Οι άσπονδοι θαυμαστές!

 Και για ακόμη μια φορά θα κάνω την διαπίστωση ότι οι φανατικότεροι αναγνώστες αυτού του blog (και μάλλον σε κάθε blog!) είναι όσοι δεν πάνε με τίποτα αυτόν που γράφει σε αυτό το blog!

  Χα χα χα.

 Δυστυχισμένα ανθρωπάκια που τα άπειρα συμπλέγματα τους, μαζί με τεράστιες δόσεις φθόνου, τους κάνουν να υποφέρουν με το να μπαίνουν καθημερινά για να διαβάσουν τι έγραψε και σήμερα αυτός που τον αντιπαθούν, γιατί απλούστατα μπορεί να κάνει αυτό που δεν μπορούν να κάνουν αυτοί!

 Βρε δεν πάει να δίνει το αντικείμενο του μίσους τους όλο το γνωστικό του κεφάλαιο τελείως δωρεάν? Μίσος αχαλίνωτο αυτοί!

 Βρε δεν πάει να δίνει όλο τον ελεύθερο χρόνο του το αντικείμενο του μίσους τους για να τους  παρουσιάσει τις εμπειρίες του, τον κόσμο του, την πραγματικότητα του?  Μίσος αχαλίνωτο αυτοί!

 Βρε δεν πάει να τους ανοίγει την ψυχή του, τα όνειρα του, τις ελπίδες του, και τους φόβους του? Μίσος αχαλίνωτο αυτοί!

 Γιατί?

 Γιατί είναι εύκολο να είσαι ένα μίζερο ανθρωπάκι κρυμμένο στην ανωνυμία του διαδικτύου που στάζει χολή πίσω από την πλάτη του άλλου. Δεν χρειάζεται καμία απολύτως ικανότητα ή προσπάθεια αυτό. Και σε μερικούς βγαίνει αυτό πολύ εύκολα, γιατί αυτό είναι το μόνο που έχουν μέσα στον χαρακτήρα τους. Το απόλυτο κενό, το τίποτα. Αλλά παρόλα αυτά κρίνουν, διαρκώς.

 Γιατί?

 Γιατί είναι εύκολο να κάνεις κριτική, δεν χρειάζεται τίποτα, μόνο άποψη! Όλοι έχουν από μία άποψη, είναι σαν τις κωλοτρυπίδες βλέπεις, όλοι έχουμε και από αυτές, και φυσικά βρωμάνε μόνο  των άλλων! Το έργο αντίθετα είναι δύσκολο, θέλει κόπο, προσπάθεια, χρόνο, προσήλωση, και φυσικά ικανότητες. Αν δεν έχεις τίποτα από τα παραπάνω τι έργο να παράγεις? Κριτική και μόνο σου μένει να κάνεις. Άσχετα που δεν έχεις κάνει τίποτα εσύ, άσχετα που δεν είσαι ικανός να κάνεις τίποτα εσύ. Δεν χρειάζεται!

 Αλλά δυστυχώς αυτοί οι άνθρωποι είναι και δυστυχισμένοι, καταδικασμένοι να λιώνουν καθημερινά από τον φθόνο, γιατί αυτοί δεν μπορούν να κάνουν κάτι που για κάποιους άλλους είναι η πραγματικότητα τους. Και το πετυχαίνουν οι άλλοι αυτό είτε εύκολα και αβίαστα λόγου ικανοτήτων, είτε με πολύ προσπάθεια και θυσίες λόγου επίμονου και γεμάτου θέληση χαρακτήρα.

 Και εγώ δεν θέλω δυστυχισμένα ανθρωπάκια να με διαβάζουν φανατικά, και εξαιτίας αυτού του γεγονότος να γίνονται ακόμα πιο δυστυχισμένοι, ακόμα πιο κομπλεξικοί, ακόμα πιο πικρόχολοι, ακόμα πιο τοξικοί.

 Ξέρω ότι είσαστε οι φανατικότεροι αναγνώστες μου εσείς που περιγράφω παραπάνω, αλλά πραγματικά δεν με πειράζει εάν πάψετε να με διαβάζετε. Εάν πάψετε να παίρνετε χωρίς κανένα αντίτιμο από σας το γνωστικό μου κεφάλαιο. Εάν πάψετε να παρακολουθείτε το έργο που παράγω εγώ, και όχι εσείς, στον δικό μου ελεύθερο χρόνο. Εάν πάψετε να έχετε μέρισμα από την ζωή μου και την ψυχή μου καθώς την παρουσιάζω σε εσάς, μια που δεν είσαστε ικανοί να εκτιμήσετε αυτή την χειρονομία.

 Δεν είσαστε υποχρεωμένοι ξέρετε να με διαβάζετε, μπορείτε να χαθείτε στην τόσο βολική ανωνυμία σας και να μην αντιληφθώ καν την απουσία σας, όπως δεν έχω αντιληφθεί καν την ύπαρξη σας! Θα είναι μεγάλη απώλεια υποθέτω να χάσω τόσο φανατικούς αναγνώστες και μερικές ακόμα εκατοντάδες προβολές σε σύνολο μερικών εκατοντάδων χιλιάδων προβολών, αλλά εάν το αντίτιμο είναι να πάψετε να είσαστε τόσο μίζερα και οικτρά ανθρωπάκια είναι μια καλή ανταλλαγή!

 Οπότε μια που το διευκρινίσαμε αυτό, και μια πού πήρατε το μερτικό από τον ελεύθερο  χρόνο μου που σας αναλογεί (τόσο! Τίποτα παραπάνω δεν αξίζετε! Όσο και εάν προσπαθήσετε πάλι πίσω από την πλάτη μου με σπόντες να αποκτήσετε και άλλο από το ενδιαφέρον μου δεν θα πιάσει! Όσο χρόνο χρειάζεται για να χαδεύσεις ένα αδέσποτο στον δρόμο τόσος χρόνος θα δαπανηθεί και για σας! Λυπάμαι! Ο καθείς και η αξία του!) ήρθε και η ώρα να σας αποχαιρετίσω από το blog μου! Θα ήταν άλλωστε τρομερά παράξενο και μάλιστα πάρα πολύ άρρωστο από μέρους σας να εξακολουθείτε μετά από όλα τα παραπάνω να συνεχίζετε να μας κάνετε παρέα! Θα σας συνιστούσα σε αυτή την περίπτωση άμεση ψυχολογική παρακολούθηση από ειδικευμένους επιστήμονες!

 Οπότε γλυκά μου αδέσποτα ώρα να χωρίσουν οι δρόμοι μας. Και εάν ποτέ κάνετε κάτι αντίστοιχο με αυτό που κάνω και εγώ θα ήθελα να το δω, για να σας πω «Ωραία δουλειά! Μπράβο!» για να δείτε ότι σε αυτό τον κόσμο δεν υπάρχουν μόνο οι οικτροί και οι τραγικοί, αλλά και πλάσματα που αξίζουν και στην ψυχή και στο μυαλό.

Adios Complexes Mizerus.

Μότσανος Λάζαρος

Σοχός 24/9/2019