητης μεγέθυνσης της φωτογραφίας.
Όπως βλέπουμε και από τις δύο παραπάνω φωτογραφίες οι μέλισσες μαζικά πέφτουν με τα μούτρα πάνω στην μελιτωέκκριση που οφείλεται προφανώς σε αυτά τα μικρά έντομα. Και για ακόμα μια φορά υπήρξε επιβεβαίωση της ύπαρξης μελούρας σε δέντρα του ίδιου είδους σε μέρη που μάλιστα απέχουν σε απόσταση δεκάδων χιλιομέτρων, σχεδόν την ίδια χρονική περίοδο! Οπότε για ακόμη μια φορά επιβεβαιώνεται η αυξημένη πιθανότητα για μελούρες εκεί έξω, και ότι έχει υποτιμηθεί υπερβολικά πολύ ο ρόλος τους πάνω στην ανάπτυξη των μελισσιών ή στις ποσότητες μελιού που μπορεί να φέρουν τα μελίσσια.
Για την ιστορία και μόνο με που άρχισαν έντονες βροχοπτώσεις τις επόμενες μέρες η μελιτωέκκριση που είχε παρατηρηθεί στην συγκεκριμένη τοποθέτηση έληξε άδοξα, αλλά πλέον είχε αρχίσει η νεκταροέκκριση του παλιούριου, και έτσι το κενό του Μάη στην συγκεκριμένη περιοχή δεν κράτησε πολύ.
Και φυσικά εάν οι αμπτάλες και αργόστροφες κυρές μας μπορούν να εντοπίσουν τις μελιτωεκκρίσεις και να τις εκμεταλλευτούν τι περιμένατε? Οι ταχύτατες και πανέξυπνες (και θρασύτατες! Χα χα χα) σφήκες να μην μπορούν να κάνουν το ίδιο?
Οπότε ένα ακόμα κομμάτι του παζλ των μελιτωεκκρίσεων εκεί έξω έχει λυθεί και υπάρχει στο αρχείο μας. Ήδη υπάρχουν πολλά κομμάτια στο συγκεκριμένο θέμα που έχουν εξερευνηθεί σε αυτό το blog (και πιθανότατα μόνο εδώ). Από τις μελιτωεκκρίσεις του πεύκου (βλέπετε προηγούμενη ανάρτηση του blog Μελισσοκομία και Πεύκο), του Βελανιδιού στον καρπό του (βλέπετε προηγούμενες αναρτήσεις του blog Μαύρο Μέλι: Το Βελανιδόμελο και Εκεί που ζουν ακόμα οι παλιοί Θεοί. Οι Μαύροι Τρύγοι Vol II), της Λεύκας ( βλέπετε προηγούμενες αναρτήσεις του blog Μελούρα στον Δρόμο με τις Λεύκες και Μελούρα στον Δρόμο με τις Λεύκες Vol II) φτάσαμε σήμερα να ρίξουμε και μια ματιά και στην μελιτωέκκριση της Αμυγδαλιάς.
Σιγά, σιγά, γίνεται όλο και πιο ολοκληρωμένο το αρχείο μας και επάνω στις μελιτωεκκρίσεις που είχαν αναπτυχθεί ως την γενική θεωρία που τις ορίζει από την προηγούμενη ανάρτηση του blog Μελιτωγόνα έντομα και μελιτωφορίες.
Νομίζω ότι κάτι κάνουμε και σε αυτό το θέμα ε?
Εσείς τι λέτε?
Χα χα χα.
Adios Amigos Locos
Λάζαρος Μότσανος
Σοχός 27/10/2019
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου