Ήταν να μην γίνει η αρχή να βγάζουμε τα ομορφότερα αρχιτεκτονήματα της πόλης σε αυτό το blog! Τώρα που αρχίσαμε δεν μας σταματάει τίποτα! Και σήμερα έχει σειρά το διοικητήριο - υπουργείο Μακεδονίας Θράκης.
Αλλά πριν από όλα ας αρχίσουμε με την ιστορική αναδρομή.
Διοικητήριο.
Το κτήριο του Διοικητηρίου χτίστηκε το 1891 από τον αρχιτέκτονα Βιταλιάνο Ποζέλι στην θέση του οθωμανικού κονάκι (λίγο νοτιότερα) το οποίο είχε χτιστεί στην θέση ερειπίων ενός βυζαντινού παλατιού. Τριώροφο κτήριο στην αρχή με ένα αέτωμα οθωμανικού μπαρόκ (το 1955 προστέθηκε ο τέταρτος όροφος με το νεοκλασικό αέτωμα για να στεγαστούν περισσότερες υπηρεσίες).
Επί τουρκοκρατίας αποτέλεσε την έδρα του Βάλη Θεσσαλονίκης και στέγαζε το δημοτολόγιο, υποθηκοφυλακείο, λογιστήριο, κτηματολόγιο, ειρηνοδικείο, την αίθουσα του νομαρχιακού συμβουλίου, την διεύθυνση εξωτερικών υποθέσεων, αστυνομία, χωροφυλακή, πρωτοδικείο, εμποροδικείο, ιεροδικείο (έτσι ήταν τότε! Σε ένα κτήριο τα βόλευαν όλα, τακτική όλα τα σφάζω όλα τα μαχαιρώνω χα χα χα).
Γύρω του υπήρχε το Σαατλί Τζαμί (όπου έγινε η σφαγή των πρόξενων της Γερμανίας και της Γαλλίας το 1876) ένα λουτρό, τα διαμερίσματα του χαρεμιού, αστυνομικές αρχές, φυλακές, υπηρεσίες, στάβλοι, και τηλεγραφείο.
Το 1907 φιλοξένησε την Τουρκική Νομική σχολή και το 1911 κατέλυσε σε αυτό ο Σουλτάνος Μεχμέτ Ρεσάτ και το 1912 υπογράφτηκε στις 26 Οκτωβρίου 1912 (Αγίου Δημητρίου) από τον αρχιστράτηγο του Τουρκικού στρατού Χασάν Ταξίν Πασά η παράδοση της πόλης στον Ελληνικό στρατό.
Από το 1912 στέγαζε την Γενική Διεύθυνση και μετέπειτα το Υπουργείο Μακεδονίας Θράκης (μια στιγμή με την υποβάθμιση του στέγασε την Γενική Γραμματεία Μακεδονίας Θράκης αλλά πλέον έχει αναβαθμιστεί ξανά σε Υπουργείο Μακεδονίας Θράκης). Διασώθηκε από την μεγάλη πυρκαγιά του 1917 (αν και καταστράφηκε ο περιβάλλον χώρος του) και αυτό στάθηκε το έναυσμα να αποτελέσει εστιακό σημείο από όπου ξεκινούν ακτινωτά 10 δρόμοι σύμφωνα με την νέα χάραξη της πόλης έπειτα από την καταστροφή της από την φωτιά. Επίσης η πλατεία μπροστά από το διοικητήριο αποτέλεσε την μόνη αρχιτεκτονημένη πλατεία της πόλης με αρχιτεκτονικό στιλ το Ιταλικό Art Deco. Πλατεία που καταστράφηκε στις ανασκαφές που γίνανε στην θέση της όπου και ανακαλύφθηκε το αρχαίο διοικητικό κέντρο της πόλης (υπάρχουν σκέψεις για την επαναδημιουργία της πλατείας σε συνύπαρξη με τα αρχαία ευρήματα).
Φτάνει τόση ιστορία, θα πάθουν τα μυαλά σας!
Το κτήριο του Διοικητηρίου χτίστηκε το 1891 από τον αρχιτέκτονα Βιταλιάνο Ποζέλι στην θέση του οθωμανικού κονάκι (λίγο νοτιότερα) το οποίο είχε χτιστεί στην θέση ερειπίων ενός βυζαντινού παλατιού. Τριώροφο κτήριο στην αρχή με ένα αέτωμα οθωμανικού μπαρόκ (το 1955 προστέθηκε ο τέταρτος όροφος με το νεοκλασικό αέτωμα για να στεγαστούν περισσότερες υπηρεσίες).
Επί τουρκοκρατίας αποτέλεσε την έδρα του Βάλη Θεσσαλονίκης και στέγαζε το δημοτολόγιο, υποθηκοφυλακείο, λογιστήριο, κτηματολόγιο, ειρηνοδικείο, την αίθουσα του νομαρχιακού συμβουλίου, την διεύθυνση εξωτερικών υποθέσεων, αστυνομία, χωροφυλακή, πρωτοδικείο, εμποροδικείο, ιεροδικείο (έτσι ήταν τότε! Σε ένα κτήριο τα βόλευαν όλα, τακτική όλα τα σφάζω όλα τα μαχαιρώνω χα χα χα).
Γύρω του υπήρχε το Σαατλί Τζαμί (όπου έγινε η σφαγή των πρόξενων της Γερμανίας και της Γαλλίας το 1876) ένα λουτρό, τα διαμερίσματα του χαρεμιού, αστυνομικές αρχές, φυλακές, υπηρεσίες, στάβλοι, και τηλεγραφείο.
Το 1907 φιλοξένησε την Τουρκική Νομική σχολή και το 1911 κατέλυσε σε αυτό ο Σουλτάνος Μεχμέτ Ρεσάτ και το 1912 υπογράφτηκε στις 26 Οκτωβρίου 1912 (Αγίου Δημητρίου) από τον αρχιστράτηγο του Τουρκικού στρατού Χασάν Ταξίν Πασά η παράδοση της πόλης στον Ελληνικό στρατό.
Από το 1912 στέγαζε την Γενική Διεύθυνση και μετέπειτα το Υπουργείο Μακεδονίας Θράκης (μια στιγμή με την υποβάθμιση του στέγασε την Γενική Γραμματεία Μακεδονίας Θράκης αλλά πλέον έχει αναβαθμιστεί ξανά σε Υπουργείο Μακεδονίας Θράκης). Διασώθηκε από την μεγάλη πυρκαγιά του 1917 (αν και καταστράφηκε ο περιβάλλον χώρος του) και αυτό στάθηκε το έναυσμα να αποτελέσει εστιακό σημείο από όπου ξεκινούν ακτινωτά 10 δρόμοι σύμφωνα με την νέα χάραξη της πόλης έπειτα από την καταστροφή της από την φωτιά. Επίσης η πλατεία μπροστά από το διοικητήριο αποτέλεσε την μόνη αρχιτεκτονημένη πλατεία της πόλης με αρχιτεκτονικό στιλ το Ιταλικό Art Deco. Πλατεία που καταστράφηκε στις ανασκαφές που γίνανε στην θέση της όπου και ανακαλύφθηκε το αρχαίο διοικητικό κέντρο της πόλης (υπάρχουν σκέψεις για την επαναδημιουργία της πλατείας σε συνύπαρξη με τα αρχαία ευρήματα).
Φτάνει τόση ιστορία, θα πάθουν τα μυαλά σας!
Μια ωραία ημέρα το λοιπόν αποφάσισα να τραβήξω μερικές φωτογραφίες και από αυτό το διαμαντάκι, οπότε με την φωτογραφική μηχανή στα χέρια ξεκίνησα να πάω να βγάλω μερικές φωτογραφίες από τους εξωτερικούς χώρους του διοικητηρίου για να τις έχω στο αρχείο μου (δεν θέλω να χρησιμοποιώ φωτογραφίες από άλλους όπου δεν είναι αναγκαίο, ιδιοτροπία μου θα πείτε αλλά θέλω τα πάντα μέσα στο blog μου κείμενα, φωτογραφίες, πίνακες, γραφήματα να είναι δικά μου, χαζό αρκούδι χαρά γεμάτο θα μου πείτε! Και θα έχετε δίκιο!). Οπότε φτάνοντας στο διοικητήριο είχα την χαζή ιδέα να ρωτήσω τους φρουρούς στην πύλη αν μπορώ να μπω μέσα στην Αυλή του διοικητηρίου (έχει φρουρούς και πολλούς μάλιστα γιατί είναι ταυτόχρονα και το υπουργείο Μακεδονίας-Θράκης) και να πάρω μερικές εξωτερικές φωτογραφίες από κοντά του κτηρίου. Και φυσικά εκεί αρχίζει ο παραλογισμός που βιώνει κάθε ένας που έχει συνδιαλλαγές με δημοσίους υπαλλήλους.
Αρχίζω όπως πάντα ευγενικά "Χμμμμ συγνώμη?"
"Μάλιστα" απαντά ο Αστυνομικός της πύλης (βαθμός λοχίας, ή τον αντίστοιχο βαθμό του λοχία που έχουν στην Αστυνομία).
"Μπορώ να βγάλω μερικές εξωτερικές φωτογραφίες του κτηρίου? Μόνο εξωτερικές! Όχι εσωτερικές! Έχω ένα blog και θέλω να κάνω μια σειρά σχετικά με τα νεοκλασικά της Θεσσαλονίκης"
"Χμμμμ δεν νομίζω ότι επιτρέπεται! Πως σας λένε κύριε και πως ονομάζεται το blog σας?"
"Εεεεε Μότσανος Λάζαρος ονομάζομαι και Μελισσοιστορίες και άλλα ονομάζεται το blog μου, αλλά παιδιά αν δεν επιτρέπεται δεν υπάρχει πρόβλημα! Ας μην τραβήξω φωτογραφίες"
"Περιμένετε κύριε να ρωτήσω τον υπεύθυνο να μας πει"
"Μα δεν είναι πρόβλημα ας μην πάρω τις φωτογραφίες"
"Περιμένετε κύριε" λέει ο λοχίας και παίρνει τηλέφωνο στον Υπεύθυνο.
"Μπορείς να πάρεις φωτογραφίες από έξω από τον δρόμο, δεν απαγορεύεται αυτό" μου λέει ένας δεύτερος αστυνομικός.
"Α ωραία! Τότε λύθηκε το θέμα, θα πάρω φωτογραφίες έξω από τον δρόμο!"
"Περιμένετε κύριε είπα!" λέει πιο αυστηρά ο λοχίας.
"Βρε που έμπλεξα!" σκέφτομαι εγώ.
Τελικά ο υπεύθυνος σηκώνει το τηλέφωνο και του μιλά ο λοχίας "Κύριε..... έχουμε εδώ ένα κύριο Μότσανο Λάζαρο και θέλει να βγάλει μερικές φωτογραφίες από το κτήριο..... Ναι εξωτερικά μόνο.... Για ένα blog λέει..... Μελισσοιστορίες...... Απαγορεύεται κανονικά..... Αν θέλετε την δικιά μου γνώμη εγώ προτείνω να μην βγάλει φωτογραφίες από κοντά..... Ναι μάλιστα.... Απαγορεύεται κύριε Μότσανε να βγάλετε φωτογραφίες!" μου λέει στο τέλος ο λοχίας αφού με κόβει από πάνω έως κάτω με το μάτι του (αν πάτε με μακρυά μαλλιά και σακίδιο στην πλάτη και μπλούζα Deep Purple με κουκούλα είναι προφανέστατα εκπληκτικά δύσκολο να μην σας κόψουν για τρομοκράτη οι φρουροί σε οποιοδήποτε υπουργείο! Χα χα χα).
"Οκ παίδες! Αλλά μπορώ να βγάλω φωτογραφίες έξω από τον δρόμο ε?"
"Φυσικά!" απαντούν ταυτόχρονα και οι δύο αστυνομικοί.
Και αφού έληξε αυτή η τελείως επικίνδυνη αναμέτρηση των αρχών με τον εν δυνάμει τρομοκράτη-μελισσοκόμο-blogger πήγα 2,5 μέτρα μακρυά από την εξωτερική πλευρά της περίφραξης της αυλής του διοικητηρίου για να βγάλω τις φωτογραφίες που 2,5 μέτρα πιο μέσα ήταν απαγορευμένες να βγάλω!
Το αστείο της υπόθεσης ήταν ότι την επόμενη ημέρα μια παρέα 20 ατόμων με Πανό και φέιγ βολάν πήγαν και κάνανε κατάληψη στην Βουλή και εκεί δεν έτρεχε τίποτα και απλώς ασκούσαν το δημοκρατικό τους δικαίωμα σύμφωνα με την πρόεδρο της βουλής, αλλά στην περίπτωση μου με που άκουσαν μελισσοκόμος με φωτογραφική μηχανή αμέσως με ταύτισαν με τον Κουφοντίνα (άλλη μια ηρωική μελισσοκομική μορφή χα χα χα).
Οπότε τσακαλάκια μου φωτογραφίες μόνο έξω από την περίφραξη της αυλής.
Το κτήριο πάντως είναι υπέροχο! Αυτός ο Βιταλιάνο Ποζέλι ήταν ιδιοφυΐα!
Και είναι τεράστιο!
Υπέροχο στολίδι στην καρδιά της Θεσσαλονίκης.
Εδώ έχουμε φωτογραφίες που πήρα επί Τουρκοκρατίας!!! Χα χα χα. Είπαμε είμαι παλιός αλλά όχι και τόσο! Τις τρεις παρακάτω φωτογραφίες τις βρήκα από την αναζήτηση μου στο διαδίκτυο.
Souvenir de Salonique-La palais de la Justice Αναμνηστικό Θεσσαλονίκης-Το παλάτι της δικαιοσύνης!
Και το Διοικητήριο με την μαρμάρινη πλατεία του πριν τις ανασκαφές που βγάλανε στο φως το αρχαίο διοικητικό κέντρο της πόλης. Ένα πραγματικό στολίδι αυτής της πόλης!
Εδώ τελειώνει και αυτή η ανάρτηση, για την ευκολία σας θα παραθέσω και τις αναρτήσεις της σειράς Θεσσαλονίκης στολίδια για να είναι στην διάθεση σας.
Σειρά Θεσσαλονίκης στολίδια
Περιήγηση στο Γενί Τζαμί
Θεσσαλονίκης στολίδια: Βίλα Πετρίδη
Μότσανος Λάζαρος
Θεσσαλονίκη 28/5/2015
