ΜΕΛΙΣΣΟΙΣΤΟΡΙΕΣ ΚΑΙ ΑΛΛΑ : Ανιχνεύσεις Σωληνουργεία Μισαηλίδη ΑΒΕΕ Vol II

Σάββατο 4 Αυγούστου 2018

Ανιχνεύσεις Σωληνουργεία Μισαηλίδη ΑΒΕΕ Vol II

Και συνεχίζουμε την ανίχνευση μας στο σημείο που την αφήσαμε (βλέπετε προηγούμενη ανάρτηση του blog Ανιχνεύσεις Σωληνουργεία Μισαηλίδη ΑΒΕΕ Vol I) έχοντας μπροστά μας μερικά Street Art που οι δημιουργοί τους αποφάσισαν να τα γεννήσουν εδώ κρυμμένα από όλους, προσιτά μόνο σε όσους είναι γνώστες της ύπαρξης τους.

Ενδιαφέρουσα τεχνοτροπία.

Αλλά εδώ η χρήση της προοπτικής είναι πολύ καλή και εμπνευσμένη, αυτή είναι η μόνη οπτική γωνία στην οποία το έργο δείχνει ολοκληρωμένο και ενιαίο (το έργο εκτείνεται σε 2 κολώνες και στην μεταλλική πόρτα). Μπράβο, έξυπνο, και δημιουργικό.

Δεν πιστεύω αυτό το Graffiti να αναφέρεται στην Βι των μαχητών! Ποια Βι των μαχητών θα μου πείτε? Αυτή την Βι θα σας πω εγώ και θα σας παραπέμψω στον παρακάτω σύνδεσμο:

Ένα τέτοιο κορίτσι με καρδιά αγαθή και ψιλοφάλτσα φωνή
να βρείτε μαιμούνια να σας συνοδεύει για όλη σας την ζωή

Α και κάτι ακόμα!

Γεια σου ρε Ντάρια Θεριό ανήμερο!

Και Δαλάκα για να μην ξεχνιώμαστε! Ξύσε τα αρχίδια σου μέμουρα!

Χα χα χα.

Όλα τα γράφουμε όλα τα μαχαιρώνουμε κατάσταση!

Καλό!

Και συνεχίζουμε να βρίσκουμε εγκαταλειμμένο εξοπλισμό! Εδώ ένα βαρούλκο πάνω στην σιδηροτροχιά που ούτε αυτοί που τα αφήσανε ενδιαφέρθηκαν ποτέ να το ανακτήσουν, αλλά ούτε και όσοι λεηλατούν την πόλη από εδώ και εκεί από τα μέταλλα της. Παράξενα πράγματα! Κανονικά μετά από τόσα χρόνια εγκατάλειψης αυτό δεν θα έπρεπε να βρίσκεται εδώ!

Και εδώ βλέπουμε καμένα ελαστικά αυτοκινήτου, δύο οι υποθέσεις για αυτό, είτε τα καίνε για να ζεσταθούν όσοι βρίσκουν καταφύγιο εδώ, είτε τα καίνε για να πάρουν τα μεταλλικά νήματα από μέσα τους οι λεηλατητές μετάλλων!

Και φυσικά η βλακεία τραβά ακάθεκτη την πορεία της, και εγώ συνεχίζω την ανάβαση μου (και φυσικά και την παγίδευση μου σε ένα κτίριο με μια μόνο είσοδο/έξοδο χωρίς να ξέρω τι με περιμένει στην συνέχεια).

Το είδα και αυτό! Μονογραφή Graffiti! Χα χα χα.

Και έχουμε και λέμε από την μια πλευρά δωμάτια να με περιμένουν.

Και από την άλλη μια άδεια και έρημη στέγη!

Ας πάμε πρώτα από τα δωμάτια να δούμε τι θα βρούμε.

Και για ακόμα μια φορά ένα γνωστό θέαμα, σημάδια διαβίωσης (τραγικής!) ανθρώπων σε αυτό το παρατημένο (από Θεό και ανθρώπους) κτίσμα! Πόσο λυπητερό να ανακαλύπτεις τόσο συχνά τέτοιες εικόνες που δηλώνουν την εξαθλίωση που βιώνουν καθημερινά άστεγοι συμπολίτες μας! Άστεγοι συμπολίτες μας που τόσο βολικά τους αγνοούμε καθώς διασχίζουμε τις απάνθρωπες πόλεις μας, και τους σβήνουμε κυριολεκτικά από την αντίληψη μας καθώς τους αντικρίζουμε να σαπίζουν σαν εγκαταλελειμμένα καράβια πάνω στα πεζοδρόμια καθώς ζητούν λίγη από την προσοχή μας και την βοήθεια μας!

Ε όχι! Όσο με αφορά εμένα και αυτό το blog δεν θα αφήσω πότε την ύπαρξη τους να περνά από μπροστά μας χωρίς να αφήνει σημάδια! Αυτή είναι η πραγματικότητα του δρόμου και αυτή την πραγματικότητα θα σας δείχνω και εγώ χωρίς κανένα φίλτρο ωραιοποίησης. Ωμά, σκληρά, μα και ειλικρινά θα σας το σερβίρω στο πρόσωπο σας, δεν υπάρχει περίπτωση να σας χαρισθώ για να μπορείτε μετά από χρόνια όταν (εάν) αλλάξουν τα πράγματα να λέτε στα παιδιά σας, "Άστεγοι?!?! Δεν ξέρω εάν υπήρχαν! Εγώ δεν τους είχα δει ποτέ, αυτούς και όσα μας περιγράφουν μερικοί μουρλοί! Δεν μπορεί να υπήρχαν! Όλο και κάτι θα είχαμε δει και εμείς! Όλο και κάποιο σημάδι της ύπαρξης τους θα παρατηρούσαμε! Για να μην θυμάμαι κάτι τέτοιο μασάλια και μπαρμπούτσαλα θα ήταν όλα αυτά σχετικά με τους αστέγους!".

Και συνεχίζουμε περπατώντας το μπαλκόνι που βρίσκεται επί της οδού Λαγκαδά μια και ορισμένα από τα δωμάτια είναι κλειδωμένα και μπορείς να τα προσεγγίσεις μόνο από αυτή την πλευρά. Ναι! Ξέρω! Πάω γυρεύοντας μερικές φορές!

Και κάπου εκεί είναι η αερογέφυρα της Σταυρούπολης.

Και οι κρυφές ματιές μας από τα παράθυρα επιβεβαιώνουν αυτό που είδαμε και στο προηγούμενο δωμάτιο, άστεγοι εδώ μέσα ζούνε, κρυφά από τα μάτια όλων.

Κρυφές ζωές, μισερές ζωές, ζωές στα περιθώρια της ζωής.

Άνθρωποι σκιές, απόβλητοι από παντού, χωρίς την φροντίδα κανενός, με την ύπαρξη τους να βρίσκεται διαρκώς μεταξύ σφύρας και άκμονα! Υπάρξεις υπό προθεσμία και ζωές εν αναστολή.

Δύσκολες εικόνες, και τα κατεβασμένα στόρια στο τελευταίο δωμάτιο είναι ικανά να με σταματήσουν, υπάρχει ένα όριο ανάμεσα στην προβολή των δύσκολων συνθηκών των συνανθρώπων που στάθηκαν άτυχοι στην ζωή, και στην αδιακρισία! Δεν είμαι δημοσιογράφος για να ζω με τον πόνο των άλλων, τους στερήσαμε ως κοινωνία πολλά, δεν θα τους στερήσουμε και όση αξιοπρέπεια τους έχει μείνει ακόμα. Μεταβολή πριν φέρω πολύ κόσμο σε δύσκολη θέση, και απομάκρυνση από εδώ. Από εδώ και πέρα ας υπάρχουν και μερικές Terra Incognita* αν και δεν θα γράφουν επάνω τους Hic Svnt Leones*!

*Terra Incognita = Άγνωστη Γη.
Hic Svnt Leones = Εδώ υπάρχουν Λέοντες.

Στους αρχαίους χάρτες των Ελλήνων και Ρωμαίων έτσι ανέφεραν τις περιοχές που δεν είχαν χαρτογραφήσει και αποτελούσαν μεγάλα κενά στους χάρτες όπου και υπήρχαν γραμμένες αυτές οι εκφράσεις στα λατινικά.

Οπότε και συνεχίζουμε την ανίχνευση μας από την άλλη πλευρά και επάνω στην στέγη (πρώτο επίπεδο της στέγης) του κτιρίου.

Και από δίπλα το τεράστιο πρώην καπνομάγαζο να προκαλεί να το εξερευνήσω, αλλά εδώ είναι μια από τις ελάχιστες αποτυχίες μου στις ανιχνεύσεις (είπαμε σε επόμενη ανάρτηση αυτά χα χα χα).

Και είναι γεμάτο με καλούδια!!!

Και συνέχεια με τις καλλιτεχνικές φώτο.

Και συνεχίζει να προκαλεί το κτίριο με τα graffiti του.

Και εξακολουθεί να συνεχίζει......

Αλλά συνεχίζουμε εμείς με την εξερεύνηση της οροφής με μια ματιά στην άκρη της, όπου υπάρχουν βάσεις για βαρούλκα να υποθέσω?

Και εκεί είναι ο επάνω όροφος του κτιρίου που είχαμε εξερευνήσει λίγο πριν.

Θέλω να μπω εκεί μέσα και δεν με αφήνουνννννν!!! Χα χα χα.

"Την πόλη μου φοβάμαι".

Και εγώ, με αυτούς που βλέπω αγιαλάρωτοι να κυκλοφορούν στο διαδίκτυο (ναι στο διαδίκτυο κυκλοφορούν πολύ περισσότερες και μεγαλύτερες περιπτωσάρες από ότι εκεί έξω στους δρόμους!).

Και φυσικά τι θα έκανε ο παλαβός? Θα συνέχιζε την ανάβαση ως η πλέον αναμενόμενη επιλογή!

Και αρχίζει το look around.

Είναι απίστευτο το που μπορεί να ξεφυτρώσει η ζωή! Πως μπόρεσε και μεγάλωσε το δεντράκι στην οροφή του καπνομάγαζου! Ένα ακόμα από τα αξιοθαύμαστα της επιβίωσης.

Κάπου εκεί και ο Μαρμαρίδης (παλιό καπνομάγαζο και αυτό, εντυπωσιακό κτίριο και αυτό με τα κατακόκκινα τούβλα του).

Για να εποπτέψουμε όλη την περιοχή με την ευκαιρία.

Α ρε τυχεροί ούτε το Google Earth να ήμουν! Χα χα χα.

Και από εκεί πάμε προς την καρδιά μου! Και εδώ πέφτει καπάκι ως Soundtrack το Για που το έβαλες καρδιά μου του Περίδη!

Χα χα χα.

"Που μπλέξαμε ρε πούστη μου με αυτόν τον τρελό!" σαν να σας ακούω να λέτε από μέσα σας τώρα ε?

Χα χα χα

Μην με βλέπετε τόσο αφασία στα γραπτά μου, από κοντά είμαι κλάσεις χειρότερος σε αυτόν τον τομέα! Έτσι, έτσι, έτσι Ο Αρκούδας "Sex macine" Μότσανος το πλέον αμάσητο άτομο αυτού του Γαλαξία! Χα χα χα

Και όμως μέσα σε λίγες φωτογραφίες μπόρεσαν και χώρεσαν, Ευκαρπία, Πολίχνη, Σταυρούπολη, Ηλιούπολη, Ωραιόκαστρο! Δυτικές συνοικίες και άγιος ο Θεός!

Και σιγά σιγά ή ώρα για να τελεύσει και αυτή η ανίχνευση με μερικές ακόμα φώτο των κτιρίων που κίνησαν το ενδιαφέρον μας από την απέναντι πεζογέφυρα (στις προηγούμενες φώτο φαίνεται η πεζογέφυρα από όπου πάρθηκαν αυτές οι φωτογραφίες).

Μια ακόμα ανίχνευση τελείωσε, μια ακόμα κλεφτή ματιά στα συντρίμμια του Ελληνικού Καπιταλισμού, μια φευγαλέα στιγμή μέσα στο δράμα της ζωής των ατυχέστερων της κοινωνίας μας. Κρίμα η μόνη χρησιμότητα των κτιρίων που εξερευνούμε να είναι ως καμβάς των καλλιτεχνών του δρόμου, και ως ύστατο καταφύγιο των ναυαγών της ζωής. Ένα από τα πιο πικρά μαθήματα αυτών των ανιχνεύσεων και αυτό. Η αφόρητη κόλαση κάποιων το ασφαλές καταφύγιο κάποιων άλλων. Τα πάντα σχετικά, ακόμα και η ψευδαίσθηση των επιλογών.......

Σειρά Ελληνικός Καπιταλισμός: Όνειρα στα συντρίμμια

Ελληνικός Καπιταλισμός: Όνειρα στα συντρίμμια

Μια ματιά στην Υφανέτ

Μια φορά και ένα καιρό στην Αλλατίνη Vol I

Μια φορά και ένα καιρό στην Αλλατίνη Vol II

Αλευρόμυλος αδερφών Βαλτσάνη

Street Art στο Καπνομάγαζο Ωραιοκάστρου - Forum North Vol I

Street Art στο Καπνομάγαζο Ωραιοκάστρου - Forum North Vol II

Street Art στο Καπνομάγαζο Ωραιοκάστρου - Forum North Vol III

Για να βοηθήσουμε και τον κόσμο στο να έχει πρόσβαση στο αρχείο που δημιουργούμε θα βάλω και τους συνδέσμους από τις αντίστοιχες αναρτήσεις του Blog για να μπορούν να είναι στην άμεση διάθεση καθενός που θέλει να περιηγηθεί σε αυτό

Σειρά Graffiti και Θεσσαλονίκη

O δρόμος έχει την δικιά του ιστορία Vol IΙI

O δρόμος έχει την δικιά του ιστορία Vol IV