UA-50457385-1

Τρίτη 30 Ιουνίου 2015

Το Νέο Ήθος



 Πολύ σωστά μου έγραψε ένας φίλος μου τα παρακάτω στο προφίλ μου που μου άρεσαν και αποφάσισα να τα εκθέσω και σε σας, μαζί με την απάντηση μου, για να αποσαφηνίσω ορισμένα πράγματα σχετικά με την στάση μου να μην μιλώ για την πολιτική ή τα κόμματα (και να μην επιτρέπω να μιλούν για την πολιτική και τα κόμματα στον προφίλ μου ή στο blog μου) καθώς και τι "κρύβεται" πίσω από την θεματολογία αυτού του blog (και χιλιάδων ακόμα αξιόλογων blog, θαμμένα από εδώ και εκεί, με διαφορετικές μεν θεματολογίες αλλά με τον ίδιο σκοπό). 

"Είπα να μην κάνω την μαλακία να γράψω αλλά θα την κάνω

Ζάτε μεθ' εμου σε μια χώρα που:
-Γέννησε τη δημοκρατία
-Εφήβρεε τα μαθηματικά
-Είχε τον Θαλή τον Μιλήτιο
-Έκανε την Μιμή απο παλακίδα πρώτη κυρία
-Πούλησε νοικιάζοντας τον Σκορπιό
-Μάτωσε για Αλέξανδρους και Παύλους, αλλά σιγά μη φοβήθηκε για Γιώργους και Μανώληδες......
-Ανακάλυψε το ντε καπαζζζ με 40άρι οξυζενέ στην κουρούπα Ξηρών...
-Δίνει κώλο για το voice αλλά δεν ξέρει κατα που πέφτει το κλειδί του φα...

Παρατηρώ οτι είσασθε επαναστατικόι!!! Και μΕ αρέσει! Πολύ.. Μα να σας θυμήσω...

1. Η ΧΩΡΑ έχει περίπου 11.000.000 ανώτερα θυλαστικά (10,940,777 βάσει 2011)
2. Απασχολούντε 3,504,446 εκ των οποίων 700.000 δημόσιοι (που καλά κάνουν και είναι και μαγκιά τους)
3. Έχουμε και νέα φυντάνια 0-9 περίπου 1,100,000
4. Έχουμε καλώς ή κακώς περίπου 2,700,000 συνταξιούχους... Που ξέρετε τι κάνουν με τη σύνταξη....
5. Οπότε μας μένουν 2,900,000 περίπου ΜΑΛΑΚΕΣ (ώπα κάποιος με φωνάζει) να ταϊσουν τα υπόλοιπα...

Και ρωτάω... .... .... :
Ποιό ΝΑΙ και ποιο ΟΧΙ θα σας κάνει αν αύριο πάμε σε δραχμή να πιάσετε τον γκασμά να σκάψετε;
Ποιό ΝΑΙ και ποιο ΟΧΙ θα σας κάνει αν αύριο πάμε σε συμφωνία με την "ΕΥΡΩΠΗ" να φάτε τον πεοντα;;;

Γιατί κανείς σας δεν λέει εγώ φταίω που έκανα μαλακία;;
Γιατί κανείς σας δεν λέει οτι οι γονείς μου φταίνε που κάναν μαλακία;;;
Γιατί όλοι αποποιήστε τας ευθήνας;;;

Όλα ξεκηνάνε απο το εγώ...

Όχι όμως απο το "εγώ είμαι" καριολάκια...

Αλλά απο το εγώ φταίω...

Άντε την είπα τη μαλακία μου, χρεώστε με, χρεώστε με ως αυνάν διότι έπραξα το προπατορικό αμάρτημα, ανέχομαι ως εΛΛην......."

 χα χα χα και κέρασε τον Σωκράτη κώνειο μην το ξεχνάς!

 Για να κάνω μερικές διευκρινήσεις (όχι για σένα φίλε μου, εσύ με ξέρεις τι χαβά βαράω αλλά για κάθε ένα που δεν είναι φίλος μου στο facebook και μπορεί να δει στο προφίλ μου τις αναρτήσεις μου και τα σχόλια τους-τις έχω δημόσιες οπότε τις βλέπουν ακόμα και όσοι δεν είναι φίλοι μου εδώ- αλλά τίποτα περισσότερο από αυτό).

 Η αριθμητική που παραθέτεις είναι τελείως σωστή και αποτελεί ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα που δεν πρόκειται να αλλάξουν ότι και να ψηφισθεί σε λίγες μέρες (απλώς μπορεί να χειροτερεύσει ακόμα περισσότερο). Επίσης είναι πολύ χειρότερη η εικόνα που περιγράφεις αν βάλεις μέσα και τα «δίδυμα» ελλείμματα (δημοσιονομικό-εμπορικού ισοζυγίου) που αντανακλούν την ίδια πραγματικότητα από διαφορετικές οπτικές του. Ότι παράγουμε λιγότερα από ότι καταναλώνουμε (και όλα τα άλλα  είναι μπαρμπούτσαλα, αυτό είναι το πρόβλημα, όσο και αν όλοι κάνουν την πάπια και γράφουν ατελείωτες θεωρίες εξηγώντας τα πάντα εκτός από το βασικό).

 Δυστυχώς για να αλλάξει αυτή η αριθμητική δεν θα γίνει αυξάνοντας τον αριθμητή (τους εργαζόμενους) στην εξίσωση παραγωγικότητα της Ελλάδας = εργαζόμενοι/ σύνολο πληθυσμού όπως θα έπρεπε να γίνει σε ένα φυσιολογικό κράτος αλλά μειώνοντας τον παρονομαστή (δηλαδή το σύνολο του πληθυσμού).

 Και αυτό γίνεται γοργά γοργά καθώς και κρυφά κρυφά. Ήδη 300,000 Έλληνες είναι μετανάστες (εγώ ήδη ξέρω 30 και βάλε περιπτώσεις μεταναστών, και από την οικογένεια μου, ενώ ξέρω μόνο 3-4 περιπτώσεις ατόμων (ένας από αυτούς και εγώ) που ασχολήθηκαν με τον πρωτογενή τομέα χωρίς να έχουν επαφή με αυτόν, όπως έλεγε πριν από μερικά χρόνια το παραμύθι ότι ο πρωτογενής τομέας θα μας βγάλει από την κρίση). Ένας αντίστοιχος ή και μεγαλύτερος αριθμός μεταναστών από άλλες χώρες ήδη έχουν φύγει είτε για τις χώρες τους, είτε για χώρες της δυτικής Ευρώπης (στις πόλεις μπορεί να μην είναι ευδιάκριτο αυτό γιατί υπάρχει μια συνεχή ροή μεταναστών-που πλέον όμως βλέπουν την Ελλάδα ως ενδιάμεσο σταθμό και όχι ως τελικό προορισμό- αλλά στα χωριά που οι φάτσες όλων είναι γνωστές είναι φανερό ότι τα χωρία έχουν «αδειάσει» από μετανάστες, παραμένουν μόνο όσοι κάνανε οικογένειες και τα παιδιά τους θα έχουν πρόβλημα προσαρμογής αν γυρίσουν πίσω).

 Αυτή δυστυχώς είναι η πικρή αλήθεια για το πώς θα σωθεί η χώρα μας αλλά την αποκρύπτουν όλοι οι μετέχοντες στην εξουσία! Και συντελείται εδώ και χρόνια χωρίς να επέμβει καθόλου για αυτό το κράτος (και για αυτό γίνεται, αν είχε βάλει και εδώ το κράτος το χεράκι του δεν θα μπορούσαν να βρουν ένα καλύτερο μέλλον οι συμπολίτες μας χα χα χα). Η λύση στο πρόβλημα της Ελλάδος θα έρθει δηλαδή από μόνη της χωρίς ευτυχώς να μεριμνήσουν οι υπεύθυνοι. Φυσικά δεν θα είναι λύση που θα μας αρέσει (ναι η Ελλάδα από 10,000,000 θα πάει στα 8,000,000 ή 7,000,000 ή μπορεί και 6,000,000!). Αυτή είναι η πραγματικότητα που μας περιμένει και για αυτή την πραγματικότητα όλοι το βουλώνουν ενώ ξέρουν πολύ καλά ποια θα είναι.

 Από την πλευρά μου δεν δείχνω κανένα πνεύμα επαναστατικότητας γιατί απλούστατα γνωρίζω και το δεύτερο πρόβλημα της Ελλάδας που είναι ακόμα σοβαρότερο από την αριθμητική. Και είναι ότι έχουμε τεράστιο έλλειμμα παιδείας, ηθικών αξιών, και ορθολογισμού ως λαός (ως άτομα μερικοί τα έχουμε ίσως και όλα τα παραπάνω! Χα χα χα).

 Και αυτό το πρόβλημα λύνεται πολύ πολύ πολύ δυσκολότερα από το πρόβλημα της αριθμητικής. Θα χρειασθεί ένα Νέο ΉΘΟΣ για να γίνει αυτό, αλλά  αυτό το Νέο Ήθος θέλει εκατονταετίες για να επικρατήσει (για να γίνουν δηλαδή οι απόγονοι των κατσαπλιάδων και των κολίγων πολίτες).

 Οπότε από την πλευρά μου προσπαθώ και εγώ να συμμετέχω δειλά δειλά στην προσπάθεια να χτισθεί αυτό το Νέο Ήθος. Για αυτό και έχω κάνει το blog μου και δίνω απλόχερα τις γνώσεις μου στην μελισσοκομία και στον πρωτόγεννη τομέα της παραγωγής (θυμάστε το παραμυθάκι που λέγαμε παραπάνω? Μερικοί το πιστέψανε! χα χα χα) χωρίς αντίτιμο παρόλο που εγώ έφτυσα κυριολεκτικά αίμα για να τις αποκτήσω! Και αυτό για να μπορεί κάποιος να έχει το ξέστρο στο χέρι του και να το βάζει στην κυψέλη αντί να το βάζει στον κώλο του (καλά μιλάμε φοβερή ατάκα αυτή! Την βλέπω να την λένε όλοι σε λίγο στις μελισσοκομικές ομάδες χα χα χα).

 Αυτό μπορώ να προσφέρω αυτό προσφέρω (αν είχα πάει μετανάστης πιστέψτε με τώρα θα είχα ένα blog που θα το έλεγα ανταπόκριση από το Ντισεντορφ ή Νορφορκ, ή Μιλάνο και θα ήταν ένας οδηγός επιβίωσης για τους Έλληνες μετανάστες σε εκείνη την χώρα, όπως αυτό το blog είναι ένας οδηγός επιβίωσης μελισσοκόμων σε αυτή την χώρα).

 Ταυτόχρονα και τελείως ύπουλα (όχι πια μια που το γράφω ξεκάθαρα εδώ, ίσως και να το αναρτήσω το παραπάνω και στο blog μου χα χα χα) παρουσιάζω έναν Έλληνα που έχει και άλλες ασχολίες εκτός από το να πίνει φραπέδες και τσίπουρα έξω στα μπαράκια και να λιγουρεύεται με τα νεοπορνίδια που είναι ντυμένα με τα ξεκωλοκινέζικα,. δημιουργήματα της ιδιωτικής τηλεόρασης των τελευταίων δεκαετιών (όσες έχουν πρόβλημα με αυτόν τον χαρακτηρισμό δεν πειράζει! Σβήστε την πίκρα σας για τον παραπάνω χαρακτηρισμό κάνοντας ένα duck face παραπάνω φορώντας μαγιό στις φωτογραφίες σας στο Facebook! Χα χα χα).

 Ενός Έλληνα που τον νοιάζει η οικονομία (αλλά όχι η πολιτική), που τον  νοιάζουν οι επιστήμες και οι πρακτικές εφαρμογές τους, οι τέχνες, η ιστορία, η φιλοσοφία, η οικολογία, και προσπαθεί να τα βρει όλα αυτά μόνος του σιγά σιγά.

 Αυτή είναι η δικιά μου συνεισφορά στο Νέο Ήθος και θαρρώ ότι είναι πολύ πιο επαναστατική από να κάθομαι και να ουρλιάζω σαν παράφρονας από εδώ και εκεί και να το παίζω Τσε Γκεβάρα που η μόνη μου πραγματική ενόχληση είναι τα ελατήρια του καναπέ μου! Χα χα χα.     

 Τα είπαμε και αυτά θα τα βάλω και στο blog μου για να αρπάξουμε κανένα κλικ και κανένα like παραπάνω και θα έχουμε ήσυχη την συνείδηση μας. Και στο μεταξύ κάθε ώρα θα αυξάνονται οι συμπολίτες μας που με ένα διαβατήριο στα χέρια τους θα κάνουν την μεγάλη τους απόδραση από αυτή την κόλαση! 


Αυτά για σήμερα και μια ακόμα μασονική σκευωρία αποκαλύφθηκε και σήμερα χα χα χα.

Μέχρι την επόμενη ανάρτηση.






Adios Amigos Locos


Μότσανος Λάζαρος

Σοχός 30/6/2015

Δευτέρα 29 Ιουνίου 2015

Στην δημοκρατία των άναρχων κραυγών



Στην κοιλάδα των αφρόνων ψυχών
τα λόγια τα μεγάλα, τα παχιά
γεμίζουν τα άδεια τα μυαλά

Στην χώρα των άστοχων λογισμών
ξεχειλίζει το θράσος  το περισσό
από την τρύπα πάνω από τον λαιμό   

Στην δημοκρατία των άναρχων κραυγών
η ώρα για τον γενναίο να διακριθεί
είναι πριν της άγριας μάχης την αρχή

Στην πατρίδα των κλειστών μυαλών
η λογική είναι πουλί όμορφο, σπάνιο, εξωτικό
κυνηγημένο από όχλο μαινόμενο, φανατικό

Στην γη των φυρόμυαλων σοφών
χωρίς στο νου να έχουν πλυθεί, φεύγουν μακριά
τα γρήγορα τα λόγια, τα κενά μα και φτερωτά 

Μότσανος Λάζαρος

Σοχός 29/6/2015

Κυριακή 28 Ιουνίου 2015

Ξεφτίλα μοναξιά απελπισία


 Ξύπνησες και σήμερα νιώθοντας λειψός.

 Συχνά πυκνά ξυπνάς πλέον λιγότερος από αυτό που πριν από καιρό ήσουν.

 Κουτσουρεμένος, αποκομμένος, περιττός. Ζεις μια ζωή χωρίς ελπίδα, μια ζωή βιασμένη, τσαλακωμένη, ατιμασμένη.

 Περιμένεις στην στάση, ελπίζεις ότι δεν θα βρεθείς με κανένα γνωστό, σιχαίνεσαι τις ερωτήσεις, περιφρονείς τις απαντήσεις. Έχεις βαρεθεί να κρύβεσαι πίσω από λέξεις.

 Αλλά σήμερα είσαι άτυχος. Πρόσωπα γνωστά, όρεξη για κουβέντα. «Πάμε για δουλεία?» σε ρωτάνε, αμήχανα κουνάς καταφατικά το κεφάλι, «Που δουλεύεις τώρα?» επιμένουν, «Σε μια εταιρία κάτω στην πόλη» απαντάς.

 Ψέματα, οικτρά ψέματα, τους μισείς που σκαλίζουν πληγές, μισείς τον εαυτό σου που κρύβεται πίσω από ένα ψέμα για να αποφύγει τον οίκτο τους. 

 Δάκρυα καυτά κυλάνε στο πρόσωπο σου, καθώς καθισμένος μέσα στο λεωφορείο αρχίζεις το ταξίδι σου, με γρήγορες κινήσεις τα σκουπίζεις, δεν θέλεις να σε δουν να λυγίζεις, δεν θέλεις να τους δώσεις την χαρά να σε δούνε νικημένο, όχι ακόμα, κρατάς τα προσχήματα, βεβιασμένα χαμόγελα κρύβουν μια βουρκιασμένη ψυχή.

 Σε πονάει που είσαι χωρίς δουλειά, χωρίς εισόδημα, εξαρτημένος από άλλους για την επιβίωση σου. 

 Σε θίγει αφάνταστα, σε πνίγει η περηφάνια, σε ροκανίζει η ντροπή.

 Δεν είναι και ότι δεν έψαξες, δεν φταίει ότι θαρρείς υποτιμητικές κάποιες δουλειές.

 Απλώς είναι λειψές αυτή την εποχή και οι δουλείες, φευγαλέες, σπάνιες, δυσεύρετες, λευκοί μονόκεροι που παρουσιάζονται μόνο σε λίγους. 

 Ανεβαίνεις στο ταξί θέλεις να μεταβείς για κάπου αλλού, αμίλητος κρύβεσαι στα πίσω τα καθίσματα, σκοτεινιασμένος κοιτάς έξω.

 Επιθυμείς να μην ακούσεις τίποτα, επιθυμία που δεν σέβεται ο ταξιτζής «Σε πειράζει να καπνίσω φίλε?», «Όχι φυσικά, αυτό έλειπε, έχετε τα προβλήματα που έχετε τώρα θα έχετε και ένα σπαστικό πελάτη? Δεν λέει!!!» απαντάς «Ωραίος ο παίκτης!!!», νομίζεις ότι τελείωσε η εισβολή του μέσα στην μοναξιά σου, αποδεικνύεται αυτό λάθος, «Ξέρεις δεν είναι και τόσο εύκολο να βρεις άτομα να σε καταλαβαίνουν αυτή την εποχή, έχουμε και εμείς τα προβλήματα μας», «Ναι το πιστεύω. σας στρίμωξαν και εσάς άγρια με την απελευθέρωση ε? Δεν υπάρχει και κίνηση, όλα τα ταξί τα βλέπω να μένουν ακίνητα στις πιάτσες» δείχνεις κατανόηση μπας και δείξει και αυτός και σε αφήσει ήσυχο, δεν θέλει, έχει προβλήματα, έχει την ανάγκη να τα μοιρασθεί « Μαύρη πίκρα φίλε μου, έχω δύο εβδομάδες που έχω το ταξί, είχα δυο χρόνια άνεργος, την βγάζαμε δύσκολα μόνο με τα χρήματα που έφερνε η κυρά, έχω και δύο παιδιά, και καλά ο μεγάλος μέχρι τώρα δεν ζητούσε και πολλά, αλλά πλέον άρχισε να μεγαλώνει, μια βόλτα με την κοπέλια του, το φροντιστήριο του, απλώνει το χέρι για χαρτζιλίκι και δεν έχεις να του δώσεις τίποτα, και φίλε ξέρεις αυτό σε κάνει να νιώθεις τίποτας» εφιάλτης!!! Του απαντάς τραυλίζοντας «Εεεεεε ναι ξέρω», λάθος σου «Πως ρε φίλε ξέρεις, τι δουλειά κάνεις?» κοκκινισμένος απαντάς « Ε να, ιδιωτικός υπάλληλος είμαι, αλλά να… ήμουν άνεργος πριν από λίγους μήνες και έτσι ξέρω…..» ευτυχώς η κούρσα σου είναι μικρή, μια και μόνο τέτοιες πλέον μπορείς να πληρώσεις, και το τέλος της επιτέλους φτάνει, πληρώνεις γρήγορα και ακόμα πιο γρήγορα βγαίνεις έξω, είχε αρχίσει να γίνεται μικρό το ταξί και αποπνικτικός ο αέρας.  

 Μικρό και το σπίτι σου και δεν σε χωρά, αγρίμι σε κλουβί, νιώθεις εκεί μέσα να σαπίζεις, νιώθουν οι δικοί σου εκεί μέσα να πεθαίνεις. Αλλά που να πας? Έχεις περιορίσει τα πάντα, εξόδους, διασκέδαση, φίλους, δραστηριότητες, ευκαιρίες. Τα πάντα τα έχεις περιορίσει, ακόμα και την ζωή. Λάθος!!! Αυτή δεν την έχεις καν περιορίσει, την έχεις σταματήσει, παγώσει, την έχεις σε αναστολή.   

 Το μέλλον σου φαίνεται σκοτεινό, κλειστοφοβικό, δυσοίωνο, αρχίζεις όλο και πιο πολύ να φοβάσαι, να ανησυχείς, να αγωνιάς. Βλέπεις μόνο στροφές, αδιέξοδα και χάσματα, και πίσω οι λύκοι να σε έχουν πάρει στο κυνήγι.

 Ανοίγεις το ραδιόφωνο να χαλαρώσεις, παίζει UB40* One In Ten**


“I am the one in ten 
A number on a list 
I am the one in ten 
Even though I don`t exist 
Nobody Knows me 
But I`m always there 
A statistical reminder 
Of a world that doesn`t care”

 Δαγκωμένος το κλείνεις, κυκλοθυμική διάθεση, αυτολύπηση, οργή, πανικός, απελπισία, αυτολύπηση, και πάει λέγοντας. Νιώθεις ότι δεν ενδιαφέρεται κανένας, νιώθεις μόνος σου, νιώθεις σκουπίδι, δεν θέλεις να νιώθεις πια, αλλά είσαι δειλός, πικρά σκέφτεσαι ότι «οι δειλοί είναι αυτοί που πεθαίνουν χίλιες φορές», αλλά εξακολουθείς να μην είσαι αρκετά γενναίος για να πεθάνεις την μία μόνο φορά.  

 Κοιτάς το είδωλο σου στο τζάμι του παραθύρου, θύμισες σε κατακλύζουν, μνήμες από προχτές, για ακόμα μια φορά μόνος σου περπατούσες στους δρόμους της κρύας πόλης, σφιγμένος και βαρύς, άκαμπτος σαν πέτρα, «Όταν το μέλλον είναι ζοφερό η οπτική σου μικραίνει, η πραγματικότητα σου μικραίνει, η ζωή σου μικραίνει, ο ουρανός έρχεται όλο και πιο κοντά, σαν ταβάνι, βαρύ και ασήκωτο, για αυτό και σκύβεις όλο πιο πολύ το κεφάλι, για να μπορέσεις να χωρέσεις» σκέφτεσαι.

 Μια ανακοίνωση σε ένα τηλεφωνικό θάλαμο σου αποσπά την προσοχή «ΓΙΑ ΗΛΙΚΙΩΜΕΝΟΥΣ, Στο σπίτι μου αναλαμβάνω τη φροντίδα ατόμου που είναι κατάκοιτο, σε οικογενειακό περιβάλλον τηλ 61………» ανατριχιάζεις!!! «Θεέ μου!!!» λες «Υπάρχουν άτομα που αναλαμβάνουν να πουλήσουν της υπηρεσίες μιας οικογένειας? Να βάλουν ένα ξένο άτομο μέσα στο σπίτι τους, την οικογένεια τους, την ζωή τους, έναντι κάποιας μικρής αμοιβής?» το ξανασκέφτεσαι «Υπάρχουν άτομα που είναι διατεθειμένα να ξεφορτωθούν κάποιον από την οικογένεια τους έναντι ενός μικρού αντιτίμου?».

 Πικρά μονολογείς χαμένος στις σκέψεις σου, χαμένος τόσο ώστε παραλίγο να μην το έβλεπες!

 Κάτι δεν πάει καλά σε όλη αυτή την εικόνα, σηκώνεις το κεφάλι σου, νετάρεις το βλέμμα σου λίγο πιο πίσω, και τότε βλέπεις!!!!

 Η απογοήτευση σου γίνεται τρόμος, είδες την ανακοίνωση και δεν είδες τον άστεγο στο πεζοδρόμιο, καρφώνεσαι για μερικά δευτερόλεπτα, σηκώνεις το κινητό τραβάς πέντε φωτογραφίες, και φεύγεις γεμάτος ντροπή, ελπίζοντας να μην σε αντιλήφθηκε ο άνθρωπος που είχε το ενδιαφέρον σου για μερικές στιγμές.

 Δεν κοιτάς πίσω φεύγεις σαν κλέφτης, με βήματα γοργά και την ψυχή στο στόμα.

 Κοιτάς το είδωλο σου στο τζάμι, και σκέφτεσαι «Και όμως υπάρχουν άτομα που είναι διατεθειμένα να ξεφορτωθούν κάποιον από την οικογένεια τους στον δρόμο χωρίς καν την απώλεια ενός μικρού αντιτίμου, ούτε στην τσέπη τους, ούτε στην συνείδηση τους!!!».

 Ανοίγεις το κινητό, πέντε φωτογραφίες όλες και όλες, πριν τις δεις ανοίγεις το ραδιόφωνο, το σύμπαν συνωμοτεί ενάντια σου, με τις πρώτες νότες αναγνωρίζεις το τραγούδι  Phil Collins  Another Day In Paradise***.



“She calls out to the man on the street, "Sir, can you help me?
It's cold and I've nowhere to sleep. Is there somewhere you can tell me?"
He walks on, doesn't look back, he pretends he can't hear her
He starts to whistle as he crosses the street, seems embarassed to be there”


Oh, think twice, it's just another day for you and me in paradise
Oh, think twice, it's just another day for you, you and me in paradise
Just think about it”




“She calls out to the man on the street, he can see she's been crying
She's got blisters on the soles of her feet, she can't walk, but she's trying

Oh, just think twice, it's just another day for you and me in paradise
Oh yes, think twice, it's just another day for you, you and me in paradise
Just think about it, uh - huh, just think about it”




“Oh Lord, is there nothing more anybody can do
Oh oh Lord, there must be something you can say

You can tell by the lines on her face, you can see that she's been there
Probably been moved on from everyplace, cause she didn't fit in there”




“Oh yes, think twice, it's just another day for you and me in paradise
Oh yes, think twice, it's just another day for you, you and me in paradise
Just think about it, uh - huh, just think about it

It's just another day for you and me in paradise
It's just another day for you and me in paradise
It's just another day for you and me in paradise
It's just another day for you and me in paradise
It's just another day for you and me, it's another day for you and me
It's another day for you and me in paradise
In paradise, oh, oh, oh, oh yeah”




 Το βλέμμα σου περιδιαβαίνει τις εικόνες, οι νότες γρονθοκοπούν τα αυτιά, και εσύ νιώθεις να ταυτίζεσαι με έναν άγνωστο που κάθεται σε ένα πεζοδρόμιο, έναν εαυτό σου από το μέλλον.







 Αφιερωμένο σε όλους αυτούς που χωρίς τιμόνι πλέουν στα πελάγη της ζωής

 In Memorandum.







*UB40 έγγραφο του Αντιστοίχου Αγγλικού ΟΑΕΔ  την δεκαετία του 80 το οποίο συμπλήρωναν όσοι ήθελαν να βρουν εργασία, από εκεί πήρε την ονομασία του και το συγκρότημα  UB40, μια και γνωρίσθηκαν μεταξύ τους τα μέλη του συγκροτήματος κατά την διάρκεια που ήταν όλοι άνεργοι.

**One In Ten τίτλος τραγουδιού από τους UB40 που αναφέρεται στους άνεργους που αποτελούσαν την δεκαετία του 80 περίπου το 10% του πληθυσμού.

***Another Day τίτλος τραγουδιού του Phil Collins που αναφέρεται στους άστεγους


Μότσανος Λάζαρος

Σοχος 27/11/2011

Παρασκευή 26 Ιουνίου 2015

Μελισσοκομία, αξίζει αυτή η μαλακία τελικά?


 Γουστάρετε τον τίτλο της ανάρτησης? 

Πιασάρικος ε?

Χα χα χα.

 Για να αρχίσουμε τις εξηγήσεις, την τελευταία εβδομάδα νέοι μελισσοκόμοι ζήτησαν την συμβουλή μου σχετικά με το αν αξίζει η μελισσοκομία. Φυσικά και τους την έδωσα, και σαν μαλακισμένο που είμαι αποφάσισα να εκθέσω τα ερωτήματα τους και τις απαντήσεις μου σε όλους σας παρόλο που μου τα κάνανε στα προσωπικά μου μηνύματα.. Δυστυχώς από βλάβη που έχω στον εγκέφαλο θεωρώ ότι η διάχυση των πληροφοριών και η βοήθεια προς τους νέους μελισσοκόμους υπερτερούν στην ιεράρχηση των αξιών από αξίες όπως το προσωπικό απόρρητο και η εμπιστευτικότητα. 

 Φυσικά και δεν υπάρχει περίπτωση να εκθέσω τα προσωπικά στοιχεία των ατόμων που με ρωτούν, νοητική βλάβη μπορεί να έχω, μαλακισμένο μπορεί να είμαι, αλλά παπάρας δεν είμαι χα χα χα. Γιατί δεν εκθέτω αυτές τις ερωτήσεις στην σειρά απαντώ εκεί που δεν με σπέρνουν? Γιατί απλούστατα αυτές οι απορίες αντανακλούν την αγωνία των νέων μελισσοκόμων σχετικά με το μέλλον των προσπαθειών τους και της επένδυσης τους και θεωρώ ότι ένα τόσο σοβαρό ζήτημα αξίζει να έχει μια δική της ανάρτηση. 

 Πριν από όλα οι ερωτήσεις και οι απαντήσεις μου (ή μέρος από τις ερωτήσεις και απαντήσεις μου) και μετά μερικές διευκρινήσεις και ανάπτυξη ορισμένων θεμάτων πάνω σε αυτές. 

 Παρακολούθησα 2 σεμινάρια στο ΙΓΕ (ερασιτεχνικό και μετά επαγγελματικό ) Άκουσα διάφορα . Για μικρό κόστος , για μεγάλο κόστος , για όμορφη ζωή , για άσχημη ζωή , για κύριο επάγγελμα , για έξτρα εισόδημα κτλ κτλ κτλ 

 Η εμπειρία μου ...

 Εδώ και 2 μήνες έχω 8 μελίσσια . Η άποψη του πρώτου μου καθηγητή , ότι δηλαδή σε 2 χρόνια θα τα έχω κάνει 150 και θα μπορώ πλέον να ζω μόνο από αυτό κυνηγώντας ανθοφορίες  , μου φαίνεται όνειρο απατηλό. Το μεγάλο μου πρόβλημα είναι το κόστος  ... Έχω λίγες χιλιάδες ευρώ στην άκρη . Η μέλισσα με γοητεύει.

 1) Εσύ τι πιστεύεις ? Στέκει αυτό το πλάνο διετίας  ?

 2) Τα 150 μελίσσια (Δυνατά) είναι αριθμός ικανός για να σου αποφέρει κέρδος ?

 3) Μπορείς να ζήσεις ΜΟΝΟ από αυτή τη δουλειά  ?


 Φίλε μου ξέρω ότι τώρα μπορεί και να γελάς, αλλά πραγματικά στο λέω έχω μπερδευτεί με όλα αυτά που έχω διαβάσει και ακούσει ( και το έχω ψάξει αρκετά ...) Όλοι οι μελισσοκόμοι με έχουν απογοητεύσει μιλώντας μου για κόστη 150 - 200 χιλιάδων ευρώ και για χρονιές όπου μπαίνουν μέσα . Αυτό με έχει ρίξει . όχι η δυσκολία και ο κόπος της δουλειάς .  και επειδή μόνο εσένα θεωρώ ειλικρινή θα ήθελα την γνώμη σου σε αυτές τις 3 ερωτήσεις . 

 Είμαι έτοιμος να τα παρατήσω ,αλλά όποτε μπαίνω στο μπλοκ σου , πάντα παίρνω δύναμη και λέω ας συνεχίσω λίγο ακόμα . Σε παρακαλώ μπες στον κόπο να μου απαντήσεις . 

 Απάντηση από το μαλακισμένο που τα βγάζει όλα στην φόρα: Γεια σου ********* και καλώς όρισες στον κόσμο της μελισσοκομίας.

 Θα σε αρχίσω από τα βαθιά με το πρώτο και θα σου πω το βασικότερο πράγμα στην Μελισσοκομία: ΨΥΧΡΑΙΜΙΑ!!!

 Δεν θα αφήνεις ποτέ κανένα να σε ενθουσιάζει σχετικά με αυτή, δεν θα αφήνεις ποτέ κανένα να σε απογοητεύει σχετικά με αυτή!

 Τα πράγματα δεν είναι τόσο δύσκολα όσο τα παρουσιάζουν μερικοί, αλλά δεν είναι επίσης τόσο εύκολα επίσης.

 Οι αναλύσεις που μιλάνε για 150-200 χιλιάδες ευρώ κόστος είναι υπερβολικές για μελισσοκομικές επιχειρήσεις των 150-300 κυψελών (για μελισσοκομικές επιχειρήσεις των 1000-1500 κυψελών δεν είναι!) και υπολογίζουν μέσα και το κόστος οικημάτων (για αποθήκες, μελισσοκομικά εργαστήρια) και οχήματα μαζί με το μελισσοκομικό πάγιο εξοπλισμό καθώς και το ζωικό κεφάλαιο (ακόμα και αν δεν έχεις τους ιδιόκτητους χώρους για τα παραπάνω μπορείς να επιμερίσεις το κόστος στα λειτουργικά έξοδα σου απλώς ενοικιάζοντας τους αντίστοιχους χώρους και όχι κατασκευάζοντας τους από την αρχή, φυσικά έτσι αυξάνει το λειτουργικό σου κόστος κάθε χρονιά αλλά το αρχικό κεφάλαιο για επένδυση δεν χρειάζεται να είναι τόσο υψηλό).

 Επίσης όμως και το να κάνεις εσύ τα 8 μελίσσια μέσα σε 2 χρόνια 150 είναι επίσης πολύ μεγάλη υπερβολή από τον δάσκαλο σου! Ναι υπάρχουν μελισσοκόμοι που μπορούν να το κάνουν αυτό (φυσικά έχουν δεκαετίες στο κουρμπέτι και το γνωστικό τους κεφάλαιο στην μελισσοκομία είναι πολύ πολύ μεγάλο) αλλά εσύ ακόμα δεν ανήκεις δυστυχώς σε αυτή την κατηγορία.

 Επίσης μια λεπτομέρεια πάνω σε αυτή την πρόταση που δεν αναφέρεται είναι ότι ναι μεν από ορισμένους μελισσοκόμους τα 8 μελίσσια μπορεί να γίνουν 150 μέσα σε 2 χρόνια αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι θα γίνουν 150 παραγωγικά μελίσσια σε 2 χρόνια! Δυστυχώς με μια τέτοια τεράστια αύξηση του ζωικού σου κεφαλαίου οι τρύγοι σου θα είναι ακριβώς αυτή η αύξηση και μόνο! Δεν μπορείς να τα έχεις όλα, και να αυξηθεί το ζωικό σου κεφάλαιο σε τέτοιο βαθμό σε τόσο λίγο διάστημα και ταυτόχρονα να πάρεις παραγωγές μέσα σε αυτό το διάστημα. Όποιος σου πει κάτι διαφορετικό δύσκολα θα μπορέσει να αποδείξει ότι αυτός ο ισχυρισμός του αληθεύει.

 Το βασικότερο πρόβλημα όμως σε αυτό τον σχεδιασμό είναι το εξής: Μέσα σε 2 χρόνια δυστυχώς δεν θα είσαι εσύ έτοιμος για να λειτουργείς αποτελεσματικά ένα μελισσοκομείο με 150 κυψέλες. Ούτε θα έχεις σχηματοποιήσει τον χάρτη ανθοφοριών που είναι απαραίτητος για να μπορείς να παίρνεις τα κατάλληλα ρίσκα που θα σου αποδώσουν ικανοποιητικές παραγωγές. Ούτε θα έχεις σχηματοποιήσει εναλλακτικές τοποθετήσεις για κάθε κύρια τοποθέτηση σου που δεν θα αποδίδει αυτό που προσδοκάς. Δεν θα μπορείς να παρακολουθήσεις εύκολα τα σημάδια που φανερώνουν τις ανάγκες κάθε κυψέλης. Δεν θα μπορείς να κάνεις μια ορθή εκτίμηση του ρίσκου κάθε τοποθέτησης και το τι μπορεί να επηρεάσει την απόδοση της κάθε τοποθέτησης (πχ. καιρικές συνθήκες). Θα έχεις πρόβλημα στο να αποφασίζεις ποιοι είναι οι ορθοί μελισσοκομικοί χειρισμοί για κάθε περίπτωση και πρόβλημα που θα συναντάς (δεν θα έχεις καν σχηματοποιήσει την εργαλειοθήκη των μελισσοκομικών χειρισμών που ταιριάζουν σε σένα και στην μελισσοκομική σου επιχείρηση!). Δεν θα έχεις καν την ορθή κρίση να ξεχωρίσεις την ήρα μέσα από το σιτάρι όσο αφορά τις μελισσοκομικές γνώσεις, πληροφορίες, και εμπειρίες που θα σου παρουσιαστούν μπροστά σου έτσι ώστε να ακολουθήσεις τις ορθότερες από αυτές.

 Ο σχεδιασμός για 150 μελίσσια μέσα σε 2 χρόνια (και κυρίως για 150 παραγωγικά μελίσσια) για το
γνωστικό σου επίπεδο στην μελισσοκομία είναι δυστυχώς υπερβολικά φιλόδοξος.

 Μια πιο ρεαλιστική προσέγγιση είναι να πετύχεις τον παραπάνω στόχο σταδιακά μέσα σε πλάνο πενταετίας - εξαετίας με κόστος ανάμεσα στις 15,000 ευρώ με 25,000 ευρώ (με δεδομένο ότι έχεις τα οικήματα για μελισσοκομικές αποθήκες ή εργαστήρια, και ένα αμάξι, είτε αγροτικό είτε να μπορεί να πάρει ένα τρέιλερ τουλάχιστο), και το κυριότερο να έχεις αποκτήσει μέχρι τότε το γνωστικό κεφάλαιο για να μπορείς να λειτουργείς αποτελεσματικά μια μελισσοκομική επιχείρηση σε αυτό το μέγεθος (και αυτό προϋποθέτει ότι θα διαβάζεις διαρκώς-βιβλία-, αν μπορείς να δουλέψεις και με ένα έμπειρο μελισσοκόμο για να σου δείξει αρκετά από την τέχνη –και ταυτόχρονα να τον βοηθάς και εσύ στις δουλειές του-, να δουλέψεις αρκετά με τα μελίσσια σου –αν το δεις σαν κύρια εργασία θα είναι πιο γρήγορη η προσαρμογή σου στην μελισσοκομία από αν την δεις σαν συμπληρωματική εργασία. Είναι τρομερό κίνητρο να γίνεις καλός σε κάτι η επιβίωση! Αντίθετα δεν θα σου συνιστούσα το να διαβάζεις ιδιαίτερα τα χαζά που λέμε εμείς οι bloggers ή οι διαχειριστές μελισσοκομικών σελίδων και ομάδων –Εδώ συμφωνώ απόλυτα με την άποψη του Ανδρέα Θρασύβουλου, αν θέλεις να μάθεις μελισσοκομία μην βασίζεσαι ιδιαίτερα στο Internet χα χα χα-).

 Πάμε στο δεύτερο ερώτημα σου.

 Ναι τα 150 μελίσσια μπορούν να σε ζήσουν (εσένα! Μια ολόκληρη οικογένεια δυσκολότερα!) αρκεί να μάθεις να δουλεύεις όλα τα προϊόντα της μέλισσας (μέλι, γύρη, βασιλικό πολτό, πρόπολη, κερί, παραφυάδες, βασίλισσες) και το κυριότερο να τα πουλάς εσύ στην λιανική (αν είσαι στον Νότο που οι τιμές του μελιού είναι υψηλότερες από τον Βορρά αυτό είναι πολύ ευκολότερο!). Υπάρχουν οικονομικό-τεχνικές μελέτες* με ανάλυση νεκρού σημείου που ορίζουν τις 150 κυψέλες (144 στην πραγματικότητα) ως το όριο που μια μελισσοκομική επιχείρηση μπορεί να ζήσει τα άτομα που την διαχειρίζονται.

 Αλλά δεδομένου ότι υπάρχει μια έντονη διακύμανση στις αποδόσεις χρονιά με την χρονιά για να μπορεί να είναι αποδοτική μακροπρόθεσμα μια μελισσοκομική επιχείρηση (αυθαίρετα υποθέτουν οι μελέτες ότι οι πιθανότητες για καλές και κακές χρονιές είναι ισάξιες στο 50% έκαστη) ο ελάχιστος αριθμός κυψελών θα πρέπει να είναι διπλάσιος από αυτόν που είναι ικανός να δώσει ένα ικανοποιητικό εισόδημα (150 κυψέλες μπορούν να δώσουν ένα ικανοποιητικό εισόδημα σε μια καλή χρονιά και δεδομένου ότι οι καλές χρονιές έχουν πιθανότητα 50% για να εμφανισθούν τότε για να εξασφαλίσουμε ένα ικανοποιητικό εισόδημα από την μελισσοκομία θα πρέπει το ζωικό κεφάλαιο να είναι 300 κυψέλες Χ 50% πιθανότητα για καλή μελισσοκομική χρονιά = 150 κυψέλες Χ 100% πιθανότητα για καλή μελισσοκομική χρονιά).

 Φυσικά το παραπάνω θεωρητικό μοντέλο δεν μπορεί να προβλέψει σερί κακών μελισσοκομικών ετών που υπερβαίνουν τις 2 συνεχόμενες κακές μελισσοκομικές χρονιές. Σερί που έχουν εμφανισθεί όμως για αρκετούς μελισσοκόμους τις τελευταίες χρονιές!

 Οπότε οι απαντήσεις των δύο παραπάνω ερωτημάτων απαντούν αυτομάτως και την τρίτη σου ερώτηση. Ναι η μελισσοκομία μπορεί να σε ζήσει από μόνη της (και αυτό είναι αυταπόδεικτο, αφού υπάρχουν μελισσοκόμοι που ασκούν μόνο την μελισσοκομία ως επάγγελμα!) αλλά με προϋποθέσεις: Το ότι θα πρέπει να είσαι γνώστης του αντικειμένου (οπότε ο σχεδιασμός για 150 μελίσσια σε 2 χρόνια είναι υπερβολικός επάνω σε αυτόν κυρίως τον τομέα) σε όλες τις πτυχές του (μελισσοκομία, βασιλοτροφία), να κάνεις μόνος σου τις πωλήσεις των προϊόντων σου στην λιανική (οπότε θα χρειασθείς και γνώσεις διοίκησης επιχειρήσεων, καθώς και μεθόδων προώθησης προϊόντων), και να έχεις ένα ελάχιστο αριθμό κυψελών για να αντιμετωπίσεις την πιθανότητα για κακές χρονιές (δυστυχώς για παρατεταμένα σερί κακών ετών δεν υπάρχει καμία λύση εκτός από την αναπόφευκτη έξοδο από το επάγγελμα αν δεν έχεις συμπληρωματικά εισοδήματα ή επαρκή χρηματικά αποθέματα για να αντιμετωπίσεις αυτόν τον κίνδυνο).

 Χμμμμ!

 Τα παρουσιάζω λίγο απαισιόδοξα?

 Όχι ακριβώς!

 Μια λεπτομέρεια εδώ που δεν την έχουμε θέσει στην αντίληψη αυτού που θα διαβάσει όλα τα παραπάνω. Μια μελισσοκομική επιχείρηση δεν παύει να είναι μια επιχείρηση και η έννοια του ρίσκου είναι συνυφασμένη με κάθε επιχείρηση! Όπως επίσης και η έννοια της επένδυσης σε αυτή (είτε σε πάγιο ή μη εξοπλισμό είτε σε γνωστικό κεφάλαιο -εκπαίδευση- στο προσωπικό που την στελεχώνει). Όπως και η αύξηση της αποτελεσματικότητας της καθώς θα αυξάνουν τα αποθέματα της σε γνωστικό κεφάλαιο καθώς και σε υλικό ή μη κεφάλαιο.

 Αυτή την παράμετρο μην την ξεχάσεις ποτέ!

 Κάθε επιχείρηση έχει ρίσκο μέσα της, κάθε επιχείρηση θέλει επένδυση μέσα της, κάθε επιχείρηση θέλει χρόνο για να αποδώσει, δεν είναι αυτά γνωρίσματα μόνο των μελισσοκομικών επιχειρήσεων!

 Οπότε έχοντας τα παραπάνω υπόψη θα κάτσεις και θα δημιουργήσεις ένα μελισσοκομικό σχεδιασμό πολύ ρεαλιστικότερο από αυτό που ανάφερε ο πρώτος δάσκαλος σου. Αν θέλεις διάβασε όλες τις μελισσοκομικές αναρτήσεις μου που έχουν την ετικέτα μελισσοκομία και μετά κάνε ένα μελισσοκομικό σχεδιασμό και συζητάμε μαζί που είναι ρεαλιστικός και που όχι, που μπορείς να κερδίσεις χρόνο και που να αλλάξεις τις προτεραιότητες σου, που να στοχεύσεις και που να αγνοήσεις τις διάφορες σειρήνες.

 Είσαι το δεύτερο άτομο που μου κάνει ερωτήματα αυτής της φύσης μέσα σε μια εβδομάδα και με βάζει σε σκέψεις μήπως πρέπει να δημιουργήσω μια ανάρτηση (όταν θα έχω τον απαραίτητο χρόνο) που να απαντά σε αντίστοιχα ερωτήματα που μπορεί να βασανίζουν την πλειονότητα των νέων μελισσοκόμων.

 Σε αυτή την περίπτωση θα χρησιμοποιήσω τις απαντήσεις που σας έδωσα (χωρίς φυσικά να αναφέρομαι σε ονόματα! Αυτό είναι δεδομένο!) ως οδηγό για τις αντίστοιχες απορίες που μπορεί να έχει η σιωπηλή πλειοψηφία των νέων μελισσοκόμων που τους πάνε από την Σκύλα στην Χάρυβδη.

 Δυστυχώς ευτυχώς θεωρώ ότι η διάχυση των γνώσεων καθώς και η προστασία των νέων μελισσοκόμων πρέπει να είναι το μέγιστο καθήκον κάθε ενός που έχει δημόσιο μελισσοκομικό βήμα όσο και αν ορισμένα από αυτά που κάνουν μπορεί να ξενίζουν κάπως!

 Αρκούδα το μοναδικό άτομο που απολογείται προκαταβολικά πριν κάνει μια αταξία χα χα χα.   

* μια υπέροχη οικονομικό-τεχνική ανάλυση στην μελισσοκομία είναι η εξής: Οικονομική ανάλυση της μελισσοκομίας στην Ελλάδα  του Καθηγητή Ευάγγελου Παπαναγιώτου. Τώρα σχετικά με τις αναλύσεις νεκρού σημείου που βλέπουμε σε σχέση με τις μελισσοκομικές επιχειρήσεις έχω μερικές ενστάσεις στο κατά πόσο ενώ αυξάνει η ποσότητα μελιού που παράγει ο μελισσοκόμος η τιμή του θα παραμείνει σταθερή χωρίς να απαιτηθεί έξτρα κόστος προώθησης του. Οπότε και οι αναλύσεις νεκρού σημείου που βασίζονται σε τιμές μελιού που δεν εξαρτιούνται από την ποσότητα που θα παραχθεί είναι λίγο ξένες με την πραγματικότητα που βιώνουμε στην αγορά. 

 Παίδες μην υπερβάλλετε στα κόστη για μια μελισσοκομική επιχείρηση και πανικοβάλλετε παιδιά που προσπαθούν να χτίσουν ένα μέλλον για αυτούς και τις οικογένειες τους! Σιγά σιγά θα αρχίσετε να υπολογίζετε και το κόστος εκπαίδευσης της δευτεροβάθμιας και πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης μέσα στο κόστος της μελισσοκομικής επιχείρησης (δεν θα πρέπει να ξέρεις Ελληνικά για να πουλάς το μέλι σου? Δεν θα πρέπει να ξέρεις να μετράς για να δίνεις ρέστα? Οπότε θα βάλουμε και το κόστος εκπαίδευσης σου στο δημοτικό και το γυμνάσιο/λύκειο μέσα στις ικανότητες που χρειάζεσαι σαν μελισσοκόμος, αρά βάλετε άλλες 150.000-200.000 ευρώ σαν κόστος για να γίνεις μελισσοκόμος!!! Και γιατί να σταματήσουμε εκεί? Δεν χρειάζεται ένα ευνοούμενο κράτος για να μπορείς να δουλέψεις σαν μελισσοκόμος στο οποίο όλα θα λειτουργούν σωστά? Χρειάζεται! Πόσα λεφτά θέλει το κράτος μας από μπουρδέλο να γίνει πραγματικό κράτος? 1 Τρισεκατομμύριο ευρώ το λιγότερο!!! Αρά? Αρά για να κάνεις μια μελισσοκομική επιχείρηση θέλεις πάνω από ένα Τρισεκατομμύριο ευρώ και βάλε! χα χα χα). 

 Όσοι από εσάς θυμάστε πως ξεκινήσατε την μελισσοκομία προσπαθήστε να θυμάστε επίσης ότι και οι νεότεροι μελισσοκόμοι νιώθουν όπως νιώθατε και εσείς πριν από χρόνια! Σεβαστείτε το ότι είναι μέσα στην αγωνία και απλώς βοηθήστε τους να πάρουν τα σωστά πατήματα, μην τους τρίβετε αλάτι στις πληγές τους, ήδη η αγωνία τους σκοτώνει πολλές φορές την ημέρα, δεν χρειάζεται την βοήθεια σας για να πετύχει τον στόχο της. 

 Πάμε παρακάτω και με άλλα ερωτήματα πάνω στο ίδιο θέμα. 

 Θέλω να μου πεις αν μπορείς, πότε ξεκίνησες την ενασχόληση σου με το άθλημα, αν το κάνεις συμπληρωματικά ή ως κύρια ενασχόληση, πόσα μελίσσια έχεις και σε ποσό καιρό θεώρησες, ότι ήσουν έτοιμος να ανταπεξέλθεις στις δυσκολίες του επαγγέλματος;

 Απάντηση από το μαλακισμένο που τα βγάζει όλα στην φόρα: Ασχολούμαι με την μελισσοκομία πάνω από μια δεκαετία** αλλά μελίσσια έχω εδώ και 6 χρόνια, τα προηγούμενα 4 χρόνια πραγματικά ξεκοκάλιζα τα πάντα σχετικά με την μελισσοκομία (βιβλία, μια χιλιάρα ευρώ και βάλε μου έφυγε μόνο για την μελισσοκομική μου βιβλιοθήκη, βίντεο με τις ώρες παρακολούθηση κυρίως των ξένων μελισσοκόμων, διάβασμα αβέρτα σε μελισσοκομικά forum Ελληνικά αλλά  και του εξωτερικού σε μελισσοκομικές σελίδες και ομάδες καθώς και blogs).

 Αφού πέρασε η τετραετία εντατικού διαβάσματος πήρα την απόφαση να αγοράσω τις πρώτες μου κυψέλες, μια πεντάδα, και φυσικά τον πρώτο χρόνο πελαγοδρομούσα διαρκώς παρόλο που πήγα και στα σεμινάρια του ΑΠΘ. Την δεύτερη χρονιά ήμουν τυχερός και με ανέλαβε ένας από τους καλύτερους μελισσοκόμους της Ελλάδας να μου μάθει που πάνε τα τέσσερα, φυσικά και ήμουν απίκο κάθε φορά που ήθελε την βοήθεια μου (και ακόμα είμαι, και για πάντα θα είμαι), οπότε μπορείς να καταλάβεις σε πόσες μετακινήσεις τον βοήθησα και πόσες εκατοντάδες ξένες κυψέλες έχω κουβαλήσει. 

 Την δεύτερη χρονιά έκανα το άλμα πίστης και πήρα 50 κυψέλες για να μπω βαθιά μέσα στο παιχνίδι. Και δεν ήμουν έτοιμος όμως από άποψη γνωστικού επιπέδου και η χρονιά ήταν απαίσια και οι αποδόσεις μου ήταν τραγικές, τουλάχιστο δεν έχασα τα μελίσσια. Η επιλογή μου ήταν να ζήσω από την μελισσοκομία (και μόνο αυτή είναι η επαγγελματική μου ενασχόληση τα τελευταία χρόνια) και ότι είχα και δεν είχα τα έριξα σε αυτή, έχοντας δαπανήσει μερικές δεκάδες χιλιάδες ευρώ μετά από 6 χρόνια έχω 180 κυψέλες.

 Μου ρωτάς πότε θα αποκτήσεις το γνωστικό επίπεδο για να ανταποκριθείς στις δυσκολίες του επαγγέλματος, θα σε απαντήσω ποιο είναι το κίνητρο σου για να αποκτήσεις αυτό το γνωστικό επίπεδο? Το δικό μου κίνητρο ήταν η επιβίωση! Πέρασα πολύ μα πάρα πολύ δύσκολες περιόδους στην αρχή και με κάνανε να ανησυχώ σοβαρά  για πράγματα όπως η επιβίωση μου τον επόμενο μόλις μήνα (για αυτό και άρχισα το blog για να μην περάσουν και άλλοι αυτά που πέρασα εγώ) οπότε το κίνητρό μου ήταν φοβερά αποτελεσματικό για να μπορέσω να αυξήσω το γνωστικό μου επίπεδο.

 Υπήρχε μια εποχή που ζούσα για τις μέλισσες, σκεφτόμουν μόνο μέλισσες, νοιαζόμουν μόνο για τις μέλισσες, ανέπνεα μέλισσες και ΥΠΕΦΕΡΑ***(ΝΑΙ ΥΠΕΦΕΡΑ!). Και ακόμα δεν είναι σίγουρο ότι αν η χρονιά θα είναι άσχημη ότι θα είναι εύκολη η επιβίωση, στα υπόψη αυτό!

 Οπότε δεν είχα καμία απολύτως επιλογή στο να μην γίνω καλός σε αυτό που έκανα, κάθε κίνηση μου καθόμουν και την ανέλυα διαρκώς πολλές φορές για να δω αν είναι σωστή ή όχι, κάθε επιλογή μου την ξανασκεπτόμουν ξανά και ξανά, κάθε βιβλίο μου το διάβαζα και το ξαναδιάβαζα για να δω που διαφέρουν αυτά που γράφουν με αυτά που έζησα, κάθε μέρα έγραφα ερωτήσεις που μου ερχόταν στο κεφάλι για να τις ρωτήσω στο δάσκαλο μου όταν τον ξανασυναντούσα για να τον βοηθήσω στο μελισσοκομείο του.

 Οπότε το ζήτημα δεν είναι πότε θα είσαι εσύ έτοιμος αλλά το τι είσαι πρόθυμος να θυσιάσεις για να γίνεις έτοιμος και ποιο θα είναι το προσωπικό σου κόστος αν δεν είσαι έτοιμος. Δυστυχώς παρόλο που έδωσα όλο μου το είναι για την μελισσοκομία είχα πέσει σε ένα σερί με κακές χρονιές και για αρκετά χρόνια η μελισσοκομία δεν μπορούσε να με ζήσει (πίστεψε με, φοβερός εφιάλτης αυτός!). Αλλά σαν γενικό κανόνα βάλε την μία πενταετία αν είναι το μόνο σου επάγγελμα να αρχίσει η μελισσοκομία να σου αποδίδει ένα μέρος από το κεφάλαιο που έριξες και ένα μέρος από τους πολλούς κόπους που έριξες επίσης.

 Και αυτό φυσικά αν πέσεις και σε καλές χρονιές, αν δεν πέσεις ακόμα και αν είσαι μελισσοκόμος με 40 χρόνια εμπειρία μπορείς να βγεις εκτός παιχνιδιού πολύ γρήγορα. Στα υπόψη και αυτό.  

** Ναι παιδιά! Άτομα που δεν έχουν πάρα πολλά χρόνια μελισσοκόμοι συνήθως γίνονται blogger! Αυτό είναι κάτι που το γράφω διαρκώς και συνήθως αυτοί που θυμούνται πως είναι να είσαι νέος μελισσοκόμος είναι και αυτοί που είναι πιο πρόθυμοι να βοηθήσουν τους νεώτερους, αλλά και επίσης έχουν και τον χρόνο για να διατηρούν blogs ή μελισσοκομικές σελίδες ή ομάδες. 

 Οι παλιότεροι και είναι πιο απρόθυμοι στο να μοιράζονται τις γνώσεις τους και δεν έχουν και τον χρόνο για να μοιράζονται αυτές τις γνώσεις. Μπορεί και εγώ σε μια δεκαετία να χάσω το ενδιαφέρον μου στο να μοιράζομαι γνώσεις ή να μην προλαβαίνω απολύτως τίποτα λόγου όγκου εργασίας ή νέων ενασχολήσεων, αλλά μέχρι τότε θα έχει ανδρωθεί πλήρως αυτό το blog και θα μπορεί και χωρίς την διαρκή παρουσία μου να αποτελεί μια διαρκή πηγή γνώσης πάνω στην μελισσοκομία! 

*** Το ρήμα που είχα χρησιμοποιήσει στο προσωπικό μου μήνυμα ήταν πολύ πιο δραματικό αλλά εδώ το έχω απαλύνει! 


 Ok ok το έπιασα είμαι αφελής, το ήξερα αλλά ειλικρινά δεν μπορώ να κάνω κάτι για αυτό. Στην αρχή είμαι, η αφέλεια είναι αναγκαστικά το σακί που θα κουβαλάω μέχρι να φάω τις πρώτες αναποδιές. Εκεί στηρίζω πολλά στην κοινή λογική μου, ότι δηλαδή θα βάλω επιτέλους μυαλό.

 Δεν έχω κίνητρο την επιβίωση. 

 Σου μιλώ ειλικρινά, έχω μικρό παιδί και δεν έχω σκοπό να κάνω "άλμα πίστης". Οι κινήσεις μου θα είναι προσεκτικές, αλλά ναι θα ήθελα κάποια στιγμή σε 3-4 χρόνια να ζήσω από αυτό ή και από αυτό. Θέλω μια "νέα αρχή" που λες και εσύ. Για μένα η μελισσοκομία είναι μια ευκαιρία να ξεφύγω από έναν φαύλο κύκλο. Δεν είναι λοιπόν το κίνητρο μου τόσο δυνατό όσο το δικό σου, αλλά και πάλι με έχει οδηγήσει σε μια άνευ όρων πώρωση με τα μελίσσια. Και τώρα ακόμη 2:30 το πρωί για αυτά διάβαζα και είδα το μήνυμα σου. Αύριο ξυπνάω στις 6:30 να πάω στο μαγαζί. 

 Έχω να αφοσιωθώ σε κάτι τόσο έντονα, από ........ποτέ (εννοείται εξαιρώ φυσικά πρόσωπα έτσι, η κόρη μου και η γυναίκα μου είναι πάνω από όλα). Ποτέ δεν έχω ασχοληθεί με κάτι με τέτοιο πάθος. Όπως και εσύ κοιμάμαι, ξυπνάω, τρώω και σκέφτομαι χειρισμούς και κινήσεις που πρέπει να κάνω. Αφελείς χειρισμούς μεν αλλά χειρισμούς. Κάτι είναι και αυτό. Θα πάθω και θα μάθω, να πάει να γαμηθεί.

 Καταλαβαίνω ότι οι ερωτήσεις των νέων σου φαίνονται γελοίες, τι θα έλεγες να σκεφτόσουν εσύ ποιες ερωτήσεις είναι σημαντικές; Φαντάσου ότι είμαι ο γιος/κολλητός/κουμπάρος/αδελφός σου και σου έλεγα, ότι Λάζαρε, θέλω να ασχοληθώ με την μελισσοκομία. Ποιες θα ήταν οι 5, 10 πιο πρακτικές και σημαντικές συμβουλές που θα έδινες σε κάποιον δικό σου;

 Απάντηση από το μαλακισμένο που τα βγάζει όλα στην φόρα:Πρώτα από όλα μια διευκρίνηση ******, ποτέ δεν θεωρώ τις ερωτήσεις των νέων μελισσοκόμων γελοίες ή ανόητες ή αφελείς, απλώς υπάρχει ένα διάχυτο κλίμα πολλές φορές στον διαδικτυακό (μπορεί και γενικά και στον μελισσοκομικό χώρο) μελισσοκομικό χώρο για ορισμένα θέματα τα οποία στην πραγματικότητα είναι άκυρα ή ασήμαντα για τους νέους μελισσοκόμους. Αυτό συνήθως οφείλεται σε μελισσοκομικές ομάδες στο facebook ή σε μελισσοκομικά blogs στα οποία οι διαχειριστές τους έχουν 5-10 κυψέλες και έχουν άποψη για τα πάντα και δημιουργούν κλίμα συνεχώς για λαθεμένες στοχεύσεις. Δεν θα χάσεις τίποτα αν δεν συμμετέχεις σε αυτές!

 Κάθε ερώτηση μου την απαντώ σαν να την δίνω στον γιο μου, αλλά αυτό με κάνει και να είμαι και αυστηρός στις απαντήσεις μου για να καταλαβαίνουν την σοβαρότητα στο κάθε τι που λέω, γιατί κάθε λάθος που θα κάνεις μελισσοκομικό θα στερείς πόρους από την οικογένεια σου! 

 Και πάμε τώρα στο τι μελισσοκομικό θα ρωτούσα εγώ στον εαυτό μου. Η σειρά αναρτήσεων μελισσοκομικός διάλογος με τον εαυτό μου είναι ακριβώς οι ερωτήσεις που κάνω εγώ σε μένα και δεν μου τις έχουν κάνει νέοι μελισσοκόμοι (ούτε και παλιοί), επίσης αρκετές από τις μελισσοκομικές μου αναρτήσεις είναι ερωτήματα μου για τα οποία  δεν υπήρχαν απαντήσεις πουθενά πάνω σε αυτά και τα απάντησα εγώ μετά από έρευνες μου.

 Επίσης η σειρά απαντώ εκεί που δεν με σπέρνουν είναι ένας θησαυρός από ερωτήσεις που μου κάνανε οι νεότεροι μελισσοκόμοι (και όχι μόνο) και έκατσα να τις απαντήσω και να τις εκθέσω σε όλους. Καλά θα είναι να τις διαβάσεις όλες γιατί πιστεύω ότι μπορεί αυτή η σειρά να απαντήσει σε πολλά ζητήματα που τα έχουν μπερδεμένα στο μυαλό τους οι μελισσοκόμοι (νέοι, παλιοί, δεν έχει καμία σημασία, το μπέρδεμα υπάρχει παντού).

 Θα σε συνιστούσα να άρχιζες με την ανάρτηση μου «Μελισσοιστορίες και άλλα» στην οποία έχω κάνει ένα μελισσοκομικό ευρετήριο για τις μελισσοκομικές μου αναρτήσεις (και όχι μόνο) για το 2014 (για το 2015 θα τις ψάξεις χειροκίνητα χα χα χα) καθώς και μια επεξήγηση για την κάθε κατηγορία αναρτήσεων.

 Διάβασε εσύ αυτά που σου λέω και πιστεύω ότι θα σε βοηθήσουν πολύ για να αρχίζεις να σχηματοποιείς μέσα στο μυαλό σου το τι ακριβώς θέλεις να πετύχεις στο εγγύς μελισσοκομικό σου μέλλον και φυσικά θα το συζητήσουμε μαζί για να σου πω το τι ακριβώς μπορεί να γίνει, που μπορείς να γλυτώσεις χρόνο και κόπο, και που είναι λαθεμένος ο σχεδιασμός σου.

 Και μην μασάς πάντα έχω χρόνο για τους άλλους μελισσοκόμους, απλώς τις δύσκολες περιόδους (άνοιξη, μετακινήσεις, τρύγοι) θα υπάρχει μια χρονοκαθυστέρηση στις απαντήσεις μου, αλλά απάντηση θα υπάρχει πάντα! Νέουυυυυυςςςς χα χα χα. 


 Νέοι μελισσοκόμοι, παιδιά με πάθος, γονείς που αγωνιούν για το μέλλον των δικών τους, άνθρωποι που δυσκολεύονται να βρουν βοήθεια ή δεν τολμούν να την ζητήσουν από τους άλλους, άτομα που αξίζουν κάθε βοήθεια από όλους μας. Πάνω από όλα να είμαστε άνθρωποι, να συμπονούμε τον αγώνα που κάνουν οι συνάνθρωποι μας για να έχουν και αυτοί μια θέση κάτω από τον ήλιο! Μην τους την στερείτε, μπορεί κάποια στιγμή σε αυτή την θέση να βρεθούν τα παιδιά σας. Δεν θα θέλατε να βρεθεί τότε κάποιος να τα οδηγήσει ανάμεσα τα αδιέξοδα που θα ορθώνονται τεράστια μπροστά τους? Για ξεκινήσετε τώρα μια αλυσίδα αλληλοβοήθειας που μπορεί κάποια στιγμή να φτάσει και να ωφελήσει και τα άτομα που θα έχετε στην καρδιά σας. 

 Αυτά για σήμερα τσακαλάκια μου.

 Μέχρι την επόμενη ανάρτηση.....


 Adios Amigos Locos




Μότσανος Λάζαρος

Σοχός 26/6/2015


Σάββατο 20 Ιουνίου 2015

Ανίχνευση στο Στρατόπεδο Παύλου Μελά Vol III

 Και φτάνουμε στο τρίτο μέρος της σειράς αναρτήσεων Ανίχνευση στο Στρατόπεδο Παύλου Μελά (βλέπετε προηγούμενες αναρτήσεις Ανίχνευση στο Στρατόπεδο Παύλου Μελά Vol I και Ανίχνευση στο Στρατόπεδο Παύλου Μελά Vol II). 

 Και αυτή η ανάρτηση είναι η αγαπημένη μου γιατί το υλικό από Graffiti και Street Art είναι απλούστατα εξαιρετικό!!! Ένα προς ένα όλα τα έργα σε αυτή την ανάρτηση είναι αριστουργήματα! Λίγες δουλειές πάνω σε αυτό τον τομέα έχω δει τόσο ολοκληρωμένες και σε κανένα μα κανένα σημείο της πόλης δεν βρήκα τόσο πολλά αριστουργήματα μαζεμένα. Θα λυπηθώ τρομερά όταν τα καταστρέψουν για να κάνουν κάτι άλλο στην θέση τους. Το κάθε ένα από αυτά αποτελεί έργο τέχνης. Δυστυχώς προσωρινής και μόνο!.

 Πάμε να τα δούμε μαζί τώρα όλα αυτά, τουλάχιστο με την δημοσίευση τους εδώ διασφαλίζουμε ότι θα υπάρχουν σε μια μορφή προσιτή για όλους για πολλά πολλά χρόνια μετά την καταστροφή τους. 


 Και όταν λέμε για καταστροφή πάντα θα βρεθεί κάποιος Κάγκουρας να γράψει πάνω σε ένα αριστούργημα γιατί προφανέστατα δεν έβρισκε πουθενά άδειο τοίχο εδώ για να ζωγραφίσει. Μαλάκα έ μαλάκα! 


 Η χρήση της φωτοσκίασης και της προοπτικής εδώ είναι τρομερή από κοντά δείχνει τελείως τρισδιάστατο! 


Τα καλύτερα στιχάκια
γράφηκαν στα κρυφά
πάνω σε απομονωμένα
και λευκά τοιχάκια!


 Πρώτη φορά Βλέπω Street Art σκονάκι Ηλεκτρολογικού σχεδίου!!!! Χα χα χα.





 Και μια υπενθύμιση του πόσο επικίνδυνο είναι να κυκλοφορείς ανάμεσα στα χαλάσματα του στρατοπέδου, το πόσο εύκολο είναι να σου έρθει μια οροφή στο κεφάλι είναι απίστευτο!


 Αυτός που έκανε αυτό το Graffiti δεν είχε χέρι, συνδεμένο εκτυπωτή με τον εγκέφαλο του είχε!


 Και το παλικάρι με την ικανότητα στο τρισδιάστατο σχέδιο συνεχίζει να ζωγραφίζει!

 Και ναι! Και εγώ συμφωνώ με αυτή την πρόταση "Πες τον πρωθυπουργό να πάει να γαμηθεί!" χα χα χα.


 Και εδώ φτάνουμε στην πεμπτουσία του Street Art στην Θεσσαλονίκη! Ο Θεός είναι άδικος! Αλλού δεν μπορούν να σηκώσουν ένα μολύβι να σχεδιάσουν κάτι πιο περίπλοκο από κύκλο και σε άλλους ρίχνει το ταλέντο σε μορφή κατακλυσμού με Canader! 


  Take me Ganja και άγιος ο Θεός! Χα χα χα.





 Και κάποιοι προφανέστατα πούλησαν την ψυχή τους στο διάολο για όλο αυτό το ταλέντο που έχουν!


 Βρε αυτή η ροπαλοφόρος που φοράει το τομάρι του Λύκου (ή είναι Αλεπού?) ποια μου θυμίζει? Ποια μου θυμίζει?  Ποια μου θυμίζει? Ιδίως αυτό το χαμόγελο και το έλα, έλα, αρκουδάκι έλα, που κάνει? Χα χα χα. 





 Είπαμε είσαι τρισδιάστατος μάστορας!


 Και πεθαμενατζίδικο θέμα.


 Πρέπει να τα δείτε από κοντά για να διαπιστώσετε πόσο ζωντανό είναι το χρώμα


 Δυστυχώς όμως η πραγματικότητα των αστέγων σε προσγειώνει διαρκώς από τον ονειροκόσμο που σου προκαλεί η τέχνη του δρόμου! 





 Draw me!


 Μπράβο! Υπέροχο.


 Αριστούργημα αλλά ο χρόνος ήδη δείχνει τα δόντια επάνω του.


 Αριστούργημα σε κάθε τεχνοτροπία που μπορεί να αναπτύξει ο κάθε καλλιτέχνης λες και διάλεξαν αυτή την πλευρά του στρατοπέδου για όλο τον αφρό. 





 Και για ακόμα μια φορά το 3D βγάζει παπάδες!


 Εδώ τα κτήρια είναι σε καλύτερη κατάσταση (αλλά εξακολουθούν να μην είναι σε καλή!) γιατί τα χρησιμοποιεί ο δήμος ως χώρους εγκατάστασης για τον μηχανολογικό του και μη εξοπλισμό.


 Και παντού υπάρχει και ένας μελισσοκόμος! Μα τι μελισσόσκυλος είμαι εγώ? Από τα 10 χιλιόμετρα τα μυρίζομαι τα μελίσσια!!! Όπου και να τα βάλετε εγώ θα τα βρίσκω, αρκούδα όνομα και πράγμα! Χα χα χα. 


 Και μια σύνθεση Sauron και κερήθρας προφανέστατα ο καλλιτέχνης επηρεάστηκε από τα μελίσσια που υπάρχουν δίπλα χα χα χα. 


" Άσε την ζωή που κάνεις ψάξε την ζωή που χάνεις".

 Συμφωνώ και επαυξάνω!


 Και ακόμα ένα κολάζ από τους χώρους του εργοταξίου του δήμου Παύλου Μελά, παρατηρείστε το σκουριασμένο ΤΟΛ που το χρησιμοποιούν ως χώρο αποθήκευσης αλατιού για τους δρόμους.


 Αυτή την τεχνοτροπία την έχω ξαναδεί στο σχολείο στην Εθνικής Αμύνης.


 Υπέροχο.





 Εδώ ένα ημιτελές έργο προφανέστατα ο καλλιτέχνης δεν υπολόγισε σωστά τις διαστάσεις του έργου του και δεν υπάρχει χώρος για το τιμόνι της μηχανής. 


 Και εδώ μια απόδειξη του πόσα χρόνια το στρατόπεδο έχει εγκαταλειφθεί και κακώς δεν δίνεται για άλλες χρήσεις. Για να φτάσει το πεύκο που είναι μέσα στο κτήριο σε τέτοιο μέγεθος θέλει δεκαετίες! 


 Παλιό Graffiti που θυμίζει το πρίσμα από το εξώφυλλό του The dark side of the moon  των Pink Floyd








 Και τετράποδοι εκτιμητές της τέχνης του δρόμου.


 Βδέλλες! Έλληνες είσαστε ταυτίστε το παραπάνω με την κατηγορία Ελλήνων που δεν γουστάρετε χα χα χα





 Και εδώ η ελευθερία τελειώνει κυριολεκτικά και μεταφορικά.


 Παρακάτω δεν έχει! Μην ξεχνάτε όλο το στρατόπεδο δεν έχει δοθεί στον δήμο και ένα στρατόπεδο έχει και κάποιους κανονισμούς που το διέπουν! 

Παίδες εδώ τελειώνει το τρίτο και τελευταίο μέρος της Σειράς Ανίχνευση στο Στρατόπεδο Παύλου Μελά θα τους παραθέσουμε όλους για την βοήθεια σας στην παρακολούθηση τους

Σειρά Ανίχνευση στο Στρατόπεδο Παύλου Μελά



Ανίχνευση στο Στρατόπεδο Παύλου Μελά Vol III

Επίσης οι αναρτήσεις αυτής της σειράς ανήκουν και στην σειρά Σειρά Graffiti και Θεσσαλονίκη.

 Για να βοηθήσουμε και τον κόσμο στο να έχει πρόσβαση στο αρχείο που δημιουργούμε θα βάλω και τους συνδέσμους από τις αντίστοιχες αναρτήσεις του Blog  για να μπορούν να είναι στην άμεση διάθεση καθενός που θέλει να περιηγηθεί σε αυτό

Σειρά Graffiti και Θεσσαλονίκη



STREET ART FESTIVAL-ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ

O δρόμος έχει την δικιά του ιστορία Vol V

O δρόμος έχει την δικιά του ιστορία Vol VI

O δρόμος έχει την δικιά του ιστορία Vol VII

O δρόμος έχει την δικιά του ιστορία Vol VIIΙ

O δρόμος έχει την δικιά του ιστορία Vol IX

Ελεύθερος Κοινωνικός Χώρος Σχολείο

O δρόμος έχει την δικιά του ιστορία Vol X

O δρόμος έχει την δικιά του ιστορία Vol XI

Μια φορά και ένα καιρό στην Αλλατίνη Vol I

Μια φορά και ένα καιρό στην Αλλατίνη Vol II

O δρόμος έχει την δικιά του ιστορία Vol XII

O δρόμος έχει την δικιά του ιστορία Vol XIII


 Αυτά λοιπόν για σήμερα τσακαλάκια μου μέχρι την επόμενη ανάρτηση.....


Adios Amigos Locos


Μότσανος Λάζαρος

Θεσσαλονίκη 20/6/2015