UA-50457385-1

Πέμπτη 20 Απριλίου 2023

Αρπάζοντας από το λαιμό το Μελισσοκομικό Κόστος - Λίγο Βαν Γκόγκινγ για να μην ξεχνούμε την τέχνη

 



 Για να ετοιμάσουμε και λίγους ορόφους για να μην ξεχνούμε την τέχνη. 

 Λίγοι προφανώς, συμφωνώ, αλλά υπάρχουν δύο σοβαροί λόγοι για αυτό. 

 Πρώτος και βασικότερος είναι ότι ο επενδυτικός σχεδιασμός της χρονιάς έχει κατευθυνθεί σε άλλους τομείς της μελισσοκομικής επιχείρησης μου, κάτι που θα σας το παρουσιάσω σιγά, σιγά, στο επόμενο χρονικό διάστημα. Οπότε δεν υπήρχαν τα απαραίτητα χρηματικά διαθέσιμα για να επενδυθούν για πολύ περισσότερους ορόφους (ή κυψέλες). 

 Δεύτερος, και μπορώ να πω εξίσου βασικός και αυτός, είναι ότι ήδη θεωρώ ότι είμαι πολύ κοντά (πέρσι τον ξεπέρασα κατά 10% μάλιστα! Χα χα χα) στον μέγιστο αριθμό κυψελών που μπορώ να δουλέψω αποτελεσματικά μόνος μου (με δεδομένο πάντα ότι είμαι και blogger, και μέρος του χρόνου μου, και της ενέργειας μου, δαπανάται για να ετοιμάζω υλικό, και να το δημοσιεύω σε μορφή αναρτήσεων στο blog μου. Παρουσιάζοντας έτσι την ζωή μου, την εργασία μου, τον χαρακτήρα μου, τις ιδέες μου, και τις απόψεις μου, στους αναγνώστες μου. Που ένα μέρος (πολύ μικρό) από αυτούς θα εκτιμήσουν όλα τα παραπάνω, και θα με εμπιστευτούν στις αγορές τους σε μέλι). 

 Ναι μπορείς να δουλέψεις περισσότερες κυψέλες από τις 2 εκατοντάδες κυψέλες που θεωρώ εγώ ως το ανώτερο όριο μόνος σου (ανώτερο όριο αποτελεσματικής εκμετάλλευσης, το διευκρινίζω αυτό!), αλλά θα πρέπει να παραμελήσεις πολλούς ουσιώδεις τομείς της μελισσοκομικής σου επιχείρησης. 

 Και οι πωλήσεις, η προώθηση τους, το marketing, είναι βασικότατος τομέας κάθε μελισσοκομικής επιχείρησης (και οποιαδήποτε επιχείρησης)! Και μάλιστα είναι βασικότερος ακόμη και από την παραγωγή (πχ υπάρχουν έμποροι που δεν παράγουν ούτε σταγόνα μέλι, αλλά έχουν πολλαπλάσιες πωλήσεις μελιού από την συντριπτική πλειοψηφία των μελισσοκόμων εκεί έξω). Η κάθε επιχείρηση πρέπει να έχει μια ισορροπία ανάμεσα στην παραγωγή, και στις πωλήσεις. Το να μην δίνεις ισορροπημένη βαρύτητα σε όλους τους τομείς μιας επιχείρησης είναι μια εκπληκτικά αποτελεσματική συνταγή για καταστροφή!  

 Έχω ένα μικρό έλλειμμα σε ορόφους (έχω περισσότερες κυψέλες από ορόφους), και σιγά, σιγά, το καλύπτω αυτό. Οι μόνες ανάγκες μου στο μέλλον θα είναι πιθανότατα κυψέλες για αντικατάσταση όσων σιγά, σιγά, θα βγαίνουν από την παραγωγική διαδικασία (γιατί ήδη άρχισαν να ξεπερνούν την δεκαετία μεγάλος αριθμός από αυτές), και ίσως εξειδικευμένο μελισσοκομικό υλικό. Αυτά σε περίπτωση που θα είμαι μόνος μου! 

 Στην πραγματικότητα ούτε αυτοί οι 16 όροφοι θα χρησιμοποιηθούν ως όροφοι για κυψέλες, αλλά υπήρξε μια αλλαγή στον σχεδιασμό, και μέρος αυτών των ορόφων χρησιμοποιήθηκαν για την κατασκευή εξειδικευμένου μελισσοκομικού υλικού, όπως έχω ήδη αναφέρει στο προφίλ μου στο facebook.

 Επίσης αυτή η ανάρτηση είναι μέρος και της σειράς Αρπάζοντας από το λαιμό το μελισσοκομικό κόστος, γιατί όπως αναφέρω και την ανάρτηση του blog Αρπάζοντας από το λαιμό το Μελισσοκομικό Κόστος - Καθαρίζοντας μαζικά πλαίσια με καυστική σόδα  για πολλές αγορές μου σε ορόφους, και κυψέλες, στο μέλλον δεν θα αγοράσω πλαίσια γιατί έχω ένα πλεόνασμα από αυτά. 

 Και εδώ είναι το πως ήδη άρχισε η μείωση του κόστους μου, όροφοι που έχουν αγοραστεί χωρίς πλαίσια (9,80 χωρίς ΦΠΑ - 12,15 με ΦΠΑ), οπότε ανά όροφο ήδη υπάρχει ένα κέρδος 7 ευρώ.

 Στο παρελθόν θα αγόραζα τους ορόφους (από τον παλιό προμηθευτή μου) βαμμένους και παραφιναρισμένους, οπότε θα υπήρχε ένα έξτρα κόστος των 4 ευρώ (5 με ΦΠΑ), ενώ με το βάψιμο από μένα το κόστος είναι περίπου στα 2,5 με 3 ευρώ (Με ΦΠΑ), και αυτό γιατί είναι μόνο 16 οι όροφοι (συν ένας ο παλιός), σε μεγαλύτερους αριθμούς ορόφων το κόστος της βαφής θα έπεφτε στα 2-2,5 ευρώ ο όροφος! Φυσικά χάνεις χρόνο! Αλλά χρόνο έχεις, στο χρήμα υποφέρουμε όλοι! Χα χα χα.

 Επίσης ο νέος προμηθευτής μου είναι περίπου 7% πιο φτηνός από τον παλιό μου στους ορόφους  (Δεν αναφέρω εδώ ακριβώς τις τιμές του παλιού προμηθευτή μου, μην έχουμε πάλι τηλεφωνήματα σχετικά με το ότι τι δεν φεύγουν τα εμπορεύματα κάποιων, πριν καν τα αγοράσουν! Χα χα χα. Αλλά ναι, ο νέος μου προμηθευτής είναι φθηνότερος από τον παλιό μου σε όλες της κατηγορίες μελισσοκομικών εφοδίων και εξοπλισμού (φθηνότερος σε παρεμφερή, ή και μερικές φορές ανώτερη, ποιότητα προϊόντων!) , τόσο πολύ που είναι αξιοπρόσεκτη η διαφορά, ενδεικτικά αναφέρω ότι στις τροφές είναι στα 10-15% φθηνότερος, ενώ στον ξύλινο εξοπλισμό στα 7-10%, στον μεταλλικό μελισσοκομικό εξοπλισμό δεν έχω μέτρο σύγκρισης, γιατί εδώ και χρόνια ο παλιός προμηθευτής μου δεν είχε τέτοιο εξοπλισμό στο μαγαζί του -τελευταίο δοχείο ωρίμανσης του ήταν αυτό που αγόρασα εγώ! Χα χα χα- ) που και αυτό είναι κάτι που πρέπει να επισημανθεί.

 Οπότε στην πραγματικότητα υπάρχει ένα κέρδος ανά όροφο και από τα τρία παραπάνω στα 9,70  με 10,20 ευρώ! Στους 16 ορόφους δηλαδή 155 με 163 ευρώ! Κόστος που έχει εξοικονομηθεί, και μπορεί να δοθεί για να καλύψει μεγάλο μέρος του κόστος του εξειδικευμένου μελισσοκομικού υλικού που θα σας παρουσιάσω στο μέλλον, και το έχω ετοιμάσει αυτή την περίοδο που διανύουμε.

 Τα παραπάνω τα αναφέρω γιατί σε περιόδους που πρέπει να συμπιέσουμε το μελισσοκομικό μας κόστος γιατί όλες οι προμήθειες μας έχουν πάρει τρελές αυξήσεις, θα ήταν χαζό να είμαστε χαλαροί με τους προμηθευτές μας, και να μην κυνηγάμε τις χαμηλότερες προσφορές εκεί έξω!

 Θα ήμουν τουλάχιστον ηλίθιος να σας ετοιμάζω αναρτήσεις επί αναρτήσεων για το "πως να αρπάζεις το μελισσοκομικό κόστος από τον λαιμό" και να ήμουν χαλαρός με το τι θα ξοδεύω στους προμηθευτές μου (που τα τελευταία 2 χρόνια δεν είμαι πλέον χαλαρός ούτε με ντεμέκ "συνεργάτες" μου, ούτε και με προμηθευτές μου!).  Που μάλλον δεν κάνουν την αντίστοιχη προσπάθεια να μειώσουν υστερικά το δικό τους το κόστος!

 Μην είσαστε χαλαροί! 

 Η χαλαρότητα σε εποχές εκτίναξης του μελισσοκομικού κόστους μπορεί να σας οδηγήσει άμεσα στην άγουσα για τα αποδυτήρια.

 Να θυμάστε ότι ο πελάτης δεν είναι φίλος, ο πελάτης δεν είναι κτήμα, ο πελάτης έχει και αυτός πελάτες! 

 Επίσης ο πελάτης δεν είναι "τσιρικιτζής" όταν κοιτάζει το καλό της επιχείρησης του, ο πελάτης δεν είναι κάποιος που θα εκτονώνεις τα κόμπλεξ σου και θα του την λες, και το κυριότερο το "Αυτή είναι η τιμή και εάν σου αρέσει" είναι κάτι που θα το πεις μόνο στο τέλος της συζήτησης σου με οποιοδήποτε πελάτη σου (μικρό ή μεγάλο, είναι ασήμαντο), και μόνο όταν θέλεις να τον διώξεις από το μαγαζί σου! 

 Και δεν είναι αυτό που θα του το πεις με το πρώτο (γιατί απλούστατα θα πάει, άμεσα, στο μαγαζί 500 μέτρα μακριά από το δικό σου, που είναι και φθηνότερο, και με μεγαλύτερη ποικιλία, και με απόθεμα σε οτιδήποτε, γιατί δεν είναι "τσιρικιτζής" σαν και εσένα! Και θα κοιτάξει την λογική επιλογή για την αγορά του, και θα έχει και την συναισθηματική φόρτιση από την προσβολή, ή την υποτίμηση που θα του έχεις κάνει, οπότε η (μόνιμη) αλλαγή προμηθευτή θα είναι πλέον μονόδρομος, και μπετοναρισμένη!)

 Μου φαίνεται απίστευτο το ότι πρέπει να σας μαθαίνω ξανά, και ξανά, την Αλφαβήτα των επιχειρήσεων και του εμπορίου!
  


 Επίσης δούλεψα και επάνω σε αυτό!!!

 Χα χα χα. 

 Θυμάστε σε προηγούμενη ανάρτηση (βλέπετε προηγούμενη ανάρτηση του blog  Αρπάζοντας από το λαιμό το Μελισσοκομικό Κόστος - Μετατρέποντας την πρόπολή σε μελισσοκομική τροφή ) όπου αναφέρω ότι έχω βρει μελισσοκομικό υλικό από έναν παλιό πατεντιάρη μελισσοκόμο, και θα το δουλέψω για να "επανακαλύψω την μελισσοκομική τέχνη"?

 Ένα κομμάτι του μελισσοκομικού υλικού που διέσωσα ήταν και αυτό!

 Ένας όροφος με ένα ηλεκτρολογικό (????) εξάρτημα, που στην πραγματικότητα δεν έχω καταλάβει την χρησιμότητα του! Οι ιδέες μου επάνω σε αυτό είναι ότι είτε είναι βάση για φωτοβολταϊκό φωτιστικό, σαν αυτά που έχουν στους κήπους και τα καρφώνουν σε διάφορα σημεία του, φορτίζουν όλη την μέρα και φωτίζουν όλη την νύχτα, είτε είναι βάση για ομπρέλα θαλάσσης για να δουλεύει  στην σκιά!

 Εάν κάποιος έχει κάποια άλλη ιδέα για το τι μπορεί να σκεφτόταν ο μακαρίτης ο μελισσοκόμος θα ήθελα να την διαβάσω στα σχόλια!

 Φυσικά το αφαίρεσα για να  δουλέψω πάνω στον όροφο.

 Οπότε θα παρουσιαστεί όλη η εργασία που έγινε στους ορόφους, με την γνωστή αναλυτική παρουσίαση που αρμόζει να έχει το κάθε τι θεωρώ ότι αξίζει να εκτεθεί στους αναγνώστες μου.

 Από εργασία δεν είναι και η πλέον απαιτητική για αυτό τον αριθμό ορόφων (φυσικά εάν ήταν καμία εκατοντάδα ορόφων τα πράγματα θα ήταν τελείως διαφορετικά!), αλλά για να γίνει σωστά η δουλειά απαιτεί χρόνο, και συγκεκριμένα χρόνο για να στεγνώσει πλήρως το κάθε στάδιο λαδώματος, και βαφής, έτσι ώστε να αντέξει όσο το δυνατόν περισσότερο το υλικό στις εξωτερικές καιρικές συνθήκες (που το "όσο το δυνατόν περισσότερο" στις κυψέλες που είναι όλο τον χρόνο έξω είναι η δεκαετία τουλάχιστον!). 


 Οπότε η πρώτη ημέρα αρχίζει με στοκάρισμα, και αφού ξεραθεί ο ξυλόστόκος, τρίψιμο των ορόφων με γυαλοχαρτιέρα (γλυτώνεις αφάνταστα πολύ χρόνο, και κόπο, με αυτόν τον τρόπο!).

 Φυσικά αυτό το βήμα γίνεται έξω από το μελισσοκομικό εργαστήρι, για να μην γεμίσεις τα πάντα σε αυτό με σκόνη από στόκο, και πριονίδι, από την χρήση της γυαλοχαρτιέρας.

 Αμέσως μετά καθαρίζεις τις επιφάνειες με πανί από την σκόνη που θα έχει επικαθήσει στα εξωτερικά τοιχώματα των ορόφων, για να εφαρμοσθούν καλύτερα τα επόμενα στάδια του λινέλαιού, και των βαφών. 


 Στο εργαστήρι έχει δημιουργηθεί χώρος για να βαφτούν οι κυψέλες,  και έχει καλυφθεί και το δάπεδο με νάιλον παχύ, για να μην λερωθεί από τα διαδοχικά στάδια λαδώματος, και βαφών (γιατί αμέσως μετά θα ακολουθούσαν αντίστοιχα στάδια λαδώματος και βαφής του εξειδικευμένου μελισσοκομικού υλικού, και μάλιστα πάνω από ένα σετ λαδώματος και βαφών, υπομονή, όλα θα σας τα παρουσιάσω στο μέλλον).

 Οπότε η δεύτερη μέρα ήταν η σειρά του πρώτου χεριού λαδώματος των ορόφων με λινέλαιο (με προσθήκη Νίτρο για διαλυτικό, και στερεοποιητικού  για να στεγνώσει ταχύτερα. Γιατί Νίτρο και όχι νέφτι θα ρωτήσετε? Γιατί με το Νίτρο στεγνώνει ταχύτερα από ότι με το νέφτι. Θεωρητικά σε ζεστές μέρες με το Νίτρο στις βαφές μπορείς να περάσεις το επόμενο χέρι βαφής σε 8 ώρες, αντί για 24 που θέλει το νέφτι. Εγώ μια που είχα την δυνατότητα να δαπανήσω μέρες για αυτή την δουλειά προτιμούσα να αφήνω 24 ώρες ανάμεσα σε κάθε λάδωμα, και βαφή, παρόλο που χρησιμοποιούσα Νίτρο -γιατί ξεκίνησα αυτές τις εργασίες αρχές Μάρτη, όταν είχα ήδη τελειώσει τα συρματώματα μου έως τα τέλη Φλεβάρη, και τα λιωσίματα των κεριών μου έως τα μέσα Φλεβάρη. Αντίστοιχα οι βαφές του εξειδικευμένου υλικού έγιναν μέσα Μάρτη έως σχεδόν τα τέλη του, και οι κατασκευές του εξιδεικευμένου υλικού άρχισε από τα τέλη Μάρτη μέχρι το πρώτο δεκαήμερο του Απρίλη, το κάθε σετ εργασιών έπαιρνε περίπου 10 ημέρες, με ενδιάμεσα διαλείμματα ανάμεσα τους των 2 ημερών).

 Ενδιαφέρον το πόσο περισσότερο στοκάρισμα ήθελε ο παλιός όροφος, και ακόμη πιο ενδιαφέρον το πόσο περισσότερο λινέλαιο και μπογιά τραβούσε ο παλιός όροφος σε σχέση με τους νέους ορόφους! 


 Και εδώ η δεύτερη μέρα του λαδώματος. 


 Και ακολουθεί η πρώτη μέρα των βαφών με πέρασμα των ορόφων με βελατούρα, για να δημιουργηθεί το υπόστρωμα για να κάτσει επάνω του η λαδομπογιά, που στην πραγματικότητα αδιαβροχοποιεί την κυψέλη.


 Και συνεχίζουμε με το πρώτο χέρι λαδομπογιάς.

 Λεπτομέρεια, οι παλιοί κυψελοποιοί έκαναν 4 λαβές στα πατώματα τους, και τις κυψέλες τους, σε αντίθεση με τους νεότερους κυψελοποιούς (ή και παλιούς που προσαρμοστήκανε στις συνθήκες της αγοράς) που κάνουν μόνο δύο! 

 Οι παλιότεροι κυψελοποιοί βάζανε περισσότερη προσπάθεια στις κυψέλες τους, και οι ιστορίες λένε και ότι ήταν και ποιοτικότερα τα υλικά που χρησιμοποιούσανε, με αποτέλεσμα η διάρκεια της ζωής τους να ήταν πολύ μεγαλύτερη (δεν ξεπερνούσαν μόνο την μια δεκαετία, αλλά φτάνανε ακόμη και στα 30-40 χρόνια!).

 Αλλά δυστυχώς με το να ζητούν οι μελισσοκόμοι όλο και φθηνότερες τιμές από τους κυψελοποιούς ήταν λογικό κάποια στιγμή η πίεση για να πέσει το κόστος να έχει επίπτωση και στην ποιότητα των υλικών για τις κυψέλες, αλλά και το τι έξτρα προσφέρανε οι κυψελοποιοί σε αυτές!

 Δυστυχώς ποτέ οι μελισσοκόμοι δεν θα μάθουν ότι "το φτηνό είναι ακριβό, και το ακριβό φθηνό"!

 Φυσικά μιλάμε για εποχές που οι ποιοτικές κυψέλες ήταν από ξύλο καστανιάς ε! Και όχι όπως τώρα που όλες οι κυψέλες είναι από πεύκο και άμα!


 Και το δεύτερο και τελευταίο χέρι λαδομπογιάς.



 Και εδώ είναι έτοιμοι πλέον οι όροφοι την επόμενη ημέρα όταν έχουν περαστεί τα κλειδιά και τα άγκιστρα στον κάθε ένα.

 Λίγοι μεν, μερακλίδικοι δε!

 Ουκ εν τω πολλώ το ευ.

 Αυτά για σήμερα τσακαλάκια μου, έχω να σας παρουσιάσω στο μέλλον πολλές αναρτήσεις με κατασκευή εξειδικευμένου μελισσοκομικού υλικού, οπότε θεωρήστε την συγκεκριμένη ανάρτηση απλώς ως ένα ορεκτικό.

Αλλά μέχρι τότε......




Σειρά Αρπάζοντας από το λαιμό το Μελισσοκομικό Κόστος


Σειρά Το παιδί με τα δύο αριστερά χέρια - Κατασκευές - Πατέντες- Χόμπι (Hobby)










































Adios Amigos Locos




Λάζαρος Μότσανος

Σοχός 20/04/2023



















Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου