Μια ιδιαίτερη ανάρτηση σήμερα. Μια ανάρτηση ανταπόδοσης, της εκτίμησης ορισμένων από τους αναγνώστες μου, και κυρίως φίλων μου. Ανταπόδοση στις κινήσεις εκτίμησης που έκαναν στο πρόσωπο μου, και τις εκτίμησα μέχρι εκεί που δεν πάει!
Οι συγκεκριμένοι μελισσοκόμοι κάποια στιγμή στα προηγούμενα χρόνια αποφασίσανε και μου στείλανε δείγματα από τους κόπους τους, και τους κόπους των κυρών τους, για να τα δοκιμάσω, αλλά και ως ένα μικρό δείγμα εκτίμησης για κάποιον που τον γνώρισαν τόσο καλά μέσα από τα γραπτά του, και έφτασαν και να συνομιλούν μαζί του τηλεφωνικά, ή και να τον γνωρίσουν και προσωπικά από κοντά.
Το λιγότερο που θα μπορούσα να κάνω εγώ από την μεριά μου είναι να σας τους παρουσιάσω αυτούς, και τα αποτελέσματα της εργασίας τους, το αξίζουν, και θα το έχουν.
Ο πρώτος από τους μελισσοκόμους, αναγνώστες μου, φίλους μου, είναι ο Ευθύμης "Logan" Αρβανιτίδης, της Μελισσοκομίας Γρύπα. Ένας από τους μελισσοκόμους που με έχει εντυπωσιάσει μέχρι εκεί που δεν πάει. Έχουμε συνομιλήσει διαδικτυακά, αλλά και τηλεφωνικά τόσες φορές, και έχουμε ανταλλάξει ιδέες, απόψεις, σχεδιασμούς, χειρισμούς, στρατηγικές και τακτικές.
Μου γνώρισε μια μορφή μελισσοκομίας που θα την χαρακτήριζα ως ένα είδος υβριδικής Dadant και Landstroth (γονοφωλιά Dadant και όροφος Landstroth), ένας σχεδιασμός που δεν βασίζεται τόσο ολοκληρωτικά στην μελιτωφορία του Πεύκου (και του Βελανιδιού), και τακτικές και χειρισμούς θα έλεγα αρκετά μακρινούς από αυτούς που γνωρίζω και χρησιμοποιώ.
Μελισσοκόμος παλιότερος από μένα, παλιότερος και ως blogger, αν και την εγκατάλειψε νωρίς στην μελισσοκομική του πορεία αυτή την δραστηριότητα του, γιατί δεν χωρούσε και αυτό στην γκάμα των επαγγελματικών δραστηριοτήτων του από άποψη χρόνου, και κόπου (επίσης είναι μέλος των ενόπλων δυνάμεων μας, αλλά και αμπελουργός και παραγωγός κρασιού!!!), αν και πολλές φορές προσπαθώ να τον ψήσω να επαναλειτουργήσει το blog του. Όλοι μας έχουμε να μάθουμε πάρα πολλά από τον συγκεκριμένο μελισσοκόμο!
Με εντυπωσίασε ιδιαίτερα το ότι όταν έμαθα ότι ασχολείται με την αμπελουργία, και την παραγωγή κρασιού, του έστειλα το υλικό που είχα συγκεντρώσει τόσα χρόνια σχετικά με την παραγωγή του Υδρόμελου (Κρασί από μέλι), και έχοντας την κατοχή του αυτή την γνώση την εφάρμοσε άμεσα και παρήγαγε το δικό του Υδρομέλι, και μου έστειλε ένα μπουκάλι από την πρώτη παραγωγή του για να είμαι από τους πρώτους που θα την δοκίμαζα!!!
Μπράβο του!
Ένα υπέροχο ποτό με θαυμάσιο χρώμα, και πλούσια παλέτα γεύσεων, γιομάτο με αρώματα. Ελαφρύ, θυμίζει κρασί αλλά και κάτι άλλο, με μια ιδιαίτερη γλύκα ως επίγευση στον ουρανίσκο! Μου άρεσε! Μπράβο μαιμούνι!
Επίσης μου έστειλε και ένα βάζο με μέλι Μετκάλφα, η πρώτη φορά που δοκίμασα αυτό το υπέροχο μέλι. Ένα κατάμαυρο μέλι, πιο πηχτό και βαρύ ακόμη και από το βελανίδι (!!!!!), με μια βουτυρώδη υφή, και ιδιαίτερα βαριά και δυνατή οσμή. Και αυτό μου άρεσε πάρα πολύ!
Πάρα πολύ καλό μέλι!
Εύγε Ευθύμη!
Συνεχίζουμε με τον επόμενο μελισσοκόμο, από τον Νότο αυτή την φορά, τον Γιώργη Δορμπάρη. Αναγνώστης μου εδώ και πάρα πολλά χρόνια, από τους φανατικότερους μάλιστα, με αρκετές ερωτήσεις του μάλιστα στα προσωπικά μου μηνύματα, αλλά και σε τηλεφωνικές επικοινωνίες (να ψωνίζεις στον Σκαβενίτη στον Λαγκαδά (όταν ήταν ακόμη Καρφούρ) και καθώς ψωνίζεις τορτελίνια να μιλάς με πλήρη ένταση φωνής για μελισσοκομικούς σχεδιασμούς, και τοποθετήσεις, και να σε ακούει ένα μαγαζί 300 τετραγωνικών μέτρων! Χα χα χα), ενηλικιώθηκε μελισσοκομικά παράλληλα με την ενηλικίωση και του blog μου.
Ταχύτατη η πρόοδος του, με στιβαρές μελισσοκομικές βάσεις, πολύ γρήγορα μπόρεσε και έκανε αριθμούς από μελίσσια, και κυρίως μπόρεσε να τα κάνει και παραγωγικά και να πάρει αξιόλογες ποσότητες και από μέλι. Τόσο περήφανος για αυτόν! Εύγε!
Ο Γιώργης μου έστειλε ένα υπέροχο μέλι, μια ελατοβανίλια, και εδώ ήταν η πρώτη φορά που δοκίμασα αυτό το μοναδικό μέλι! Υπέροχοι αυτοί οι χρωματισμοί, και ιριδισμοί, που έχει αυτό το μέλι, αυτό το "μωσαϊκό" μελιού, αλλά εκεί που κόμπλαρα πλήρως ήταν όταν το δοκίμασα!
Πρώτη φορά δοκίμασα ένα τόσο πηχτό μέλι χωρίς να είναι σε προχωρημένο στάδιο κρυστάλλωσης του! Ρευστό μεν, τελείως πηχτό δε, πράγματι σαν βανίλια, γεύση θα έλεγα πολύ κοντινή στου πεύκου. Αλλά δεν είναι η γεύση του που σου προκαλεί τόση εντύπωση, όσο η πυκνότητα του και το ιξώδες του!
Δεν μπορούσα να φανταστώ τέτοια υφή σε μέλι που είναι ρευστό (Ρευστό! Λέμε τώρα! Στο συγκεκριμένο μέλι οι γνωστές έννοιες -ρευστότητα, πυκνότητα- χάνουν το νόημα τους!)! Ξετρελάθηκα!
Ναι καταλαβαίνω πλήρως την τρέλα και την μανία των μελισσοκόμων για αυτό το μέλι, και τα τεράστια ρίσκα τους για να μπορέσουν να πάρουν μια από τις σπάνιες παραγωγές του. Όπως επίσης πλέον μπορώ να καταλάβω και ιστορίες για πλαίσια με μέλι που δεν μπορούν να απομελιστούν με τίποτα από αυτό το μέλι!
Εύγε Γιώργη!
Και για το τέλος έχω έναν μελισσοκόμο από τα μέρη μας, τον Ηλία Καπουσούζη από το Κολχικό Λαγκαδά, μελισσοκόμο που έχει μερικές κοντινές τοποθετήσεις με τις δικές μου, γνωρισθήκαμε μέσω του blog μου, και ήρθε και στα μέρη μας έπειτα από προτροπές μου. Τον Ηλία τον γνώρισα και προσωπικά όταν ήρθε στα μέρη μας και κάναμε μαζί και ανιχνεύσεις για τοποθετήσεις.
Ο Ηλίας μου έφερε και δύο μέλια του, πεύκο-βελανίδι αλλά και πεύκο, υπέροχα μέλια και τα δύο, με γεύσεις που τις γνωρίζω τόσο καλά, και τις αγαπώ με όλη την ψυχή μου. Με μια διαφοροποίηση ότι δεδομένου ότι ο Ηλίας κάνει τοποθέτηση στο πρώτο χέρι του πεύκου στην Θάσο, το πευκόμελο του είναι ιδιαίτερα αρωματικό (από πλευράς αρωματικότητας του πευκόμελου πρώτη έρχεται η Θάσος, μετά ακολουθεί από κοντά η Χαλκιδική, και έπεται τρίτη η Εύβοια). Υπέροχα μέλια, μοναδικοί συνδυασμοί ανθόμελων και μελιών μελιτωμάτων, από τους κάμπους και τα βουνά της Μακεδονίας, της Ηπειρωτικής αλλά και της νησιωτικής Μακεδονίας.
Ένα εξαιρετικό πλάσμα ο Ηλίας, ευγενικό, πρόσχαρο, ονειροπόλο, (καμία σχέση με τον άγριο και λυσσασμένο λύκο που είμαι εγώ! Χα χα χα) που παλεύει μέρα με την μέρα, την πορεία του στην μελισσοκομία, και το δικαίωμα στο όνειρο. Μου θυμίζει τόσο την δική μου μελισσοκομική πορεία και προσπάθεια. Αδερφός από διαφορετικό πατέρα και μάνα ο Ηλίας!
Εύγε Ηλία!
Μικρά δείγματα εκτίμησης προς το πρόσωπο μου, από ανθρώπους που γνώρισαν μια αρκούδα μέσα από μαύρα στίγματα σε μια λευκή οθόνη. Δείγματα εκτίμησης που θα τα έχω για πάντα στο σαλόνι μου (καλά το Υδρομέλι το ήπιαμε! Χα χα χα), πολύτιμα στολίδια που θα στολίζουν διαρκώς μια γωνιά του σπιτιού μου, και της καρδιάς μου.
Σας ευχαριστώ, στην καρδιά μου για πάντα θα σας έχω!
Adios Amigos Locos
Λάζαρος Μότσανος
Σοχός 3/5/2023
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου