Βλέπω ότι όλοι ασχολείστε με το πόσο
μουρλέγκο φαίνεται το κοριτσάκι η Γκρέτα, αλλά όχι το πόσο σοβαρά είναι τα
πράγματα με την καταστροφή του πλανήτη.
Βλέπω ότι όλοι ασχολείστε με την Novartis, και το ποιός από τους υπουργούς
συμμετέχει σε σκευωρίες ή όχι, αλλά όχι στο ότι καρκινοπαθείς μένουν χωρίς
φάρμακα μετά από πολλές, πολλές, ώρες στην ουρά.
Βλέπω ότι όλοι ασχολείστε με τα Εξάρχεια, τις καταλήψεις, και την "ανακατάληψη"
μιας γειτονιάς της Αθήνας από ένα φανταστικό εχθρό, αλλά όχι με το ότι το 30% με
40% κάθε πόλης μας δεν μπορείς να το περπατήσεις μετά τις 10 το βράδυ χωρίς να
βρεθείς ως πρωταγωνιστής στο εγκληματολογικό δελτίο στις ειδήσεις.
Βλέπω ότι όλοι ασχολείστε με τους φουκαριάρηδες που θαλασσοπνίγονται σε χάρτινα βαρκάκια στα Αιγαίο, μπας και γλυτώσουν από τους εφιάλτες (οικονομικούς ή πολεμικούς) στις χώρες τους, και βρουν κάποιο υποτυπώδες μέλλον σε κάποια άλλη χώρα, αλλά όχι με το ότι και εσείς μπορεί να ανήκετε, κάποια στιγμή στην ζωή σας, στους φουκαριάρηδες που μπορεί ακόμα και να θαλασσοπνίγονται σε χάρτινα βαρκάκια σε κάποια θάλασσα, μπας και γλυτώσετε από τους εφιάλτες (οικονομικούς ή πολεμικούς. Και ναι ακόμα και πολεμικούς!) στην χώρα σας, και να βρείτε κάποιο υποτυπώδες μέλλον σε κάποια άλλη χώρα
Βλέπω ότι
όλοι ασχολείστε με τα κοριτσάκια που μπαίνουν στο στόμα του λύκου στα ριάλιτι, για να μπορέσουν να βρουν μια θέση στον ήλιο και αυτά, μια που διδακτορικά και
σκληρή δουλειά σε εργασίες των 392 ευρώ δεν θα τα βγάλουν πουθενά, και ας το
αντίτιμο για αυτή την προσπάθεια τους είναι να τα λένε όλοι καριόλες και
ξεσκιστράκια, αλλά όχι με το να μπορέσετε να κάνετε μια κοινωνία τέτοια με τις επιλογές
σας έτσι ώστε οι κόρες σας να μην χρειάζονται μέσα στην απελπισία τους να πουλάνε το κορμί τους ως
κρέας, και την αξιοπρέπεια τους ως λινάτσα περιτυλίγματος, για κάτι παρτάλια
κωλόγερους που λιγουρεύονται φρέσκο κρέας, και είναι ικανοί να πληρώσουν όσα,
όσα, για αυτό.
Είτε έχετε επιλεκτική όραση, είτε υπερβολικά
πολύ χρόνο και ελάχιστες ενασχολήσεις, είτε έχετε χάσει πλήρως το μέτρο σε κάθε
τι. Τα προβλήματα που μας ταλανίζουν όλους μας νομίζω ότι είναι κοινά.
Καταστρέφουμε τον πλανήτη μας, ζούμε σε ρημαγμένες οικονομίες, υπάρχει τεράστια
κρίση αξιών στις κοινωνίες μας. Δεν χωράει να επικεντρωνόμαστε στα ασήμαντα και
να αγνοούμε τα κύρια προβλήματα που έρχονται κατά πάνω μας σαν τρένο μέσα σε
τούνελ χωρίς καμία δυνατότητα αποφυγής.
Μοιάζουμε σαν να ζούμε τις τελευταίες
ώρες της Κωνσταντινούπολης όπου ένας διχασμένος και έτοιμος να σκοτωθεί μεταξύ
του πληθυσμός (αλλά όχι με τον εξωτερικό εχθρό!) συζητούσε σχετικά με το πόσες
χιλιάδες άγγελοι χωράνε στην κεφαλή μιας καρφίτσας.
Σοβαρευτείτε, και πάψετε να σχολιάζετε το κάθε
τι ασήμαντο σαν τις κυράτσες του 50 στα πλυσταριά του χωριού. Έχετε πολύ πιο σοβαρά
προβλήματα να επιλύσετε, και αυτά λύνονται μόνο με πράξεις και όχι με λόγια!
Εκτός και εάν κάνω λάθος! Και να ισχύει η μετεμψύχωση, και πραγματικά να έχω να αντιμετωπίσω τις κυράτσες του 50, σε νέα απλώς σώματα.
Οπότε σε αυτή την περίπτωση συγνώμη, πάω πάσο, συνεχίστε την πολύ καλή δουλειά!
Χα χα χα.
Adios Amigos Locos
Λάζαρος Μότσανος
Σοχός 28/9/2019
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου