UA-50457385-1

Παρασκευή 25 Μαΐου 2018

Ανιχνεύσεις ΑΓΝΟ Vol II


 Και συνεχίζουμε την ανίχνευση στην ΑΓΝΟ με το δεύτερο μέρος της σειράς (βλέπετε το πρώτο μέρος της σειράς στην ανάρτηση του blog Ανιχνεύσεις ΑΓΝΟ Vol I) από εκεί που την αφήσαμε και ώρα να σας κεράσω ένα γλυκάκι. Γλειφιτζούρι κανείς?


 I got a feeling somebody's watching me*

*τραγούδι του Rockwell











 Προφανέστατα οδηγία για τους οδηγούς των βυτιοφόρων που φέρνανε το γάλα (ως πρώτη ύλη) στο εργοστάσιο.


 Και ο όρχος της ΑΓΝΟ, εδώ κατά πάσα πιθανότητα ήταν ο γκαράζ για τα φορτηγά και τα βυτιοφόρα τους όπου επισκευαζόταν και γινόταν η συντήρηση τους.











 Και graffiti προτού υπάρξει καν η έννοια του graffiti στην Ελλάδα!


 Και κάπου εκεί πίσω υπάρχει ένας μικρός ινδιάνος Τζερόνιμο!


 Και ακόμα ένας αντιπροσωπευτικός οπαδός των βαρελοφρόνων!!! Χα χα χα.

 Μην την ψάχνετε, πολύ παλιό αστείο είναι αυτό και χρειάζεται καλή γνώση ιστορίας για να το αντιληφθείς ή για να το θυμηθείς!


 Και αυτή η επιγραφή πόσες αναμνήσεις ξυπνά! Παγωτό ΑΓΝΟ! Το χύμα ιδίως 2 λίτρο και 4 λίτρο! Φθηνό μεν, υπέροχο δε! Για να κάνουμε και μια παρένθεση πάνω σε αυτό το ζήτημα. Τα προϊόντα της ΑΓΝΟ εκτός από φθηνά ήταν και εκπληκτικά ποιοτικά! Και αυτό το είχε ο κόσμος συνειδητοποιήσει και το εκτιμούσε δίνοντας την εμπιστοσύνη του σε αυτά. Παραδείγματος χάρη το γάλα της ΑΓΝΟ ήταν ένα από τα ελάχιστα που ενώ είχε παστεριωθεί και συσκευαστεί μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για να κάνεις γιαούρτι με αυτό (ελάχιστα γάλατα του εμπορίου μπορούν να το πετύχουν αυτό γιατί συνήθως αφαιρούν λιπαρά από αυτά για να κάνουν κρέμα γάλακτος). Ενώ κόστιζε λίγο (1,15-1,25 ευρώ) ήταν ένα από τα καλύτερα γάλατα στην αγορά (αντίστοιχα και το γάλα Όλυμπος μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για να κάνεις γιαούρτι αλλά αυτό κόστιζε τότε - το 2010- 1,85 ευρώ).

 Από προσωπική εμπειρία από άτομα που δούλεψαν σε αυτό το εργοστάσιο έχουμε και ιστορίες σχετικά με ένα εργοστάσιο που γυναικοκρατούταν στα εργαστήρια του (παγωτό, γιαούρτι, φρέσκο γάλα) με εκατοντάδες άτομα να δουλεύουν ακατάπαυστα για να βγει η παραγωγή (θυμούνται ακόμα και αστείες λεπτομέρειες σχετικά με τα διάφορα προϊόντα που έβαζε τότε η ΑΓΝΟ όπως το "Βυζί" ένα μικρό σοκολατούχο γάλα σε τριγωνική συσκευασία που προοριζόταν κυρίως για τον στρατό και λόγου σχήματος και μεγέθους προκαλούσε αισθησιακούς συνειρμούς (να αυξηθεί τάχιστα η δόση αντι-κούκου χαπακίων εις τας στρατιώτας, διπλή μετά του όπλου δια έκαστον εξ αυτών!!! Χα χα χα)).

 Δυστυχώς οι αστείες ιστορίες συνοδεύονται και από θλιμμένα βλέμματα καθώς βλέπουν τις εικόνες που τους παρουσίασα από το εγκαταλελειμμένο εργοστάσιο. Δύσκολα μπορούν να δεχθούν ότι οι εικόνες που είχαν από αυτό και τις οποίες τις ταυτίζουν και με την νιότη τους μπορεί να έχουν εξελιχθεί σε αυτό που αποτύπωσε η φωτογραφική μας μηχανή. Θλίψη και πίκρα μόνο. Χαμένα νιάτα, χαμένες ελπίδες, χαμένα όνειρα.





 Και ένα ακόμα παράξενο θέαμα που αντικρίζει κανείς συχνά στα εγκαταλελειμμένα εργοστάσια. Ταμπλό από αυτοκίνητα, προφανέστατα κλεμμένα αυτοκίνητα τα φέρνουν σε αυτά τα μέρη για να τα κανιβαλίσουν από τα ανταλλακτικά που μπορούν να αφαιρέσουν. Είπαμε, δεν είναι και από τις καλύτερες των ιδεών να συχνάζεις πολύ σε τέτοια μέρη!








 Όπως και φυσικά καλώδια από τα οποία έχει αφαιρεθεί ο χαλκός από μέσα τους, φτωχοδιάολοι που προσπαθούν να εκμεταλλευτούν για ελάχιστα λεφτά ότι πέσει στα χέρια τους!


 Τραγικό!











 Και όμως φαίνεται καθαρά ότι για την εποχή του είχε ένα αξιοσέβαστο επίπεδο υποδομών, 24 χρόνια μετά και ακόμα μπορείς να το δεις αυτό, κρίμα όλη αυτή η εγκατάλειψη, κρίμα το να μένουν όλοι αυτοί οι χώροι ανεκμετάλλευτοι. Λες και οι πυκνοκατοικημένες μας πόλεις έχουν την πολυτέλεια να μην χρησιμοποιήσουν κάθε σπιθαμή χώρων ή εκτάσεων για να δημιουργήσουν χώρους όπου θα μπορούσαν να δημιουργήσουν χώρους συναθροίσεων, πολιτισμού, καθώς και κοινωνικής αλληλεπίδρασης ανάμεσα στους πολίτες αυτής της πόλης.


 Αχ ρε Χριστινάκι, τζατζικάκι!!! Χα χα χα.











 Χμμμμ!!!!


 Απλά Υπέροχο!!!








 Και κάθε φορά που θεωρείτε ότι πρέπει να ανεβείτε ψιλά σε τέτοιους χώρους να ξέρετε ότι αυτό είναι τελείως λανθασμένη ιδέα! Δεδομένου το πόσο συχνά το κάνω θα έπρεπε από αυτό και μόνο να καταλάβετε το ηλιθιώδες αυτής της κίνησης! Χα χα χα.


 Και για ακόμα μια φορά σημάδια ότι αυτοί οι χώροι κατοικούνται από ανθρώπους. Άστεγοι παντού, όσο και αν προσπαθείτε να αγνοήσετε την παρουσία τους, αυτοί υπάρχουν! Επίμονα υπάρχουν, όσο επίμονα και να τους αγνοήσετε!








 Και φυσικά ως βλαμμένο συνεχίζω να ανεβαίνω ορόφους εγώ, να γίνει κάτι στραβό να μην υπάρχει δυνατότητα οπισθοχώρησης και εύκολης φυγής!


 Ναι αλλά τέτοιες εικόνες δεν τις βγάζεις από το επίπεδο του εδάφους! Χα χα χα.


 Και ακόμα μια πυρκαγιά σε αυτούς τους χώρους! Παράξενο, πολύ μα πάρα πολύ συχνά τα σημάδια και των πυρκαγιών στους εγκαταλελειμμένος χώρους. Απροσεξία ή βολεύει ιδιαίτερα κάποιους αυτό?


 Και μέσα σε ένα κυκεώνα από κουτάκια παγωτών θα τελειώσουμε και το δεύτερο μέρος της ανίχνευσης στην ΑΓΝΟ, θα ακολουθήσει σε μερικές μέρες και το τρίτο μέρος της ανίχνευσης. Μια ανίχνευση αφιερωμένη σε όσους δούλεψαν εκεί και με τόσο φωτεινά χρώματα μου περιέγραψαν την ζωή τους, και την εργασία τους, μέσα σε αυτό το εργοστάσιο, αλλά στην πραγματικότητα μου περιέγραφαν την νιότη τους. 

 Αφιερωμένο! 


Σειρά  Ελληνικός Καπιταλισμός: Όνειρα στα συντρίμμια







Η Υψικάμινος στον Άγιο Πρόδρομο

Ανιχνεύσεις ΑΒΕΖ Vol I

Ανιχνεύσεις ΑΒΕΖ Vol II

Ανιχνεύσεις ΑΒΕΖ Vol III

Ανιχνεύσεις ΑΓΝΟ Vol I




 Για να βοηθήσουμε και τον κόσμο στο να έχει πρόσβαση στο αρχείο που δημιουργούμε θα βάλω και τους συνδέσμους από τις αντίστοιχες αναρτήσεις του Blog  για να μπορούν να είναι στην άμεση διάθεση καθενός που θέλει να περιηγηθεί σε αυτό

Σειρά Graffiti και Θεσσαλονίκη



STREET ART FESTIVAL-ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ

O δρόμος έχει την δικιά του ιστορία Vol V

O δρόμος έχει την δικιά του ιστορία Vol VI

O δρόμος έχει την δικιά του ιστορία Vol VII

O δρόμος έχει την δικιά του ιστορία Vol VIIΙ

O δρόμος έχει την δικιά του ιστορία Vol IX

Ελεύθερος Κοινωνικός Χώρος Σχολείο

O δρόμος έχει την δικιά του ιστορία Vol X

O δρόμος έχει την δικιά του ιστορία Vol XI

Μια φορά και ένα καιρό στην Αλλατίνη Vol I

Μια φορά και ένα καιρό στην Αλλατίνη Vol II

O δρόμος έχει την δικιά του ιστορία Vol XII

O δρόμος έχει την δικιά του ιστορία Vol XIII

Ανίχνευση στο Στρατόπεδο Παύλου Μελά Vol I

Ανίχνευση στο Στρατόπεδο Παύλου Μελά Vol II

Ανίχνευση στο Στρατόπεδο Παύλου Μελά Vol III
















 Αυτά λοιπόν για σήμερα τσακαλάκια μου μέχρι την επόμενη ανάρτηση.....


Adios Amigos Locos


Μότσανος Λάζαρος


Θεσσαλονίκη 25/05/2018



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου