Και οι κόκκινοι τρύγοι ξεκίνησαν

 Και η εποχή των κόκκινων τρύγων έφτασε. Μια περίοδος εντατικής δραστηριότητας όπου θα βγουν τεράστιοι όγκοι εργασίας. Μια εποχή που θα μειώσω και την παρουσία μου στο blog μου και στο προφίλ μου στο facebook. Όπως πάντα θα απαντώ σε ερωτήσεις που θα μου γίνουν, αλλά θα υπάρχει μια σχετική χρονοκαθηστέρηση, αναμενόμενη για την εποχή και τον όγκο εργασίας που θα πρέπει να βγάλω τις επόμενες εβδομάδες. 

 Τις προηγούμενες μέρες προσπάθησα να ετοιμάσω ένα απόθεμα αναρτήσεων και έκανα μια προεργασία σε αυτές (τρεις αναρτήσεις για τους Μαύρους τρύγους, και έξι αναρτήσεις από την ανίχνευση στο στρατόπεδο Καρατάσιου) αλλά δεν τις ολοκλήρωσα, εάν έχω χρόνο ανάμεσα στους τρύγους και τα απομελίσματα θα προσπαθήσω να τις ολοκληρώσω, και να τις δημοσιοποιήσω εδώ, για να σας συντροφεύσουν σε αυτό το διάστημα που θα είμαι φευγάτος (ίσως και κάποιες έκτακτες αναρτήσεις  να μπορέσουν να χωρέσουν στο ίδιο χρονικό διάστημα).

 Πάμε τώρα στους ίδιους τους τρύγους, στην πραγματικότητα έχουν αρχίσει από την Πέμπτη (29/8/2019) που μας  πέρασε, και ήδη απομελώνω την πρώτη παρτίδα πλαισίων που πήρα από τα μελίσσια. Μάλλον πάμε για ένα τρομερά ικανοποιητικό τρύγο, και αυτό μου δίνει δύναμη για ακόμα πιο έντονη παρουσία, και στην διαδικτυακή μελισσοκομία, αλλά κυρίως στην πραγματική μελισσοκομία.

 Η παραπάνω φωτογραφία είναι λίγο πριν ξεκινήσει η πρώτη μέρα των τρύγων (πιθανότατα θα υπάρξουν άλλες 3 με 4 μέρες αντίστοιχων τρύγων και πάνω από 10 μέρες απομελίσματος), όπου είναι συγκεντρωμένο σχεδόν όλο το υλικό που χρειάζεται για τους τρύγους (καρότσι, μπιτόνι με νερό, φτυάρι, αξίνα, συρματόσκοινο, καπνιστήρι και καύσιμη ύλη -δύο είδη από  αυτή μάλιστα!-) που είχα παρουσιάσει και στην περσινή ανάρτηση του blog Αχχχ αυτά τα μπερεκέτια! (επίσης σχετικά με την προετοιμασία για τους τρύγους υπάρχουν και οι αναρτήσεις Προετοιμασία για τους Τρύγους και  Καύσιμα για τον Μελισσοκόμο ), αλλά σας επισημαίνω την διαφοροποίηση φέτος του ότι έχω κλεισμένους με ξυλοταινία τους αεραγωγούς των κυψελών (άδειων ή γεμάτων με τρυγημένα πλαίσια) έτσι ώστε να μην μπορούν να μυρίσουν το μέλι μέσα στα πλαίσια (που θα έχουν οι κυψέλες) οι μέλισσες, και να μην αυξηθούν οι πιθανότητες για λεηλασία. 

 Αυξάνει έτσι ο όγκος εργασίας της προετοιμασίας για τους τρύγους, αλλά μειώνονται δραματικά οι πιθανότητες για λεηλασία (αυτό το είχα παρατηρήσει στις κυψέλες παλιού τύπου που είχαν μέσα πλαίσια γεμάτα με μέλι από τους τρύγους, εξαιτίας του εσωτερικού καπακιού που έχουν δεν αφήνουν την οσμή από το μέλι να την εντοπίσουν οι μέλισσες και έτσι δεν τις ερεθίζει τόσο η οσμή του μελιού όσο οι κυψέλες νέου τύπου που έχουν αεραγωγούς). 

 Φέτος δεν θα σας ετοιμάσω πάλι αναρτήσεις σχετικά με το πως γίνονται οι τρύγοι όπως πέρσι, μια που θεωρώ ότι καλύφθηκε το θέμα από μέρος μου. Και αυτό γιατί δεν θέλω να επαναλαμβάνομαι διαρκώς, γιατι θέλω ένα θέμα να το αναπτύσσω και μετά να μην ασχοληθώ άλλο με αυτό. Θα υπάρχει εκεί πίσω η ανάρτηση για πάντα, όποιος ενδιαφέρεται για αυτό το θέμα αναζητά την αντίστοιχη ανάρτηση, αυτό ακριβώς είναι και το νόημα ενός αρχείου αναρτήσεων, όπως είναι ένα blog. 

 Μόνο σε περίπτωση που θα υπάρχει νεότερη γνώση η πληροφόρηση που θεωρώ ότι μπορεί να είναι χρήσιμη, θα υπάρξει επαναπροσέγγιση θεματολογίας από το παρελθόν. Έτσι σέβεσαι και τους αναγνώστες σου μια που τους παρουσιάζεις μόνο νέα θεματολογία διαρκώς χωρίς επαναλήψεις, αλλά και τον εαυτό σου. Θέτοντας ψιλά το πήχη για τους αναγνώστες -που θα πρέπει να αναζητούν την θεματολογία που θέλουν- αλλά και για τον εαυτό σου ωθώντας σε να αναζητείς διαρκώς νέα πράγματα και θέματα για να ασχοληθείς και να αναπτύξεις.

 Ήδη μια πρώτη ανάρτηση από τον Κόκκινο τρύγο έχει δημοσιοποιηθεί (βλέπετε ανάρτηση του blog Μελισσοκομία και αυτοσχεδιασμός, τα δύο αγαπημένα αδερφάκια) όπου παρουσιάζω μια λύση σε ένα τελείως απρόβλεπτο πρόβλημα (να σου σπάσει η ζώνη καθώς τρυγάς!) με το υλικό που έχεις (ή θα έπρεπε να έχεις!) μαζί σου, ένα χταπόδι για να ασφαλίζεις πράγματα στην καρότσα και λύθηκε γρήγορα το θέμα! 

 Ένα ακόμα λιθαράκι εμπειρίας από την πραγματική μελισσοκομία στην διάθεση σας για να το έχετε στα υπόψη σας. Πολλά τέτοια λιθαράκια εμπειρίας χρειάζονται για να αποκτηθεί η τόσο αξιοζήλευτη μεγάλη μελισσοκομική εμπειρία που έχουν οι παλιοί μελισσοκόμοι. Και κάθε ένα τέτοιο λιθαράκι μελισσοκομικής εμπειρίας αυξάνει πολλαπλάσια την αυτοπεποίθηση σου ως μελισσοκόμος και ως εργαζόμενος σε δύσκολες και επικίνδυνες συνθήκες. 

 Η παραπάνω φωτογραφία είναι από το τέλος της πρώτης μέρας των τρύγων. 24 διπλές κυψέλες τρυγημένες (από ένα άτομο) με συγκομιδή 24 ορόφων και γονοφωλιών, με πλαίσια τιγκαρισμένα μέχρι τα μπούνια με μέλι. Άλλα 3 με 4 φορτία τέτοια με περιμένουν. 

 Υπέροχη εικόνα! 

 Αλλά δεν λέει ότι για να επιτευχθεί χρειάσθηκε ο μελισσοκόμος να ξυπνήσει στις 4,30 το πρωί, να ετοιμάσει φαγητό να φάει εκείνη την ώρα, αλλά και φαγητό για να πάρει μαζί του γιατί η κατανάλωση θερμίδων σε κάθε μέρα μακρινών τρύγων ξεπερνά τις 4,000-5,000 θερμίδες, να πάρει έξτρα ρούχα (αλλά όχι και έξτρα ζώνη! Χα χα χα), να πάρει νερό και ενεργειακά ποτά, και να φορτώσει στο φορτηγό όλο το υλικό που χρειάζεται για τους τρύγους (οι κυψέλες έχουν φορτωθεί και δεθεί από την προηγούμενη μέρα). 

 Δεν λέει επίσης η παραπάνω φωτογραφία  ότι πρέπει ο μελισσοκόμος να ξεκινήσει στις 6 το πρωί για να φτάσει στις 8,30 στο μελισσοκομείο του 180 χιλιόμετρα μακριά, να ξεφορτώσει για μισή ώρα το υλικό  του, να τρυγάει μέχρι τις 7,00 το απόγευμα με αρκετά διαλείμματα ενδιάμεσα (όπου θα τρώει, και θα πίνει αβέρτα υγρά) για να αντέξει την τρομερή καταπόνηση, να φορτώσει μέχρι τις 7,30 το φορτηγό, και να ξεκινήσει το ταξίδι της επιστροφής 180 χιλιόμετρα μέχρι το σπίτι του. 

 Ούτε η παραπάνω φωτογραφία λέει ότι ο μελισσοκόμος θα φτάσει στις 11 το βράδυ στο σπίτι του, και ότι θα χρειασθεί ακόμα μια ώρα για να ξεφορτώσει το φορτηγό από το υλικό που έχει επάνω του μέσα στο μελισσοκομικό εργαστήρι του. 

 Μια φωτογραφία που κρύβει από πίσω της 18 ώρες εντατικής εργασίας εκείνης της ημέρας, αλλά και πάνω από 9 μήνες εργασίας μέσα στον προηγούμενο χρόνο, για να μπορέσουν να φτάσουν τα μελίσσια σε μια τέτοια δυναμικότητα ώστε να είναι δυνατές τέτοιες φωτογραφίες!  

 Αυτή θα είναι η πραγματικότητα μου τους επόμενους δύο μήνες τσακαλάκια μου! 

 Τρύγοι, απομελίσματα, μετακινήσεις και ξανά από την αρχή. Θα με χάσετε για λίγο αλλά θα προσπαθήσω με νύχια και με δόντια να σας κρατώ συντροφιά μέσα από εδώ με αναρτήσεις που θα ετοιμάζω και θα δημοσιοποιώ στον ελάχιστο ελεύθερο χρόνο που θα έχω. 

 Υπομονή, μερικοί δύσκολοι μήνες είναι θα περάσουν, μετά θα με έχετε διαρκώς στα πόδια σας, θα με βαρεθείτε, θα πείτε "Αχχχχ να αρχίσουν ξανά οι μαύροι και οι κόκκινοι τρύγοι για να γλυτώσουμε από αυτόν τον παλαβό!".

 Χα χα χα.

 Αλλά μέχρι τότε.........

Adios Amigos Locos

Λάζαρος Μότσανος

Σοχός 1/9/2019