Χρόνια πολλά και καλά τσακαλάκια μου, για σάς και για όλους όσους χωρούν στην καρδιά σας. Είθε να περάσετε τις γιορτές μέσα στην χαρά, την ευτυχία, την αγάπη, και την γαλήνη που σας αξίζει.
Περάσαμε όλοι μας πολύ δύσκολα χρόνια την τελευταία δεκαετία, χρόνια άγρια, και φθοροποιά για τον νου και την ψυχή μας. Γίναμε όλοι μας σκληρότεροι στην καρδιά, μας έκανε σκληρότερους το παιχνίδι της ζωής που ονομάζεται επιβίωση. Αλλά σιγά, σιγά, θα πρέπει να ξεριζώσουμε τα αγκάθια που έχουν ζώσει την καρδιά μας και μας έχουν πληγώσει τόσο. Είναι αναγκαίο εάν θέλουμε να λεγόμαστε Άνθρωποι. Είναι αναγκαίο εάν θέλουμε να λεγόμαστε Χριστιανοί.
Εκεί έξω υπάρχουν άνθρωποι που έχουν την ανάγκη μας, την έγνοια μας, την υποστήριξη μας, την βοήθεια μας. Και αυτά πρέπει να τους δώσουμε, και όχι την χλεύη μας, τον πόνο μας, την αγριάδα της θύελλας που ταράζει ακόμα τις ψυχές μας. Διαφέρουμε από τα ζώα γιατί εμείς δεν αντιδρούμε τυφλά κινούμενοι από τον πόνο μας. Αυτό δεν πρέπει ποτέ να το ξεχνάμε.
Ναι μας έχει πονέσει η πραγματικότα τα τελευταία χρόνια και μάλιστα πολύ, ναι έχουμε υποφέρει ακόμα περισσότερο, ναι ακόμα το φως στο τούνελ είναι μακριά από μας. Αλλά αυτός δεν είναι λόγος για να αφήσουμε την ψυχή μας να αφηνιάζει σαν άγριο θεριό, δεν είναι λόγος για να μετατραπούμε σιγά, σιγά, σε τέρατα. Σε δίποδα τέρατα που απλώς ξέρουν να προκαλούν πόνο στους άλλους.
Στο χέρι μας είναι να θεραπεύσουμε τις πληγές στην καρδιά μας, και ως πραγματικοί Άνθρωποι να τείνουμε μια χείρα βοηθείας προς όλους όσους είναι σε δυσχερέστερη θέση από μας.
Αυτό άλλωστε είναι και το θέλημα Αυτού που απέκτησε τρύπες από καρφιά στις παλάμες του για μας.
Μην το ξεχνάτε ποτέ αυτό καθώς θα πορεύεστε εν ειρήνη.
Adios Amigos Locos
Λάζαρος Μότσανος
Σοχός 25/12/2019
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου