UA-50457385-1

Σάββατο 26 Σεπτεμβρίου 2020

Μελισσοκομώντας μήνα με τον μήνα. Η μάχη του Ιούλη

 


 Ευκαιρία μια που δεν τρυγώ σήμερα στα μελισσοκομεία μου στα πεύκα στην Χαλκιδική, αλλά ούτε και απομελίζω πλαίσια στο μελισσοκομικό εργαστήρι, αλλά απλώς συσκευάζω μέλι (σε 27κιλα δοχεία, αλλά και σε τρίκιλα, αλλά και μονόκιλα βάζα) να σας ετοιμάσω ακόμη μια μελισσοκομική ανάρτηση, και μάλιστα μια ανάρτηση της σειράς μελισσοκομώντας μήνα με τον μήνα, και πιο συγκεκριμένα για τον μήνα Ιούλη. 

 Πλέον έχουν γίνει όλες οι εργασίες της άνοιξης (κόψιμο παραφυάδων, τοποθέτηση πλαισίων ή και ορόφων), έχουν επίσης γίνει και οι τοποθετήσεις στις πρώτες παραγωγικές ανθοφορίες και μελιτωφορίες, και πλέον είναι ο καιρός για τους πρώτους τρύγους (στις πραγματικότητα έγιναν στο τέλος του μήνα και οι πρώτες μετακινήσεις στα πεύκα, αλλά θα μου επιτραπεί να τις εντάξω στον επόμενο μήνα, μια που το χρονικό πλαίσιο τους ήταν οριακά στον Ιούλη).

 Τρύγοι που φέτος ήταν ικανοποιητικοί στο βελανίδι  αλλά και στο άνθος, αλλά σε αυτή την περίπτωση προτίμησα να αφήσω το περισσότερο μέλι στις κυψέλες για να το πάρω στους κόκκινους τρύγους του πρώτου χεριού του πεύκου.

 Οπότε αυτόν τον μήνα είχαμε μαύρους τρύγους (βελανιδόμελο), αλλά και ξανθούς τρύγους (ανθόμελο). Και συγκεκριμένα 3 ημέρες μαύρων τρύγων, και 2 ημέρες ξανθών τρύγων.

 Η φωτογραφία επάνω είναι το πως προετοιμάστηκε το φορτίο για την πρώτη μέρα των μαύρων τρύγων, δηλαδή το απόθεμα από άδειες κυψέλες, μελισσοκομικό καρότσι, καπνιστήρι και διάφορα ακόμα υλικά που θα βοηθούσαν στον τρύγο.


 Και εδώ η διάταξη των κυψελών και των άδειων κυψελών από πίσω τους που περίμεναν να γεμισθούν. Ολοκάθαρη η προσδοκία μου για σχεδόν ένα όροφο πλαισίων ανά κυψέλη ε? Και σχεδόν ο στόχος αυτός εκπληρώθηκε! Βελανίδι γαρ!


 Και φορτωμένο το φορτηγό με τρυγημένα πλαίσια μετά την πρώτη μέρα μαύρων τρύγων.


 Και μερικές φωτογραφίες από την αγαπημένη μου μελιτωφορία.


 Και μια σπάνια φωτογραφία με τον δράστη επί του έργου!


 Να την η μικρή μου κλέφτρα να πέφτει με τα μούτρα στην δουλειά για να φέρει το υπερπολύτιμο μαύρο μέλι! Ψυχούλα μου μικρή!


 Και εδώ το φόρτωμα της δεύτερης μέρας μαύρων τρύγων, και οι προσδοκίες και τα όνειρα να έχουν χτυπήσει οροφή!


 Και η αντίστοιχη παράλληλη τοποθέτηση κυψελών για γέμισμα και κυψελών για άδειασμα, μιλάμε όταν το μέρος βοηθά μετακινήσεις και τρύγοι γίνονται τόσο πιο εύκολα (στο μέτρο του δυνατού! Δεκάδες κυψέλες, με εκατοντάδες, κάτω από τον καυτό ήλιο του Ιούλη - ή Αυγούστου ή Σεπτέμβρη - είναι πάντα μια δύσκολη υπόθεση ο τρύγος τους, όσο και να βοηθά η καλή τοποθέτηση!).


 Και ένα ακόμα φορτίο με τρυγημένα πλαίσια έχει φορτωθεί για να μεταφερθεί στο μελισσοκομικό εργαστήρι όπου μια μέρα τρύγου αντιστοιχούσε σε 2 ημέρες απολεπίσματος και απομελίσματος *. Και φυσικά ακόμη μισή μέρα για να συσκευασία του μελιού στα 27 κιλά δοχεία  από το δοχείο ωρίμανσης (που βάζεις εκεί το μέλι για να το φιλτράρεις, αλλά μια που είναι μέλι από μελίτωματα δεν χρειάζεται ιδιαίτερα μακροχρόνια παραμονή του εκεί για να μειωθεί η εκ ορισμού χαμηλή υγρασία του) αλλά και ένα απόγευμα για να βάλεις πίσω τα απομελωμένα πλαίσια που είχες πάρει από τις κυψέλες που τρύγησες. 



 Και το φόρτωμα για την τρίτη μέρα των μαύρων τρύγων.


 Και η αντίστοιχη παράλληλη τοποθέτηση γεμάτων και άδειων κυψελών. Την μεμονωμένη κυψέλη μπροστά την βλέπετε? Ατρύγητη την είχα ανεβάσει και αυτή (με τεράστια δυσκολία το φόρτωμα τους!) πάνω στο βουνό, αλλά όταν πήγα να την κατεβάσω από το  φορτηγό (μόνος μου!) από το μεγάλο βάρος της μου ξέφυγαν οι χειρολαβές από τα χέρια μου και την άφησα ακριβώς εκεί που μου έπεσε! Χα χα χα.  


  Και εδώ ένα από τα πολλά πλαίσια που είχε κρυσταλλωμένο μέλι από την ελαιοκράμβη, και ενώ τα απολέπισα και τα απομέλισα ωστόσο το κρυσταλλωμένο μέλι έμεινε μέσα στα πλαίσια! Περίπου μια εκατοντάδα πλαίσια είχαν μέσα τους κρυσταλλωμένο μέλι και έριξε αρκετά τον μέσο όρο μελιού ανά πλαίσιο. Και αυτά είναι μερικά από τα "καλά" της ελαιοκράμβης! Μπορεί να αναπτύσσει τρομερά τα μελίσσια αλλά σου κάνει και τέτοιες γκέλες, και μπορείς να έχεις κρυσταλλωμένα πλαίσια ακόμα και μέχρι τον τρύγο του πρώτου χεριού του πεύκου! Τι κάνεις σε τέτοιες περιπτώσεις? Είτε τρυγάς το μέλι της ελαιοκράμβης για να το δώσεις σε πελάτες σου (δεν το κάνω αυτό!), είτε για να το ξαναδώσεις στις μέλισσες σου (είτε ως καθαρό μέλι, είτε για τροφοδοσία με νερό, αν και αυτό έχει αρκετούς κίνδυνούς για λεηλασίες!), είτε απολεπίζεις και απομελίζεις κανονικά αυτά τα πλαίσια και τα ξαναδίνεις άμεσα στις μέλισσες σου μπας και τα φάνε για να μην τα κουβαλάς από τρύγο σε τρύγο!


 Και το αποτέλεσμα αυτών των τρύγων, ένα υπέροχο μαύρο μέλι που ήρθε σε ικανοποιητικότατες ποσότητες (σχεδόν όσο και πέρσι, αλλά με λιγότερα μελίσσια που όμως είχαν πάει δυνατότερα - και ατρύγιστα!- στην τοποθέτηση τους για το βελανίδι). 


 Και ακολούθησαν αμέσως μετά οι ξανθοί τρύγοι (για να μην δεσμευτούν και τα δοχεία ωρίμανσης με ανθόμελο -παραμονή του σε αυτά για 15-20 ημέρες- και δεν μπορείς να τα χρησιμοποιήσεις για να φιλτράρεις το βελανιδόμελο εάν το κάνεις με την λάθος σειρά!). 

 Και εδώ το φόρτωμα για την πρώτη μέρα των ξανθών τρύγων. Μην ζητήσετε φωτογραφίες από τα ίδια τα μελισσοκομεία! Μιλάμε ο ξανθός τρύγος μέσα σε μια πεδιάδα που είναι σαν ταψί με ελάχιστα δέντρα εκεί κοντά, σε συνθήκες καύσωνα, είναι από τα δυσκολότερα σενάρια τρύγων που μπορείς να αντιμετωπίσεις! Είσαι διαρκώς στο φάσμα της θερμοπληξίας με την μελισσοκομική στολή και με τίποτα δεν μπορείς να χορτάσεις με νερό! Το χειρότερο μου!


 Και μια από τα ίδια και την δεύτερη μέρα των ξανθών τρύγων. Και φαίνονται ολοκάθαρα η χαμηλότερες μου προσδοκίες για αυτόν τον τρύγο. Και λιγότερα τα παραγωγικά μελίσσια (παρόλο που ο κύριος όγκος αριθμητικά των μελισσιών μου ήταν φέτος στην πεδιάδα, αλλά τα περισσότερα από αυτά ήταν παραφυάδες που αποφάσισα να μην τις τρυγήσω - ακόμα και αυτές που είχαν προλάβει να γίνουν διώροφες!-) αλλά και μικρότερες οι αποδόσεις στο ανθόμελο. Και μια που είμαι λάτρης των βαρέων μελιών αντιλαμβάνεστε την απροθυμία μου να πάω για ξανθούς τρύγους (ιδίως όταν η διαφορά θερμοκρασίας μέσα στην μελισσοκομική στολή ανάμεσα στο βουνό και στην πεδιάδα είναι κοντά στους 5-7 βαθμούς! Αντί να δουλεύεις στους 41-42 βαθμούς δουλεύεις στους 46-49 βαθμούς!!!!).


 Αλλά και πάλι παρά τις δύσκολες συνθήκες τρύγου και τις μικρότερες αποδόσεις βγήκε και εδώ  μια παραγωγή που θα ικανοποιήσει τους φανατικούς με το ανθόμελο πελάτες μας, λίγοι μεν (βορράς γάρ!) αλλά φανατικότατοι! Που θα πάει? Θα τους γυρίσω και αυτούς στα βαριά τα μέλια, τα βόρεια! Χα χα χα. 

 Αυτά τα λίγα και για τον Ιούλη, με περιμένουν ακόμα λίγες μέρες τρύγου στο πρώτο χέρι του πεύκου, και πολύ περισσότερες μέρες απολεπίσματος και απομελίσματος, και σχεδόν αμέσως μετά αρχίζουν οι τρύγοι του δευτέρου χεριού του πεύκου. 

 Αλλά δεν μπορείτε να πείτε, δεν σας ξεχνώ, και σας τρατάρω αυτό που τόσο θέλετε, στιγμές και κομμάτια ζωής ενός πτωχού πλην τίμιου και μοναχικού μελισσοκόμου! 

 Ώρα να χαθώ στο ατελείωτο ηλιοβασίλεμα, τα ξαναλέμε. 

* Συνάδελφοι μελισσοκόμοι τρία είναι τα διαφορετικά ρήματα όσο αφορά την διαδικασία της παραγωγής μελιού. Ο τρύγος -τρυγώ- που αναφέρεται στην εξαγωγή των πλαισίων μελιού από τις κυψέλες, το απολέπισμα - απολεπίζω - που αναφέρεται στην εξαγωγή του κεριού από τα πλαίσια μελιού, και το απομελισμα - απομελίζω - που αναφέρεται στην εξαγωγή του μελιού από τα πλαίσια μελιού! Τρεις διαφορετικές εργασίες και διαδικασίες που δεν θα πρέπει να τις μπερδεύετε μεταξύ τους , και καμία από αυτές δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί μόνη της για να περιγράψει αυτό που τόσο γενικά αναφέρετε ως "τρύγο"! 

 Ναι ξέρω είσαστε μελισσοκόμοι και όχι φιλόλογοι για να τα ξέρετε αυτά, αλλά ταυτόχρονα είσαστε και Έλληνες (Έλληνες, όχι Αιληνες, όχι Ελινες, όχι Ελύννες!) και προαπαιτούμενο πλέον για να σας παίρνουν στα σοβαρά όταν δηλώνετε "περήφανοι" για την καταγωγή σας είναι η πλήρης γνώση και χρήση αυτής της γλώσσας, που στην πραγματικότητα είναι και ο μεγαλύτερος μας γνωστικός πλούτος που προέρχεται από την καταγωγή μας! 

 Έχω βαρεθεί  "υπερπατριώτες" που όχι μόνο δεν γνωρίζουν τα Ελληνικά (τα νεοελληνικά! Όχι και τις αμέσως προηγούμενες μορφές και δομές της αρχαίας γλώσσας μας!) αλλά μάλιστα εγκληματούν και ανοσιουργούν ασυστόλως εις βάρος της. Δεν είσαστε ούτε ο καπετάν Κώττας που ζούσε στην σκλαβωμένη Μακεδονία και δεν γνώριζε τα Ελληνικά (αλλά πολέμησε για να γίνει η Μακεδονία Ελληνική!), ούτε κανένας κολίγας χωρίς καμία μόρφωση στην τουρκοκρατούμενη και φεουδαρχική Ελλάδα. Δεν υπάρχει καμία δικαιολογία να μην μιλάτε (και γράφετε!) σωστά τα Ελληνικά! Εάν θέλετε να λέγεστε τουλάχιστον Έλληνες. Τσιμπήστε και ένα μάθημα ορθογραφίας για να στανιάρετε!


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου